سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
ویرایش توسط آسمون : 03-12-2013 در ساعت 11:57 PM
.mehrab., 169, 2215, 4512, @p@rs, Ahmad, aida88, Ali Mohamad Nesari, Amin Hejazi, Amin-Mehraji, amir adib, Amir Ali Sobati, Amirali, andromeda.s, Angie, Arian Soltani, Arta.kh, aseman zibast, Astronomer, Astronomy*, ata moradi, aypara, ᗩᖇ☂ᗰᓰᔕᔕ, banusara, behnambm, Behnaz sasani, Beyran99, COLDFIRE, darya-dr, delniya, elman, ESA Moon, e_moases, Fery.JWST, ghasedac, hadi soleimani, hamid reza, hermes, Hojjat Zafarkhah, Hooman, hopefullstar, javadstar76, Kianoosh.S, m.astronomer, m.bio7, Mahdieh. GH, maryam MP, marzieh, masi, Masoume falaki, mersad.tareqh, milad77, mobi, Mojtaba.M, mojtaba79, moonlight13, Mostafa, msalek, nakhodaye aseman, Navid MMM, neda vardast, Negar Najafi, Parnia Shokri, parvin, ramin50, reza fety, reza3000, rezash, rOOzbeh_kAkA, SaBa Ho0shmanD, Sadrieh fatoorchi, Saeed Jafari, SAEED560, sama.ara, saraaa, sasan20oo20, savoj, Setare KOchOlO, setareh sadeghi, shahab_s, shima1377, skynight, Sky_Watcher, SSgumS, star10, STAR4U, storm, subaro, Taha Nagahi, toraj1358, فائزه معتضدیان, منجم95, محمود قادری, محمد فتحی, محمد مهدی محمدی, محمد اسلامی سرای, محمد سروش, مداد رنگیهام, مسعود فرح بخش, هانیه امیری, گلناز, yperseusy, zahra H, Zahra Shakeeb, |Alireza|, آیو, آسمون, امیر حسین, امیر عباس, امیرعلی, اورانوس, حمیدرضا, حسین زارعی, خشایار زمانیان, ریحانه نوروزی, رخساره روشنی, رضا طامهری, زهرا- ساريخاني, سیاره ی ناهید, سپیده دم آسمان, ستاره آبي, سحر دین محمدی, شهلا ناصریان, شادي شهراييني, شبنم مختاری, شعری, علیرضا محمدی
نخستین آهنگ فضایی در مدار زمین نواخته شد!
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101005775
یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱ - ۰۸:۲۲
«کریس هدفیلد»، کیهاننورد کانادایی همزمان با جشن کریسمس و فرا رسیدن سال جدید میلادی، نخستین آهنگ فضایی را نوشته و در ایستگاه فضایی بینالمللی اجرا کرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آهنگ جواهری در شب (Jewel in the Night) مضمونی مرتبط با سال نو میلادی داشته و در شب کریسمس توسط «هدفیلد» به ساکنان زمین هدیه داده شده است.
وی در این مأموریت 147 روزه یک گیتار با خود به همراه برده که برای اجرای آهنگ «جواهری در شب» از آن استفاده کرده است.
«کریس هدفیلد» روز جمعه 21 دسامبر (اول دی) به همراه «رومان روماننکو» «تام مارشبرن» به سه فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) ملحق شدند.
این کیهاننورد 53 ساله در سومین سفر به ایستگاه فضایی بین المللی، سال آینده میلادی و همزمان با آغاز مأموریت اکتشافی 35 بعنوان نخستین فضانورد کانادایی، فرماندهی ISS را برعهده خواهد گرفت.
از میان پنج شاتل بعدی نیز چلنجر و کلمبیا دچار سانحه شدهاند و فقط سه شاتل دیسکاوری، آتلانتیس و اندیور مشغول فعالیت هستند. به دلیل دو سانحه که باعث کشته شدن ۱۴ فضانورد و از دست رفتن ۲ فضاپیمای شاتل شد، ناسا اعلام کرده که ناوگان شاتل را تا سال ۲۰۱۰ میلادی بازنشست خواهد کرد.
شاتلهای فضایی بسیار هزینهبر هستند، به طوری که پرتاب آن فقط پانصد میلیون دلار هزینه در بر دارد و این، غیر از هزینههای نگهداری و تعمیرات آن است. همین هزینههای سنگین موجب شد تا روسیه از شاتل فضایی قدرتمند خود، بوران، استفاده نکند. بوران با قدرت حمل ۳۰ تن تجهیزات، و استفاده از امکانات ناوبری پیشرفته، یک سر و گردن بالاتر از همتای آمریکایی خود است؛ ولی به دلیل هزینههای بسیار بالا، روسیه از آن استفاده کرد.
برای مشاهده ی عکس های این سفینه فضایی به لینک زیر برید
http://www.khabaryaab.com/News/91630...8%AA%D8%9F.htm
منبع:افکار نیوز
این خبر در تاریخ 91/10/09 نوشته شده ولی منظورش رو از جمله ای که قرمز کردم، متوجه نمیشم؟ 2010؟؟؟؟؟از میان پنج شاتل بعدی نیز چلنجر و کلمبیا دچار سانحه شدهاند و فقط سه شاتل دیسکاوری، آتلانتیس و اندیور مشغول فعالیت هستند. به دلیل دو سانحه که باعث کشته شدن ۱۴ فضانورد و از دست رفتن ۲ فضاپیمای شاتل شد، ناسا اعلام کرده که ناوگان شاتل را تا سال ۲۰۱۰ میلادی بازنشست خواهد کرد.
منبع:افکار نیوز
وقتی خدا را دیدم که مشکلم را حل می کرد، من به توانایی او ایمان می آوردم
و وقتی حل نمی کرد
می فهمیدم او به توانایی من ایمان دارد...
شناسایی سریعترین شهاب سنگ آسمانی
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101106740
دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۶
محققان ناسا با آنالیز بقایای یک شهاب سنگ، سرعت این شیء آسمانی در زمان ورود به جو زمین را بالغ بر 103 هزار کیلومتر در ساعت تخمین زدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در 22 آوریل 2012 میلادی شهاب سنگی بسیار درخشانی در نزدیکی دریاچه Tahoe در غرب آمریکا مشاهده شد.
محققان پس از چند روز موفق به جمع آوری بقایای شهاب سنگ با نام رسمی Sutter's Mill شدند و کار آنالیز نمونه ها را آغاز کردند؛ مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که این سنگ آسمانی متعلق به یک خرده سیارک با ابعاد 2.5 تا چهار متر و وزن 40 تن متریک است.
قطعات کشف شده از این شهاب سنگ به رنگ تیره هستند که از یک نوع نادر کربن آسمانی ساخته شده است.
آنالیزهای صورت گرفته نشان می دهد، خرده سیارک حاوی ماده معدنی غیر معمولی به نام «اولدهامیت» (کلسیم سولفید) بوده و در طول 100 هزار سال گذشته در معرض پرتوهای شدید خورشیدی قرار داشته است.
سرعت شهاب سنگ Sutter's Mill بالغ بر 103 هزار کیلومتر در ساعت تخمین زده می شود که از این حیث رکورد سریعترین شهاب سنگ را به نام خود ثبت کرده است.
انرژی جنبشی این سنگ آسمانی در لحظه ورود به جو زمین نیز چهار کیلوتن محاسبه شده است و برخی قطعات دمایی در حدود 300 درجه سانتیگراد را در لحظه ورود به جو تحمل کرده اند.
بقایای کشف شده از شهاب سنگ Sutter's Mill
در سال آینده قرار است ابردنباله داری از نزدیکی زمین بگذرد که در نزدیک ترین فاصله خود به زمین، حتی از ماه هم درخشان تر خواهد بود. این احتمالا درخشان ترین دنباله داری است که در تاریخ بشر دیده شده است.
مجله نیوساینتیست در سلسله گزارش هایی به ایده هایی پرداخته که سال پیش رو را شکل خواهند داد. در مقالات قبلی این سری خواندید: در سال ۲۰۱۳، منتظر شرایط اقلیمی عجیب وغریب تر باشید، چه کسانی این دو جایزه ارزشمند € ۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ را برنده می شوند؟، امید دانشمندان به آزمایش موفق درمان قطعی سرطان در آینده نزدیک و تورمی که ۱۳,۷۰۰,۰۰۰,۰۰۰ سال پیش اتفاق افتاد. اکنون می خواهیم ببینیم که در سال آینده چه چیزی در آسمان پیدا خواهد شد که حتی از ماه هم درخشان تر است.
