صفحه 1 از 8 12345 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 76

موضوع: سیارات کوتوله

  1. Top | #1
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    Post سیارات کوتوله

    این تاپیک رو ایجاد کردم برای بحث پیرامون اجرامی که همیشه بر سر طبقه بندی اونها اختلاف نظرهای فراوونی وجود داشته؛ اجرامی که بتازگی در قلمرو جدیدی طبقه بندی شدن و تا حدودی در این مورد توافق نظر شده، اجرامی با نام «سیارات کوتوله». این اجرام که تا سال های زیادی نسبت به اونها بی توجهی میشد بتازگی در کانون توجه اکتشافات فضایی قرار گرفتن بطوریکه در حال حاضر دو فضاپیما با نام های «سپیده دم» و «افق های نو» در حال سفر به دو جرم مشهور از این طبقه یعنی «سرس» و «پلوتو» هستند. البته فضاپیمای «سپیده دم» مأموریتی 5 ماهه رو در مدار سیارک «وستا» به پایان رسونده و سرس در واقع دومین هدفشه که تا سال 2015 به اون میرسه.

    اینجا جا داره قبل از وارد شده به موضوع اول بحثمون کمی در مورد طبقه بندی های جدید این اجرام و اجرام مشابه اونها صحبت کنیم. خب بحث رو طولانی نمیکنم؛ بجز سیارات و دنباله دارها در منظومه شمسی ما اجرام دیگری هم هستند که مستقیماً به دور خورشید در گردشند. این اجرام «خرده سیارات» (Minor Planets) نام دارن. خرده سیارات در واقع خانواده ای ریز و درشت از اجرام هستند شامل سیارات کوتوله، سیارک ها، تروجان ها (اجرام لاگرانژی - هم مدار با جرمی دیگر)، قنطورس ها (نیم سیارک و نیم دنباله دار)، اجرام کمربند کویپر و اجرام فرانپتونی. سیارات کوتوله در این میان از همه بزرگترند و شامل این اجرام هستند:

    1. سرس
    2. پلوتو
    3. هائومیا
    4. ماکی ماکی
    5. اریس

    البته چند جرم فرانپتونی دیگر هم بطور «غیر قطعی» در این لیست قرار دارند:

    6. اورکوس
    7. کوائور
    8. 2007 او.آر10
    9. سدنا

    خب نمیتونیم همزمان روی همه اینها بحث کنیم و بنابراین بحثمون رو در مورد سیارات کوتوله موضوع بندی میکنم. برای موضوع اول من اولین عضو کشف شده این خانواده یعنی «سرس» رو انتخاب کردم که در اوایل 2015 توسط فضاپیمای «سپیده دم» ملاقات میشه. پس از پایان صحبت هامون در مورد سیاره کوتوله سرس موضوع دوم یعنی «سیاره کوتوله پلوتو» که اون هم در اواخر 2015 توسط فضاپیمای سریع السیر «افق های نو» ملاقات میشه رو شروع میکنیم. تو این بحث شاید برای ملاقات احتمالی سیارک «2 پالاس» توسط «سپیده دم» هم موضوع بذارم و در وقفه های بین این سفر های چندین ساله هم موضوعاتی کلی در مورد سایر سیارات کوتوله و اجرام فرانپتونی و ... رو قرار میدیم و بحث میکنیم. با اجازتون موضوع اول رو شروع میکنیم.
    ویرایش توسط mohsen4465 : 08-27-2012 در ساعت 09:53 PM


  2. Top | #2
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    موضوع اول: سیاره کوتوله سرس


    حتماً میدونین که فضاپیمای داون (Dawn) یا «سپیده دم» پس از مأموریت پنج ماهه کوتاه خودش در مدار سیارک «وستا» در حال حاضر در حال اوج گرفتن در مدار وستا در مداری مارپیچه تا اینکه در نهایت طبق پیش بینی ها در حوالی 5 سپتامبر، یعنی اواخر هفته ی بعد، برای همیشه وستا رو ترک میکنه و به سمت هدف دوم و مهمتر خودش یعنی سیاره کوتوله «سرس» حرکت میکنه تا بتونه خودش رو در اوایل 2015 به این همسایه ی کوتوله ناآشنای ما برسونه. مطمئناً هیجانی که در اولین برخورد با یک دنیای ناشناخته در انسان القا میشه رو نمیشه با هیچ چیز دیگه ای جایگزین کرد؛ حداقل برای یک علاقه مند به نجوم اولین عکس ها که در طی چند روز مرحله به مرحله بزرگتر میشن و دنیایی ناشناخته رو به تصویر میکشن لحظه ای فوق العاده است.

    از الان تا رسیدن سپیده دم به سیاره کوتوله سرس تقریباً 2 سال و چند ماهی وقت داریم. زمان زیادیه؛ اما لحظه ی برخورد میتونه خیلی هیجان انگیزتر بشه، اگه از الان در مورد چیزی که قراره ببینیم فکر کنیم. تصورش رو بکنین اولین عکس چقدر با اونچیزی که شما تصور میکردین شباهت داره و چقدر تفاوت. اینجا میتونه مکانی مناسب باشه برای ما نجومی ها یا بهتر بگیم ما آوااستاری ها که تصاویر ذهنی خودمون رو از این سیاره کوتوله دوست داشتنی روی هم بذاریم و با هیجانی بیشتر منتظر لحظه ی ملاقات باشیم. ایده پردازی علمی، تصورات رویایی و یا ترکیبی از هر دو میتونه بسیار جالب باشه. بجز هیجان، این بحث و تجزیه تحلیل علمی اون میتونه پایه ای بسیار قوی بشه برای مباحث سیاره شناسی ما.

    دوست دارم هر چی در مورد این سیاره کوتوله در ذهن تصور میکنین رو اینجا بیان کنین. اینکه سطحش چه شکلی میتونه باشه؟ ترکیبات سطح اون چی میتونن باشن؟ مثل وستا سنگی و صخره اییه ای یا کاملاً متفاوت و سطحی یخی داره؟ اتمسفر اون چطور، آیا اتمسفر داره؟ از چی تشکیل شده؟ و حتی فراتر از اینها... آیا ممکنه مواد آلی و حتی حیات ابتدایی در سطح اون وجود داشته باشه؟

    خیلی دوست دام نقاشی هایی اینجا با موضوع سیاره کوتوله سرس بذارین. از دوستانی که هنرمندن و یا استعداد نقاشی کشیدن دارن و حتی بقیه دوستان میخوام اگه تونستین حتماً چند نقاشی علمی از این سیاره کوتوله اون طور که خودتون تصور میکنین بکشین و اینجا قرار بدین. این بحث و نقاشی ها 2.5 سال دیگه واقعاً خوندن و تماشا کردن داره.




    پیشنهاد میکنم با توضیحات مختصری در مورد این سیاره کوتوله شروع کنیم.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin


  3. Top | #3
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    كاربر ممتاز آوااستار
    مدال طلای كشوری المپياد نجوم
    تاریخ عضویت
    Jul 2011
    شماره عضویت
    1120
    نوشته ها
    2,424
    تشکر
    12,335
    تشکر شده 28,319 بار در 2,458 ارسال

          مشخصات کلی سرس

    جوزپه پیازی در سال 1801 متوجه شد که جسمی نورانی در زمینه ستاره ها حرکت می کند که حرکت آن شبیه سیارات است. سرس اولین و بزرگترین سیارک کشف شده در منظومه شمسی بود که اوایل کشفش تصور میشد یک سیاره است اما بعدها دانشمندان متوجه شدند که جسمی است با قطر 950 کیلومتر و با توجه به اندازه اش نمیشه اون را سیاره محسوب کرد بنابر این سیارک نامیده شد. نکته دیگری که باعث شد سرس سیاره باقی نماند کشف هزاران سیارک دیگر البته با اندازه های کوچکتر از سرس بود که اکنون میدانیم کمربند سیارکها بین مدار مشتری و مریخ را تشکیل می دهند.

    سرس تا چند سال پیش هم یک سیارک محسوب می شد، اما پس از ایجاد دسته بندی جدیدی به نام سیارات کوتوله، به دلیل شکل نسبتا کروی خودش(که حاصل از نیروی گرانش بوده) و اندازه بزرگش در این دسته جای گرفت.(سرس در بین اجرام کمربند سیارکها به قدری بزرگ است که به تنهایی یک سوم جرم کل آنها را تشکیل می دهد) سیاره کوتوله سرس تنها سیاره کوتوله در منظومه شمسی داخلی است و ترکیبی سنگی-یخی دارد. دانشمندان احتمال می دهند زیر سطح سرس اقیانوسی از آب وجود داشته باشد.


  4. Top | #4
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Dec 2011
    شماره عضویت
    2400
    نوشته ها
    655
    تشکر
    8,630
    تشکر شده 6,172 بار در 666 ارسال

          سرس

    در تصویر زیر مدار سرس به همراه برخی از پارامترهای مداری این سیاره کوتوله مشخص می باشد.



    خروج از مرکز مدار : 080ر0
    دوره تناوب مداری : 599ر4 سال
    فاصله از خورشید : 983ر2 واحد نجومی
    فاصله از زمین : 135ر2 واحد نجومی
    انحراف مداری : 6ر10 درجه
    نقطه حضیض : 544ر2 واحد نجومی
    نقطه اوج : 987ر2 واحد نجومی

    در تصویر زیر اندازه سرس با ماه مقایسه شده



    و در این تصویر اندازه ماه ، زمین و سرس باهم مقایسه شده



    منبع : ویکیپدیا
    ویرایش توسط مسعود فرح بخش : 08-28-2012 در ساعت 08:24 PM


  5. Top | #5
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    شماره عضویت
    537
    نوشته ها
    354
    تشکر
    441
    تشکر شده 3,013 بار در 352 ارسال

    ممنون به خاطر تاپیک مناسبی که ایجاد کردین. یکی از موضوعات جذاب در اختفاهای نجومی بررسی سیارات کوتوله فرانپتونی هست که در دنیا به TNOs معروف هستند. در این بررسی ها جو، اندازه و ... این سیارات کوتوله به روش اختفا بررسی میشوند.
    امضای ایشان

  6. 17 کاربر مقابل از Atila Poro عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  7. Top | #6
    کاربر فعال

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Feb 2012
    شماره عضویت
    3294
    نوشته ها
    45
    تشکر
    658
    تشکر شده 449 بار در 46 ارسال

    چند وقت پيش در مقاله اي خوندم كه سرس كه از نامزدها براي وجود منبع پانسپرمیا است.اگه اين فرضيه درست باشه پانسپرمياي موجود در سرس از نوع شبه پانسپرمياست يا نوع اساسي اون؟
    امضای ایشان
    حاصل اين است اي برادر
    چون فلك،
    در جهان كهنه،
    نوبنياد باش


  8. 7 کاربر مقابل از farimah sh عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  9. Top | #7
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط پیمان اکبرنیا نمایش پست ها
    جوزپه پیازی در سال 1801 متوجه شد که جسمی نورانی در زمینه ستاره ها حرکت می کند که حرکت آن شبیه سیارات است. سرس اولین و بزرگترین سیارک کشف شده در منظومه شمسی بود که اوایل کشفش تصور میشد یک سیاره است اما بعدها دانشمندان متوجه شدند که جسمی است با قطر 950 کیلومتر و با توجه به اندازه اش نمیشه اون را سیاره محسوب کرد بنابر این سیارک نامیده شد. نکته دیگری که باعث شد سرس سیاره باقی نماند کشف هزاران سیارک دیگر البته با اندازه های کوچکتر از سرس بود که اکنون میدانیم کمربند سیارکها بین مدار مشتری و مریخ را تشکیل می دهند.

