بسیاری از عکاسان نجومی اعماق آسمان یک مجموعهی کامل از تصاویر اجرام مسیه تهیه کردهاند. اجرام مسیه حتی با این که جزء بهترین اجرام آسمانی برای رصد به شمار میروند، اما بازهم برای عکاسی و حتی رصد آنها به مشکلاتی مواجه هستیم از جمله این که این اجرام در طیف وسیعی از درخشندگی و اندازهی زاویهای قرار میگیرند. بعضی از آنها مانند کهکشان آندرومدا آنقدر بزرگ هستند که برای ثبت آن بر روی یک فیلم معمولی (36 میلیمتر) باید حداکثر فاصلهی کانونی تلسکوپ یا لنز 500 میلیمتر باشد. از طرف دیگر اندازهی ظاهری m40 تنها یک 49 ثانیهی قوسی است و برای تفکیک آن حداقل فاصلهی کانونی مورد نیاز 1000 میلیمتر است. و برای مشاهدهی جزئیات فاصلهی کانونی مورد نیاز در حدود 5000 میلیمتر است!
مدت زمان نوردهی بهینه نیز مانند فاصلهی کانونی طیف وسیعی دارد و برخی از اجرام پرنور مانند خوشههای ستارهای و یا سحابیهایی با درخشندگی سطحی زیاد در طی چند ثانیه و یا نهایتاً یک دقیقه نوردهی به خوبی در تصویر ظاهری میشوند ولی برخی اجرم که قدر مجموع آنها بسیار زیاد است و درواقع بسیار کمنور هستند، حتی با چند دقیقه نوردهی نیز، تصویر حاصل از آنها چنگی به دل نمیزند.
البته طراحی تمام اجرام مسیه بر روی کاغذ اگرچه کاری سختتر و البته کمیابتر است اما بازهم عدهای وجود دارند که مجموعهای کامل از طراحی اجرام مسیه داشته باشند.