جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[رضا طامهری]

منجمان شواهد محکمی را دال بر وجود اقیانوس اب شور در زیر پوسته یخی انسلادوس، یکی از قمرهای درونی زحل، یافته اند. لز طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست امده از فضاپیمای کاسینی ناسا که از سال ۲۰۰۴ بر مدار زحل در حال چرخش است، دانشمندان موفق به کشف نمک سدیم و پتاسیم، مشابه ترکیبات دریاهای زمین، در ذرات یخ نزدیک به سطح این قمر شده اند. بدلیل انکه این مواد از فورانهای بخار اب از شکافهای سطح این قمر پر هیاهو نشات گرفته اند، منجمان اینگونه استنتاج میکنند که مقادیر فراوانی از آب نمک زیر لایه های سطحی این قمر آرمیده است.
فرانک یوسبرگ، عضو ارشد تیم کاسینی میگوید:" بجز فورانهای سطحی انسلادوس، راه ثابت دیگری برای خروج چنین ذراتی وجود ندارد"
کاسینی نمک را در طی ۳ دوره چرخش در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بر فراز این قمر کشف نمود. در این اکتشاف، کاسینی از ابزاری به نام تحلیل گر ذرات کیهانی (cda) بهره گرفته است.
منجمان خاطر نشان میکنند که آب در زیر سطح انسلادوس و زیر لایه سنگی عمیقی در دل قمر قرار دارد که انجا با نمک و مواد معدنی دیگر مخلوط میشود. آب نمک از زیر لایه های سنگی خود را به نزدیک سطح میرساند و در انجا با اقیانوس عظیمی از اب مخلوط میشود. آنها معتقدند در صورتی که روزی شیارهای موجود در سطح انسلادوس که عامل پیدایش آب فشانهای این سیاره هستند، بشکنند، اب به علت اختلاف فشار بین آب لایه های زیرین و خلا در فضای خارجی با فشار، بالایی به فضا پرتاب خواهد شد که نتیجه آن آب فشانهای عظیمی در سطح این سیاره است.
منبع: skyandtelescope

[stargazer]

دانش > نجوم - نتیجه همکاری مشترک شرکت UrtheCast و آژانس فضایی روسیه، ایستگاه آنلاین پخش تصاویر فضایی از آی.اس.اس است که به زودی ارسال تصاویر خارق‌العاده‌ای از زمین و فضای پیرامون آنرا با کیفیت اچ.دی آغاز خواهد کرد.
محبوبه عمیدی: تاکنون عده بسیارمحدودی از انسان‌های روی زمین شانس سفر به فضا و تماشای کره خاکی را از ایستگاه فضایی بین‌المللی داشته‌اند اما تا چند ماه دیگر همه ما می‌توانیم با سر زدن به ایستگاه ویدئویی آنلاین آی.اس.اس، زمین را از چشم دو دوربین آن، آن‌هم با کیفیت اچ.دی تماشا کنیم.
به گزارش پاپ‌ساینس، مطابق قراردادی که میان شرکت کانادایی UrtheCast و آژانس فضایی روسیه منعقد شده، این دو دوربین پیش از پایان سال جاری میلادی (دی ماه 1390) به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال خواهند شد. پس از آن دوربین‌ها روی بخشی از بدنه خارجی آی.اس.اس نصب می‌شوند و امکان ارسال تصاویر ویدئویی به زمین و پخش آنلاین آنها وجود خواهد داشت.



