تصویر روز نجوم- Apod
Astronomy Picture Of Day
تصویر روز نجوم
سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.
این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.
andromeda.s, ᗩᖇ☂ᗰᓰᔕᔕ, bahare akbarie, hadizadeh, javadstar76, marjan.azizollahi, masi, melika bidabadi, mh.noori, Mostafa, mostafa2018, nakhodaye aseman, Navid MMM, parvin, Saeed Jafari, sasan20oo20, shahrzad.b.m, skynight, solh, starturk, s_karam76, Taha Nagahi, toraj1358, فائزه معتضدیان, فرناز, محمود قادری, محمد فتحی, محمدرضا صادقیان, veno0s, امیر عباس, بهزاد, حسین زارعی, سينا منجم, سیاره ی ناهید, سحابی, شادي شهراييني, شعری, صادق مقامی, علیرضا محمدی
عكس امروز خيلي جالبه ، رعد و برق و شهاب و ستاره ها!
apod.nasa.gov
apod.ir ديدن اين اي پي او دي فارسي هم خالي از لطف نيست!
اتفاقا اي پي او دي فارسي امروز عكس سرگيجه اور و باحالي گذاشته...!
گيرند همه روزه و من گيسويت / جويند همه هلال و من ابرويت
از جمله ي اين دوازده ماهِ تمام / يك ماه مباركست و آن هم رويت
تشکر
جناب پناهنده از پاسختون متشکرم
اجرام هوآگ:کهکشانهای مرموز و حلقه دار
توضیحات: تصویر بالا یک کهکشان است یا دو کهکشان؟ این سوالی بود که در سال 1950 توسط اخترشناسی به نام آرتور آلن هوآگ بعد از رصد این کهکشان غیر عادی مطرح شد.این کهکشان از دو بخش حلقه دور هسته مرکزی که بیشتر از ستارگان آبی تشکیل می شود و توده متراکم مرکزی که به نظر می رسد دارای عمر بیشتری نسبت به ستارگان حاشیه باشند. بین هسته مرکزی و بازوها فاصله ای وجود دارد که به نظر می رسد کاملا تاریک باشد. این که اجرامی که نمونه های زیادتری از آنها و طی سالهای اخیر شناخته شده و به اجرام هوآگ مشهور شده اند از طریق چه فرایند فیزیکی شکل گرفته اند هنوز مشخص نشده است. محتمل ترین فرضیه برای ایجاد چنین کهکشانی، برخورد دو کهکشان در میلیاردها سال قبل به نظر می رسد که به علت شرایط گرانشی خاص بین آندو این شرایط جدایی بین هسته وکهکشان رخ داده است. عکس بالا توسط تلسکوپ فضایی هابل در ژولای سال2001 بدست آمده و با توجه به جزئیات بیشتری که برای اخترفیزیکدانان مشخص شده، ممکن است طی سالهای آینده به جواب قطعی تری برای پاسخ به اینکه کهکشانهای هوآگ چگونه بوجود آمده اند، پیدا کنیم. قطر این کهکشان چیزی حدود 100 هزار سال نوریست و برای رسیدن به آن باید در راستای صورت فلکی مار چیزی در حدود 600 میلیون سال نوری از زمین فاصله بگیریم.
از دوستان عزيزي كه لطف ميكنند و عكس ها رو ميذارن بسيار ممنونم
توضیحات: آیا تابحال سایه های ایجاد شده از درخشش نوار راه شیری را دیده اید؟ برای این کار باید همه ی شرایط رصدگاه در شرایط ایده آل قرار داشته باشد. اول همه باید شرایط جوی محل رصد خوب باشد به گونه ایی که هیچ بخشی از مرکز کهکشان پشت ابر پنهان نشده باشد. باید آلودگی نوری در حداقل خود قرار داشته باشد یعنی تا فاصله نسبتا دوری هیچ چراغی یا روشنایی مصنوعی دیگری وجود نداشته باشد. مورد بعدی ماه است! در شرایطی می توانید چنین موقعیتی را حس کنید که ماه بالای افق نباشد یا در حالت هلال های جوان و باریک قرار داشته باشد. در چنین شرایطی با یک نوردهی بند مدت می توانید سایه های ایجاد شده از درخشش نوار راه کاه کشان را ثبت کنید. عکس بالا، در منطقه حفاظت شده پورت کامپبل ایالت ویکتوریای استرالیا و از ترکیب 7 عکس با نوردهی حدود 15 ثانیه و با دست کاری دیجیتالی برای حذف اثر گردش وضعی زمین بدست آمده است. دریاچه ای که به نام لورد جورج در این تصویر مشاهده می کنید از سال 1878 وبعلت زمینگیر شدن کشتی وی در این خلیج به نام وی نام گذاری شده است. دو قطعه سنگی در وسط این دریاچه می بینید به یاد دو بازمانده برخورد کشتی لورد جورج با نامهای آنان یعنی تاوا و اوا شناخته می شود. عمق بسیار کم این دریاچه وزلالی آبش باعث شده تا بازتاب و تصاویر سنگها به وضوح در دریاجه دیده شود. نوارهای محوی که روی سطح آب می بینید همان لایه های رقیق مهی هستند که دریاچه را فرا می گیرند.
