سفر در زمان
سلام خدمت همه ی دوستان عزیزم
این تاپیک رو ایجاد کردم تا همه ی ما بیشتر با مباحث كلي نسبيت و ارتباط آن با جهان هاي موازي و بحث سفر در زمان آشنا شویم و بتوانیم این موضوع واقعا غیر قابل درک رو بهتر و بیشتر درک کنیم.
كمك دوستان عزيز باعث پيشرفت اين بحث خواهد شد .
ویرایش توسط mehrjoo : 05-11-2012 در ساعت 05:36 PM
a.rezaee, aseman zibast, azadeh, AZIN, bahare akbarie, celestial boy, estardast, H.Taeb, Hojjat Zafarkhah, mahnejad, Masoume falaki, Mat, mobi, Mojtaba.M, nakhodaye aseman, Negar Najafi, reza3000, safavicnc, sasan20oo20, setareh sadeghi, skynight, STAR4U, starturk, storm, فائزه معتضدیان, Zahra Shakeeb, آسمون, آسمان آبی, رخساره روشنی, سينا منجم, شبنم مختاری, شعری
فيزيکدانان کوانتمي دانشگاه کاليفرنيا کشف عجيبي کرده اند که به گونه اي نشان مي دهد جسمي که در مقابل يک فرد قرار گرفته و ديده مي شود مي تواند به صورت همزمان در جهاني موازي نيز وجود داشته باشد.
اين کشف به واسطه ذره اي کوچک و فلزي انجام گرفته است ، براده اي به قطر يک تار مو ، جسمي که بسيار ريز است اما در عين حال مي توان آن را با چشم غير مسلح نيز مشاهده کرد.
دانشمندان اين ذره را در کاسه اي مخروطي و تاريک سرد کرده و تمامي هواي اطراف آن را به منظور حذف ارتعاش خارج کردند. سپس محققان ذره را مانند يک دياپازون حرکت داده و مشاهده کردند ذره در زماني واحد حرکت کرده و متوقف مي شود.
چگونه اين پديده را درک کنيم؟
براي درک اين پديده که کاملا غيرممکن به نظر مي رسد ، بايد بسيار بسيار کوچک انديشيد حتي کوچکتر از اتمها، الکترونهايي که به دور هسته اتم در گردشند ، در آن واحد در حالت هاي چند گانه حرکت مي کنند که ثابت کردن آنها تقريبا غير ممکن است. به بيان ساده تر مي توان گفت زماني که فردي در شهر اکلاهاما به ديدن مادر خود مي رود در جهان موازي که ذرات اتمي وي در آن حضور دارند همان فرد در خانه مشغول تماشاي تلويزيون است.
به گفته دانشمندان شايد اين پديده کاملا غير واقعي به نظر آيد اما بر پايه علم حقيقي رخ مي دهد. بر اساس يکي از نظريه هاي فيزيکي زماني که پديده اي در يک حالت مشاهده مي شود اين پديده جهان را به دو بخش تقسيم مي کند. نظريه چند حالتي بر اين پايه استوار است که جهان فعلي طي مشاهده انسان متوقف شده و انسان تنها يکي از واقعيات در حال وقوع را مشاهده مي کند. براي مثال مي تواند توپ فوتبال را ببيند که در هوا در پرواز است، اما شايد در جهان موازي اين توپ در همان لحظه سقوط کرده باشد و يا شايد اصلا فردي در آن لحظه مشغول بازي فوتبال نباشد.
بسياري از فيزيکدانان بزرگ پايه هاي علمي جهان چند حالتي را حتي اگر نتوان آن را به اثبات رساند قبول دارند. «شان کرول» از موسسه تکنولوژي کاليفرنيا يکي از اين فيزيکدانان بوده و معتقد است تا زماني که نتوان تمدنهاي فوق پيشرفته بيگانه را تصور کرد که پي به واقعيت اين نظريه برده اند، انسانها تحت تاثير امکان وجود جهانهاي ديگر قرار نخواهند گرفت. وي در عين حال معتقد است هرگز فردي قادر به ابداع دستگاهي نخواهد بود که با استفاده از آن بتوان ميان اين جهانها ارتباط برقرار کرد.
درک واقعيت جهان موازي بستگي شديدي به درک انسان از زمان دارد. به گفته «کرول» ما زمان را به صورت واقعي احساس نمي کنيم، تنها شاهد گذشت آن هستيم. براي مثال گذشت زمان در هنگام يک مسابقه هيجان انگيز بسيار سريع و در سر کلاس يک درس کسل کننده کاملا کند است. يا هنگامي که فردي تلاش دارد با تاخير در دفتر کارش حاضر نشود، دقايق براي وي با سرعتي باور نکردني مي گذرند اما چند دقيقه باقي مانده از ساعت کار به راحتي با چندين ساعت برابري مي کنند.
بازگشت به آينده
«فرد آلن ولف» از دانشمندان فيزيک کوانتم نيز معتقد است زمان به شکل يک خيابان يک طرفه به نظر مي آيد که از گذشته به سوي حال در حرکت است اما با در نظر گرفتن نظريه هاي قابل ملاحظه اي که در سطح کوانتمي ارائه شده اند، ذرات در آن واحد به سمت عقب و جلو در حرکتند. در صورتي که بتوانيم از بخش «جلو و عقب رفتن در آن واحد» صرف نظر کنيم، شانس درک بخشي از فيزيک را از خود گرفته ايم.
به گفته «ولف» زمان در ماشين هاي کوانتمي به صورت مستقيم حرکت نمي کند بلکه حرکتي زيگزاگ داشته و به همين دليل وي معتقد است امکان ساختن ماشيني که بتواند زمان را منحرف کند ، وجود دارد.
به گفته «ريچارد گات» فيزيکدان دانشگاه پرينستون «سرگئي کريکالو» فضانورد روسي که در 6 ماموريت فضايي حضور داشته است نسبت به بقيه انسانهاي روي زمين 1.48 ثانيه جوانتر است زيرا وي در سرعتي بسيار بالا در مدار حرکت کرده است و کم سن تر بودن نسبت به بقيه به معني جهش به آينده و تجربه نکردن زمان حال مشابه با ديگران است. به گفته وي از جهتي مي توان گفت اين فضانورد به سوي آينده سفر کرده و دوباره بازگشته است.
«گات» مي گويد نيوتن باور داشت زمان پديده اي جهاني است و تمامي ساعتهاي جهان به صورت يکسان حرکت مي کنند. اکنون با توجه به نظريه نسبيت خصوصي اينشتين مي توان گفت سفر به آينده امکان پذير است. با در نظر گرفتن نظريه گرانش اينشتين ، قوانين فيزيک از منظري که امروز آنها را درک مي کنيم نشان مي دهند حتي سفر در زمان به سوي گذشته نيز امکانپذير است اما براي مشاهده امکان اين سفر بايد قوانين جديد فيزيکي در سطح کوانتمي فراگرفته شوند.
درک اين قوانين نيز با استفاده از ذره اي فلزي و بسيار کوچک و کاسه اي مخروطي شکل آغاز شده است. در واقع فيزيکدانان دانشگاه کاليفرنيا با ابداع خود مقياس ماشين هاي کوانتمي را به ابعاد بزرگتري تغيير دادند.
بر اساس گزارش فاکس نيوز ، مسئله بعدي فراگرفتن چگونگي کنترل ماشين هاي کوانتمي و استفاده از آنها براي اجسام بزرگتر است. در اين صورت شايد بتوان با دستکاري تنها چند الکترون کوچک به جهان موازي دست پيدا کرد.
با دیدن این پست خیلی خوشحال شدم..چون جهان های موازی و درک زمان همیشه جز اعجاب انگیزترین مطالب برام بوده برای همین یکسری مطالعه راجع بش انجام دادم..و دوست دارم به همه بگم که بهترین راه برای درک زمان (درحد متوسط) دیدن مستندهای دکتر کاکس هست که تو سایت ted.com موجوده و همچنین you tube اگه این تیتر رو جستجو کنید Do you know what time is it? brian cox که تو این مستندها دکتر کاکس می خواد درک کنیم که نمیشه هیچ وقت جواب این سوال رو داد...همچنین توی این مستند که قسمتیش رو چهارسوی علم هم پخش کرد درباره جهانهای موازی و بعدهای مختصات زمانی بحث میشه که میتونم بگم اعجاب انگیزه..
عالم موازی یا عالم مثل؟؟؟؟
متن واقعا جالبی بود.ممنون.
