جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[Astronomer]

طی دوره ای پنج روزه اين دومین سنگی است که با فاصله ای بیشتر از سنگ کیهانی قبلی از کنار زمین عبور خواهد کرد.

سیاره زمین برای دومین بار طی پنج روز گذشته پذیرای مهمانی کیهانی خواهد بود، سنگ کیهانی به اندازه یک خودرو که قرار است امروز از نزدیکی زمین عبور کند، اما ناسا این رویداد را عبوری بی خطر اعلام کرده و می گوید این صخره آسمانی برای زمین تهدید به شمار نمی رود.

بر اساس پیام هشداری که توسط برنامه کنترل سنگهای کیهانی ناسا منتشر شده است، این سیارک CA7 2011 نام داشته و از فاصله 103 هزار و 480 کیلومتری از زمین عبور خواهد کرد. ابعاد این سیارک 2.8 متر بوده و در اوایل ماه جاری رصد شده است.

زمان عبور این سیارک از کنار زمین، 2:25 عصر امروز چهارشنبه به وقت آمریکا و 1:55 بامداد روز پنجشنبه به وقت ایران اعلام شده است.

زمین در حدود پنج روز پیش نیز میزبان مهمانی مشابه بود، با این تفاوت که سیارک CQ1 2011 از فاصله پنج هزار و 471 کیلومتری از زمین عبور کرد و ابعاد آن نصف ابعاد مهمان جدید زمین بوده است.

سیارک CA7 2011 نیز مشابه همتای قبلی اش زمین را تهدید نمی کند و حتی اگر مسیرش به گونه ای بود که وارد اتمسفر زمین می شد، هرگز فرصت رسیدن به سطح زمین را به دست نمی آورد زیرا در ابتدا از هم متلاشی شده و سپس در حرارت اتمسفر از بین می رود.

اخترشناسان می گویند پرواز نزدیک سنگهای کیهانی سرگردان مشابه دو مهمان اخیر سیاره زمین در مدار این سیاره پدیده ای رایج است اما ابعاد کوچک آنها، امکان رصد کردن را از دانشمندان می گیرد.

بر اساس گزارش ان بی سی، اخترشناسان سیارکهایی که می توانند زمین را با خطر جدی تهدید کنند را اجرامی می دانند که 150 متر یا بزرگتر باشند و در عین حال در فاصله ای بسیار نزدیک از زمین در حرکت باشند.

منبع: مهر

[Setare KOchOlO]

سلام دوستان . . .

بالاخره اولين مسافراي مريخ هفته آينده به مقصد ميرسن . . . باورتون نميشه ؟؟؟؟؟ باور كنين . . . خبر زير رو بخونين . . .

http://www.scientificamerican.com/bl...n-n-2011-01-27

پس از گذشت نزدیک به هشت ماه سفر در یک سفینه بسته و کوچک، خدمه ماموریت مارس500 به نقطه بازگشت ماموریت خود نزدیک می‌شوند:

رسیدن به مریخ و پیاده شدن روی سیاره سرخ.

برنامه مارس500 آزمایشی برای شبیه‌سازی تاثیرات روانی و فیزیولوژیکی است که خدمه واقعی ماموریت به مریخ، مجبورند در طی سفر خود در یک فضای تنگ تحمل کنند. (خطرات فیزیکی دیگری، مانند میزان خطرناک تابش و تاثیرات ناشی از بی‌وزنی در یک ماموریت واقعی به این موارد اضافه می‌شود.) شش داوطلب این آزمایش، شامل سه روسی، یک چینی، یک ایتالیایی و یک فرانسوی، در ژوئن 2010 / خرداد 1389 به این ساختار 16 مترمکعبی وارد شدند. طبق برنامه این افراد تا انتهای شبیه‌سازی ماموریت رفت و برگشت به مریخ، تا نوامبر 2011 / آبان 1390 در آنجا باقی می‌مانند.

