جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[ستاره بنیادی]

سازه رصدخانه ملی ایران که برفراز قله 3600 متری گرگش در کاشان ساخته می‌شود،

تکمیل می شود : قله گرگش در ۳۵ کیلومتری جنوب‌شرقی کاشان

در برخی خبرگزاری ها به اشتباه نام کرکس آمده است

[teous]

در "تیتان" بزرگترین قمر "زحل" آتشفشان یخی کشف شد. این کشف علمی توسط دانشمندان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و به کمک کاوشگر فضایی"کاسینی" صورت گرفت.
بر خلاف آتشفشان های کره زمین، از این نوع آتشفشان که به "آتشفشان یخی" موسوم است به جای تصاعد گدازه های داغ، یخ، هیدروکربن و گازهایی مانند آمونیاک ومتان فوران می شود.
دانشمندان سازمان فضایی آمریکا ناسا به کمک عکس های متعدد گرفته شده توسط کاوشگر "کاسینی" توانستند تصاویری سه بعدی از آتشفشان یخی و برآمدگی های مجاور آن به دست آورند.
ارتفاع این آتشفشان یخی که "ساترا" نامیده می شود به حدود یک کیلومتر می رسد، هم چنین عمق آن حداقل 1.5 کیلومتر تخمین زده می شود. به گفته دانشمندان مولکول های خارج شده از دهانه "ساترا" می توانند به عنوان موادی مناسب جهت توسعه حیات در این سیاره مورد استفاده قرار گیرند.براساس اطلاعات به دست آمده توسط کاوشگر، محققان ناسا معتقدند که فوران "ساترا" هر 100 سال یکبار اتفاق می افتد.

[teous]

[Setare KOchOlO]

سلااااااااااااااااام به همه ... خوب وخوش و سلامت باشین ...!!!!!

5شهریور 2 ماه در آسمان است !!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟
امشب راس ساعت بووووووووووووووق مشتری به اندازه ای میرسه که اندازه ماه شب14 میشه !!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
طلوع دل انگیز خورشید را در صبح فردا ازدست ندهید !!!!!!!!!!!!20برابر اندازه فعلی!!!!
... و غیـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــره

اینها همش تیتر خبرایی که شاید باهاشون مواجه شدین ولی به این خبر یه نگاهی بندازین:
همزاد خورشید هم اومد!!!؟؟؟

برخی روزنامه‌ها و سایت‌های خبری خارجی با استناد به اظهارات یک استاد فیزیک دانشگاه کویینزلند در گفت‌و‌گو با یک سایت استرالیایی، چند روزی است چنین تیترهایی را از احتمال مشاهده دو خورشید در آسمان زمین در پی انفجار ستاره‌ای سرخ‌رنگ و غول‌پیکر منتشر می کنند. به گفته آن‌ها، این پدیده دیدنی و خیره‌کننده ممکن است طی همین یکی دو سال آینده اتفاق بیفتد!

به گفته دکتر براد کارتر، ستاره غول‌پیکر یدالجوزا یا آلفا-جبار که به ابط‌الجوزا (Betelgeuse) نیز مشهور است، در آستانه انفجار ابرنواختری است و در صورت انفجار، تحت تاثیر نور بسیار زیاد آن برای مدتی زمین از دو خورشید برخوردار خواهد بود.

کارتر می‌گوید:" در هنگام انفجار یک ستاره که معلوم نیست سال 2011 باشد یا 2012، ابتدا شاهد بارش ذرات ریز نوترینو خواهیم بود که با این‌که 99 درصد انرژی ابرنواختر از طریق این ذرات گسیل می‌شود،‌ هیچ ضرری برای انسان‌ها ندارند."

