این بخش جالبه.
کسی میتونه در موردذ گراویتون ها توضیح بده.
یادم رفت یگم در مورد نوترینوی تاو هم توضیح بده.و مخصوصا بگه جرمش چقدره.
این بخش جالبه.
کسی میتونه در موردذ گراویتون ها توضیح بده.
یادم رفت یگم در مورد نوترینوی تاو هم توضیح بده.و مخصوصا بگه جرمش چقدره.
ویرایش توسط محمدرضا صادقیان : 01-07-2011 در ساعت 11:55 PM دلیل: ادغام پست ها
طبق یک نظریه در مورد وحدت نیروها همه ی جهان از سی پی اچ ساخته شده است.سی پی اچ ها همدیگر را جذب می کنند و انرژی ، ماده و پاد ماده را می سازند.سی پی اچ یک مقدار بسیار کم و ثابت انرژی و حامل یکی از میدان های گرانشی ، مغناطیسی یا الکتریکی است.فوتون از چندین سی پی اچ تشکیل شده.جرم سی پی اچ مسقیما از جرم فوتون تعریف می شود.
سی پی اچ ها سه نوع حرکت دارند:1- انتقالی 2- اسپینی حول خود 3- اسپینی حول محور فوتون
سرعت سی پی اچ ها بیش از سرعت نور است ، زیرا حرکت اسپینی نیز دارند.
سی پی اچ که دارای سرعت اسپینی باشد را گراویتون می گویند.گراویتون حامل نیروی گرانش است.
احتمال کشف نادرترین ذره فیزیکی در بزرگترین برخورد دهنده جهان
برخورد دهنده بزرگ هادرون علاوه بر ثبت رکورد جهانی در زمینه برخورد دادن پرتوهای ذره ای با شدت بالا شایعاتی را در زمینه کشف ذرات ناپیدا و فراری بوزون هیگز در جامعه فیزیک جهانی بر سر زبانها انداخته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، بزرگترین شتابگر ذره ای جهان، برخورد دهنده بزرگ هادرون یا lhc رکورد تازه ای را در پرونده فعالیت خود و در تاریخ برخورد پرتوهای ذره ای در جهان به ثبت رسانده است، این برخورد دهنده اکنون رکورد دار برخورد دادن دو پرتو حاوی بیشترین تعداد ذرات در جهان است.
رکورد جدید lhc
برخورد دهنده بزرگ هادرون در لابراتوار سرن در ژنو از سال 2009 به تدریج قدرت خود و میزان شدت ذرات در پرتوها را افزایش داد، شدت پرتوهای ذره ای با استفاده از واحد تابناکی آنها محاسبه می شود که این واحد با تعداد ذره ها، در این مورد پروتونها، در یک پرتو در ارتباط است. هرچه تعداد پروتونهایی که در برخورد دهنده هادرون شتاب یافته و به حرکت در می آیند بیشتر باشد، احتمال برخورد میان دو پروتون افزایش خواهد یافت.
این برخوردها هدف نهایی lhc هستند، زیرا در نتیجه این برخوردها ذرات بیگانه ای خلق خواهند شد که برخی از آنها پیش از این هرگز دیده نشده اند. به گفته "رالف هیور" مدیر کل سرن شدت پرتوها از کلیدی ترین عوامل در موفقیت lhc است، هرچه این شدت بیشتر باشد اطلاعات بیشتری به دست خواهد آمد و اطلاعات بیشتر به معنی بالارفتن احتمال اکتشافات جدید است.
رکورد جدید در شدت ذرات درون پرتو در نیمه شب 22 آوریل رخ داد، زمانی که تابناکی پرتوها از رکوردی که توسط برخورد دهنده تواترون در لابراتوار فرمی آمریکا به ثبت رسیده بالاتر رفت.
دانشمندان در تلاشند برخوردهای متعددی را خلق کنند زیرا برخی از ذراتی که در جستجوی آنها به سر می برند بسیار نادر و کمیاب بوده و ممکن است تنها برای یک بار خود را نشان دهند، یکی از این ذرات مشهور و کمیاب بوزون هیگز است که گمان می رود، ذره ای که هرگز ردیابی نشده اما پس از ثبت رکورد جدید در برخورد دهنده بزرگ هادرون شایعاتی در زمینه یافته شدن این ذرات نادیده بر سر زبانها افتاده است.