توضیحات: مشکل این خوشه کهکشانی کجاست؟ برای آنکه از روش تشکیل خوشه کهکشانی ایبل 1689 مطلع شوید، تنها به تصاویر تلسکوپ فضایی هابل با چنین قدر تفکیک بالایی نیاز ندارید، درچنین مواردی مدلسازی های کامپیوتری هم می توانند به انداره کافی دقیق باشند! برای شروع باید گفت که در هرکجا از این تصویر که توده محو و درخشان و زرد رنگی می بینید مطمئن باشید که در حال نگاه کردن به یک کهکشان بزرگ هستید. با این وجود بررسی های دقیق تر نشان می دهد که که بسیاری از این کهکشانهای پس زمینه به صورت کمان یا قوس محوی دیده می شوند، که فیزیکدانان این پدیده را با نام عدسی های گرانشی می شناسند. تحلیلهای کامپیوتری روی این کمانهای درخشان نشان می دهد که شدت گرانش در این نواحی، از جرم متعارف خوشه های کهکشانی فراتر است. در نتیجه جرم اضافی ماده موجود حاکی از نوع دیگری از ماده است که ما آن را با نام ماده تاریک می شناسیم و در این شبیه سازی رایانه ای با محدوده ای که به رنگ آبی تیره دیده می شود، مشخص شده است. امام معمای کمانهای نوری موجود در تصویر این خوشه کهکشانی با این پاسخ کاملا حل نخواهد شد، چرا که تنوع این کمانها آنقدر زیاد است که یک شبیه سازی واحد نمی تواند همه ی آنها را به طور کامل توجیه کند. به امید روزی که بتوانیم مقدار دقیق ماده تاریک موجود در هر خوشه کهکشانی را به طور کامل محاسبه کنیم.
Aug 25, 2010
برای مشاهده ی apod امروز به www.iranapod.com مراجعه نمائید. (تصویر به صورت فیلم است)
توضیحات: آیا منظومه های سیاره ای دیگری هم با چنین فراوانی از نظر تعداد سیاره ها، در گوشه دیگری از کیهان هم وجود دارد؟ خورشید ما در میان ستاره هایی که تا کنون سیاره ای دور آن پیدا شده، دارای بیشترین تعداد سیاره است اما به نظر می رسد علت این امر قدرت تفکیک پایین ما در آشکارسازی سیاره هاییست که در مدارهایی نزدیک به ستاره مرکزی در حال گردش هستند. اندازه گیری های دقیق تر نشان می دهد که دور ستارهی مانند اچ دی 10180 حد اقل 5 سیاره یا بیشتر در حال گردش هستند و با چنین تخمینی به نظر می رسد که این منظومه فرا خورشیدی ، در میان همزادهای آسمانی خود، پر سیاره ترین باشد. این سیاره ها با استفاده از طیف نگار هارپس که به تلسکوپ 3.6 متری رصدخانه جنوبی اروپا(إسو) واقع در شهر لاسیلای کشور شیلی متصل شده است، آشکار شده اند. اما این منظومه کمی با سامانه خورشیدی ما متفاوت است، در این منظومه سیاره هایی با ابعاد نپتون در مدارهایی با فاصله مدار مریخ در حال گردش به دور ستاره مادر خود هستند. هنرمدان در ویدئوی فوق طریقه گردش سیاره ها در این منظومه را شبیه سازی کرده اند. در آینده نزدیک، استخراج داده های بیشتر از طیف این ستاره و انواع مشابهش ما را در یافتن سیاره هایی با ابعاد زمین (زمین گون) و در چنین فاصله ای از ستاره های خود، یاری می کند.