    سرس تا چند سال پیش هم یک سیارک محسوب می شد، اما پس از ایجاد دسته بندی جدیدی به نام سیارات کوتوله، به دلیل شکل نسبتا کروی خودش(که حاصل از نیروی گرانش بوده) و اندازه بزرگش در این دسته جای گرفت.(سرس در بین اجرام کمربند سیارکها به قدری بزرگ است که به تنهایی یک سوم جرم کل آنها را تشکیل می دهد) سیاره کوتوله سرس تنها سیاره کوتوله در منظومه شمسی داخلی است و ترکیبی سنگی-یخی دارد. دانشمندان احتمال می دهند زیر سطح سرس اقیانوسی از آب وجود داشته باشد.
    گفتم شاید بهتر باشه در کنار توضیحات خوب آقای اکبرنیا دو تا عکس هم برای ایجاد تصور ذهنی بهتر از اندازه سرس نسبت به سایر سیارک ها قرار بدم.

    اندازه ی سرس در بین 10 خرده سیاره اول. اعداد به ترتیب تقدم اکتشاف هستن که در نامگذاری خرده سیارات مرسومه. توضیح در مورد این اعداد اینکه این اعداد لزوماً نمیبایستی سلسه ای پیوسته باشن و بدلیل گم شدن بعضی از خرده سیارات (مخصوصاً در دوران قدیم) جای بعضی از این اعداد ممکنه خالی باشه.



    نمودار بالا هم نموداری بر حسب جرم سیارک هاست که همونطور که میبینین سرس تقریباً یک سوم جرم کل سیارک ها رو شامل میشه.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin


  10. Top | #8
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    نقل قول نوشته اصلی توسط farimah sh نمایش پست ها
    چند وقت پيش در مقاله اي خوندم كه سرس كه از نامزدها براي وجود منبع پانسپرمیا است.اگه اين فرضيه درست باشه پانسپرمياي موجود در سرس از نوع شبه پانسپرمياست يا نوع اساسي اون؟
    منظورتون رو از نوع اساسی و یا شبه پان اسپرمیا متوجه نشدم اما طی چند روز آینده تو بحث «زندگی در شرایط سخت» قصد دارم به معرفی نوعی از باکتری بپردازم که در غارهای زیرزمینی و در محیط بسیار اسیدی زندگی میکنن. این نوع از حیات بسیار مورد توجه محققان زیست فرازمینی قرار داره و این تصور رو ایجاد کرده که در داخل غارهای زیرسطحی مریخی ممکنه نوع مشابهی از حیات وجود داشته باشه. سطح مرده یک سیاره بهیچ وجه نمیتونه دلیلی بر مرده بودن اون سیاره باشه. چه بسا همین الان در زیر پاهای کیوراسیتی و درون غارهای گرم زیرسطحی حیات وجود داشته باشه. احتمال وجود حیات در سرس بسیار کمتر از مریخه اما احتمال کم دلیل بر غیرممکن بودن نیست و چه بسا حیات زیرسطحی در سرس یافت بشه و حتی گفته شده که ممکنه سرس اقیانوسی از آب همانند اروپا (قمر مشتری) در زیر سطح خودش داشته باشه.

    البته بهتره قبل از وارد شدن به وجود حیات چه زنده، چه مرده یا غیرفعال برسطح سرس ابتدا خود سیاره کوتوله رو بررسی کنیم و بیشتر باهاش آشنا بشیم. هنوز چیزهای زیادی در مورد سرس هست. سعی میکنم امروز مطالبی در موردش قرار بدم.
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  11. 13 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  12. Top | #9
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Dec 2011
    شماره عضویت
    2400
    نوشته ها
    655
    تشکر
    8,630
    تشکر شده 6,172 بار در 666 ارسال

          سطح سرس

    ترکیبات موجود در سطح سرس تا حدودی شبیه به سیارک های گونه C می باشد ، اما مقداری تفاوت بین این دو وجود دارد.
    طیف سنجی ها از سطح سیاره کوتوله سرس وجود مواد هیدراته را در سطح نشان می دهد که این داده ها مقادیری قابل توجه از آب را در سرس نشان می دهد!

    سایر ترکیبات موجود در سطح سرس خاک رس غنی از آهن به همراه ترکیبات کربنات دار می باشد.مانند کانی های کربنات دار دولومیت (CaMg(CO3 و سیدریت FeCO3 .
    برخی از داده های طیف سنجی از سطح سرس در سیارک های گونه C متداول نیست و از این رو در برخی طبقه بندی ها سرس جز گونه G سیارک ها جا می گیرد.

    سطح سرس با توجه به فاصله اش نسبت به خورشید تقریبا گرم است به طوریکه بالا ترین دمایی که در روز در سرس ثبت شده 38- درجه سانتیگراد می باشد.
    تا کنون فقط تعداد کمی از ویژگی های سطحی سرس به طور قطع تشخیص داده شده.در سال 1995 تصویری توسط تلسکوپ هابل از سرس گرفته شد. در این تصویر یک لکه سیاه رنگ بر روی سطح سرس مشخص بود که این لکه را به افتخار کاشف سرس "پیاتزی" نامگذاری کردند.
    بعد ها تصویری که توسط تلسکوپ کک از سرس گرفته شد یکسری نقاط تیره و روشن را بر سطح این سیاره کوتوله نشان داد.

    نقاط تیره ، شکلی دایره ای دارند و از این رو گمان می رود که دهانه های برخوردی باشند.یکی از این دهانه های برخوردی همان دهانه پیاتزی می باشد.
    در سال های 2003 و 2004 بیشترین مشاهدات در طول موج مرئی از سرس توسط تلسکوپ فضایی هابل صورت گرفت.در این مشاهدات 11 عارضه که هنوز طبیعت آنها ناشناخته است را در سطح سرس مشخص شد که دهانه پیاتزی یکی از آنهاست.

    اما تلسکوپ هابل در حد فاصل 2 ساعت و 20 دقیقه این 4 عکس را از سرس گرفت.
    قسمت روشن در عکس زیر که به اندازه تگزاس می باشد به اندازه یک چهارم یک دور کامل چرخیده.یک روز در سرس به اندازه 9 ساعت طول می کشد.
    طبیعت این نقطه روشن که هنوز با توجه به تابش خورشید منعکس کننده بخش کمی از نور خورشید و تاریک است ، ناشناخته می باشد.



    ترجمه از ویکیپدیا
    ویرایش توسط مسعود فرح بخش : 08-29-2012 در ساعت 11:40 PM دلیل: اضافه کردن ویرگول !

  13. 16 کاربر مقابل از مسعود فرح بخش عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


  14. Top | #10
    کاربر ممتاز

    عنوان کاربر
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    May 2012
    شماره عضویت
    4153
    نوشته ها
    2,186
    تشکر
    8,902
    تشکر شده 18,241 بار در 2,271 ارسال

    سیارات کوتوله         
    تاریخچه ی اکتشاف سرس:

    ایده وجود سیاره ای بین مریخ و مشتری بسال 1772 توسط «یوهان البرت بُد» پایه ریزی شد. البته پیشتر بسال 1596 «یوهانس کپلر» نیز به این شکاف بین مریخ و مشتری اشاره کرده بود. بُد ایده خود را بر پایه قانون «تیتیوس-بُد» عنوان کرده بود، فرضیه ای که اولین بار بسال 1766 توسط «یوهان دانیل تیتیوس» بیان شده بود ولی امروزه از درجه اعتبار ساقط شده است، بر این اساس که وی مشاهده کرده بود که بین نیم قطر بزرگ بیضی مدار تمام سیارات به استثنای شکاف بین مریخ و مشتری، رابطه ی معنا داری وجود دارد. طبق این الگو پیش بینی شد که سیاره جدید میبایستی نیم قطر بزرگ مداری برابر با 2.8 واحد نجومی داشته باشد (سرس: 2.7654 واحد نجومی ). کشف اورانوس توسط «ویلیام هرشل» بسال 1781 در نزدیکی فاصله پیش بینی شده برای جرم بعدی در ورای زحل، قانون تیتیوس و بُد را تقویت کرد تا جاییکه بسال 1800 میلادی آنها درخواستی برای بیست و چهار منجم باتجربه فرستادند و از آنها خواستند تا با روی هم قرار دادن تلاش هایشان جستجویی هدفمند را برای یافتن سیاره گمشده شروع کنند. «فرانس زاور ون زاخ» سرپرستی گروه را بر عهده گرفت. در حالی که سرس همچنان سیاره ای گمشده بود چندین سیارک کشف کردند. یکی از اعضای گروه که برای جستجو انتخاب شده بود «جوزپه پیاتزی» نام داشت. پیاتزی سرس را قبل از رسیدن دعوت نامه بدستش بتاریخ 1 ژانویه 1801 کشف کرده بود. او در حال پیدا کردن 87 اُمین ستاره از کاتالوگ ستارگان منطقه دایرة البروج « لا کایل» بود که متوجه وجود ستاره دیگری شد. در عوض یک ستاره، پیاتزی یک جرم شبیه به ستاره ای متحرک را پیدا کرده بود که در ابتدا تصور کرد که یک دنباله دار است. پیاتزی جرم مجهول را 24 بار رصد کرد که آخرین آنها در 11 فوریه 1801 انجام شد و این زمانی بود که بیماری مانع از ادامه رصدهایش شد. او کشفش را در 24 ژانویه 1801 طی نامه ای برای دو منجم ساده فرستاد، هموطنش «بارنابا اوریانی» در میلان و «بُد» در برلین. وی در گزارشش از جرم مجهول بعنوان دنباله دار یاد کرد اما اضافه کرد:

    " از آنجایی که حرکتش آهسته و نسبتاً یکنواخت است، چندین بار به ذهنم خطور کرد که آن چیزی قابل توجه تر از یک دنباله دار است."

    در ماه آوریل، پیاتزی نتایج کامل مشاهداتش را برای اوریانی، بُدی و «جرومی لالانده» در پاریس ارسال کرد و همچنین در سپتامبر 1801 منتشر شد. در این زمان سرس بیش از حد به خورشید نزدیک شده بود بطوریکه مشاهده آن را برای سایر منجمان غیر ممکن کرده بود. تا پایان سال سرس دوباره قابل مشاهده میشد اما مشکل اینجا بود که پس از گذشت این زمان نسبتاً طولانی پیدا کردن دوباره آن کاری سخت و دشوار بود. برای حل این مشکل «کارل فردریک گوس» که در آن زمان 24 ساله بود روشی موأثر برای تعیین مدار تهیه کرد. ون زاخ و «هندریش دابلیو. ام. اولبرس» سرس را در نزدیکی مکان پیش بینی شده دوباره پیدا کردند. منجمان گذشته نمیتوانستند اندازه سرس را با دقت خوبی محاسبه کنند. هرشل بسال 1802 اندازه سرس را با 260 کیلومتر کمتر از حد واقعی تخمین زد در حالی که در 1811 «یوهان هیرونیموس اسکروتر» اندازه ای معادل 2613 کیلومتر را برای آن بدست آورد. اندازه واقعی سرس در حال حاضر به طور متوسط 950 کیلومتر است و کوچکترین سیاره کوتوله به شمار میرود.


    "ترجمه شده از ویکی پدیا"
    ویرایش توسط mohsen4465 : 08-30-2012 در ساعت 12:12 AM
    امضای ایشان
    “Most people die at 25 and aren’t buried until they’re 75.”
    Benjamin Franklin

  15. 15 کاربر مقابل از mohsen4465 عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند.


صفحه 1 از 8 12345 ... آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. مجموعه مقالات آموزشی المپیاد نجوم
    توسط ata moradi در انجمن آموزش و پرسش و پاسخ المپیاد
    پاسخ ها: 21
    آخرين نوشته: 09-07-2014, 09:57 PM
  2. خرده سیارک ها و عناصر بنیادی حیات
    توسط astrobio در انجمن علوم سیاره ای
    پاسخ ها: 10
    آخرين نوشته: 07-21-2013, 11:31 AM
  3. دمای سیاره ها
    توسط Ehsan در انجمن علوم سیاره ای
    پاسخ ها: 25
    آخرين نوشته: 06-21-2012, 05:06 PM

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق برای آوا استار محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد