تاریخچه ایستگاه های فضایی

[sesto]

ایستگاه های فضایی در یک کلام پرخرج ترین ساخته های بشر هستند اما چرا ؟ چرا یک یا چند دولت باید دست به هزینه های میلیاردی بزنند تا ایستگاهه در فضا داشته باشند ؟
در جواب این سوال از تاریخچه این ایستگاه ها میپردازیم
به طور فنی مقام اول ایستگاه فضایی تاریخ متعلق به شوروی می باشد.
در 15 ژانویه سال 1969 اولین اتصال فضاپیماهای سرنشین دار بین دو فضاپیمای سایوز 4 و سایوز 5 متعلق به شوروی سابق انجام گرفت. بدین ترتیب اولین ایستگاه فضایی جهان با چهار نفر خدمه شکل گرفت. این دو فضاپیما به مدت چهار و نیم ساعت متصل به یکدیگر باقی ماندند و در طول این مدت سه بار به دور زمین گردیدند. سرنشینان دو فضاپیما جای خود را با هم عوض کردند و در این راه اولین راهپیمایی فضایی را انجام دادند. عملیات اتصال دو فضاپیما دو بار پیش از این در سالهای 1967 و 1968 تحت فرمانهای کاملا خودکار مورد تمرین قرار گرفته بود.

[sesto]

