تاريخچه و مكانيك پرواز

[mojcris]

با سلام خدمت همه دوستان

پس از نظرسنجی از اعضا و مدیران، تصمیم بر این شد که تاپیکی مفصل درباره پرواز و مباحث مربوط به آن ایجاد شود. در این تاپیک موارد زیر بررسی می شود:

1. اصول و مقدمه ای بر پرواز ( شامل فیزیک پرواز و قوانین حاکم بر آن )

2. تاریخ پرواز

3. طراحی هواپیما

4. هواپیمای مدل

5. شرکت های بزرگ هوافضایی

6. و ...

[mojcris]

خوب سلام خدمت دوستان

با تشکر از پیمان و Sunrise گرامی جهت ویرایش های مورد نیاز.

بحثمون رو از تاریخچه پرواز و افرادی که در این زمینه تلاش کردند شروع میکنیم. شاید همتون بگید برادران رایت شروع کننده ی پرواز بودند ، اما حقیقت چیز دیگریست که به آن خواهیم پرداخت ، در واقع برادران رایت اولین کسانی بودند که توانستند هواپیمای موتوری را به پرواز درآورند. خوب ابتدا یک قسمتی از یک کتاب رو که براتون ترجمه کردم می زارم بعد هم یک توضیحاتی بهش اضافه میکنم.

------------------------------------------------------------------------------------------

اصرار انسان به پرواز به زمانهای بسیار دور برمی گردد. زیبایی ، ظرافت و آزادی اوج گرفتن پرندگان همواره موجب شگفتی و حسد ورزیدن آدمی شده. چرخیدن یک شاهین در حال صعود در آسمان صحنه ی بسیار زیبایی است که به عنوان مانوری از یک پرنده است که برای حفظ وضعیت خود در آسمان یک مسیر را به طور کاملا کنترل شده دور می زند. آزادی حرکت در تمام جهات بالاتر از همه ی موانع ، یک توانایی است که همه ی ما از آن لذت می بریم.

ارنیتوپترها: Ornithopters
مفاهیم اولیه ی پرواز تقلید از بال زدن پرندگان را می طلبد. یک ماشین پرنده که با استفاده از بال زدن کار می کند ارنیتوپتر نامیده می شود. افسانه ی یونانی معروف Daedalus و پسرش ، Icarus ، حاکی از آن است که Daedalus وسیله ای با پر و موم درست می کند برای فرار از شکنجه ی Cretan King Minos. پسرش که بسیار باهوش بود به پدرش توصیه کرد که فراموش نکند که به خورشید نزدیک نشود ، اما سرانجام گرمای خورشید موم را ذوب کرد و بالهای پدر از هم گسیختند ، و ناگهان در دریا غوطه ور شدند.

لئوناردو داوینچی حدود 12 طرح ماشین پرواز داشت که بیشتر آنها بر پایه ی بال زدن پرندگان بودند ، طرحهای او قرقره ها و اهرم هایی را نشان می دهد که حاکی از تکان دادن بالها توسط انسان است. اما همه ی این طرحها با شکست مواجه شد، چرا که قابلیتهای فیزیولوژی که یک پرنده دارد هرگز نمی تواند متناسب با قابلیتهای یک انسان باشد. انرژی خروجی در واحد زمان پرندگان نشان می دهد پرندگان ضربان قلب و تعداد تنفس بسیار بالایی در واحد زمان دارند. برای مثال قلب هر گنجشگ در هر دقیقه 800 بار می تپد و هر کبوتر در حال پرواز در هر دقیقه 400 بار تنفس می کند.

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

-------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب دوستان همونطور که توی این قسمت دیدید تلاش های انسان و طرحهای او برای پرواز به حدود هزاران سال پیش برمیگردد ، از تلاشهای Daedalus و پدرش گرفته و تا چیزی حدود 500 سال پیش در دوران داوینچی. و کم کم طرح ها پیشرفته تر شدند تا به طرح های امروزی نزدیک تر می شدند.

یک توضیح هم در مورد ارنیثوپتر بگم که منظور همان پرنده های بالزن است که امروزه به شدت روی آنها مطالعه صورت می گیره و در حال مدل سازی آن هستند ( مثل خود بنده ) که نمونه ی بسیار موفق آن پروژه ی Festo Smart Bird می باشد.

فکر می کنم برای قسمت اول کافی باشه. قسمت بعدی هم به زودی قرار می دم
امیدوارم مطالب مفید باشن.

[mr mohamadreza]

سلام دوستان من هم یه لینک میذارم که توش میتونید از تاریخچه ی پرواز مطلب به دست بیارید(به علت زیاد بودن مطلب توفروم قرارندادم)
http://world-of-science.blogfa.com/post-3.aspx

[mojcris]

سلام دوستان من هم یه لینک میذارم که توش میتونید از تاریخچه ی پرواز مطلب به دست بیارید(به علت زیاد بودن مطلب توفروم قرارندادم)
http://world-of-science.blogfa.com/post-3.aspx

ممنون دوست عزیز.

مطالعه کردم صفحه رو ، ولی همش زیرمجموعه بحثمون میشه که هنوز بهش نرسیدیم. کم کم بهش می رسیم

[mojcris]

خوب به قسمت دوم تاریخچه ی پرواز می رسیم. لازم به ذکر هست که دوستان توجه کنند که این تاریخچه که دارم می گم به جرات میشه گفت که کاملترین تاریخچه ی پرواز توی مراجع فارسی هست که من دیدم (اگه کسی بهتر پیدا کرد به منم بگه ) ، از هیچ کتاب فارسی هم نیست ، از یک کتاب انگلیسی هست که خودم در حال ترجمش هستم ( به امید روزی که کامل تموم بشه ترجمش ) بنابراین کسانی که علاقه مند هستند به دقت مطالعه کنند ، چون واقعا زیباست ، من خودم که چندین بار خوندمش و واقعا جذاب بود خوب قسمت دوم رو شروع می کنیم.

پس از اینکه بشر در به کار گیری پرنده های بالزن شکست خورد ایده ی جدیدی که به ذهنش رسید این بود که از پرنده های سبکتر از هوا استفاده کنه ، یعنی اینکه وسیله ای بسازه که از هوا سبکتر باشه. با هم میریم به دنبال بقیه ی داستان ببینیم این بشر بالاخره می خواد چکار کنه برای پرواز


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پرنده های سبکتر از هوا

ایده ی پر کردن یک بسته از ماده ای که معمولا در هوا بالا می رود به قرن نوزدهم برمی گردد. راجر بیکن Roger Bacon پر کردن یک گوی فلزی بسیار نازک را از گاز اتر و یک مایع آتشزا پیشنهاد کرد که این پیشنهاد رد شد. پیشنهاد دیگر بخار آب بود که هرروز از شبنم روی گیاهان بخار می شد و به آسمان می رفت. به دنبال اختراع پمپ هوا تخلیه ی یک گوی نازک پیشنهاد شد به طوری که یک گوی خالی از هوا می تواند در هوا شناور شود. اما مشکل ، تخلیه ی هوای گوی به اندازه ی کافی برای شناور شدن بود و همچنین استحکام گوی برای جلوگیری از متلاشی شدن در مقابل فشار هوا. همچنین بازگشتن و فرود آمدن نیز مشکل دیگر بود.
با این وجود تاریخ تلاش های دیگری را در جهت ساخت پرنده های سبکتر از هوا ثبت کرده است. برادران Montgolfier در فرانسه اولین بالون را می سازند. این برادران عاشق علم ، یک کارخانه ی تولید کاغذ داشتند. در سال 1782 آنها در حال مشاهده آتش و چگونه بالا رفتن دود بودند که ناگهان این فکر به ذهن آنها رسید که گاز حاصل از سوختن را در بسته ای حبس کنند. آنها این ایده را با یک بسته ی کوچک آغاز کردند ، یک کاغذ زیر آن بسته آتش زدند و مشاهده کردند که بسته در حال باد کردن و بالا رفتن است تا اینکه بسته به سقف اتاق رسید. آنها این کار را در بیرون از خانه و با بسته های دیگر انجام دادند. آنها برای تولید آتش از چوب و حصیر استفاده می کردند و فکر می کردند که گازی با ویژگی های جدید کشف کرده اند که آن را Montgolfier Gas نام گذاشتند. این گاز چیزی نبود جز هوای معمولی که به دلیل بالا رفتن دما چگالی آن کاسته شده بود. در سال 1783 برادران Montgolfier یک گردهمایی عمومی انجام دادند و یک بالون 100 فوتی را به پرواز درآوردند و به ارتفاع بیش از 6000 فوت دست یافتند.

