جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[گلناز]

انجمن مشورتی نسل فضا (SGAC) عموم علاقه‌مندان را به مشارکت در نامگذاری یکی از سیارک‌های نزدیک زمین که اخیرا کشف شده‌اند، دعوت کرد.

محمدرضا رضایی، نماینده انجمن مشورتی نسل فضا با اعلام این مطلب به خبرنگار علمی ایسنا گفت: انجمن مشورتی نسل فضا با همکاری گروه پژوهشی اجرام نزدیک زمین (NEO) و مرکز سیاره‌های کوچک (MPC)،‌ این امکان را برای مردم عادی فراهم کرده است تا با ارائه پیشنهادهای خود تا 9 آذرماه 1392، شانس خود را در نامگذاری یک سیارک امتحان کنند.

وی خاطرنشان کرد: در این فراخوان هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به نشانی www.spacegeneration.org/name و پرکردن فرم مربوطه، واژه پیشنهادی خود را برای نامگذاری سیارک، به اسم خود ثبت کنند. در این فرم، لازم است ابتدا، نام، سن، کشور و نشانی الکترونیکی خود را وارد کرده و سپس واژه پیشنهادی خود را برای نامگذاری سیارک وارد کنید و در بخش بعدی، حداکثر در 50 کلمه به زبان انگلیسی، درباره واژه ای که پیشنهاد داده‌اید، توضیح دهید.

تمامی پیشنهادات پس از اتمام مهلت تعیین شده، بررسی می‌شود و بهترین نام انتخاب خواهد شد.

رضایی تصریح کرد: انجمن مشورتی نسل فضا، نهادی بین‌المللی است که از سال 1999 زیر نظر دفتر امور فضایی سازمان ملل متحد به فعالیت می‌پردازد. هدف اصلی این انجمن، مشارکت جوانان در برنامه‌های فضایی و استفاده از ایده‌های آنان برای ساختن یک زمین بهتر است.

وی افزود: برای ارتباط و عضویت در انجمن مشورتی نسل فضا می‌توانید با صفورا تنباکویی و محمدرضا رضایی، نمایندگان این انجمن در ایران از طریق ایمیل‌های yasiastro@spacegeneration.org و m.rezaei@spacegeneration.org در تماس باشید.

[gisu]

آخرین بار که عاشورای قمری بر عاشورای شمسی منطبق شد کی بود؟ محاسبات نشان می‌دهد 10 محرم سال 61 هجری قمری مصادف بود با 20 یا 21 مهر 59 هجری شمسی و در طول 14 قرن گذشته فقط 6 بار سالگرد قمری و شمسی این واقعه بر هم منطبق شده است.

ذوالفقار دانشی: طول متوسط هر ماه قمری حدود 29.530589 روز یا 29 روز و 12 ساعت و 44 دقیقه و 3 ثانیه است؛ بنابراین طول هر سال قمری که از 12 ماه قمری تشکیل شده، به طور متوسط 354.367068 روز است که به عبارت دیگر می‌شود 354 روز و 8 ساعت و 48 دقیقه و 35 ثانیه.
هر سال شمسی نیز به طور متوسط 365.242198 روز دارد یا به بیان دقیق‌تر، 365 روز و 5 ساعت و 48 دقیقه و 45 ثانیه، بنابراین اختلاف هر سال شمسی و قمری برابر خواهد بود با 10.87513 روز یا به بیان دقیق‌تر، 10 روز و 21 ساعت و 11 ثانیه.
برای آن‌که سالگرد قمری و شمسی یک پدیده دوباره بر هم منطبق شود، تعداد روزهای گذشته از آن پدیده باید مضرب صحیحی از طول سال‌ قمری و شمسی باشد. محاسبات نشان می‌دهد که بعد از گذشت 168، 403، 571، 806، 974، 1209و1377 سال قمری، تعداد روزهای گذشته با دقت خوبی معادل تعداد صحیحی سال شمسی خواهد بود و دو تقویم با اختلاف کمتر از 1 روز دوباره بر یکدیگر منطبق می‌شوند. اختلاف بین سال‌های نام برده شده به ترتیب عبارت است از 168، 235، 168، 235، 168، 235 و 168 که الگویی منظم است. بنابراین می‌توان گفت هر 168 سال و 235 سال (به طور یکی در میان)، تقویم قمری و شمسی با اختلاف کمتر از 1 روز بر هم منطبق می‌شوند.
آخرین بار که این دو در یک روز مقارن شدند، سال 1232 هجری شمسی / 1270 هجری قمری (ششمین سال سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار) بود. نخستین مقارنه بعدی این دو نیز در سال 1395 هجری شمسی / 1438 هجری قمری یعنی 3 سال دیگر خواهد بود که عاشورای شمسی بر عاشورای قمری و دقیقا در یک روز منطبق خواهد شد.
در جدول زیر می‌توانید سال‌هایی را که عاشورای شمسی و قمری کمتر از 1 روز باهم اختلاف داشته‌اند (تا سال 1700 هجری شمسی) مشاهده کنید.
توضیح: ستون اختلاف روز و اختلاف ساعت، مقدار اختلاف تقویم قمری و شمسی را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، عاشورای سال 221 هجری شمسی به مقدار 19.5 ساعت بعد از عاشورای سال 229 هجری قمری رخ داده، اما از آنجا که این اختلاف کمتر از 1 روز است، این دو واقعه در یک روز مقارن می‌شوند.

سال هجری شمسی	سال هجری قمری	اختلاف روز	اختلاف ساعت	عاشورای شمسی قبل یا بعد از عاشورای قمری؟
221	229	0	19.5	بعد
450	464	0	5.5	قبل
612	632	0	14.0	بعد
841	867	0	11.0	قبل
1003	1035	0	8.5	بعد
1232	1270	0	16.5	قبل
1395	1438	0	3.0	بعد
1557	1606	0	22.4	بعد
1623	1673	0	22.0	قبل

البته اگر بخواهیم اختلاف بین دو تقویم را به بیش از یک روز گسترش دهیم، به الگوهای ساده‌تری می‌رسیم. مثلا اگر بخواهیم سال‌هایی را حساب کنیم که عاشورای شمسی و قمری در یک هفته اتفاق افتاده‌اند (به عبارت دیگر کمتر از 7 روز با هم اختلاف داشته‌اند)، می‌بینیم که هر 32 یا 33 سال یک‌بار این اتفاق افتاده است. به بیان دیگر، هر 32 یا 33 سال یک بار، تقویم قمری و شمسی در یک هفته مقارن می‌شوند.
در جدول زیر می‌توانید سال‌هایی را که عاشورای شمسی و قمری در یک هفته مقارن شده‌اند (تا سال 1700 هجری شمسی) را به همراه اختلاف زمانی آن‌ها مشاهده کنید. آخرین بار که عاشورای شمسی و قمری در یک هفته مقارن شدند، در سال 1362 هجری شمسی بود (30 سال پیش) بود.
توضیح: ستون روز و ساعت، مقدار اختلاف تقویم قمری و شمسی را نشان می‌دهد. به عنوان مثال در ردیف دوم جدول، عاشورای سال 91 هجری شمسی 6 روز زودتر از عاشورای سال 94 هجری قمری روی داده است.

سال هجری شمسی	سال هجری قمری	روز	ساعت	عاشورای شمسی قبل یا بعد از عاشورای قمری؟
59	61	0	0	منطبق
91	94	6	8.7	قبل
91	95	4	12.3	بعد
124	128	1	20.4	قبل
156	162	2	15.9	بعد
189	195	3	16.8	قبل
221	229	0	19.5	بعد
254	262	5	13.3	قبل
254	263	5	7.8	بعد
287	296	1	1.0	قبل
319	330	3	11.3	بعد
352	363	2	21.4	قبل
384	397	1	14.9	بعد
417	430	4	17.8	قبل
417	431	6	3.2	بعد
450	464	0	5.5	قبل
482	497	6	14.2	قبل
482	498	4	6.8	بعد
515	531	2	1.9	قبل
547	565	2	10.4	بعد
580	598	3	22.3	قبل
580	599	6	22.7	بعد
612	632	0	14.0	بعد
645	665	5	18.7	قبل
645	666	5	2.3	بعد
678	699	1	6.5	قبل
710	733	3	5.8	بعد
743	766	3	2.9	قبل
775	800	1	9.4	بعد
808	833	4	23.3	قبل
808	834	5	21.7	بعد
841	867	0	11.0	قبل
873	900	6	19.7	قبل
873	901	4	1.3	بعد
906	934	2	7.4	قبل
938	968	2	4.9	بعد
971	1001	4	3.8	قبل
971	1002	6	17.2	بعد
1003	1035	0	8.5	بعد
1036	1068	6	0.2	قبل
1036	1069	4	20.8	بعد
1069	1102	1	11.9	قبل
1101	1136	3	0.3	بعد
1134	1169	3	8.4	قبل
1166	1203	1	3.9	بعد
1199	1236	5	4.8	قبل
1199	1237	5	16.2	بعد
1232	1270	0	16.5	قبل
1264	1304	3	19.8	بعد
1297	1337	2	12.9	قبل
1329	1371	1	23.4	بعد
1362	1404	4	9.3	قبل
1362	1405	6	11.7	بعد
1395	1438	0	3.0	بعد
1427	1471	6	5.7	قبل
1427	1472	4	15.3	بعد
1460	1505	1	17.4	قبل
1492	1539	2	18.9	بعد
1525	1572	3	13.9	قبل
1557	1606	0	22.4	بعد
1590	1639	5	10.3	قبل
1590	1640	5	10.7	بعد
1623	1673	0	22.0	قبل
1655	1707	3	14.3	بعد
1688	1740	2	18.4	قبل

منبع:خبرانلاین

[Ssazmani]

آغاز عصر جدید نجوم با شناسایی نوترینوهای انرژی بالا
دانش > نجوم - دانشمندان توانسته‌اند نوترینوهای فوق‌العاده پرانرژی با منشأ خارج از منظومه شمسی کشف کنند. این به معنی آغاز شاخه‌ای جدید از فیزیک با موضوع نوترینوهای بسیار پرانرژی است.
به گزارش خبرآنلاین، رصدخانه نوترینوی آیس‌کیوب در دل یخچال‌‎های قطب جنوب توانسته است 28 ذره نوترینوی پرانرژی را با انرژی بیشتر از 50 تراالکترون‌‍ولت شناسایی کند. (هر ترا الکترون‌ولت معادل هزار میلیارد الکترون‌ولت است و هر الکترون‌ولت برابر 19-10×1.6 ژول). این 1000 برابر انرژی نوترینوهایی است که پیش از این توسط آشکارسازهای زمینی ثبت شده بود.

نوترینوها ذراتی بنیادی و از خانواده لپتون‌ها (الکترون‌ها هم از خانواده لپتون هستند) هستند که بار الکتریکی صفر و جرم بسیار اندکی دارند. این ذرات به ندرت با ماده واکنش می‌دهند و به همین دلیل به راحتی از میان ماده عبور می‎کنند. نوترینوهایی که در حین واکنش‌های گداخت هسته‌ای در دل خورشید تولید می‎شوند، طی 2 ثانیه از فضای داخلی خورشید عبور می‎کنند، درحالی‌که فوتون‌های تولیدشده در هسته خورشید (بسته‎های انرژی سازنده نور) برای طی این مسافت نزدیک به صدهزار سال در راه هستند. در هر ثانیه، میلیاردها ذره نوترینو به هر سانتی‌متر مربع زمین وارد ‎ و در کسری از ثانیه از سوی دیگر زمین خارج می‎شود.

به جز آزمایشگاه‎‌های فیزیک هسته‎ای (رآکتورهای هسته‏ای و شتابدهنده‏های ذرات)، نوترینوهای تولیدشده در جو زمین (حاصل برخورد پرتوهای کیهانی) و هم‌چنین نوترینوهای خورشیدی، تنها نوترینوهای مشاهده‌شده مربوط به انفجار آخرین ابرنواختر ابر ماژلانی بزرگ در سال 1987/1366 بود. اما شناسایی 28 نوترینوی فوق‌العاده پرانرژی بدان معنی است که دانشمندان بالاخره می‎توانند نوترینوهای خارج از منظومه شمسی را نیز بررسی کنند. از آنجاکه نوترینو تحت میدان مغناطیسی منحرف نمی‏شود و به ندرت با ماده واکنش می‏دهد، در خط مستقیم از منبع انتشار خود حرکت می‎کند و این بدان معنی است که دانشمندان می‎توانند با آشکارسازی این ذرات، هم موقعیت منبع انتشار آنها را مشخص کنند و هم به اطلاعات بیشتری در مورد مکانیسم‏های شتاب‎گیری این ذرات حتی در کهکشان‌های دوردست پی ببرند.

اخترشناسان حدس می‏زنند شتابدهنده‌های بزرگ کیهانی مانند ابرسیاه‌چاله‌ها، ستارگان نوترونی، فورانگرهای گاما و انفجارهای ابرنواختری می‎توانند این ذرات را به چنین انرژی‏های بالایی برسانند. از آنجایی که ذرات نوترینو اندک زمانی زودتر از پرتوهای نور منتشرشده از همان منبع به ما می‎رسند، چنین آشکارسازهای عظیمی این امکان را در اختیار دانشمندان قرار می‏دهد تا بتوانند با شناسایی به موقع رویدادهای پرانرژی از این دست، تلسکوپ‎های خود را به موقع به سوی هدف مورد نظر نشانه روند و اطلاعات بیشتری از این وقایع پرانرژی را در طول‏موج‏های مختلف الکترومغناطیسی ثبت کنند.



رصدخانه نوترینوی آیس‌کیوب، رصدخانه‌ای در دل یخچال‌های قطب جنوب واقع در ایستگاه آموندسن-اسکات است که با استفاده از حفاظ طبیعی یخچال‌ها به جستجوی ذرات نوترینو می‌گردد. صخامت 1400 متری لایه‌های یخ مانع از این می‏شود که هیچ ذره دیگری جز نوترینو از میان آن بگذرد. هزاران حسگر کروی در فضایی به حجم 1 کیلومتر مکعب (یک میلیارد متر مکعب) توزیع شده است. از میان میلیاردها میلیارد ذره نوترینوی عبوری از این حجم عظیم، تعداد انگشت‌شماری از آنها با ذرات ماده واکنش داده و درنهایت منجر به تایش ضعیف نور چرنکوف می‌شوند که حسگرها آنها را ثبت می‎کنند. با ترکیب اطلاعات حاصل از حسگرها می‌توان انرژی و مسیر حرکت این ذرات نوترینو را مشخص کرد.



این رصدخانه زیرنظر پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین-مدیسون اداره می‎شود. نتایج این تحقیقات دیروز (پنجشنبه 30 آذر) در مجله ساینس منتشر شد.

5353

[گلناز]

ناسا اعلام کرد کاوشگر کنجکاوی پس انجام عملیات لازم جهت رفع عامل احتمالی تغییر ولتاژ آن، فعالیت خود را از سر گرفته است.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، از سرگیری فعالیت‌های علمی این مریخ‌نورد پس از تلاش‌هایی انجام شد که برای رهگیری منبع تغییر ولتاژ صورت گرفت.

تغییر ولتاژ بر ایمنی این کاوشگر یا سلامتی آن تاثیر نگذاشته، زیرا سیستم الکتریکی آن دارای یک طراحی «اتوبوس شناور» برای تحمل طیفی از تفاوت‌های ولتاژ بین شاسی وسیله نقلیه و خطوط نیروی 32 ولتاژی است که الکتریسیه را به کاوشگر تحویل می‌دهد.

گفته می‌شود عامل احتمالی این تغییر ولتاژ، کمبود درونی منبع نیروی کنجکاوی یا همان مولد ترموالکتریکی رادیوایزوتوپ چندماموریتی است.

[gisu]

آغاز عصر جدید نجوم با شناسایی نوترینوهای انرژی بالا

دانشمندان توانسته‌اند نوترینوهای فوق‌العاده پرانرژی با منشأ خارج از منظومه شمسی کشف کنند. این به معنی آغاز شاخه‌ای جدید از فیزیک با موضوع نوترینوهای بسیار پرانرژی است.
به گزارش خبرآنلاین، رصدخانه نوترینوی آیس‌کیوب در دل یخچال‌‎های قطب جنوب توانسته است 28 ذره نوترینوی پرانرژی را با انرژی بیشتر از 50 تراالکترون‌‍ولت شناسایی کند. (هر ترا الکترون‌ولت معادل هزار میلیارد الکترون‌ولت است و هر الکترون‌ولت برابر ^19-10×1.6 ژول). این 1000 برابر انرژی نوترینوهایی است که پیش از این توسط آشکارسازهای زمینی ثبت شده بود.
نوترینوها ذراتی بنیادی و از خانواده لپتون‌ها (الکترون‌ها هم از خانواده لپتون هستند) هستند که بار الکتریکی صفر و جرم بسیار اندکی دارند. این ذرات به ندرت با ماده واکنش می‌دهند و به همین دلیل به راحتی از میان ماده عبور می‎کنند. نوترینوهایی که در حین واکنش‌های گداخت هسته‌ای در دل خورشید تولید می‎شوند، طی 2 ثانیه از فضای داخلی خورشید عبور می‎کنند، درحالی‌که فوتون‌های تولیدشده در هسته خورشید (بسته‎های انرژی سازنده نور) برای طی این مسافت نزدیک به صدهزار سال در راه هستند. در هر ثانیه، میلیاردها ذره نوترینو به هر سانتی‌متر مربع زمین وارد ‎ و در کسری از ثانیه از سوی دیگر زمین خارج می‎شود.
به جز آزمایشگاه‎‌های فیزیک هسته‎ای (رآکتورهای هسته‏ای و شتابدهنده‏های ذرات)، نوترینوهای تولیدشده در جو زمین (حاصل برخورد پرتوهای کیهانی) و هم‌چنین نوترینوهای خورشیدی، تنها نوترینوهای مشاهده‌شده مربوط به انفجار آخرین ابرنواختر ابر ماژلانی بزرگ در سال 1987/1366 بود. اما شناسایی 28 نوترینوی فوق‌العاده پرانرژی بدان معنی است که دانشمندان بالاخره می‎توانند نوترینوهای خارج از منظومه شمسی را نیز بررسی کنند. از آنجاکه نوترینو تحت میدان مغناطیسی منحرف نمی‏شود و به ندرت با ماده واکنش می‏دهد، در خط مستقیم از منبع انتشار خود حرکت می‎کند و این بدان معنی است که دانشمندان می‎توانند با آشکارسازی این ذرات، هم موقعیت منبع انتشار آنها را مشخص کنند و هم به اطلاعات بیشتری در مورد مکانیسم‏های شتاب‎گیری این ذرات حتی در کهکشان‌های دوردست پی ببرند.
اخترشناسان حدس می‏زنند شتابدهنده‌های بزرگ کیهانی مانند ابرسیاه‌چاله‌ها، ستارگان نوترونی، فورانگرهای گاما و انفجارهای ابرنواختری می‎توانند این ذرات را به چنین انرژی‏های بالایی برسانند. از آنجایی که ذرات نوترینو اندک زمانی زودتر از پرتوهای نور منتشرشده از همان منبع به ما می‎رسند، چنین آشکارسازهای عظیمی این امکان را در اختیار دانشمندان قرار می‏دهد تا بتوانند با شناسایی به موقع رویدادهای پرانرژی از این دست، تلسکوپ‎های خود را به موقع به سوی هدف مورد نظر نشانه روند و اطلاعات بیشتری از این وقایع پرانرژی را در طول‏موج‏های مختلف الکترومغناطیسی ثبت کنند.

رصدخانه نوترینوی آیس‌کیوب، رصدخانه‌ای در دل یخچال‌های قطب جنوب واقع در ایستگاه آموندسن-اسکات است که با استفاده از حفاظ طبیعی یخچال‌ها به جستجوی ذرات نوترینو می‌گردد. صخامت 1400 متری لایه‌های یخ مانع از این می‏شود که هیچ ذره دیگری جز نوترینو از میان آن بگذرد. هزاران حسگر کروی در فضایی به حجم 1 کیلومتر مکعب (یک میلیارد متر مکعب) توزیع شده است. از میان میلیاردها میلیارد ذره نوترینوی عبوری از این حجم عظیم، تعداد انگشت‌شماری از آنها با ذرات ماده واکنش داده و درنهایت منجر به تایش ضعیف نور چرنکوف می‌شوند که حسگرها آنها را ثبت می‎کنند. با ترکیب اطلاعات حاصل از حسگرها می‌توان انرژی و مسیر حرکت این ذرات نوترینو را مشخص کرد.

این رصدخانه زیرنظر پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین-مدیسون اداره می‎شود.

منبع:خبرآنلاین

[My style A&F]

سلام سلام
اجازه بدید خیلی مختصر و مفید بگم: در روز پنج شنبه 7 اذز 92 در ساعت 22 و 13دقیقه دنباله دار اسان که نزدیک خورشید شده. به حداکثر روشنایی خودش می رسه.البته چون در ایران شب هست لذا فردا صبحش یعنی 8 اذر 92 می توان ان را کنار خورشید دید.البته مواظب باشید خورشید دشمن چشمهایتان,چشم هایتان را اذیت نکند.
موفق باشید و بمانیم

[mohadeseh:)]

آیا آیسان زنده است؟

بیگ بنگ: زيباترين رويداد نجومي قرن با پرواز تماشايي دنباله‌دار آیسان (ISON) از مقابل خورشيد، دیروز صورت گرفت. دانشمندان و محققان ناسا پیش از این نیز گفته بودند که این دنباله دار از فاصله ای یک میلیون کیلومتری سطح خورشید میگذرد و این گذر برای آیسان بسیار خطرناک خواهد بود. ماهواره سوهو که چشم به راه این عبور بود ، این گذر را به ثبت رساند، در تصاویر منتشر شده اینطور به نظر می‌رسد که آیسان به سفر 5.5 میلیون ساله خودش درون منظومه شمسی پایان داده ، اما خبر جدید مدعی است که این دنباله دار تنها بخشی از هسته خود را از دست داده و همچنان به مسیر خود ادامه می دهد!





چنانکه در تصویر متحرک بالا که ماهواره سوهو گرفته است مشاهده می کنید، آیسان از سمت راست این تصویر در حرکت است، بعد از نزدیک شدن به جو خورشید و عبور از آن در سمت چپ تصویر بخشی از هسته و درخشش خود را از دست می دهد و سرنوشت نهایی آن در روز آینده مشخص می شود. در نزدیکترین حالت، دنباله‌دار با سرعتی بالغ بر 350 کیلومتر در ثانیه از جو خورشید عبور کرد؛ در این فاصله آیسان درجه حرارت 2760 درجه سانتیگراد را تجربه کرد که علاوه بر تبخیر هسته یخی، می‌تواند ساختار سنگی و گرد وغبار آن را نیز درهم بشکند. دانشمندان رصدخانه دینامیک خورشیدی گزارش دادند که در مسیری که انتظار داشتند آیسان در جو خورشید بپیماید، چیزی ندیده اند، ولی تازه ترین خبرها نشان می دهد که پس از فرو رفتن آیسان در جو خورشید، “چیزی” از آن سو بیرون زده است. یک بار دیگر تصویر متحرک بالا را از آغاز تا پایان ببینید. چیزی که از آن سو بیرون می آید یا تکه ای کوچک از هسته ی آیسان است و یا یک “دنباله دار بی سر” (جریانی از پسماندها که از فروپاشی و خرد شدن هسته ی آیسان به جا مانده اند). به نظر می رسد این تنها چیزیست که از آیسان باقی مانده است!


تصویری از دنباله دار آیسان که ماهواره سوهو ثبت کرده، نشان می دهد که با عبور این دنباله دار از جو خورشید یک تکه از آن جان سالم به در برده است.


چند حالت برای آیسان انتظار می‌رود. یکی این که کلاً نابود شود. دوم این‌که تکه‌هایی از آن باقی مانده و با دُمی تقریبا بی‌سَر ظاهر شود که کماکان منظره‌ای بسیار تماشایی است. البته اگر آیسان در مسیر فوران خورشیدی در این روزها قرار گیرد ممکن است این دم را از دست دهد. حالت سوم این است ‌که هسته دست‌نخورده باقی بماند که بی‌شک به دنباله‎داری باشکوه تبدیل می‌شود اما اطلاعات تازه متاسفانه این امکان را بسیار کم‌رنگ کرده است. آیسان در حال حاضر در فروغ خورشید دیده نمی‌شود و فقط در تصاویر فضاپیما‌‌های خورشید‌نگر مثل فضاپیمای استریو پیداست (تصاویر زنده را اینجا ببینید). تلسکوپ خورشیدی سوهو نیز آیسان را در میدان دید خود دارد (تصاویر زنده را اینجا ببینید).
نخستين‌بار دنباله‌دار آیسان در 21 سپتامبر سال 2012 ميلادي، توسط «ويتالي نوسكي و آريتوم نوويچونوك» كشف شد. اين ستاره دنباله‌دار که 5 هزار کیلومتر قطر دارد با نام C/2012S1 نيز شناخته می شود. اگر دنباله‌دار یا قطعات بزرگتر آن پس از نزدیک شدن به خورشید نجات پیدا کرده باشند، ظرف یک تا دو هفته در آسمان با چشم غیر مسلح قابل مشاهده خواهند بود.

[گلناز]

ناسا با انتشار آگهی مرگ دنباله‌دار قرن در وب سایت کمپین رصد «آیسان»، از پایان رسمی سفر 5.5 میلیون سال نوری این دنباله‌دار خبر داد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دنباله‌دار آیسان سال 2012 میلادی در فاصله‌ای دورتر از سیاره مشتری بوسیله دو منجم آماتور با استفاده از شبکه نوری علمی بین‌المللی روسیه (ISON) کشف شد.

این دنباله‌دار پس از یک سفر 5.5 میلیون سال نوری به درون منظومه شمسی، روز پنجشنبه 28 نوامبر (هفتم آذر) از فاصله 1.2 میلیون کیلومتری خورشید عبور کرد.

در این اقدام انتحاری، دنباله‌دار با سرعتی بالغ بر 350 کیلومتر در ثانیه از جو خورشید عبور کرده و حرارتی بالغ بر دو هزار و 760 درجه سانتیگراد را تجربه کرد.

درحالیکه پیش بینی می‌شد بخش‌هایی از این دنباله‌دار نجات پیدا کرده باشد،‌ رصدهای صورت گرفته از پایان عمر «آیسان» و از هم پاشیدن هسته آن حکایت دارد.

«کارل باتاماس» از متخصصان اخترفیزیک آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی (NRL)، آگهی مرگ «آیسان» را بر روی سایت کمپین رصد دنباله دار ناسا منتشر کرد.

اخترشناسان معتقدند این دنباله دار مربوط به شکل گیری منظومه شمسی در 4.5 میلیارد سال قبل است؛ خانواده دنباله دارها که آیسان نیز به آن تعلق دارد، از محلی به نام ابر اورت (Oort Cloud) سرچشمه می‌گیرند که در فاصله 10 هزار برابر دورتر از فاصله خورشید تا زمین واقع شده‌اند.

[گلناز]

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا در دور جدید تحقیقات خود در نزدیکی دهانه گیل موفق به کشف نشانه‌هایی از یک دریاچه آب شیرینی باستانی شده است که احتمال میزبانی حیات در 3.7 میلیارد سال قبل را تأیید می‌کند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مریخ‌نورد کنجکاوی از ماه اوت 2012 و پس از فرود بر سطح مریخ، تحقیقات خود را برای یافتن حیات میکروبی در نزدیکی دهانه گیل آغاز کرد.

چند ماه قبل محققان ناسا اعلام کردند، منطقه‌ای در نزدیکی محل فرود این کاوشگر موسوم به Yellowknife Bay در چند میلیارد سال قبل میزبان حیات بوده است.

نتایج جدیدترین مطالعات کنجکاوی که نهم دسامبر (18 آذر) طی شش مقاله مجزا در مجله ساینس منتشر شده است، یافته‌های اخیر این مریخ‌نورد را تأیید کرده و تصویر دقیقتری از منطقه Yellowknife Bay در چند میلیارد سال قبل ارائه می‌کند.

در دور جدید تحقیقات، کنجکاوی موفق به کشف نشانه‌هایی از یک دریاچه آب شیرین باستانی با قدمت 3.7 میلیارد سال شده است که می‌تواند وجود محیط قابل سکونت در تاریخچه باستانی مریخ را تأیید کند؛ این دریاچه بخش کوچکی از دهانه گیل را پوشانده بود.

دکتر «جان گروتسینگر» از محققان زمین‌شناسی در موسسه فناوری کالیفرنیا تأکید می‌کند: این دریاچه شباهت زیادی با دریاچه‌های روی زمین دارد؛ حیات میکروبی این دریاچه نیز احتمالا شامل میکروبهایی موسوم به chemolithoautotrophs بوده که بر روی زمین در غارها، منافذ هیدروترمال و اعماق زمین یافت می‌شوند.

این یافته‌ها با بررسی و تحلیل دقیق دو گل‌سنگ به نامهای John Klein و Cumberland که توسط مته حفاری کنجکاوی سوراخ شده بودند، بدست آمده است.

این مریخ‌نورد همچنین اطلاعات مهمی در خصوص وضعیت گذشته و حال سیاره سرخ تهیه کرده است که برای برنامه‌ریزی مأموریت‌های آتی کاربرد دارند.

کنجکاوی در طول 16 ماه حضور در مریخ علاوه بر اقدام کشف شواهدی از احتمال وجود حیات میکروبی، اقدام به حفاری در دل سنگها، تخمین سن آنها و بررسی سطوح تابش کرده است.

این نتایج که جزئیات آن نیز نهم دسامبر بصورت آنلاین توسط Science Express منتشر شده و در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا اعلام شد، می تواند به محققان برای طراحی مدلهای بهتر برای مأموریت‌های سرنشین دار به مریخ کمک کند.

[gisu]

دُم چندپاره‌ی دنباله‌دار لاوجوی

تصویری که با تلسکوپ سوبارو از دنباله‌دار «لاوجوی» گرفته شده است. امتیاز تصویر: NAO – پردازش: Masafumi Yagi

این روزها دیگر دنباله دار آیسان آن ابهت پیشین خود را ندارد و جز غباری از یخ چیزی بیشتر نیست اما دنباله‌دار دیگری وجود دارد که همچنان در آسمان صبحگاهی جولان می‌دهد: C/2013 R1 یا «لاوجوی» که در سپتامبر کشف شد و اکنون به سوی نقطه‌ی حضیض مداری خود نزدیک می‌شود. در نخستین ساعات روز سوم دسامبر٬ منجمان با تلسکوپ ۸/۲ متری سوبارو در هاوایی موفق شدند این تصویر باشکوه را از دنباله دارد لاوجوی ثبت کنند. این تصویر آن‌چنان دقیق است که جریان‌های یونی دم دنباله‌دار به‌خوبی در آن تفکیک شده‌اند.
دنباله‌دار لاوجوی در آسمان نیم‌کرده شمالی- تصویر: SpaceWeathers

در زمانی که تصویر این دنباله‌دار گرفته می‌شد فاصله‌اش از زمین حدود ۸۰ میلیون کیلومتر و از خورشید حدود ۱۳۰ میلیون کیلومتر بود. تصویر لاوجوی با دوربین سوپریم تلسکوپ سوبارو ثبت شده است. این دوربین ۱۰ CCD از نوع ۲۰۴۸ × ۴۰۹۶ دارد که می‌تواند میدان دیدی به‌اندازه‌ی ۳۴ً × ۲۷ً را با مقیاس پیکسل ۰/۲ پوشش دهد.
این روزها می‌توان این دنباله‌دار را با چشم برهنه در آسمان صبحگاهی نیم‌کره‌ی شمالی مشاهده کرد.
–
برگرفته از: Universe Today