یک هفته دیگر و در تاریخ 12 فوریه / 23 بهمن، سه نفر از خدمه وارد ماژول فرود می‌شوند؛ در حالی‌که سه نفر دیگر در سفینه اصلی باقی می‌مانند. در 14 فوریه / 25 بهمن، این افراد ماموریت جستجوی خود را بر روی سطح شبیه‌سازی شده مریخ آغاز می‌کنند.

این سطح یک محفظه 34 مترمکعبی است که در آن خدمه لباس فضایی می‌پوشند.

برای افزایش واقع‌گرایی، تمام ارتباطات با مرکز کنترل ماموریت با یک تاخیر مصنوعی بیست دقیقه‌ای انجام می‌شود؛ تاخیری که فاصله زمانی بین مریخ و زمین را تداعی می‌کند.

ماموریت مارس500 نخستین آزمایشی نیست که در آن تعدادی شرکت‌کننده انسانی را در یک سازه بسته محبوس می‌کنند. این ماموریت بر مبنای یک پروژه 105 روزه بنا شده است که در سال 2009 / 1388، در موسسه مشکلات زیست‌پزشکی روسیه انجام شد. در دهه 1990 / 1370 نیز آزمایش مشابهی موسوم به آزمایش بیوسفر 2، در آریزونا آمریکا انجام شد.

بیوسفر 2 قرار بود یک اکوسیستم زیستی مستقل باشد، اما ابتدا در اثر کمبود اکسیژن و گسترش طاعون، و سپس در اثر درگیری‌های مدیریتی به شکست انجامید. با این وجود، بدون توجه به نتایج منفی پروژه، این ساختمان اکنون یکی از ایستگاه‌های تحقیقاتی دانشگاه آریزونا است.


ديدين شوخي نمي كنـــــــــــــــــــــــ ـم؟!؟!؟!؟!؟!؟!

[venus500]

وقتی اخترشناسان به‌جای تلسکوپ، لامپ به فضا می‌فرستند!

برای استفاده از تلسکوپ ها، ابتدا باید آنها را تنظیم کرد. تاکنون برای این کار از ستارگان دوردست استفاده می‌شد، اما به دلیل مشکلات پیش آمده، راه‌حل جدیدی پیشنهاد شده است: قرار دادن یک لامپ در فضا!
محمود حاج زمان: قبل از اینکه بتوانید به 13.2 میلیارد سال قبل نگاه کنید، لازم است که تلسکوپ خود را به درستی کالیبره کنید. تنها در این صورت است که می‌توانید مطمئن باشید اجسامی که در آینه تلسکوپ می‌بینید، واقعا به همان روشنی (و در نتیجه همان قدر دور) هستند که به نظر می‌رسند. اخترشناسان برای این منظور از تکنیک‌هایی مانند استفاده از ستارگان دوردست استفاده می‌کنند. اکنون یکی از اخترشناسان یک راه‌حل ساده برای کالیبراسیون ابزارهای نجومی پیشنهاد کرده است: قرار دادن یک لامپ در فضا!
به گزارش پاپ‌ساینس، برای هر دو دسته تلسکوپ‌های زمینی و فضایی، وجود جو باعث بروز یکسری عدم قطعیت‌ها می‌شود. جو بخشی از نور را جذب می‌کند و ممکن است اندازه‌گیری‌های تلسکوپ را تحت تاثیر قرار دهد. البته تلسکوپ‌های مداری مشکل عبور نور از میان جو را ندارند، اما اخترشناسان نمی‌توانند کالیبراسیون آنها را از روی زمین، بدون تاثیر اثرات جو بررسی کنند.
وقتی قرار است اندازه‌گیری‌های بسیار دقیقی را انجام دهید، لازم است بدانید چه میزان نور جذب می‌شود. برای حل این مشکل، جاستین آلبرت از دانشگاه ویکتوریا کانادا پیشنهاد داده که یک لامپ را در مدار زمین قرار دهیم. اخترشناسان می‌دانند که یک لامپ چقدر نور از خود ساطع می‌کند. با مطالعه این لامپ از روی زمین، آنها تعیین می‌کنند که چه میزان از نور لامپ توسط جو زمین جذب می‌شود، بنابراین می‌توانند تاثیر آن را در مطالعات خود بر اعماق فضا لحاظ کنند.
آلبرت می‌گوید شما می‌توانید از یک لامپ 25 وات استاندارد استفاده کنید که روشنایی آن معادل یک ستاره با قدر 12.5 است، یک جسم کاملا کم‌نور که به راحتی توسط اغلب تلسکوپ‌ها قابل شناسایی است. البته اخترشناسان باید روشنایی ناشی از مهتاب و زمین‌تاب را در نظر بگیرند. مشکلی که به گفته آلبرت با رنگ کردن بخشی از لامپ به رنگ مشکی، یا انجام اندکی محاسبات پایه قابل حل است.
البته می توان از یک لیزر قابل تنظیم نیز برای این کار استفاده کرد. در این حالت مساله اندکی پیچیده‌تر می‌شود، زیرا برای کالیبره کردن هر تلسکوپ، باید لیزر را جابجا کرد. این دقیقا همان کاری است که لیزر نصب شده بر روی ماهواره کالیپسو که برای مطالعه ابرها و ذرات گرد و غبار موجود در هوا مورد استفاده قرار می‌گیرد، انجام می‌دهد. این کار با اندازه‌گیری انعکاس پرتوی لیزر سبزرنگی که از این ماهواره به سمت زمین نشانه رفته است، صورت می‌گیرد. آلبرت برای اثبات تئوری خود از عکس‌های مربوط به نور این لیزر استفاده کرده است.
متغیرهای قیفاووسی
ایده قرارگیری یک لامپ در فضا چندان عجیب نیست. بسیاری از ماهواره‌های مشاهده‌ای زمین از لامپ‌های رشته‌ای تنگستنی استفاده می‌کنند که به آنها کمک می‌کند میزان نور را به درستی اندازه‌گیری کنند. تلسکوپ فضایی هابل نیز از لامپ‌های تنگستنی و هیدروژنی بر روی مدارهای خود استفاده می‌کند. مشکلی که در خصوص هابل و دیگر ماهواره‌ها وجود دارد این است که روشنایی این لامپ‌ها در اثر نوسانات دمایی تغییر می‌کند. در نتیجه راهی برای بررسی متقابل نتایج هابل، با مقایسه لامپ‌های آن با مشاهدات زمینی وجود ندارد. استفاده از یک لامپ در فضا می‌تواند به حل این مشکل کمک کند.
اخترشناسان برای مدت‌ها از ستارگان متغیر قیفاووسی دوردست به عنوان شمع‌های استاندارد کیهانی استفاده می‌کردند. متغیرهای قیفاووسی ستارگان تپنده‌ای هستند که آهنگ تپش آنها با میزان روشنایی ستاره مرتبط است. اخترشناسان با اندازه‌گیری ضربان ستاره، می‌توانند درخشندگی مطلق آن را تعیین کنند. با اندازه‌گیری میزان روشنایی ظاهری این ستاره بر روی زمین، می‌توان فاصله آن را از زمین تخمین زد. تاکنون تمام مطالعات کیهان‌شناسی بر این مشاهدات استوار بود. اما مطالعه جدیدی که در ماه گذشته منتشر شد، نشان می‌داد که این متغیرهای قیفاووسی ممکن است در حال از دست دادن جرم باشند؛ مساله‌ای که بر روی روشنایی آنها تاثیر می‌گذارد. در نتیجه اخترشناسان مجبور هستند که این تاثیر را در محاسباتشان در نظر بگیرند.
اندازه‌گیری دقیق‌تر پدیده‌های نجومی نیازمند کالبراسیون بهتر ابزارها است. وجود یک لامپ در مدار زمین می‌تواند راه حلی ساده برای این منظور باشد. به همین دلیل آلبرت در نظر دارد با همکاری گروهی از دانشمندان، یک لامپ را با استفاده از بالون ارتفاع بالا به طبقات بالای جو بفرستد تا این نظریه را آزمایش کند.

منبع :خبر آنلاين

[na3r]

astronomy.ir : دوشنبه 25 بهمن 1389

دهمین رقابت رصدی مسیه ایران
با تصویب نهایی در آخرین جلسه هیئت دبیران شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران دهمین رقابت مسیه ایران هفتم تا نهم اردیبشهت 1390 به میزبانی استان کرمان برگزار خواهد شد.

با تصویب نهایی در آخرین جلسه هیئت دبیران شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران دهمین رقابت مسیه ایران هفتم تا نهم اردیبشهت 1390 به میزبانی استان کرمان برگزار خواهد شد. جامعه منجمان آماتور در کرمان از هم اکنون خود را برای میزبانی این برنامه ملی آماده میکنند. دبیران علمی دهمین رقابت مسیه احمد کریمی , محمد رحیمی , علی متین فر و پورنگ پور حسینی (برنامه ریز اجرایی و پیشاهنگ ) است. کمیته برگزاری در کرمان نیز به سرپرستی سعید بهرامی نژاد آماده می شود.

در رقابت مسیه دهم بخش آموزشی برنامه چشمگیرتر از دوره های پیش خواهد بود و پیش از رقابت کارگاهی یک روزه برای آشنایی با نجوم آماتوری هدفمند و علمگرا برگزار می شود. همچنین شاخه آماتوری انجمن نجوم قصد دارد با همکاری مراکز میزبان یک روز پیش از رقابت مسیه را به نشست نمایندگان گروه های نجومی در ایران برای شناسایی گروه ها و برنامه هایشان و هماهنگی و همکاری میان گروه ها و مرکاز نجوم در کشور اختصاص دهد.ثبت نام در رقابت مسیه دهم از اواخر بهمن امسال در سایت شاخه آماتوری آغاز می شود و اطلاعات بیشتر درباره مکان برگزاری، هزینه و نحوه ثبت نام، و برنامه کارگاه های آموزشی ارائه خواهد شد.

رقابت مسیه ایران برنامه ای برای جمع منتخبی از رصدگران اعماق آسمان از سراسر کشور است که از سال ۱۳۸۰ برگزار می‌شود. دقت و کیفیت این برنامه، ملی بودن و نظارت داوران آن را در مقایسه با رقابت مسیه در دیگر کشورهای جهان منحصر به فرد کرده است. در این رقابت رصدگران با ابزار رصدی خود (تلسکو‍پ یا دوربین دوچشمی مناسب) طی یک شب ۱۱۰ جرم فهرست اجرام ژرف‌آسمان مسیه را جستجو می‌کنند شامل شماری از زیباترین سحابی‌ها، کهکشانها و خوشه‌های ستاره‌ای آسمان. زمان مناسب برای دیدن تمام این اجرام در طول یک شب اواخر زمستان تا اوایل بهار هر سال است. شرکت‌کنندگان براي دريافت اطلاعات بیشتر درباره رقابت مسیه مي‌توانند مقاله‌های راهنما در مجله نجوم شماره ۱۱۲ و شماره ۱۴۵-۱۴۶ را بخوانند. همین طور گزارش رقابت های پیشین در پایگاه شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران مطالعه کنند: http://asiac.ir/pages/1.aspx

شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران طرحی را برای گردآوری و مستندسازی رقابت های مسیه در ایران آغاز کرده است تا آنها را برای معرفی سابقه این برنامه ها در سایت شاخه آماتوری قرار دهد و از تمام افرادی که تصاویر و مستنداتی از رقابتهای گذشته دارند درخواست می کند که با ارسال آنها به نشانی info@asiac.ir در این طرح همکاری کنند.


منبع : asiac.ir
کد : N-389

[geologist]

این نظریه که پیدایش حیات در زمین ناشی از فرود آمدن موادی از سیارک ها و دنباله دارها بود قوت بیشتری گرفته است.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که آمینو اسیدها - مصالح اولیه پیدایش حیات - ممکن است در جای دیگری در کیهان آمده باشند.
این ملکول ها می توانند به دو نوع باشند، اما در موجودات زنده زمین فقط یکی از این دو نوع به چشم می خورد.
اکنون تحقیقی که در "نامه های ژورنال علوم اخترفیزیکی" چاپ شده نشان می دهد که شرایط در اطراف یک ستاره دور افتاده چگونه می تواند زمینه را برای تشکیل یکی از این دو نوع ملکول فراهم کند.
آمینواسیدها ملکول هایی مارپیچی (مثل سیمی مارپیچی که برای باز کردن در چوب پنبه ای به کار می رود) هستند که می توانند به راست یا چپ پیچ بخورند و از لحاظ شیمیایی ترجیح خاصی برای پیچیدن به راست یا چپ وجود ندارد. اما در زمین، تقریبا بدون استثنا، این ملکول ها از نوع چپی هستند.
یک آزمایش مشهور در سال 1952 نشان داد که چگونه جرقه ای در سطح مخلوطی از مواد ساده شیمیایی که نماینده زمین در شکل اولیه هستند می تواند به تشکیل آمینو اسیدها منجر شود - اما در آن مورد تعداد ملکول های راستی یا چپی تشکیل شده یکسان بود، چنانکه در آزمایش های بعدی هم چنین بود.
این ایده که آمینو اسیدها ممکن است با شهاب سنگ ها به زمین آمده باشند، توضیح دیگر است و مطالعات به روی شهاب ها حتی نشان داده است که در این صورت ملکول های پیچیده به چپ غالب خواهند بود.
هفته گذشته دانیل گلاوین اخترفیزیکدان ناسا و همکارانش که این یافته را بیشتر بررسی کرده اند اعلام کردند که تحقیقات آنها نشان می دهد که طیف گسترده ای از انواع شهاب ها ممکن است وسیله انتقال مقادیر زیادی از این نوع ملکول باشد.
تنها مجهول باقی مانده این است که چه مکانیسمی باعث می شود ملکول های پیچیده به چپ در کیهان تولید، جمع آوری و در نهایت به زمین منتقل شود.
پولاریزه مدور

اکنون اووی مایرهنریچ از دانشگاه نیس سوفیا آنتیپلیس و همکارانش راهی که این وضعیت "تقارن شکن" در آن عملی است را پیدا کرده اند.
آنها آزمایش خود را با قطعاتی از مواد یخی که شامل چند ملکول ساده مثل آب، متانول و آمونیاک بود شروع کردند- موادی که می توان آمینو اسید را با آنها تولید کرد.
آنها سپس این یخ ها را در معرض نوع بسیار خاصی از نور فرابنفش قرار دادند.
نور دارای پولاریزیسیون است، به این معنی که اشعه های نور در طول یک جهت مشخص - مثلا بالا و پایین، یا چپ و راست - نوسان می کند. هرچند نمی توانیم این پدیده را مستقیما ببینیم، اما در عینک های آفتابی پولاریزه قابل مشاهده است. این عینک ها نوری را که در جهت چپ و راست پولاریزه شده مسدود می کنند.
در عوض، نوری که محققان از آن استفاده کردند، از نوع پولاریزه مدور بود. پولاریزیسیون این نور به جای آنکه در طول یک جهت مشخص باشد، یک مسیر مارپیچی را دنبال می کند.
معلوم شده است که در اطراف یک ستاره در حال شکل گیری، نور با گذر از توده های وسیع ذرات غبار که در طول میدان های مغناطیسی شکل گرفته اند به طور مدور پولاریزه می شود.
آزمایش ها نشان داد که نور پولاریزه مدور به تشکیل آمینو اسیدهای پیچیده به راست منجر شد - در حدود یک درصد بیش از نمونه های پیچیده به چپ.
این همان میزان اضافه ای است که دکتر گلاوین و همکارانش در شهاب های یافت شده در زمین پیدا کرده اند - و این مکانیسم یک کشف قانع کننده در مورد داشتن ریشه های فرازمینی برای اولین آمینو اسیدها است.
دکتر گلاوین به بی بی سی گفت: "این میزان اضافه خیلی جالب است. باید به نوعی این تقارن را شکست، این خیلی مهم است. اما چطور آن را می شکنید؟ این یکی از مهمترین سوالهاست: آیا حیات به طور تصادفی یکی را بر دیگری ترجیح داد؟ به تدریج این طور به نظر می رسد که طبیعت کمی دخالت کرده است."
با این حال او اشاره کرد که این ملکول ها می توانند شکل خود را عوض کنند، و یک مخلوط نابرابر از دو نوعِ این ملکول به مرور زمان به مخلوطی برابر بدل می شود.
او گفت: "این دقیقا همان آزمایش هایی است که باید انجام دهیم، اما لازم است که تصویری بزرگتر را جلوی چشم داشته باشیم."
یعنی شواهد تقویت این ایده را بیابیم که حیات در زمین با انتقال مواد فرازمینی شروع شد، اما مکانیسمی که باعث شد این مخلوط نابرابر در طول سفر دراز به زمین دست نخورده باقی بماند همچنان ناشناخته است.