اقا معين فكر كنم تا حالا يدورم از رو متن بالا نخوندي ، درسته كه ترجمه شدست ، اما مطمئنا اينو يه نجومي ترجمه نكرده ، برا همين غلط نوشتاري داره ...:نوشته اصلی توسط معین پناهنده
Aug 20, 2010
توضیحات: این کهکشان مارپیچی که 1365مین جرم از فهرست مسیه است. این شبهه جزیره کیهانی حدود 60 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.فاصله یک گوشه تا گوشه دیگر این کهکشان حدود 200 هزار سال نوری تخمین زده شده است. برای یافتن این کهکشان باید به سوی صورت فلکی کوره نگاه کنید. این کهکشان به واسطه موقعیتش در فضا، جزئ خوشه کهکشانی کوره محسوب می شود. در تصاویری که با چنین کیفیتی از اعماق آسمان تهیه می شود، می توان جزئیات حرکت ستاره ها در بازوهای کهکشان آشکار کرد. مثلا در چنین تصویری اگر کمی به نواحی اطراف هسته درخشان کهکشان و نوک بازوی پایینی نگاه کنید، اغتشاش نا همگونی را در انتهای بازو می بیند. اختر فیزیکدانان معتقدند ای ناهمسانی و محو شدن بازوها ناشی از وجود سیاهچاله ای در انتهای آن بازوست. در بازوهای کهکشانی مانند این، می توانید ستارگان مختلفی را در مراحل مختلف پیدایش و مرگش ببینید.
در خط اول نوشته كه "١٣٦٥مين جرم از فهرست مسيه" ، همانطور كه شما ميدونيد فهرست مسيه فقط داراي ١١٠ جرم است... حال مشكل از كجاست؟
اگر به متن اصلي apod.nasa.gov ان روز نگاه كنيم در مي يابيم كه اين جرم ١٣٦٥ مين جرم از فهرست ان جي سي ست(NGC) (New General Cataloge)
پس لطفا از اين به بعد متن را فقط كپي پيست نكنيد ، ان را نگاهي هم اندازيد...
با تشكر
گيرند همه روزه و من گيسويت / جويند همه هلال و من ابرويت
از جمله ي اين دوازده ماهِ تمام / يك ماه مباركست و آن هم رويت
Aug 26, 2010
توضیحات: وقتی اخترشناس معروف قرن هجدهم فرانسه، چارلز مسیه به دنبال کشف دنباله دارهای جدید، آسمان را جست وجو می کرد، با اجرامی مواجه می شد که برای اینکه آنها را با دنباله دارها اشتباه نگیرد، موقعیتشان را در فهرستی ثبت کرد. تصویر بالا نمایانگر 27مین جرم فهرست غیر دنباله دارهای آقای مسیه است. این موضوع که جرم بیست وهفتم فهرست مسیه، یک سحابی سیاره نماست موضوعی بود که در اواسط قرن بیست و یکم میلادی به اثبات رسید اما هنوز هم منجمان آماتوری که به این سحابی نگاه می کنند شباهتهای قابل توجهی با سیاره می بینند و در بزرگنمایی های معمولی حلقه های اطراف ستاره مرکزی به خوبی تفکیک نمی شود. این جرم نمونه بسیار خوبی برای یک سحابی نشری است و نمونه خوبی برای مشاهد آینده خورشید به شمار می رود (وقتی که سوخت خورشید تمام شود). این سحابی نزد منجمان آماتور با نام سحابی دمبل هم شناخته می شود. قطر این سحابی در حدود 2.5 میلیون سال نوری تخمین زده شدهاست. ما برای رسیدن به ام 27 باید در راستای صورت فلکی روباهک حدود 1200 سال نوری از زمین فاصله بگیریم! این تصویر تمام رنگی که در بالا مشاهده می کنید، ما را قادر می سازد تا جزئیات بیشتری در مورد هسته متراکم این سحابی، بدست آوریم. این تصویر که با استفاده از فیلترهایی حساس به طیف هیدروژن و اکسیژن بدست آمده، نواحی اکسیژنی را به رنگ آبی لاجوردی و هیدروژنی را به رنگ قرمز به معرض نمایش می گذارد.
گيرند همه روزه و من گيسويت / جويند همه هلال و من ابرويت
از جمله ي اين دوازده ماهِ تمام / يك ماه مباركست و آن هم رويت
جناب آقای شهشهانی عزیز
از حسن توجه شما متشکرم! اشتباهی که در ترجمه رخ داده بود تصحیح شد.
بدیهیست ترجمه تعداد زیادی مطلب آن هم به طور مستمر و توسط یک نفر، کار بسی دشواریست که در دراز مدت ممکن است با اشتباهاتی نظیر این همراه باشد. از تذکر به جای شما مجددا تشکر کرده و خواهشمندم در صورت مشاهده هر گونه کم توجهی در ترجمه ها علاوه بر ذکر آن در این تالار گفت وگو آن را در بخش تماس با ما در سایت و یا با ایمیل شخصی بنده:
khaleghi_kambiz@yahoo.com
در میان بگذارید تا سریعا تصحیح شود. از سایر خوانندگان این پایگاه نیز چنین تقاضایی دارم!
ثانیا از جناب پناهنده هم بابت پیگیری و انعکاس تصاویر در این پایگاه نیز رسما تشکر می کنم.
موفق باشید
در حال حاضر 4 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 4 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
