پرسش و پاسخ رصدی

[شايان سليم شهشهانى]

با سلام

اين تاپيك برای مطرح نمودن سوالات مربوط به نجوم رصدی ایجاد شده است. می توانید سوالات خود را مطرح نموده و با کمک اساتید و سایر دوستان عزیز به جواب خود برسید.

موفق باشيد

[yasiii]

سلام بر دوستان گرامی
اجتماع سه سیاره مریخ ، اورانوس و نپتون مورخ ۲۱ مهر ۹۱ اتفاق می افته؟
و آیا در آسمان ایران قابل رویت هست؟

[Negar Najafi]

سلام بر دوستان گرامی
اجتماع سه سیاره مریخ ، اورانوس و نپتون مورخ ۲۱ مهر ۹۱ اتفاق می افته؟
و آیا در آسمان ایران قابل رویت هست؟

سلامٌ علیکم
من از روی تقویم نجومیم الآن چک کردم. 21 مهر چنین اجتماعی وجود نداره. اما رخداد های قبل و بعدش رو می نویسم:
15 مهر: مقارنۀ ماه و مشتری پس از نیمه شب
24 مهر: ساعت 15:34، مقارنۀ ماه و خورشید (تولد ماه نو) که در ایران قابل رویت نیست (با توجه به ساعت)
یکی هم 27ام هست: مقارنۀ ماه و مریخ پس از غروب خورشید در افق غربی

[rezash]

سلام بر دوستان گرامی
اجتماع سه سیاره مریخ ، اورانوس و نپتون مورخ ۲۱ مهر ۹۱ اتفاق می افته؟
و آیا در آسمان ایران قابل رویت هست؟

نپتون و اورانوس از جمله سیاراتی هستند که شاید هر انسانی در طول عمر خودش یکبار بتونه مقارنه شون رو ببینه.اونهم با ابزار مناسب.

آخرین بار حدود سال 1393 این دوسیاره به نزدیکترین فاصله از هم رسیدن که در حال حاضر با وجود گذر حدود 20 سال مقدار کمی از هم فاصله گرفتند.(از دید ناظر زمینی)

حدود 150 سال دیگر طول خواهد کشید که زمینی ها بتونن این دو سیاره را در کنار هم ببینند.وبه نوعی مقارنه آنها رو ببینند.

در حال حاضر در آسمان فاصله این دو سیاره از هم حدود 35 درجه میباشد که به دلیل حرکت زمین در مدارش گهگاه کمی این فاصله زیاد و کم میشود.ولی بیشتر از هم فاصله میگیرند.

البته مریخ در این مدت(150 سال) بارها به مقارنه با این دو سیاره خواهد رسید.

در سال 2013 و 2014 اوج مقارنه مریخ با این دو سیاره است.یکبار مریخ به حدود کمتر از نیم درجه ای از نپتون میرسه و یکبار به فاصله چند ثانیه ی قوسی از اورانوس میرسه که در نوع خود بسیار جالبه.

مریخ و نپتون در تاریخ 29 دی 1393 و مریخ و اورانوس در تاریخ 2 فروردین 1392 که البته نزدیک به خورشید است و رصدش بسیار مشکله.

البته در آینده اگر زنده بودیم زمان و مکان دقیقش رو در تایپیکها خواهیم زد.

[محمد مهدی عسگری]

یک سوال دارم؛ اینکه آیا نگاه کردن به طور مستقیم به غروب خورشید (با چشم غیرمسلح) از نظر فیزیولوژیکی ضرری برای انسان دارد یا خیر؟
و چه تأثیری داره؟

[rezash]

هنگام غروب خورشید به دلیل اینکه لایه های جوی بیشتری مابین خورشید و رصدگر وجود دارد ایمن تر است.

ولی این بدان معنا نیست که کاملا بی خطر میباشد.به هرحال اشعه های مضر خورشید به چشمان ما میرسد.

بهتر است تا جائیکه امکان دارد از فیلترهای مناسب استفاده شود.ولی در هنگامیکه چاره ای نبود میتوان به صورت لحظه ای به خورشید نگاه انداخت.

گالیله اولین شخصی بود که به این روش (هنگام غروب)خورشید را بررسی کرد.و همانطور که میدانید در اواخر عمر بینائی خودش را از دست داده بود.

چشم انسان به این دلیل که اعصاب احساس درد ندارد باعث میشود رصدگر به هنگام رصد از علائم آسیب خبردار نشود و علائم و آسیبها در آینده خود را نشان دهند.

به نظر من میتوان به صورت لحظه ای و هنگام غروب به خورشید نگاه انداخت ولی ارزش ریسک کردن ندارد.

[mohsen4465]

یه سوال مشابه هم برای من پیش اومد. بعضی وقت ها پیش میاد که خورشید در وسط روز پشت ابرهای لایه ای میره طوری که قرص سفید رنگ اونو بدون هیچگونه ناراحتی میشه نگاه کرد. تو این حالت چطور؟ مثله همون لحظه ی غروبه یا اصلاً نباید نگاهش کرد؟

[پیمان اکبرنیا]

یه سوال مشابه هم برای من پیش اومد. بعضی وقت ها پیش میاد که خورشید در وسط روز پشت ابرهای لایه ای میره طوری که قرص سفید رنگ اونو بدون هیچگونه ناراحتی میشه نگاه کرد. تو این حالت چطور؟ مثله همون لحظه ی غروبه یا اصلاً نباید نگاهش کرد؟

بله در اون لحظه هم نباید نگاه کرد هیچ فیلتری به جز فیلترهای استاندارد نمیتونه به مقدار کافی جلوی پرتوهای مضر نور خورشید را بگیره.

[Mojtaba.M]

هنگام غروب خورشید به دلیل اینکه لایه های جوی بیشتری مابین خورشید و رصدگر وجود دارد ایمن تر است.

ولی این بدان معنا نیست که کاملا بی خطر میباشد.به هرحال اشعه های مضر خورشید به چشمان ما میرسد.

بهتر است تا جائیکه امکان دارد از فیلترهای مناسب استفاده شود.ولی در هنگامیکه چاره ای نبود میتوان به صورت لحظه ای به خورشید نگاه انداخت.

گالیله اولین شخصی بود که به این روش (هنگام غروب)خورشید را بررسی کرد.و همانطور که میدانید در اواخر عمر بینائی خودش را از دست داده بود.

چشم انسان به این دلیل که اعصاب احساس درد ندارد باعث میشود رصدگر به هنگام رصد از علائم آسیب خبردار نشود و علائم و آسیبها در آینده خود را نشان دهند.

به نظر من میتوان به صورت لحظه ای و هنگام غروب به خورشید نگاه انداخت ولی ارزش ریسک کردن ندارد.

اما در لحظه طلوع یا غروب فیلتر های ماییلار و حتی عینک خورشید که شماره 7 است نمیتواند خورشید را نشان دهد ؟! در این صورت چه کار کنیم ؟

[rezash]

اما در لحظه طلوع یا غروب فیلتر های ماییلار و حتی عینک خورشید که شماره 7 است نمیتواند خورشید را نشان دهد ؟! در این صورت چه کار کنیم ؟

در زمان طلوع و غروب هم میتوان خورشید را با فیلترهای موجود رصد کرد.

آخرین بار در زمان گذر زهره بود که در شهر تهران و دقیقا پس از برآمدن گوشه ای از خورشید منجمین به رصد پرداختن.

مگر اینکه واقعا شرایط افق بسیار بد باشه که نتونیم خورشید رو ببینیم.

به هر حال بهتر است که ریسک نکنیم.

ولی اگر شرایط اینقدر مهم باشه که حاضر باشیم این ریسک را بکنیم و احتمالا به بینائیمون صدمه بخوره.اونجاست که باید تصمیم بگیریم.

راستش من این ریسک رو انجام نمیدم.

میتوان از روش غیر مستقیم هم استفاده کرد و عکس خورشید را بر روی یک صفحه انداخت.همانطور که در زمان گذر زهره روشهای مختلفش رو دیدیم.

[mohsen4465]

بابت توضیحات کامل و مفیدتون خیلی ممنون. من دقیقاً همون شب و چند دقیقه بعد اورانوس رو هم به قصد دیدن قمرهاش رصد کردم. اورانوس نسبت به نپتون خیلی بزرگتر دیده میشد و براحتی میشد حالت کروی اونو تشخیص داد. اما هیچ قمری رو نتونستم ببینم. حتی تیتانیا رو هم نتونستم ببینم. البته بعد که بررسی کردم دیدم که تیتانیا یکم فاصلش بیشتر بود و باید یکم میدان دید رو حرکت میدادم. البته بازم خیلی مطمئن نیستم که بتونم ببینمش چون قدرش 13.99ه این در حالیه که تریتون با قدر 13.46 رو بصورت سو سو زنان و با نگاه چپ چپ دیدم؛ ضمناً اورانوس یکم پرنورتره. بهرحال حتماً سعی میکنم یکبار دیگه دقیقتر اورانوس رو بررسی کنم.

اما در مورد خود تریتون باید بگم که من کاملاً مطمئنم که یک چیزی اونجا دیدم. ستاره هم نمیتونه باشه چون با Starry Night چک کردم. خودم آدم وسواسی هستم و از پارسال هم یکبار دیدمش اما همش بخودم میگفتم خیالاتی شدم. ولی اینبار کاملاً مطمئنم که یک چیزی اونجا بود؛ مگه اینکه از این خطاهای اپتیکی عجیب غریب باشه (مثل اون قضیه نور خاکستری زهره که آخر فهمیدم خطای دوربین بود). روشی هم که گفتید (نوشته قرمز) خیلی مفید و جالب بود برام. البته روی نپتون فکر نکنم بشه امتحان کرد چون حتی روی زوم 600 برابری که من استفاده کردم خیلی کوچک دیده میشد مگر اینکه از یک بارلو و چشمی باز هم قویتر استفاده کنم که مسلماً تصویر هم خیلی مات میشه .

24 آگوست نپتون تو حالت مقابله قرار میگیره؛ سعی میکنم حتماً طی چند شب متوالی چندتا اسکچ از خودش و تریتون بزنم تا حرکتش رو ثبت کنم. شما هم حتماً ببینید، واقعاً هیجانی که در لحظه ی دیدن چنین قمر دوردستی به آدم دست میده با هیچ چیزی دیگه ای قابل جایگزینی نیست.

اینم یه یادگاری از اورانوس (با موبایلم گرفتم)؛ نپتون رو هر کاری کردم تو کادر موبایل نیافتاد!؟

تصویر بزرگ

حدود یک ساعت پیش نپتون رو رصد کردم و باید بگم که اینبار کاملاً مطمئنم که تریتون رو دیدم. برای اینکه خطای دید یا توهم پیش نیاد بهیچ وجه استاری نایت رو چک نکردم و همینطوری برای رصد رفتم. تو بزرگنمایی 300 برابر فقط نپتون مشخص بود ولی وقتی نپتون رو تو بزرگنمایی 600 برابر قرار دادم و با نگاه چپ چپ بهش نگاه کردم به آرومی دوباره همون نقطه ی نورانی سوسو زنان کنار نپتون ظاهر شد و یه اسکچ ازش زدم:


نمای درون تلسکوپ نیوتونی من.

سریع اومدم بالا و استاری نایت رو چک کردم. نقطه ی نورانی دقیقاً همونجایی بود که تریتون در استاری نایت قرار داشت (اون یه خورده اختلافشم فکر کنم بخاطر تصویر تار ناشی از بزرگنمایی بالا و همینطور نگاه چپکی من و سوسو زدن تریتون بود که نذاشت اسکچ دقیقی بزنم):


تصویر رو برای هماهنگی با تلسکوپ نیوتونی و اسکچ خودم 180 درجه چرخوندم.

نتیجه اینکه دیگه احتیاجی به اسکچ زدن پشت هم نیست و با همین یدونه اسکچی که زدم هم 100 درصد مطمئن شدم که جرم نورانی سوسو زنی که دیدم تریتون بوده. بعید نیست اگه برم جایی که آسمونش تاریکتر باشه بتونم اقمار اورانوس رو هم ببینم.