سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
سلام...
اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده
لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید
ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان
ویرایش توسط آسمون : 03-12-2013 در ساعت 11:57 PM
.mehrab., 169, 2215, 4512, @p@rs, Ahmad, aida88, Ali Mohamad Nesari, Amin Hejazi, Amin-Mehraji, amir adib, Amir Ali Sobati, Amirali, andromeda.s, Angie, Arian Soltani, Arta.kh, aseman zibast, Astronomer, Astronomy*, ata moradi, aypara, ᗩᖇ☂ᗰᓰᔕᔕ, banusara, behnambm, Behnaz sasani, Beyran99, COLDFIRE, darya-dr, delniya, elman, ESA Moon, e_moases, Fery.JWST, ghasedac, hadi soleimani, hamid reza, hermes, Hojjat Zafarkhah, Hooman, hopefullstar, javadstar76, Kianoosh.S, m.astronomer, m.bio7, Mahdieh. GH, maryam MP, marzieh, masi, Masoume falaki, mersad.tareqh, milad77, mobi, Mojtaba.M, mojtaba79, moonlight13, Mostafa, msalek, nakhodaye aseman, Navid MMM, neda vardast, Negar Najafi, Parnia Shokri, parvin, ramin50, reza fety, reza3000, rezash, rOOzbeh_kAkA, SaBa Ho0shmanD, Sadrieh fatoorchi, Saeed Jafari, SAEED560, sama.ara, saraaa, sasan20oo20, savoj, Setare KOchOlO, setareh sadeghi, shahab_s, shima1377, skynight, Sky_Watcher, SSgumS, star10, STAR4U, storm, subaro, Taha Nagahi, toraj1358, فائزه معتضدیان, منجم95, محمود قادری, محمد فتحی, محمد مهدی محمدی, محمد اسلامی سرای, محمد سروش, مداد رنگیهام, مسعود فرح بخش, هانیه امیری, گلناز, yperseusy, zahra H, Zahra Shakeeb, |Alireza|, آیو, آسمون, امیر حسین, امیر عباس, امیرعلی, اورانوس, حمیدرضا, حسین زارعی, خشایار زمانیان, ریحانه نوروزی, رخساره روشنی, رضا طامهری, زهرا- ساريخاني, سیاره ی ناهید, سپیده دم آسمان, ستاره آبي, سحر دین محمدی, شهلا ناصریان, شادي شهراييني, شبنم مختاری, شعری, علیرضا محمدی
مشارکت چین و هندوستان در ساخت بزرگترین تلسکوپ جهان
چین و هندوستان برای پیشی گرفتن در مطالعات نجومی در رقابتی شدید با یکدیگر قرار گرفته و هر یک در تلاشند در پروژه ای که منجر به ساخت بزرگترین تلسکوپ جهان خواهد شد، مشارکت موثرتری داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری مهر، چین و هندوستان بخشی از هزینه های ساخت و ساز این تلسکوپ بزرگ در هاوایی را که انتظار می رود به یک میلیارد دلار نیز برسد، خواهند پرداخت. تلسکوپ سی متری در قله کوه آتشفشانی مائونا کی در هاوایی بنا خواهد شد.
این دو کشور در ازای پرداخت هزینه های ساخت این تلسکوپ مدتی تعیین شده را برای استفاده از تلسکوپ در مطالعات نجومی خود در اختیار خواهند داشت. این اولین تلسکوپ پیشرفته ای است که این دو کشور در ساخت آن مشارکت داشته و از آن استفاده خواهند کرد.
چین و هند اکنون از شرکای اصلی پروژه ساخت تلسکوپ سی متری که قرار است در سال 2018 پس از پایان یافتن پروژه ساخت آن، به عنوان بزرگترین تلسکوپ جهان شناخته شود را امضا کرده اند. این تلسکوپ با نام اختصاری TMT می تواند سیاره هایی که در مدار ستاره ها و خورشیدهای بیگانه در حرکتند را رصد کرده و به اخترشناسان امکان دهد تا شکل گیری سیاره ها و ستاره های جدید را مشاهده کنند.
همچنین TMT به اندازه ای قدرتمند است که به دانشمندان کمک کند تا بتوانند با نگاه کردن به فاصله 13 میلیون سال نوری از جهان، نشانه هایی از ساختار جهان اولیه را به دست آورند.