اولین ایستگاه رسمی روسیه سایلوت یک نام داشت که پس از ان شش سایلوت دیگر امدند که به بررسی انها می پردازیم
سایلوت 1
سایلوت 1 نخستین رسمی ایستگاه فضایی بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در آوریل 1971 پرتاب گردید. در مدت اقامت این ایستگاه در مدار که 6 ماه به طول انجامید سه کیهان نورد به نام های گرگوری دوبرفولسکی ، ویکتور پاتسایف و ولادیسلاولکوسف به مدت 22 روز در آنجا اقامت نمودند . آنها در خلال اقامتشان ، اولین پروژه ها درباره گیاهشناسی فضایی را انجام دادند . اما متاسفانه هر سه نفر در مرحله بازگشت این مامورین ، کشته شدند . تحقیق بعدی نشان داد که یکی از شیر های کپسول برگشت سایلوت ، معیوب بوده است و باعث تخلیه سریع هوای آن شده است و کهیهان نوردان درونش خفه شده اند . این خدمه لباس های مخصوص فشار هوا نپوشیه بودند در این صورت ممکن بود زنده بمانند . سایلوت 1 به هنگاه بازگشت به جو زمین بر فراز اقیانوس آرام سوخت .
سایلوت 2
سایلوت 2 ، ایستگاه فضایی دیگری بود که در اوریل 1973 پرتاب شد .این ایستگاه در مدت دو ماه اقامتش بی سرنشین بود . ایستگاه به مجرد پرتاب ، قطعاتش را یکی پس از دیگری از دست داد و دو ماه بعد که به جو زمین بازگشت سوخت.
سایلوت 3
سایلوت 3 ، ایستگاه فضایی است که در ژوئن 1974 در مدار قرار گرفت ، مدت اقمت این ایستگاه 7 ما ه به طول انجامید . کیهان نوردان ، یک بار به مدت 14 روز در آن اقامت کردند . امریکا مشکوک بود که سایلوت 3 ماموریتی نظامی دارد و تدابیر شدید امنیتی پرتاب این ایستگاه این ظن را تقویت نمود . گزارش های بعدی نشان داد که 2 خدمه آن ، پاول پایووچ و یوری آریتوخین احتمالا 2 هفته اقامت خود در مدار را به نقشه برداری از تاسیسات نظامی امریکا سپری کرده اند . هرچند که روس ها جزئیات این گزارش را نا درست می دانند . سایلوت 3 ، هفت ماه بعد از پرتاب در جو زمین سوخت.
سایلوت 4
سایلوت 4 در دسامبر 1974 پرتاب گردید. در 2 سال و یک ماه اقامتی که در مدار داشت دو بار ، یکی 30 روز و دیگری 63 روز ، کیهان نوردان شوروری را با آزمایش ها و رصد های خورشیدی ، سیاره ای و ستاره ای در آن جا پرداحتند . این ایستگاه نیز در بازگشت به زمین منهدم شد.
سایلوت 5
سایلوت 5 ایستگاه دیگری بود که در ژوئن 1976 درمدار قرار گرفت . عمر این دستگاه 13 ماه بود . کیهان نوردان 2 اقامت یکی 63 روزه و دیگری 17 روزه در آن جا داشتند . خدمه سایلوت 5 مقدار آلودگی ذرات معلق در جو زمین را مطالعه نمودند و اثرات بی وزنی را بر ماهی ها بررسی کردند . ان ها همچنین درباره رشد بلورها ی کریستالی ، آزمایش هایی انجام دادن و بدون استفاده از پمپ دمنده هوا ، قست محرکه ایستگاه را با موفقیت در فضا تعویض کردند . این ایستگاه نیز سوخته به زمین بازگشت.
سایلوت 6
با پرتاب ایستگاه فضایی سایلوت 6 در 29 سپتامبر1977 تحولی تازه در پرواز های فضایی سرنشین دار آغاز شد. از آغاز دهه 1970 که شوروی ایستگاه فضایی سالوت 1 را به مدار زمین فرستاد ، کیهان نوردان به دلیل پشتیبانی بعد از پرتاب نتوانسته بودند مدت اقامت در مدار زمین را به بیش از 84 شبانه روز برسانند . زیرا محدودیت سکو های اتصال امکان تدارکات بعدی را نمی داد . این مساله نه تنها از نظر رساند آب ، هوا و غذای برای کیهان نوردان ساکن لازم است بلکه در تعمیر و تعویض قطعات ایستگاه نیز ضرورت دارد.
ورود ایستگاه مداری سایلوت 6 به عرصه فضانوردی ، این امکان را به دانشمندان داد که بتوانند طول مدت اقامت انسان در فضا را ارتقا دهند ؛ زیرا این ایستگاه به دو دریچه ورودی مجهز بود . بدین ترتیب بعد از اتصال یک ناو سایوز به ایستگاه دریچه ، دریچه دیگر می توانست برای ارسال ناو تدارکاتی یا ورود گروه های مهمان به کار رود . سایلوت 6 به این ترتیب در طول مدت کار خود توانست اقمتگاه گروه فضانورد باشد و طول پرواز مداری انسان را به تریج از 84 روز به 185 روز برساند.
سفینه های سایوز در طی سال های 1977 تا 1986 ، به جز فضانوردان شوروی ، کیهان نوردانی از کشور های چکسلواکی ، لهستان ، بلغارستان ، مجارستان ، ویتنام ، کوبا ، مغولستان و رومانی را به ایستگاه مداری سایلوت 6 رساندند .
ایستگاه مداری سایلوت 6 دارای پنج قسمت بود. دو بخش یا اتاقک اتصال ، یک محل کار و دو بخش موتوری در ابتدا و انتهای ایستگاه . اما بزرگترین قسمت آن که تقریبا تمام فعالیت های عمده فضانوردان در آن انجام می گرفت ، اتاقک یا مدول « کار » بود .
سایلوت 6 در زمان خود یک شاهکار محسوب می شد و ایستگاهی کامل . دستگاههای مختلفی مانند کنترل گرما ، تعین موقعیت ، مخابرات ، تجهیزات زیستی و غیره در آن کار می کردند که تمامی این لوازم احتیاج به انرژی داشت. منبع اصلی تغذیه سایلوت 6 از سه صفحه خورشیدی با مساحت کلی 60 متر مربع تامین می شد. باتری ها انرژی خورشیدی را به انرژی الکتریکی تبدیل می کردند . در یک آکومولاتور ذخیره می کردند. به تدریج مورد مصرف دستگاه ها قرار می گرفت . سایلوت 6 در سال 1986 به هنگام بازگشت به زمین سوخت.
سایلوت 7
سایلوت 7 ایستگاه فضایی دیگری بود که در اوریل 1982 پرتاب گردید. این ایستگاه در مدت 8 سال و 8 ماه اقمتی که داشت ، پذیرای 10 خدمه بود . طولانی ترین اقمت آن ها 236 روز بود و در این مدت آزمایش های مفصلی بر روی سیستم عضلات قلب انجام شد . در خلال یک راه پیکایی فضایی ، با استفاده از دستگاه جوش ، ایستگاه تعمیر شد . سایلوت 7 در دسامبر 1991 به زمین بازگشت .
با تشکر
ـــــــــــــــــــــ
منبع:comet.blogfa.com

[sesto]