بوزون هیگز ردیابی شد؟
پس از موفقیت lhc در برخورد دادن پرشتاب پرتوهای ذره ای جامعه فیزیک جهانی مملو از شایعه ای شد که بر اساس آن این برخورد دهنده بزرگ توانسته ذرات گریزپا و حیاتی تحت اتمی بوزون هیگز را ردیابی کند، ذره ای که فیزیکدانان از گذشته ها در جستجوی آن بوده اند.
این شایعات بحث برانگیز در پی فاش شدن یادداشتهای شخصی فیزیکدانان برخورد دهنده بزرگ منتشر شده است، البته هنوز درمورد اعتبار این یادداشتها و یا اطلاعاتی که در این یادداشتها به آنها اشاره شده مدرکی در دست نیست، اما این یادداشتهای شخصی توانسته ذهن بسیاری را به خود مشغول کند.
لحظه انفجار این شایعه در جامعه فیزیک جهان لحظه ای بود که فردی ناشناس خلاصه ای از این یادداشتها را بر روی وبلاگ ریاضیدان دانشگاه کلمبیا به نام "پیتر ویت" منتشر کرد. برخی از فیزیکدانان باور دارند این یادداشتها تقلبی است در حالی که تعدادی دیگر معتقدند ردیابی این ذرات رویداد آماری غیر متعارف است که در پی مطالعات بعدی برطرف خواهد شد، با این همه در صورتی که این شایعه درست باشد، تحول بزرگی در زمینه فیزیک ذره ای به وجود خواهد آورد.
شکار بوزون هیگز
وجود ذرات بوزون هیگز در نظریه فیزیک ذره ای متداول یا همان مدل استاندارد پیش بینی شده است، فیزیکدانان فکر می کنند عامل ایجاد جرم و وزن در دیگر ذرات جهان هستند اما هنوز هیچ شاهدی برای اثبات این فرضیه نیافته اند. برخورد دهنده های بزرگ و مشهور جهان به ویژه lhc و تواترون یافتن ذرات هیگز را از اصلی ترین اهداف خود قرار داده اند این برخورد دهنده ها ذرات را با سرعتی بسیار بالا با یکدیگر برخورد داده و آبشاری از دیگر انواع ذرات را به وجود می آورند که بوزون هیگز نیز می تواند یکی از این ذرات باشد.
یادداشت افشا شده نشان می دهد شتابگر اطلس در برخورد دهنده بزرگ هادرون موفق به ردیابی نشانه هایی از ذرات فراری بوزون هیگز شده است، این نشانه از نظر جرم و دیگر ویژگی ها با آنچه از بوزون هیگز متصور شده اند همخوانی دارد. با این همه برخی دیگر از جنبه های این نشانه با بوزون هیگز هماهنگی ندارد. برای مثال میزان تولید آن بالاتر از میزان پیش بینی شده در مدل استاندارد است از این رو می توان گمان برد این نشانه شاهدی بر وجود ذراتی دیگر باشد و یا در نتیجه پدیده فیزیکی فراتر از مدل استاندارد به وجود آمده باشد.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، یادداشت فاش شده نتیجه رسمی منتشر شده از سوی سرن به حساب نمی آید از این رو گمانه زنی درباره اعتبار و مستدل بودن آن به صورت قطعی امکان پذیر نخواهد بود. از سویی دیگر انتشار غیر قانونی و غیر مجاز یادداشتهای علمی بر روی اینترنت انتقاد تعدادی از فیزیکدانان را برانگیخته و آنها را وادار به نشان دادن واکنش کرده است.
وقتی آرامش را در خود نیابید, جستجوی آن در جای دیگر, کار بیهوده ای است.
هیپرونها (Hyperons) گروهی از ذرات بنیادی متعلق به ردهٔ باریونها هستند، که جرمشان از جرم نوترون بیشتر ولی طول عمرشان بسیار کوتاه است. تمام باریونهایی که نوکلئون نیستند هیپرون نام دارند. ولی چون همه هیپرونها به نوکلئونها واپاشیده میشوند، میتوان آنها را همچون نوکلئونهای برانگیخته فرض کرد. برای هر هیپرون یک پادذره وجود دارد
در لحضه ي اوليه جهان (زمان پلانك) اگر درست بگم هنوز ماده تشكيل نشده بوده ، و جهان به صورت كامل انرژي بوده ،درسته؟ ميخواستم بپرسم در زمان پلانك انرژي به چه صورتي بوده ؟ لطفا پاسخ دهيد (و همونطور كه يكي از دوستان گفتند اگر اطلاعاتي داريد به جاي تشكر جواب دهيد !)
كسي متن كاملي در مورد شكل گيري ماده و صورت هاي انرژي تا ثانيه اول رو داره ؟ اگر در اين زمينه اطلاعاتي داريد ،دريغ نكنيد،لطفا
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
در اون زمان فیزیک ِ ما هنوز قادر به توصیف ِ کاملش نیست ولی انرژی به بنیادی ترین صورت خودش بوده (اتحادی ترین صورتش یعنی فرقی بین چهار نیروی بنیادی نبوده). در اون زمان وضعیتی که ما میشناسیم حاکم نبوده بلکه یک میدان بوده که منبسط می شده کلا خیلی وضعیت عجیبی حاکم بوده. برای این که بدونید در کیهان اولیه چه گذشته (به صورت خیلی جزئی تر همون طوری که خواستید) به درگاه early universe در ویکی پدیای انگلیسی مراجعه کنید.
یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ
يعني اون چيزي كه ميگيد بنياديترين حالت انرژي ،در ازمايشگاه هاي تجربي قابل ديدن نيست ؟ بعد از اون حالت اوليه چي شد ، انرژي ها به چه حالتي تبديل شدند ،وكي. و سوال ديگه اينكه براي به دست اوردن اون حالت بنيادي چه شرايطي نيازه ؟كه قاعدتا بعد از اتمام اون شرايط حالت از بين رفته ، يعني چه شد كه انرژي از حالت پايه ي خود خارج شد ؟ از جواب سوال قبل متشكرم،تمام بدبختي بنده همين زبان ضعيفمونه !!!
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
این که دقیقا چه زمانی چه اتفاقی افتاد رو نمی دونم باید از اون لینک به هر نحوی هست استفاده کنید! ولی می دونم که وقتی چگالی انرژی بسیار بالا می ره کم کم نیرو ها شروع به متحد شدن می کنند و شکل ِ واحدی به خودشون می گیرند و بر عکس در چگالی انرژی های پایین تر نیرو ها از هم جدا می شوند برای همین بعد از انفجار بزرگ این نیرو ها از هم جدا شدند. بنیادی ترین حالت انرژی هم واقعا قابل دسترس نیست چون به چگالی انرژی فوق العاده زیادی نیاز داره که هنوز خیلی خیلی دور از دسترس بهترین شتاب دهنده ها قرار داره و به نظر میرسه تا سالهای سال نتونیم به چنین چیزی دست پیدا کنیم.
یک سر به هوای کوچک در این دنیای بزرگ
در ساه چاله ها هم همين اتفاق ميفته ؟ يعني در نقطه مركزي همه چيز به همين حالت بنيادي برميگرده ؟ بعد سوال ديگه اينكه بعد از تفكيك انرژي اوليه موادي تشكيل شدن كه حامل انرژي باشن يا نه ؟
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
ببخشيد اگه زيادي سوال ميكنم . در اتم ها سرعت حركت الكترون ها در ماگزيمم حالت چقدره ؟و اينكه با استفاده از همين سرعت ميتونيم مقدار نيروي وارده از طرف هسته رو از طريق روابط مكانيك نيوتوني بدست بياريم ؟ يا اينكه روابط حاكم تغيير ميكنه ؟
. منظورنون از تركيب كوانتوم و گرانش تركيب نيرو هاي بنياديه ديگه؟. يعني ما بايد از نگاه نظريه ي وحدت به سوالاتمون نگاه كنيم تا اينكه بتونيم به اونها جواب بديم ؟
مستقبل این مجلس جز قصه ماضی نیست
تا صبحدم محشر دی خفته به فرداها
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)