آرزوی هر منجمی کشف یک دنباله دار و ثبت آن به اسم خودش است.دنباله دارها از اجرامی هستند که پس از کشف با نام کاشفشان نامیده میشوند و همین موضوع باعث جاودانه شدن نام منجمین است.
بسیاری از منجمین بزرگ در این راه کوشیده اند و با تلاش و پشتکار موفق به جامه عمل پوشاندن به آرزویشان شدند.
یکی از منجمان مشهور در این زمینه شارل مسیه است که اغلب نام آنرا شنیده ایم.
مسیه بزرگترین و موفقترین کاشف دنباله دار نبوده است.لیکن ابتکاری که در زمینه کشف دنباله دارها به خرج داد نامش را برای همیشه بر تعداد زیادی از اجرام عمقی آسمان قرار داد.
او هنگام کاوش آسمان اغلب اجرام عمقی را با دنباله دارها اشتباه میگرفت و همین موضوع بر کارش وقفه ایجاد میکرد.این اجرام کهکشانها سحابیها و خوشه های ستاره ای بودند که اغلب با دنباله دارها شباهت داشتند.
وی برای متمایز کردن این اجرام از دنباله دارها,این اجرام را شماره گذاری کرد تا دیگر مشکل ساز نشوند.همین کار او نامش را جاودانه ساخت و از خیلی از منجمین به واقع بزرگ تاریخ مشهورترش کرد.
البته ابتکار مسیه شایان توجه و قابل تقدیر است.وهنوز که هنوزه و با ایجاد فهرستهای جدید اجرام عمقی آسمانی,فهرست مسیه جایگاه ویژه ای در بین منجمین داشته و مسابقاتی نیز با همین نام در جهان برگزار میشود.
مسیه برای کشف دنباله دارها از تعدادی تلسکوپ کوچک و بزرگ استفاده میکرد و در این راه موفق نیز بود و تعدادی دنباله دار را کشف و نامگذاری کرد که بعضی از آنها دارای تناوب هستند و گهگاه به حضیض میرسند.
امروزه منجمین برای کشف و ثبت دنباله دارها به روشهای نوینی روی آورده اند و با ایجاد رصدخانه هائی مخصوص,به کشف این اجرام میپیردازند.
تلسکوپهای قدرتمند و تجهیزات عکسبرداری مناسب به همراه نرم افزارهای تخصصی باعث شده این منجمین کل آسمان را به نوعی جاروب کرده و کوچکترین تغییری را در زمینه ستاره ها ردیابی کنند.
عکسهای ثبت شده از مناطق مختلف آسمان و تطبیق این عکسها باهم تغییرات را به راحتی نمایان میکند.
با این کار منجمین میتوانند اجرام کم فروغتر از 20+ را نیز شناسائی کرده و پس از اطلاع از اجرام واقع در آن منطقه از کشف سیارک یا دنباله داری جدید مطلع شوند.
تعدادی منجمان نیز با ابزار کمتری به جستجوی این اجرام مبادرت مینمایند و هرازگاهی نیز موفق به کشف و ثبت دنباله دارها میشوند.
اسامی دنباله دارهای کشف شده در طی سال نشان از تعداد زیاد منجمین علاقه مند به کشف دنباله دارها دارد.
همانطور که مشخص است منجمین برای کشف به ابزار حرفه ای نیاز دارند و در کنار تلاش و پشتکار کیفیت و تنوع این ابزار بسیار مهم و تاثیر گذار است.
البته امروزه راه دیگری نیز برای کشف دنباله دارها وجود دارد که به ابزار اپتیکی نیاز ندارد و مهمترین ابزار چشمانمان و تلاش و پشتکار است.
بدین صورت که تصاویر ارسالی از فضاپیماها را بررسی کرده و در صورت رویت دنباله دارها آنها را به ثبت برسانیم.
برخی دنباله دارها وجود دارند که از فاصله بسیار نزدیکی از خورشید عبور میکنند و گهگاه به درون خورشید سقوط میکنند ویا در نزدیکی خورشید متلاشی میشوند.
اغلب این دنباله دارها نابود میشوند ولی بعضی از آنها میتوانند با اقبال زیاد از حضیض خورشیدی به سلامت گذر کرده و مدارشان را در پیش بگیرند.به این قبیل دنباله دارها خورشید خراش میگویند.
برخی از منجمین تصاویر ارسالی از فضاپیماها و تلسکوپهای فضائی را بررسی کرده و به وجود این دنباله دارها پی میبرند و همین کار یعنی کشف دنباله دار.
البته این کار بدون تلاش و پشتکار میسر نخواهد شد و منجم باید وقت بسیاری را برای بررسی عکسها به کار گیرد و دقت بسیاری نیز میطلبد.
تصاویری از این فضاپیما و دنباله دار خورشید خراش عبوری را میبینید:
این فضاپیما تاکنون موفق به ثبت و کشف صدها و شاید هزاران دنباله دار شده است.
البته این کشفها بدون منجمین دقیق و ساعی امکان پذیر نبوده و نیست.منجمینی که ساعتها وقت برای تصاویر ارسالی صرف کرده و با دقت کوچکترین تغییرات را ثبت و برسی میکنند.
تصویر زیر دوهزارمین دنباله دار کشف شده توسط این چشم تیزبین فضائی است که در سال 2010 کشف شد.
برای دریافت تصاویر ارسالی از این فضا پیما به آدرس زیر مراجعه کنید:
http://sohowww.nascom.nasa.gov/