سفر در زمان
سلام خدمت همه ی دوستان عزیزم
این تاپیک رو ایجاد کردم تا همه ی ما بیشتر با مباحث كلي نسبيت و ارتباط آن با جهان هاي موازي و بحث سفر در زمان آشنا شویم و بتوانیم این موضوع واقعا غیر قابل درک رو بهتر و بیشتر درک کنیم.
كمك دوستان عزيز باعث پيشرفت اين بحث خواهد شد .
ویرایش توسط mehrjoo : 05-11-2012 در ساعت 05:36 PM
a.rezaee, aseman zibast, azadeh, AZIN, bahare akbarie, celestial boy, estardast, H.Taeb, Hojjat Zafarkhah, mahnejad, Masoume falaki, Mat, mobi, Mojtaba.M, nakhodaye aseman, Negar Najafi, reza3000, safavicnc, sasan20oo20, setareh sadeghi, skynight, STAR4U, starturk, storm, فائزه معتضدیان, Zahra Shakeeb, آسمون, آسمان آبی, رخساره روشنی, سينا منجم, شبنم مختاری, شعری
سینا جان تو چه حجمی میخوایم این همجوشی به انجام برسونیم تا نیرو مطلوبمونو برامون تامین کنه؟در ثانی روی این منو ریل چه موتوری با چه ابعدی باید تعبیه بشه که بتونه یه همچین نیرویی رو تامین کنه؟فقط موتوری که این نیرو رو بهمون میده ممکنه چند ده متر با چند ده تن وزن باشه این وزنو بذار رو وزن چند ده تنی قطار ببین ممکنه یه همچین نیرویی تولید بشه که بتونه به سرعت نور برسونه قطارو یا نه؟
به اعتقاد من باید مطالب تو این حوضرو با دنیای اطرافمون بسنجسم و ببینیم که حرفایی که میزنیم عملین یا صرفا در حد فرضیه و حرفن.
باید به این نکته توجه داشت سینا جان
اوغات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
یک روز ممکنه در عمل هم ممکن بشن. در این خصوص فقط همینقدر میدونم که 10 گرمش میتونه یک سفر یک ماهه تا مریخ رو برای ما داشته باشه. حالا اینکه برای رسیدن به نزدیکی سرعت نور چه مقدار لازمه رو دقیقاً نمیدونم.نوشته اصلی توسط berjis93
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
بله درست میگید الان تو بیشتر فضا پیما ها از نیروی یونیدن عناصری مثل نقره استفاده میشه که مثلا 50 گرم نقره نیرو سفر چند ساله رو تامین میکنه .ولی این نمیتونه راه حل خوبی برای مسئله تامین نیرو ما باشه
اوغات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
فرآیند شتاب گرفتن در موتورهای یونی خیلی کنده و زمان زیادی میبره تا سرعت رو به اندازه کافی بالا ببره. حالا تصور کنید پیشرانه ای داریم که هم مثل موتور یونی با مقدار کمی سوخت حجم زیادی انرژی تولید میکنه و هم اینکه شتاب حرکتش خیلی بیشتره. مطمئناً خیلی راحت به سرعت های بالا میتونیم دست پیدا کنیم. چرا میگید که نمیشه؟ وقتی با 10 گرمش میشه یکماهه رفت مریخ مطمئناً با مقدار بیشترش میشه خیلی سرعت رو بیشتر افزایش داد. مشکل اصلی تو مسافرت های فضایی اینه که نمیتونیم به مدت طولانی موتور رو روشن نگه داریم وگرنه سوختمون سریع تموم میشه. اما اگه سوخت هسته ای باشه به این راحتی ها تموم شدنی نیست. تصور کنید فضاپیمای نیوهوریزونز یک پیشرانه ضدماده داشت در این صورت از اینجا تا خود پلوتو رو میتونست با موتور روشن سفر کنه. حالا تصور کنید این همه مدت تو سفر رو با موتور روشن حرکت کنید به چه سرعتی میرسید؟
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
دوستان اگر راه هاي ديگري ميشناسيد بگيد.اينجا از هر نظريه اي استقبال ميشه.
من ميگم ميشه كه با برداشتن ماده ي تاريك موجود در فضا حجم قسمتي از اونجا رو كم كرد.در نتيجه ميشه مثلا صدها سال زنده موند.فقط نميدونم اين عمل چه تاثيري روي ذهن داره.ممكنه هر فكر كردنما يك سال طول بكشه يا نه با سرعت هميشگي فكر ميكنيم؟
راستي اين راه هايي كه برجيس و محسن جان گفتن همش درسته.
راستي برجيس جان.خيلي از حقايق جهان فقط زماني يه حرف يا داستان بودن.
به آسمان بنگر
قدري تامل كن
آنوقت است كه به خدا و قدرت الهي پي ميبري.
سري به وبلاگ منم بزنيد.موضوعش نجومه.
بله ممکنه یه سفینه یکی دو تنی رو با سرعت پیش ببره اما یه قطاری چی?اونم با سرعت نور
اوغات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
ممنون از همراهی دوستانفرآیند شتاب گرفتن در موتورهای یونی خیلی کنده و زمان زیادی میبره تا سرعت رو به اندازه کافی بالا ببره. حالا تصور کنید پیشرانه ای داریم که هم مثل موتور یونی با مقدار کمی سوخت حجم زیادی انرژی تولید میکنه و هم اینکه شتاب حرکتش خیلی بیشتره. مطمئناً خیلی راحت به سرعت های بالا میتونیم دست پیدا کنیم. چرا میگید که نمیشه؟ وقتی با 10 گرمش میشه یکماهه رفت مریخ مطمئناً با مقدار بیشترش میشه خیلی سرعت رو بیشتر افزایش داد. مشکل اصلی تو مسافرت های فضایی اینه که نمیتونیم به مدت طولانی موتور رو روشن نگه داریم وگرنه سوختمون سریع تموم میشه. اما اگه سوخت هسته ای باشه به این راحتی ها تموم شدنی نیست. تصور کنید فضاپیمای نیوهوریزونز یک پیشرانه ضدماده داشت در این صورت از اینجا تا خود پلوتو رو میتونست با موتور روشن سفر کنه. حالا تصور کنید این همه مدت تو سفر رو با موتور روشن حرکت کنید به چه سرعتی میرسید؟
اما ببینید صحبت از انرژی هسته ای واستفاده از اون به همین راحتی که گفته میشه نیست...
درسته که به واسطه ی شرایط شکافت وگداخت انرژی حاصل میشه , اما بازهم من میپرسم ,برای این سفر ما به چه میزان انرژی نیاز داریم؟حدودا هم معلوم باشه خوبه
مثلا تو هر شکافت اورانیوم ما حالا فانتزی نگاه کنیم 200mevانرژی حرارتی داریم و با توجه به بازده ی پایین راکتور های موجود و شرایط تبدیل برق , قدرت بالا نیست
یا مثلا همجوشی هیدرون هم میزان مشخصی انرژی تولید میکنه, بی نهایت که نیست
خب باید ببینیم ما میخواهیم به چه انرژی برسیم که با خودمون سوخت ببریم,واین مارو مجبور میکنه که به فرض سازه ای برزگتر داشته باشیم...
اینکه راحت بگیم خب واکنش هسته ای هست دیگه مشکل انرژی نداریم هم درست نیست, راکتور های همجوشی هنوز هم در حال حاضر یک طرح جامع نیست ....
اصلا ما مشکل دیگه ای هم داریم, در سرعت بالا ما جرم ما نسبیتی میشه وباید حواسمون باشه
البته جهان مشتاق ایده های بلند پروازانه هست
دقیقا حرف منم همین بود.دستتون درد نکنه بخشی از حرف دلمون زدید
اوغات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
منم با شما كاملا موافقم. با اين تدابيري كه دوستان گفتن باز هم برا تامين سوخت با سرعت نور اصن كافي نيست.
راستش تقريبي گفتنش هم سخته.چون بستگي داره كه جسممون چه اندازه اي باشه.هر چه قد بيشتر دستيابي به اون چيزي هم كه ميخوايم سختر.
در ضمن اين كه بتونن شكافت يا همجوشي هسته اي رو واسه مسافرت هاي طولاني استفاده كنن يه كم غير عمليه.(البته با امكانات دنياي امروز)!
يه موضوع ديگه :تامين انرژي اوليه هم هست...
دوستان برای آشنایی با پیشرانه ضدماده و امکان دستیابی اون به سرعتی نزدیک به سرعت نور میتونید به قسمت ششم از فصل ششم مستند The Universe مراجعه کنید. با این عنوان: UFO-The Real Deal
“Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”Benjamin Franklin
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول