صفحه 5 از 5 نخستنخست 12345
نمایش نتایج: از شماره 41 تا 48 , از مجموع 48

موضوع: فضا - زمان

  1. Top | #1
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Jan 2011
    شماره عضویت
    474
    نوشته ها
    33
    تشکر
    21
    تشکر شده 96 بار در 12 ارسال

    Post فضا - زمان

    مقدمه
    بررسی و شناخت پدیده‌های فیزیکی و روابط بین آنها بدون توجه به مفاهیم و درک شهودی از فضا و زمان چندان مأنوس به نظر نمی‌رسد. مفهوم و درک فضا و زمان نیز مانند سایر کمیتهای فیزیکی روندی پویا دارد و در طول تاریخ دستخوش تغییرات زایدی شده است. بویژه بعد از نسبیت مفاهیم فضا و زمان و درک بشر از آنها دچار تغییر زیادی شده است.




    این نمودار مسیر حرکت یک شخص در
    پیوستار فضا_زمان را نشان می‌دهد.

    دویست سال قبل از آنکه آلبرت انیشتین (1955_1879) نظریه‌های نسبیت خود را ارائه کند، اسحاق نیوتن (1727_1643) ، ریاضیدان انگلیسی ، اعلام کرده که فضا کاملاً مجزا از زمان می‌باشد. اما در ریاضی نسبیت ، زمان و سه بعدی فضایی _ طول ، عرض ، ارتفاع با همدیگر ، یک چهارچوب چهار بعدی به نام پیوستار فضا _ زمان را تشکیل می‌دهند.

    فضا (Space) چیست؟
    واژه‌ای است که در زمینه‌های متعدد و رشته‌های گوناگون از قبیل فلسفه ، جامعه‌شناسی ، معماری و شهرسازی بطور وسیع استفاده می‌شود. لیکن تکثّر کاربرد واژه فضا به معنی برداشت یکسان از این مفهوم در تمام زمینه‌های فوق نیست، بلکه تعریف فضا از دیدگاههای مختلف قابل بررسی است. مطالعات نشان می‌دهد با وجود درک مشترکی که به نظر می‌رسد از این واژه وجود دارد، تقریباً توافق مطلقی در مورد تعریف فضا در مباحث علمی به چشم نمی‌خورد و این واژه از تعدد معنایی نسبتاً بالایی برخوردار است و تعریف مشخص و جامعی وجود ندارد که در برگیرنده تمامی جنبه‌های این مفهوم باشد. فضا یک مقوله بسیار عام است. فضا تمام جهان هستی را پر می‌کند و ما را در تمام طول زندگی احاطه کرده‌ است.

    زمان
    زمان ، مفهومی چنان آشنا ، ملموس ، بدیهی ، پیش پا افتاده و عمیق است که نوشتن درباره‌اش جسارت زیادی را می‌طلبد. فهم مفهوم زمان و نقد کردن برداشت رایج از این مفهوم ، اگر به قدر کافی تداوم یابد، به تلاش برای دستیابی به نگاهی تازه و رویکردی کارآمدتر درباره مفاهیمی کلیدی مانند مکان ، تغییر و رخداد منتهی می‌شود. زمان ، مفهومی چنان حاضر و نافذ است که هر پیشنهاد جدیدی برای جور دیگر دیدن آن به راهبردهایی رفتاری برای دگرگونی در کردار هم می‌انجامد. این پیشنهادهای نظری و آن توصیه‌های عملیاتی ، بطور خاص مهمترین جنبه‌هایی هستند که به چالش طلبیدن مفهوم زمان را چنین ترسناک می‌نمایند. در فیزیک ، زمان با دو روش متفاوت تعریف می‌شود:

    روش ترمودینامیکی
    این روش را برای نخستین بار فیزیکدانانی مانند کلوین و سلسیوس که به مفهوم دما و تبادلات گرمایی علاقمند بودند، بنیان نهادند. اما شکل پخته و امروزین آن را در آثار اندیشمندانی مانند بولتزمان می‌بینیم. تعریف ترمودینامیکی زمان ، بر الگوهایی از رفتار مبتنی است که در سیستمهای ساده دیده می‌شود. بخش مهمی از سیستمهایی که در پیرامون ما وجود دارند، نظامهایی ساده هستند که از شمار زیادی از عناصر به نسبت ساده تشکیل یافته‌اند. عناصری که رفتارشان تقریبا تصادفی به نظر می‌رسد، اما برآیند رفتارهای سطح خردشان بر مبنای قواعدی کلان پیش بینی پذیر است. بررسی تحولات انرژیایی این سیستمها ، ستون فقرات علم ترمودینامیک را تشکیل می‌دهد.