آن دسته از علاقه مندان به داستان های پایان جهان که از پایان دنیا در سال ۲۰۱۲ ناامید شده بودند، امید تازه ای را برای وحشت آفرینی خود پیدا کرده اند: این بار در قالب یک اَبَردنباله دار نادر که در سال آینده به سوی ما خواهد آمد. از میان دنباله دارهایی که روزگاری نشانه ای شوم تلقی می شدند، شاید کمتر موردی به چشم نوازی این دنباله دار مشاهده شده است. این اَبَردنباله دار C/۲۰۱۲ S۱ یا ISON نامیده شده و در اوج نورافشانی خود حتی در روز از ماه نیز درخشان تر است.
آی. اس .او .ان که اولین بار در سپتامبر ۲۰۱۲/ شهریور ۹۱ شناسایی شد، از بیرون منظومه شمسی و با سرعت بالایی در حال حرکت به سمت خورشید است و در نوامبر ۲۰۱۳ / آبان ۹۲ به کمترین فاصله اش از خورشید خواهد رسید. تیموسی اسپار از مرکز سیارک های دانشگاه هاروارد انتظار دارد تا در آن زمان، این دنباله دار نمایشی به خوبی دنباله دار هیل باپ در زمستان و بهار ۱۹۹۷ / زمستان ۱۳۷۵ و بهار ۱۳۷۶ داشته باشد و آسمان را زیباتر کند (البته اگه دود آلاینده های تهران و دیگر کلانشهرها بگذارد که چیزی از آسمان ببینیم).
این اولین سفر این دنباله دار به به داخل منظومه شمسی است و از این رو ممکن است آی اس او ان حاوی گازهای فراری باشد که دیگر دنباله دار ها، برای ساختن دنباله طولانی خود در جریان گردش به دور خورشید، از دست داده اند. این امر به ما امکان می دهد که نگاهی گذرا بیاندازیم به این که در ۴.۶ میلیارد سال پیش (یعنی زمانی که آی اس او ان تشکیل شد) فضای بیرونی منظومه شمسی از چه موادی تشکیل شده بود.
امسال همچنین خبرهایی از آتش بازی های آسمانی در مرز کهکشان راه شیری خواهیم شنید. ابر گازی سنگینی در حال حرکت به سمت سیاه چاله بسیار سنگین ولی آرامی است که در مرکز کهکشان قرار دارد. این برخورد با چشمان غیر مسلح قابل رویت نخواهد بود، اما هنگامی که ابر گاز با هاله گازهای داغ اطراف سیاه چاله برخورد می کند، تلسکوپ های پرتو ایکس تشعشعات ناشی از امواج ضربه ایجاد شده را دریافت می کنند.
این سیاه چاله که Sgr *A نام دارد (یعنی قوی ترین منبع رادیویی شناخته شده در صورت فلکی قوس)، در فاصله ۲۵۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد (که در مقیاس کهکشانی، درست زیر گوش ما محسوب می شود) و به همین دلیل، این برخورد به ما شانس بی نظیر مشاهده فرو رفتن مواد در سیاه چاله را می دهد. این برخورد شاید حتی بتواند کلید حل معمای اتفاقی باشد که در ۳۰۰ سال پیش و هنگامی که سیاه چاله خیلی روشن تر از امروز بود، رخ داد.
منبع:خبر آنلاین
حل یک معمای مهم کیهانی
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101608913
شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۱ - ۰۷:۵۹
منجمان در جدیدترین بررسیهای خود موفق شدند به یکی از معماهای مهم کیهانی پاسخ دهند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کائنات با القای این حس که اجسام آسمانی در فاصله همسانی با زمین قرار دارند، چشمان انسان را به راه خطا میبرند.
در تصویر جدیدی که تلسکوپ فضایی هابل منتشر کرده، میتوان دو کهکشان NGC 5011B و NGC 5011C را مشاهده کرد که در مقابل یک پسزمینه ستارهای قرار گرفتهاند.
این کهکشانها در صورت فلکی قنطورس قرار دارند و ماهیت آنها ستارهشناسان را سردرگم کرده است.
در تصویر منتشره ، جسم سماوی NGC 5011B که در سمت راست تصویر دیده میشود، یک کهکشان مارپیچی است که به خوشه کهکشانی قنطورس در فاصله 156 میلیون سال نوری از زمین تعلق دارد.
همچنین NGC 5011C (کهکشان آبیمانند در مرکز تصویر) که مدتها بخشی از این خوشهکهکشانها به شمار رفته و از نور ضعیف برخوردار است، در حقیقت یک کهکشان کوتوله همسایه است.
ستارهشناسان همواره در مورد ظاهر NGC 5011C کنجکاو بودهاند.
به باور آنها چنانچه این دو کهکشان در فاصله همسانی از زمین قرار داشتند، باید علائمی از تعامل بین خود را نشان میدادند؛ با این حال تاکنون هیچ گونه نشانه قابل مشاهدهای از این تعامل مشاهده نشده است.
به منظور حل این مشکل، ستارهشناسان سرعتی را که این کهکشانها در آن در حال دور شدن از کهکشان راه شیری هستند، بررسی کرده و دریافتند که NGC 5011C بسیار کندتر از همسایه ظاهریاش در حال دور شدن از راه شیری است و حرکت آن با حرکت گروه «قنطورس ای» واقع در فاصله 13 میلیون سال نوری همخوانی دارد.
بنابراین NGC 5011C که ستارگانش فقط ده میلیون برابر خورشید جرم دارند، باید در واقع یک کهکشان کوتوله مجاور باشد و نه عضوی از خوشه کهکشانی دور قنطورس که پیشتر تصور میشد. این کشف منجر به حل یک مسأله کیهانی شده است.
انفجار خورشیدی با قدرت بلعیدن 20 زمین
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101709488
یکشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۱ - ۰۸:۱۰
یک انفجار عظیم از سطح خورشید در هفته گذشته نمایشگر موجی از پلاسمای بسیار داغ بود که میتواند بیش از 20 زمین را ببلعد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این جرقه خورشیدی سال نو در روز دوشنبه (11 دی) توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا ثبت شد که بطور مداوم در اطراف این ستاره میزبان میچرخد.
اگرچه به گفته مقامات ناسا، این جرقه خورشیدی با وجود اندازه عظیم آن، قدرتمندترین نمونه از توفان خورشیدی نبود.
ناسا در توضیحی برای این تصویر اظهار کرد: نیروهای مغناطیسی، جریان پلاسما را هدایت میکنند اما بدون قدرت کافی برای غلبه بر گرانش خورشید، بیشتر این پلاسما به سطح خورشید باز میگردد. طول این جرقه حدود 257 هزار کیلومتر بوده که با در نظر گرفتن قطر 12.7 هزار کیلومتری زمین، این انفجار حدود 20 برابر قطر سیاره ما بوده است.
برخی از مقامات ناسا این جرقه خورشیدی را که در یک دوره چهار ساعته رخ داده بود، یک باله خورشیدی خواندهاند.
رصدخانه دینامیک خورشیدی یکی از چندین فضاپیمایی است که بطور مستمر برای ثبت فعالیتهای جرقه و توفانهای خورشیدی، این ستاره را زیر نظر دارند.
خورشید در حال حاضر در فاز فعال دوره 11 ساله فعالیت خود قرار داشته و قرار است در اواخر سال 2013 به اوج خود برسد. این در حالیست که به گفته دانشمندان ناسا، اوج این دوره موسوم به دوره خورشیدی 24، ممکن است آرامترین نوع آن در 100 سال اخیر باشد.
به گفته محققان، تعداد لکههای خورشیدی حتی در زمان ورود این ستاره به نقطه اوج فعالیت خود، باز هم بسیار کم است. همچنین امواج رادیویی که نشانگر فعالیت خورشیدی بالا هستند نیز کاملا آرام شدهاند.
این جرقهها و توفانهای خورشیدی همچنین میتوانند در زمان مواجهه با مین، تاثیرات چشمگیری بر روی آن بگذارند. قدرتمندترین جرقههای خورشیدی میتوانند در ارتباطات ماهوارهای تداخل ایجاد کرده، سلامت فضانوردان حاضر در مدار را تهدید کرده و به زیرساختهای سیستم برق در سطح زمین آسیب بزنند.
توفانهای خورشیدی کوچکتر نیز میتوانند موجب توفانهای جالب ژئومغناطیسی در بالای زمین شوند که منجر به نمایش زیبای شفق خورشیدی در نزدیکی مناطق قطبی خواهد شد.
وجود 100 میلیارد سیاره بیگانه در راه شیری
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101709933
یکشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۱ - ۱۳:۰۳
مطالعات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان میدهد، کهکشان راه شیری میزبان دست کم 100 میلیارد سیاره بیگانه است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان پنج سیستم سیارهای موسوم به کپلر-32 را که در فاصله 95 سال نوری از زمین واقع شدهاند، بررسی کردند.
این سیستم سیارهای توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا و در مدار یک کوتوله M که ستارهای کوچکتر و سردتر از خورشید است، شناسایی شده است.
کلاس کوتولههای M (کوتوله سرخ) متداولترین ستاره موجود در کهکشان راه شیری محسوب می شود که 75 درصد از 100 میلیارد ستاره این کهکشان را تشکیل می دهد.
در این محاسبه تنها سیارات در مدار نزدیک به کوتوله M مورد بررسی قرار گرفتند و سیارات خارج از این سیستمها یا سیستمهای سیارهای در مدار ستارگان دیگر محاسبه نشدند.
«جاناتان سوئیفت» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا تأکید میکند: در واقع بهازای هر ستاره موجود در کهکشان راه شیری، یک سیاره بیگانه وجود دارد؛ در این شرایط با در نظر گرفتن سایر سیارات احتمالی، تعداد سیارات این کهکشان تا 200 میلیارد نیز قابل افزایش است.
سیستم سیارهای کپلر-32 از لحاظ ابعاد مشابه زمین است که بر این اساس، سه سیستم قطری بین 0.8 تا 2.7 برابر زمین دارند و در مدار نزدیک به ستاره میزبان در فاصله 16 میلیون کیلومتری ستاره میزبان در حال چرخش هستند.
نتایج این تحقیق در مجله Astrophysical منتشر شده است.
پنج سیستم سیاره ای موسوم به کپلر-32
نظریه انشتین در سایه تردید!آزمون مشهورترین فرمول فیزیک در فضای دوردست
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91101810561
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۱ - ۱۱:۴۳
یک فیزیکدان دانشگاه آریزونا مدعی است که درستی یا نادرستی فرمول E=mc2 انیشتین بستگی به مکان قرار گرفتن شیء در فضا دارد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آندری لبد، جامعه فیزیک را با ارائه ایده جدید خود به هیجان آورده است.
این ایده هنوز در مراحل آزمایشی قرار دارد و بر این مبناست که درستی یا نادرستی فرمول E=mc2 انشتین بستگی به مکان قرار گرفتن شیء در فضا دارد.
با نخستین انفجارات بمبهای اتمی، جهان، شاهد یکی از مهمترین قواعد متعاقب علم فیزیک بود. این قاعده مدعی است که انرژی و ماده همسان هستند و میتوانند به یکدیگر تبدیل شوند.
این موضوع برای نخستین بار توسط تئوری «نسبیت خاص» (Theory of Special Relativity) انشتین مطرح شد و در معادله مشهور E=mc2 وی انعکاس یافت. در این معادله E انرژی، m جرم وc نیز سرعت نور است که به توان دو رسیده است.
اگرچه فیزیکدانان بارها معادله انشتین را در آزمایشها و محاسبات بی شمار خود ارج نهادهاند و بسیاری از فناوریها از قبیل گوشیهای موبایل و GPS به آن بستگی دارند، دانشمند دانشگاه آریزونا با ادعای خود موج جدیدی از مناظرات را در علم فیزیک موجب شده است.
وی مدعی است که فرمول انشتین ممکن است در شرایط خاصی درست نباشد. کلید بحث این فیزیکدان در خود مفهوم «جرم» نهفته است.
بر اساس قاعده پذیرفته شده، هیچ تفاوتی بین جرم یک شیء متحرک که میتواند از نظر اینرسیاش تعریف شود و جرم اعمال شده به آن توسط میدان گرانشی وجود ندارد. به عبارت سادهتر، جرم نخستین (جرم اینرسیایی) همان مولفهیی است که موجب میشود ضربهگیر یک خودرو در برخورد با وسیله نقلیه دیگر خمیده شود، در حالی که جرم گرانشی «وزن» نام دارد.
قانون معادل بین جرمهای گرانشی و اینرسیایی در فیزیک کلاسیک توسط گالیله و در فیزیک مدرن توسط انشتین مطرح شد و در سطح دقت بالا تایید شده است اما به ادعای لبد، یک امکان کوچک اما واقعی وجود دارد که این معادله برای جرم گرانشی صادق نباشد.
به گفته وی، در صورتی که وزن یک شیء کوانتومی مانند یک اتم هیدروژن را اندازهگیری کنیم، نتیجه در اکثر موارد همسان خواهد بود اما بخش ریزی از این اندازهگیریها میتواند به نقض E=mc2 بیانجامد.
لبد میافزاید: بسیاری از فیزیکدانان معتقدند که جرم گرانشی دقیقا با جرم اینرسایی برابر است اما من بر این باورم که این دو به دلیل برخی اثرات کوانتومی در نظریه عمومی (نظریه انیشتین در مورد گرانش) ممکن است دقیقا یکی نباشند.
نتایج مطالعات این دانشمند در ماه فوریه منتشر خواهد شد و وی از همکارانش خواسته که محاسبات و آزمایش پیشنهادیاش برای آزمودن نتایج ادعا شده را ارزیابی کنند.
کلید درک تئوری لبد در واقع درک ماهیت گرانش است. وی در مقالاتش نشان داده در حالی که E=mc2 همواره برای جرم اینرسایی صدق میکند، همیشه در مورد جرم گرانشی صادق نیست؛ این بدین معناست که احتمالا جرم گرانشی و جرم اینرسایی برابر نیستند.
بنا بر ادعای انیشتین، گرانش حاصل یک انحنا در خود فضاست. هر چه جرم شیء بزرگتر باشد در بافت فضا تورفتگی بیشتری ایجاد میکند، به عبارت دیگر هر چه جرم شیء بزرگتر باشد، کشش گرانشی آن قوی تر است.
به گفته لبد، فضا دارای انحناست و هنگامی که شما جرمی را در فضا حرکت میدهید، این انحنا حرکت آن را مختل میکند و انحنای فضا همان مولفهیی است که جرم گرانشی را از جرم اینرسایی متفاوت میکند.
این فیزیکدان پیشنهاد کرده که دانشمندان ایده وی را با اندازهگیری کردن وزن سادهترین شیء کوانتومی یعنی اتم منفرد هیدروژن بیازمایند. این اتم فقط دارای یک هسته، یک پروتون منفرد و یک الکترون تنهاست که به حول هسته میچرخد.
لبد معتقد است که گاهی اتفاق میافتد که الکترون در حال گردش حول اتم به یک سطح انرژی بالاتر جهش یابد.
در مدت زمان کوتاهی، الکترون به سطح انرژی پیشین خود بازمیگردد. مطابق E=mc2 جرم اتم هیدروژن همراه با تغییر در سطح انرژی تغییر میکند. تا این جا همه چیز مطابق نظریه پیش میرود. اما چنانچه ما همان اتم را از زمین دور کنیم، که در آن فضا دیگر خمیده نبوده بلکه مسطح است، چه رخ خواهد داد؟
به گفته لبد، در این حالت الکترون نمیتواند به سطوح انرژی بالاتر جهش یابد زیرا در فضای مسطح به سطح انرژی اولیه خود محدود خواهد شد. هیچ جهشی در فضای مسطح وجود ندارد و بنابراین الکترون خمیدگی گرانش را حس نخواهد کرد اما چنانچه ما آن را به سمت میدان گرانشی زمین حرکت دهیم، به دلیل خمیدگی فضا این احتمال وجود دارد که الکترون از نخستین سطح به دومین سطح انرژی جهش یابد و در این جا جرم متفاوت خواهد بود.
لبد میافزاید: آنچه اغلب در نظر گرفته نمیشود، این موضوع است که جهش الکترون از سطح اول به سطح دوم به این دلیل روی میدهد که خمیدگی اتم را به میریزد. به جای اندازهگیری مستقیم وزن، ما این رخداد تغییر انرژی را با فوتونهای منتشر شده شناسایی میکنیم.
این دانشمند آزمایش خود را برای آزمودن فرضیهاش پیشنهاد کرده است.
وی میگوید: یک سفینه فضایی کوچک را با تانکی از هیدروژن و ردیاب حساس به نور به فضا بفرستید. در فضای خارجیتر، رابطه بین جرم و انرژی برای یک اتم همسان است فقط به این دلیل که فضای مسطح به الکترون اجازه تغییر سطوح انرژی را نمیدهد اما هنگامی که به زمین نزدیک هستیم، انحنای فضا اتم را به هم میریزد و امکان جهش الکترون و بنابراین انتشار یک فوتون وجود دارد که این انتشار توسط ردیاب مزبور ثبت میشود و بسته به سطح انرژی، رابطه بین جرم و انرژی تحت اثر میدان گرانشی دیگر ثابت نیست.
این دانشمند مدعی است که ایده وی نخستین پیشنهاد برای آزمایش ترکیبی از مکانیک کوانتومی و تئوری گرانش انیشتین در منظومه شمسی است.
در حال حاضر 4 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 4 مهمان ها)