تصویر روز نجوم- Apod

[Edwin]

Astronomy Picture Of Day

تصویر روز نجوم

سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.

این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.

[only orion]

سلام
فکر کنم حدود 2 سال پیش بود که سایتی به نام apod.ir ایجاد شد. این سایت مدت ها فعالیت داشت و هر روز را به نمایش عکس یکی از عکاسان ایرانی اختصاص می داد.چیزی شبیه apod.nasa.gov اما با عکس های ایرانی.مدتی بود که این سایت به دلیل مشکلات فنی به روز نمی شد اما از 1 بهمن این سایت دوباره فعالیت خودش رو شروع کرده. میتونید از طریق این آدرس از این سایت دیدن کنید:
www.apod.ir

[Mahtabe kavir]

چه چيزي دور اين ناحيه‌ي شكل‌گيري ستاره را احاطه كرده است؟ در مورد سحابی جبار بايد بگوببم: غبار.تمام ناحیه ی جبار در فاصله‌ي 1600ميليون سال نوری از ما قرار دارد و لايه‌هاي درهم ‌و برهم و زیبای غبار آن را در بر‌گرفته است. اين غبار كه از ديد نور مرئي مات است؛ از جّو خارجي ستاره‌هاي سرد پرجرم به وجود مي‌آيد كه با ذرات حاصل از بادهاي قوي خارج مي‌شود. ذوزنقه و ديگر خوشه‌هاي شكل‌گيري ستاره درون سحابي قرار دارند. در تصویر بالا لايه‌هاي پيچيده‌ي غبار كه 42M و 43M را احاطه كرده‌اند قهوه‌اي به نظر مي‌آيند و گاز درخشان مركزي با رنگ سرخ برجسته شده است. در طي چند ميليون سال آينده مقدار زيادي از غبار جبار به‌آرامي همراه با ستاره‌هاي جديدي كه شكل‌گرفته‌اند از بين مي‌رود و يا در كهكشان پراكنده خواهد شد.
امتياز و حق تصوير: Nicolás Villegas

منبع

[Tara]

M15 دنباله ‌دار جراد و خوشه‌ی M15

تصویر تلسکوپی ترکیبی فوق که در 2 آگوست (برابر با11 مرداد) تهیه شده است،دنباله دار جراد در کنارخوشه‌ی ستاره‌ای کروی M15را نشان می دهد.این چشم‌انداز سماوی ارزنده می‌توانست باعث خرسندی شارل مسیه، شکارچی دنباله‌دار مشهور قرن هجدهم، شود. زمانی که مسیه آسمان‌های فرانسه را برای یافتن دنباله‌دارها درمی‌نوردید، اجرام غیر دنباله دار، اجرامی که در ظاهر دنباله‌دار می‌نمودند اما نسبت به ستاره‌های پس زمینه‌ی خود ثابت بودند، را نیز با دقت تمام فهرست می کرد. دنباله دارM15که در سمت راست پایین تصویر مشاهده می کنید پانزدهمین جرمی بود که درفهرست "دنباله‌دارنماهای" معروف مسیه ثبت شدند، در حالی که امروزه آن را به عنوان خوشه‌ای محتوی بیش از صدهزار ستاره در فاصله‌ی 35000 سال نوری می شناسیم. این دنباله دار که در آگوست سال 2009 توسط جی. جراد (اخترشناس رصدخانه‌ی سایدینگ اسپرینگ استرالیا) کشف شد هم اکنون در حال گذر از پهنای صورت فلکی فرس‌اعظم است و 13دقیقه‌ی نوریاز زمین فاصله دارد.گمان می‌رود که در ماه‌های آتیدنباله‌دار جراداز قدر 9 کنونی‌اش درخشان‌تر شده ودر ماه فوریه‌ی سال 2012 به اوج خود، تنها کمی از توان چشم غیرمسلح کم‌نورتر باشد.

[Tara]

شفق قطبي سرخ بر فراز استراليا
1 فوریه 2012
چرا آسمان سرخمی‌درخشد؟ علت آن شفق قطبیاست. هفته‌ي گذشته طوفان خورشیدی که منشاء اصلي آن لکه‌ي خورشیدی فعال ناحيه‌ي1402 بود با پرتاب ذراتی به سوي زمین موجب برانگيخته‌شدن اتم‌‌های اکسیژن در بالاي جوِ زمین شد. هنگامي‌كه الکترون‌های عناصر برانگیخته شده به حالت اصلي خود برمی‌گردند نور سرخي از خود تابش می‌کنند. زماني‌كه اتم‌های اکسیژن در نواحي پایین‌تر جو زمین برانگیخته شوند؛ این تابش اغلب سبز خواهد بود. این شفق قطبي سرخ در تصویر بالا، هفته‌ي پیش فقط در بالای افقي در نزدیکي شهر فلیندرز در ویکتوریای استرالیا ديده شد. در آسمان آن شب اجرام آشناي ديگري هم در دوردست می‌درخشیدند؛ مثل صفحه‌ي مرکزی کهکشان راه شیری در چپ، و کهکشان‌های ابر ماژلانی بزرگ و کوچکدر همسايگي ما در راست. یکفيلمگذر زمان از شفق‌های قطبي زیبای كه آن شب ديده مي‌شد هم در منظره‌ي زمينه قرار دارد. علت اینکه چرا آسمان آن شب به جز سرخ ،سبز هم نمی‌درخشید هنوز ناشناخته باقی‌مانده است.

[Tara]

M64: کهکشان زیبای خفته


توضیحات: شاید در نگاه اول کهکشان زیبای خفته آرام بنظر بیاید ولی در حقیقت در حال پیچش چرخش است. مشاهدات اخیر نشان داده است که غبار خارج از این کهکشان در جهت مخالف حرکت ستارگان دوران میکند!تقابل میان گازهای خارجی و درونی تعداد زیادی ستارگان داغ آبی رنگ و صحابی های نشری صورتی رنگ ایجاد کرده است.تصویر بالا در سال ۲۰۰۱ با تلسکوپ هابل گرفته شده است و در سال ۲۰۰۴منتشر شده است.با نظر می آید این چرخش دلفریب M64 که به نام NGC4826 نیز در فهرست آمده است در نتیجه تقابل بین یک کهکشان کوچک و یک کهکشان بزرگ و در نهایت ترکیب دو کهکشان باشد که هنوز به پایان نرسیده است.

[Tara]

توضیحات: جواهری در آسمان نیمکره‌ی جنوبی، سحابی کارینای بزرگکه به نام NGC 3372 نیز شناخته می‌شود، با قطری در حدود 300 سال نوری، یکی از بزرگترین زایشگاه های ستاره ای کهکشان مااست. درست مانند سحابی کوچکتر و شمالی‌تر جبار، سحابی کارینا نیز با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. البته سحابی کارینا با فاصله‌ ای حدود 7500 سال نوری از ما، 5 برابر دورتر از سحابی بزرگ شکارچیقرار گرفته است. این نمای زیبای تلسکوپی،جزئیات قابل توجه فراوانی را از رشته‌های درخشنده‌ی گازهای میان ستاره‌ایو ابرهای تیره‌ی غبار کیهانینشان می‌دهند. سحابی کارینا زایشگاه ستارگان جوان و بسیار پر جرمی از جمله متغیر اتا کارینا است. ستاره‌ای که 100 بار از خورشید ما سنگین‌تر است.اتا کاریناپر نورترین ستاره در سمت چپ تصویر و نزدیک سحابی سوراخ کلیدیاNGC 3324 قرار گرفته است. این در حالیست که خود اتا کارینا احتمالا در شرف یک انفجار بزرگ ابرنواختری است، تصاویر پرتو X نشان می‌دهند که سحابی کارینا یک کارخانه‌ی ساخت ابرنواختربوده است.
سحابی بزرگ کارینا

[Mahtabe kavir]

ماه و سیارات بر فراز کاتالونیا
29 فوریه 2012

در طی ماه آینده‌ی میلادی زهره و مشتری در آسمان به طورغیرعادی نزدیک به هم دیده می‌شوند. این مقارنه‌ی سیاره‌ای به راحتی با چشم غیرمسلح دید می‌شود چون زهره درخشان‌تر از هر ستاره‌ی دیگری در آسمان است و مشتری هم در نزدیکی آن تقریباً به همان اندازه درخشان است. برای دیدن این هم‌خطی نزدیک‌به‌هم، کافی است بعد از غروب خورشید به سمت غرب نگاه کنید. این دو سیاره در 25اسفند/15مارس به نزدیک‌ترین فاصله‌ نسبت به هم یعنی 3 درجه‌ای از هم می‌رسند. این سیارات در فضا خیلی به هم نزدیک نمی‌شوند در واقع از دید ناظر زمینی زهره تقریباً ازمقابل مشتری می‌گذرد. در تصویر ترکیبی بالا که هفته‌ی پیش در کاتالونیا در اسپانیا گرفته شده است، هلال درخشان ماه در سمت راست زهره دیده می‌شود درحالی که مشتری در نزدیکی بالای تصویر دیده می‌شود. کره‌ها‌ی روشن‌شده از نور خورشید که در پشت مجسه ثبت شده است، جنگ افسانه‌ای بین مبارز و اژدها را به تصویر کشیده است. مجموعه‌ی از تصاویر مقارنه‌ی سیارات را در Asterisk ،صفحه‌ی گفتگوی تصویر نجومی روز، ببینید. لطفاً در آن شرکت کنید. مقارنه‌ی بعدی مشتری و زهره در اردیبهشت1392/می2013 رخ خواهد داد.

امتياز و حق تصوير:Juan Carlos Casado (TWAN)

[Mahtabe kavir]

دنباله‌های مخالف دنباله‌دار جراد

28 فوریه 2012

چرا دنباله‌دار جراد دارای دو دنباله است؟ همان طور که در سمت چپ مشاهده می‌شود دنباله‌ی گرد و غبار جراد از یخ و ذرات غبار، که دنباله‌دار را در گردش دور خورشید همراهی می‌کنند، تشکیل شده است؛ و در سمت راست دم یونی آن دیده می شود. که از گاز یونیزه شده که به طور مستقیم از خورشید و توسط باد های خورشیدی دمیده می شود تشکیل شده است. بیشتر دنباله‌‌‌دارها دو دنباله دارند. گرچه کمی غیر معمول است که دنباله‌ها در جهت مخالف هم نقطه‌ای را نشانه بروند. به دلیل زاویه‌ی دید متوسط و مناسب زمین است که دنباله‌دار جراد اکنون دنباله‌های خلاف جهت هم را از خود نشان می‌دهد. تک فام ملایمی که در این عکس، که در هفته‌ی پیش گرفته شده است، نشان دهنده‌ی دنباله‌ی گرد و غباری است که دانه‌های بزرگش نور خورشید را به رنگ زرد منعکس می‌کنند، در حالی که به دلیل بازتاب بهتر نور خورشید با یون‌های مونو اکسید کربن دم یونی آن آبی دیده می‌شود. در مرکز احاطه شده‌ی هسته‌ی دنباله‌دار ته رنگ سبزی دیده می‌شود که ترکیبی از گاز و گرد و غباری است که از سیانوژن سبز ساطع شده است؛ گرچه دنباله‌دار در حال دور شدن از خورشید است. دنباله‌دار جراد نزدیک‌ترین حالت را نسبت به زمین در هفته‌ی آینده خواهد داشت.

امتیاز و حق تصویر: Robert Pölzl

[Mahtabe kavir]

دُم دیگری برای دنباله‌دار جراد
3 مارس 2012

دنباله‌دار جراد(C2009/P1) به علت داشتن دو دُم (دنباله) مجزا معروف شده است. از دید ناظران زمینی، دُم‌ها در جهت مخالف هسته‌ی سبز دنباله‌دار دیده می‌شوند. از دید تلسکوپی، دُم غباری به سمت راست کشیده شده یعنی به دنبال هسته‌ی دنباله‌دار که در مدارش حرکت می‌کند. اما دُم یونی آبی، در جهت مخالف خورشید به سمت چپ کشیده شده است. به نظر می‌رسد در این تصویر که در 5اسفند/24 فوریه گرفته شده است، دنباله‌دار موقتاً دُم دومی یونی دیگری پیدا کرده است. به‌تازگی تصویر‌سازان دیگر دنباله‌دار تغییراتی در ساختار دُم یونی جراد ثبت کرده‌اند که پلاسمای جدا شده از میدان مغناطیسی باد‌ خورشیدی آن‌را به وجود آورده است. دنباله‌دار جراد که به سرعت در آسمان شمالی در حال حرکت است، 15اسفند/5مارس به نزدیک‌ترین فاصله‌اش نسبت به زمین، 10/5دقیقه‌ی نوری، خواهد رسید.

امتياز و حق تصوير: Olivier Sedan (Sirene Observatory)

[Mahtabe kavir]

نقشه‌ی گسترده‌ی مشتری

2 مارس
2012

پنج طراحی دستی به کار برده شده‌اند تا این نقشه مسطح دقیق از غول گازی، حاصل از قله‌های ابری سرکش را خلق کنند. نقاشی اصلی که 5 اینچ/ 5/12 سانتی‌متر قطر دارد، با مداد رنگی از چشمی تلسلکوپی 16 اینچی، کشیده شده است. اندازه‌ی این نقشه جهان‌نمای مسطح طراحی شده، 8 x16 اینچ/ 20 x40 سانتی‌متر است. هنرمند نجومی فِرد بورگوت در تاریخ‌های متفاوتی در نوامبر و دسامبر 2011 چرخش مشتری را رصد کرده است تا تمام محیط سیاره را پوشش دهد. همچنین انیماتور دیجیتالی، پاسکال چاوت، نقاشی‌های بورگوت را در ترکیب با تصویری تلسکوپی از سیاره‌ی در حال چرخش با در نظر گرفتن شتاب و حالت متناسب با تاریخ‌های رصد، به یک ویدئوی جذاب ((vimeo تبدیل کرده است. ویدیو شامل قمرهای گالیله‌ای است که در مدار خود در حال گردشند، ابتدای ویدیو با گانیمد و یو آغاز می‌شود که در حین گذر از جلوی مشتری، بر روی سیاره سایه انداخته‌اند، سپس اروپا و کالیستو از پشت صفحه‌ی نواری سیاره عبور می‌کنند.

امتیاز و حق تصویر: فِرد بورگوت ( Frédéric Burgeot)