تصویر روز نجوم- Apod

[Edwin]

Astronomy Picture Of Day

تصویر روز نجوم

سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.

این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.

[Saeed Jafari]

IC 1805: سحابی قلب

14 اسفند (4 March)

Image Credit & Copyright: Terry Hancock

سحابی نشری IC 1805 که در سرتاسر محدوده 200 سال نوری گسترده شده است، ترکیبی است از گازهای میان ستاره­ای درخشان و ابرهای گرد و غبار تیره. نام مستعار آن سحابی قلب می­باشد که از تشابه شکل ظاهری آن به شکل تایید شده روز ولنتاین گرفته­شده­است. ستاره­های درون IC 1805 در فاصله حدود 7500 سال نوری از ما، در بازوی مارپیچی برساووش کهکشان­مان، متولد شدند. در واقع، در نزدیکی مرکز این قلب کیهانی، ستاره­های داغ عظیم و پرجرم یک خوشه ستاره­ای تازه متولد شده قرار دارند. این خوشه جوان 1/5 میلیون ساله به نام ملوت 15 (Melotte) شناخته شده­است. عجیب آن­که سحابی قلب درون صورت فلکی ملکه افسانه­ای Aethiopia (ذات­الکرسی) واقع­شده­است. این نمای ژرف از منطقه اطراف سحابی قلب، حدود دو درجه در آسمان یا حدود چهار برابر قطر ماه کامل وسعت دارد.









http://www.nightsky.ws

[Saeed Jafari]

دنباله­ دارهای لمون و پن­استارز اوج می­گیریند

15 اسفند (5 March)

Image Credit & Copyright: Yuri Beletsky (ESO)

این دو دنباله­دار چشمگیر در طول دو هفته آینده به اوج درخشندگی خود می­رسند. با استفاده از یک فرصت تصویربرداری نادر، در هفته گذشته این دنباله­دارها هر دو با هم در آسمان فراز صحرای آتاکاما در آمریکای جنوبی ثبت شدند. دنباله­دار C/2012 F6 (لمون) در قسمت بالای سمت چپ تصویر بالا قابل مشاهده است، و یک دُم دراز که عمدتاً از یون­های سبز رنگ درخشان تشکیل شده را به نمایش گذاشته است. دنباله دار C/2011 L4 (پن­استارز) در نزدیکی افق در سمت راست و پایین قابل مشاهده است، و داری دُمی درخشان عمدتاً از گرد و غبار است که نور خورشید را منعکس می­کند. دم هر دو دنباله دار تقریباً به سمت خورشیدی که به تازگی غروب کرده است اشاره دارد. در هفته آینده دنباله­دار لمون (Lemmon) در آسمان جنوبی با چشم غیر مسلح پیش از غروب آفتاب به سختی قابل مشاهده خواهد بود، و سپس زمانی که به آرامی به سمت شمال حرکت می­کند و محو می­شود با دوربین دوچشمی به بهترین حالت دیده می­شود. اما دنباله­دار پن­استارز (PanSTARRS ) برای تنها چند روز دیگر در آسمان جنوبی قابل مشاهده باقی خواهد ماند، و پس از آن نیز زمانی که به سمت آسمان­های شمالی حرکت می کند، به اندازه کافی درخشان خواهد ماند که بتوان آن را با چشم غیر مسلح مکان‌یابی‌ کرد. رصدگران علاقه­مند برای پیدا کردن گلوله برفی غول پیکر در حال ذوب پن­استارز، باید پس از غروب خورشید به سمت افق غربی نگاه کنند. رصدگران اعماق آسمان نیز درخشندگی دنباله دار C/2012 S1 (ISON) را تحت نظر دارند. این دنباله­دار ممکن است در اواخر سال 2013 به یکی از درخشان ترین اجرام کل آسمان شب تبدیل شود.






http://www.nightsky.ws

[Saeed Jafari]

جانور کندرو در میان خزه­ها

16 اسفند (6 March)

Image Credit & Copyright: Nicole Ottawa & Oliver Meckes / Eye of Science / Science Source Images

آیا این یک موجود بیگانه است؟ احتمالاً نه، اما شاید از میان همه حیوانات روی زمین، جانور کندرو (tardigrade) بهترین کاندید باشد. زیرا جانوران کندرو قادرند برای چندین دهه بدون آب و غذا به حیات خود ادامه دهند، و در درجه حرارت­های از نزدیک به صفر مطلق تا کاملاً بالای نقطه جوش آب زنده بمانند. آن­ها می توانند از فشار نزدیک به صفر تا بسیار بیش از آن در کف اقیانوس­ها را تحمل کنند و همچنین درهنگام قرارگرفتن در معرض مستقیم اشعه­های خطرناک زنده بمانند. میزان بقای بسیار متغیر و پرنوسان این جانور اکستریموفیل (قادر به رشد در شرایط سخت و مرگبار) در سال 2011 در فضای خارج از شاتل فضایی واقع در مدار آزمایش شد. دوام بسیار بالای جانور کندرو تا حدودی به این دلیل است که آن­ها می­توانند DNA خود را ترمیم و محتوای آب بدن خود را تا درصد کمی کاهش دهند. برخی از این خرس­های آبی مینیاتوری تقریباً تبدیل به موجودات فرازمینی شدند، زیرا اخیراً این موجودات سوار بر ماموریت فضایی روسی "فوبوس-گرانت" به سمت قمر مریخ، فوبوس، پرتاب شدند. اما زمانی که یکی از موشک­ها با شکست مواجه شد و کپسول در مدار زمین باقی ماند، این موجودات همچنان زمینی باقی ماندند. گونه جانور کندرو رایج­تر از گونه بشر در سراسر کره زمین است. در تصویر رنگ افزوده ریزنگار الکترونی بالا، یک کندرو میلیمتری را می­بینیم که در میان خزه­ها به آرامی می­خزد.








http://www.nightsky.ws

[Navid MMM]

این هم یه عکس فوق العاده از پن استارز در کنار هلال ماه که در فرانسه توسط یکی از عکاسان آسمان Jean-Luc Dauvergne
گرفته شده... (13 مارس)

[Saeed Jafari]

کلاه­خود ثور

17 اسفند (7 March)

Image Credit & Copyright: Martin Rusterholz (CXIELO Observatory)

این ابر کیهانی که شبیه به یک کلاه­خود با زائده­های بال مانند است، در میان مردم به کلاه­خود ثور شهرت دارد. عظمت قهرمانانه کلاه­خود ثور با حدود 30هزار سال نوری گستردگی، متناسب با خدایان نورس (ثور) می­باشد. این کلاه درواقع بیشتر شبیه یک حباب میان‌ستاره‌ای است که با وزش باد سریع ستاره پرجرم و درخشان نزدیک مرکز حباب در میان ابر مولکولی پیرامونش، دمیده­شده­است. ستاره مرکزی آن که به ستاره ولف-رایه (Wolf-Rayet) معروف‌ است ستاره غول بسیار داغی است که مرحله پیش ابرنواختری را پشت­سر می­گذارد. این سحابی که با نام NGC 2359 فهرست‌بندی شده درفاصله‌ی 15 هزار سال نوری و در صورت‌فلکی سگ بزرگ قرار دارد. این تصویر واضح با استفاده از فیلترهای باندپهن و باندباریک، جزئیات چشم‌گیری از ساختار رشته‌ای این سحابی را ثبت کرده است. رنگ سبز-آبی این سحابی به علت انتشار اتم‌های اکسیژن از این گاز درخشان است.










http://nightsky.ws

[Saeed Jafari]

نگاهی از درون اَبل 68

18 اسفند (8 March)

Credit: NASA, ESA, Hubble Heritage/ESA-Hubble Collaboration - Acknowledgment: Nick Rose

آیا می­خواهید از یک خوشه کهکشانی به عنوان یک تلسکوپ استفاده کنید؟ این امر بسیار راحت­تر از آن­چه شما فکرمی­کنید رخ می­دهد، زیرا خوشه­های کهکشانی دوردست به طور طبیعی به صورت عدسی­های قوی گرانشی عمل می کنند. براساس نظریه نسبیت عام اینشتین، جرم گرانشی خوشه، تحت تسلط ماده تاریک، نور را خم می­کند و تصویر کهکشان­های بسیار دورتر پس­زمینه را با اعوجاج و بزرگنمایی نشان می­دهد. در این عکس فروسرخ بسیار دقیق از هابل، این پدیده در مورد خوشه کهکشانی اَبل 68 به عنوان یک تلسکوپ گرانشی به تصویرکشیده شده­است. این تصویر در طول رقابت پردازش تصاویر «گنجینه پنهان ESA-Hubble» توسط منجم آماتور نیک رُز کاویده­شده است. با قرار دادن اشاره گر خود بر روی تصویر می­توانید علامت­ها و برچسب­ها را ببینید. برچسب­های 1 و 2 دو تصویر از یک کهکشان مشابه واقع در پس­زمینه را نشان می­دهند. تصویر شماره 2 از کهکشان کج ومعوج، شبیه به یک دسته مهاجم فضایی به نظرمی­رسد! برچسب شماره 3 نشان­دهنده یکی از کهکشان­های عضو خوشه است که توسط عدسی­های گرانشی بزرگنمایی نشده­است زیرا با عبور از فضای بسیار چگال­تر میان کهکشانی از گاز خود تهی می­شود. برچسب شماره 4 شامل کهکشان­های پس­زمینه بسیاری است که به صورت رگه­ها و کمان­های کشیده تصویربرداری شده­است. فاصله خود خوشه کهکشانی اَبل 68 از ما حدود 2/1 میلیارد سال نوری است که در سمت صورت­فلکی روباهک قرار دارد. منطقه مرکزی خوشه که در این نما از هابل پوشش داده­شده­است بیش از 1/2 میلیون سال نوری وسعت دارد.








http://nightsky.ws

[Saeed Jafari]

دنباله دار PanSTARRSبر فراز پاركز

19 اسفند (9 March)



Image Credit & Copyright: John Sarkissian (CSIRO Parkes Observatory)

اين دنباله داري كه به سرعت در حال عبور از پهنه جنوبي آسمان در 5 مارس است، دنباله دار PanSTARRS (C/2011 L4) است كه خورشيد را در افق غربي در اين گرگ ميش آسمان،‌دنبال مي كند. در پس زمينه، راديوتلسكوپِ CSIRO Parkes كه يك ديش 64 متري است ديده مي شود. در مارس 1986 اين ديش فضاپيماي ESA's Giotto را در حاليكه به وسيله دنباله دار هالي دنبال مي شد را رديابي كرد و موفق به دريافت اولين تصاوير كلوزآپ از هسته هاي هالي شد. در ديد چشم غير مسلح، دنباله دار PanSTARRS نزديك ترين فا صله خود را نسبت به زمين در 5 مارس داشت. و اين نزديكي به خورشيد براي آن در 10 مارس اتفاق افتاد. در سمت شمال، هم اكنون PanSTARRS در آسمان غربيِ نيمكره شمالي و در هنگام طلوع خورشيد كمترين ظاهر پيش بيني شده اش را خواهد داشت. در 12 مارس، به دنبال دنباله داري در افق غرب يو نزديك به ماهِ نو جوان،‌بگرديد.








http://nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

پانوراماي كهكشان راه شيري از Mauna Kea

20 اسفند (10 March)





Image Credit & Copyright: Wally Pacholka (TWAN)

سلام و درود بر اين نماي شگفت انگيزِ آسمان. اين تصوير پانوراماي رويايي از قله آتشفشاني 4200متري Mauna Kea در هاوايي و درطول لايه ايي از ابرها در آسمان پرستاره است و لحظه طلوع راه شيري را نشان مي دهد. در سمت چپ گنبد تلسكوپ هاوايي-فرانسه –كانادا (CFHT) ديده مي شود و ستاره قطبي در پشت گنبد سمت راست مي درخشد. در سمت راست تر ستاره درخشان دنب هم ديده مي شود. چيزي شبيه ستاره صليب شمالي در امتداد صفحه كهكشان راه شيري تعبيه شده است كه در بالاي افق به اوج رسيده. در نزديكي مركز، سحابي قرمز رنگ،‌ستاره ها و ابرهاي غباريِ مركز كهكشان راه شيري هستند. در زير، تصويري از روشنايي نورهاي شهر Hilo، درخششي سبز رنگ و وهم آور را در ابرها به وجود آورده است. ستاره ابر غول سرخِ قلب العقرب در بالاي برآمدگي مركزي كهكشان راه شيري در حالي مي درخشد كه ستاره درخشان آلفا قنطورس در سمت راست در دورتر و در امتداد صفحه غباري كهكشاني واقع است.در نهايت در سمت راست رصدخانه بزرگ شمالي جميني نيز قابل مشاهده است. گروه ستارگان به نام صليب جنوبي درست در سمت چپ گنبد تلسكوپ ديده مي شوند.





http://nightsky.ws

[Saeed Jafari]

آتشفشان ساکوراجیما به همراه صاعقه

21 اسفند (11 March)

Image Credit & Copyright: Martin Rietze (Alien Landscapes on Planet Earth)

چرا گاهی اوقات فوران یک آتشفشان ایجاد رعد و برق می­کند؟ تصویر بالا از فوران آتشفشان ساکوراجیما در جنوب ژاپن در اوایل ژانویه گرفته شده­است. سنگ­های مذاب از پایین فوران کرده و سطح زمین را می­شکافند، و حباب­های ماگمای درحال جوش چنان داغ هستند که به صورت قطراتی درخشان به اطراف پرتاب می­شوند. البته تصویر بالا به دلیل ثبت کردن صاعقه­های رعد و برق در نزدیکی قله آتشفشان، به طور ویژه­ای قابل توجه است. علت ایجاد صاعقه حتی در رعد و برق­های معمولی هم به عنوان یک موضوع پژوهشی باقی مانده است، اما علت این­که چرا رعد و برق آتشفشانی رخ می­دهد کمتر روشن است. مطمئنا، صاعقه­های رعد و برق به اطفاء مناطقی با بار الکتریکی مخالف اما جدا ازهم کمک می­کنند. یک فرضیه آن است که خود حباب­های درحال فوران و پرتاب ماگما و خاکستر آتشفشانی دارای بار الکتریکی شدند، و با حرکت خود این مناطق جدا از هم را ایجادکرده­اند. سایر بخش­های رعد و برق آتشفشانی احتمالاً توسط برخوردهای القاکننده بار الکتریکی در گرد و غبار آتشفشانی تسهیل می شود. رعد و برق به طور معمول بیش از 40 بار در هر ثانیه در جایی بر روی کره زمین رخ می دهد.






http://nightsky.ws

[نازنین زهرا]

ستون غباري از سحابي كارينا

4 فروردین (24 March)







Image Credit: NASA, ESA, N. Smith (U. California, Berkeley) et al., and The Hubble Heritage Team (STScI/AURA)

در داخل سر اين هيولاي ميان ستاره ايي، يك ستاره است كه به آرامي در حال از بين بردن آن است. اين هيولا، در واقع يك ستون بي جان از گاز و گرد و غبار است كه بيش از يك سال نوري طول دارد.ستاره كه به خودي خود در اين گاز و گرد و غبارقابل رويت نيست، در حال بيرون دادن پرتوهاي پرانرژي ذرات است. چنين صحنه هاي مشابهي در سراسر سحابي ستره سازِ كارينا (NGC 3372) بر پا است. در پايان اين ستاره ها هستند كه در اين نبرد پيروز مي شوند و ستون هاي سازنده شان را در طول 100000سال از بين برده و خوشه هاي ستاره ايي باز تازه ايي ار حاصل مي كنند. نقاط صورتي، ستاره هاي تازه متولد شده هستند كه از هيولاي خود آزاد شدهاند. تصوير بالا تنها بخش كوچكي از عكس موزاييكي پانوراميك از سحابي كارينا است كه توسط تلسكوپ فضايي هابل در سال 2007 گرفته شده است.ام فني براي اين جت هاي ستاره ايي، Herbig-Haro است. اينكه چطور يك ستاره جت هاي Herbig-Haro را توليد مي كند، يكي از موضوعات مورد تحقيق است اما به احتمال زياد اين شامل يك صفحه يكپارچه است كه در حال چرخش به دور مركز ستاره است. دومين Herbig-Haro چشمگير در سراسر پايين تصوير بزركتر قابل رويت است.




منبع:nightsky.ws