http://www.khabaronline.ir/news-159737.aspx

یکی از دوربین‌ها با کیفیت اچ.دی و سرعت 3.25 فریم‌برثانیه تصاویر را ثبت خواهد کرد و دوربین دوم می‌تواند تصاویر را با ترکیب 3 رنگ و وضوح پایین‌تری دریافت کند. به گفته اسکات لارسون، یکی از مؤسسان و مدیر UrtheCast ترکیب این تصاویر به زمین ارسال خواهد شد و به صورت آنلاین به نمایش درخواهد آمد.
سیستم پخش این تصاویر به شکل ترکیبی از گوگل‌ارث و یوتیوب عمل خواهد کرد. لارسون می‌گوید: «اتصال میان ویدئوهای ارسالی با گراف‌ها، نقشه‌ها و اطلاعات مفید دیگر می‌تواند بسیارجذاب باشد. برای کاربران امکان متوقف کردن ویدئو، بازبینی آن، بزرگنمایی تصاویر و انتخاب تصاویر مربوط به موقعیت‌های زمانی و مکانی گوناگون پیش‌بینی شده است».
این دو دوربین محصول یک شرکت انگلیسی هستند و UrtheCast که در کلگری، ایالت آلبرتا واقع شده و روی بازوهای روباتیک شاتل‌ها کار می کند، تولید نرم‌افزارهای پشتیبان را به عهده خواهد داشت.
مطابق پیش‌بینی‌ها این دو دوربین تا دی‌ماه آتی به آی.اس.اس ارسال می‌شوند و پخش تصاویر از ماه‌های ابتدایی سال 2012 آغاز خواهد شد.

کد مطلب: 159737
زمان انتشار: سه شنبه 7 تیر 1390 - 0846
منبع: خبرآنلاین

[احسان]

حلقه‌اي در مركز كهكشان راه شيري كشف شد
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان اسا در پروژه "هاي- گال" كه بر روي ماهواره هرشل كار مي‌كنند موفق شدند برپايه رصدهاي ماودن قرمز اين رصدخانه فضايي آژانس فضايي اروپا ساختاري را شناسايي كنند كه تاكنون تنها نظريه وجودي آن ارائه شده بود.

اين ساختار، حلقه‌اي بيضي شكل با قطر 650 سال نوري و جرم 30 ميليون برابر جرم خورشيد است كه اطراف سياه چاله مركزي كهكشان راه شيري مي‌چرخد. اين حلقه غول پيكر و تقريبا نامتقارن از گرد و غبار و گازهاي بسيار سردي تشكيل شده است.

"سرجو موليناري"، سرپرست پروژه "هاي- گال" در اين خصوص توضيح داد: "هرشل تصاوير بي نظيري از مركز كهكشان تهيه كرده است به طوري كه ما امروز يك نقشه كامل و جامع با جزئياتي بي سابقه از اين منطقه راه شيري در اختيار داريم. اين چشم انداز استثنائي يك ساختار سرد در دماي 250 درجه سانتيگراد زير صفر را نشان مي‌دهد كه شبيه به يك 8 وارونه يا يك پاپيون است."

وي افزود: "ما با مقايسه اطلاعات هرشل و اطلاعاتي كه راديوتلسكوپ‌هاي زميني به دست آورده بودند نشان داديم كه اين ساختار در حقيقت يك حلقه بيضوي در جهت عمودي است."

اين حلقه در فاصله 28 هزار سال نوري از زمين واقع شده و تركيبي از ماده‌اي سرد معادل 10 برابر ماده داخل سياه چاله مركز كهكشان است.

اين حلقه همانند فسيلي از گذشته فعال راه شيري است. در حقيقت، در كهكشان‌هاي فعال، حلقه‌هاي اطراف مركز كهكشان بسيار عظيم هستند درحالي كه در ساير موارد، تئوري‌ها يك سري از توده‌هاي مجزا را پيش بيني مي‌كند كه همانند سيارات منظومه خورشيدي در اطراف مركز كهكشان مي‌چرخند.

پروژه "هاي- گال" از زمان پرتاب ماهواره هرشل در مي 2009 تصاوير مادون قرمز اين رصدخانه فضايي را بررسي كرده است.

هدف "هاي- گال" نقشه برداري از راه شيري و به ويژه منطقه مركزي آن است. اين ماموريت تاكنون نتايج علمي مهمي به دست آورده است كه از جمله آنها مي‌توان به شناسايي "رشته‌هاي 3" كه از آنها ستارگان متولد مي‌شوند، اشاره كرد.
به دلیل سرعت کم اینترنت نتواتنستم عکس های مربوط را قرار دهم. برای دیدن عکسها به آدرس زیر مرجعه کنید:
http://www.hupaa.com/page.php?id=4727

[گلناز]

پس از يك دهه برنامه‌ريزي، نوآوري و آزمايش، ساخت بزرگترين رصدخانه نوترينوي جهان كه در يخ‌هاي فلات قطب جنوب نصب شده با موفقيت به پايان رسيد. يك تيم بين‌المللي آخرين اصلاحات پروژه «آيس كيوب» را كه زير نظر دانشگاه ويسكونسين آمريكا انجام مي‌شود، به پايان رسانده‌اند.
اين رصدخانه كه در ايستگاه قطب جنوب اسكات- آموندسن زير نظر بنياد ملي علوم واقع شده به طور خاص به دنبال نوترينوهاي پرانرژي است كه در وقايع خشن كيهاني مانند انفجارهاي ابرنواختر و پرتو گاما به وجود مي آيند.

هنگامي‌ كه نوترينوها با اتم‌هاي يخي در يخ تاريك و فوق‌شفاف قطبي برخورد مي‌كنند، ‌يك نور آبي رنگ به وجود مي‌آيد كه توسط سنسورها شناسايي مي‌شود.

برخي از نوترينوها از خورشيد نشات گرفته و برخي ديگر از برخورد پرتوهاي كيهاني با جو زمين و منابع برجسته نجومي از جمله انفجار ستارگان در راه شيري و ساير كهكشان‌هاي دور به وجود مي‌آيند.

ميزان تريليوني از نوترينوها در هر لحظه در بدن انسان جريان دارند، ‌اما به ندرت با ماده عادي برخورد مي كند.
محققان در تلاش هستند تا منبع اين نوترينوها را شناسايي كنند.

تيغه رصدخانه از 5160 سنسور نوري تشكيل شده كه در گروه‌هاي 60 تايي و در كل 86 رشته به هم متصل شده‌اند.

هر رشته در يك سوراخ عمودي مته در كلاهك يخي قطب جنوب پايين فرستاده مي‌شود. اكنون كه تمام رشته‌ها در جاي خود ثابت شدند، سنسورهاي آنها يك ماتريس مكعبي شكل به ابعاد يك كيلومتر مكعب مي‌سازند كه سر آنها حدود دو كيلومتر زير سطح يخ است.

دانشمندان دانشگاه ويسكانسين براي ايجاد سوراخ‌ها يك مته آب داغ پيشرفته 4.8 مگاواتي ساختند.
اين وسيله قادر بود با متمركز كردن فوران آب به داخل يخ به طور روزانه بيش از دو كيلومتر در يخ‌ها حفاري كند.

اين پروژه از ماه نوامبر سال 1999 در پي تسليم طرح به بنياد ملي علوم و همچنين ساير همكاران طرح در بلژيك، آلمان و سوئد با همكاري دانشمندان، مهندسان و متخصصان رايانه آغاز شده ‌است.

[گلناز]

جوان‌ترين سياه چاله همسايه زمين رصد شد


رصد خانه اشعه ايکس ناسا ستاره شناسان را قادر ساخته است تا جوان‌ترين سياه چاله همسايه زمين را در فضا شناسايي کنند. اين سياه چاله در فاصله 50 ميليون سال نوري از زمين قرار دارد.

به گزارش سرويس علمي - فناوري ستاره‌ شناسان اين سياه چاله را در شکل 30 سال پيش آن مشاهده مي‌کنند. اين يافته ستاره‌شناسان را قادر مي‌سازد تا پيشرفت يک سياه چاله را از آغاز پيدايش آن بررسي کنند.

يکي از ستاره‌شناسان در اين باره گفت: اگر بررسي‌ها و اطلاعات ما درست باشد، اين نزديک‌ترين نمونه از تولد يک سياه چاله است که تاکنون مشاهده شده است.
«آبراهام لوب» يکي ديگر از ستاره شناسان اظهار کرد: اين اولين بار است که يک سياه چاله به اين شيوه مشاهده شده است، با اين حال شناسايي تولد اين سياه چاله به علت کاهش اشعه ايکس آن مشکل است.

------------------
گلناز عزیز، حتما منبع اخباری که منتشر میکنید رو به صورت واضح بیان کنید. مرسیsunrise

[رضا طامهری]

رصدخانه فضایی XX-Mنیوتن متعلق به اژانس فضایی اروپا چند روز پیش ستاره کم نوری را یافت که در حیطه امواج X، ده هزار برابر نرمال میدرخشید. منجمان معتقدند این فوران بزرگ بر اثر تلاش این ستاره برای بلیعدن توده عظیمی از مواد ایجاد شده است.
این فوران در یک ستاره نوترونی اتفاق افتاده است که هم اکنون تنها ۱۰ کیلومتر قطر دارد اما به قدری چگال است که میدان گرانشی عظیمی را ایجاد میکند. توده مواد بسیار بزرگتر از ستاره نوترونی بوده و از یک ستاره ابرغول آبی نشات میگرفته است.
انریکو بونزو عضو تیم تحقیقاتی این رصد خانه میگوید:" این توده عظیم از ستاره ابرغول به بیرون پرتاب شده و به شدتبا ستاره نوترونی برخورد کرده است و ما را قادر ساخته تا این رویداد را در حیطه امواج X رصد کنیم.
این فوران چهارساغت به طول انجامید و اشعه X از گازهای داخل توده منتشر شده بود که در حین کشیده شدن به میدان گرانشی ستاره نوترونی، میلیون ها درجه گرم شده بودند.در حقیقت این توده به قدری عظیم بوده که تنها جزئ کوچکی از آن به ستاره نوترونی برخورد کرده است. آری در صورتی که ستاره نوترونی در مسیر این مواد قرار نداشت بدون هیچ گونه ردی این مواد به فضا پرتاب میشدند.
نیوتن XX-M در طی رصد ۱۲.۵ ساعته که این سامانه ستاره ای، که بنام IGRJ18410-0535 نامگذاری شده است، فوران مذکور را رصد نمود، اما منجمان فورا متوجه ان نشدند، علت ان است که تلسکوپ بر اساس برنامه ریزی ابتدا برنامه موردنظر را به اتمام رساندت و سپس داده ها را به زمین مخابره میکند. حدودا ۱۰ روز پس از این مشاهده دکتر بنزو و گروه تحقیقاتی از دانشگاه متبوعش اطلاعات را دریافت نموده و سریعا انها را پردازش کردند.
مدت زمان طولانی این فوران منجمان را قادر ساخت تا اندازه این توده را تخمین بزنند. این توده، بسیار عظیم تر از ستاره نوترونی بوده و تقریبا ۱۶ میلیون کیلومتر و یا ۱۰۰ میلیون برابر حجم ماه وسعت داشته است. بر اساس محاسباتی که از روی درخشندگی فوران انجام گرفت، این توده تنها یک هزارم جرم ماه زمین را در برداشته است.

منبع: sciencedaily 

[Sunrise]

واقعا لازمه که یه تشکر ویژه داشته باشیم از جناب Rezatamehri که اخبار رو به خوبی ترجمه میکنن و باذکر منبع اینجا قرار میدن...

مطمئنا کاربرای زیادی از این بخش استفاده میکنن...

موید باشید آقای Rezatamehri

[stargazer]

دانش > نجوم - 6 سرنشین استگاه فضایی بین‌المللی عصر سه‌شنبه (به وقت ایران) در دو سفینه سایوز پناه گرفتند تا از برخورد با زباله‌هایی فضایی که به ناگاه رو سوی ایستگاه اورده بودند، در امان بمانند.

داده‌های به دست آمده از رادارها نشان از این داشت که این زباله‌ها در ساعت 12:08 روز سه‌شنبه 28 ژوئن به وقت گرینویچ (16:38 سه‌شنبه 7 تیر به وقت ایران) از فاصله بسیار نزدیک 270 متری ایستگاه عبور کردند، ولی هیچ برخوردی مشاهده نشد و خدمه ایستگاه اجازه یافتند تا به سر کار خود بازگردند.
کیل لیندگرن از مرکز کنترل هیوستون در ساعت 12:12 دقیقه دیروز به وقت گرینویچ، چهار دقیقه بعد از عبور زباله‌های فضایی این پیام رادیویی را برای فضانوردان ارسال کرد: «اکنون چهار دقیقه از عبور سپری شده و شما اجازه خروج از سایوز را دارید». پیامی که با تایید مهندس پرواز ماموریت شماره 28، ساتوشی فوروکاوا همراه شد.
هنگامی که رادارها تشخیص دهند که زباله‌های فضایی در مسیر عبور خود از حد مشخصی به ایستگاه نزدیک‌تر خواهند شد، و با در نظر گرفتن دقت رادارها، احتمال برخورد وجود خواهد داشت، فرایندهای ایمنی برای تامین امنیت آغاز خواهند شد. «پناه گرفتن» در محفظه نجات سایوز زمانی اجرا می‌شود که عبور نزدیک زباله‌ها خیلی دیر کشف شود و وقتی برای تغییر مدار ایستگاه جهت اجتناب از برخورد نمانده باشد.
در ساعت 11:30 دقیقه به وقت گرینویچ (38 دقیقه پیش از عبور)، با وجود چهار بار به‌روزرسانی اطلاعات حرکت زباله‌های فضایی، هنوز خطر برخورد آن قدر بالا بود که مرکز هیوستون تصمیم به ماندن فضانوردان در داخل حفاظ تا بعد از عبور زباله‌ها گرفت.
آندری بوریسنکو فرمانده ایستگاه، آلکساندر ساموکوتایف و رونالد گاران در سفینه فضایی سایوز TMA-21 پناه گرفتند و سرگئی والکوف، مایکل فوسوم و فوروکاوا در سایوز TMA-02M که در جانب دیگر ایستگاه پهلو گرفته بود، مستقر شدند.
اندازه و منشا این زباله‌ها هنوز معلوم نیست. زباله‌ها فضایی نگرانی همیشگی خدمه سفینه‌های فضایی است، چرا که سرعت این اجسام در مدارهای پایین، گاه تا 8 کیلومتر بر ثانیه هم می‌رسد.
مدیر پرواز ایستگاه فضایی بین‌المللی ران اسپنسر، پیش از یک حادثه برخورد با زباله‌های فضایی در سال 2009 گفته بود: «شیوه عمل ما در این موارد بدین گونه است که داده‌های رهگیری را در مورد اجسامی که تهدیدی برای ایستگاه فضایی هستند، از مرکز فرماندهی فضایی دریافت می‌کنیم. در ابتدا ما یک منطقه نظارتی داریم که 75 کیلومتر از بالا و پایین و 25 کیلومتر از چپ و راست، و 25 کیلومتر از جلو و عقب را در آن رصد می‌کنیم.
«مرکز فرماندهی فضایی به ما در مورد هر جسمی که به ما نزدیک شود، هشدار می‌دهد. سپس آنها نظارت خود را بر این اشیا تشدید می‌کنند تا به راه حل بهتری برسند و عدم قطعیت را کاهش دهند. و سپس ما احتمال برخورد را بر مبنای داده‌هایی که مرکز فرماندهی فضایی می‌دهد محاسبه می‌کنیم. و اگر احتمال برخورد بیش از یک‌هزارم درصد (10 به توان منفی پنج) باشد، شروع به جستجوی راه حل می‌گردیم».

منبع: اسپیس‌فلایت‌ناو

ترجمه: مجید جویا


کد مطلب: 160021
زمان انتشار: چهارشنبه 8 تیر 1390 - 2314

منبع: خبرآنلاین

[احسان]

حل معمای ادغام کهکشانها:

دانشمندان در آزمایشگاه تحقیقاتی نوال (NRL) پس از مطالعات طولانی مدت معمای ادغام کهکشانها را حل نمودند. از آنجایی که کهکشانها بزرگترین ساختارها در گیتی می باشند، یادگیری هرچه بیشتر درباره شکل گیری آنها کلیدی برای فهم چگونگی کارکرد هستی به شمار می آید.

دکتر فیشر و دکتر روت برگ با استفاده از داده های جدید تلسکوپ 8 متری جنوب جمینی (Gemini-South) واقع در شیلی به همراه نتایج اولیه به دست آمده از تلسکوپ 10 متری W.M.Keck و تلسکوپ 2/2 متری دانشگاه هاوایی و همچنین داده های آرشیوی تلسکوپ فضایی هابل مشکل را حل نمودند. آنها مقاله ای در رابطه با یافته های تحقیقاتی خود مبنی بر تکامل کهکشانها در ژورنال اخترفیزیک (Astrophysical Journal) به چاپ رساندند که پرده از این معمای بزرگ برداشت.

روت برگ چنین شرح می دهد: کهکشانها در هستی کلاً به دو صورت دیده می شوند. یکی به صورت مارپیچی شبیه کهکشان خودمان و یکی به صورت بیضی که در آن ستاره ها در مدارهای تصادفی حرکت می کنند. بزرگترین کهکشانها در گیتی به صورت کهکشانهای بیضوی بوده و برای فهم اینکه هستی در 15 میلیارد سال گذشته چگونه شکل گرفته اول بایست چگونگی شکل گیری این کهکشان ها را فهمید.

تئوریهای بسیار قدیمی براین استوار بوده است که کهکشانهای مارپیچی باهم ادغام شده و کهکشانهای بیضی را در جهان به وجود می آورند. کهکشانهای مارپیچی دارای مقادیر معنی داری گاز هیدروژن سرد می باشند. زمانی که آنها باهم ادغام می شوند الگوی زیبای مارپیچی آنها در هم می ریزد و گاز به ستاره جدیدی منتقل می شود. هرچه مقدار گاز موجود بیشتر باشد، ستاره های بیشتری شکل می گیرد و به همراه آن مقدار زیادی غبار. این غبار توسط ستاره های جوان داغ شده و با موج مادون قرمز تشعشعاتی از خود ساطع می کند.

تا این اواخر دانشمندان تصور می کردند که این کهکشانهای در حال ادغام با درخشش مادون قرمز به اندازه کافی بزرگ و متراکم نیستند تا به عنوان پیش سازه های اکثر کهکشانهای بیضی در جهان تلقی شوند. در واقع مشکل در روش اندازه گیری جرم آنها بود. در متد جایگزین از نور نزدیک مادون قرمز استفاده می شود که به کمک آن حرکات تصادفی ستارگان مسن سنجیده می شود. هرچه حرکات تصادفی بزرگتر باشد میزان جرم موجود بیشتر خواهد بود. استفاده از نور نزدیک مادون قرمز این امکان را فراهم می سازد تا به دورن غبار نفوذ کرده و تا حد امکان بسیاری از ستارگان مسن و قدیمی را مشاهده نمود.


ترکیب زمانی اتفاق می افتد که کهکشانهای مارپیچی ادغام می شوند، چراکه اکثر گاز آن به مرکز گرانشی سیستم کشیده شده و یک دیسک چرخان را تشکیل می دهد. گاز از این دیسک چرخان به درون دیسک چرخان یک ستاره جوان منتقل می شود که خود این ستاره نیز بسیار درخشان بوده و امواج نزدیک مادون قرمز از خود ساطع می کند. دیسک چرخان ستاره های جوان هم ستارگان مسن را روشن می سازد و هم اینکه اگر ستارگان مسن دارای حرکات تصادفی بسیار کمتری باشند آنها را مشخص می سازد.


روت برگ و فیشر به جای مشاهده حرکات تصادفی ستارگان مسن در طول موج های کوتاهتر، به طور موثری از غبارها برای بلوکه نمودن نور ستاره های جوان استفاده نمودند. نتایج جدید آنها نشان داد که ستارگان مسن در کهکشانهای ادغام یافته دارای حرکات تصادفی بزرگتری هستند و این بدین معنی است که آنها سرانجام کهکشانهای بسیار بزرگ بیضوی خواهند شد.

گام بعدی در تحقیقات NRL مشاهده مستقیم دیسک های ستاره ای با استفاده از طیف سنجی سه بعدی نور مادون قرمز است. هر ذره یک طیف است و با کمک آن محققان می توانند یک نقشه دوبعدی از حرکات ستاره ای و سن ستاره ها تهیه نمایند. این نقشه به آنها این امکان را می دهد که اندازه، چرخش، میزان درخشش و سن دیسک مرکزی را اندازه گیری نمایند.

منبع:ScienceDaily

[rezash]

مریخ نورد جدید آماده سفر شد



همشهری آنلاین:

ناسا مریخ نورد 2.5 میلیارد دلاری خود را، وسیله نقلیه‌ای به اندازه یک خودرو و مجهز به سوخت اتمی که ویژه کشف نشانه‌های حیات در مریخ طراحی شده را برای آماده سازی جهت پرتاب به سوی سیاره سرخ به پایگاه فضایی کندی انتقال داد
به گزارش خبرگزاری مهر، مریخ نورد "کیوراستی" به سیستم پیچیده فرودی مجهز است که برای فرود آمدن بر روی منطقه تعیین شده‌ای از مریخ در آگوست 2012 به کار گرفته خواهد شد. این مریخ نورد چهار برابر دو مریخ نورد پیشین ناسا، "اسپیریت" و "آپارچونیتی" است، مریخ نوردانی که در سال 2004 و به منظور انجام ماموریتی سه ماه به مریخ رسیدند.
هفت سال پس از آن زمان، اسپیریت برای همیشه خاموش شد اما آپارچونیتی همچنان فعال است. این دو وسیله نقلیه روباتیک به منظور جستجوی نشانه‌هایی از آب در گذشته سیاره سرخ به کار گرفته شده‌اند.
مریخ نوردی 2.5 میلیارد دلاری
ابعاد بزرگ‌تر و مقاومت بالاتر تجهیزات به کارگرفته شده در این مریخ نورد با هدف یافتن پاسخ این سوال‌ها طراحی و ساخته شده‌اند: آیا سیاره سرخ از وضعیت مناسب برای به وجود آوردن زندگی میکروبی برخوردار بوده یا هست؟
این مریخ نورد به شکلی طراحی شده تا بتواند دست کم یک سال مریخی را که در حدود دو سال زمینی است، در سیاره سرخ باقی بماند و مناطق مختلف آن را برای یافتن نشانه‌های حیات جستجو کند. قرار بود این مریخ نورد در سال 2009 سفر خود را آغاز کند اما بروز نقص در سیستم فرود، منجر به تاخیر در ماموریت و افزوده شدن 800 میلیون دلار به هزینه‌های مربوط به ماموریت شد.
بازرس کل ناسا اوایل ماه جاری اخطار داده بود که این سازمان در معرض خطر از دست دادن فرصت پرتاب مریخ نورد curiosity است، دوره ای که از 25 نوامبر تا 18 دسامبر و به دلیل قرار گیری زمین و مریخ در یک مسیر برای پرتاب این فضاپیما باز گذاشته شده است. اما ناسا در تاریخ 8 ژوئن اعلام کرد مریخ نورد این سازمان برای آغاز ماموریت خود آمادگی دارد. ناسا در حال حاضر در میانه راه انتخاب نهایی یکی از چهار مکان فرود احتمالی است که برای فرود curiosity تعیین شده‌اند.
مکانی برای فرود آمدن
با این همه به نظر می‌آید حفره "گیل"، حفره‌ای 150 کیلومتری مریخی، برترین انتخاب برای فرود این مریخ نورد باشد. در این منطقه توده‌ای به ارتفاع پنج کیلومتر از رسوبات باستانی مریخی وجود دارد که زمانی به واسطه جریان آب انباشته شده‌اند و به نظر می‌رسد اکنون این حفره به عنوان مقصد نهایی مریخ نورد "کنجکاوی" انتخاب شده و تنها باید به صورت رسمی معرفی شود.
منطقه دیگری که به نظر می‌آید با اختلافی جزئی در رتبه دوم انتخاب‌ها قرار گرفته حفره‌ای به نام "ابرزوالد" است، منطقه‌ای که دلتای رودخانه‌ای قدیمی در آن واقع شده و احتمال می‌رود شواهد ارزشمندی از ذرات آلی و یا حیات ابتدایی در زیر آن پنهان شده باشد.
تصمیم نهایی بر سر انتخاب این مکان روز جمعه قطعی شده و طی هفته جاری به صورت رسمی بر روی وب سایت ناسا منتشر خواهد شد.
در صورت اعلام رسمی موقعیت فرود curiosity و آغاز ماموریت این مریخ نورد، این هفتمین فضاپیمایی است که برای بررسی و مطالعه خاک و گذشته این سیاره بر روی مریخ فرود می آید.