    روش تاریخ مدارانه
    این روش زمان را بر مبنای سیستمهای پیچیده‌ای تعریف می‌کند که امکان انباشت اطلاعات و تجربیات را در خود دارند. در این سیستمها ، گذر زمان به کاهش یافتن بی نظمی و افزایش نظم منتهی می‌شود. مثلا وقتی به بدن مجروح یک انسان یا بذر یک گیاه نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که با مرور زمان مقدار نظم درونی این سیستمها زیاد می‌شود. فرد زخمی بهبود می‌یابد و بذر به گیاه تبدیل می‌شود. به این ترتیب به نظر می‌رسد تعریف تاریخ مدارانه از زمان ، با تعریف ترمودینامیکی آن در تضاد باشد.

    چنانکه می‌دانیم، مهمترین ویژگی حاکم بر قوانین علوم تجربی مانند فیزیک ، ناوردایی یا تقارن است. تقارن بدان معناست که قوانین یاد شده در تمام شرایط قابل تصور صدق می‌کنند. این بدان معناست که قوانین مزبور بیانگر ماهیت موضوع پژوهش و شیوه رفتار آن هستند و به شرایط پیرامونیِ آن وابسته نمی باشند.


    کل قوانین فیزیک ، نسبت به همه شرایط ناوردا هستند. تنها متغیری که این تقارن را در هم می‌شکند، زمان است و منشأ این نقض شدن تقارن ، قانون دوم ترمودینامیک است. محور زمان ، تنها شاخص فیزیکی است که جهت دارد و در مسیر مشخصی جریان می‌یابد و بسته به این جهت ، رفتار سیستمها دگرگون می‌شود. مفهوم فیزیکی زمان دو مشکل اساسی دارد:



    تعریف ترمودینامیکی و تاریخ مدار از زمان به ظاهر باهم در تعارض هستند. بنابراین تعریف یگانه و فراگیری از زمان وجود ندارد. گویی زمان در سیستمهای بازِ ساده و پیچیده به دو شکل متفاوت تعریف شود.


    توضیح اینکه چرا زمان به عنوان متغیری عام اینطور یک طرفه عمل می‌کند و تنها در جهت خاصی جریان دارد، دشوار است. به بیان دیگر ، "پیکان زمان" و حرکت دائمی و ثابتش از گذشته به آینده امری است که نیاز به توضیح و تبیین دارد. تلاشهای زیادی برای آشتی دادن دو تعریف ترمودینامیک و تاریخ مدار از زمان صورت گرفته است.

    منبع : دانشنامه رشد
    ویرایش توسط محمدرضا صادقیان : 01-22-2011 در ساعت 10:10 AM دلیل: 1-اضافه کردن عکس ها 2- اضافه کردن منبع
    امضای ایشان


  2. Top | #41
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    شماره عضویت
    137
    نوشته ها
    742
    تشکر
    1,958
    تشکر شده 5,538 بار در 611 ارسال

    یه چند روز ما نبودیم , چه غوغایی به پا شده!!!

    قصد دوباره پیش کشیدن موضوعات گذشته رو ندارم, جهت بستن موضوع میگم. همون طور که قبلا هم در تاپیک های دیگه گفتم, لطفا از مثال هایی که رگه ی دینی دارند استفاده نفرمایید.چرا؟؟

    یک آن فکر کنید یکی از این قوانین نقض بشوند , فکر کردید چه اتفاقی در کنارش برای دینمون رخ میده؟؟همین جوری افراد مخالف دارند دینمون رو سلاخی میکنند , پس بهتره قداست دین رو با این امور از بین نبرید.

    فیزیک برداشت ما از طبیعت هست و کاملا در لایه ای از اشتباه قرار داره

    در حالیکه ما طبق عقاید دینیمون , انچه که در مورد بزرگان دین در کتب معتبر وجود داره رو قبول داریم, حتی اگر به نظر عجیب باشه.چون اتفاقا اینجا مشکل و محدودیت ما در درک اونها هست .

