درخواست همفكری از اعضای گرامی
با سلام به دوستان عزيزم
همانطور كه احتمالآ متوجه شده ايد فروم ما از روز 13 فروردين مجددآ مورد حمله شديد سايبري عده اي قرار گرفت و مشكلاتي براي فروم به وجود آمد .
البته خوشبختانه اين بار ( و اميدوارم بار هاي بعدي ! ) مشكل حادي به وجود نمي آيد چرا كه ديتاي كامل فروم در بكاپ ها موجود است و هيچ اطلاعاتي از دست نرفته است .
(البته مشكل هنوز به طور كامل برطرف نشده و ظاهر سايت هنوز مشكلاتي دارد كه انشااله آن هم به زودي برطرف خواهد شد )
منتها با اين كار مدتي روال طبيعي فروم را مختل مي كنند كه اميدوارم با تدابير پيشگيرانه آتي جلوي اين مشكلات احتمالي نيز گرفته شود .
لازم است مراتب تشكر ويژه خود را از كليه مديران و اعضاي گرامي كه در چنين شرايطي با ابراز لطف و محبت هاي خود ما را دلگرم و اميدوار مي كنند اعلام كنم .
اما اغلب اوقات وقتي اتفاقي رخ ميدهد كه دوستش نداريم ، اگر كمي با دقت بيشتري به مسئله نگاه كنيم ، چيزهاي خوبي را مي يابيم كه به واسطه آن اتفاق بدست آمده اند .
راستش الآن كه اين مطلب را مي نويسم حس عجيبي دارم ، حس كسي كه بودن و داشتن چيزي برايش عادي شده باشد و بعد كه كمي ، حتي به كوتاهي چند روز از دستش
مي دهد ، باز قدر بودنش رابيش از پيش مي داند .
البته به هيچ وجه منظورم از آن چيز ، يك فروم يا سايت برنامه نويسي شده نيست ، بلكه روح دوستي است كه در فضاي آن و بين تك تك اعضا در جريان است ، حس با هم بودن
و داشتن هدفي مشترك ، حس كمك به پيشرفت يكديگر، حس انسان بودن .
باور كنيد اين فروم براي من ( و ميدانم براي خيلي از بچه هاي ديگر ) اصلآ حس يك سايت مجازي را ندارد ...
همين دو - سه روزي كه نبوديم دلم براي بچه ها خيلي تنگ شده بود ...
حتي دلم براي آن دوست عزيزي كه هي در تاپيك عكس هاي جالب ، تند تند عكس هاي تكراري مي گذاشت و مجبور بوديم نصفش را حذف كنيم ، خيلي تنگ شده بود .
در جايي مي خواندم كه در آينده شهر ها و كشور هاي مجازي ايجاد مي شوند و آدمها شهروند آبادي هاي مجازي مي شوند .
من اين مدت وجود اين شهر مجازي را لمس كردم .
و الآن بسيار خوشحالم از اينكه عضو شهري هستم كه آدم هايش بوي مهرباني مي دهند .
دوستان عزيزم ، همه اين مطلب را نوشتم كه بهانه اي باشد براي همين جمله آخرم :
همه شما را از صميم قلب دوست دارم و از بودن در كنار شما به خودم افتخار مي كنم
با آرزوي سربلندي و موفقيت همه شما