خاندان نوبخت
جد بزرگ این خانواده ایرانی تبار یعنی «نوبخت» از بزرگترین ستاره شناسان زمان خود بود. فرزندان و نوادگان نوبخت در عصرهای مختلف به ترتیب از مترجمان چیره دست زبان فارسی به عربی و از ستاره شناسان، راویان، متکلّمان، فیلسوفان، فقیهان و شعرای سرشناس بوده اند و حتّی برخی از آنان به مسؤولیتهای مهم حکومتی نیز دست یافته اند.
از جمله افراد این خانواده ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی سومین نایب خاص امام زمان(عج) است. می گوییند او به لهجه آبه (از روستاهای شهرستان ساوه) صحبت می کرد. وی در سال 326 هجری قمری پس از 21 سال نیابت خاص چند روز قبل از رحلت، به دستور امام عصر(عج)، مسؤولیت دستگاه نیابت را به نایب چهارم، علی بن محمد سَمری سپرد. شیعیان عراق، پس از تشییع باشکوه پیکر وی، او را در محله نوبختیه، جنب راست ضلع شرقی بازار «عطاران» به خاک سپردند. جایی که الان به نام محله «رصّافه» در شرق بغداد و در منطقه مرکزی و در میان بازار قرار دارد و به «مقام حسین بن روح» مشهور است.
خاندان نوبختی از جمله خاندان های عالم و نامدار عصر خود بودند و شاعران، دانشمندان و اصحاب خاص معصومان(ع) از میان انان بوده است. از جمله :
ابوسهل بن نوبخت، ستاره شناس.
ابوسهل فضل بن نوبخت، فیلسوف و متکلّم.
ابواسحاق بن اسحاق بن ابی سهل، متکلّم و صاحب کتاب «الیاقوت»
ابوسهل اسماعیل بن علی، از اصحاب امام هادی و امام عسکری(علیهما السلام)
ابومحمد حسن بن موسی نوبختی، رجال شناس وصاحب کتاب «فرق الشیعه»
حسن بن سهل نوبختی، منجم مشهور.
ابو عبدالله احمد بن عبدالله نوبختی، شاعر