انفجار بزرگ

[Ehsan]

آغاز ِ کیهان ِ مادی همواره سوال بسیاری از دانشمندان در تمام ِ دوران بوده است.

شواهد بسیار محکم و غیر قابل انکاری وجود دارند که بیان می کنند جهان ِ ما گذشته ای بسیار فشرده و داغ داشته و بعد از این گذشته ی ِ داغ، با رویدادی شبیه به یک انفجار، محتویات جهان بیرون جهیده و جهان ِ بزرگ و منبسط شونده ی ِ امروزی را پدید آورده است.

نظریه ای که این انفجار را توصیف می کند و جزئیات ِ تحول ِ کیهان از آن روزهای ِ داغ تا کنون را شرح می دهد نظریه ی ِ انفجار بزرگ می نامند. نفس ِ این انفجار و گذشته ی ِ داغ تقریبا برای ِ همه پذیرفته شده است و آنچه در آن اختلاف وجود دارد جزئیات ِ این نظریه و نحوه ی ِ بیان ِ فیزیکی ِ این رویداد است.



هدف از ایجاد این تاپیک، بررسی ِ این پدیده ی ِ اسرار آمیز و اتفاقات مربوط به آن است



اما ابتدا با سوالی تاپیک را آغاز می کنیم، لطفا به پست بعد و بعد تر توجه کنید!
ـــــــــــــــ

و طبق معمول از زدن ِ پستهای ِ کپی پیست شده و طولانی به شدت خودداری کنید! لطفا

[Ehsan]

باسلام
این سوال را چند روز پیش مطرح کردم ولی متاسفانه مدیریت سایت سوال منو انعکاس نداد. شاید به دلیل بی اهمیت بودنش بود. سوال رو دوباره مطرح میکنم. به چه دلیل دانشمندان کیهان شناسی عقیده دارند قبل از انفجار بزرگ حجم کل جهان به اندازه مثلا، یک اتم بوده.آیا نمی تونسته خیلی بزرگتر از حجم یه اتم بوده باشه؟

سوال که مهمه!

اولا که کسی ایده ای راجع به این که قبل از انفجار بزرگ چی بوده نداره، این حرفا بیشترش مالِ کمی بعد از انفجار بزرگ یا لحظه انفجار بزرگ هستش.

ثانیا ساده قضیه به این بر میگرده که جهان در حال انبساطه و همه کهکشان‌ها در حال دور شدن از ما هستند و این یعنی در گذشته خیلی دور همه کهکشانها به ما و به همدیگه نزدیک بودن طوری که فاصله مثلا دورترین کهکشانی که الان میبینیم از ما در حد قطر اتم بوده. پیچیده قضیه اینه که در واقع "سایز جهان" خیلی چیز خوش تعریفی نیست چون توی کیهانشناسی استاندارد جدید چیزی به اسم مرز کیهان وجود نداره و کیهان بی نهایته، آنچه مثلا به عنوان سایز جهان تعریف میشه میتونه سایز افق باشه یا خیلی چیزهای دیگه که مشکل اینه که غالب این سایزها توی لحظه انفجار بزرگ به صفر میرسند!

[solh]

سوال که مهمه!

اولا که کسی ایده ای راجع به این که قبل از انفجار بزرگ چی بوده نداره، این حرفا بیشترش مالِ کمی بعد از انفجار بزرگ یا لحظه انفجار بزرگ هستش.

ثانیا ساده قضیه به این بر میگرده که جهان در حال انبساطه و همه کهکشان‌ها در حال دور شدن از ما هستند و این یعنی در گذشته خیلی دور همه کهکشانها به ما و به همدیگه نزدیک بودن طوری که فاصله مثلا دورترین کهکشانی که الان میبینیم از ما در حد قطر اتم بوده. پیچیده قضیه اینه که در واقع "سایز جهان" خیلی چیز خوش تعریفی نیست چون توی کیهانشناسی استاندارد جدید چیزی به اسم مرز کیهان وجود نداره و کیهان بی نهایته، آنچه مثلا به عنوان سایز جهان تعریف میشه میتونه سایز افق باشه یا خیلی چیزهای دیگه که مشکل اینه که غالب این سایزها توی لحظه انفجار بزرگ به صفر میرسند!

خوب اندازه چیه جهان؟!

وقتی هندسه ای نمیتونیم تعریف کنیم، اینکه اندازه ش چقدره بی معنی نیست؟!

بعضی وقتا آدم احساس میکنه این کیهانشناسا هم مثل کوانتومی ها کلاه سر مردم میزارن! یه مشت معادله توجیهی رو با خیالپردازیشون تجربه یِ مشاهده ایِ بصری نشون میدن !

[Ehsan]

خوب اندازه چیه جهان؟!

وقتی هندسه ای نمیتونیم تعریف کنیم، اینکه اندازه ش چقدره بی معنی نیست؟!

بعضی وقتا آدم احساس میکنه این کیهانشناسا هم مثل کوانتومی ها کلاه سر مردم میزارن! یه مشت معادله توجیهی رو با خیالپردازیشون تجربه یِ مشاهده ایِ بصری نشون میدن !

چیزهای مختلفی می‌تونه به عنوان اندازه مطرح بشه، دم دستی‌ترین‌شون ضریب مقیاسه، یعنی نسبت فاصله‌ی گذشته (یا آینده) کهکشان‌ها به فاصله امروزشون غیر از این معیار چیزهای دیگری هم هست، مثلا سایز افق علّی (مسافتی که نور می‌تونسته از ابتدای عالم به فرض شفافیت طی کنه) افق هابلی (عکس مشتق زمانی ضریب مقیاس ضرب در سرعت نور) و .... که همه‌ی این معیار‌های اندازه کاملا بستگی به مسئله مورد بررسی داره، مثلا اگر مسئله مورد بررسی ما این باشه که آیا عالم برای فوتون‌ها شفاف هست یا نه اون موقع با این تعریف که «عالم شفاف است اگر فوتونها به طور میانگین به اندازه قطر عالم حرکت کنند ولی جذب نشوند» اینجا قطر عالم میشه قطر هابلی.

نکته اصلی قضیه اینه که همه ی این معیارهای اندازه در جایی کاربردی دارند که لزوما تصویر کردن بزرگی عالم نیست، وگرنه بزرگی عالم در کیهانشناسی نوین واقعا بی معنیه

[Uranus.sun]

درود به همه متخصصان گرامی
یک سوال برام پیش اومده که حسابی گیجم کرده؟؟؟؟؟؟؟
آیا جهان موازی هم بوسیله انفجار بزرگ که عالم ما رو بوجود آورده ، بوجود آمده یا داستان دیگری داره؟

[Uranus.sun]

درود به متخصصان گرامی

ارتباط نظریه ریسمان در بعد 11 و بعد 26 رو اگه امکانش هست توضیح بدید

[Uranus.sun]

ناسا با تبدیل داده‌های تصویری به صوت، صدای سحابی پروانه را منتشر کرد. این صدای رویایی با استفاده از تصویر تلسکوپ فضایی هابل به دست آمده است.

در فضا هیچ صدایی شنیده نمی‌شود. وقتی شما از اتمسفر زمین خارج می‌شوید، خود را غرق در فضایی بی‌کران خواهید یافت. در این فضا به علت نبود مولکول‌های دیگر، ارتعاشات ریزی که سبب شنیدن صدا می‌شوند، رخ نخواهند داد. با وجود این، ناسا توانسته صدای سحابی پروانه را منتشر کند؛ اما چطور؟

صدای رویایی سحابی پروانه
ناسا در پروژه‌ای به نام دنیای صدا تصمیم گرفته داده‌های تصویری را به صدا تبدیل کند. آنها از تصاویر فوق‌العاده زیبا و نفس‌گیر سه تلسکوپ خود استفاده کرده‌اند تا بتوانند یک سمفونی فوق‌العاده کهکشانی را به جهانیان ارائه کنند. دانشمندان حاضر در آژانس فضایی آمریکا برای این کار نیز به سراغ سحابی پروانه رفتند.

تصویر تلسکوپ هابل از سحابی پروانه یکی از محبوب‌ترین تصاویر این تلسکوپ به حساب می‌آید و صدای آن نیز بسیار زیبا و نفس‌گیر است. در این روش همزمان با اسکن کردن تصویر توسط یک موج، داده‌های تصویری به صدا تبدیل می‌شوند. در واقع زیروبمی صوتی روی تصویر اعمال می‌شود. هرچه نور بیشتر باشد، گام بالاتری را می‌شنویم و هرچه نور کمتر باشد، گام پایین‌تری را خواهیم داشت.

در صدای منتشر شده از سحابی پروانه، چنگ نماینده ستاره‌های دور است و بال‌های گازی سجابی نیز توسط تارها و سینث‌سایزهای سینمایی منعکس شده‌اند. در ابتدا به خاطر وجود میلیاردها ستاره صدا کمی ناهنجار به نظر می‌رسد؛ اما با وارد شدن سینث‌سایزر شرایط تغییر می‌کند.

صدای سحابی پروانه

اوج شاهکار ناسا با رسیدن به ستاره درخشانی که در مرکز سحابی قرار دارد، شنیده می‌شود و با اسکن گازهایی که در فضا پراکنده شده‌اند نیز صدای سحابی پروانه به پایان می‌رسد. سحابی پروانه توسط یک ستاره در حال مرگ ایجاد می‌شود که هنوز در مرکز باقی مانده و ساختاری شبیه به دو بال را در اطراف خود شکل داده است.

اگرچه در تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ هابل، این سحابی ظریف، زیبا و جذاب به نظر می‌رسد؛ اما درک ابعاد آن از تصور ما خارج است. حتی اگر بتوانید با سرعت نور سفر کنید، برای طی کردن عرض بال‌های این سحابی باید سه سال صبر کنید و دمای حدود ۲۰ هزار درجه سانتی‌گراد را تحمل کنید. این در حالی است که سحابی اشاره شده با سرعت ۹۶۵ هزار کیلومتر بر ساعت در فضا حرکت می‌کند.

نظر شما در رابطه با پروژه ناسا و مخصوصا صدای سحابی پروانه چیست؟

منبع : Classic FM