این اختراع آکادمی علمی فرانسه را مجذوب خود کرد و یک جوان به نام J.A.C Charles را وادار به تحقیقات بیشتر کرد. چارلز به زودی متوجه شد گازی که برادران Montgolfier از آن استفاده می کنند به اندازه ی هیدروژن برای بالا بردن موثر نیست. سپس او مشغول توسعه بالون شد ، بالونهای هیدروژنی که با بالون های مدرن تنها کمی تفاوت داشت. بالونهای هیدروژنی و بالونهایی که با هوای داغ کار می کردند در کنار یکدیگر توسعه یافتند ، به طوری که در یک دهه بعد از اولین پرواز برادران Montgolfier ، دو بالون جدید توانستند بیش از 12 پرواز دیگر انجام دهند. حوادث بسیار کم بود ، غم انگیزترین حادثه تلاش Jean Francois Pilatre فیزیکدان جوان بود که وقتی با ترکیب کردن 2 بالون یعنی استفاده از هیدروژن برای بالا رفتن و استفاده از هوای داغ برای کنترل بالون ، می خواست برای اولین بار با بالون برادران Montgolfier پرواز کند و دچار سانحه ی انفجار شد. مرگ این جوان در سال 1785 علاقه و اشتیاق را در مورد بالون های هوای داغ ، از بین برد. اما پس از آن دوباره بعد از انقلاب فرانسه تحقیقات بر روی بالون ها از سر گرفته شد.
با وجود اینکه توسعه ی بالونها در اروپا و آمریکا ادامه یافت اما هنوز یک مشکل اساسی وجود داشت ، و آن هم کنترل بالون بود.بالون های بسته شده و محصور شده در آمریکا برای رصد و مشاهده در جنگها استفاده می شد. در سال 1871-1870 فرانسه از بالون برای رصد و دیدبانی و حمل و نقل در جنگ استفاده می کرد. اما استفاده از این بالون ها با توسعه ی موتورها و به وجود آمدن بالونهای شامل موتور که پیشرانش بسیار بهتری تولید می کردند به شدت کاهش یافت. در نیمه های قرن نوزدهم چندین مدل بالون بسیار باریک و دراز برای کاستن نیروی پسا و همچنین مجهز به ملخ و موتور برای تولید پیشرانش تولید شدند که مسئولیت انتقال مردم را به عهده داشتند. هم موتورهای بخار و هم موتورهای الکتریکی به کار گرفته شدند اما آنها بسیار سنگین بودند و کارایی مناسبی نداشتند. نخستین بالون موفقی که هم باریک و دراز بود به منظور کاستن نیروی پسا و هم از موتورهای سوختی استفاده می کرد توسط یک ثروتمند برزیلی به نام Alberto Santos که در فرانسه زندگی می کرد ساخته شد. این مرد موفق شد این بالون را طراحی ، تولید و بیش از 12 بار به پرواز درآورد. او تحسین عموم را برانگیخت و به عنوان نخستین کسی که در طول 30 دقیقه از Saint Cloud تا برج ایفل پرواز کرد برنده ی جایزه ی یکصد هزار فرانکی شد. Alberto Santos همچنین تلاشهایی در زمینه ی ساخت پرنده های سنگین از هوا هم دارد.

تصویری از Alberto Santos :

آخرین تلاشها برای توسعه ی پرنده های سبکتر از هوا توسط Ferdinand Von Zeppelin کسی که نامش هم معنی کشتی هوایی یا Rigid Dirigible است انجام شد. Dirigible به معنای قابل کنترل است Rigid هم به معنای صلب است. در یک کشتی هوایی صلب گاز در بسته های بزرگی در یک چهارجوب صلب قرار دارند. Zeppelin کار ساخت کشتی هوایی را در سال 1900 آغاز کرد. کشور آلمان در جنگ جهانی اول از این پرنده ها استفاده کرد. در سال 1930 German Graf Zeppelin معروف ترین کشتی هوایی بود که چندین بار به ایالات متحده سفر کرد و همچنین سرویس هایی هم به آفریقای جنوبی داشت. کشتی بزرگتر یعنی Hindenburg نیز موفق بود اما هنگام فرود در Lakehurst به دلیل آتش سوزی از بین رفت. New Jersey شاهد پرواز Trans-Atlantic. این پرنده ها برای پرواز از هیدروژن که آتش زا بود استفاده می کردند. اما ایالات متحده برای پرواز از هلیوم استفاده می کرد ، هرچند که بازده کمتری داشت اما آتش زا نبود. با این وجود کشتی های Akron و Macon توسط کمپانی Goodyear Zeppelin ساخته شدند که در سانحه هوایی در سالهای 1933 و 1935 ناپدید شدند. این ماشینهای غول پیکر که بیش از 800 فوت بودند برای هوای نامساعد طراحی نشده بودند اما نیروی دریایی ایالات متحده این موضوع را نادیده گرفت و با این حال از آنها استفاده کرد.
عصر پرنده های سبکتر از هوا با نابودی این کشتی ها به پایان رسید. در اواسط سال 1970 نیز تلاشهایی در جهت احیای بالونها صورت گرفت اما با شکست روبرو شدند. سرعت پایین ، قدرت کم ، ارتفاع پایین و به ویژه هزینه های بسیار بالای این وسایل پرنده ی سبکتر از هوا به هیچ عنوان از لحاظ اقتصادی به صرفه نبود. به طوری که هواپیماهای جدیدتری آمدند و با آنها آشنا خواهید شد که قادر هستند با سرعتی بیش از 7 برابر بالون ها بارهای بسیار بیشتری را حمل کنند.

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

همانطور که در این قسمت دیدید بشر خیلی قبل تر از برادران رایت توانسته بود پرواز کند اما نه به شکل متداول امروزی ، دانشمندان و مردان بزرگی در این عرصه جان خود را از دست دادند که شاید اگر آنها نبودند امروزه ما به راحتی قادر نبودیم در بوئینگ 787 بنشینیم و در مکانی بهتر از خانه پرواز کنیم.
امیدوارم مطالب مفید بوده باشند

[mojcris]

بازم سلام خدمت دوستان عزیز.

با قسمت سوم از مقدمه و تاریخچه ی پرواز در خدمتتون هستیم بعد از پرنده های بالزن و بالون ها و پرنده های سبکتر از هوا دیگه نوبتی هم باشه نوبت پرنده های سنگین و غول پیکره ، یعنی زمانی که اولین بار یک جوان انگلیسی مثل خودمون به نام Cayley اقدام به ساخت نخستین گلایدر می کنه در سال حدود 1780 و بعد از اون هم آقای Lilienthal و در نهایت داداش های Wright که دیگه همه می شناسیمشون و مثل برادرمون می مونن البته برادران ما هوافضایی ها خوب حالا می شینیم پای بقیه ی داستان ببینیم چی میشه ادامش:


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پرنده های سنگینتر از هوا
Sir George Cayley

توسعه ی هواپیما از زمانی شروع شد که بشر فهمید باید از پرندگان بلند شدن را یاد بگیرد نه بال زدن. نخستین طرح که از بال ثابت و سطوح کنترلی و پیشرانش استفاده می کرد توسط Sir George Cayley به کار گرفته شد. Cayley جوان انگلیسی بسیار شیفته ی علم و دانش بود. در سال 1796 او هلیکیوپتر مدلی را آزمایش کرد. 3 سال بعد وقتی که او تنها 26 سال داشت ، او یک طرح هواپیما را روی یک دیسک نقره ای حکاکی کرد. طرح او شامل بال ثابت ، سطوح کنترلی عمودی و افقی و همچنین پدال هایی برای ایجاد نیروی پیشرانش بود. در طرف دیگر دیسک او نمودار نیروها رسم کرده بود که شامل دو نیروی برآ و پسا می شد. در سال 1804 او یک نمونه بازوی چرخان برای خود ساخت. ایرفویل در انتهای بازوی او قرار می گرفت و نیروهای وارد بر ایرفویل اندازه گیری شده بودند. می توان گفت این نخستین تست آیرودینامیکی در تونل باد بود ، اگرچه در تونل باد ، باد ایرفویل را به حرکت در می آورد اما اینجا ایرفویل در هوا چرخانده می شود.