    پس لزومی نداره که همش بخواییم یه پلی بین شون ایجاد کنیم. نه اینکه نباشه, بلکه ایا علم کامل رو داریم؟ایا داریم پل رو درست میسازیم؟؟

    نکته ی اخر , دیگه این بحث ادامه پیدا نمیکنه!!!بگو خب

    پست های قبلی هم باقی میمونه وپاک نمیشه

  3. 7 کاربر مقابل از narcissus flower عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  4. Top | #42
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط smhm نمایش پست ها
    لطفا یک کمی در مورد تاریخچه نسبیت توضیح دهید. می خواهم بدونم این جرقه اولیه از کجا به ذهن انیشتن رسید؟ چه چیز باعث شد که فکر کنه یک بعد چهارمی هم باید وجود داشته باشه؟
    در واقع توی مقالات اولیه اشاره ای به بُعد چهارم بودن ِ زمان نشده.

    توی متون اولیه و استدلالات ابتدایی اینشتین، بحث بیشتر بر سر ناوردایی قوانین فیزیکی از جمله ثابت سرعت نور بوده که نتیجه ی این قوانین رها کردن ِ تصور ِ «زمان ِ اسکالر» و جایگزینی «زمان ِ شخصی» به جای اون بود (یا بحث ِ معادل: نسبی بودن ِ همزمانی) که تا اینجا هیچ صحبتی از بعد ِچهارم نشده.

    تا جایی که به فیزیک مربوط میشه زمان همیشه به عنوان ِ مختصه ی چهارم برای تعیین رویدادها به کار گرفته میشد اما وقتی از زمان به عنوان مختصه ی چهارم ِ جدایی ناپذیر از مکان (یا به صورت ِ بُعد ِ مکانی) در متون فیزیکی ظاهر میشه که ریاضی‌دانان و دانشمندان سعی می‌کنند تا نظریه ی اینشتین رو توسعه بدند و مدون و تر تمیزش بکنند.

    در واقع دیده شد که اگر در تبدیلات لورنتس به جای t کمیت x0=ct رو قرار بدند معادلات متقارنی به دست میاد و وقتی x0 رو به عنوان مختصه ی طولی چهارم (در واقع صفرم!) به سه مختصه ی دیگه پیوند دادند مشاهده کردند که اصلوب ِ ریاضی بسیار زیبایی برای معادلات نسبیت خاص به دست میاد و اونها خیلی قاعده مندتر میشن و دیگه خبری از تبدیلات ِ بد فرم ِ لورنتس دیده نمیشه و این کار بیشتر مربوط به توسعه دهنده های نسبیت بود تا خود ِ اینشتین. تنها اظهار نظرهای اولیه ی اینشتین راجع به زمان، بیشتر به شخصی بودن ِ زمان و نسبیت ِ همزمانی تاکید داره تا بُعد بودن ِ اون.

    اوج ِ این توسعه ها 15 سال بعد در نسبیت عام خودش رو نشون داد و اونجا بیشتر این چهره از زمان دیده شد که البته اون موقع این ایده های اولیه راجع به بُعد بودن ِ زمان مطرح شده بود.

    (یه تاریخچه ی مختصری از رشد نسبیت در تاپیک فیزیک جدید در تالار غیر تخصصی نگاشته شده )
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  5. 12 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  6. Top | #43
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Sep 2014
    شماره عضویت
    11102
    نوشته ها
    266
    تشکر
    426
    تشکر شده 838 بار در 229 ارسال

    سلام و یک سوال.
    اصلا چرا یک مفهومی به نام زمان مجازی به فضا زمان اضافه شد.مگه فضازمان تنها چه نقصی داشتند؟
    امضای ایشان
    همیشه شروع سخت ترین مرحله‌ است...

  7. کاربر مقابل از محمد فتحی عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است:


  8. Top | #44
    کاربر جدید

    عنوان کاربر
    کاربر جدید
    تاریخ عضویت
    Jun 2015
    شماره عضویت
    11757
    نوشته ها
    1
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط مداد رنگیهام نمایش پست ها
    اگر پستهای قبلو خونده باشید جریان از جایی شروع شد که دوستمون یک مثال عینی و قابل شهود که در اون جابجایی که نشون بده بعد زمانی وجود داره خواستن و نوع خاصی از حرکتو بیان کردن که در اون فرد بتونه در نقطه a غیب بشه و در نقطه b ظاهر بشه,حرکتی در بعد زمان بدون جابجایی در بعد مکان...گفتن آیا قبلا یه همچین حرکتی دیده شده یا نه که من معراج و طی الارض به ذهنم رسید و مطرحش کردم و برای هر دو مورد هم از قرآن آیاتیو روایت کردم.(البته شاید واقعا سازو کار طی الارض چیزی فرای زمان بعد چهارم و علمی که ما الان داریم باشه خدا داند...)

    و اما در مورد پست قبلیم این بیانیه در پایگاه اطلاع رسانی آیت الله بروجردی موجوده مینوتین متن کاملشو بخونین:http://broujerdi.org/content/view/27/1/
    اینکه باورش کنین یا نکنید با خودتونه و به من یا کس دیگه ای ارتباط پیدا نمی کنه!
    و اینکه سوء تفاهم نشه... من اصلا نمی خواستم ایمان کسیو قوی کنم یا اینکه بگم انشتین از کجا به نسبیت رسیده اگر پستای قبلو یک بار دیگه بخونین شاید بهتر متوجه بشین!
    منظورتون دقیقا از" استناد به گذاره های غیر قابل آزمایش دینی" نفهمیدم؟


    در نسبیت خاص انیشتین میگه زمانی یک جسم با سرعتی معادل سرعت نور یا سرعتی در این حدود حرکت کنه گذر زمان برایش کند یا کاملا صفر میشه پس زمانی پیامبر (ص)به معراج رفته با سرعتی بالا در حد نور هم اگر حرکت کرده باشه و در آسمان ها سیر کرده باشه او گذر زمان رو احساس نکرده در صورتی که این زمان روی زمین و برای ظرف آب در حال گذشتن بوده و اینکه ظرف آب هنوز مثل قبل بوده که در واقع نسبیت رو نقض میکنه.

  9. Top | #45
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Sep 2015
    شماره عضویت
    11909
    نوشته ها
    34
    تشکر
    48
    تشکر شده 17 بار در 12 ارسال

    سلام دوستان
    فضا سه بعدیست و زمان یک بعدیست که با هم میشن چهار بعد
    اما در بعضی از مقاله ها از دانشمندان بزرگ گفته شده جهان احتمالا 11 بعدی باشه و باید برای تشخیص این مورد ذرات رو با میکروسکوپهای فوق العاده قوی مطالعه کرد ؟!؟!
    این ذرات رو از کجا باید زیر میکروسکوپ قرار داد؟؟؟؟ و اینکه واقعا جهان یازده بعدی چگونه است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    همچنین گفته شده سیاه چاله تمام قوانین فیزیک رو نقض میکنه و فضا و زمان رو در هم میپیچونه و همه چی در نهایت در آن نابود میشه ؟؟؟ آیا این تصور درستیه؟؟؟؟؟ آیا واقعا سیاهچاله یک شکاف بین دو جهانه؟؟؟ آیا زمان در سیاه چاله معنایی نداره؟؟؟

  10. Top | #46
    مدیر ارشد

    عنوان کاربر
    مدير ارشد
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    545
    نوشته ها
    1,564
    تشکر
    7,743
    تشکر شده 17,035 بار در 1,523 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط CosMos Beta نمایش پست ها
    سلام دوستان
    فضا سه بعدیست و زمان یک بعدیست که با هم میشن چهار بعد
    اما در بعضی از مقاله ها از دانشمندان بزرگ گفته شده جهان احتمالا 11 بعدی باشه و باید برای تشخیص این مورد ذرات رو با میکروسکوپهای فوق العاده قوی مطالعه کرد ؟!؟!
    این ذرات رو از کجا باید زیر میکروسکوپ قرار داد؟؟؟؟ و اینکه واقعا جهان یازده بعدی چگونه است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    نظریه ریسمان (که فعلا فقط یک پیشنهاد نظری هستش با کلی طرفدار و کلی انگیزه برای طرفداری) پیشنهاد میکنه که ریزترین ساختارهای عالم نه ذرات بدون بعد بلکه ریسمانهای یک بعدی هستند و با تحریک شدن این ریسمانها ذرات معمولی (الکترونها، فوتونها و ....) ساخته میشه اما اونها ضمن تحقیقاتشون برای این پیشنهاد دریافتند که برای داشتن نظریه ریسمان سازگار ما باید جهان دست کم 11 بُعدی داشته باشیم که ممکنه بعضی از این ابعاد فشرده باشن و دیده نشن.

