جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[Haniyeh Gholami]

اکنون برای چندین سال است که دانشمندان ناسا مشغول مطالعه دقیق سطح سیاره مریخ هستند و شواهدی از وجود آب نیز در آن پیدا کرده اند. اما آیا این همه نشانه وجود حیات بر روی مریخ است؟

دانشمندان پیش از این نشانه هایی از وجود آب مایع بر سطح سیاره مریخ پیدا کرده بودند. اکنون اما قصد دارند نگاهی دقیق به این موضوع داشته باشند.

ناسا اعلام کرده است که طی یک ماموریت مهم قرار است کاوشگر مریخ پیما Curiosity به بررسی شیارها و منحنی های به وجود آمده در محدوده Gale Crater (آنچه در تصویر زیر میبینید) سیاره مریخ بپردازد به این امید که در این محدوده به آب دسترسی پیدا کند.

فایل پیوست 6783

این کاوشگر در ابتدا قرار است با دوربین مجهز نصب شده بر روی دکل خود از این محدوده عکاسی کند تا از وجود آب در آن مطمئن شود. اگر این ماموریت نخست با موفقیت انجام شود و از وجود آب در این ناحیه اطمینان حاصل شود، آنگاه قدم بعدی این کاوشگر ورود به این منطقه برای جمع آوری نمونه هایی از آب های سطح مریخ است.

البته تصاویر عکاسی شده توسط این کاوشگر بعد از یکسال به زمین خواهند رسید و در نتیجه لازم نیست زمان زیادی منتظر بمانیم تا از وجود آب بر روی مریخ مطمئن شویم.

با این همه حتی اگر حدس و گمان های دانشمندان صحیح باشد و در این منطقه از مریخ آب وجود داشته باشد، این هنوز به معنی آن نیست که کاوشگر Curiosity در این سیاره حیات را کشف کرده است. شرایط سخت سیاره مریخ به ویژه تشعشعات شدید در جو آن ممکن است مانع از به وجود آمدن هرگونه حیات در این سیاره باشد.

در واقع به این ماموریت مهم ناسا باید به عنوان یک سنگ بنای نخست و اولیه نگاه کرد که موفقیت آن در پیدا کردن آب به معنی شروع طرح ها و نقشه های بعدی برای پیدا کردن علائمی از حیات در این سیاره است. به همین خاطر این ماموریت از اهمیت زیادی برخوردار است و حتی یک موفقیت کوچک و جزئی در آن نیز میتواند منجر به نتایج بزرگ تر و مهمتری شود.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
http://www.nasa.gov/sites/default/fi...spective_6.jpg

[Haniyeh Gholami]

تلسکوپ‌ فضایی «هابل» ناسا به تازگی وجود یک گرداب سیاه را در جو نپتون کشف کرده که وسعت آن به بزرگی قاره آمریکاست. این تلسکوپ تصاویری را در 16 ماه می مخابره کرده بود که وجود این گرداب سیاه را تأیید می‌کرد.

فایل پیوست 6785

نخستین نقطه سیاه روی سطح نپتون در قرن 21 مشاهده شد. گرداب‌های سیاه نپتون، سیستم‌های پرفشاری هستند که معمولا با ابرهای روشن همراه هستند. این ابرها که ظاهری شبیه کیک‌های کوچک دارند، زمانی شکل می‌گیرند که جریان هوای محیطی به سمت بالا و بر فراز گرداب سیاه منحرف می‌شود. این اتفاق باعث می‌شود گازها به کریستال‌های یخ متان تبدیل شوند. این شبیه ابرهایی است که گاهی روی کوه‌های کره زمین شکل می‌گیرند. برخی پژوهشگران در جولای 2015 ابرهای روشن را روی نپتون مشاهده کردند و فضانوردان وجود احتمالی گرداب و نقطه سیاه را نیز اعلام کردند. در نهایت تلسکوپ فضایی هابل توانست در سپتامبر 2015 نقطه سیاهی را در نزدیک این ابرها مشاهده کند که تصاویر جدید هابل، وجود آن را به اثبات رساند.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
http://www.nasa.gov/sites/default/fi...?itok=EVNE_vrh

[Haniyeh Gholami]

فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا موفق به کشف یک دره عمیق و باریک در شارون قمر پلوتو شده است.

فایل پیوست 6790

این دره عمیق که "آرگو" نام دارد یکی از عمیق‌ترین دره‌های خارج سیاره‌ای است که تاکنون کشف شده است.

دانشمندان با استفاده از تصویر ارائه شده توسط فضاپیمای نیوهورایزنز که در نزدیک ترین فاصله خود با شارون در ماه ژوئیه گذشته گرفته شده، قادر به برآورد عمق این دره شدند.

آنها بر این باورند که عمق این دره در حدود 5.5 مایل(9 کیلومتر) است. بدون یک تصویر کامل از دره عمیق و باریک، دانشمندان معتقدند آرگو حدود 430 مایل (700 کیلومتر) طول دارد.

مقیاس گسترده آرگو به این معنی است که این دره دارای صخره‌هایی است که از ورونا روپس در قمر "میراندا" اورانوس ، بلندترین صخره شناخته شده در منظومه شمسی، نیز بزرگتر است.

تا زمانی که صخره نوردی خارج از سیاره‌ای به یک واقعیت تبدیل شود، دانشمندان با هدست‌های واقعیت مجازی به بررسی سطح مجازی شارون خواهند پرداخت.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
http://www.nasa.gov/sites/default/fi...?itok=zlCaolth

[Haniyeh Gholami]

سازمان ناسا از ماموریت جدید کاوشگر «کنجکاوی» در مریخ خبر داد.

فایل پیوست 6791

پیش از این محققین ناسا موفق به شناسایی عناصری در مریخ شده بودند که حاکی از وجود آب مایع در این سیاره سرخ دارد.
اکنون سازمان ناسا اعلام کرده که قصد دارد این موضوع را حساس تر دنبال کند و تحقیقات دقیق تری را در این خصوص انجام دهد.
در همین حال قرار است کاوشگر «کنجکاوی» به امید پیدا کردن آب بار دیگر به منطقه Gale Crater مریخ که مانند دهانه آتشفشان است باز گردد تا نمونه های بیشتری را جمع آوری کند.
البته این به معنی پیدا کردن حیات در مریخ توسط «کنجکاوی» نخواهد بود. به دلیل اینکه وجود تشعشعات شدید در سیاره سرخ این احتمال را کم می کند.
قرار است به زودی کاوشگر «کنجکاوی» ماموریت جستجو برای آب را آغاز کند.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
http://www.iberita.com/wp-content/up...15/09/NASA.jpg

[Haniyeh Gholami]

فضاپیما «جنو» در ماموریت جدید خود موفق به ارسال تصاویر جدید از سیاره مشتری به زمین شد.
این فضاپیما یک هفته پیش با قرار گرفتن در فاصله ۱۰.۹ میلیون کیلومتری مشتری توانست از آن و چهار قمر بزرگ این سیاره یعنی آیو، یووپا، گانیمد و کالیستو عکسبرداری کند.

فایل پیوست 6793

اجرای ماموریت جدید این فضاپیما برای ناسا ۱.۱ میلیارد دلار برآورد شده است. به گفته مقامات ناسا، گرفتن تصاویر کیهانی، بخشی از ماموریت «جنو» برای رسیدن به مدار سیاره مشتری در چهارم ماه آینده میلادی است.

ناسا اعلام کرده که این فضاپیما امروز سامانه رانشی خود را تنظیم و فردا سایر تجهیزات غیر ضروری را خاموش می کند تا برای رسیدن به مدار مشتری برق لازم را ذخیره کند.

مشاهده تصاویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینکهای زیر :
https://spaceflightnow.com/wp-conten...20701_fig1.jpg

[.mehrab.]

مطالبتون واقعا عالی بود
30 صفحه رو خوندم دستتون درد نکنه

[Haniyeh Gholami]

ناسا دومین و آخرین آزمایش تقویت کننده راکتی برای سیستم پرتاب به فضا را آزمایش کرد.

فایل پیوست 6807

ناسا از این سیستم به عنوان "قدرتمندترین راکت جهان "یاد می‌کند و می‌گوید هدف این آزمایش بررسی چگونگی فعالیت آغازین آن در سردترین دمای درجه بندی حرارتی این سیستم بوده است.
ممکن است از این موتور قدرتمند برای فرستادن فضانوردان به مریخ استفاده شود.
ناسا با انتشار بیانیه‌ای درباره این آزمایش اعلام کرد: این آخرین باری است که این تقویت کننده پیش از پرواز آزمایشی با فضا پیمای اوریون در فضای آزمایشی، پرتاب شود.
اوریون قرار است در اواخر سال 2018 برای یک ماموریت تحقیقاتی پرتاب شود.
این موتور اکنون در دمای 40 درجه فارنهایت نیز قابلیت اجرا دارد. پیش از این و در اولین آزمایش کامل این موتورها در مارس 2015 دمای 90 درجه فارنهایت، پایین‌ترین درجه‌ای بود که این موتور در آن آغاز به کار می‌کرد.
در این آزمایش جزئیات فنی و توان سامانه بوستر کمکی به مدت دو دقیقه در وضعیت حداکثر نیروی تولیدی و با در نظر گرفتن شرایط کنترل اضطراری مورد بررسی قرار گرفت.
سازمان فضایی ناسا اعلام کرد: اولین آزمایش عملی سامانه پرتاب فضایی SLS در سال 2018 و به مدت 22 روز انجام خواهد شد.
سامانه پرتاب فضایی SLS بزرگترین سیستم فضایی ساخته دست بشر است که با ماموریت ارسال انسان به مریخ آغاز به کار خواهد کرد.
با توجه به وزن سنگین مجموعه موشک SLS استفاده از دو سامانه رانش کمکی یا بوستر برای خروج از گرانش زمین در دو دقیقه اولیه پرتاب امری ضروری است، شایان ذکر است که دو بوستر کمکی پس از انجام ماموریت دو دقیقه‌ای پس از پرتاب از مجموعه موشک SLS جدا شده و با چتر در اقیانوس فرود می‌آیند.
سازمان فضایی ناسا اعلام کرد: در آخرین آزمایش سامانه بوستر موشک SLS بیش از 82 استاندارد لازم مورد بررسی قرار گرفت.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
http://thescienceexplorer.com/sites/...?itok=Ip3edbyP

[Haniyeh Gholami]

عکس ناسا نشان داده که سیاره مشتری هم شفق قطبی دارد.

وقتی ذرات پرانرژی معلق در فضا توسط میدان مغناطیسی یک سیاره به دام بیفتند، به یکی از دو قطب آن سیاره کشیده می‌شوند و شفق ایجاد می‌شود.

فایل پیوست 6808

مشاهده تصاویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینکهای زیر :
http://img.gizmag.com/jupiter-aurora...0%2C562&w=700&
http://img.gizmag.com/jupiter-aurora...00&q=60&w=700&

[Haniyeh Gholami]

کاوشگر Curiosity ناسا، اکنون مدتی است سرگرم گشت و گذار در ناحیه‌ای خاص از سیاره مریخ است؛ کاوشگری که شاید مهم‌ترین دستاورد آن تا کنون به دست دادن شواهدی از وجود اکسیژن در گذشته دور سیاره سرخ منظومه شمسی بوده است و اکنون نیز با شناسایی شن‌های روان خاصی که نمونه آن در زمین تا کنون دیده نشده، کلیدهایی در مورد تاریخچه اتمسفر مریخ به دست می‌دهد.

زمین و مریخ هر دو شامل تپه‌های شنی و شن‌های روان بزرگ و کوچک در مناطقی خاص هستند؛ اما کاوشگر ناسا به تازگی در مریخ به نمونه‌ای از تپه شن‌های روان و تپه‌های شنی برخورد کرده که نمونه آن‌ها تا کنون روی زمین دیده نشده است.

تفاوت این تپه‌های شن‌های روان در این است که اندازه آن‌ها با توجه به تراکم آنچه به واسطه آن این شن‌ها حرکت می‌کنند، تغییر پذیر است. در اینجا این واسطه‌‌ همان جو مریخ است. دانشمندان با مطالعه این شن‌های عجیب توانسته‌اند به شواهدی دست پیدا کنند که بر اساس آن به نظر می‌رسد، مریخ در ابتدایی‌ترین دوره‌های تاریخی خود، جو و اتمسفر خود را از دست داده است.

همچنین بنا بر دستاوردهای جدید تیم محققان کاوشگرCuriosity ناسا مریخ یک زمانی با در اختیار داشتن اکسیژن در جو خود، شبیه‌ترین شرایط را به کره زمین داشته است. این کاوشگر به تازگی موفق شده، با ابزارهای علمی خود در منطقهGale Craterمریخ نمونه‌ها سنگ‌هایی شامل اکسید منگنز را پیدا کند، که البته نیازمند وجود اکسیژن است.

فایل پیوست 6809

دیدن این گونه از اکسید‌ها روی زمین به دلیل وجود اکسیژن بسیار بالا در جو کره زمین و همچنین وجود میکروب‌ها، عادی است؛ اما اکنون «نینا لانزا» دانشمند و محقق ناسا در «لاس آلاموس» می‌گوید: اکنون ما شاهد وجود اکسید منگنز در سیاره مریخ هستیم و به دنبال کشف این موضوعیم که این مواد چگونه در مریخ شکل گرفته‌اند.

هم اکنون دانشمندان شواهد اندکی مبنی بر وجود یک نوع از حیات در گذشته مریخ در دست دارند؛ اما در این میان یک نظریه دیگر نیز وجود دارد. در گذشته‌ای دور دست مریخ همانند زمین شامل آب مایع و یک میدان مغناطیسی محافظ بوده است؛ اما از زمانی که این میدان محافظ مغناطیسی نابود شده، تشعشعات منجر به یونیزه شدن آب و تبدیل آن به اکسیژن و هیدروژن شده است.

اکثر اکسیژن موجود توسط صخره‌هایی از جنس اکسید آهن و به رنگ قرمز این سیاره جذب شده است؛ اما اکسید منگنز نیازمند حجم بیشتری از اکسیژن برای شکل گیری است. این امر منجر به آن شده که دانشمندان نتیجه بگیرند، در گذشته دوردست جو مریخ اکسیژن بسیاری داشته است.

این داده‌ها البته می‌تواند برای دانشمندانی که به دنبال حیات فرا زمینی هستند، نا‌امید کننده باشد و اینکه وجود اکسیژن قطعا به معنی وجود حیات نیست. لانزا در این باره می‌گوید: این شواهد مهم یک شیفت اساسی در فهم ما از چرایی وجود اکسیژن در جو یک سیاره است.

تثبیت این نظریه کار بسیار دشوار و نیازمند شواهد و مدارک بیشتری است؛ اما هم اکنون بهترین نظریه‌ای است که در مورد شرایط مریخ می‌توان به دست داد، مگر آنکه کاوشگرCuriosityشواهد بیشتری به دست دهد.

[Haniyeh Gholami]

به تازگی سازمان ناسا برنامه ریزی ویژه ای را برای کاوشگر افق های نو ارائه کرده است که به موجب آن، این کاوشگر وارد کمربند کویپر شده و تعدادی از اجرام فضایی موجود در این کمربند را مورد بررسی قرار بدهد.

فایل پیوست 6815

کاوشگر فضای افق های نو "New Horizons" سازمان ناسا پس از عکس برداری بسیار دقیق از سطح پلوتو و ارسال آن به زمین هم اکنون ماموریت جدیدی را در پیش رو دارد. این سازمان به تازگی اعلام کرده است که کاوشگر یاد شده به تازگی کمک های مالی زیادی را برای کاوش های مناطق دور تر منظومه شمسی دریافت کرده است.

قرار است که این کاوش گر با ورود به کمربند کوییپر به شیء کوچک و یخ مانندی به نام 2014 MU69 برسد که برای اولین بار در تاریخ ژوئن سال 2014 میلادی توسط تلسکوپ هابل کشف شد. با این حال انجام این سفر نیازمند انجام اقداماتی ویژه است و بر اساس تصمیم ناسا این کاوشگر در یکم ژانویه سال 2019 میلادی به مقصد خود خواهد رسید.

بر اساس تخمین های دانشمندان، قطر 2014 MU69 تنها 20 تا 30 مایل (32 تا 48 کیلومتر) است که همین امر نیز آن را به نسبت پلوتو بسیار کوچک تر می سازد؛ اما محققان بر این باورند که اجرام واقع در کمربند کوییپر مانند 2014 MU69 بسیار شبیه به اجزای سازنده پلوتو در میلیاردها سال قبل هستند و انرژی خورشیدی بسیار محدودی که به این کمربند وارد می شود آن را به نمونه بسیار مناسبی برای مطالعه بدل می کند.

با این حال باید در نظر داشت که ماموریت این کاوشگر ممکن است تا سال 2021 به طول بینجامد و افق های نو در این سفر اطلاعاتی درباره 12 جرم آسمانی دیگر را نیز جمع آوری خواهد کرد. البته تصاویر و اطلاعاتی که افق های نو در این سفر خود به دست می آورد ممکن است به اندازه تصویر برداری از پلوتو جالب به نظر نرسد اما باید همواره به خاطر داشت که این اطلاعات از مناطق جدید واقع در دورترین نقاط منظومه شمسی و میلیارد ها کیلومتر دورتر از پلوتو به دست خواهد آمد.

مشاهده تصویر با کیفیت و سایز اصلی از طریق لینک زیر :
https://upload.wikimedia.org/wikiped...c-20150910.jpg