و امریکا وارد عمل می شود
اولین ایستگاه فضای امریکا به نام اسکای لب در 14 می 1973 پرتاب شد دقایقی بعد از پرتاب سپر ضد سنگواره و یکی از صفحات خورشیدی آن بر اثر فشار هوا کنده شد . خدمه اولیه اسکای لب خسارت وارده را طوری تعمیر نمودند که این ایستگاه فضایی قابل سکونت شد. در سال بعد ، سه خدمه هر کدام به مدت 28 ، 59 ، 84 روز در آن اقامت کردند . اسکای لب در سال 1979 به زمین سقوط کرد ، اکثر بخش های آن به هنگام ورد به جو زمین منهدم شدند ، ولی برخی از از قطعاتش در استرالیا فرود آمد ، اما خوشبختانه کسی در این سقوط آسیب ندید.

[sesto]

یک ایستگاه مدارگرد شوروی و بعد از آن روسیه بود. میر نخستین ایستگاه پژوهشی بشری در فضا بود که انسان به‌طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال ۱۹۸۶ آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی مدت ده سال، تبدیل به بزرگترین سازه فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال ۲۰۰۱ برای خود حفظ کرد. ایستگاه میر جایگاهی برای انجام مطالعات علمی در زمینه‌های گوناگون بود که از میان آنها می‌توان به زیست شناسی، فیزیک، ستاره‌شناسی و هواشناسی اشاره کرد. تکنولوژی‌هایی که با کمک ایستگاه میر توسعه یافتند امکان زندگی دائم انسان در فضا را فراهم کردند.
رکورد طولانی‌ترین اقامت پیوسته انسان در فضا توسط والری پلیاکوف پزشک و کیهان‌نورد روسی در ایستگاه میر شکسته شد و تا به امروز پابرجا است.
علاوه بر فضانوردان شوروی سابق و روسیه، فضانوردان ۱۲ کشور دیگر از طریق برنامه‌های بین‌المللی همکاری فضایی مانند اینترکاسموس، یورومیر و میر-شاتل فرصت پرواز، زندگی و پژوهش در ایستگاه میر را یافتند. فضاپیماهای سایوز و پروگرس به ترتیب ابزار اصلی انتقال فضانورد و بار به ایستگاه بودند. طی برنامه میر-شاتل، از فضاپیماهای شاتل آمریکا نیز برای حمل فضانورد و بار به ایستگاه استفاده شد.


شمای تجهیزاتی ایستگاه


ـــــــــــــــــــــــــ ــــــ
منبع : ویکی پدیا

[sesto]

ایستگاه فضایی بین المللی یا International Space Station به طور هم زمان سه ترین فضایی و زمینی را با خود یدک می کشد . بزرگ ترین پیشرفته ترین و گران ترین سازه فضایی . طبق براورد های اخیر سازمان فضایی امریکا ( nasa) هزینه ساخت این ایستگاه غول پیکر تا سال جاری مالی چیزی حدود 100 میلیارد یورو تخمین زده می شود. البته تکمیل آن تا سال 2015 میلادی ادامه دارد.
ایستگاه فضایی بین المللی پس از تکمیل چیزی حدود 450 تن و زن و 1200 متر مکعب فضا برای زندگی و کار فضا نوردان خواهد داشت . این ایستگاه به طور روتین 6 نفر سر نشین دائم دارد و در صورت نیاز می تواند تا 10 سرنشین موقت را نیز پذیرا باشد.

این ایستگاه محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا،سازمان فضایی ژاپن، و سازمان فضایی کانادا است. سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می‌کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم بطور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می‌کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت‌کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته است.

ایستگاه فضایی بین المللی در حقیقت فرزند خلف پروژه های نا موفق بین المللی است .از جمله این برنامه‌ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-۲ (روسیه)، ایستگاه فضایی آزادی (آمریکا)، آزمایشگاه فضایی کلمبوس (اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن) اشاره کرد.
از ابان 1379 که آغاز نخستین ماموریت ای اس اس بوده تا کنون این ایستگاه بدون وقفه پذیرای فضانوردانی از اقسا نقاط جهان بوده .

از مهم تریسن سرنشینان این ایستگاه می توان به خانم انوشه انصاری ، اولین گردشگر فضایی ایرانی اشاره کرد که اقامتی نه روزه در این پایگاه داشت .