منبع

[behnum]

با نظر به استقبال و تجربه ی مفید و مطلوب به دست آمده از برگزاری نخستین کارگاه نیمه حرفه ای نجوم در همدان در اسفند ماه سال گذشته با حضور آقایان بابک امین تفرشی و دکتر محمد تقی میر ترابی توسط مرکز اخترشناسی ابن صلاح همدانی وابسته به معاون فرهنگی – اجتماعی شهرداری همدان این مرکز بر آن شد تا دومین دور این کارگاه آموزشی را در اسفند ماه سال جاری در سالن اجتماعات فجر ( شهرداری همدان) برگزار نماید. این کارگاه در تاریخ 13 اسفند ماه از ساعت 8 لغایت 17 به صورت دو نیم روز آموزشی برگزار شده و دکتر سپهر اربابی بیدگلی مدیر فنی رصد خانه ی ملی ایران و عضو هیئت علمی پژوهشگاه دانش های بنیادی به ایراد سخنرانی در زمینه کیهان شناسی و فیزیک نجومی خواهند پرداخت. کلیه ی علاقه مندان شرکت در این کارگاه آموزشی می توانند با مراجعه ی حضوری به مرکز اخترشناسی ابن صلاح و یا تماس با روابط عمومی مرکز نسبت به ثبت نام خود اقدام نماییند.لازم به ذکر است در پایان این کارگاه به کلیه ی شرکت کنندگان گواهی شرکت در این همایش ارائه شده و شرکت کنندگان در طول اجرای برنامه از پذیرایی در ساعات ظهر و میان وعده برخوردار خواهند بود.

زمان ثبت نام : از یکم اسفند ماه لغایت 11 اسفند ماه
شماره های تماس با مرکز اخترشناسی ابن صلاح همدان: 0811/8281050-8281060

[rezash]

5 سال پیش وقتی که پولوتو از عنوان سیاره بودن خارج شد و جمع سیارات منظومه شمسی به 8 عدد رسید همگان شگفت زده شدیم ولی شگفتی جدید اینکه سیاره دیگری در معرض کشف قرار گرفته که میتواند دوباره منظومه شمسی را به 9 سیاره برساند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه لوئیزیانا قصد دارند با تجزیه و تحلیل اطلاعات تلسکوپ وایز ناسا شواهدی از وجود سیاره نهم بدست اورند و وجود این سیاره عظیم گازی را تا دو سال اینده به اثبات برسانند.
اندازه این سیاره عظیم گازی 4 برابر مشتری میباشد و خارج از ابر اورت قرار گرفته است.مدار این سیاره پانزده هزار بار دورتر از زمین و 375 بار دورتر از پولوتون میباشد وبه همین دلیل تا کنون کشف نشده بود.
زمانی که موقعیت دقیق این سیاره مشخص شود میتوان برای اثبات دقیق تر تلسکوپها را بر روی ان متمرکز کرد.
اصلی ترین بحث بر سر این سیاره این است که سیاره تیچه در مدار ستارهای شکل گرفته وبعدها اسیر میدان گرانشی خورشید شده است واین احتمال وجود دارد که اتحادیه بین المللی اختر شناسی دسته بندی کاملا" جدیدی را برای این سیاره انتخاب کند.
خبرهای تکمیلی در لینک ذیل میباشد. http://www.hamshahrionline.ir/news-128309.aspx