ببخشید نمی خوام بحث فلسفه رو وارد این بحث علمی بکنم ولی میشه گفت که عالم موازی همون عالم مثل یا مثال افلاطون هست؟؟؟
افلاطون دقیقا همین عقیده رو داشت ولی از دید فلسفه، که هریک از موجودات یک وجود دیگه ای دارند (مثل سایه یا انرژی ) که در عالم مثل زندگی میکنه و وجود مادی اون موجود الان در این عالم هست.
سر به هوا نیستم.اما همیشه سر به آسمان دارم.
حس عجیبی است............نگاه کردن به اسمانی که شاید تو چند لحظه پیش بدان خیره شده بودی.
خب به نظر من جهانهای موازی نمیتونه عالم مثل افلاطون باشه.
چون تو عالم مثل افلاطون ما صرفا اونتیک و هستی رو از حیث روحانی و متا فیزیک بررسی می کنیم اما در جهان های موازی تعریف دیگه ای برای این اونتیکمون داریم.
ما در فیزیک هر پدیده و اتفاقی رو معلول واپاشی تابع موج خاصی میدونیم و میگیم که مثلا وقتی یه لیوان اب از دستمون میفته دو تابع موج براش تعرف میشه.هم میشکنه و هم نمیشکنه .(بر اساس اصل عدم قطعیت هایزنبرگ گذاره یا رو به کار نمیبریم بلکه فقط از گذاره هم استفاده میکنیم.)
حالا اگه لیوان ما بشکنه یعنی تابع موج شکستن در این عالم براش واپاشی شده.حالا چه بلایی سر اون یکی تابع موجمون اومده؟ما میدونیم اون یکی تابع موج در عالمی دیگه واپاشی شده و لیوان ما همچنان علیرغم زمین خوردن سالم مونده. این نشون میده که تمام پدیده های عالم میشه گفت(به تعبیر من)کپی هایی دارن که هم زمان درشون اتفاقای مشترکی میفته و تعداد این عوالم برای هر پدیده ای بر حسب احتمالات (تعداد تابع موج هر پدیده)مختلفه و هر تابع موج در جهانی خاص واپاشیده میشه.
خیلی طولانی شد. ببخشید
اوغات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
به نظر من باور کردن این موضوع که در یک جهان دیگر انسان هایی شبیه خودمان زندگی می کنند از همه سخت تر است.
چه مسئله گیج کننده ای!
من نفهمیدم. توی دنیای موازی, انسان ها, یا کلا موجودات, از چه جنسی هستند؟ انرژی؟
من یه جا خوندم ممکنه اصلا زمان وجود نداشته باشه! می دونم چیز غیر ممکنه ایه
دیگر در این دوره زمانه با پیشرفت علم ،دانشمندان با محاسبات ریاضی و دستاوردهای نجومی ،وجود تمدن های فضایی هوشمند غیر ما و جهان های دیگر به غیر از جهان ما را حتمی می دانند. در ضمن در جواب به دوستمان که نوشته باورکردن اینکه در جهان دیگر انسان هایی شبیه خودمان زندگی می کنند سخت است ،می خواهم بگویم که دانشمندان احتمال وجود یک میلیون تمدن به جز ما را در این عالم داده اند.
اکنون دیگر نظریه جهان های موازی خیلی مورد توجه نیست و نظریه ی جهان های حبابی بیشتر مورد توجه هست. نظریه ی حبابی می گوید که چندین جهان به صورت کراتی که درون آن ها کهکشان و منظومه و سحابی و ... قرار دارد ،وجود دارد. و انفجار بیگ بنگ نیز حاصل برخورد یک جهان دیگر با جهان ما بوده است. و ماده ی تاریک که اکثر جاهای جهان را گرفته ،نیز از جهان های دیگر وارد شده.
منظور من درک یه تمدن دیگه نبود اتفاقا از نظر منطقی اصلا سخت نیست .منظورم از انسان هایی مثل ما خود ما یا اتم های ما (انسان هایی در قالب خود ما)بود که در یکی از پست های تاپیک والبته کتابی که خوندم بهش اشاره شده بود .امیدوارم این دفعه منظور م رو درست رسونده باشمنوشته اصلی توسط mahdi77
هر کجا هستم باشم آسمان مال من است.
برای خودم هم این سوال پیش اومده بود که او نجا آدماش از چه جنسی هستند.
ممنون که مطرحش کردی.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
