آسیب ها و خطرات تکنولوژی های فضایی

[melika bidabadi]

با سلام به تمامی دوستان آوا استاری .
بیش از پنجاه دهه است از آغاز عصر فضا می گذرد ودر این مدت راز ها ومسئله هایی که دست نیافتی به نظر میرسد کشف وقابل دسترس شد مثل پرتاب ماهواره ها تلسکوپ های فضایی شاتل ها و...

اما هر تکنولوزی اگر بدون توجه به سر انجام ان وبررسی تمام جانبه ان مورد استفاده قرار گیردممکن است بعد ها مشکلاتی را برای بشر به وجود بیاورد. مثل پدیده زباله های فضایی و..

در این تاپیک می خواهم با کمک شما دوستان به بررسی این مشکلات وراه حل های آن بپردازم.

[محمد فتحی]

من و sesto که دیگه خسته شدیم.فعلا تو این تاپیک چیزی نمیزاریم.بقیه بزارند.

[mohsen4465]

یه سوالی میپرسم . یه موشک بالستیک که اصلا مسیرش خارج از جوهه چقدر احتمال داره که یه هواپیمایی غیر نظامی برخورد کنه ؟؟؟ وقتی 5 ثانیه هم تو محدود ارتفاع پروازی اونا نمیمونه ولی هر دفعه کریدور های پروازی منطقه رو لغو میکنن . برای موشک بالستیک میان قاره ای روسیه که توی میدون تیر قزاقستان امتحان شد 137 تا پرواز لغو شد
بحث احتمال یک هزارم درصدیش نیست . بحث قانونشه . قانون هوانوردی بین المللی میگه درصورت هر ازمایش و عملی که خطری بیشتر از 0.00005 درصد برای پرنده های غیر نظامی داشته باشد . موسسه یا کشور مذکور موظف به اطلاع رسانی به تمام خطوط هوایی غیر نظامی حوزه ازمایش است تا تصمیم به موقع برای ایمنی ان اتخاذ شود

مسلماً خطر یک موشک بین قاره ای به مراتب بیشتر از باریکه لیزره. احتمال برخورد موشک با هواپیما خیلی کمه اما اگه موشک بدلایل نقص فنی یا حتی برنامه زیری قبلی در هوا منفجر بشه اونوقت دیگه احتمال خطر کم نیست. بجز خطر انفجار موشک، موج ضربتی حاصل از شکسته شدن دیوار صوتی هم حتی میتونه برای هواپیما خطرناک باشه یا حداقل باعث رعب و وحشت مسافرین بشه. و در آخر جنبه روانی اونه. مسلماً اگه مسافرین هواپیما از پنجره به بیرون نگاه کنن و یک راکت بزرگ رو ببینن که کمی اونطرفتر داره به اعماق آسمون میره احساس ناامنی میکنن.

اما در خصوص لیزر احتمال برخورد باریکه لیزر به بدنه هواپیما طبق دلایلی که قبلاً گفتم کاملاً صفره. منظورم هم از صفر، صفر مطلقه نه نزدیک به صفر.

[محمد فتحی]

یک سوال.
اصلا این داستان زباله های فضایی پی گیری میشه؟
یعنی کسی براش مهم هست که این ها را از بین ببره یا نه.یا فقط این در مرحله حرف باقی میمونه؟

[zoomtech]

آخه دوستان عزیز بیایید ما به زباله های زمینی فکرکنیم و سعی کنیم زمین رو تمیز تر نگه داریم زباله های فضایی پیش کش. ما انسان ها زمین رو آباد کردیم موند فضا.
اما بابت اینکه خالی از عریضه نباشه متنی رو هم من آماده کردم:
بی‌توجهی بشر به طبیعت

بشر ، این هوشمند کیهان ، با پیشرفتهای علمی و متمدن شدن ، به طبیعت آسیب می‌رساند. گیاهان و درختان را به دلایل مختلف از بین می‌برد، فاضلابهای خانگی و صنعتی را به رودها و دریاها می‌ریزد، کارخانه‌ها و ماشینها و ... هوا را آلوده می‌کند و موارد بیشماری از این قبیل. بشر متمدن و دستاوردهایش علاوه بر اینکه آب و خاک و هوای زمین را آلوده کرده‌اند، پا را فراتر نهاده و فضا را هم آلوده نموده‌اند.







زباله‌های فضایی

ما هزاران شی را در فضا جا داده‌ایم. این اشیاء شامل ماهواره‌هایی است که دور زمین می‌گردند و اطلاعات را به زمین ارسال می‌کنند. ماهواره‌هایی هم وجود دارند که کار آنها متوقف شده ولی هنوز در فضا سیر می‌کنند. برخی ماهواره‌ها منفجر شده یا با همدیگر تصادم کرده‌اند و در هر بار که این اتفاق افتاده به قطعات کوچکی تقسیم شده‌اند. در واقع ، ایالات متحده آمریکا در نظر داشته است که برخی از این ماهواره‌های از کار افتاده را برای آزمایش تجهیزات پروژه جنگ ستارگان منهدم کند.

فقط ماهواره‌ها نیستند که در فضا وجود دارند، ماهواره‌ها را موشک به فضا برده است لذا قطعات موشکی نیز در فضا وجود دارند. با پرتاب هر موشک به فضا مقدار بیشتری زباله در مدار زمین جمع می‌شود و این امر خطر برخورد فضاپیماها را به همدیگر در آینده بیشتر می‌کند.
گردش زباله‌ها در فضا

زباله‌های مدار نزدیک زمین مجددا به جو زمین بر می‌گردند، تکه‌های کوچکتر می‌سوزند و تکه‌های بزرگتر همانند ایستگاه فضایی SK lob در سال 1979 ، در زمین فرود می‌آیند. در فاصله‌های دورتر از زمین ، زباله‌ها برای سالها در مدار باقی می‌مانند، ولی بطور بی‌حرکت. اگر این اشیا نسبت به زمین بی‌حرکت می‌ماندند، حضورشان در فضا هیچ خطر مهمی در بر نداشت. چون حجم فضا واقعا بزرگ است و جای کافی برای این اشیا دارد.

ولی اگر آنها بی‌حرکت می‌بودند، به زمین می‌افتادند. این اشیا در فضا مانده‌اند. چرا که با سرعتهایی تا 8 کیلومتر در ثانیه حول زمین می‌گردند. با این سرعتها هر شی در فضا به منزله یک گلوله است و در بیشتر موارد ، خطرناکتر از گلوله‌ای است که از تفنگ شلیک می‌کنیم. هر بار که ماهواره‌ای منهدم می‌شود، در حدود یک هزار قطعه حجیم بوجود می‌آید که همه آنها به دور زمین می‌گردند.







خطرات زباله‌های فضایی

حدود 7000 جرم آسمانی در حال گردش در فضا هستند که بدلیل بزرگی بوسیله رادار ردیابی شده‌اند. از این تعداد تنها حدود 400 مورد را ماهواره‌های فعال تشکیل می‌دهند. تکه‌های زیادی از زباله‌ها هم وجود دارند که آنقدر کوچک هستند که قابل ردیابی نیستند. اما همین تکه‌ها برای ایجاد خطر به اندازه کافی بزرگ هستند و قادرند به فضاپیما آسیب برسانند. همچنین میلیونها قطعه ریزتر نیز وجود دارند که شناسایی نشده‌اند. وجود این اشیا ناچیز هم نگران کننده است. چرا که با سرعت چند کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند.

در ژوئن سال 1983 ، یک ریزه ماده به اندازه اینچ (کوچکتر از آنکه بتوان دید) به پنجره شاتل فضایی چلنجر برخورد کرد. در این آتصادم تکه‌ای از شیشه کنده شد و سوراخ کوچکی به قطر یک دهم اینچ در پنجره بر جای ماند. شاید این واقعه چندان مهم به نظر نیاید ولی این سوراخ پنجره را چنان معیوب کرد که لازم شد پیش از پرواز مجدد شاتل ، با هزینه 50000 دلار پنجره را تعویض کنند. اگر شی بزرگتری با شاتل برخور می‌کرد، شاید فاجعه چلنجر 2.5 سال زودتر از انفجاری که هفت سرنشین آن را کشت، پیش می‌آمد.
گسترش آلودگی فضا

آلودگی فضا و زباله‌های فضایی روز به روز بیشتر می‌شود. آمریکا ، روسیه و کشورهای دیگر پرتاب اشیا به فضا را ادامه می‌دهند. قطعات معلق در فضا بطور مداوم افزایش می‌یابد و این امر وقوع انفجارها و تصادمات بیشتری را ممکن می‌سازد. اگر قطعه معلق به جای بسیار مهمی از ماهواره برخورد کند، شاید ماهواره کاملا از کار بیافتد. لذا باید به منظور بالا بردن دوام ماهواره‌ها را مستحکم‌تر ساخت. این یعنی استفاده از مواد بیشتر در ساخت ماهواره‌ها و بکاربردن هزینه مضاعف در پرتاب آنها.

برخی تخمین می‌زنند که تعداد قطعات زباله در فضا هر ده سال چهار برابر می‌شود. یعنی با این روال شاید روزی فرا رسد که فضا چنان آکنده از این قطعات باشد که پروازهای فضایی از میان انبوه زباله‌های فضای پیرامون زمین ، با احتمال خطرات فراوان صورت گیرد.
چه باید کرد؟

• آیا باید تعداد ماهواره‌های پرتابی را کاهش دهیم تا پیشگیری قبل از درمان کرده باشیم؟
• آیا می‌توانیم برای جلوگیری از انفجارها و برخوردها اقداماتی انجام دهیم؟
• آیا می‌توانیم اشیاء معلق در فضا را متوقف کنیم؟
• حتی اگر پاسخ سوالات فوق مثبت باشد، خطر کاملا برطرف نمی‌شود بلکه فقط افزایش آن کند می‌شود. بهترین چاره این است که به فکر روشی برای پاک کردن مداوم فضا باشیم. به عبارت دیگر ، باید فضا را با جارو برقی تمیز کنیم!
• آیا امکان ایجاد چنین سیستمی وجود دارد؟