مکانی برای کتاب خوان ها

[م.ح.اربابی فر]

با تمام پیشرفت های دنیای مجازی باز هم کتاب بهترین دوست ما به حساب می آید!

دور و بر ما کتاب هایی وجود دارند که هربار می خوانیمشان لذت خاصی به ما دست می دهد و اغلب علاقه خود به کائنات را از آن ها به ارث برده ایم!
منظورم کتاب های آموزشی مانند نجوم به زبان ساده، نجوم دینامیکی، شناخت ستارگان و ... نیست. منظورم کتاب هایی است که به ظاهر جنبه آموزشی ندارند اما خواندن آنها دنیاهای جدیدی را به روی ما باز می کند. مثل کتاب " تاریخچه تقریبا همه چیز!!" یا " تاریخ پیدایش علم جدید" که هر دوتایشان به نحوی به نجوم مربوط می شوند.
اینجا محلیست که قرار است شما دوستان این نوع کتاب ها را به ما معرفی کنید تا با هم قرار بگذاریم و ظرف مدت مشخصی به اتفاق یکدیگر شروع به خوانش آن ها کنیم و بعد هم درباره یشان کمی گپ بزنیم!

پس روند این تاپیک به شرح زیر است:

1- بحث درباره انتخاب یک کتاب
2- تعیین زمان برای خواندن آن کتاب
3- خواندن کتاب
4- گپ زدن درباره کتاب! ( همان نقد و رفع اشکال خودمانی)
5- بازگشت به مورد شماره یک
.
.فکر می کنم بهتر است کمی از وبگردی هایمان کم کنیم و همچون گذشته به سراغ کتاب خوانی برویم تا شاید سرانه مطالعه کتاب در کشور را هم افزایش دهیم!

لیست کتاب‌های خوانده شده تا کنون(برای دریافت خلاصه کتاب روی آن کلیک کنید):

1- کمدی‌های کیهانی
2- ناوی که نامرئی شد
3- تاریخچه زمان
4- کیهان در پوست گردو
5- پتک آسمان
6- صفر
7- انفجار بزرگ

۸ - رویای من

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این تاپیک با تاپیک معرفی کتاب ها و نرم افزارهای نجومی تفاوت دارد. برای معرفی و آشنایی با کتاب های آموزشی نجومی به آن تاپیک سر بزنید.

[space]

همه این کار ها انجام شده بود قبلش ولی وقتی قرار باشه مطالب بره میره دیگه
اصلا قبل ارسال یه تب باز کرده بودم و رفرش کردم و لوگین کردم
اصلا فک نمیکردم با این کار ها این پیام رو ببینم برا همین کپی نکرده بودم
کاریه شده فراموش کنید

[zahra H]

سلام دوستان

میخواستم مشخصات کتابو بهم بدین.
وقت میکنم به نظرتون تا 17هم خودمو به فصل 7 برسونم؟چندتا فصل هست؟حجم فصلاش زیاده؟

[Tahereh Ramezani]

سلام دوستان

میخواستم مشخصات کتابو بهم بدین.
وقت میکنم به نظرتون تا 17هم خودمو به فصل 7 برسونم؟چندتا فصل هست؟حجم فصلاش زیاده؟

سلام زهرا جان ، به جمعمون خوش اومدی ..........

من مشخصات تهیه و خرید کتاب رو برات ارسال می کنم ،


کلا 11 فصل هست ، هر فصل نهایتا 20 صفحه میشه و البته کمتر هم هستن ، میخوای از فصل اول شروع کن به خوندن ( البته اگر فیزیک خوندی یا کلا اطلاعاتی داری ، می تونی از فصل اول و دوم بگذری ) ، بعد از اتمام کتاب مهلتی برای کسانی که یکم عقب هستن میزارم تا تو هم بتونی کتابو تموم کنی .


موفق باشی ...........

[Tahereh Ramezani]

سلام بر دوستان همیشه همراه .........




دوستان از امروز ( 19 / 5 / 91 ) تا تاریخ 21 / 5 / 91 ، منتظر بیان خلاصه ، نظرات و بررسی های شما عزیزان از فصل هفتم کتاب " تاریخچه زمان " هستیم .




( اگر دوستانی هستن که میخوان سؤالات ، ابهامات و خلاصه فصل های قبل رو بگن ، خوشحال میشیم که نظرشونو بدونیم )



موفق باشید .........

[space]

حیف بود فصل سه جا بمونه
فصل سوم:
مطالبی که برای من جالب بود
شما میدونید هابل چطوری فاصله ی ستاره ه ها رو به روش غیر مستقیم بدست آورد؟
اگر دوست دارید میتوانید این روش رو در صفحه ی 56 و 57 یادبگیرید.

فکر میکنید انیشتین همه چیز را می دانست؟آیا انیشتن گفته بود گه دنیا درحال گسترش است؟
درواقع انیشتن اعتقاد به جهانی ایستا داشت در حدی که تغییراتی در تئوری خود ایجاد کرد تا جهان ایستا را نتیجه بگیرد!!!
این خیلی جالبه
نشون میده که تفکر دانشمندان میتونه روی نظریه ها و تئوری های آنها تاثیر بگذارد.
داستان این موضوع رو در صفحه 61 دنبال کنید تا با ثابت کیهانی آشنا شوید.

اما جالب اینجاس که با کشف پنز یاس و ویلسون و فرضیه فریدمان نشان داده شد که نباید انتظار داشته باشیم جهان،ساکن و ایستا باشد.

در ادامه کتاب سه مدل از فریدمان مشاهده میشود
جالب تر این که میخوانیم اگر جرم همه ی ستارگان مرئی در کهکشان خود و دیگر کهکشان ها را ب هم جمع کنیم حتی برای پایین ترین نرخ گسترش جهان حاصل ، حاصل جمع از یکصدم مقدار لازم برای توقف انبساط عالم کمتر است!!!در حالی که جهان در حال گسترش است!!!صفحه 68

[پیمان اکبرنیا]

فکر میکنید انیشتین همه چیز را می دانست؟آیا انیشتن گفته بود گه دنیا درحال گسترش است؟
درواقع انیشتن اعتقاد به جهانی ایستا داشت در حدی که تغییراتی در تئوری خود ایجاد کرد تا جهان ایستا را نتیجه بگیرد!!!
این خیلی جالبه
نشون میده که تفکر دانشمندان میتونه روی نظریه ها و تئوری های آنها تاثیر بگذارد.
داستان این موضوع رو در صفحه 61 دنبال کنید تا با ثابت کیهانی آشنا شوید.

ممنون از space گرامی. یک نکته جالب بگم حالا که این را گفتید.

ما یک شاخه از فلسفه داریم به نام فلسفه علم. یکی از مباحثی که در این زمینه صورت میگیره اینه که آیا دانشمندان و تفکرات و پیش فرضهای ذهنی اونها روی نتایج نظریاتشون تاثیر داره یا نه؟ و بسیاری اعتقاد دارند که بله

خیلی دوست داشتم تاپیکی درباره فلسفه علم داشته باشیم که در آینده احتمالا ایجاد می کنم.

[space]

و در ادامه:
فصل 4
اصل عدم قطعیت
درواقع این اصلی هست که نتایجش رو به ما یاد دادن(یاد دادن که نه به خوردمون دادن) ولی وقتی خودش رو در این فصل مطالعه کردم فهمیدم هیچی نمیفهمم ازش

در ابتدا درمورد پیشبینی وضعیت یک ذره ، مطالبی میخوانیم
همونطور که میدونید برای پیشبینی وضعیت یه ذره در یک ثانیه بعد باید وضعیت کنونی ذره را داشته باشیم
حالا یه ذره خیلی کوچیک رو فرض کنید که میخوایم وضعیت کنونی اونو بررسی کنیم
ذرات پرتو های نور را از خودشون بازتاب میدن و باعث میشن ما اونو ببینیم
این بازتاب اگه در طول موج مرئی باشه که با چشم غیر مسلح دیده خواهد شد
ولی با کوچک شدن این ذره وقتی نور با طول موج مرئی به اون میخوره چون اندازش کوچکتر از فاصله ی بین دو تاج متوالی موج مرئی هست از ذره بازتاب نمیشه و در نتیجه دیده نمیشه
پس مجبوریم طول موج رو کم کنیم
با کوچک و کوچک تر شدن یک ذره طول موج هم باید کوچک تر شود
اینجاست که پلانک وارد میشه و میگه کم کردن مقدار نور محدودیت داره و ما مجبوریم حداقل یک کوانتم نور مصرف کنیم
برخورد این کوانتم نور به ذره باعث تغییر وضعیت کنونی اون میشه و در نتیجه سرعت آن را بطور پیشبینی ناپذیری تغییر میکنه.
این برداشت من بود از صفحه 79
اگه کسی نظری داره یا فکر میکنه اشتباهی کردم خوشحال میشم بشنوم

نکته جالب در اصل عدم قطعیت این بود که به ما نشان داد نمیتوانیم دنیای کنونی خود را درست تحلیل کنیم دیگه چه برسه به پیشبینی آینده که در مدل یکسره جبر گرا از جهان مطرح بود.

در ادامه نظریه جدیدی شکل گرفت به نام مکانیک کوانتم
در این نظریه ذرات دیگر دارای وضعیت و سرعت مجزا و معین و در عین حال مشاهده ناپذیر نیستند
در عوض آنها دارای حالت کوانتمی اند که ترکیبی از وضعیت و سرعت میباشد.

در صفحه 84 در مورد ساختار اتمی میخوانیم
ساختار اتمی چگونه است؟
در ابتدای قرن بیستم اقلب اعتقاد داشتند الکترون ها مانند سیارات به دور هسته میگردند
اما مشکلی که این مدل داشت این بود که انرژی الکترون ها پس از مدتی از دست میرود و با طی کردن مسیری مارپیچ سرانجام به هسته برخورد خواهند کرد
قدم اول رو نیلز بور برداشت که هیدروژن ...
ادامش رو مراجه کنید به کتاب شیمی دبیرستان

[space]

فصل پنجم:
با این فصل خیلی مشکل دارم
نمیدونم چرا ! شاید چون بیشتر با نسبیت سروکار داشتم نمیتونم راحت درکش کنم

جالبه بدونید تا 20 سال پیش پروتون و نوترون ها ذرات بنیادین انگاشته میشدن
واقعا جالبه
فقط بیست سال!!!

دست کم 6 دسته کوارک وجود داره!
بالا،پایین،عجیب،مفتون،ته، سر
حالا هر کدومشون سه تا رنگ دارن
سرخ سبز آبی

ینی جدا دانشمندای عزیز ازین بهتر نمیتونستن ما رو بپیچونن ها!!!

مرحله بعدی که میرسیم به صفحه 98 که دیگه هیچی نمیتونم بگم خودتون در مورد w ,z,wَ قضاوت کنین من که نمیتونم چیزی بگم!
صفحه 99 رو فهمیدم
میگه نیروی هسته ای قوی ویژگی عجیب تحدید داره!!!حالا استیون توضیح داده چیه:این ویژگی ذرات را بگونه ای در کنار هم قرار میدهد که هیچ رنگی حاصل نمیشود!بازم هیچی نمیگم!
و نیروی هسته ای قوی ویژگی جالب دیگه دارد به نام آزادی مجانب وار!شما صفحه ی 100 رو بخونید و به ما هم توضیح بدید

صفحه 105
و یک جمله زیبا:
اگر ذرات را با پاد ذرات جایگزین کنیم تصویر آینه ای جهان را بگیریم و نیز جهت زمان رو وارونه کنیم جهان رفتاری یکسان خواهد داشت!
اینم نامفهمه
البته برای توضیح این فصل خیلی بیشتر از یه تاپیک لازه چه برسه به چند پست در اینجا!!!
ولی درکل
این فصل زیبایی های دنیای کوانتم رو به من نشون داد.

[space]

خوب وقتی از سد فصل پنج بگذریم به فصل 6 میرسیم
فصل 6
سیاهچاله ها:
خوندن این فصل به مراتب راحت تره به نظرم
فک میکنم برای اینه که بیشتر در موردش خوندیم

در ابتدا با حد چاندر اسخار آشنا میشیم
اگر جرم ستاره از حد چاندر اسخار کمتر باشد سرانجام از انقباض باز خواهد ایستاد و احتمالا وضعیت نهایی آن عبارت خواهد بود از جسمی با شعاع چند هزار مایل.
حد چاندر اسخار یک ستاره با حدود جرم 1.5 برابر خورشید هست.

ستاره ای با جرم حدی تقریبا یک یا دو برابر جرم خورشید به ستاره نوترونی تبدیل میشود که در آن دافعه ی بین نوترون هاو و پروتون ها هست که بر نیروی عظیم ماده ستاره غلبه میکنه و مانع فروریزش میشه.
این ستاره شعاعی در حدود 10 مایل داره و چگالی اون به چند صد میلیون تن در اینچ مکعب میرسه.

یه ستاره قبل از فروپاشی میتونه منفجر بشه یا مقداری ماده به بیرون پرتاب کند که به این ترتیب میتونه از ستاره نوترونی شدن جلوگیری کنه و جرم خودش رو به حد چاندر اسخار برسونه و در نتیجه به کتوله سفید تبدیل بشه

یه سوال پس با این توضیحات وقتی یه ستاره ابرنواختر میشه و منفجر میشه ستاره باقی مونده کوتوله سفید خواهد بود، درسته؟

در ادامه به جاهای جذاب تری میرسیم
با افزایش جرم ستاره شعاع ستاره کم و کم تر میشه ؛ وقتی به شعاع بحرانی برسه به قدری میدان گرانشی در سطح آن نیرومند میشه که پرتو های نوری گسیل شده از سطح به سطح جذب میشن و هیچ پرتوی نوری از ستاره گسیل نخواهد شد
وقتی این مطلب رو میخوندم یاد خورشید افتادم که چطوری ماده رو به هوا پرتاب میکنه و دوباره اونارو جذب میکنه و یه حلقه زیبا تشکیل میشده.
این شروع سیاهچاله بود

در سال 1967
ورنر نشان داد حفره سیاه در حال چرخش نیست و باید بسیار ساده باشد آنها کاملا کروی هستند و اندازه شان تنها به جرمشان بستگی دارد و هر دو حفره سیاهی که جرم یکسان داشته باشند مثل یکدیگرند!صفحه121

در صفخه 122 نوشته:
کارتر نشان داد اندازه و شکل یک حفره سیاه چرخان ساکن تنها به جرم و سرعت چرخش آن بستگی دارد!!!
میشه یکی بگه حفره سیاه چرخان ساکن ینی چی؟؟؟

در صفحه 123 اشاره میشود که حفره سیاه بی مو است!

در صفحه ی 129:
وقتی ماده ی ستاره ی همدم یک سیاهچاله به داخل اون جذب میشه در مسیری ماپیچ به داخل سیاهچاله سقوط میکنه و باعث چرخش سیاهچاله در همون جهت میشه که موجب لیجاد میدان مقناطیسی نیرومند میشه و فواره هایی از سیاهچاله به بیرون پرتاب میشود این پدیده در تعدادی از کوازار ها و کهکشان ها مشاهده شده

و اما سوال
کسی میتونه سازو کار این اتفاق رو توضیح بده؟این شبیه فرایندی یه که در پالسار رخ میده؟
چرا فواره در امتداد قطب ها است؟
این اتفاق قبل از ورود ماده به شعاع بحرانی رخ میده؟

حالا رسیدم به فصل هفت
از اینجا به بعد میخوام برای هر فصل 2 پست ارسال کنم!

[Tahereh Ramezani]

فصل هفتم :



اگر پرتو های نور تشکیل دهنده ی افق رویداد ، یا مرز حفره سیاه ، هرگز به یکدیگر نزدیک نشوند ، پس مساحت افق رویداد ثابت می ماند یا در طول زمان گسترش می یابد ، اما هرگز نمی تواند کاهش یابد – زیرا این حالت به معنای آن است که دست کم برخی از پرتوهای نور افق رویداد ، به یکدیگر نزدیک شوند ، در واقع هرگاه ماده یا تشعشعی در دام حفره سیاه بیفتد ، این مساحت افزایش می یابد .

از آنجا که انرژی از هیچ به وجود نمی آید ، یکی از اعضای زوج ذره / پاد ذره ، انرژی مثبت دارا خواهد بود و دیگری انرژی منفی خواهد داشت . آن که انرژی منفی دارد محکوم به زندگی کوتاهی در قالب یک ذره ی مجازی است ، چرا که در شرایط عادی ، انرژی ذرات حقیقی همواره مثبت است . بنابراین ناچار است یار و همراه خویش را پیدا کند و خود را در او فنا سازد . اما یک ذره حقیقی وقتی نزدیک یک جسم دارای جرم زیاد است ، در مقایسه با زمانی که از آن دور است ، انرژی کمتری دارد ، زیرا جا به جا کردن ذره به دور دست ها در مقابل جاذبه ی گرانشی جسم ، نیازمند صرف انرژی است . به طور عادی ، انرژی ذره هنوز مثبت است اما میدان گرانشی درون حفره سیاه چنان نیرومند است که حتی یک ذره حقیقی هم آنجا می تواند انرژی منفی داشته باشد . بنابراین چنانچه پای حفره سیاه در میان باشد ، ممکن است ذره ای مجازی با انرژی منفی درون آن بیفتد و تبدیل به ذره ای حقیقی یا پاد ذره شود . در این صورت دیگر لازم نیست با یار و همراه خود نابود شود . همراه جدا مانده او نیز ممکن است درون حفره سیاه بیفتد یا با داشتن انرژی مثبت ، می تواند به صورت یک ذره حقیقی یا پاد ذره از مجاورت حفره سیاه بگریزد . برای ناظر دوردست ، این پدیده به صورت گسیل ذرات از حفره سیاه نمودار خواهد شد .

جرم حفره سیاه رابطه ی مستقیمی دارد با فاصله ای که ذره ی دارای انرژی منفی پیش از تبدیل شدن به ذره ای حقیقی باید بپیماید . هر چه حفره سیاه کوچتر باشد ، فاصله کوتاهتر است و بنابراین نوع گسیل ذرات و درجه حرارت ظاهری حفره سیاه بیشتر می شود ، پس همچنانکه جرم حفره سیاه کاهش می یابد ، درجه حرارت و نرخ تابش آن افزایش می یابد و در نتیجه با سرعت بیشتری جرم خود را از دست می دهد . درست معلوم نیست وقتی که سرانجام جرم حفره سیاه بسیار کم می شود ، چه اتفاقی می افتد ، اما خردپذیرترین حدس آن است که حفره سیاه با یک انفجار فرجامین که منجر به تابشی عظیم می شود و با انفجار میلیون ها بمب هیدروژنی معادل است ، ناپدید می گردد .