داستان های نجومی

[Lilac]

اینجا می تونیم داستان های کوتاه نجومی رو بذاریم!
فرق نداره که خودتون نوشته باشید, یا از جایی خونده باشید

[zahra_azizi]

زمین انسان گرفته!
انسان از زمانی که متمدن شد، همواره به دنبال راحتی خویش بوده است و اصلا برایش مهم نبوده که ممکن است این راحتی به قیمت جان زمین تمام شود. در چند دهه‌ی اخیر انسان‌ها متوجه شدند که در حال کشتن! زمین هستند. ورود گازهای مخرب لایه‌ی ازن، استفاده‌ی بیش از حد از منابع سوخت‌های فسیلی که آلودگی‌های زیست محیطی زیادی پدید آورده است و آلودگی نوری.

آلودگی نوری نوع دیگری از این آسیب‌هاست که انسان‌های معدودی متوجه این موضوع شده‌اند. چرا که وقتی در شهرها متولد می شویم و آسمان را می‌نگریم چند ستاره و ماه را در آن می‌بینیم. و اصلا به این مسئله فکر نمی‌کنیم که بقیه‌ی ستاره‌ها کجا هستند. وقتی همه‌ی چراغ‌های یک شهر روشن شوند، بازتاب نور این چراغ‌ها از جو به قدری شدید می‌شود که ستاره‌های کم نور کم کم از دید ناپدید می‌شوند.

به فکر زمین باشیم چرا که همچون ویروس درحال مریض کردن آن هستیم.

[fns4565]

من یک مریخی هستم. یکی از ۱۰۰ بازمانده ی نسل مریخی ها. در این نامه قصد دارم شما را با ظالم ترین موجودات جهان یعنی انسان ها آشنا کنم!
حدود ۶ سال پیش، یک جسم فرا مریخی به نام "کاوشگر روح" با ساختاری سخت و پیچیده بر روی سطح مریخ فرود آمد. رعب و وحشت سراسر مردم این سیاره ی سرخ را فرا گرفت؛ به طوری که در ابتدا، ما برای جنگ با این موجود عجیب و غریب، آماده و مسلح شدیم. دودلی زیادمان باعث شده بود که در چند روز نخست دور هم جمع شویم و دائماً به مشورت و همفکری در زمینه ی این موضوع بپردازیم.
بالاخره تصمیم گرفتیم که قبل از اقدام، تحقیقاتی بر روی این مریخ نورد انجام دهیم. در حین تحقیقات به وجود سیاره ای خاکی در مجاورت خود پی بردیم. این کره ی قابل زیست، "زمین" نام داشت و ساکنان آن خود را "انسان" می نامیدند.
روز ها یک به یک می گذشت و با گذر زمان تحقیقاتمان در رابطه با زمین گسترده تر می شد. علاوه بر این آمار مرگ و میر سیاره مان به طرز شگفت انگیزی افزایش می یافت. سرانجام دریافتیم که عامل اصلی از بین رفتن نسل ما و نابودی تدریجی مریخ، انسان ها می باشند.
انسان ها موجودات عجیبی هستند. آن ها هر روز ما را با دستگاه های پیشرفته ی جستجو گر آزار می دهند، اشعه های مرگبار و زباله های خود را به سمت کره ی ما می فرستند، آن ها حتی به محیط زیست خودشان هم رحم نمی کنند ولی با این همه، شعار دوستی می دهند و خود را دوستدار صلح می دانند! ما دیگر طاقت زندگی پنهانی در این شرایط دشوار را نداریم.
در نهایت از یابنده ی این پیام تقاضا دارم تا آن را به دست زمینی ها برساند تا شاید بتوانند حداقل در چند صد سال آتی برای ادامه ی حیات آیندگان خود راهی تدبیر کنند!