چین در سال 2009 به عنوان ناظر به این پروژه پیوست و هند یک سال پس از چین وارد پروژه شد، اکنون هر دو این کشورها در این پروژه مشارکت داشته و نمایندگانی را در هیات اجرایی آن دارند. ژاپن که خود تلسکوپ 8.3 متری "سوبارو" را در هاوایی دارد نیز یکی از شرکای این پروژه به شمار می رود.
با این همه در صورتی که این تلسکوپ پس از تلسکوپ 42 متری کشورهای اروپایی ساخته شود، هرگز نخواهد توانست عنوان بزرگترین تلسکوپ جهان را از آن خود سازد.
بر اساس گزارش تلگراف، چینی ها قصد دارند از این تلسکوپ برای مطالعه بر روی منشا سیاره های فراخورشیدی، سیاهچاله ها، ماده تاریک و انرژی تاریک استفاده کنند. دانشمندان چینی امید دارند این تلسکوپ بتواند به چین در غلبه به مشکل کمبود تجهیزات رصدهای نجومی کمک کند.
منبع: www.nojumi.org
کهکشان راه شیری میزبان بیش از 160 میلیارد سیاره
نتایج بررسیهای گروهی از ستاره شناسان فرانسوی نشان می دهد که بیش از 160 میلیارد سیاره در کهکشان راه شیری وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان موسسه فیزیک نجوم پاریس در بررسیهای خود نشان دادند که هر یک از 100 میلیارد ستاره حاضر در راه شیری به طور متوسط میزبان 1.6 سیاره است و بنابراین 160 میلیارد دنیای احتمالی تنها در کهکشان ما وجود دارد که تعداد بسیاری از این سیارات فرامنظومه خورشیدی، سنگی، کوچک و مشابه زمین هستند.
"آرنوا کاسا" سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص گفت: "این مطالعه به ما می گوید که سیارات پیرامون ستارگان بیشتر از آنکه استثنائی باشند معمولی هستند. از این پس ما باید بدانیم که کهکشان ما نه تنها مملو از میلیاردها ستاره درخشان است بلکه میزبان میلیاردها دنیای فرامنظومه خورشیدی پنهان است."
تا به امروز، ستاره شناسان بیش از 700 سیاره فرامنظومه خورشیدی را کشف کرده اند و 2 هزار و 300 سیاره دیگر نیز که توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا شناسایی شده اند در انتظار تائید به سر می برند.
در این تحقیق فرانسوی، محققان اطلاعات جمع آوری شده توسط یک سری از تلسکوپهای زمینی را که بین سالهای 2002 تا 2007 میلیونها ستاره را رصد کردند مورد بررسی قرار دادند و در نهایت 40 رویداد را انتخاب کردند و به این نتیجه رسیدند که از این تعداد، در 3 رویداد حضور یک سیاره نزدیک به یک ستاره را تضمین می کرد.
براساس گزارش مدیا ایناف، ستاره شناسان از تمام این اطلاعات برای ارزیابی تعداد واقعی دنیاهای بیگانه ای که می توانند در راه شیری وجود داشته باشند استفاده کردند.
محاسبات این دانشمندان نشان داد که 17 درصد از ستارگان این کهکشان دارای سیاره ای با جرم مشابه جرم مشتری، 52 درصد دارای سیاره ای مشابه نپتون و 62 درصد دارای "سوپر زمین" با جرم متوسط 5 برابر جرم زمین هستند.
منبع: www.nojumi.org
كشف نخستين سياره حلقهدار شبهزحل؟!
دانشمندان اخيرا اعلام كردهاند كه جسم ناشناسي كه پنج سال پيش در آسمان كشف شده بود، ممكن است اولين سياره حلقهدار شبه زحل در خارج از منظومه شمسي باشد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی ـ نجومی به نقل ازايسنا، اين يافتهها كه اخيرا در دويست و نوزدهمين نشست انجمن نجوم آمريكا ارائه شده، در پي بررسي يك گرفتگي نور متغير از يك ستاره در نزديكي اين جسم مبهم بدست آمدهاند.
به گفته محققان، بررسيها بر روي گرفتگي نور عبوري يك ستاره كروي يا يك صفحه دور ستارهاي از برابر ستاره مادر نشان داد كه تنها گزينه ممكن براي توضيح اين رويداد ميتواند وجود نوعي سيستم حلقهاي غبار به دور مدار يك همسايه كوچكتر باشد.