Cayley تحقیقات خود را بر روی یک گلایدر به عمل آورد. او قسمت انتهایی گلایدر را با استفاده از لولا به بدنه متصل کرد تا دم گلایدر بتواند به آسانی تغییر زاویه بدهد. این کار او گامی بلند در عرصه ی طراحی هواپیما بود. او فهمید که اگر بالها با یکدیگر اندکی زاویه داشته باشند در این صورت تعادل افقی هواپیما تامین می شود. در سال 1809 او نتیجه ی تحقیقات خود را در یک ژورنال به نام Nicholson’s Journal of Natural Philosophy منتشر کرد. او مشکل اصلی پرواز را اینگونه بیان کرد: تولید یک سطح جهت تحمل یک وزن داده شده در مقابل نیروی مقاومت هوا. او به طور قطع مبانی و مفاهیم اصلی پرواز را درک کرده بود. او به مدت 30 سال مشغول به فعالیتهایی در زمینه های دیگر شد ، اما در یک دوره از سال 1848 تا 1854 او فعالیت هوافضایی خود را از سر گرفت. در سال 1849 او یک گلایدر ساخت که یک پسر بچه ی 10 ساله را تا ارتفاع چند متر بلند می کرد. در سال 1853 او یک گلایدر ساخت که توانست یک شخص را بر فراز یک دره ی کم عمق به اندازه چندصد یارد جابجا کند.

با وجود انگیزه های اندکی که برای ادامه دادن راه Cayley بود اما اندیشه ها و تلاشهای او تا سال 1940 فراموش شدند. کارهای Cayley در انتشارات زیادی دوباره مطرح شدند ، درسال 1962 یک کتاب توسط یک مورخ انگلیسی به نام Charles Smith منتشر می شود و نام این کتاب را Sir George Cayley’s Aeronautics می گذارد. به نظر می رسد که پیشروان صنعت هوافضا ایده های خود را تنها با اندکی از نتیجه های Cayley به دست آورده اند. کسی که نتیجه ی کارهای Cayley را مطالعه کرده قطعا مفاهیم بنیادی پرواز را فراگرفته. پرواز هواپیما با موتور در دوران Cayley ممکن نبود چرا که در آن زمان موتورهایی که وزن آنها با نیرویی که تولید می کنند برای پرواز مناسب نبود. این مشکل همچنان باقی ماند تا اینکه برادران رایت هواپیمای خود را در سال 1903 ساختند.
اگرچه در طی این 40 سال افراد زیادی برای پرواز تلاش کردند و همچنین تلاشهای فراوانی در جهت استفاده از ماشین بخار برای پرواز شد اما هیچ کدام از این ماشین ها قابلیت کنترل نداشتند و این مشکل بزرگی محسوب می شد. در آن زمان پروازها بسیار کوتاه مدت بودند به همین دلیل قابل کنترل نبودند یا اینکه زمانی برای کنترل وسیله باقی نمی ماند. اما در این میان جوانی به نام اتو لیلینتال Otto Lilienthal گامی مهم در جهت طراحی و ساخت گلایدر قابل کنترل برداشت ، جوانی که با نظرات علمی و مهندسی خود شروعی دوباره در عرصه توسعه ی پرواز را رقم زد.


Otto Lilienthal

اتو یکی از نخستین و بزرگترین پیشروان در زمینه ی پرنده های سنگینتر از هوا است که از الگوهای ثابت خودش استفاده می کند. با وجود اینکه در آن زمان تعداد زیادی بودند که بر روی سیالات و نیروهای پسا و برآ و اثرات آنها مطالعه می کردند ، تنها تعداد بسیار اندکی از آنها توانستند پرواز را تجربه کنند. Otto Lilienthal متولد سال 1848 مدرک مهندسی مکانیک خود را در سال 1870 از آکادمی فنی برلین دریافت کرد ، او بسیار شیفته ی پرواز بود اما تا سال 1880 به هوافضا روی نیاورد. او در سال 1889 کتابی با عنوان Bird Flight as the Basic of Aviation را منتشر کرد. او همزمان دو شاخه ی سازه و آیرودینامیک بال پرندگان را مطالعه می کرد. کتاب او درباره ی آیرودینامیک بال بعدها توسط برادران رایت استفاده و اصلاح شد. او نیاز به پرواز را در خود احساس می کرد و بیان کرد: تنها راه پیشرفت و توسعه ی پرواز بشر انجام آزمایشهای عملی و واقعی است. وقتی که او توانست اولین گلایدر خود را بسازد خود این عملیات را آغاز کرد و در سال 1891 توانست بیش از 2000 پرواز را برای خود به ثبت برساند ، تا اینکه در سال 1896 در اثر یک تند باد سقوط کرد و گلایدر او در هم شکست و خود او هم دچار آسیبهای جدی شد.
Otto Lilienthal در طرح خود از پرندگان کمک گرفته بود ، بالهای گلایدر از همه دارای انحنا بودند ، قسمت دم از بخشهای عمودی و افقی تشکیل شده بود. عمل کنترل توسط تغییر مرکز جرم مشابه پرنده های مدرن انجام می شد. هنگام مرگ او در حال تلاش برای ساخت پرنده های موتوردار بود ، با این وجود او به ماهیت ملخ هرگز پی نبرد. طرحها ، دست نوشته ها و کتابهای او در زمینه ی آیرودینامیک انگیزه ی بسیاری را برای ورود به عرصه ی پرفراز و نشیب و کشنده ی پرواز برانگیخت.

تصاویر آقای Lilenthal

در میان رهروان راه Otto یک جوان مهندس فرانسوی به نام Octave Chanute بود که در شیکاگو زندگی می کرد. او در سال 1875 به هوافضا و پرواز علاقه مند شد و شروع به جمع آوری تمام مطالب مرتبط با پرواز کرد. در این میان توانست کتابی را با عنوان Progress in Flying Machine را منتشر کند. این کتاب نخستین کتاب تاریخچه ی پرواز بشر و تلاش او برای پرواز بود که در آن زمان کاری بسیاری ارزشمند تلقی شد. Chanute همچنین از توانایی خود در ساخت پل کمک گرفت و شروع به ساخت یک گلایدر مستحکم کرد. او گلایدرهای بسیاری ساخت که در آنها از بالهای ثابت استفاده میکرد و همچنین برای کنترل گلایدر از تغییر مرکز گرانشی کمک می گرفت. با این وجود بزرگترین کار او را می توان جمع آوری یک منبع عظیم در زمینه ی هوانوردی ذکر کرد ، این کار او کمک بزرگی به دانشمندان بعد از او کرد. بعد از آنکه برادران رایت کتاب Chanute را مطالعه کردند ، آنها با هم ارتباط برقرار کردند و این ارتباط مفید انگیزه و تلاش برادران رایت را در جهت ساخت پرنده های موتوری دو چندان کرد.

تصویر Chanute

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب بچه ها داستان تازه داره جذاب میشه ، همونطور که دیدید در واقع پدر هوانوردی جهان وطراح هواپیما رو میشه به نوعی آقای Cayley معرفی کرد ، اولین کسی بود که اقدام به کنترل هواپیما کرد ، کارهایی که امروزه هم هنوز از آنها استفاده می شود ، همچنین فعالیت های آقای Lilienthal که واقعا یک مهندس کامل بود و توانست گلایدرهای فوق العاده پیشرفته در آن دوران طراحی کند و بیش از 2000 پرواز را ثبت کند. واقعا تلاش ها و پشتکار چنین افرادی بی نظیره ، چطور از عمر و جون خودشون در راه علم گذشتند تا بتونن علم رو پیشرفت بدن ، حقا که انسان های بزرگی بودند. تازه هنوز به برادران رایت نرسیدیم نمی دونید اونا چیکار میکنن

درس امروزمون هم تموم میشه و فکر کنم واسه امروز کافی باشه امیدوارم مطالب امروز هم براتون مفید باشه
تا درس بعدی موفق باشید دوستان

[Sunrise]

میدونم که این پست یک اسپم هست!

ولی این دروس شما اینقدر جذابن که دلم نیومد ننویسم! بچه ها لایک هاتون کجان؟!؟!؟

سحر این تاپیک رو خوندم و اینقدر متاثر شدم که امروز بعد از تموم شدن درس برای کلاس اولی ها و دومی هام با کاغذ و تا، موشک ساختم و توی حیاط نشونشون دادم چی کار کنن موشکاشون بیشتر روی هوا میمونه یا با سرعت بیشتری پرواز میکنه!

خلاصه فکر کنم بشه از این درسا یه آزمون درست و حسابی هم گرفت

آقا مدرک هم میدین؟؟

[mojcris]

میدونم که این پست یک اسپم هست!

ولی این دروس شما اینقدر جذابن که دلم نیومد ننویسم! بچه ها لایک هاتون کجان؟!؟!؟

سحر این تاپیک رو خوندم و اینقدر متاثر شدم که امروز بعد از تموم شدن درس برای کلاس اولی ها و دومی هام با کاغذ و تا، موشک ساختم و توی حیاط نشونشون دادم چی کار کنن موشکاشون بیشتر روی هوا میمونه یا با سرعت بیشتری پرواز میکنه!

خلاصه فکر کنم بشه از این درسا یه آزمون درست و حسابی هم گرفت

آقا مدرک هم میدین؟؟

سلام خدمت شما

خیلی خوشحالم که مورد استفاده قرار گرفته اتفقا مطالب مخصوص کودکان هم داره البته اگه نیاز داشتید در خدمتتون می ذارم ، امیدوارم مطالب برای همه مفید باشه ، من خودم اول تاپیک گفتم ، وقتی داشتم این مطالب رو ترجمه می کردم خودم رفته بودم توی فضا

تاریخچه ی واقعا کاملیه ، تازه هنوز به قسمت های هیجانیش نرسیده بذارید به اونجاش برسه فوق العاده میشه

یک نکته هم توی پست قبلیم بود که اینجا تعریفش می کنم:

تعریف ایرفویل یا Airfoil : وقتی که یک بال هواپیما رو از بقل بهش نگاه می کنی بهش می گن ایرفویل ، یا یک بال هواپیما رو با یک صفحه عمودی برش بدی و اون سطح مقطع رو بهش می گن ایرفویل مثل تصویر زیر:

[lllll l lll lll l l ll]

سلام
واقعا مطالب جالبی رو نوشتید

میخواستم بپرسم که آیا راجع به نیروهای پسا و برآ هم میگید یا میذارید واسه آینده؟

این سه مدل ایرفول که عکسش رو گذاشتید همه استفاده میشن؟ ینی مدلهای مختلف، کاربردهای مختلف دارن؟

مرسی

[mojcris]

سلام
واقعا مطالب جالبی رو نوشتید

میخواستم بپرسم که آیا راجع به نیروهای پسا و برآ هم میگید یا میذارید واسه آینده؟

این سه مدل ایرفول که عکسش رو گذاشتید همه استفاده میشن؟ ینی مدلهای مختلف، کاربردهای مختلف دارن؟

مرسی

سلام دوست عزیز

نیروهای برآ و پسآ مربوط به مکانیک پرواز میشه که در آینده به آنها می رسیم ، زیاد عجله نکنید ، این بحث تاریخیش تازه به مطالب شیرین داره می رسه.
راجع به این ایرفویل ها هم بگم که این سه مدل که عکسش رو گذاشتم سه دسته ی کلی از ایرفویل ها هستن که هرکدوم به چند دسته تقسیم میشن و هرکدام کارایی خاص خودشون رو دارن ، البته ایرفویل های متغیر هم داریم که با تغییر شکلی که خودشون انجام می دن می تونن از یک مدل به مدل دیگه تبدیل بشن که به طور مفصل به اون قسمت هم خواهیم رسید. مثلا از یک سری ایرفویل ها برای پایداری بیشتر استفاده می کنن برای هواپیماهای مسافربری ، یا از یک سری دیگه که پایداریشون کمتره برای هواپیماهای جت و مافوق صوت برای مانور بیشتر.

خوشحالم که مطالب براتون مفید بوده.