[169]

خیلی جالبه!!! با ورود تلسکوپ های بالای 10 متری تا چند سال دیگه علم نجوم به صورت کلی دگرگون(با هدف کامل شدن) میشه و چیزهایی خواهیم دید که تا حالا ندیده ایم!!!
و یه نکته انحرافی: این سایت خبرگزاری"خبر انلاین"(+همشهری انلاین) در زمینه نجوم بیشتر از سایت های نجومی دیگه فعالیت داره! امیدوارم سایت های دیگه نجومی هم یه فعالیتی از خودشون نشون بدن!(این نکته انحرافی بود و خواهشن بهش توجه نکنید و فقط بخونید،درک کنید!)

[venus500]

برنده جایزه 30 میلیون دلاری سفر به ماه چه کسی خواهد بود؟

دانش > نجوم - آخرین تیم‌های رقیب برای تصاحب جایزه ایکس پرایز سفر به ماه انتخاب شدند. این جایزه به روباتی تعلق می‌گیرد که بتواند بیش از 500 متر روی سطح ماه حرکت کند و تصاویر ویدیویی این کاوش را به زمین ارسال کند.
ابوالفضل کریمی: قرار است 29 تیم از 17 کشور جهان برای تصاحب جایزه X-Prize سفر روباتی به ماه که شرکت گوگل حامی مالی آن است رقابت کنند. شرکت‌های رقیب امیدوارند بتوانند با نوآوری‌های خود، مسیر ساخت روبات‌های کاوشگر فضایی با هزینه‌های کم‌تر را هموار کنند.
به گزارش بی‌بی‌سی، این رقابت در سال 2007 آغاز شد و سازمان‌های شرکت کننده در آن معتقدند مشخص شدن برنده نهایی آن تا سال 2015 به طول می‌انجامد.
پیتر دیاماندیس، مدیر اجرایی بنیاد ایکس‌پرایز در این باره گفت:« رقابت رسمی بین شرکت‌های خصوصی برای رسیدن به سطح ماه با روند خوبی در حال جریان است. این تیم‌ها از شرایط بسیار متفاوتی می‌آیند و از کنسرسیوم‌های غیر انتقاعی و گروه‌های دانشگاهی گرفته تا شرکت‌های تجاری با بودجه کافی در آن‌ها دیده می‌شود.»
روبات‌های کاوشگر
برخی از این شرکت‌ها حتی پروازهای تعدادی از فضاپیماها را هم خریداری کرده‌اند تا بتوانند روبات‌های خود را به سطح ماه ببرند.
Astrobotic Technology از دانشگاه کارنگی-ملون قراردادی را با شرکت خصوصی SpaceX منعقد کرده تا از راکت‌های فالکون9 این شرکت برای ارسال روبات‌های خود به فضا استفاده کند. در همین حال نیز برخی آژانس‌های دولتی در حال ترتیب دادن برنامه‌هایی برای ارسال تعداد دیگری از روبات‌ها به سطح ماه هستند.
فضاپیماهای تیم مشترک روسی و ایتالیایی و یک فضاپیمای دیگر از کشور چین نیز قرار است تا سال 2013 زمین را به مقصد ماه ترک کنند.
اما حامیان X-Prize معتقدند آینده کاوش‌های فضایی به دست گروه‌های اداره شونده با بودجه‌های خصوصی خواهد بود.

