لكه‌هاي خورشيدي

[علی ابراهیمی سراجی]

به نظرم يكي از سوژه‌هاي جالب رصدي در نجوم لكه‌هاي خورشيدي است. اين تايپيك را براي دوستاني ايجاد مي‌كنم كه قصد دارند به رصد خورشيد با روش‌هاي ايمن بپردازند و يكهو مانند اين بنده خدا با چشم پشت تلسكوپ نرويد كه هم سرخ بشيد هم كور
ابتدا به صورت خلاصه تعريفي از لكه‌هاي خورشيد را قرار مي‌دهم و به ياري خود در پستهاي بعدي مطالب بيشتري خواهم گذاشت.
در تعريف ساده لكه‌هاي خورشيد حاوي امواج مغناطيسي شديد هستند كه به وسيله‌ي دالاني از مركز به سطح آن خارج مي‌شود. به علت دماي كمتري كه نسبت به ساير نقاط خورشيد دارند ما آنها را سياه رنگ مي‌بينيم. در واقع رنگ واقعي آنها به علت نور شديد نور كره براي ما قابل تشخيص نيست. در اطراف بعضي از لكه‌ها هاله‌اي قابل مشاهده است كه دماي مركز لكه تقريباً 4 هزار در جه سانتيگراد و دماي سطح خورشيد تقريباً به 6 هزار درجه سانتيگراد مي‌رسد.
لكه‌هاي خورشيد چرخه‌ي 11 ساله دارند. به عبارت ديگر ازدياد يا كاهش لكه‌هاي در يك چرخه‌ي 11 ساله رخ مي‌دهد. براي مثال در سال 2001 بيشينه‌ي لكه‌هاي خورشيد رخ داد و بار ديگر پيش‌بيني مي‌شود كه در سال 2012 بشترين تعداد لكه در سطح خورشيد مشاهده شود. اين در صورتي است كه كمينه‌ي لكه‌ها در سال 2008 رخ داد و بيدار‌شدن خورشيد كمي به درازا كشيد و دانشمندان را كمي نگران ساخت. ولي با ظهور مجدد لكه‌هاي خورشيد از اوايل سال 2010 اين نويد را مي‌دهد كه تا سال 2012 تعداد بيشتري از لكه‌ها را بر سطح آن مشاهده كنيم.

نمودار واقعي (مشكي) و پيش‌بيني (قرمز) لكه‌هاي خورشيد

لكه‌هاي خورشيد در اين چرخه‌ي 11 ساله مانند نموداري به صورت پروانه مي‌باشند كه با ظهور از عرض‌هاي مياني خورشيد (تقريباً 30 درجه) به سمت مركز جابه‌جا مي‌شوند.

نمودار پروانه و چرخش تعداد لكه‌ها

در واقع در يك جمع‌بندي علت كلي به وجود آمدن لكه‌هاي خورشيد و حركت آن از قطبين به سمت استوا، حركت سريعتر استواي خورشيد نسبت به قطبين آن است. در واقع حركت وضعي خورشيد در استوا 27 و در قطبين 29 روز به طول مي‌انجامد و لذا به مرور زمان كلاف‌هاي مغناطيسي خورشيد ايجاد مي‌شود.
لكه‌هاي مغناطيسي تأثيرات بومي زيادي بر روي زمين دارند. به طوري‌كه در زمان اوج با آزاد شدن پلاسما از ميدان مغناطيسي شديد لكه‌ها و روانه‌شدن آن به زمين شاهد برخورد آن با ماهواره‌ها هستيم و البته ميدان مغناطيسي زمين از برخورد زيان‌بار آن با زمين مي‌كاهد ولي راه نفوذ اين امواج از مناطق قطبي زمين است كه شاهد به وجود آمدن شفق‌هاي قطبي در مناطق قطبي خواهيم بود. در واقع شفق‌هاي قطبي اثر يونيزه‌شدن اين توده‌هاي گازي با جو زمين است.
تأثيرات لكه‌هاي خورشيد بر اقليم زمين بسيار مشهود است. براي مثال مابين سال‌هاي 1645 تا 1715 ميلادي در كمينه‌ي ماندر لكه‌هاي خورشيد به ندرت بر سطح آن ظاهر مي‌شدند و لذا باعث شد تا يك عصر يخبندان كوچك بر روي زمين ايجاد شود.
در مورد لكه‌هاي خورشيد هر چه بگوييم كم گفته‌ايم. ولي رعايت اصول ايمني در رصد آن الزامي است. رصد غير‌مستقيم با استفاده از تلسكوپ از جنس شيشه و بدون كتينگ و يا روش مستقيم با استفاده از فيلترهاي مايلار توصيه مي‌شود. فراموش نكنيم كه گاليه به علت رصدهاي مداوم لكه‌هاي خورشيد بينايي خود را از دست داد!
اكنون با نزديك‌شدن به پيك فعاليت‌هاي خورشيدي لكه‌هاي رشته‌اي بر سطح خورشيد ظاهر مي‌شوند. اكنون مي‌توانيد 2 رشته‌ي زيبا و نزديك به هم از اين لكه‌ها با نام 1161 و 1162 را ملاحظه نماييد.

تصوير بالا از سايت معروف رصدخانه‌ي خورشيدي سوهو است كه مي‌توانيد در اين سايت خورشيد را در ساير امواج نيز مشاهده كنيد.
با تشكر
علي ابراهيمي سراجي
2 اسفند 1389

[علی ابراهیمی سراجی]

سلام دوستان
لكه‌ي 1163 بلاخره از بين رفت ولي لكه‌ي 1165 در حال شكل‌گيري است. لكه‌ي بزرگ 1164 هم به سه تكه تقسيم شده است.

اين عكس بسيار زيبا كه با فيلتر خورشيدي Calcium-K از لكه‌ي 1164 و 1165 و عبور هواپيما در فلوريدا تهيه شده است كه اميدوارم مورد توجه شما عزيزان قرار بگيرد.

[علی ابراهیمی سراجی]

سلام دوستان
در اين مدت لكه‌هاي بسيار زيادي بر روي خورشيد ظاهر شدند كه همگي گروه‌هاي چندتايي از لكه‌هاي بزرگ و كوچك هستند. اكنون بزرگترين اين لكه‌ها با نام 1166 بر روي خورشيد وجود دارد.

و امواجي كه اگر پلاسما از ميدان مغناطيسي ان بگريزد به سمت زمين رهسپار خواهد شد تا شاهد شفق قطبي باشيم. 1164 كه در هفته‌ي گذشته در مورد آن صحيت كرديم اكنون به پشت خورشيد نقل مكان مي‌كند. بعضي از لكه‌هاي ريز و درشت ديگري از جمله 1170 وجود دارد كه به نظر مي‌رسد طي روزهاي آينده وضعيت مناسبتري پيدا كند.
عكس بسيار زيباي زير از ايستگاه فضايي بي‌المللي و شاتل ديسكاوري و لكه‌ي 1166 بسيار بزرگ خورشيد در لهستان

[علی ابراهیمی سراجی]

سلام دوستان
لكه‌ي 1166 با پرتاب پلاسما اكنون خبرساز شده است. فيلم آن را با كيفيت‌هاي مختلف از لين‌هاي زير دانلود كنيد.
0.3 مگابايت
1.2 مگابايت
4 مگابايت
اين فوران باعث به وجودآمدن شفق قطبي شده كه حتي در مناطق شمالي آمريكا نيز مشاهده شده است.

لكه‌ي 1169 نيز مقداري بزرگتر شده و در سمت چپ 1166 قابل مشاهده است.
ضمناً

[Mojtaba.M]

دانش امروز ما از درون ستارگان نسبت به زمان ویلیام هرشل بسیار تغییر کرده است.امروزه ما می دانیم که درون ستاره بسیار داغتر از سطخ بیرونی آن است.در درون ستاره است که به خاطر گرما،دمای بسیار بالاوفشار زیاد واکنش های هسته ای رخ می دهد و انرژی تولید می شودواین انرژی با مکانیزمی از درون به بیرون منتقل می شود.
تنها چیزی که از تصور هرشل یا مدل او در مورد لکه های خورشیدی درست است،این است که لکه ها واقعاًچاله اند.یعنی لکه ها،حفره هایی روی سطح ستاره یا خورشید هستند.از آنجا این موضوع را درک می کنیم که زمانی که خورشید به دور خودش می چرخد وضع لکه ها تغییر می کند.یعنی زمانی که لکه در وسط خورشید قرار دارد،می توانیم درون لکه را به خوبی ببینیم و دوباره زمانی که خورشید می چرخد و لکه به کنار خورشید می رود،آن را کج می بینیم.همه این ها نشان می دهد یک بعد هندسی از آن حفره وجود دارد.بیشترین علت حفره شدن لکه ها،قوی شدن میدان مغناطیسی روی سطح خورشید در محل لکه ها است.این میدان مغناطیسی باعث به وجود آمدن نیرویی به سمت بیرون می شود.این نیرو آنقدر قوی است که اثر گرانش را خنثی می کند.در جاهای دیگر که لکه نیست،نیروی گرانش را باید فشار گاز داغ خنثی کند.یعنی فشار گاز داغ می خواهد گاز را منبسط کندوگاز می خواهد به سمت بیرون برود،در صورتی که گرانش می خواهد این گاز را به درون ستاره بکشد.در جاهایی که لکه وجود دارد،میدان مغناطیسی به کمک فشار گاز می آید.یعنی بر خلاف نیروی گرانش عمل می کند.به همین دلیل ما به فشار کمی نیاز داریم.همین فشار کم باعث پایین آمدن دمای لکه می شود و لکه نسبت به جاهای دیگر ستاره کم دما تر دیده می شود.

دما درلکه بسیار کمتر از سایرمکان ها در سطح ستاره است.این به علت وجود میدان مغناطیسی است،در واقع میدان مغناطیسی در محل لکه ها بسیار قوی تر جاهای دیگر است.این میدان مغناطیسی نیرویی به سمت بیرون به وجود می آورد،به گونه ای که می خواهد گاز را به سمت بیرون پرتاب کند(نیرویی در خلاف جهت گرانش که می خواهد گاز را به درون ستاره بکشد).در جاهایی که لکه ای نیست طبیعتاً میدان مغناطیسی هم ضعیف است.نیروی فشار گاز داغ که می خواهد گاز را منبسط کند با گرانش مخالفت می کند.در صورتی که جاهایی که لکه است،میدان مغناطیسی هم داریم.مجموع نیروهای میدان مغناطیسی وفشار گازهای داغ باید برابر با نیروی گرانش شود.چون فشار گازومیدان مغناطیسی هر دو به سمت بیرونند،این دو باید با نیروی گرانش برابرشوند تا لکه های خورشیدی در حالت تعادل باشند.

درست شبیه به این پدیده را در زمین مشاهده می کنیم.در قطبین زمین پدیده ای به نام شفق های قطبی اتّفاق می افتد که ذرّات باردار خورشید در میدان مغناطیسی زمین به دام می افتند و زمانی که به سمت قطب شمال یا قطب جنوب حرکت می کنند دقیقاً با وضعیت لکه ها مواجه می شوند.یعنی میدان مغناطیسی می خواهد آن ها را به بیرون پرتاب کند.

نیروی میدان باعث می شود که فشار کمتری لازم داشته باشیم،چون این دو با هم باید گرانش را حنثی کنند.فشار کمتر یعنی دمای کمتردر گاز.در محل لکه ها دما در حدود800تا1200درجه پایین تر است.یعنی به طور متوسط روی سطح خورشید دما 6000درجه است،اما در محل لکه ها دما به 5000یا4800درجه هم می رسد.

ابعاد لکه ها بسیار زیاد است،اما دربرابر خورشید خیلی کوچکند.ابعاد آن در مقایسه با کره زمین در حدود چند ده برابر است.یعنی در داخل هر لکه چندین کره زمین جای می گیرد.هر چه لکه بزرگتر باشد طول عمر بیشتری دارد.طول عمر یک لکه ممکن است آنقدر زیاد باشد که به کمک آن دوران خورشید را تشخیص دهیم.یعنی همچنان که خورشید به دور خود می چرخد،شاهد حرکت لکه روی سطح آن باشیم.درواقع به کمک همین لکه ها می فهمیم که سرعت دوران خورشید در تمام عرض های جغرافیایی یکسان نیست.در استوا خورشید خیلی تند به دور خود می چرخد ولی در قطبین به نسبت کندتر است.لکه هایی که به استوا نزدیکترند سرعت بیشتر دارند و پس از 27تا28روز یک دور به دور خورشید می گردند.اما لکه هایی که در عرض های جغرافیایی بالا تری هستند کند تر می چرخند.در استوا و قطبین معمولاً لکه ای نمی بینیم،اما در عرض های میانه بین 30تا60لکه ها کاملاًَ واضحند.اختلاف بین سرعت دوران کاملاًدیده می شود،این به خاطر گازی بودن خورشید است.بین سرعت دوران وپدیده همرفت رابطه خیلی نزدیکی وجود دارد.اگر روی سطح خورشید را با یک ابزار مناسب و یک فیلتر مناسب نگاه کنیم،آثار همرفت را روی سطح آن می بینیم،یعنی با بالا آمدن گاز داغ به صورت حباب و متلاشی شدن این حباب ها روی سطح باعث درخشان شدن آن منطقه می شوند،از طرفی گاز های سردی که می خواهند به پایین بروند،تاریکتر دیده می شوند.اصطلاحاً به این نقاط گرانول می گویند(نقاط تاریک و روشن روی سطح خورشید).ابعاد گرانول ها در حدود چند هزار کیلو متر است.درواقع لکه یک گرانول بزرگ است.یعنی میدان مغناطیسی پلاسمای داغ را به دام انداخته به طوری که حباب ها به سطح می رسند در درون میدان به دام می افتند و نمی توانند به پایین برگردند در آنجا سرد می شوند و می مانند.به این ترتیب لکه یک قسمت سرد به نسبت جاهای دیگر خورشید است.همین پدیده باعث وجود لکه های داغ در اطراف لکه های سرد می شود.

ما نمی توانیم سطح ستارگان دیگر را ببینیم،حتی قوی ترین تلسکوپ ها هم نمی توانند جزئیات سطحی ستاره ای را تفکیک کنند.امّا روش هایی است که تشخیص لکه را روی سطح ستارگان دیگر آسان می کند.اگرلکه ای بزرگ روی سطح ستاره ای باشد،دوران ستاره باعث حرکت لکه از مقابل چشم ما می شود.نور ستاره تغییر می کند،اطلاعاتی که از طیف ستاره و همچنین تغییر نور آن به دست می آوریم،می توان نتیجه گرفت که این تغییرات نور مربوط به وجود لکه ای بزرک در سطح ستاره است.ممکن است ستاره هایی هم لکه های کوچکتری داشته باشند،اما بدون شک نمی توانیم آنها را ببینیم.

لکه ها درحدود5%سطح خورشید را پوشانده اند.در نتیجه تغییری در نور خورشید روی نمی دهد.اما اندازه لکه ها به وضعیت تحولی ستاره بستگی دارد.ستارگانی در رده طیفی O(ستارگانی با دمای بیش از 25000درجه کلوین)به طور کلی سطح مرده ای دارند.همرفت در سطح آن ها اتفاق نمی افتد.ستارگان به نسبت سردتر ستارگان فعال نامیده می شود(یعنی فعالیت مغناطیسی دارند).پدیده های زیادی روی سطح آن ها اتفاق می افتد از جمله آن ها به وجود آمدن لکه است.امکان وجود لکه های بزرگ در ستارگانی که دمای کمتری نسبت به خورشید دارند بیشتر است.ممکن است لکه آنقدر بزرگ باشد که از شدت نور ستاره بکاهد.

رابطه مستقیمی بین وجود لکه،همرفت و همچنین میدان مغناطیسی وجود دارد.می دانیم در سطح ستاره ای که همرفت اتفاق نمی افتد ابداً لکه ای وجود ندارد.از طرفی دیگر می دانیم هر 11 سال یک بار میدان مغناطیسی خورشید متلاطم می شود.اتفاقاتی در آن رخ می دهد که زیاد شدن لکه ها یکی از آن هاست.به نظر می رسد این چرخه با همرفت ودوران خورشید مرتبط باشد.همچنین می دانیم لکه ها تظاهرات مغناطیسی هستند.وقتی فعالیت مغناطیسی خورشید زیاد می شود،تعداد لکه ها هم زیاد می شودومی توانیم به راحتی لکه هارا از سطح خورشید ببینیم.گاهی اتفاق می افتد لکه ها هنگام غروب با چشم غیر مسلح قابل رؤیت هستند.

پدیده هایی روی زمین اتفاق می افتد که با این چرخه ارتباط دارند،چون دوره آن ها هم 11ساله است و هماهنگ با دوره فعالیت های خورشید تغییر می کنند.هنگام فعال شدن خورشید باد های خورشیدی زیاد می شود.بادهای خورشیدی ذرات بار دار وپر انرژی ای هستند که از سطح خورشید جدا می شوند،در منظومه شمسی حرکت می کنند و به زمین می رسند.مقداری از این ذرات در میدان مغناطیسی زمین به دام می افتند و پدیده شفق قطبی را به وجود می آورند.با زیاد شدن باد های خورشیدی،ارتباطات رادیویی دچار مشکل می شوند،به گونه ای که یونسفر زمین متلاطم می شود.(یونسفر از لایه های بالایی زمین که دارای ذرات باردارپر انرژی است.وظیفه آن منعکس کردن امواج رادیویی ارسال شده توسط فرستنده زمینی است.)

اتفاقات دیگری هم هست که اطلاعات زیادی از آن ها وجود ندارد.مثلاً شیوع برخی بیماری های پوستی براثر عبور بیشتر اشعه فرابنفش از لایه اوزون به وجود می آیند.

بر خلاف تصوری که ما داریم هنگام زیاد شدن لکه ها بر سطح خورشید،تابش خورشید هم زیاد می شود.این به علت وجود لکه های داغ و روشن است که دمای بیشتری نسبت به خورشید دارد.ما آنها را نمی توانیم ببینیم؛زیرا اختلاف دمای آنها با خورشید کم است و سطح گسترده ای دارد.تاثیر افزایش نوری که این لکه بر خورشید دارند،بیشتراز کاهش نور لکه های کم دما تر است،در نتیجه خورشید پر نور تر دیده می شود.

خورشید منبع نور و حیات در منظومه شمسی است.تمام شکل هایی از انرژی که ما در منظومه شمسی می شناسیم،به نوعی به خورشید مرتبط می شوند.یعنی ما بر روی زمین فقط می توانیم انرژی را از شکلی به شکل دیگر تبدیل کنیم و این خورشید است که انرژی را تولید می کند.به این ترتیب شناخت درون وسطح این ستاره و پدیده هایی که در آن اتفاق می افتد،باید مهم باشد.به خصوص که از این چرخه 11ساله خبر داریم.ماهواره های زیادی به مطالعه خورشید پرداخته اند.یکی از آن ها ماهواره SOHOاست که ابزار های مختلفی دارد، می تواند سطح خورشید را طیف نگاری کندسرعت خروج گاز را حساب کند و... تا پی ببرند این چرخه از کجا ناشی می شود و چرا به وجود می آید؟...

برگرفته از برنامه آسمان شب

[stargazer]

سلام دوستان

عکسهای از David Evans از آخرین لکه های خورشیدی

لکه های خورشیدی 1295، 1296 و 1298
فورانهای خورشیدی، لبه شمال شرقی خورشید
18 سپتامبر 2011 و ساعت 10:45 به وقت جهانی
با فیلتر SolarMax 60 میلی متری/ BF30, Vixen F11.4 - 80 میلی متری
DMK31AU03.AS

لکه های خورشیدی 1295، 1296 و 1298
18 سپتامبر 2011و ساعت 10:53 به وقت جهانی
با فیلتر SolarMax 60 میلی متری/ BF30, Vixen F11.4 80 میلی متری
DMK31AU03.AS

شراره خورشیدی M4 (که تا M7.1 بالا میرود)
منطقه فعال 1302
24 سپتامبر 2011، ساعت 12:57 به وقت جهانی
با فیلتر SolarMax H-alpha 60 میلی متری/ BF30
Vixen F11.4 80 میلی متری

لکه های خورشیدی 1302 و 1305
30 سپتامبر 2011 و ساعت 11:59 به وقت جهانی
با فیلتر SolarMax 60 میلی متری/ BF30
Vixen F11.4 80 میلی متری
DMK31AU03.AS

لکه خورشیدی 1302
30 سپتامبر 2011 و ساعت 11:59 به وقت جهانی
با فیلتر SolarMax 60 میلی متری/ BF30
Vixen F11.4 80 میلی متری
DMK31AU03.AS

---------------------------------------------
این هم تصویر جدید از سایت سوهو به تاریخ 2 اکتبر 2011 یعنی امروز که لکه های 1302، 1305، 1306، 1307 و 1308 را به نمایش می گذارد

------------------------------------------------------------------------------
پ.ن: اول از جناب سراجی خیلی ممنون بخاطر این تاپیک مفید. نمیدونم چرا ندیده بودمش. امروز که این عکسها رو دیدم اومدم سرچ کردم توی مطالب آوا و تاپیک خوب و مفید شما رو دیدم. تاپیک خیلی مفیدی هست و ممنون از همه دوستانی که مطلب گذاشتن در این تاپیک.

دوم سه تا خواهش دارم از دوستان:

1- اکثر عکسهای این تاپیک حذف شدن اگه امکانش هست دوباره قرار بدین عکسهای مربوطه رو چون به فهم بهتر کمک می کنن و نبودشون یه خورده سردرگمی ایجاد می کنه. مخصوصا واسه پست اول عکسها رو قرار بدین خواهشا درون سایت هم قرار بدین که همیشه بمونن.

2- خواهشا این تاپیکو ادامه بدین. همینطور که اوایلش خوب و علمی پیش برده شده بازم ادامه بدین لطفا

3- از همه دوستان عزیز آوااستار خواهش می کنم تاپیکهای این چنینی رو بالا بیارن (تاپیکهایی که علمی هستن و جای کار بسیاری دارن، علی الخصوص تاپیکهایی که تحقیقی و عملی هستن) تا بتونیم به پیشرفت خودمون و دیگران کمک کنیم، فضای علمی فروم رو احیا کنیم و بقولی نجوم علم گرا رو پر رنگ و فعال کنیم. سعی کنیم بیشتر در تاپیکهای علمی مانند این فعالیت کنیم. به امید روزی که تمام اعضای آوا استار و نجومیان کشور به این سمت پیش بریم و به تعمق و تفکرمون در عالم نجوم دامن بزنیم نه نجوم سطحی و صرفا ترویجی.

با تشکر از همگی

[stargazer]

امروز ظهر در نرم افزار استاری نایت خورشید رو چک کردم و روی تصویرش زوم کردم. و متعجب شدم از عکس

چند لحظه پیش هم باز چک کردم خورشیدو که اونطرف کره زمین بود و این تصویر رو نشون داد بهم

حالا سوالم اینه که این ردهای بلند و تاریک چی هستن؟؟؟؟ خوشحال میشم پاسخی برای سوالم دریافت کنم. ممنون

*لازم به ذکره که نرم افزار آپدیت شده هست و زمان و تاریخش هم تنظیمه

[Ehsan]

امروز ظهر در نرم افزار استاری نایت خورشید رو چک کردم و روی تصویرش زوم کردم. و متعجب شدم از عکس

چند لحظه پیش هم باز چک کردم خورشیدو که اونطرف کره زمین بود و این تصویر رو نشون داد بهم

حالا سوالم اینه که این ردهای بلند و تاریک چی هستن؟؟؟؟ خوشحال میشم پاسخی برای سوالم دریافت کنم. ممنون

*لازم به ذکره که نرم افزار آپدیت شده هست و زمان و تاریخش هم تنظیمه

در یک کلام: خوشگل بازی!

دوستان ِ استارری نایتی خواستند با این کار خوشگل بازی کرده باشند و مثلا خورشیدشون واقعی باشه و لکه دار! البته مزایایی هم داره مثلا این که میشه سرعت ِ چرخش ِ خورشید رو دید یا همچین چیزی. ولی در کل عکس ِ واقعی ِ خورشید نیست!

[پیمان اکبرنیا]

البته این عوارض تیره میتونه زبانه ها و شراره های خورشیدی باشه که از خورشید به سمت بیرون حرکت کردن و به دلیل کم نورتر بودن از سطح، تیره به نظر میرسند(در رصد با فیلترهایی خاص) . یعنی میشه 3 بعدی تصورشون کرد. به احتمال زیاد هم همون طور که احسان جان گفتند تزیینی هستند و الان واقعا وجود ندارند.

[م.ح.اربابی فر]

زاویه های متفاوت نگاه به خورشید هم خیلی جالب است ها..!

[Omid Scope]

لكه هاي خورشيدي ديروز ساعت 16:00

استفاده از فيلتر جوشكاري به عنوان فيلتر خورشيد.
lens: 400 analog
f/32
shutter speed: 1/500 sec
iso:100

A: عكس گرفته شده به وسيله فيلتر جوشكاري
B: عكس سياه سفيد شده توسط فتوشاپ
C: عكس رنگ شده به وسيله فتوشاپ