تصویر روز نجوم- Apod

[Edwin]

Astronomy Picture Of Day

تصویر روز نجوم

سایت ناسا هر روز یکی از زیباترین عکس های نجومی را به همراه توضیحات آن در این لینک قرار می دهد تا علاقه مندان از آن بهره مند گردند. این عکس ها از لینک apod.nasa.gov در دسترس است.

این تاپیک جایگاهی است برای ارائه ی زیباترین عکس های نجومی APOD، توضیحات مربوط به آن ها و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها.

[Saeed Jafari]

اعتدال: خورشید از انقلاب تا انقلاب

(23 September)

Credit & Copyright: Tunç Tezel (TWAN)








http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

سحابی مداد

(24 September)

Image Credit: ESO

http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

گوی های عجیب بر روی مریخ

(25 September)

Image Credit: Mars Exploration Rover Mission, Cornell, JPL, NASA








http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

یک شاتل فضایی بر فراز لس آنجلس
(26 September)

Image Credit & Copyright: Stephen Confer

فرود یک شاتل فضایی در LAX هر روز اتفاق نمی افتد. گرچه این فرود برای اولین بار بود که در مرکز فرودگاه بزرگ لس آنجلس رخ می داد، اما برای شاتل فضایی ایندیور (Endeavour) آخرین فرود بود. این شاتل فضایی تور پرواز خود در آسمان های کالیفرنیا را، البته در بالای یک بویینگ 747، به اتمام رساند و برای آخرین بار فرود آمد. این شاتل نمادین در طول آخرین پرواز خود درکنار هواپیماهای همراهش نزدیک بسیاری از نمادهای خود کالیفرنیا از جمله پل گلدن گیت در سان فرانسیسکو، نشان هالیوود، و نمای ساختمان های لس آنجلس در افق عکس برداری شد. پیش از این، در ماه مه، تصویر شاتل فضایی انترپرایز (Enterprise) در حال عبور از پشت چند نماد مشهور شهر نیویورک در راه خود به مقصد موزه هواوفضا و دریانوردی اینترپید ثبت شده بود. در بالا عکس شاتل ایندیور سوار بر پشت بویینگ گرفته شده است که درحال عبور از فراز و ورای یک خیابان اصلی در لس آنجلس به LAX نزدیک می شود. شاتل های فضایی که اکنون همگی بازنشسته اند، تبدیل به اشیاء موزه ای شده اند. و طبق برنامه قرار است شاتل بالا نیز از کنار خیابان های LA تا مرکز علوم کالیفرنیا یدک کشیده شود.








http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

ستارگان و غبار در تاج جنوبی

6 مهر (27 September)

Image Credit & Copyright: Marco Lorenzi (Glittering Lights)

ابرهای غبار کیهانی در سرتاسر زمینه پر ستارۀ این چشم انداز گسترده تلسکوپی از لبه شمالی صورت فلکی تاج جنوبی (اکلیل جنوبی)، پراکنده شده اند. چگال ترین بخش ابر غباری در حدود 8 سال نوری طول دارد. این بخش احتمالاً کمتر از 500 سال نوری از ما فاصله دارد و به طور موثر مانع عبور نور ستارگان پس زمینه دورتر راه شیری می شود. در نوک آن (بالا سمت راست) گروهی از سحابی های بازتابی زیبا قرار دارند که به نام های NGC 6726، 6727، 6729 و IC 4812 فهرست بندی شده اند. رنگ آبی ویژه ی تولید شده از ستارگان داغ به صورت نور، توسط گرد و غبار کیهانی منعکس می شود. سحابی کوچکتر زرد رنگ (NGC 6729) ستاره جوان متغیرR اکلیل جنوبی را احاطه کرده است. خوشه کروی باشکوه و خیره کننده NGC 6723 در سمت گوشه بالا و راست این منظره دیده می شود. اگرچه به نظر می رسد NGC 6723 بخشی از این مجموعه است، اما این خوشه حقیقتاً در فاصله نزدیک به 30000 سال نوری نهفته است، که به مراتب دورتر از ابرهای گرد و غبار تاج جنوبی می باشد.






http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

ستارگان در آسمان غبارآلود

7 مهر (28 September)

Image Credit & Copyright: John Davis

ستاره درخشان مرکب الفرس در میان دریای این منظره آسمانی غبارآلود لنگر انداخته است. ستاره مرکب الفرس، واقع در گوشه سمت راست بالای تصویر، خود گوشه ای از یک صورتک فلکی را نشان می دهد که به "مربع بزرگ" مشهور است و درون مرزهای صورت فلکی اسب بالدار (فرس اعظم) قرار دارد. امتداد این منظره گسترده و ژرف تلسکوپی، که سحابی های بازتابی آبی رنگ در سراسر آن پراکنده شده اند، تا حدود 5 درجه و یا در حدود 10 برابر قطر زاویه ای ماه بدر پیش می رود. و اگرچه این افق دید از صفحه کهکشان راه شیری ما روی گردانده، اما ناحیه ای را تحت پوشش قرار داده که از ابرهای مولکولی نزدیک پر شده است. ابرهای گردوغبار مربوط به آن، ابرهای سیروس کهکشانی در عرض های بالا هستند و کمتر از 1000 سال نوری فاصله دارند. بسیار فراتر از کهکشان راه شیری در دوردست، کهکشان های پس زمینه همچنان قابل رویت اند، مانند کهکشان برجسته مارپیچی NGC 7497 که در نزدیکی مرکز تصویر از لبه دیده می شوند.








http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

NGC 7023: سحابی زنبق (آیریس)

8 مهر (29 September)

Image Credit & Copyright: Tony Hallas

در فاصله 1300 سال نوری، این ابرهای غبار و گاز میان ستاره ای، همچون گلبرگ های ظریف کیهانی، در زمینه حاصلخیز صورت فلکی قیفاووس شکوفا شده اند. این سحابی که برحسب وظیفه به نام NGC 7023 فهرست بندی شده است و گاهی به نام سحابی زنبق خوانده می شود، تنها سحابی آسمان نیست که تصویر یک گل را در ذهن بر می انگیزد. اما این تصویر فوق العاده طیفی از رنگ ها و تقارن های سحابی زنبق را با جزئیات گیرا و تأثیرگذاری به نمایش گذاشته است. درون این گل زنبق، مواد غبار گونه سحابی یک ستاره جوان و داغ را احاطه کرده است. رنگ غالب سحابی بازتابی درخشان تر، آبی است، که از ویژگی های ذرات غبار منعکس کننده نور ستارگان است. رشته مرکزی ابرهای غباری بوسیله نورتابناکی یا فتولومینسانس (Photoluminescence) مایل به قرمز کم نوری می درخشد به گونه ای که برخی از دانه های گرد و غبار به طور موثر اشعه فرا بنفش نامرئی ستاره را به نور مرئی قرمز تبدیل می کنند. مشاهدات مادون قرمز نشان می دهد که این سحابی، ممکن است حاوی مولکول های پیچیده کربن به نام PAHs باشد. گستردگی بخش آبی رنگ نورانی سحابی زنبق حدود شش سال نوری است.








http://www.nightsky.ws/

[Saeed Jafari]

معرفی دنباله دار ISON

10 مهر (1 October)

Image Credit & Copyright: Ligustri Rolando

آیا این نقطه کم نور می تواند به یکی از درخشان ترین دنباله دارها تبدیل شود؟ بله، ممکن است. البته این هم ممکن است که در زمان نزدیک تر شدن به خورشید شکسته و از هم فروپاشد و یا اینکه به طور خیلی جزئی تری بدرخشد. اما علاقه مندان به آسمان در سراسر جهان با حدس و گمان های خوشبینانه تری به وجد آمده اند. پیش بینی هایی از قبیل اینکه دنباله دار تازه کشف شده C/2012 S1 (ISON) می تواند به تدریج یک دم خارق العاده شکل دهد و یا اینکه میزان درخشش آن نزدیک به پایان سال 2013، برای چند لحظه به درخشش یک ماه بدر می رسد. دنباله دار ISON در حال حاضر بسیار کم نور است، اما در تصویر بالا با قدر 18 قابل مشاهده می باشد. این دنباله دار، که اندکی بیش از یک هفته پیش در روسیه توسط Nevski Vitali (بلاروس) و Artyom Novichonok (روسیه) کشف شده است، اکنون در حال سقوط از میان مدار مشتری و زحل به سمت خورشید می باشد. در اوایل اکتبر سال 2013 دنباله دار ISON با فاصله بسیار کمی از نزدیک مریخ عبور می کند که احتمالاً برای مریخ نورد ها و مدارگردهای مریخ قابل مشاهده خواهد بود. به نظر می رسد که این دنباله دار، در مسیر خود در اواخر نوامبر سال 2013، درحالی که قطری از سطح خورشید را می پیماید، به وضعیت مماس با خورشید (sungrazer) برسد. پس از آن، در اواخر دسامبر 2013، هر آنچه باقی مانده است سرانجام از نزدیک ترین فاصله به زمین عبور خواهد کرد. ستاره شناسان سراسر جهان این گلوله برفی بزرگ کثیف را از نزدیک پیگیری خواهند کرد تا به درک بهتری از ماهیت آن و چگونگی تحولات ممکن آن در طول 15 ماه آینده برسند.








http://www.nightsky.ws

[Saeed Jafari]

یک برخورد کهکشانی در NGC 6745

9 مهر (30 September)

Image Credit: NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration

Acknowledgment: Roger Lynds (KPNO/NOAO) et al.

شکل ظاهری کهکشان ها اغلب اینگونه نیست. NGC 6745 در واقع حاصل برخورد دو کهکشان طی تنها چند صد میلیون سال پیش تا کنون را نشان می دهد. کهکشان کوچکتر، که درسمت راست و پایین خارج از کادر این تصویر دیجیتالی دقیق قرار دارد، درحال دور شدن است. کهکشان بزرگ تر که در بالا به تصویر کشیده شده است، درگذشته یک کهکشان مارپیچ بوده اما اکنون تخریب شده و ظاهری عجیب و غریب پیدا کرده است. نیروی گرانش اشکال این کهکشان ها را دچاراعوجاج کرده است. اگر چه این احتمال وجود دارد که هیچ یک از ستارگان این دو کهکشان به طور مستقیم برخورد نکرده باشند، اما گاز، غبار و میدان های مغناطیسیاحاطه کننده آن ها قطعاً در تعامل مستقیم هستند. در حقیقت، یک گره گازی که از کهکشان بزرگتر در سمت راست و پایین تصویر به بیرون کشیده شده اکنون شروع به پدیده آوردن ستارگان کرده است. طول NGC 6745 حدود 80 هزار سال نوری گسترش یافته و در فاصله 200 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.








http://www.nightsky.ws

[Saeed Jafari]

ساحل یک رودخانه کهن بر روی مریخ

11 مهر (2 October)

Image Credit: NASA, JPL-Caltech, MSSS

شواهد تازه ای از یک رودخانه بسیار قدیمی بر روی مریخ پیدا شده است. روبات مریخ نورد کنجکاوی بطور تصادفی با عوارض سطحی غیر معمولی برخورد کرده که شباهت بسیاری به سواحل رودهای روی زمین دارند. برای مثال، آنچه در تصویر بالا می بینیم، یک طاقچه سنگی کوچک با شیب منفی است که به احتمال بسیار زیاد در اثر فرسایش جریان آب زیر آن ایجاد شده است. بافت این صخره به شکل یک کنگلومرای رسوبی به نظر می رسد، که آثار باقی مانده خشک شده تعداد زیادی سنگ های کوچکتر به هم چسبیده است. درست در زیر این صخره طاقچه مانند، تعداد بسیار زیادی سنگ ریزه های کوچک وجود دارد که سطح صیقلی آن ها احتمالاً حاصل غلت خوردن درون رودی است که زمانی جریان داشته است. با فرسایش ساحل، به احتمال زیاد این سنگ ریزه ها در بستر رودخانه ته نشسته اند. سنگ بزرگتری که در بالای سمت راست تصویر مشخص شده نیز احتمالاً بر اثر فرسایش جریان آب صیقلی شده است. کنجکاوی در مسیر حرکت خود، تا کنون چندین اثر از بستر رودخانه های خشک شده بر روی مریخ یافته است و اکنون در محل فعلی اش قرار است به کاوش و بررسی پیوند غیرعادی سه نوع متفاوت از زمین بپردازد.









http://www.nightsky.ws/