ایستگاه فضایی بین المللی در بدو تولد

[2215]

با تشکر از مطالب جذابتون
لطفا اگر امکانش هست درباره ی خود ایستگاه فضایی و فعالیت هایی که در اون انجام میشه بیشتر توضیح بدید.

[مسعود فرح بخش]

با تشکر از مطالب جذابتون
لطفا اگر امکانش هست درباره ی خود ایستگاه فضایی و فعالیت هایی که در اون انجام میشه بیشتر توضیح بدید.

سلام دوست عزیز

امروزه فعالیت ها و آزمایش های مختلفی در ایستگاه فضایی بین الملی انجام میشه

برای مثال میشه به چند نمونه زیر اشاره کرد:

یکی از اصلی ترین اهداف ایجاد ایستگاه فضایی انجام آزامایشات گوناگون در جاذبه صفر و بررسی نتایج اون هستش برای مثال آزمایش های مربوط به رشد گیاهان در جاذبه صفر که در اقامت های طولانی مدت در برنامه های آینده فضایی بسیار مهم می باشد و ...

هدف دیگه بررسی شرایط بدن فضانوردان در اقامت های طولانی مدت در فضا هستش ، همونطور که می دونید اقامت طولانی مدت در فضا اثرهای مخرب گوناگونی برای بدن انسان داره و بررسی این اثرات در سفرهای طولانی مدت در آینده می تونه مفید باشه

رصد خورشید و سایر سیارات از خارج از جو زمین

برای اقامت فضانوردان در حین انجام ماموریت های فضایی

اما یک نکته مهم که اینروزها هم تاثیرش مشخصه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه گذاری و سفرهای توریستی به فضا هست که در آینده حتما به شکل جدی تری دنبال میشه

و ...

برای اطلاعات بیشتر می تونید به تاپیک ایستگاه فضایی بین المللی هم مراجعه کنید

[Taha Nagahi]

با تشکر از مطالب جذابتون
لطفا اگر امکانش هست درباره ی خود ایستگاه فضایی و فعالیت هایی که در اون انجام میشه بیشتر توضیح بدید.

سلام...
فکر می کنم اکثراً از اتفاقاتی که داخل ایستگاه های فضایی می افتتد کم تر اطلاعات داشته باشند.
اگر امکانش هست درباره ی فعالیت هایی که داخل استگاه های فضایی از اول به وجود آمدن آن ها تا به امروز انجام می گیرد هم توضیح دهید.
ممنون

[مسعود فرح بخش]

سلام...
فکر می کنم اکثراً از اتفاقاتی که داخل ایستگاه های فضایی می افتتد کم تر اطلاعات داشته باشند.
اگر امکانش هست درباره ی فعالیت هایی که داخل استگاه های فضایی از اول به وجود آمدن آن ها تا به امروز انجام می گیرد هم توضیح دهید.
ممنون

سلام

البته اینطور نیست که اکثر فعالیت های داخل ایستگاه فضایی خیلی پیچیده و یا خیلی محرمانه باشه ولی خب فعالیت های گوناگون و بسیار گسترده ای در اونجا صورت میگیره

اما نکته مهمی که در بالا فراموش کردم بگم اینه که یک فعالیت اصلی داخل ایستگاه فضایی ، بررسی و تست دستگاه های خود ایستگاه و همینطور تعمیر و نگهداری تجهیزات اون هست که شاید بخش زیادی از فعالیت های فضانوردان رو به خودش اختصاص میده.

اما در مورد اهداف اولیه در بوجود اومدن ایستگاه های فضایی ، باید گفت که مهمترین هدف ایجاد و طراحی این ایستگاه ها در گذشته بررسی شرایط جسمانی فضانوردها در اقامت های طولانی مدت در فضا هست.

تا قبل از زمانیکه یوری گاکارین به فضا پرتاب بشه بشر واقعا از شرایط بدن انسان در شرایط بی وزنی آگاهی نداشت و دانشمندان و پزشکان این احتمال رو میدادن که شرایط بی وزنی حتی ممکنه منجر به مرگ فضانود بشه، دلیل اصلی فرستادن حیوان ها قبل از انسان به فضا هم همین بود

------

پ ن : حالا که در این تاپیک ایستگاه های فضایی معرفی شدن بهتره که آزمایش ها و فعالیت های مهمی که در این ایستگاه ها انجام شد بررسی شه.