آسیب ها و خطرات تکنولوژی های فضایی

[melika bidabadi]

با سلام به تمامی دوستان آوا استاری .
بیش از پنجاه دهه است از آغاز عصر فضا می گذرد ودر این مدت راز ها ومسئله هایی که دست نیافتی به نظر میرسد کشف وقابل دسترس شد مثل پرتاب ماهواره ها تلسکوپ های فضایی شاتل ها و...

اما هر تکنولوزی اگر بدون توجه به سر انجام ان وبررسی تمام جانبه ان مورد استفاده قرار گیردممکن است بعد ها مشکلاتی را برای بشر به وجود بیاورد. مثل پدیده زباله های فضایی و..

در این تاپیک می خواهم با کمک شما دوستان به بررسی این مشکلات وراه حل های آن بپردازم.

[محمد فتحی]

مثل اینکه شما قصد دارید یک فاجعه فضایی رو رقم بزنید!
ماهواره قدیمی اگه همونجوری تو مدار بمونه خیلی خیلی بهتر از اینه که منفجرش کنید. چون انوقت نه تنها یک زباله بلکه هزاران و حتی میلیون ها قطعه زباله دارید که از زباله قبلی بمراتب خطرناکترن. یک زباله بزرگ رو شاید بشه ردیابی کرد و از خطر برخورد با اون اجتناب کرد اما یک تکه فلزی کوچک که با سرعت بمراتب بیشتر از یک گلوله در حال حرکته میخواید چیکار کنید؟ درست مثل این میمونه که با یک اسلجه بسیار قوی سازه های سالم فضایی رو هدف بگیرید.

شما درست می گید به این یک موضوع فکر نکرده بودم.
اما نطرتون درباره یک ترمز چیه؟
یک ترمزی که باعث کاهش سرعت جسم در نتیجه سقوط اون در زمین بشه.این طوری نسبت به موتور پیشبرنده و بمب خیلی بهتره.

[mohsen4465]

شما درست می گید به این یک موضوع فکر نکرده بودم.
اما نطرتون درباره یک ترمز چیه؟
یک ترمزی که باعث کاهش سرعت جسم در نتیجه سقوط اون در زمین بشه.این طوری نسبت به موتور پیشبرنده و بمب خیلی بهتره.

خب اون پیشرانه دوم هم همین کار ترمز گرفتن رو انجام میده دیگه.
وگرنه اگه منظور فرستادن جرم به اعماق فضا باشه که کلاً باید از یک راکت بزرگ و سوخت زیاد استفاده کرد که از لحاظ مالی و اقتصادی بهیچ وجه عقلانی نیست.

[sesto]

اتمسفر زمین اونقدرها هم کدر نیست که لیزرهای پرقدرت نتونن ازش عبور کنن. همین لیزرهای سبز رنگ اسباب بازی که دست خیلی از ماها هست رو اگه تو هوای ابری به بالا نشونه بگیریم میتونیم نقطه تمرکز اونو روی ابر ببینیم. یادمه که تو رصد قبلی پلور آقا پرهام لیزر 500 میلی واتیشون رو که بسمت ابر میگرفتن براحتی میشد نقطه تمرکزش رو روی ابر دید. خود من هم یکبار با لیزر 100 میلی وات خودم تست کردم و در قسمتی که بنظر ارتفاع ابرها کمتر بود نقطه تمرکز نور لیزر رو بخوبی میدیدم. حالا لیزرهای نظامی و ... که دیگه جای خود دارن.

محسن جان دیدن نقطه تمرکز یه چیزه و انهدام یه شی یه چیز دیگه
مثلا این لیزر سبز ها که مد شده میتونه کبریت رو اتیش بزنه ایا میتونه این کارو از فاصله صد کیلومتری هم بکنه ؟
تو یه هوای صاف فوق العاده هم ما توی این فاصله افت انرژی داریم حالا فرض کن توی فاصله 450 کیلومتری با یه لیزر توی هوای الوده میخوای یه قطعه به مساحت 1 متر مربع رو نابود کنیم . یک لیزر 1 مگاواتی لازمه که خودش یه نیروگاه برق رو میطلبه هزینه نسبت به سودش به شدت پایینه

[محمد فتحی]

خب اون پیشرانه دوم هم همین کار ترمز گرفتن رو انجام میده دیگه.
وگرنه اگه منظور فرستادن جرم به اعماق فضا باشه که کلاً باید از یک راکت بزرگ و سوخت زیاد استفاده کرد که از لحاظ مالی و اقتصادی بهیچ وجه عقلانی نیست.

بله من منظور از پیشرانه را درست متوجه نشده بودم.
یک سوال.
دلیل این که یک ماهواره توی مدارش می مونه بخاطر انرژی مغناطیسی هست؟

[sesto]

بله من منظور از پیشرانه را درست متوجه نشده بودم.
یک سوال.
دلیل این که یک ماهواره توی مدارش می مونه بخاطر انرژی مغناطیسی هست؟

مغناطیسی نه گریز از مرکز و گرانش توی مدار با سرعت اون مدار یه نیروی گریز از مرکز خلاف جهت گرانش و هم اندازه اون به جسم وارد میشه که باعث میشه در یه تعادل بمونه البته تا وقتی که به این حرکش ادامه بده

[mohsen4465]

محسن جان دیدن نقطه تمرکز یه چیزه و انهدام یه شی یه چیز دیگه
مثلا این لیزر سبز ها که مد شده میتونه کبریت رو اتیش بزنه ایا میتونه این کارو از فاصله صد کیلومتری هم بکنه ؟
تو یه هوای صاف فوق العاده هم ما توی این فاصله افت انرژی داریم حالا فرض کن توی فاصله 450 کیلومتری با یه لیزر توی هوای الوده میخوای یه قطعه به مساحت 1 متر مربع رو نابود کنیم . یک لیزر 1 مگاواتی لازمه که خودش یه نیروگاه برق رو میطلبه هزینه نسبت به سودش به شدت پایینه

باید رقیق شدن اتمسفر زمین با حرکت رو به بالا رو در نظر بگیرید. بنابراین اصلاً نمیشه یک هدف که در فاصله 450 کیلومتری روی زمین قرار داره رو با هدفی که در همین فاصله در خارج از اتمسفر زمین قرار داره رو مقایسه کرد. ضمناً هدف نابود کردن زباله فضایی با نور لیزر نیست. این کار حتی از فاصله چند متری هم بسختی انجام میشه. بلکه هدف داغ کردن ناگهانی و جدا کردن مواد بصورت پلاسما از سطح زباله هست که در اثر این جدا شدن ناگهانی پلاسما، نیرویی هر چند ضعیف به زباله وارد میشه؛ این نقاط بشدت داغ شده درست مثل یک راکت بسیار بسیار کوچک عمل کرده و پلاسمای داغ آزاد میکنن. با تکرار این کار زباله به آرومی شروع به سقوط کردن می‌کنه.

[sesto]

باید رقیق شدن اتمسفر زمین با حرکت رو به بالا رو در نظر بگیرید. بنابراین اصلاً نمیشه یک هدف که در فاصله 450 کیلومتری روی زمین قرار داره رو با هدفی که در همین فاصله در خارج از اتمسفر زمین قرار داره رو مقایسه کرد. ضمناً هدف نابود کردن زباله فضایی با نور لیزر نیست. این کار حتی از فاصله چند متری هم بسختی انجام میشه. بلکه هدف داغ کردن ناگهانی و جدا کردن مواد بصورت پلاسما از سطح زباله هست که در اثر این جدا شدن ناگهانی پلاسما، نیرویی هر چند ضعیف به زباله وارد میشه؛ این نقاط بشدت داغ شده درست مثل یک راکت بسیار بسیار کوچک عمل کرده و پلاسمای داغ آزاد میکنن. با تکرار این کار زباله به آرومی شروع به سقوط کردن می‌کنه.

که باز هم به لیزری با قدرتی نزدیک به همین توان نیاز داره برای شلیک های چندین و چند باره که باید با دقت بالا انجام بشن که چون ممکنه یه اشتباه باعث واکنش زنجیره ای بشه و اساسا زباله هایی با طول کمتر از یک متر رو اصلا نمیشه از روی زمین هدف قرار داد .
اساسا از روی زمین کاری نمیشه کرد برای این حجم عظیم زباله ها .
ربات فضایی باز منطقی تره و به نظر خودم پرنده زیر مداری که حامل به اهنربای قویه که میتونه هر چند اندک به تغییر سرعت توی شی بده هم ایده خوبی به نظر میاد

[محمد فتحی]

مغناطیسی نه گریز از مرکز و گرانش توی مدار با سرعت اون مدار یه نیروی گریز از مرکز خلاف جهت گرانش و هم اندازه اون به جسم وارد میشه که باعث میشه در یه تعادل بمونه البته تا وقتی که به این حرکش ادامه بده

پس یعنی نمیشه با ایجاد یک تداخل مغناطیسی ماهواره ها را از مدار خارج کرد؟

[mohsen4465]

که باز هم به لیزری با قدرتی نزدیک به همین توان نیاز داره برای شلیک های چندین و چند باره که باید با دقت بالا انجام بشن که چون ممکنه یه اشتباه باعث واکنش زنجیره ای بشه و اساسا زباله هایی با طول کمتر از یک متر رو اصلا نمیشه از روی زمین هدف قرار داد .
اساسا از روی زمین کاری نمیشه کرد برای این حجم عظیم زباله ها .
ربات فضایی باز منطقی تره و به نظر خودم پرنده زیر مداری که حامل به اهنربای قویه که میتونه هر چند اندک به تغییر سرعت توی شی بده هم ایده خوبی به نظر میاد

تکون دادن زباله‌ای 1 متری با نور لیزر مسلماً بسیار وقت گیر و پرهزینه ست. این سیستم اصولاً برای زباله هایی در اندازه بین 1 تا 10 سانتیمتر پیشنهاد شده. زباله های کوچکتر از این حد برای ایستگاه چندان خطرناک نیستن و زباله های بزرگتر از اون براحتی از روی زمین ردیابی میشن. بنابراین زباله هایی با این اندازه خطرناک ترین زباله ها هستن. پیشنهاد کنندگان این سیستم عنوان کردن که با استفاده از اون در طی فقط دوسال زباله های 1 تا 10 سانتیمتری تقریباً حذف میشن.

در خصوص سیستم آهنربایی که شما پیشنهاد دادین چندان منطقی بنظر نمیرسه. اولاً زباله های فضایی در چنان محدوده عظیمی پخش شدن که یک قطعه مغناطیسی هر چقدر هم که قوی باشه توان پوشش دادن اون رو بهیچ وجه نداره. ثانیاً آهن در قطعات فضاپیماها بندرت استفاده میشه و بیشتر از فلزات و آلیاژهای سبک استفاده میشه که جذب یا دفع چندان مؤثری در میدان مغناطیسی نشون نمیدن.

[sesto]

چرا توی سایت یه سیستم ذخیره اتوماتیک قرار نمیدید 7 خط تایپم رفت .

تکون دادن زباله‌ای 1 متری با نور لیزر مسلماً بسیار وقت گیر و پرهزینه ست. این سیستم اصولاً برای زباله هایی در اندازه بین 1 تا 10 سانتیمتر پیشنهاد شده. زباله های کوچکتر از این حد برای ایستگاه چندان خطرناک نیستن و زباله های بزرگتر از اون براحتی از روی زمین ردیابی میشن. بنابراین زباله هایی با این اندازه خطرناک ترین زباله ها هستن. پیشنهاد کنندگان این سیستم عنوان کردن که با استفاده از اون در طی فقط دوسال زباله های 1 تا 10 سانتیمتری تقریباً حذف میشن.

در خصوص سیستم آهنربایی که شما پیشنهاد دادین چندان منطقی بنظر نمیرسه. اولاً زباله های فضایی در چنان محدوده عظیمی پخش شدن که یک قطعه مغناطیسی هر چقدر هم که قوی باشه توان پوشش دادن اون رو بهیچ وجه نداره. ثانیاً آهن در قطعات فضاپیماها بندرت استفاده میشه و بیشتر از فلزات و آلیاژهای سبک استفاده میشه که جذب یا دفع چندان مؤثری در میدان مغناطیسی نشون نمیدن

بله اصلا حواسم به الیاژ نبود .
بازم لیزر غیر منطقیه . شما خودت میگی اندازه بالای این به راحتی قابل شناساییه . خب برای زدن اون باید شناسایی بشه ره گیری بشه هدف گیری بشه بعد ازا ون شلیک بشه . وقتی شما نمیتونی چیزی رو ببینی چطور میخوای بهش شلیک کنی ؟؟؟؟
باز اگر این لیزر به صورت ماژول روی ایستگاه فضایی بین المللی نصب میشد ضریب موفقیتش بالاتر بود .
اصلا همه این شرایط هم به کنار رو کل این کره خاکی مکانی نیست که یه خط هوایی ازش رد نشه . حالا شما میخوای یه قطعه ده سانتی متری رو که با سرعت گلوله داره تو مدار خودش میچرخه رو بزنی میدونی چه قدر هماهنگی با چندین چند شرکت هوایی لازمه تا پروازاشون رو لغو کنن یا مسیرش عوض کنن که چرا ؟ ما میخوای یه تیکه فلز رو از روی زمین بزنیم . چه ضرر هایی اون شرکت ها متحمل میشین ؟؟؟
این طرح بعد از چند تا بررسی به صور کامل منتفی میشه