یادآوری
اگر یادتان باشد بنده پیش تر گفتم : از طرفی در این روش فضاهای رنگی به وسیله تعداد گذرگاه های سنسور افزایش یافته و تلفیق می شوند. بیان ساده تر آنکه؛ اگر دقت کرده باشید نرم افزار های توانمندhdr خروجی 32 بیتی (نه 8 بیتی) به شما ارئه می دهند ودلیل وسعت بخشیدن به فضای رنگی است. گفتنی است؛ این خروجی و وسعت فضای رنگی (colour space) حاصل ابداً برای چشم انسان قابل تمیز و تشخیص نیست. به همین دلیل در پایان کار، خروجی نهایی به حد قابل درک چشم انسان نزدیک می شود.
اما خروجی 32 بیتی به چه معنا است؟
خروجی ها به عنوان توان به پایه 2 محسوب می شوند؛ یعنی، وقتی می گوییم خروجی 8 بیتی به معنی 2 به توان 8 بیت به عنوان عمق و خروجی فضای رنگی است. که برابر با 256 است.
حال این قضیه دقیقاً به چه معنا است؟
در کلی ترین تعریف؛ تعداد فوتون های جذب شده روی سی سی دی یا سی ماس دوربین شدت روشنایی هر رنگ در محدوده خاص خود را معین می کند و حسگر این میزان روشنایی را به صورت عدد یا کدی خاص که بیانگر میزان روشنایی آن است ذخیره می کند.
اگر بپذیریم که میزان سایه روشن به صورت پله ای تنظیم می شود، عمق بیت پله های سایه روشنی را تعیین می کند که دامنه کاری دوربین امکان فعالیت روی آن را دارد.
چشم انسان چه می بیند؟
دامنه تشخیص چشم انسان حداکثر بین 128 تا 256 سطح از روشنایی است پس هر عکسی در نهایت به صورت 7 یا 8 بیتی ذخیره می شود تا برای چشم ما قابل درک باشد.
با اگر خاطرتان باشد تأکید کردم؛ اگر دوربین DSLR دارید حتماً عکس ها را با فرمت RAW ذخیره کنید.
یکی دیگر از ویژگی های ذخیره به این فرمت :
عکس های JPEG به صورت 8 بیتی ذخیره شده و امکان مانور دادن روی عمق عکس محقق نیست در حالی که با توجه به این که اکثریت دوربین های دیجیتال در محدوده عمق بیت 12 تا 14 بیت فعالیت می کنند، فرمت RAW قادر است عمق واقعی، خام و غیر قابل تشخیص عکس را برای پردازش در اختیار شما قرار دهد.
نکته نهایی
فعالیت در HDR Imaging در محدوده 32 بیت است؛ یعنی، 2 به توان 32 که برابر با 4294967296 یا 167772216 برابر حداکثر محدوده درک چشم انسان است.
این قضیه در بالا بردن کنتراست و تضاد بیشتر تأثیر بسیار شایانی دارد.
اصطلاح مفید
اگر تعداد سطوح یا پله های تمایز روشنایی کم و از طرفی فاصله آن ها زیاد باشد، هنگام بزرگ نمایی خلأ میان پله ها محسوس شده و به حالت پله پله مانند تبدیل می شود. به این بزرگ نمایی posterization نیز گفته می شود.
---------------------------------------------------------
نوشته اصلی توسط
علی ابراهیمی سراجی
سلام
ممنونم از این تایپیک خوب
من احساس می کنم این تکنیک خیلی هم بتونه به عکاسی از هلال ماه خیلی کمک کنه تا بشه تو پردازش آشکارسازی بهتر و زیباتری از هلال داشت
چند سال (اگر اشتباه نکنم حدود هفت یا هشت سال پیش) پیش بنده برای اولین بار مشابه این کار را توسط شهریار داوودیان (از رصدگران و عکاسان باتجربه) برای ماه و ثبت زمین تاب آن دیدم که هم اکنون با پیشرفت این قضیه خیلی از عکاسان به صورت امروزی این روش دست به این کار می زنند.
در مورد کاربرد این تکنیک در بهبود هلال و شکار سازی آن، ایده ای که همین الآن به نظرم می رسد:
این روش در ارتقاع کنتراست تصویر قاعدتاً کاربرد دارد و در راستای تغییر و ارتقاع رنگ (بیشتر آسمان) نیز مفید است. البته باید برای هر مصداق امتحان کرد.
یک مثال هم در همین اثنا از تغییر و ارتقاع رنگ :
تنها آسمان هر دو این عکس ها فارغ از سطح روشنایی آن ها تقریباً بی رنگ بودند. این دو عکس در مجموع حاصل 12 عکس است.
---------------------------------------------------------
نوشته اصلی توسط
Mostafa
ممنونم از معين عزيز به خاطر اين تاپيك خوب ...
نميدونم مايلي فعلآ فقط آموزش رو به طور منظم پيش ببري يا ميشه لابلاي مطالب ، نمونه عكس هم گذاشت ( اگر لازم بود بگو اين پست رو حذف كنم )
اما نكته كوچكي كه خواستم تو پرانتز ( ) ! بهش اشاره كنم :
اين تكنيك اصولآ براي پوشش ايراد و ناتواني ccd ها در كنترل نور در شرايط كنتراست بالا ، به وجود آمد .
ولي خيلي زود با تشديد در اين تكنيك ؛ عكاسها تونستند عكس هايي با نورهاي اغراق آميز و نقاشي گونه ايجاد كنند .
سعي ميكنم با 2 تا عكس ، منظورم رو بهتر برسونم :
عكس 1 - ( عكس دستجمعي در غروب رويت هلال در برج ميلاد ) - به دليل كنتراست زياد محيط hdr خفيفي گرفته شد براي از دست نرفتن جزئيات تصوير :
عكس 2 - شب ماه گرفتگي در قصر بهرام - عمدآ شدت اختلاف نور به قدري زياد شده كه تا حدودي نور ها غير طبيعي به نظر برسند ( حالت اغراق شده ) :
استفاده از شدت هاي مختلف بستگي به شرايط دارد و الزامآ هميشه شديد ترين حالت ، بهترين نيست ( گاهي لازم است اصلآ بيننده نفهمد كه اين تكنيك استفاده شده )
-------------------
اميدوارم نظم تاپيك آقاي پناهنده را به هم نزده باشم !
متشکرم. دوستان دیگر هم پرانتز، عکس، نکته و ... بگذارند شدیداً استقبال می کنم.
اتفاقاً یکی از مسائلی که در مورد آن میان مراجع و علمای عکاسی اختلاف نظر وجود دارد همین مرزهای استفاده از HDR است که اساساً باید در چه مواردی استفاده شود؟
آیا همیشه باید استفاده شود؟
آیا این تکنیک برای ساخت تصاویر انتزاعی و غیر طبیعی است؟
و ...
که بهترین راه همین تقسیم بندی است که در هر دو صورت چه با هدف بهبود تصویر در سطح واقعی و چه با هدف ساخت تصاویر محیر العقول انجام گیرد، در مسیر اهداف واقعی عکاسی است که البته نظر بنده و احتمالاً رسالت واقعی عکاسی به حالت اول نزدیک تر است.