تصویر روز نجوم- Apod

[Edwin]

Astronomy Picture Of Day

تصویر روز نجوم

سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.

این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.

[masi]

M31: کهکشان آندروما

5 تیر (26 June)



آندرومدا یکی از نزدیک ترین کهکشان ها به زمین است و تصور می شود که کهکشان ما بسیار شبیه به آندرومدا باشد.ترکیب این دو کهکشان، کهکشان های گروه محلی را تشکیل می دهد. نور پراکنده از آندرومدا به وسیله بیلیون ها ستاره در آن ایجاد شده است. چندین ستاره متمایز که د راطراف این عکس از آندرومدا دیده می شود در واقع ستاره های کهکشان ماست. که در جلوی تصویر دیده میشود. آندرومدا معمولا با نام M31 نامیده می شود زیرا 31امین جسم در لیست مسیه است. M31 ، بسیار دور است و در حدود 2 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. اگرچه آندرومدا با چشم غیر مسلح هم دیده می شود عکس بالا از آن با یک تلسکوپ کوچک گرفته شده است. اطلاعات بیشتر در مورد M31 هنوز ناشناخته مانده است.


منبع

[aysa]

عكس امروز واقعا قشنگه(6تير)

تاريخ گرفت عكس:8جون
شهر مسكو

[aysa]

اين عكس توسط كاسيني گرفته شده.

[skynight]

عکس امروز 15 تیر
2013 July 6


توسط هابل گرفته شده!(نه اینکه اصلا مشخص نبود)

[masi]

ستاره ابر غول گاما دجاجه


18 تیر

ستاره ابر غول گامای دجاجه در مرکزِ صلیب شمالی که یکی از دسته های ستاره ایی معروف در صورت فلکی ماکیان است، قرار دارد. ستاره درخشان که با نام صدر هم شناخته می شود، نیز در مرکز این آسمان خراش کیهانی که از ترکیبی پیچیده از ستارگان، ابرهای غباری، و سحابی تابان و در طول صفحه کهکشان ما، راه شیری است، قرار دارد. زمینه این تصویر حدود 3 درجه در آسمان گسترده است(چیزی حدود 6 برابر ماه کامل) و شامل سحابی است. در سمت چپ گاما دجاجه، و شبیه به دو بال کیهانیِ درخشان، که به وسیله خط غباریِ تاریکی تقسیم شده است، دیده می شود. در بالا و اندکی متمایل به راستِ گاما دجاجه، ستارگان جوان و گروه بندی شده ایی از NGC6310، هستند. برخی از فواصلِ تخمین زده شده برای گاما دجاجه، آن را در فاصله ایی حدود 750 سال نوری قرار می دهند.در حالیکه تخمین ها برای IC1318و NGC6910 رنجی در حدود 2000 تا 5000 سال نوری است.

منبع

[حسین زارعی]

19 تیر ( 10 July )

لکه های بزرگ خورشیدی در حال عبور از روی خورشید




Image Credit & Copyright: Damian Peach

یکی از بزرگترین گروه لکه های خورشیدی در چند سال اخیر هم اکنون از روی خورشید در حال عبورند. این مناطق که میدان های مغناطیسی بهم پیچیده دارند، ممکن است که یک زبانه ی خوشیدی یعنی یک توده ی ذرات پر انرژی را بسوی خارج پرتاب کنند. اگر یک توده ی بسیار قوی از ذرات با مگنتوسفر زمین برخورد کنند، برای فضانوردان و ماهواره هایی که به دور زمین می گردند خطرناک خواهد بود. به عکس، برخورد یک توده ی کم انرژی با مگنتوسفر زمین باعث ایجاد شفق های قطبی زیبا می شوند. عکس بالا یک منطقه از لکه های خورشیدی را نشان می دهد که از دو روز پیش ظاهر شده اند. قسمت ِ سمت ِ راست این منطقه AR 11785 و قسمت سمت چپ AR 11787 نامگذاری شده است. تاریک ترین مناطق لکه های خورشیدی مناطقی را شامل می شوند که در آنها میدان مغناطیسی ِ عمودی وجود دارد که (Umbra) نامیده می شوند، در حالی که مناطق برنز رنگ ( که لوله های جریان های مغناطیسی رشته ای هستند) نیم سایه یا Penumbra نامیده می شوند. بسیاری از دانه های خورشیدی دارای قطری در حدود 1000 کیلومتر هستند. که ترکیب آنها، این پس زمینه ی زرد را به وجود آورده است.کسی نمیداند که این لکه های خورشیدی چه کاری خواهند کرد ولی پژوهشگران آب و هوای فضایی آن را از نزدیک به ما نشان خواهند داد.

دانلود تصویر با کیفیت بالا ( MB 2.5 )

[skynight]

2013 July 11


Image Credit & Copyright: Bob Franke

این توده ی غبار آلود در امتداد ابر مولکولی ِ ثور قرار گرفته و دارای فاصله ای تنها 450 سال نوری است. در این منظره ی کیهانی، ستارگان از جمله RY ثور که این ستاره در قسمت بالا و چپ ِ این منظره ی عریض تلسکوپی 1.5 درجه ای در حال شکل گیری اند. در واقع RY ثور، یک ستلره ی قبل از رشته ی اصلی است که در گاز و غبار زایشی ِ خود احاطه شده است که این گاز و غبار، سحابی بازتابی vdB 27 نامگذاری شده است. این ستاره ی بی ثبات هنوز نسبتا سرد بوده و در مراحل پایانی فروریزش گرانشی قرار دارد. آن به زودی یک ستاره ی پایدار، کم جرم و در رشته ی اصلی ( که خورشید ِ ما در 4.5 میلیارد سال پیش به آن دست یافت ) تبدیل خواهد شد. یک ستاره در حال تشکیل دیگر در این تصویر که V1023 ثور است در قسمت پایین و راست قابل مشاهده است، در توده ی غبار زرد رنگ احاطه شده است که این غبار زرد رنگ با سحابی بازتابی آبی رنگ ِ Ced 30 در حال برخورد است.
باتشکر از آقای زارعی برای ترجمه!

[امیر عباس]

Messier's Eleven
Image Credit & Copyright: Fernando Cabrerizo

این میدان دید پانزده درجه ای در امتداد مناطق پر ستاره ی صورت فلکی قوس که نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری است، قرار دارد. در واقع، مرکز کهکشان نزدیک لبه ی سمت راست ِ مناطق غنی از ستارگان و یازده خوشه ستاره ای روشن و سحابی هایی که در مرکز تصویر هستند، قرار دارد. همه ی این یازده جرم در فهرستی که توسط ستاره شناس فرانسوی قرن هجدهم، چارلز مسیه تالیف شد، ثبت و نامگذاری شده اند. M8 (مرداب) M16 (عقاب)، M17 (سحابی اُمگا)، و M20 (سه تکه) از اجرامی هستند که برای منجمان به شهرت زیادی دست یافته اند و این سحابی های نشری دارای رنگی مایل به قرمز هستند که همان مناطق تشکیل ستارگان اند. اما همچنین در بین تراکم ستارگان، خوشه های ستاره ای وجود دارند که حتی در تلسکوپ های کوچک باعث جلب توجه می شوند: M18 ، M21 ، M22 ، M23 ،M25 و M28 . عریض تر از خود ِ خوشه های ستاره ای، M24 واقعا یک ابر از ستارگان راه شیری است در طول هزاران سال نوری کشیده شده اند که از طریق یک شکاف در غبار ِ تاریک ِ پوشش دهنده ی کهکشان دیده می شوند.

[امیر عباس]

لکه های خورشیدی

Image Credit & Copyright: Jo Hunter

اشعه های قرمزِ خورشید در آسمانِ دریاچه سدر کریک، در حنوب شرقی دالاس، تگزاس و در 6 جولای، شناور است. و در حالیکه غروب خورشید یکی از پربیننده ترین وقایع آسمانی است، این، چیزی مازاد بر دیگر غروب ها را ارایه می دهد.یک لکه خورشیدی بسیار بزرگ که با چشم غیر مسلح هم قابل دیدن است، در این مکای غروب خورشید، و در نزدیکی مرکز صفحه خورشیدیی که توسط اتمسفر متراکم زمین تیره و منحرف شده است، دیده می شود. تصاویر تلسکوپی لکه ایی را که مجموعه ایی از مناطق فعال خورشیدی بزرگ و متشکل از لکه های خورشیدی که حتی برخی از آنها بزرگ تر از خود زمین هستند را آشکار کردند.

بازنشر از : nightsky.ws و http://apod.nasa.gov/apod

[حسین زارعی]

23 تیر ( 14 July )

برج های قلعه ی عقاب



Image Credit & Copyright: Emanuele Colognato & Jim Wood

چه چیزی این قلعه ی تشکیل دهنده ستارگان را روشن می‌کند؟ سحابی نام آشنای عقاب به تنهایی در بسیاری از رنگ ها به روشنی می‌درخشد. تصویر بالا ترکیبی از سه رنگ از رنگ های درخشنده ی این سحابی است. ستون هایی از غبار تاریک به خوبی مناطق بلند و پر تراکم ِ تشکیل دهنده ستارگان را مشخص می کند.نور بسیار زیاد ِ ستارگان جوان و پر جرم باعث درخشندگی این گاز ها شده و قسمتی از گاز و غبار را از محل تشکیل خود رانده و به طور موثر، آن ها را ملتهب می کنند. بسیاری از این ستارگان پس از چندین میلیون سال منفجر خواهند شد که بسیاری از عناصر ِ خود را به این سحابی ( که این ستارکان نیز از همین سحابی ها تشکیل شده اند ) باز پس خواهند داد. این فرایتد در یک خوشه ی باز ِ ستاره ای که با نام M16 شناخته شده است، در حال طی شدن است.