اين كشف در زمان بررسي مجموعه صورت فلكي عقرب و قنطورس توسط محققان براي تحليل تغييرات نور ستارههاي خورشيد مانند در طول زمان اتفاق بيفتاد. اين مجموعه، نزديكترين ناحيه شكلگيري ستاره در نزديكي خورشيد به شمار ميرود.
يكي از ستارگان اين مجموعه موسوم به 1SWASP J140747.93-394542.6 بطور خاصي در طول يك دوره 54 روزه در اوائل سال 2007 به نمايش تغييرات چشمگيري پرداخته بود كه نمايشگر وجود يك جسم ديگر در مدار آن بود. حجم اين ستاره مشابه خورشيد بوده با اين تفاوت كه سن آن حدود 16 ميليون سال و بسيار جوانتر از خورشيد است. اين تفاوت در حد يك 300 هزارم سن خورشيد بوده و فاصله آن با زمين در حدود 420 سال نوري است.
فاصله جسم اطراف اين ستاره 1.7 برابر فاصله زمين تا خورشيد بوده كه حدود 150 ميليون كيلومتر است.
در صورت عبور يك جسم كروي ساده از برابر اين ستاره، شدت نور آن بايد بتدريج كم و زياد شود. اما دانشمندان در اين پژوهش متوجه يك گرفتگي طولاني و پيچيده با كاهشهاي خاموش و روشن شدند. در عميقترين بخشهاي گرفتگي، حداقل 95 درصد نور ستاره توسط غبار متوقف ميشد.
طبق برآورد دانشمندان اين جسم ناشناس احتمالا يك سياره حلقهدار با چندين حلقه نازك غبار است. اين كشف احتمالا اولين سيستم حلقههاي غبار نازك و گسسته بدست آمده در اطراف يك جسم كم حجم در خارج از منظومه شمسي است.
اسامي حلقههاي كشف شده تاكنون به ترتيب از حلقه متراكم داخلي تا سه نازك بيروني آن روچستر، سوثرلند، كامپاناس و تلولو هستند.
بيرونيترين حلقه اين جسم حدود 60 ميليون كيلومتر با سطح سياره فاصله دارد. درصورتي كه كه اين سيستم با سيستم زحل تشابه داشته باشد، حجم تركيبي آنها با يكديگر به ميزان هشت برابر حجم ماه زمين است.
اين درحاليست كه سوالات زيادي در مورد طبيعت اين جسم حلقهدار از جمله امكان سياره بودن آن، يا يك ستاره كم حجم يا نوعي ستاره كوتوله قهوهاي بودن اين جسم هنوز باقي است.
در صورتي كه اندازه اين جسم كمتر از 13 برابر حجم مشتري باشد، امكان شباهت آن به سياره زحل زياد بوده و در صورت 13 تا 75 برابر بودن آن نسبت به سياره مشتري، احتمالا يك ستاره كوتوله قهوهاي است. در صورت بزرگتر بودن آن و وجود همجوشي هستهاي، امكان ستاره بودن اين جسم وجود دارد.
مشاهدات تلسكوپي بيشتر ميتواند در تعيين كشش گرانشي اين جسم بر روي ستاره ميزبان و در نهايت حجم آن كمك كند.
از ديگر جذابيتهاي اين جسم ميتوان به فاصله حلقههاي آن از يكديگر اشاره كرد. در صورت سياره بودن اين جسم، امكان وجود قمر در اطراف آن افزايش يافته و در صورت ستاره بودن آن، ممكن است سيارات جديدي در اطراف آن بوجود بيايند.
منبع: www.nojumi.org
نقشه جديد پروژه نقشهبرداري ليمان آلفا بر روي مدارگرد اکتشافي ماه ناسا به نمايش ويژگيهايي از قطبهاي شمال و جنوب ماه در نواحي بخش تاريك ماه پرداخته است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی ـ نجومی به نقل ازايسنا، در اين نقشه از يك شيوه بديع براي بررسي مناطق موسوم به سايهنشين ماه پرداخته و اين بخشهاي نامرئي را به منصه ظهور رسانده است.
اين نقشهها به نمايش بسياري از بخشهاي هميشه تاريك ماه در طول موجهاي فرابنفش دور پرداخته و نشان داده كه اين مناطق بسيار تاريكتر و قرمزتر ار نواحي نزديكتر كه نور خورشيد را دريافت ميكنند، هستند. اين نواحي تاريك با خلل و فرجهاي بزرگ سطحي سازگار بوده و يك خاك كركدار را نشان ميدهند كه رنگ قرمز با احتمال وجود آب يخزده در اين سطوح مطابق شده است.
به گفته محققان، نتايج بررسيها حاكي از وجود يك تا دو درصد آب يخزده در برخي از خاكهاي مناطق هميشه تاريك است. اگرچه تا پيش از اين انتظار ميرفت كه خط بينسيارهاي ليمان آلفا پيش از متراكم شدن هر گونه آب يخزده را از بين ببرد.
طبق برآوردهاي اين تيم تحقيقاتي، فقدان آب يخزده حدود 16 برابر آهستهتر از انتظار است. علاوه بر آن، انباشت آب يخزده همچنين احتمالا به شدت به شرايط محلي مانند دما، چرخه گرمايي و حتي نظر زمين شناسي اخير در مورد «تاثير باغباني» وابسته است.
شناسايي آب يخزده در اين نواحي جديد به درك فزاينده دانشمندان در مورد وجود آب در ماه و انواع وابسته آن خواهد افزود.
مقايسههاي اين نقشهها كه با استفاده از دادههاي بدست آمده در بخش روز ماه بدست آمده، ميتواند به كشفهاي بيشتر در مورد آب يخزده و همچنين تخلخلهاي سطحي بخش تاريك ماه بينجامد.
محققان پروژه نقشهبرداري ليمان آلفا قصد دارند از اين شيوه بر روي مناطق ديگر ماه و همچنين ديگر اجرام آسماني مانند سياره عطارد استفاده كنند.
منبع: www.nojumi.org
تلسکوپ RXTE بازنشسته شد
مرکز فضایی ناسا پس از ۱۶ سال فعالیت مستمر علمی، "کاوشگر زمانسنجی پرتو ایکس رُسی" (RXTE)، وابسته به سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، آخرین رصد خود را به ثمر رساند. این ماهواره در طول مدتزمان فعالیتاش، چشماندازهای بینظیری از نواحی خشن کیهان، مثل محیط گرداگرد کوتولههای سفید (که بقایای بعد از مرگ ستارهای مثل خورشید هستند)، ستارههای نوترونی و سیاهچالهها را تهیه کرده بود.
RXTE، دادههای مربوط به آخرین رصد علمی خود را در چهارم ژانویه سال جاری به زمین مخابره کرد و تکنیسینهای پایگاه گادرد ناسا هم بعد از انجام آزمونهای لازم، ماهواره را در پنجم ژانویه بازنشسته کردند. تلسکوپ رسی، گام از دایره اهداف اصلی خود بسیار فراتر نهاده بود و طی چندین سال، سخاوتمندانه به فعالیتهای علمیاش ادامه میداد.
فعالیتهایی که نتیجهاش انتشار بالغ بر دوهزار و ۲۰۰ مقاله علمی در نشریات معتبر جهانی، ۹۲ رساله دکترا و بیش از هزار هشدار فوری برای ستارهشناسان سرتاسر دنیا بود تا بدون فوت وقت، آن پدیدهای که ماهواره پی به وجودش برده بود را رصد کنند.
تاد استرومایر (Tod Strohmayer)، دانشمند ارشد پروژه RXTE در پایگاه گدارد، میگوید: "دیگر سن و سالی از فضاپیما و تجهیزاتش گذشته بود و بالاخره RXTE در پایان مأموریتش، همه دستوراتمان را عملی کرد و کارهایی بلکه فراتر از آن را هم بهثمر رساند."
بازنشستگی RXTE، پیرو تصمیمهای یک کمیته بازبینی در سال ۲۰۱۰ انجام گرفت. این کمیته، موظف به ارزیابی و اولویتبندی امور وابسته به تمام مأموریتهای اخترفیزیکی فعال ناسا بود. دبورا نپ (Deborah Knapp)، مدیر پروژه RXTE در پایگاه گادرد میگوید: "دو روز منتظر ماندیم ببینیم ابزارآلاتی که خاموش شده بودند، آیا دوباره به کار خواهند افتاد یا نه؛ که چنین اتفاقی نیفتاد."
پیشبینی میشود این ماهواره که وزنی در حدود سههزار و ۱۵۰ کیلوگرم دارد، مابین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳، بسته به اینکه فعالیت خورشید چگونه تغییر کند (و لذا باعث انبساط، یا انقباض لایههای فوقانی جو زمین شود)، به جو برخورد کند و از میان برود. اخترشناسان به پاس پایان فعالیت علمی طولانی و پربار این مأموریت، برنامه ویژهای را طی دویست و نوزدهمین نشست انجمن اخترشناسی آمریکا (AAS) به تاریخ دهم ژانویه در شهر آستین تگزاس، به این موضوع اختصاص خواهند داد.
RXTE، روزنههای جدیدی را رو به کارکرد ستارههای نوترونی و سیاهچالهها گشود. اخترشناسان به کمک دادههای حاصل از این مأموریت، پی به وجود میدانهای مغناطیسی عظیمی گرداگرد بعضی از ستارههای نوترونی (موسوم به مگنتارها) بردند و موفق به کشف نخستین تپاخترهای تندشونده با دوره تناوب تنها چند میلیثانیه شدند؛ یعنی یک مرحله از تولد تپاخترهای میلیثانیهایِ بازیافتی، که نخستین بار در دهه ۸۰ میلادی پیشبینی شده بود.
این ماهواره همچنین نخستین شواهد عینی از پدیده "کشش چارچوب"، که یکی از پیشبینیهای نظریه نسبیت عام اینشتین است را در اطراف یک سیاهچاله به دست آوردند.
جامعه علمی، با اهدای پنج جایزه برجسته به پژوهشهای RXTE، قدردان کشفیات این ماهواره بودهاند. این جوایز عبارت بودند از چهار جایزه رسی (در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۳، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹) از طرف شاخه اخترفیزیک انرژیهای بالا، وابسته به انجمن اخترشناسی آمریکا و نیز جایزه NWO اسپینوزا در سال ۲۰۰۴ (بالاترین جایزه علمی کشور هلند)، از طرف سازمان پژوهشهای علمی هلند.
منبع:آسمان پارس
راز طوفان ها و دریاچه های تیتان
با کمک شبیه سازی جدید رایانهای از قمر تیتان، محققین دانشگاه کالیفرنیا توانستند در مورد سه سوال بیجواب قمر تیتان توضیح دهند.
تیتان بزرگترین قمر شگفت انگیز و ناشناختۀ زحل، سراسر پوشیده از ابر ضخیمی از متان است. دمای سطح آن ۳۰۰- درجۀ فارنهایت و قطرش کمتر از نصف قطر زمین است که با طوفانهای بارانی و دریاچههای متانش خود نمایی میکند. در منظومۀ شمسی به غیر از زمین تیتان تنها مکانی است که سطح آن با مقادیر بسیار زیادی از مایع پوشیده شده است.
یکی از این سوالهای عجیب در رصدی در سال ۲۰۰۹ بود، زمانی که گروهی از محققین به سرپرستی پروفسور «اودد آهارونسون» (Oded Aharonson)، از موسسۀ فنآوری کالیفرنیا (کلتک) دریافتند که دریاچههای متان بیشتر در حوالی قطبهای تیتان دیده میشوند و در نیمکرۀ شمالی بیشتر از جنوب وجود دارند. کشف دوم این بود که در عرضهای جغرافیایی پایینتر نزدیک به استوای تیتان رطوبت و دریاچههای کمتری وجود دارد. در سال ۲۰۰۵ وقتی کاوشگر هیوگنس بر سطح تیتان نشست کانالهایی پر از متان مایع یافت و در سال ۲۰۰۹ محققین کلتک طوفانهای شدیدی را کشف کردند که این باران را به این مناطق خشک رسانده بود.
سومین مورد عجیب وقتی بود که دانشمندان متوجه شدند ابرهایی که در دهۀ گذشته در فصل تابستان در نیمکرۀ جنوبی دیده میشد، در نواحی مرکزی و عرضهای جغرافیایی بالاتر تجمع پیدا کردهاند.
پاسخ این است که متان بیشتر در دریاچههای نزدیک به قطبها جمع میشود زیرا زاویۀ تابش خورشید در آنجا کمتر است و تبخیر کمتری انجام شده و باعث تجمع مایع در این نواحی میشود.
پس علت اینکه در نیمکرۀ شمالی تعداد دریاچه ها بیشتر است چیست؟
مدار گردش زحل کمی کشیده است و این یعنی نیمکرۀ شمالی تیتان، تابستانها از خورشید دورتر است. طبق قانون دوم کپلر زمانیکه سیارهای از خورشید دوراست آرامتر حرکت میکند، پس تابستانهای نیمکرۀ شمالی طولانیتر از نیمکرۀ جنوبی آن است و از آنجاییکه تابستان فصل بارانی تیتان است دریاچههای بیشتری در آن ایجاد میشود.
با کمک این مدل سه بعدی شبیه سازی شده میتوان پیش بینیهایی نیز در مورد آیندۀ این قمر انجام داد. مثلا پیش بینی شده که تغییر فصول در ۱۵ سال آینده باعث بالا آمدن آب دریاچههای نیکرۀ شمالی خواهد شد. و اینکه طی دو سال آینده ابرها، قطب شمال تیتان را در بر میگیرند. ظرف چند سال آینده مشخص میشود که این پیش بینیها تا چه حد درست خواهد بود.
منبع:وب سایت ماهنامه نجوم
فراخوان عمومي براي شناسايي سيارات جديد
دانشگاه آكسفورد در دعوتي عمومي از تمامي افراد علاقهمند خواسته تا با مراجعه به تصاوير به دست آمده توسط تلسكوپ كپلر ناسا به شناسايي سيارات جديد و نزديك كه از امكان حيات برخوردارند، بپردازند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی ـ نجومی به نقل ازايسنا، طبق اين درخواست، علاقهمندان ميتوانند با مراجعه به سايت پلنت هانترز (http://www.planethunters.org/) به مشاهده و تحليل تصاويري از 150 هزار ستاره بپردازند.
همچنين به اين افراد در مورد نشانههاي وجود يك سياره و چگونگي اطلاعرساني به متخصصان در مورد آنها آموزش داده خواهد شد.
«كريس لينتوت» از دانشگاه آكسفورد بر اين باور است كه افراد ميتوانند سياراتي را كه توسط رايانه شناخته نشده را بازيابي كنند.
تلسكوپ كپلر كه در سال 2009 به فضا پرتاب شده، در حال بررسي بخشي از آسمان است كه به نظر از ستارههاي زياد مشابه خورشيد برخوردار است.
هيجانانگيزترين لحظه ثبت شده اين تلسكوپ تاكنون، كشف سياره كپلر-22b است كه از لحاظ اندازه و دما مشابه زمين بوده و در فاصله 600 سال نوري قرار دارد.
در صورت شناسايي يك سياره خاص، نام فرد كاشف در تمام مقالههاي علمي مرتبط با آن ثبت خواهد شد. اگرچه متاسفانه نام آنها بر روي سياره ثبت نشده، بلكه از نام ستاره ميزبان خود تبعيت خواهد كرد.
از زمان آغاز به كار اين سايت با همكاري دانشمندان دانشگاه ييل و آكسفورد در سال گذشته، سيارات زيادي توسط افراد عادي مورد شناسايي قرار گرفتهاند.
منبع: www.nojumi.org
شمشیر "ایکس کالیبور" ناسا نگاه به جهان را تغییر می دهد
ناسا تلسکوپ جدیدی با عنوان "ایکس کالیبور" را توسعه داده است که با اندازه گیری قطبی شدگی پرتوهای ایکس می تواند تحولی در نگاه به جهان ایجاد کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی ـ نجومی به نقل ازمهر، این پروژه عظیم که GEMS نام دارد به خاطر تلسکوپ جدیدی که به پلاریزاسیون (قطبی شدگی) پرتوهای ایکس بسیار حساس است اجرا خواهد شد. این تلسکوپ همراه با یک بالون ایرواستاتیک به ارتفاع 40 کیلومتری حمل می رود.
"هنریک کراوژینسکی"، دانشمند فیزیک نجوم و استاد فیزیک دانشگاه واشنگتن همراه با محققان ناسا با استفاده از این تلسکوپ سیاه چاله ها را دنبال خواهند کرد.
این تلسکوپ که برگرفته از نام شمشیر افسانه "شاه آرتور و جادوگر مرلین"، "ایکس کالیبور" نام دارد و به پرتوهای ایکس با انرژیهای بین 20 هزار تا 60 هزار الکتروولت حساس است در بهار 2013 یا در پاییز 2014 پرتاب خواهد شد.
به محض اینکه بالون محتوی تلسکوپ در هوا معلق شد این دستگاه دو سیاه چاله کهکشان راه شیری، یک ستاره معروف نوترونی، سحابی خرچنگ و سیاه چاله ای در بیرون از کهکشان ما را هدف تحقیقات خود خواهد کرد.
تاکنون، ستاره شناسان تنها قطبی شدگی پرتوهای ایکس یک منبع نجومی خارج از منظومه شمسی یعنی سحابی خرچنگ را اندازه گیری کرده اند و اکنون منتظرند که تلسکوپ ماموریت GEMS سایر چشمه های قطبی شدگی این پرتوها را هم رصد کند.
براساس گزارش Astronomy Now Online ، "ایکس کالیبور" برپایه محور نوسانگری عمل می کند که پرتوهای ایکس را در حلقه هایی که در اطراف آنها وجود دارد متفرق می کند.
با اندازه گیری جهتی که در آن فوتونها متفرق می شوند محققان می توانند قطبی شدگی پرتوهای ایکس را نتیجه گیری کنند.
این دستگاه همچنین می تواند نظریه نسبیت عمومی را در نزدیکی سیاه چاله ها آزمایش کند.
منبع: www.nojumi.org
ساعت 7:30 بامداد امروز (دوشنبه 26 دی 1390)، فورانی عظیم در منطقه لکههای خورشیدی 1401 و 1402 روی داد و انبوهی از مواد خورشیدی را روانه سیاره ناهید کرد. ممکن است این ذرات به زمین نیز برخورد کنند.
تصاویر تلسکوپ فضایی سوهو، بزرگی این طوفان خورشیدی را که به سوی سیاره ناهید رهسپار است، نشان میدهد.
به گزارش ناسا، آخرین تحلیلها نشان میدهد این طوفان خورشیدی در اولین ساعتهای بامداد 29 دی به سیاره ناهید برخورد خواهد کرد و از آنجاکه این سیاره فاقد میدان مغناطیسی است، بخشی کوچک از جو این سیاره را با خود خواهد برد.
طبق آخرین تحلیلها، این احتمال وجود دارد بخشی از این طوفان در بعدازظهر 29 دی به زمین برخورد خواهد کرد. زمین دارای میدان مغناطیسی قدرتمندی است، بهطوری که پس از سیاره مشتری، شدت میدان مغناطیسی در سطح استوای زمین بیش از دیگر سیارات است. وجود همین میدان مغناطیسی است که زمین را از آسیب پرتوهای کیهانی و طوفانهای خورشیدی در امان نگاه میدارد. به هنگام برخورد طوفانهای خورشیدی، بخشی از ذرات باردار روانه قطبهای زمین شده و در اثر برخورد با مولکولهای جو، نورافشانی شفقهای قطبی را بهراه میاندازند.
منبع :خبر آنلاین
این سرا را سزا بیش از این است ....
شکست رویای مریخی روسها
فضاپیمای بدون سرنشین و 13 تنی فوبوس-گرانت روسها که در 9 نوامبر از پایگاه بیکنور به فضا پرتاب شده بود پس از مدتها سرگردانی در مدار زمین در اتمسفر زمین سوخته و بخشهایی از آن در میان اقیانوس سقوط کرد. مقامات روسی خبر سقوط این فضاپیما را در روز یکشنبه، 15 ژانویه 2012 و راس ساعت 17:45 به وقت گرینویچ اعلام کردند این فضاپیما طی ورودی خارج از کنترل به اتمسفر زمین در هزار و250 کیلومتری غرب شیلی در درون اقیانوس آرام سقوط کرد.
آژانس فضایی روسیه پیش بینی کرده بود که بر خلاف ابعاد بزرگی که این فضاپیما دارد، تنها تکه هایی کوچک از آن از اتمسفر سالم عبور خواهند کرد و آن تکه های سالم نیز اکنون در اعماق اقیانوس آرام قرار گرفته اند. به این شکل تهدید سوخت مسمومی که همواره مقامات و ساکنان مناطق مختلف را نگران می کرد اکنون و با سقوط در میان اقیانوس برطرف شد.
منبع: www.nojumi.org
در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)