(از این جا به بعد دیگه مشکلات جنس دیگری خواهند داشت و بیشتر به مشکلات ِ فیزیک مربوط می شوند تا صرفا کیهان شناسی! البته که راه حلِ این مشکلات تورم نخواهد بود!!)
ا
حتمالا داستان کشف ِ ماده ی تاریک را شنیده اید: کیهان شناسان با مطالعه ی منحنی ِ مربوط به سرعت ِ چرخش ستاره ها به دور کهکشان متعجبانه در یافتند که این سرعت با محاسبات سازگار نیست.
منحنی آبی رنگ بر اساس محاسبات است و قرمز بر اساس مشاهده (امتیاز تصویر: ویکی پدیا)
اولین چیزی که به ذهن ِ فیزیک دانها رسید این بود که ماده ای نادیدنی در اطراف کهکشانها وجود داره که باعث می شه کهکشان، اون طور که باید نچرخه و متفاوت از محاسباتی که بر مبنای ماده ی قابل دید باشه بچرخه. (این ماده ی نا دیدنی همون ماده ی تاریکه)
خیلی ها همین ماده ی نادیدنی رو به عنوان ِ دلیل ِ این ناسازگاری معرفی کردند. ولی در این میان فیزیک دانانی هرچند کم تعداد هستند که معتقد اند دلیل ِ این ناسازگاری، اینه که ما شکل ِ درسته قانون ِ دوم نیوتون رو نمی دونیم. این فیزیک دانها که به موندیست ها (طرف داران ِ نظریه ی دانشمندی به اسم موند (و=ضمّه)) معروف هستند که معتقد اند در گرانش های کم شکل ِ قانون دوم نیوتون تغییر می کنه و این باعث ِ شکل ِ نادرست منحنی سرعت ستاره به دور کهکشان میشه.
البته به دلیل ِ موفقیت بی چون و چرای ماده ی تاریک، فیزیک دانهای خیلی خیلی کمی طرفدار ِ نظریه ی موند هستند.
بزرگترین مشکل ِ ماده ی تاریک، همان ماهیت تاریک ِ این ماده است که معلوم نیست از چه ساخته شده. دانشمندان قویا در تلاش اند تا ماهیت ِ این ماده رو بشناسند این ماده فقط بر هم کنش گرانشی و بر هم کنش ضعیف داره (بر اساس نظر فیزیک دانان ِ ذرات بنیادی) و این باعث میشه که به شدت آشکار سازی ِ ماده ی تاریک سخت بشه.
نوشته اصلی توسط
solh
چند روز قبل يه چيز جالب در اختر فيزيك مقدماتي خوندم كه نوشته بود سن برخي از خوشه هاي گوي سان بيشتر از سن جهان تخمين زده شده ، در اين مورد كسي چيزي ميدونه؟
این البته قدیمیه ولی اون موقع شوک بزرگی برای کیهان شناسها بود.