    این پیشنهاد کاملا نظری هستش اما برای این که اثرات قابل اندازه گیری این پیشنهاد نظری رو ببینید مجبورید به شتابدهنده های بسیار بسیار قوی تر از شتابدهنده های امروزی ذرات برید. (اصولا میکروسکوب اینجا کاربردی نداره!)

    همچنین گفته شده سیاه چاله تمام قوانین فیزیک رو نقض میکنه و فضا و زمان رو در هم میپیچونه و همه چی در نهایت در آن نابود میشه ؟؟؟ آیا این تصور درستیه؟؟؟؟؟ آیا واقعا سیاهچاله یک شکاف بین دو جهانه؟؟؟ آیا زمان در سیاه چاله معنایی نداره؟؟؟
    سیاه چاله از دل فیزیک بیرون اومده (قبل از مشاهده) و فیزیکی رو نقض نمی کنه، زمان هم درون سیاه چاله نابود یا تمام نمیشه. در نظریه نسبیت زمان یه موجود وابسته به دستگاه مختصات هستش و اصولا فرق زیادی با مکان نداره درست همون طور که شما برای فضای سه بعدی می تونید انواع و اقسام پارامترهای مکان به کار ببرید (طول، زاویه، شعاع و ....) برای زمان هم میشه پارامتربندی های متفاوتی داشت، اتفاقی که در سیاهچاله می افته اینه که

    1.پارامتربندی عادی زمان که ما بهش عادت داریم دیگه جواب نمیده برای حل این مشکل پارامتر بندی جدیدی معرفی میکنند که مثل فهم عادی پارامتر زمان نیوتونی نیست اما درون افق رویداد کار میکنه و خراب نمیشه

    2. یکی از درگیریهایی که با سیاهچاله دارند اینه که سیاهچاله درون خودش تکینگی داره، یعنی یک نقطه با چگالی بینهایت که اتفاقا انحنای بی نهایت هم ایجاد میکنه و این انحنای بینهایت باعث میشه ذراتی که به اون نقطه برسن دیگه معلوم نباشه چه اتفاقی براشون می افته، دانشمندان معتقدند این اشکال از فهم نادرست گرانش ناشی میشه یعنی نسبیت عام گرچه نظریه زیبا و موفقی هستنش اما چارچوب ریاضی اون مشکل داره و نمیشه فضا-زمان رو یک خمینه تصور کرد، مشکل از سیاه چاله نیست، مشکل از نظریه گرانشیه که داریم
    امضای ایشان
    یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ

  11. 3 کاربر مقابل از Ehsan عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  12. Top | #47
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Sep 2015
    شماره عضویت
    11909
    نوشته ها
    34
    تشکر
    48
    تشکر شده 17 بار در 12 ارسال

    سلام
    یک سوال : فیزیکدانان میگویند اگه مثلا از طریق کرم چاله ب عالم های دیگه سفر کنیم مثل رفتن ب یک کهکشان دیگه ممکنه زمان طوری باشه که اگه یک فضانورد یک روز در اونجا باشه یکسال زمینی بگذره؟!؟!
    مثلا اگه سیاره ای باشه و در اون سیاره حیات وجود داشته باشه و فضانورد قصد کنه که یک سال بمونه به سال زمینی میشه 365 سال؟؟؟؟

    و اینکه نظریه دیگه ای هم هست که میگن ممکنه در اون سیاره زمان خیلی خیلی کند باشه و هر یک ساعتش برابر هفت سال زمینی بگذره؟؟؟؟؟

    از طریق چه محاسباتی در عالم فیزیک ب همچین نتیجه ای میرسن و در غالب نظریه بیان میکنند؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    آیا واقعا همچین زمانی در بخشهای کیهان وجود داره که با هم متفاوت باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    ویرایش توسط CosMos Beta : 01-11-2017 در ساعت 01:48 AM

  13. Top | #48
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Sep 2015
    شماره عضویت
    11909
    نوشته ها
    34
    تشکر
    48
    تشکر شده 17 بار در 12 ارسال

    فضا - زمان         
    سلام
    من در منبعی یک سری اطلاعات خوندم اما سوالاتی برام پیش آمد و بخاطر اینکه سوالاتم رو واضحتر بیان کنم اطلاعاتی رو که مطالعه کردم در اینجا بیان میکنم :

    آنگونه که نظریه‌ی نسبیت اینشتین می‌گوید سیاه‌چاله‌ها نقاطی از فضا هستند که تکینگی آن‌ها در بالاترین حد بوده و حتی قوانین فیزیک نیز در آن‌ها می‌شکند. این نقاط عجیب تنها کاندیدا برای دهانه‌ی ورودی کرم‌چاله‌ها هستند. نظریه‌ی جدیدی با نام گرانش کوانتومی حلقوی یا lqg برای اولین بار به عنوان روشی برای ادغام قوانین مکانیک کوانتوم و نسبیت عام مطرح شده است. طبق این نظریه در یک سیاه‌چاله با جمع شدن مواد و ریختن آن‌ها در گرانش قوی، فضا از طریقی دیگر باز می‌شود، به عنوان مثال اگر شما درون یک سیاه‌چاله سقوط کنید، طبق نظریه‌ی نسبیت عام، درون چاهی عمیق سقوط کرده‌اید اما به جای آنکه به ته چاه برخورد کنید در فضایی بسیار کوچک فشرده می‌شوید. در حقیقت شما به ته چاه سقوط نمی‌کنید اما تکینگی شما زیاد می‌شود تا بی‌نهایت. در اینجا افزایش تکینگی در نقش سقوط به ته چاه عمل می‌کند اما در نظریه‌ی lqg با سقوط شما به درون سیاه‌چاله و نزدیک شدن به مرکز آن، گرانش به جای افزایش، کاهش خواهد یافت و همانگونه که شما از طریق سیاه‌چاله بلعیده شدید از جایی دیگر به فضا-زمان پرتاب می‌شوید. شاید سیاه‌چاله‌ها تونل‌هایی به نقاط دیگر فضا زمان باشند اما به کجا؟ جالب اینکه نظریه‌ی lqg به عنوان رقیبی برای نظریه‌ی انفجار بزرگ یا مهبانگ مطرح می‌شود. طبق این نظریه دنیا نه از انفجار یک نقطه با چگالی بی‌نهایت ایجاد شده بلکه جهانی دیگر از بعدی دیگر در تونلی فرو ریخته و در این بعد جهان ما را به وجود آورده است. شواهد کافی برای اثبات این نظریه وجود ندارد اما دانشمندان در تلاش برای یافتن حلقه‌های ناشناخته‌ی این نظریه‌ی زیبا هستند.

    اما سوال؟؟؟؟؟؟؟
    چگونه میشه تصور کرد که یک جهان با این همه وسعت در یک تونل بریزه و جهان ما رو تشکیل بده؟؟؟؟

    با اینکه پستهای زیادی رو خوندم اما باز هم برام سواله که چطور میشه مثلا اگه از زمین تا کهکشان اندرومدا 2200000 سال نوری راه هست ما ظرف مثلا چند دقیقه وارد کهکشان اندرومدا بشیم؟؟؟؟ در صورتی که از طریق کرم چاله نیازی نیست که سفینه با سرعت نور حرکت کنه و با همون سرعت خودش هم کفایت میکنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

    در این فضای خالی چه اتفاقی میفته که یک شیئ از طریق سیاه چاله و بعدش کرم چاله وارد جهان دیگری میشه بدون اینکه ما ببینیم ؟؟؟؟؟؟؟

    چگونه با قوانین فیزیک میشه این اعمال رو محاسبه کرد؟؟؟؟

    از طرفی گفته شده سیاه چاله قوانین فیزیک رو شکسته و از طرفی هم گفته شده مشکل از قوانین فیزیک نیست بلکه سیاه چاله از دل فیزیک بیرون اومده و مشکل از قوانین جاذبه ای هست که بکار میبریم ؟؟؟؟؟؟؟

    چطور میشه مشکل جاذبه رو برطرف کرد و چگونه و طبق چه محاسباتی فیزیکدانان میگویند احتمالا قطر دهانه کرم چاله ممکنه بین ده سانت تا 33 سانتیمتر باشه و هر چی که به درون سیاه چاله می ریزه طبق قانون lqg از یک لانه کرمی شکل به جهان دیگه ای راه پیدا میکنه؟؟؟؟؟؟؟

صفحه 5 از 5 نخستنخست 12345

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد