دو نوع آشكازساز مادون قرمز وجوددارد . اشكارسازهاي حرارتي كه به آنها بولومتر (Bolometer) گفته مي شود اشعه مادون قرمز را تبديل به حرارت مي كنند و سپس حرارت تبديل به يك سيگنال الكتريكي متناسب با اشعه ماون قرمز مي گردد . دسته دوم آشكارسازها ي فتوالكتريك مي باشد كه اشعه مادون قرمز را مستقيما تبديل به سيگنال الكتريكي مي كنند . در اين آشكارسازها يك ترميستور بعنوان عنصر حساس بكار مي رود . ترميستور يك مقاومت الكتريكي است كه با ازدياد حرارت ناشي از نور كاهش مي يابد . بعبارت ديگر حرارت ناشي از نور مادون قرمز دريافتي ، مقاومت ترميستور را كاهش مي دهد ، در نتيجه مقدار جريان افزايش يافته و يك پالس الكتريكي توليد مي شود . آشكارسازهاي حرارتي در تمام طول موجهاي مادون قرمز بطور يكسان عمل مي كنند . آشكارسازهاي مادون قرمز حرارتي داراي يك تأخير زماني مي باشند به اين ترتيب كه از زمان دريافت مادون قرمز تا تبديل آن به سيگنال الكتريكي يك فاصله كوتاه زماني وجود دارد كه اين بخاطر اينست كه ابتدا مادون قرمز تبديل به حرارت و سپس تبديل به سيگنال الكتريكي مي گردد . بعلاوه حساسيت آشكارسازهاي حرارتي نسبت به آشكارسازهاي فتو الكتريكي به اندازه صد برابر كمتر است . اين آشكارسازها از يك نيمه هادي تشكيل شده اند كه بر اثر تابش مادون قرمز يك جريان و يا ولتاژ الكتريكي ايجاد مي كنند . اين آشكارسازها خيلي حساس تر از آشكارسازهاي حرارتي مي باشند ولي پاسخ آنها تا يك طول موج خاص مي باشد . حساسيت اين آشكارسازها با كمتر كردن درجه حركت مولكولها ي نيمه هادي كمتر شده و در نتيجه مقدار اغتشاشات خود آشكارساز كاهش مي يابد . طراحي آشكارسازهاي مادون قرمز :
تا اينجا با شدت امواج مادون قرمز ، اثر فسفر برروي اين امواج و آشكارسازهاي آن آشنا شديم . حال مي خواهيم ببينيم كه براي طراحي آشكار ساز مادون قرمز بايد چه پارامترهايي را در نظر گرفت . فرض كنيم كه بدنه داغ هواپيما مورد نظر ماست و مي خواهيم توسط امواج مادون قرمزي كه از بدنه هواپيما ي مافوق صوت خارج مي شود هدف را كشف كنيم . مي دانيم كه ماكزيمم دامنه امواج در اين حالت در روي 4 ميكرون است . از طرفي اين طول موج بخوبي از آتمسفر عبور مي كند بنابراين لازم نيست كه طول موجهاي مجاور را انتخاب كنيم ( در صورتيكه جذب اتمسفر روي 4 ميكرون زياد باشد بايد امواج حوالي 4 ميكرون را كه آتمسفر جذب كمتري روي آنها دارد انتخاب شوند . ) مرحله ي بعدي انتخاب نوع آشكارساز است . سولفيد سرب و فلوريد سرب روي 4 ميكرون حساسيت خوبي دارند . بنابراين هر كدام از اينها مي توانند انتخاب شوند . يك نكته كه در مورد آشكارسازها قابل اهميت است اين كه اين آشكارسازها فقط روي امواج كوتاه حساسيت زيادي دارن د و در طول موجهاي بالاتر نمي توان از آن ها استفاده نمود ، بعلاوه در امواج كوتاه نيز اين آشكارسازها بايد خنك شنود بنابراين سنگين و گران قيمت مي شوند . به همين جهت است كه در بعضي از موارد آشكارسازها ي حرارتي كه حساسيت كمتري دارند ولي در عوض سبكتر و ارزانتر مي باشند ، ترجيح داده مي شوند . سيستم هاي هدايت توسط مادون قرمز غير فعال مي باشند ، بعبارت ديگر تنها گيرنده امواج مادون قرمز هستند و خود موجي را نمي فرستند . به همين جهت از سيستم هاي هدايت راداري بسيار ساده تر مي باشند . در يك سيستم هدايت مادون قرمز ساده امواج مادون قرمز دريافتي توسط آينه سهموي روي كانون متمركز مي گردد و در روي كانون آشكارساز مادون قرمز قرار دارد . معمولا در اين قسمت مجموعه اي از آينه ها و عدسيهاي مركب بكار مي رود كه ماكزيمم مقدار اشعه مادون قرمز بدست مي آيد . امواج مادون قرمز دريافتي تبديل به سيگنالهاي الكتريكي شده و توسط تقويت كننده تقويت مي شود . سيستم كنترل اين امواج دريافتي را تبديل به فرمان هاي مناسب براي اصلاح مسير موشك مي كند بطوريكه همواره موشكماكزيمم امواج مادون قرمز را از هدف دریافت کند.