نکته قابل تامل در خبر اخیر، رویکرد سایت استرالیایی منبع اولیه خبر و برخی سایت‌های انتشاردهنده آن است که با «هالیوودی کردن» ( همیشه پای یک سیاست در میان است!!!!)و پر و بال دادن به اظهارات کارتر، خبر را به نحوی تنظیم کرده‌اند که این تصور در مخاطبان کم دقت ایجاد می‌شود که زمان انفجار این ستاره بسیار نزدیک (سال 2012) خواهد بود؛ رویکردی که شاید چندان بی ارتباط با خرافات مطرح در غرب درباره سال 2012 و فیلم‌ها و قصه‌پردازی‌های صورت گرفته در مورد آن نباشد.

دکتر رضا منصوری، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و مجری طرح رصدخانه ملی ایران بیان می کند انفجار ابرنواختری ستارگان به دلیل تحولات درونشان، پدیده‌ای طبیعی در روند حیات آنها از جمله ستاره یدالجوزا است، اظهار کرد:

«مساله مهم این است که زمان این پدیده در ابعاد میلیون سال قابل تخمین است و این که گفته شود چنین پدیده‌ای مثلا تا سال آینده به وقوع می پیوندد کاملا بی اساس و فاقد مبنای علمی است».

وی انتشار چنین خبری را ناشی از بی دقتی در نقل اظهارات فیزیک‌دان استرالیایی یا تمایل برخی به جنجال‌سازی به منظور کسب شهرت خواند و بر ضرورت توجه رسانه‌ها به مبانی روزنامه‌نگاری علمی و پرهیز از نقل مطالب غیرعلمی و شبه‌علم تاکید کرد.

http://isna.ir/ISNA/

(یدالجوزا یا ابط‌الجوزا، ستاره‌ای با قطر 900 برابر خورشید تقریبا به بزرگی مدار سیاره مشتری، 4 برابر بزرگتر از مدار سیاره زمین به دور خورشید است که دومین ستاره پرنور این صورت‌فلکی جبار یا شکارچی است و 590 سال‌نوری از خورشید ما فاصله دارد. رنگ این ستاره نارنجی است و این شب‌ها در آغاز شب، می‌توان آن را در افق شرقی دید که بالاتر از سه ستاره کمربند جبار واقع شده و به سادگی قابل تشخیص است.
وضعیت این ستاره غول‌سرخ سال‌هاست که برای دانشمندان شناخته شده است. مرگ این ستاره به صورت انفجاری ابرنواختری طی هزاران سال آینده هم دور از ذهن نیست و مطمئنا در صورت وقوع این انفجار با توجه به فاصله نسبتا نزدیک این ستاره به زمین، منظره‌ای بسیار تماشایی خلق خواهد شد؛ اما واقعیت این است که فعلا نمی‌توان تخمین صحیحی از زمان مرگ باشکوه ابرغول قرمز شانه «شکارچی» داشت و تا آن زمان، طلوع قریب‌الوقوع خورشیدی دیگر تنها در آسمان وهم گرفته شبه‌علم و جنجال‌های رسانه‌ای قابل مشاهده است.)

[Sunrise]

دانشمندان ناسا با کمک تلسکوپ فضایی هابل ، جسمی را کشف کردند که به احتمال زیاد دور ترین جسمی است که تا کنون رویت شده است. نور این جسم حدود 13.2 بیلیون سال نوری مسافت را طی کرده تا به تلسکوپ هابل رسیده است و تقریبا 150 میلیون سال نوری دور تر از آخرین جسم کشف شده است. بنابراین دانشمندان احتمال میدهند که جهان عمری در حدود 13.7 بیلیون سال نوری داشته باشد.
این جسم کوچک و کم نور یک کهکشان فشرده است که از ستاره های آبی رنگ ( با دمای بالا )تشکیل شده و حدود 480 میلیون سال بعد از بیگ بنگ متولد شده! بیش از صد عدد از این کهکشانهای کوچک لازم است تا کهکشان راه شیری شکل گیرد!
تحقیقات جدید نشان میدهند که سرعت شکل گیری ستارگان در سالهای نخستین عالم،به طور چشمگیری افزایش یافته و از 480 میلیون سال بعد از بیگ بنگ تا 650 سال بعد از بیگ بنگ ضریب رشدی معادل ده برابر داشته اند.
زمان تولد نخستین ستاره برای دانشمندان مشخص نیست، اما با هر قدمی که از زمین بیشتر فاصله میگیرند، به سالهای اولیه تشکیل نخستین ستارگان و کهکشانها بعد از بیگ بنگ نزدیک تر میشوند...

منبع

[mobi]

یک پزشک نوشت :

شب‌های سپید: آیا در سال ۲۰۱۲ ، دو خورشید را در آسمان خواهیم دید؟!
نوشته شده توسط علیرضا مجیدی در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۹

خبری که چند روز پیش در این سایت استرالیایی منتشر شد و ۲ روز پیش در سایت مشهور هافینگتون پست بازتاب پیدا کرده است، کم کم دارد در وب سرو صدای زیادی به پا می‌کند.

در صورت فلکی جبار یا شکارچی، ستاره‌ای قرار دارد به نام یدالجوزا. این ستاره نهمین ستاره درخشان آسمان محسوب می‌شود و با ما ۶۰۰ سال نوری فاصله دارد. ید الجوزا از بزرگ‌ترین ستاره‌های شناخته شده و یک «ابرغول سرخ» است ، آن قدر بزرگ که اگر به جای خورشید در مرکز منظومه شمسی قرار می‌گرفت ، مدار چهار سیاره عطارد ، زهره ، زمین و مریخ در درونش جای میگرفت و سطح ستاره جایی حوالی کمربند سیارکها واقع می‌شد!

اما از مدت‌ها پیش دانشمندان دریافته‌اند که این ستاره در حال از دست دادن جرم است و ممکن است به زودی این جرم به یک آستانه بحرانی برسد و این ستاره تبدیل به یک ابرنواختر شود و بعد از چند هفته یک ستاره نوترونی یا سیاه‌چاله بر جای بگذارد. گر ید الجوزا، تبدیل به ابرنواختر شود با توجه به جرم زیادی که دارد، گمان می‌رود، از ماه هم درخشا‌ن‌تر باشد و حتی در طول روز هم به آسانی قابل رؤیت باشد! البته این دوره، بیشتر از چند هفته به درازا نخواهد کشید.

ابر نواختر چیست؟ هنگامی که تمام سوخت هسته‌ای یک ستاره با جرم بیشتر از حد چاندراسکار (۱٫۴۴ جرم خورشیدی) به پایان برسد، نیروی گرانش برتری یافته و ستاره شروع به انقباض می‌کند. دراین حالت به دلیل عدم وجود فشار کافی داخلی، ستاره شروع به فروریزش می‌کند، برای وقوع یک انفجار ابرنواختری سرعت فروریزش باید بسیار زیاد باشد. فشار روی هسته ستاره سبب فشردگی آن می‌شود که در نتیجهٔ آن الکترون‌ها و پروتون‌های مجزا ترکیب شده و نوترون‌ها را به وجود می‌آورند زیرا در آن فشار شدید تنها نوترون‌ها می‌توانند وجود داشته باشند. سرانجام بخش بیرونی ستاره منفجر شده و تبدیل به سحابی ابرنواختری می‌شود.

نخستین بار، در ۱۸۵ سال پیش از میلاد مسیح چینی‌ها یک ابرنواختر را مشاهده و ثبت کردند.
سیستم چند ستاره‌ای در عالم خیال و افسانه:

چه چیز جالبی! تصورش را بکنید که دو خورشید داشته باشیم، این یعنی تجلی تصویرسازی‌های جورج لوکاس.

وقتی خبر را خواندم، بی‌اختیار یاد یکی از کتاب‌های علمی تخیلی ایزاک آسیموف به نام شبانگاه افتادم. در این کتاب علمی تخیلیع آسیموف با تخیلی قابل تحسین، سیاره‌ای را برایمان خلق کرد که چهار ستاره داشت، طوری که هیچ وقت در این سیاه تاریکی وشب حکم‌فرما نمی‌شد. اما متعاقب کسوفی که باعث شد که برای ساعات محدودی، سطح سیاره تاریک شود، انسان‌های روی سیاره که اصلا از لحاظ روانشناسی و بیولوژیکی به تاریکی عادت نداشتند، وحشت‌زده شدند و همین مطلب منجر به آشوب و هرج و مرج و از میان رفتن بنای تمدنی‌شان شد.

خوب مختصرتر از این نمی‌شد، تعریف کرد! تازه سال‌های سال از خواندن این کتاب گذشته است.
ضرورت بازتاب صحیح اخبار علمی: اما چیزی که این روزها باعث بحث و مناقشه شده است، خبر سایت استرالیایی News.com.au بوده است. این سایت با هالیوودی کردن و پر و بال دادن به گفتگویش با استاد دانشگاه کیوزلند جنوبی -دکتر برد کارتر- خبر را طوری ساخته و پرداخته کرده است که خواننده بی‌دقت گمان می‌برد، انفجار ستاره بسیار نزدیک خواهد بود.

حقیقت این است که فعلا نمی‌توان تخمین درستی از زمان پایان کار یدالجوزا داشت، اما بسیار محتمل است که در هزاره جاری شاهد این ابرنواختر باشیم. یک هزار سال در مقیاس نجومی، زمان بسیار کوتاهی است.

اما سایت بزرگ و مشهور هافینگتون پست، کار بدتری کرده است و با آوردن سال ۲۰۱۲ در تیتر خبر، دیگر کاملا به سیم آخر زده است!

ساده نقل کردن اخبار و تلاش برای جلب مخاطب، نباید مترادف با دستکاری خبر و بزرگ‌نمایی کردن انگاشته شود. مخصوصا در مورد خبرهای علمی که هر کس با جستجویی اندک می‌تواند، متوجه واقعیت شود.

فاکس نیوز که تصادفا متعلق به همان گروه خبری سایت استرالیایی مزبور است، کوشیده است، در مقاله‌ای کاربران اینترنت را از اشتباه دربیاورد.

البته مسئله جالب این است که با توجه به فاصله ید الجوزا از ما، ممکن است این ستاره صدها سال پیش منفجر شده باشد و امواج نورش در فضا در حال حرکت به سوی ما باشند.

اما صورت فلکی جبار یا شکارچی، در ستاره‌شناسی شرقی و همچنین نزد یونانی‌ها و غربیان، صورتی جالب و پر از وهم و خیال و افسانه است:

جَبّار یا شکارچی، صورتی فلکی که در گذشته، چون شمالی یا جنوبی بودن صورتها را نسبت به دائرة‌البروج می‌سنجیدند، دومین صورت از صور فلکی نیمکرۀ جنوبی آسمان به شمار می‌آمد و به صورت مردی با عصایی در دست و شمشیری بر کمر تصور می‌شد. یونانیان آن را اوریون ۲ می‌خواندند که در اساطیر یونانی، شکارچی غول‌پیکری است که هویتی نیمه‌خدایی دارد و گفته‌اند که خدایان پس از مرگ او را به شکل این صورت فلکی در آسمان قرار دادند.

برابر افسانه‌ای، شکارچی روزی «آرتمیس» -الهه شکار- را هنگام شنا در آب غافلگیر کرد ، آرتمیس از این واقعه عصبانی شد و شکارچی را به صورت گوزن در آورد. آنگاه سگ‌های شکاری او نتوانستند شکارچی را باز شناسند و وی را تکه تکه کردند و از هم دریدند . پس از آن جبار به همراه سگ‌ها به شکل صورت فلکی به آسمان صعود کرد و به واقع در آسمان می توانید کلب اکبر و کلب اصغر را با ستارگان اصلی باشکوهشان شعرای یمانی و شعرای شامی مشاهده کنید و به تحسین زیبایی و شکوه آنها بپردازید .

در داستان دیگر جبار ، معشوق آرتمیس یا «آروارا» ، الهه سرخ فام بامداد ، انگاشته می شود . می گویند الهه شکار آرتیمیس ، که وظیفه نور افشانی ماه را نیز بر عهده داشت ، به خاطر جبار فراموش کرد ، نور ماه را بتاباند . خدای خورشید از این موضوع چنان عصبانی شد ، که شکارچی را با تابش اشعه های نورانی خود نابینا کرد .

بر اساس افسانه‌ای دیگر آرتمیس خود از روی اشتباه جبار درمانده را مورد اصابت تیر قرار داد . آرتمیس برای جبران، از پدرش ، زئوس خواست که شکارچی یا جبار را با سگهایش و شکاری که کرده بود ، یعنی خرگوش ( صورت فلکی ارنب ) ، به آسمان منتقل کند .

در بابل باستان مردم در صورت فلکی جبار نقش خدایی را می‌دیدند ، که سنگهای قیمتی و جواهرات را خلق می کرد . در واقع هم ستاره نورانی قرمز رنگ «یدالجوزا» و ستاره نورانی سفید متمایل به آبی «رجل الجوزا» یاقوت و الماس را به خاطر انسان می آورند .

شاید پر وبال گرفتن این شایعه در اینترنت تا حدی به خاطر این افسانه‌ها و فیلم تخیلی ۲۰۱۲ باشد!

[parisa]

تصویر جدیدی که به تازگی توسط ناسا منتشر شده ادعای دیرینه این سازمان را به تایید می‌رساند: هیچ صورتی بر روی مریخ وجود ندارد و آنچه به عنوان صورت دیده شده تنها یک تپه سنگی است
فضاپیمای وایکینگ ناسا در سال 1976 تصاویری شگفت انگیز از منطقه‌ای در مریخ به ثبت رساند که در آن ساختاری مشابه صورت انسان به چشم می‌خورد.
به گزارش خبرگزاری مهر، از آن زمان نظریه‌های بحث برانگیزی برای توضیح و توجیه چنین ساختاری بر روی مریخ ارائه شد، نظریه‌هایی مانند اینکه این ساختار اثباتی بر وجود مریخی‌ها است و ناسا و دولت آمریکا از حضور این موجودات آگاه بوده‌اند و آن را پنهان می کرده‌اند.
با این همه تصویر جدیدی که از دوربین HiRISE بر روی مدارگرد اکتشافی ماه به دست آمده است از نزدیک‌ترین فاصله از سطح سیاره به ثبت رسیده و می‌توان به خوبی دید چهره انسانی که در تصویر قدیمی دیده می‌شد، در تصویر جدید کاملا ناپدید شده است.

تصویر اولیه ای که توسط مدارگرد وایکینگ به ثبت رسیده بود از وضوح و کیفیت تصویری پایین‌تر و ساختار نوری متفاوتی برخوردار بوده است، عواملی که می‌توانستند به راحتی به خطای دید منجر شوند.

در نهایت مشخص شد این چهره بر روی مریخ تنها یک تپه سنگی در منطقه "سیدونیا" بوده است. از زمان ثبت اولین تصویر بسیاری بر این باور بودند صورت انسان اثر هنری به جا مانده از تمدن باستان مریخیان است که مقایسه دو عکس قدیمی و جدید به خوبی جزئیات و مدارکی کافی را برای پایان دادن به فرضیه‌های مجسمه سازی بر روی مریخ به فراهم آورده است.
منبع: /www.hamshahrionline.ir

[Mostafa]

سلام پريسا خانم

ممنون به خاطر مطلبتون

راستش چيزي كه ميخوام بگم هيچي از ارزش كار مفيد شما در جمع آوري خبر كم نميكنه

اما

اين خبر كه اين عكس صورتك مريخي فقط يك تپه سنگي است و ربطي به صورت آدم ندارد ، يك كم قديمي است .

قدمتي به اندازه 10 - 12 سال !!! ( شايد هم بيشتر )

متآسفانه رسانه هاي ما در اعلام اخبار علمي با بي مسئوليتي كامل عمل ميكنند !!

نمونه هاي خبر هاي غلط ، ترجمه هاي اشتباه و غير مسئولانه بسيار زياد است كه اگر فرصتي بود در آينده نمونه هايش را عرض خواهم كرد .

ولي متآسفانه سرويس هاي علمي خبرگزاري ها چون موظف به انجام كار هستند بدون هيچ تحقيقي برخي اخبار را اعلام ميكنند !

در حقيقت اين خبر نه تنها داغ نيست ،حتي سرد و يخي هم نيست ! اين خبر فوت فرموده اند !!!

( متوجه هستم كه در سطر اول خبر ذكر شده كه " عكس جديد ناسا ، ادعاي ديرينه را اثبات ميكند " اما خبر به گونه اي تنظيم شده كه خواننده غير حرفه اي تصور كند خبر مال ديروز است !

پي نوشت : اصولآ خبر آنلاين و فارس و كيهان و رجا نيوز و.... منابع خوبي براي اخبار علمي نيستند !!

[geologist]

طلوع پيش از موعد خورشيد در جزيره گرينلند دانمارک باعث گيجى دانشمندان و به وجود آمدن اين نگرانى شده که يخ‌پهنه قطب شمال سريع‌تر از آنچه که تا پيش از این فکر مى‌شد در حال آب شدن است. به گفته متخصصان، خورشيد بايد روز 13 ژانويه پس از يک ماه و نيم تاريکى زمستانى در شهر غربى ايلوليسات گرينلند طلوع مى‌کرد اما براى اولين بار در طول تاريخ، نور خورشيد دو روز زودتر در تاريخ 11 ژانويه در آسمان اين شهر ظاهر شد. اين طلوع اسرارآميز باعث گيج شدن دانشمندان شده، اگرچه آنها معتقدند که بهترين توجيه براى اين رخداد اين است که يخ‌پهنه در حال ذوب، افق را پايين‌تر آورده و باعث شده که نور خورشيد زودتر ‌بتابد. اين نظريه که بر اساس ذوب تدريجى صفحه يخ گرينلند است توسط مطالعات اخير در مورد آب و هوا پشتيبانى مى‌شود. در گزارشى از سازمان جهانى هواشناسى آمده که دماى گرينلند سه درجه از ميانگين دماى سال گذشته بالاتر رفته است. براساس اين گزارش، ماه دسامبر گرم‌تر از معمول بود و براى اولين بار در کوجاک واقع در کبک کانادا به جاى برف، مردم شاهد بارش باران بودند. برخى معتقدند که رخداد طلوع زودتر از موعد خورشيد توجيهى نجومى دارد اما ولفگانگ لنهاردت، رئيس دپارتمان ژئوفيزيک در موسسه مرکزى علوم هواشناسى در وين با اين نظريه مخالفت کرده و گفت: صورت فلکى ستارگان تغييرى نکرده است چرا که اگر چنين اتفاقى مى‌افتاد همه از آن باخبر مى‌شدند. داده‌هاى محور و چرخش زمين به طور مداوم در حال نظارت است و در صورت بروز هرگونه تغيير ما متوجه آن خواهيم شد.

منبع

[nima]

ناسا هفته گذشته توانست فضاپیمای NanoSail-D خورشیدی خود را پس از 45 روز بی خبری در مدار کم ارتفاع زمین قرار دهد، اکنون این فضاپیمای بادبانی در اولین کشتیرانی خورشیدی مداری جهان حضور پیدا کرده و در برابر دوربینهای عکاسی زمینی ها خودنمایی می کند.


این فضاپیمای بادبانی به جای شیوه های متداول تامین انرژی، از نور خورشید برای تامین انرژی خود استفاده می کند. در حالیکه نظریه استفاده از بادبانهای خورشیدی برای مدتها به صورت غیر عملی باقی مانده بود، NanoSail-D در حال حاضر دومین فضاپیمای بادبانی خورشیدی است که پس از فضاپیمای ایکاروس ژاپنی ها در مدار زمین قرار گرفته است.


به گفته "دین الهورن" مسئول تحقیقاتی پروژه NanoSail-D ، با وجود اینکه انرژی خورشیدی نمی تواند مشابه انرژی های احتراقی قدرت و شتاب بالایی به وجود آورد، می تواند انرژی طولانی مدت برای حرکت در سرعتی ثابت را برای فضاپیما تامین کند.

به گفته وی بهترین مثال برای این نوع از انرژی فضاپیمای ویه جر است که برای رسیدن به این نقطه از جهان، لبه سامانه خورشیدی، 30 سال زمان صرف کرد اما در صورتی که همین فضاپیما از بادبانهای خورشیدی بهره می برد، 10 ساله به همین موقعیت می رسید.


سازمان ناسا به همراه وب سایت Spaceweather.com به منظور بزرگداشت پرتاب موفقیت آمیز این فضاپیما و کمک به جمع آوری اطلاعات، رقابت عکاسی را ترتیب داده تا طی آن بهترین عکس از این فضاپیمای 9 متر مربعی بادبانی را قبل از بازگشتش به زمین که در ماه های آوریل یا می خواهد بود، به دست آورد. برنده این رقابت جایزه ای به مبلغ 500 دلار دریافت خواهد کرد. اطلاعاتی که از این تصاویر به دست خواهند آمد نیز برای ناسا بسیار ارزشمند به شمار می رود.

فضاپیمای بادبانی ناسا که به همراه ماهواره میکروستلایت FASTSAT ناسا به مدار پرتاب شد، قرار بود در تاریخ 6 دسامبر از ماهواره جدا شود، اما این اتفاق تا 21 ژانویه رخ نداد. دلیل این تاخیر در جدا شدن هرگز آشکار نشده است با این همه ناسا همچنان در تلاش است تا این موضوع را کشف کند.


بادبان خورشیدی ناسا دارای هشت باطری لیتیومی است که از قابلیت شارژ مجدد برخوردار نیستند. با وجود پرتاب دیرهنگام، NanoSail-D در مسیر درست خود قرار گرفته است و ناسا از نتایجی که تا به حال از این پروژه به دست آورده کاملا راضی و خشنود است و تلاش دارد از اطلاعات این پروژه در ماموریتهای آینده خورشیدی نیز بهره ببرد.


ژوهانس کپلر اولین فضانوردی است که در حدود 400 سال پیش پس از دیدن حرکت دنباله یک ستاره دنباله دار به واسطه بادهای خورشیدی، ایده سفر در فضا با کمک بادبانهای خورشیدی را مطرح کرد.

با این همه فضاپیماهای بادبانی مدرن مانند NanoSail-D یا ایکاروس با استفاده از فشار ناچیز اما ممتد نور خورشید به حرکت خود ادامه می دهند.

بر اساس گزارش ناسا، NanoSail-D که با چرخش در مدار زمین در زیر نور خورشید خواهد درخشید، به اندازه ای درخشان و آشکار خواهد بود که با کمک چشم غیر مسلح نیز بتوان آن را مشاهده کرد و ناسا نیز با توجه به همین ویژگی مسابقه عکاسی از فضاپیمای بادبانی اش راه اندازی کرده است.


منبع:آسمان شب