منبع:خبر آنلاین

[venus500]

اسرار آسمان‌خراش 11هزار ساله فاش شد

برج باستانی شهر اریحا در کرانه باختری رود اردن، اولین آسمان‌خراش جهان است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند استفاده از سایه بلند این برج سنگی روی اریحا و ترس‌های ساکنان این شهر علت اصلی ساخت آن بوده است.
محبوبه عمیدی: شهر اریحا واقع در کرانه باختری رود اردن، اولین شهر باستانی زنده دنیا به‌شمار می‌رود. تحقیقات نشان می‌دهند قدمت این شهر و بخشی از بناهای تاریخی آن به حدود 11هزار سال پیش می‌رسد. یکی از قدیمی‌ترین و اسرارآمیز‌ترین بناهای این شهر تاریخی، سازه سنگی 8.5 متری است که در سال 1952 توسط باستان‌شناسان در ورودی اریحا کشف شده و پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند، نمادی از اولین ترس‌ها و اعتقادات ساکنان این شهر است.
به گزارش ساینس‌دیلی، این تحقیق تازه که به کمک رایانه انجام شده، ساخت این سازه بلند سنگی را که پیش از آغاز کشاورزی در منطقه ایجاد شده، نشان‌دهنده جنگ قدرت در آغاز دوران نوسنگی می‌داند. در واقع گروهی از ترس‌های قدیمی مردم منطقه سوء استفاده کرده‌اند تا طی 10 سال این بنا را ایجاد کنند و با استفاده از آن به این ترس دامن بزنند.

محل ایجاد برج در میان دیواری به ارتفاع 4 متر که سرتاسر شهر را احاطه کرده و ترتیب چیدمان پله‌ها نشان می‌دهد اولین آسمانخراش دنیا دقیقا در محلی برپا شده که با غروب خورشید در بلندترین روز سال، سایه تپه‌های اطراف روی آن خواهد افتاد و پس از آن سایه برج شهر را خواهد پوشاند.
پلکانی که به بهشت می‌رسبد
پله‌های سنگی این برج که هر یک عرضی نزدیک به یک متر دارند و از ارتفاع 4 متری دیوار رو به بالا آغاز می‌شوند، شیب تندی دارند و با زاویه خاصی ساخته شده‌اند، محور این پلکان به نحوی طراحی شده که چشم‌انداز بالاترین نقطه آن حین غروب آفتاب در طولانی روز سال، تمامی شهر اریحا و تپه‌های مشرف به آن بوده است.
محققان این پژوهش می‌گویند: «بازسازی برج، شهر اریحا و تشکیل سایه‌ها در بلندترین روز سال نشان می‌دهد، سایه تپه‌ها هنگام غروب آفتاب ابتدا روی برج، سپس روی قلعه حافظ شهر و در نهایت تمامی شهر می‌افتاده است. پس می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که از نظر اهالی این شهر، برج عنصر زمینی اتصال به نمادی ماورایی یا بهشتی مانند خورشید بوده و ساخت آن از اعتقاد به فلسفه انتظام گیتی ناشی می‌شده است».
پیش از این تصور می‌شد احداث برج و قلعه مستحکم اطراف این شهر برای حفظ آن در برابر سیلاب‌ها بوده است. عده ای دیگر ساخت آنرا اعلام قلمرو توسط ساکنان آن و نشان‌دهنده ثروت و قدرت مردمان این منطقه می‌دانستند. اولین‌بار باستان‌شناسان در سال 2008 به بررسی این برج به عنوان نمادی از فلسفه انتظام گیتی پرداختند.
انطباق زمان ساخت این برج با رواج زندگی اجتماعی در میان انسان‌ها و تعریف سلسله مراتب در این اجتماع که هنوز شکارچی بوده و به تازگی سکونت در یک منطقه را تجربه می‌کرده، صحت این فرضیه را تأیید می‌کند. باستان‌شناسان معتقدند این برج از آنجا که اولین محل گردهم‌آیی انسان‌ها در جهان بوده، نیز حائز اهمیت است.

منبع :خبر آنلاین