این هم ایده خوبیه اما یک ریسک بسیار بزرگی داره و اون اینکه اگه فضاپیمای حمل آذوقه دچار حادثه بشه تکلیف چیه یا اگه فضانوران به هر دلیل نتونستن خودشون رو به محل آذوقه برسونن و یا با ماژول اون پهلو گیری کنن تکلیف چیه. بنابراین بهتره که آذوقه بهمراه سفینه فضانوردان حمل بشه تا حداقل نیمی از ریسک و دلهره سفر از بین بره.
ببینید ایستگاه قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه بنابراین میشه ازش استفاده کرد. تنها کاری که باید انجام بشه همش کمی Customize کردن ایستگاهه. از جمله نصب ماژول های پیشرانه برای به حرکت در آوردن ایستگاه و کنترل مسیر اون بسمت مریخ، نصب ماژول گیرنده و فرستنده پر قدرت تر برای برقراری ارتباط با ایستگاه از مریخ، نصب ماژول مریخ نشین، ماژول آذوقه، صفحات خورشیدی اضافی و در صورت لزوم ماژول RTG (سوخت هسته ای) و ... . در کل مثه این میمونه که فضاپیمای سفر به مریخ رو تکه تکه کنیم و قطعات اونو روی ایستگاه فضایی وصل کنیم تا فضانوردان از فضای بزرگتر ایستگاه در طول سفر استفاده کنن. هر طور که حساب کنید هزینش اگه کمتر نباشه بیشتر نیست و در عوض شما یک فضاپیمای بزرگتر دارین.
در مورد وظایف ایستگاه هم باید بگم که حداکثر 2 سال ایستگاه فضایی نداریم و بعد دوباره به مدار برمیگرده. مطمئناً سفر به مریخ بسیار مهمتر از وظایف خود ایستگاهه. ضمناً میتونیم اینطور تصور کنیم که ایستگاه یکی دو سال رفته مرخصی! مگه نه!
بازم موافق نیستین؟