اما چه کار کنیم که وقتی دوباره رفتیم رصد ، همه ی اون توضیحات یادمون باشه ؟ چه کار کنیم که مایی که هیچ چیزی از رصد نمی دونیم و تا حالا هم رصد نرفتیم ، آسمون رو یاد بگیریم ؟ اونم بدون راهنما ؟
پست های بعد جواب خیلی ساده ای به این سوال ها میدیم.
جواب ساده ای که قرار بود بدیم ، اینه :
چند صورت فلکی پرنور رو پیدا می کنیم و هر شب اون ها رو توی آسمون پیدا می کنیم. بعد از یه مدت که اون ها رو خیلی خوب شناختیم ، اون صورت رو به عنوان مبدا خودمون قرار میدیم و سعی می کنیم صورت های همسایه ی اونو پیدا کنیم. همین طوری جلو میریم تا صورت فلکی های بیشتری رو بشناسیم...
(فلسفه اش دقیقا مثل بازی Age of Empires می مونه )
خوب پس الان فقط می مونه شناختن و پیدا کردن صورت فلکی های معروف. من هم برای شناسوندن آسمون مثل بقیه جاها خیلی کلاسیک شروع می کنم. از معروف ترین صورت فلکی شروع می کنیم : دب اکبر! البته، دب اکبر علاوه بر معروف بودن، به چند دلیل فنی انتخاب خیلی خوبیه برای شروع ... . پس باهاش آشنا می شیم :
قسمت پرنور این صورت فلکی ، هفت ستاره ی انتهای اونه که شبیه ملاقه اس. این قسمت حتی از شهرهای پرنور هم دیده میشه. پس با کمی دقت می تونید اونو توی آسمون پیدا کنید. این قسمت این شب ها (اواخر مرداد ماه) بعد از غروب آفتاب، اگه به سمت شمال وایسید، این شکلی تو آسمون دیده میشه :
خوب این پست رو در همین جا به پایان می برم ! پست های بعدی سعی می کنیم کمی بیشتر با این صورت فلکی و نسخه ی کوچکترش (دب اصغر) آشنا بشیم.
-----------------------------
پ.ن 1 : این تاپیک قراره از سطح صفر (صفر کلوین !!!) شروع کنه و بیاد بالا. لطفا یهو مطلبی نذارید که کلی جلوتر قراره بهش برسیم. ( به قول یکی از استادا : اگه بذارید خودتون میدونید و خدای خودتون ... )
پ.ن 2 : سعی کنید این یه عادتی رو که میگم داشته باشید! اصلا یه اصل در نظرش بگیرید که در غیر این صورت در رصد سعاتمند نمی شوید!
وقتی از زیر به محیط سرپوشیده میاید بیرون در حالی که هوا تاریکه ، اولین کار اینه که بالا سرتون رو نگاه کنید !!!
باعث میشه که بدونید آسمون بالا سرتون چه خبره. جای صورت فلکی ها، سیاره و ... . پس یادتون نره ها! امشب موقعی که آشغال می خواستید بذارید دم در، اول آسمون رو نگاه می کنید بعدش آشغالا رو میذارید... !
پ.ن 3 : الان دارم بخش سوم آهنگ تابستان چهارفصل ویوالدی رو گوش می کنم. زیباست بسی.