ستاره های متغیر به ستارگانی گفته می شود که در مرحله ای از زندگی خود قرار دارند که برونداد نور آنها به صورت واقعی برای مدتی به طور متناوب یا غیر متناوب کم و زیاد می شود.
ستاره های متغییر بر اساس برخی از ویژگی های خود از جمله دوره ی تناوب شدت نور خروجی خود به دسته های مختلفی تقسم بندی می شوند.
یکی از معروف ترین دسته های ستارگان متغییر، متغییر های rr- شلیاقی هستند.
علت به وجود آمدن:
هنگاميکه سوخت ستاره تمام ميشود و دیگر هیدروژنی باقی نميماند که آن را بسوزاند ستاره در خود فرو ميریزد مانند بادکنکی که هوای آن خالی شده است و وقتی که چگالی و گرمای آن در اثر فرو ریختن زیاد ميشود فشار رو به بیرون به آن وارد ميشود و تا جایی که گرانش ستاره اجازه بدهد منبسط ميشود و زمانی که گرانش ستاره جلوی انبساط را بگیرد دوباره منقبض ميشود و این کار تا مدتها ادامه ميیابد.
حداکثر سرعت انبساط و انقباض این ستارهها زمانی است که به اندازهي متوسط ميرسند و حداقل آن زمانی است که به مینیموم و ماکزیموم اندازه ميرسد.
«متغيرهاي rr شلياقي» ، دارای دورهي تناوبهای چند ساعته تا یک روزه هستند و قدر مطلق آنها 0/6 است (در برخي از موارد ميتوان آن را صفر فرض كرد) و از قیفاووسیها فراوانتر هستند و جرم آنها باید از كوچكترین متغییرهای قیفاووسیها نیز کمتر باشد.
هنگاميکه ستاره به غول سرخ تبدیل شد، ممکن است که به فاز rr شلیاقی برود.
در حدود 30000 ستاره از اين نوع كشف شده است، نخستين ستارهاي كه از اين نوع ستارگان متغير كشف شده است در صورت فلكي شلياق قرار داشت، به همين دليل اينگونه متغيرها به متغيرهاي شلياقي معروف شدند.
از طیف این ستارگان ميتوان فهمید که در آنها عناصر سنگین به ندرت دیده ميشود.
این نوع متغيرها را در خوشههای کروی و درهالهي کهکشان خودمان ميتوان یافت. این ستارگان در نواحی یافت ميشود که عمر ستارگان این نواحی چیزی در حدود چند میلیارد سال است. ستاره تنها در صورتی به متغير rr شلیاقی تبدیل ميشود که که جرم آن مقداری خاص باشد. در بيشتر این متغيرها عناصر سنگین کم است و از گونهي طيفي a و يا f هستند.
حالا به نظر شما چرا به این ستاره های متغییر گفته می شود شمع های استاندارد کیهانی؟