صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 15

موضوع: معرفي پديده هاي مختلف رصدي

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال

    معرفي پديده هاي مختلف رصدي

    سلام

    در این تاپیک قرار است درباره ی رویدادهای نجومی - به خصوص آنهایی که در تقویم نجومی ایران- می آیند صحبت کنیم.

    -----------------------
    ستاره كوچولو: عنوان اين تاپيك از " پديده هاي مختلف رصدي" به "معرفي پديده هاي رصدي تغيير كرد.
    ویرایش توسط Setare KOchOlO : 05-10-2012 در ساعت 10:16 PM

  2. 14 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  3. Top | #2
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال


    مقارنه:

    در میان اجرام سماوی، خورشید از همه درخشان تر و شاخص تر است. خورشید است که شب

    و روز را از هم جدا می کند و در واقع دیده شدن و دیده نشدن سیاره ها بستگی به موقعیت

    خورشید دارد.

    مقارنه یعنی قرین شدن یا نزدیک شدن. به عبارت دیگر هرگاه موقعیت یک سیاره در منظومه

    شمسی به گونه ای باشد که در آسمان خورشید و آن سیاره در کنار یکدیگر دیده شوند، اصطلاحا

    می گوییم سیاره در مقارنه است.

    واضح است که در حالت مقارنه سیاره قابل مشاهده نیست. توجه به این نکته مهم است که

    مقارنه یک سیاره بدین معما نیست که موقعیت سیاره و خورشید در آسمان دقیقا یکسان است.

    ممکن است سیاره از چند درجه بالا یا پایین خورشید عبور کند، در این حالت مقارنه نشان دهنده

    حالتی است که سیاره در نزدیکترین فاصله زاویه ای به خورشید قرار دارد.

    البته چون مدار همه سیارات در نزدیکی دایره البروج است فاصله سیارات و حورشید در حالت

    مقارنه از چند درجه بیشتر نمی شود.

    همین حالت را برای ماه نیز می توان در نظر گرفت. در ابتدای ماه قمری ماه در مقارنه است، یعنی

    نزدیک ترین فاصله زاویه ای از خورشید. این وقتی است که ماه بین زمیت و خورشید قرار می گیرد

    و دیده نمی شود. به این زمان ماه نو نیز گفته می شود.

    اما مقارنه را امروز برای نزدیکی هر دو جرم آسمانی به کار می برند. وقتی ماه و یک سیاره به

    نزدیکی هم می رسند یا ماه از کنار ستاره ای پر نور می گذرد مقارنه آن دو است. ( معمولا فاصله

    کمتر از 4درجه مقارنه گفته می شود.)

    هرگاه واژه مقارنه به تنهایی و فقط برای یک جرم گفته شود منظور همان تعریف اول یعنی مقارنه

    آن جرم با خورشید است.

    مقارنه سفلی: در مقارنه سفلی که به آن مقارنه درونی هم می گویند سیاره بین خورشید و

    زمین قرار می گیرد.

    مقارنه عِلوی: در مقارنه علوی که به آن مقارنه بیرونی هم می گویند خورشید بین زمین و سیاره

    است.



    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  4. 11 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  5. Top | #3
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال


    مقابله:

    حالت مقابله خلاف مقارنه است یعنی سیاره درست در نقطه مقابل خورشید قرار دارد و امتداد

    سیاره با امتداد خورشید نسبت به زمین 180 درجه زاویه دارد.

    اگر سیاره ای در حالت مقابله باشد ، تقریبا هنگام غروب خورشید طلوع می کند و موقع طلوع

    خورشید غروب؛ در نیمه شب در مرکز آسمان است.

    بنابراین بهترین موقعیت برای رصد سیاره مقابله است.



    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  6. 11 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  7. Top | #4
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال

    کشیدگی:

    زاویه ای را در نظر بگیرید که زمین در راس آن قرار دارد به طوری که یک ضلع آن روی خورشید و

    ضلع دیگر روی یکی از سیارات باشد؛ به این زاویه کشیدگی یا دوری سیاره می گوییم. کشیدگی

    نشان دهنده فاصله زاویه ای سیاره و خورشید در آسمان است. در حالت مقارنه ، زاویه کشیدگی

    تقریبا صفر (یا حداقل مقدار خود) و در حالت مقابله نزدیک به 180 درجه است.

    دوری عطارد و زهره هیچ گاه به 180 درجه نمی رسد، بلکه مقدار بیشینه ای دارد بلکه مقدار

    بیشینه ای دارد که به آن بیشترین کشیدگی می گویند.

    در این حالت خطی زمین را به سیاره وصل می کند که بر مدار سیاره مماس است. به همین علت

    است که عطارد و زهره در آسمان همیشه در کنار خورشید دیده می شوند.

    بیشترین دوری عطارد 28 درجه و بیشترین دوری زهره 48 درجه است. بسته به این که عطارد و

    زهره ، در غرب یا شرق خورشید دیده شوند، بیشینه کشیدگی را بیشینه کشیدگی غربی یا

    شرقی
    می نامند.

    برای عطارد و زهره که مقابله ندارند بهترین وضعیت رصد حالت بیشترین کشیدگی است به ویژه

    عطارد که فقط نزدیک به این حالت قابل مشاهده است.

    هنگامی که عطارد و زهره در بیشینه کشیدگی شرقی هستند، بعد از غروب خورشید در افق

    غربی، و هنگامی که در بیشینه کشیدگی غربی هستند قبل از طلوع خورشید در افق شرقی

    دیده می شوند. اما چرا ؟!

    علت روشن است، زیرا در بیشینه کشیدگی شرقی سیاره در طرف شرق خورشید است بنابراین

    زودتر از سیاره غروب می کند و هنگام غروب خورشید سیاره هنوز در آسمان است.









    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  8. 9 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  9. Top | #5
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال
    اقامت:

    مدار سیاره های منظومه شمسی ، بیضی با خروج مرکز کوچک یا تقریبا دایره است. سیارات روی

    این دایره ها از شرق به غرب می چرخند. هنگامی که از روی زمین حرکت سیاره ای را در روی زمین

    می بینیم، ترکیب این دو حرکت پیچیده ای می شود که به آن حرکت رَجعی یا رجوعی می گویند.

    در سیارات خارجی حرکت رجعی هنگامی رخ می دهد که زمین به سیاره نزدیک می شود. در این

    هنگام به نظر می رسد که سیاره به جای حرکت از غرب به شرق روی دایره در مسیر متفاوتی

    حرکت می کند.

    در حرکت رجعی دو بار جهت حرکت سیاره عوض می شود . در این دو نقطه به طور لحظه ای

    سرعت مداری سیاره از نظر ناظر زمینی صفر است یا به طور لحظه ای سیاره متوقف می شود.

    اصطلاحا به این حالت اقامت می گوییم. به عبارت دیگر وقتی می گوییم سیاره در فلان صورت

    فلکی اقامت می کند یعنی در آن صورت فلکی حرکت رجعی تمام یا شروع می شود.

    در سیارات خارجی همیشه در حد فاصلِ دو اقامت شرقی و غربی، مقابله رخ می دهد.

    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش 180

    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  10. 10 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  11. Top | #6
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال
    تربیع:

    تربیع سیاره در حالتی است که زاویه کشیدگی اش 90 درجه باشد. سیارات زیرین (عطارد و زهره)

    تربیع ندارند.

    توجه داشته باشید که تربیع سیارات با تربیع ماه خیلی تفاوت دارد. تربیع ماه حالتی از اهله است

    که در آن نیمی از ماه، روشن دیده میشود. هنگام تربیع ماه، زاویه کشیدگی کمی کمتر از 90 درجه

    است در صورتیکه تربیع سیارات فقط به زاویه کشیدگی آنها بستگی دراد.

    سیارات خارجی اهله ندارند و تقریبا همیشه در حالت بدر دیده می شوند. تربیع هم مثل بیشینه

    کشیدگی بسته به اینکه سیاره در شرق یا غرب خورشید باشد تربیع غربی یا شرقی نامیده می شود.



    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش 180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  12. 10 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  13. Top | #7
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال
    گره صعودی و نزولی:

    صفحه ای که از مدار زمین می گذرد صفحه منظومه شمسی نامیده می شود. مدار بقیه سیارات در

    این صفحه نیست و با صفحه منظومه شمسی زاویه دارد. به این زاویه، زاویه تمایل مدار می گوییم .

    زاویه تمایل مدارِ سیارات بسیار کوچک و در حدود چند درجه است. مدار پلوتو 17 درجه تمایل دارد. در

    سیاره های اصلی منظومه بسیار بیشتر است. مدارِ هر سیاره صفحه منظومه شمسی را در دو

    نقطه قطع می کند. به این دو نقطه گره های مداری می گویند.

    در یکی از این دو نقطه، سیاره از زیر یا طرف جنوب صفحه منظومه شمسی به بالا یا شمالِ آن

    می آید ؛در واقع از پایین به بالا صعود می کند. به این گره، گره صعودی می گوییم . گره دوم که در

    آن سیاره از بالا یا شمالِ صفحه منظومه شمسی به جنوب آن می رود گره نزولی نامیده می

    شود.

    همین حالت برای ماه نیز وجود دارد. زیرا مدار ماه 5 درجه با صفحه دایرۀالبروج یا صفحه منظومه

    زاویه می سازد.

    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش 180

    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  14. 9 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  15. Top | #8
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال

    حضیض و اوج:

    مدار سیاره های منظومه شمسی به شکل بیضی ای است که خورشید در یکی از کانون های آن قرار دارد.

    فاصله سیاره تا خورشید ثابت نیست. لحظه ای که فاصله سیاره تا خورشید به حداقل می رسد می گوییم

    سیاره در حضیض است.

    توجه داشته باشید که حضیض هیچ رابطه ای با مقارنه ندارد. حتی ممکن است سیاره در حالت مقابله به

    حضیض مدار خود برسد. در مقارنه منظور نزدیکی ظاهری (بر حسب درجه روی کره سماوی) خورشید و سیاره

    در آسمان زمین است. در صورتیکه در حضیض فاصبه واقعی ( بر حسب واحد نجومی در فضا) بین سیاره و

    خورشید به حداقل می رسد.

    در مقابل حضیض، اوج، نقطه ی بیشترین فاصله ی ممکن سیاره تا خورشید است.

    اوج و حضیض برای حرکت ماه به دور زمین و هر قمری به دور یک سیاره هم به کار می رود.

    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش 180

    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  16. 9 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  17. Top | #9
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال
    گذر و اختفا:

    در حالت کلی اگر جرمی نجومی که قطر ظاهری نسبتا بزرگی دارد – مثل ماه یا سیارات – در

    مسیر خود از مقابل جرم نجومی دیگری با قطر ظاهری کوچک تر عبور کند ؛ به طوریکه جرم دوم

    کاملا پشت جرم اول پنهان شود، می گوییم اختفا روی داده است. در اختفا باید قطر ظاهری

    جسم پوشاننده ( یا به عبارت دیگر جرم نجومی نزدیکتر) از جسم پنهان شده ( جرم نجومی دورتر)

    بزرگتر باشد.


    به عنوان مثال اگر ماه با قطر ظاهری 30 دقیقه از کنار مشتری عبور کند و آن را بپوشاند می

    گوییم اختفا روی داده است.


    همینطور است اگر مشتری از مقابل یک ستاره عبور کند و ستاره در پشت مشتری پنهان شود.


    اختفا پدیده ی مهمی است. اخترشناسان با مشاهده اختفای ستاره ها پشت سیاره ای خاص،

    غلظت و ترکیبات جو سیارات را اندازه گیری می کنند.


    اگر قطر ظاهری جرم پوشاننده از جرم پوشانده شده کوچک تر باشد می گوییم گذر یا عبور روی

    داده است( از «عبور» بیشتر برای زمان یا پدیده ی عبورِ اجرام سماوی از نصف النهار ناظر یا نصف

    النهار شمال-جنوب آسمان استفاده شده و بهتر است در اینجا گذر را بیشتر به کار ببریم).


    مثلا در هنگام مقارنه درونی عطارد یا زهره ممکن است مقارنه آنقدر نزدیک باشد که سیاره از

    مقابل قرص خورشید عبور کند. در این حالت سطح درخشان خورشید لکه سیاهی دیده خواهد

    شد.


    یک مثال خوب دیگر، پدیده گذر و اختفای اقمار گالیله ای مشتری است. قطر ظاهری اقمار گالیله

    ای ( چهار قمر بزرگتر) مشتری در حدود یک ثانیه قوس است. در صورتیکه قطر ظاهری خود

    مشتری به 50 ثانیه قوس می رسد، بنابراین هنگامی که قمر از مقابل مشتری می گذرد می

    گوییم گذر رخ داده و هنگامی که قمر به پشت مشتری می رود می گوییم اختفا روی داده است.

    نویسنده: دکتر محمدتقی میرترابی، ماهنامه نجوم،ش 180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  18. 10 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  19. Top | #10
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    54
    نوشته ها
    883
    تشکر
    3,289
    تشکر شده 8,442 بار در 878 ارسال
    معرفي پديده هاي مختلف رصدي         
    بارش شهابی


    بارش های شهاب هنگامی روی می دهند که زمین در مدار خود با توده ای از ذرات جامد برخورد کند. منشا

    بسیاری از این ذرات دنباله دارها هستند. این صخره های یخی با حرکت در مدار خود ذرات ریزی رها می کنند.

    با نزدیک شدن دنباله دار به خورشید تعداد ذرات به جای مانده افزایش می یابد. بنابراین مدار دنباله دار پر

    از ذراتی می شود که با همان سرعت دنباله دار و تقریبا در همان مدار به دور خورشید می گردند.

    اگر فاصله ذرات تا مدار زمین کمتر از 8 صدم واحد نجومی باشد ممکن است بارش شهاب به وجود آید.

    به علت حرکت تناوبی منظم زمین به دور خورشید ، سیاره ما در زمان مشخصی از سال به نزدیکی مدار

    دنباله دار می رسد و با برخورد با این ذرات پراکنده ، بارش شهاب در آسمان رخ می دهد.

    بارش های شهاب به اسم صورت فلکی نامگذاری می شوند که کانون بارش در زمان اوج فعالیت در آن قرار

    دارد. مثل بارش شهاب برساوشی که کانون آن در صورت فلکی برساوش است. اگر کانون دو یا چند بارش

    در یک صورت فلکی باشد از نام ستاره درخشان نزدیک کانون هم استفاده می شود مانند بارش اتا دلوی،

    گاهی اوقات هم برای مشخص کردن چندین بارش در یک صورت فلکی از نام ماه اوج بارش استفاده می کنند مانند ژوئن- شلیاقی.



    نویسنده : جناب آقای امیر حسن زاده ، ماهنامه نجوم شماره 180
    امضای ایشان
    گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها ...

  20. 9 کاربر مقابل از ستاره بنیادی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد