PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : تاريخچه و مكانيك پرواز



mojcris
03-02-2012, 05:33 PM
با سلام خدمت همه دوستان

پس از نظرسنجی از اعضا و مدیران، تصمیم بر این شد که تاپیکی مفصل درباره پرواز و مباحث مربوط به آن ایجاد شود. در این تاپیک موارد زیر بررسی می شود:

1. اصول و مقدمه ای بر پرواز ( شامل فیزیک پرواز و قوانین حاکم بر آن )

2. تاریخ پرواز

3. طراحی هواپیما

4. هواپیمای مدل

5. شرکت های بزرگ هوافضایی

6. و ...

mojcris
03-04-2012, 10:16 AM
خوب سلام خدمت دوستان

با تشکر از پیمان و Sunrise گرامی جهت ویرایش های مورد نیاز.

بحثمون رو از تاریخچه پرواز و افرادی که در این زمینه تلاش کردند شروع میکنیم. شاید همتون بگید برادران رایت شروع کننده ی پرواز بودند ، اما حقیقت چیز دیگریست که به آن خواهیم پرداخت ، در واقع برادران رایت اولین کسانی بودند که توانستند هواپیمای موتوری را به پرواز درآورند. خوب ابتدا یک قسمتی از یک کتاب رو که براتون ترجمه کردم می زارم بعد هم یک توضیحاتی بهش اضافه میکنم.

------------------------------------------------------------------------------------------

اصرار انسان به پرواز به زمانهای بسیار دور برمی گردد. زیبایی ، ظرافت و آزادی اوج گرفتن پرندگان همواره موجب شگفتی و حسد ورزیدن آدمی شده. چرخیدن یک شاهین در حال صعود در آسمان صحنه ی بسیار زیبایی است که به عنوان مانوری از یک پرنده است که برای حفظ وضعیت خود در آسمان یک مسیر را به طور کاملا کنترل شده دور می زند. آزادی حرکت در تمام جهات بالاتر از همه ی موانع ، یک توانایی است که همه ی ما از آن لذت می بریم.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3621&d=1330842601

ارنیتوپترها: Ornithopters
مفاهیم اولیه ی پرواز تقلید از بال زدن پرندگان را می طلبد. یک ماشین پرنده که با استفاده از بال زدن کار می کند ارنیتوپتر نامیده می شود. افسانه ی یونانی معروف Daedalus و پسرش ، Icarus ، حاکی از آن است که Daedalus وسیله ای با پر و موم درست می کند برای فرار از شکنجه ی Cretan King Minos. پسرش که بسیار باهوش بود به پدرش توصیه کرد که فراموش نکند که به خورشید نزدیک نشود ، اما سرانجام گرمای خورشید موم را ذوب کرد و بالهای پدر از هم گسیختند ، و ناگهان در دریا غوطه ور شدند.



http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3622&d=1330842946

لئوناردو داوینچی حدود 12 طرح ماشین پرواز داشت که بیشتر آنها بر پایه ی بال زدن پرندگان بودند ، طرحهای او قرقره ها و اهرم هایی را نشان می دهد که حاکی از تکان دادن بالها توسط انسان است. اما همه ی این طرحها با شکست مواجه شد، چرا که قابلیتهای فیزیولوژی که یک پرنده دارد هرگز نمی تواند متناسب با قابلیتهای یک انسان باشد. انرژی خروجی در واحد زمان پرندگان نشان می دهد پرندگان ضربان قلب و تعداد تنفس بسیار بالایی در واحد زمان دارند. برای مثال قلب هر گنجشگ در هر دقیقه 800 بار می تپد و هر کبوتر در حال پرواز در هر دقیقه 400 بار تنفس می کند.

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

-------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب دوستان همونطور که توی این قسمت دیدید تلاش های انسان و طرحهای او برای پرواز به حدود هزاران سال پیش برمیگردد ، از تلاشهای Daedalus و پدرش گرفته و تا چیزی حدود 500 سال پیش در دوران داوینچی. و کم کم طرح ها پیشرفته تر شدند تا به طرح های امروزی نزدیک تر می شدند.

یک توضیح هم در مورد ارنیثوپتر بگم که منظور همان پرنده های بالزن است که امروزه به شدت روی آنها مطالعه صورت می گیره و در حال مدل سازی آن هستند ( مثل خود بنده :yaeh am not durnk: ) که نمونه ی بسیار موفق آن پروژه ی Festo Smart Bird می باشد.

فکر می کنم برای قسمت اول کافی باشه. قسمت بعدی هم به زودی قرار می دم :)
امیدوارم مطالب مفید باشن.

mr mohamadreza
03-04-2012, 03:45 PM
سلام دوستان من هم یه لینک میذارم که توش میتونید از تاریخچه ی پرواز مطلب به دست بیارید(به علت زیاد بودن مطلب توفروم قرارندادم):hope my fake smile
http://world-of-science.blogfa.com/post-3.aspx
:meditate:

mojcris
03-04-2012, 06:00 PM
سلام دوستان من هم یه لینک میذارم که توش میتونید از تاریخچه ی پرواز مطلب به دست بیارید(به علت زیاد بودن مطلب توفروم قرارندادم):hope my fake smile
http://world-of-science.blogfa.com/post-3.aspx
:meditate:

ممنون دوست عزیز.

مطالعه کردم صفحه رو ، ولی همش زیرمجموعه بحثمون میشه که هنوز بهش نرسیدیم. کم کم بهش می رسیم :)

mojcris
03-04-2012, 06:31 PM
خوب به قسمت دوم تاریخچه ی پرواز می رسیم. لازم به ذکر هست که دوستان توجه کنند که این تاریخچه که دارم می گم به جرات میشه گفت که کاملترین تاریخچه ی پرواز توی مراجع فارسی هست که من دیدم (اگه کسی بهتر پیدا کرد به منم بگه ) ، از هیچ کتاب فارسی هم نیست ، از یک کتاب انگلیسی هست که خودم در حال ترجمش هستم :wink: ( به امید روزی که کامل تموم بشه ترجمش ) بنابراین کسانی که علاقه مند هستند به دقت مطالعه کنند ، چون واقعا زیباست ، من خودم که چندین بار خوندمش و واقعا جذاب بود :yaeh am not durnk: خوب قسمت دوم رو شروع می کنیم.

پس از اینکه بشر در به کار گیری پرنده های بالزن شکست خورد ایده ی جدیدی که به ذهنش رسید این بود که از پرنده های سبکتر از هوا استفاده کنه ، یعنی اینکه وسیله ای بسازه که از هوا سبکتر باشه. با هم میریم به دنبال بقیه ی داستان ببینیم این بشر بالاخره می خواد چکار کنه برای پرواز :grin:


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پرنده های سبکتر از هوا

ایده ی پر کردن یک بسته از ماده ای که معمولا در هوا بالا می رود به قرن نوزدهم برمی گردد. راجر بیکن Roger Bacon پر کردن یک گوی فلزی بسیار نازک را از گاز اتر و یک مایع آتشزا پیشنهاد کرد که این پیشنهاد رد شد. پیشنهاد دیگر بخار آب بود که هرروز از شبنم روی گیاهان بخار می شد و به آسمان می رفت. به دنبال اختراع پمپ هوا تخلیه ی یک گوی نازک پیشنهاد شد به طوری که یک گوی خالی از هوا می تواند در هوا شناور شود. اما مشکل ، تخلیه ی هوای گوی به اندازه ی کافی برای شناور شدن بود و همچنین استحکام گوی برای جلوگیری از متلاشی شدن در مقابل فشار هوا. همچنین بازگشتن و فرود آمدن نیز مشکل دیگر بود.
با این وجود تاریخ تلاش های دیگری را در جهت ساخت پرنده های سبکتر از هوا ثبت کرده است. برادران Montgolfier در فرانسه اولین بالون را می سازند. این برادران عاشق علم ، یک کارخانه ی تولید کاغذ داشتند. در سال 1782 آنها در حال مشاهده آتش و چگونه بالا رفتن دود بودند که ناگهان این فکر به ذهن آنها رسید که گاز حاصل از سوختن را در بسته ای حبس کنند. آنها این ایده را با یک بسته ی کوچک آغاز کردند ، یک کاغذ زیر آن بسته آتش زدند و مشاهده کردند که بسته در حال باد کردن و بالا رفتن است تا اینکه بسته به سقف اتاق رسید. آنها این کار را در بیرون از خانه و با بسته های دیگر انجام دادند. آنها برای تولید آتش از چوب و حصیر استفاده می کردند و فکر می کردند که گازی با ویژگی های جدید کشف کرده اند که آن را Montgolfier Gas نام گذاشتند. این گاز چیزی نبود جز هوای معمولی که به دلیل بالا رفتن دما چگالی آن کاسته شده بود. در سال 1783 برادران Montgolfier یک گردهمایی عمومی انجام دادند و یک بالون 100 فوتی را به پرواز درآوردند و به ارتفاع بیش از 6000 فوت دست یافتند.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3629&d=1330872193

این اختراع آکادمی علمی فرانسه را مجذوب خود کرد و یک جوان به نام J.A.C Charles را وادار به تحقیقات بیشتر کرد. چارلز به زودی متوجه شد گازی که برادران Montgolfier از آن استفاده می کنند به اندازه ی هیدروژن برای بالا بردن موثر نیست. سپس او مشغول توسعه بالون شد ، بالونهای هیدروژنی که با بالون های مدرن تنها کمی تفاوت داشت. بالونهای هیدروژنی و بالونهایی که با هوای داغ کار می کردند در کنار یکدیگر توسعه یافتند ، به طوری که در یک دهه بعد از اولین پرواز برادران Montgolfier ، دو بالون جدید توانستند بیش از 12 پرواز دیگر انجام دهند. حوادث بسیار کم بود ، غم انگیزترین حادثه تلاش Jean Francois Pilatre فیزیکدان جوان بود که وقتی با ترکیب کردن 2 بالون یعنی استفاده از هیدروژن برای بالا رفتن و استفاده از هوای داغ برای کنترل بالون ، می خواست برای اولین بار با بالون برادران Montgolfier پرواز کند و دچار سانحه ی انفجار شد. مرگ این جوان در سال 1785 علاقه و اشتیاق را در مورد بالون های هوای داغ ، از بین برد. اما پس از آن دوباره بعد از انقلاب فرانسه تحقیقات بر روی بالون ها از سر گرفته شد.
با وجود اینکه توسعه ی بالونها در اروپا و آمریکا ادامه یافت اما هنوز یک مشکل اساسی وجود داشت ، و آن هم کنترل بالون بود.بالون های بسته شده و محصور شده در آمریکا برای رصد و مشاهده در جنگها استفاده می شد. در سال 1871-1870 فرانسه از بالون برای رصد و دیدبانی و حمل و نقل در جنگ استفاده می کرد. اما استفاده از این بالون ها با توسعه ی موتورها و به وجود آمدن بالونهای شامل موتور که پیشرانش بسیار بهتری تولید می کردند به شدت کاهش یافت. در نیمه های قرن نوزدهم چندین مدل بالون بسیار باریک و دراز برای کاستن نیروی پسا و همچنین مجهز به ملخ و موتور برای تولید پیشرانش تولید شدند که مسئولیت انتقال مردم را به عهده داشتند. هم موتورهای بخار و هم موتورهای الکتریکی به کار گرفته شدند اما آنها بسیار سنگین بودند و کارایی مناسبی نداشتند. نخستین بالون موفقی که هم باریک و دراز بود به منظور کاستن نیروی پسا و هم از موتورهای سوختی استفاده می کرد توسط یک ثروتمند برزیلی به نام Alberto Santos که در فرانسه زندگی می کرد ساخته شد. این مرد موفق شد این بالون را طراحی ، تولید و بیش از 12 بار به پرواز درآورد. او تحسین عموم را برانگیخت و به عنوان نخستین کسی که در طول 30 دقیقه از Saint Cloud تا برج ایفل پرواز کرد برنده ی جایزه ی یکصد هزار فرانکی شد. Alberto Santos همچنین تلاشهایی در زمینه ی ساخت پرنده های سنگین از هوا هم دارد.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3630&d=1330872385

تصویری از Alberto Santos :


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3631&d=1330872557

آخرین تلاشها برای توسعه ی پرنده های سبکتر از هوا توسط Ferdinand Von Zeppelin کسی که نامش هم معنی کشتی هوایی یا Rigid Dirigible است انجام شد. Dirigible به معنای قابل کنترل است Rigid هم به معنای صلب است. در یک کشتی هوایی صلب گاز در بسته های بزرگی در یک چهارجوب صلب قرار دارند. Zeppelin کار ساخت کشتی هوایی را در سال 1900 آغاز کرد. کشور آلمان در جنگ جهانی اول از این پرنده ها استفاده کرد. در سال 1930 German Graf Zeppelin معروف ترین کشتی هوایی بود که چندین بار به ایالات متحده سفر کرد و همچنین سرویس هایی هم به آفریقای جنوبی داشت. کشتی بزرگتر یعنی Hindenburg نیز موفق بود اما هنگام فرود در Lakehurst به دلیل آتش سوزی از بین رفت. New Jersey شاهد پرواز Trans-Atlantic. این پرنده ها برای پرواز از هیدروژن که آتش زا بود استفاده می کردند. اما ایالات متحده برای پرواز از هلیوم استفاده می کرد ، هرچند که بازده کمتری داشت اما آتش زا نبود. با این وجود کشتی های Akron و Macon توسط کمپانی Goodyear Zeppelin ساخته شدند که در سانحه هوایی در سالهای 1933 و 1935 ناپدید شدند. این ماشینهای غول پیکر که بیش از 800 فوت بودند برای هوای نامساعد طراحی نشده بودند اما نیروی دریایی ایالات متحده این موضوع را نادیده گرفت و با این حال از آنها استفاده کرد.
عصر پرنده های سبکتر از هوا با نابودی این کشتی ها به پایان رسید. در اواسط سال 1970 نیز تلاشهایی در جهت احیای بالونها صورت گرفت اما با شکست روبرو شدند. سرعت پایین ، قدرت کم ، ارتفاع پایین و به ویژه هزینه های بسیار بالای این وسایل پرنده ی سبکتر از هوا به هیچ عنوان از لحاظ اقتصادی به صرفه نبود. به طوری که هواپیماهای جدیدتری آمدند و با آنها آشنا خواهید شد که قادر هستند با سرعتی بیش از 7 برابر بالون ها بارهای بسیار بیشتری را حمل کنند.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3632&d=1330872657

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

همانطور که در این قسمت دیدید بشر خیلی قبل تر از برادران رایت توانسته بود پرواز کند اما نه به شکل متداول امروزی ، دانشمندان و مردان بزرگی در این عرصه جان خود را از دست دادند که شاید اگر آنها نبودند امروزه ما به راحتی قادر نبودیم در بوئینگ 787 بنشینیم و در مکانی بهتر از خانه پرواز کنیم.
امیدوارم مطالب مفید بوده باشند :have a nice day:

mojcris
03-05-2012, 02:23 PM
بازم سلام خدمت دوستان عزیز.

با قسمت سوم از مقدمه و تاریخچه ی پرواز در خدمتتون هستیم بعد از پرنده های بالزن و بالون ها و پرنده های سبکتر از هوا دیگه نوبتی هم باشه نوبت پرنده های سنگین و غول پیکره ، یعنی زمانی که اولین بار یک جوان انگلیسی مثل خودمون به نام Cayley اقدام به ساخت نخستین گلایدر می کنه در سال حدود 1780 و بعد از اون هم آقای Lilienthal و در نهایت داداش های Wright که دیگه همه می شناسیمشون و مثل برادرمون می مونن :wink: البته برادران ما هوافضایی ها :thumbsup: خوب حالا می شینیم پای بقیه ی داستان ببینیم چی میشه ادامش:


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پرنده های سنگینتر از هوا
Sir George Cayley

توسعه ی هواپیما از زمانی شروع شد که بشر فهمید باید از پرندگان بلند شدن را یاد بگیرد نه بال زدن. نخستین طرح که از بال ثابت و سطوح کنترلی و پیشرانش استفاده می کرد توسط Sir George Cayley به کار گرفته شد. Cayley جوان انگلیسی بسیار شیفته ی علم و دانش بود. در سال 1796 او هلیکیوپتر مدلی را آزمایش کرد. 3 سال بعد وقتی که او تنها 26 سال داشت ، او یک طرح هواپیما را روی یک دیسک نقره ای حکاکی کرد. طرح او شامل بال ثابت ، سطوح کنترلی عمودی و افقی و همچنین پدال هایی برای ایجاد نیروی پیشرانش بود. در طرف دیگر دیسک او نمودار نیروها رسم کرده بود که شامل دو نیروی برآ و پسا می شد. در سال 1804 او یک نمونه بازوی چرخان برای خود ساخت. ایرفویل در انتهای بازوی او قرار می گرفت و نیروهای وارد بر ایرفویل اندازه گیری شده بودند. می توان گفت این نخستین تست آیرودینامیکی در تونل باد بود ، اگرچه در تونل باد ، باد ایرفویل را به حرکت در می آورد اما اینجا ایرفویل در هوا چرخانده می شود.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3656&d=1330943204

Cayley تحقیقات خود را بر روی یک گلایدر به عمل آورد. او قسمت انتهایی گلایدر را با استفاده از لولا به بدنه متصل کرد تا دم گلایدر بتواند به آسانی تغییر زاویه بدهد. این کار او گامی بلند در عرصه ی طراحی هواپیما بود. او فهمید که اگر بالها با یکدیگر اندکی زاویه داشته باشند در این صورت تعادل افقی هواپیما تامین می شود. در سال 1809 او نتیجه ی تحقیقات خود را در یک ژورنال به نام Nicholson’s Journal of Natural Philosophy منتشر کرد. او مشکل اصلی پرواز را اینگونه بیان کرد: تولید یک سطح جهت تحمل یک وزن داده شده در مقابل نیروی مقاومت هوا. او به طور قطع مبانی و مفاهیم اصلی پرواز را درک کرده بود. او به مدت 30 سال مشغول به فعالیتهایی در زمینه های دیگر شد ، اما در یک دوره از سال 1848 تا 1854 او فعالیت هوافضایی خود را از سر گرفت. در سال 1849 او یک گلایدر ساخت که یک پسر بچه ی 10 ساله را تا ارتفاع چند متر بلند می کرد. در سال 1853 او یک گلایدر ساخت که توانست یک شخص را بر فراز یک دره ی کم عمق به اندازه چندصد یارد جابجا کند.


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3657&d=1330943337

با وجود انگیزه های اندکی که برای ادامه دادن راه Cayley بود اما اندیشه ها و تلاشهای او تا سال 1940 فراموش شدند. کارهای Cayley در انتشارات زیادی دوباره مطرح شدند ، درسال 1962 یک کتاب توسط یک مورخ انگلیسی به نام Charles Smith منتشر می شود و نام این کتاب را Sir George Cayley’s Aeronautics می گذارد. به نظر می رسد که پیشروان صنعت هوافضا ایده های خود را تنها با اندکی از نتیجه های Cayley به دست آورده اند. کسی که نتیجه ی کارهای Cayley را مطالعه کرده قطعا مفاهیم بنیادی پرواز را فراگرفته. پرواز هواپیما با موتور در دوران Cayley ممکن نبود چرا که در آن زمان موتورهایی که وزن آنها با نیرویی که تولید می کنند برای پرواز مناسب نبود. این مشکل همچنان باقی ماند تا اینکه برادران رایت هواپیمای خود را در سال 1903 ساختند.
اگرچه در طی این 40 سال افراد زیادی برای پرواز تلاش کردند و همچنین تلاشهای فراوانی در جهت استفاده از ماشین بخار برای پرواز شد اما هیچ کدام از این ماشین ها قابلیت کنترل نداشتند و این مشکل بزرگی محسوب می شد. در آن زمان پروازها بسیار کوتاه مدت بودند به همین دلیل قابل کنترل نبودند یا اینکه زمانی برای کنترل وسیله باقی نمی ماند. اما در این میان جوانی به نام اتو لیلینتال Otto Lilienthal گامی مهم در جهت طراحی و ساخت گلایدر قابل کنترل برداشت ، جوانی که با نظرات علمی و مهندسی خود شروعی دوباره در عرصه توسعه ی پرواز را رقم زد.


Otto Lilienthal

اتو یکی از نخستین و بزرگترین پیشروان در زمینه ی پرنده های سنگینتر از هوا است که از الگوهای ثابت خودش استفاده می کند. با وجود اینکه در آن زمان تعداد زیادی بودند که بر روی سیالات و نیروهای پسا و برآ و اثرات آنها مطالعه می کردند ، تنها تعداد بسیار اندکی از آنها توانستند پرواز را تجربه کنند. Otto Lilienthal متولد سال 1848 مدرک مهندسی مکانیک خود را در سال 1870 از آکادمی فنی برلین دریافت کرد ، او بسیار شیفته ی پرواز بود اما تا سال 1880 به هوافضا روی نیاورد. او در سال 1889 کتابی با عنوان Bird Flight as the Basic of Aviation را منتشر کرد. او همزمان دو شاخه ی سازه و آیرودینامیک بال پرندگان را مطالعه می کرد. کتاب او درباره ی آیرودینامیک بال بعدها توسط برادران رایت استفاده و اصلاح شد. او نیاز به پرواز را در خود احساس می کرد و بیان کرد: تنها راه پیشرفت و توسعه ی پرواز بشر انجام آزمایشهای عملی و واقعی است. وقتی که او توانست اولین گلایدر خود را بسازد خود این عملیات را آغاز کرد و در سال 1891 توانست بیش از 2000 پرواز را برای خود به ثبت برساند ، تا اینکه در سال 1896 در اثر یک تند باد سقوط کرد و گلایدر او در هم شکست و خود او هم دچار آسیبهای جدی شد.
Otto Lilienthal در طرح خود از پرندگان کمک گرفته بود ، بالهای گلایدر از همه دارای انحنا بودند ، قسمت دم از بخشهای عمودی و افقی تشکیل شده بود. عمل کنترل توسط تغییر مرکز جرم مشابه پرنده های مدرن انجام می شد. هنگام مرگ او در حال تلاش برای ساخت پرنده های موتوردار بود ، با این وجود او به ماهیت ملخ هرگز پی نبرد. طرحها ، دست نوشته ها و کتابهای او در زمینه ی آیرودینامیک انگیزه ی بسیاری را برای ورود به عرصه ی پرفراز و نشیب و کشنده ی پرواز برانگیخت.

تصاویر آقای Lilenthal


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3658&d=1330943472

http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3659&d=1330943578

در میان رهروان راه Otto یک جوان مهندس فرانسوی به نام Octave Chanute بود که در شیکاگو زندگی می کرد. او در سال 1875 به هوافضا و پرواز علاقه مند شد و شروع به جمع آوری تمام مطالب مرتبط با پرواز کرد. در این میان توانست کتابی را با عنوان Progress in Flying Machine را منتشر کند. این کتاب نخستین کتاب تاریخچه ی پرواز بشر و تلاش او برای پرواز بود که در آن زمان کاری بسیاری ارزشمند تلقی شد. Chanute همچنین از توانایی خود در ساخت پل کمک گرفت و شروع به ساخت یک گلایدر مستحکم کرد. او گلایدرهای بسیاری ساخت که در آنها از بالهای ثابت استفاده میکرد و همچنین برای کنترل گلایدر از تغییر مرکز گرانشی کمک می گرفت. با این وجود بزرگترین کار او را می توان جمع آوری یک منبع عظیم در زمینه ی هوانوردی ذکر کرد ، این کار او کمک بزرگی به دانشمندان بعد از او کرد. بعد از آنکه برادران رایت کتاب Chanute را مطالعه کردند ، آنها با هم ارتباط برقرار کردند و این ارتباط مفید انگیزه و تلاش برادران رایت را در جهت ساخت پرنده های موتوری دو چندان کرد.

تصویر Chanute


http://forum.avastarco.com/forum/attachment.php?attachmentid=3660&d=1330943678


منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب بچه ها :have%20a%20nice%20d داستان تازه داره جذاب میشه ، همونطور که دیدید در واقع پدر هوانوردی جهان وطراح هواپیما رو میشه به نوعی آقای Cayley معرفی کرد ، اولین کسی بود که اقدام به کنترل هواپیما کرد ، کارهایی که امروزه هم هنوز از آنها استفاده می شود ، همچنین فعالیت های آقای Lilienthal که واقعا یک مهندس کامل بود و توانست گلایدرهای فوق العاده پیشرفته در آن دوران طراحی کند و بیش از 2000 پرواز را ثبت کند. واقعا تلاش ها و پشتکار چنین افرادی بی نظیره ، چطور از عمر و جون خودشون در راه علم گذشتند تا بتونن علم رو پیشرفت بدن ، حقا که انسان های بزرگی بودند. تازه هنوز به برادران رایت نرسیدیم نمی دونید اونا چیکار میکنن :yaeh%20am%20not%20d

درس امروزمون هم تموم میشه و فکر کنم واسه امروز کافی باشه :wink: امیدوارم مطالب امروز هم براتون مفید باشه
تا درس بعدی موفق باشید دوستان

Sunrise
03-05-2012, 08:39 PM
میدونم که این پست یک اسپم هست!

ولی این دروس شما اینقدر جذابن که دلم نیومد ننویسم! بچه ها لایک هاتون کجان؟!؟!؟

سحر این تاپیک رو خوندم و اینقدر متاثر شدم که امروز بعد از تموم شدن درس برای کلاس اولی ها و دومی هام با کاغذ و تا، موشک ساختم و توی حیاط نشونشون دادم چی کار کنن موشکاشون بیشتر روی هوا میمونه یا با سرعت بیشتری پرواز میکنه!

خلاصه فکر کنم بشه از این درسا یه آزمون درست و حسابی هم گرفت ;)

آقا مدرک هم میدین؟؟ :دی

mojcris
03-05-2012, 09:24 PM
میدونم که این پست یک اسپم هست!

ولی این دروس شما اینقدر جذابن که دلم نیومد ننویسم! بچه ها لایک هاتون کجان؟!؟!؟

سحر این تاپیک رو خوندم و اینقدر متاثر شدم که امروز بعد از تموم شدن درس برای کلاس اولی ها و دومی هام با کاغذ و تا، موشک ساختم و توی حیاط نشونشون دادم چی کار کنن موشکاشون بیشتر روی هوا میمونه یا با سرعت بیشتری پرواز میکنه!

خلاصه فکر کنم بشه از این درسا یه آزمون درست و حسابی هم گرفت ;)

آقا مدرک هم میدین؟؟ :دی

سلام خدمت شما :)

خیلی خوشحالم که مورد استفاده قرار گرفته :) اتفقا مطالب مخصوص کودکان هم داره :) البته اگه نیاز داشتید در خدمتتون می ذارم ، امیدوارم مطالب برای همه مفید باشه ، من خودم اول تاپیک گفتم ، وقتی داشتم این مطالب رو ترجمه می کردم خودم رفته بودم توی فضا :دی

تاریخچه ی واقعا کاملیه ، تازه هنوز به قسمت های هیجانیش نرسیده :) بذارید به اونجاش برسه فوق العاده میشه :)

یک نکته هم توی پست قبلیم بود که اینجا تعریفش می کنم:

تعریف ایرفویل یا Airfoil : وقتی که یک بال هواپیما رو از بقل بهش نگاه می کنی بهش می گن ایرفویل ، یا یک بال هواپیما رو با یک صفحه عمودی برش بدی و اون سطح مقطع رو بهش می گن ایرفویل مثل تصویر زیر:

http://www.modelairplane.cadblog.net/images/airfoil_03.jpg

lllll l lll lll l l ll
03-06-2012, 09:24 PM
سلام
واقعا مطالب جالبی رو نوشتید

میخواستم بپرسم که آیا راجع به نیروهای پسا و برآ هم میگید یا میذارید واسه آینده؟

این سه مدل ایرفول که عکسش رو گذاشتید همه استفاده میشن؟ ینی مدلهای مختلف، کاربردهای مختلف دارن؟

مرسی

mojcris
03-07-2012, 01:26 PM
سلام
واقعا مطالب جالبی رو نوشتید

میخواستم بپرسم که آیا راجع به نیروهای پسا و برآ هم میگید یا میذارید واسه آینده؟

این سه مدل ایرفول که عکسش رو گذاشتید همه استفاده میشن؟ ینی مدلهای مختلف، کاربردهای مختلف دارن؟

مرسی

سلام دوست عزیز

نیروهای برآ و پسآ مربوط به مکانیک پرواز میشه که در آینده به آنها می رسیم ، زیاد عجله نکنید ، این بحث تاریخیش تازه به مطالب شیرین داره می رسه.
راجع به این ایرفویل ها هم بگم که این سه مدل که عکسش رو گذاشتم سه دسته ی کلی از ایرفویل ها هستن که هرکدوم به چند دسته تقسیم میشن و هرکدام کارایی خاص خودشون رو دارن ، البته ایرفویل های متغیر هم داریم که با تغییر شکلی که خودشون انجام می دن می تونن از یک مدل به مدل دیگه تبدیل بشن که به طور مفصل به اون قسمت هم خواهیم رسید. مثلا از یک سری ایرفویل ها برای پایداری بیشتر استفاده می کنن برای هواپیماهای مسافربری ، یا از یک سری دیگه که پایداریشون کمتره برای هواپیماهای جت و مافوق صوت برای مانور بیشتر.

خوشحالم که مطالب براتون مفید بوده.

mojcris
03-07-2012, 01:53 PM
سلام سلام خدمت همه ی دوستان مشتاق پرواز :) امیدوارم حال همگیتون خوب خوب باشه و همتون خوشحال و خوشبخت باشید. به قسمت چهارم پروازهای هیجان انگیز و تاریخی میرسیم ، پروازهای فوق العاده ای که جهان رو متحول ساختند ، واقعا هیجان داره ، بعد از تلاشهای بسیار عالی دانشمندان بزرگی چون Chanute , Lilienthal و Cayley که واقعا گامهای بزرگی در زمینه پرواز برداشتن بالاخره می رسیم به برادران افسانه ای :) که هممون قطعا اونارو می شناسیم. بله درسته برادران Wright :) اسطوره های پرواز. توی این قسمت می خوایم ببینیم که این برادران ما چکارا کردن که اینقدر معروف شدن. بیشتر از این منتظرتون نمی ذاریم و می ریم وارد قسمت چهارم سریال پرواز می شیم :)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برادران رایت Orville and Wilbur Wright

آشنایی این دو برادر با پرواز به دوران کودکی آنها باز می گردد ، زمانی که در سال 1878 آنها مشغول بازی با یک هلیکوپتر بودند. نخستین جسارت برادران رایت انتشار یک روزنامه ی محلی بود. به دنبال اختراع و ساخت دوچرخه آنها مغازه ای برای تولید و تعمیر دوچرخه گشودند. در سالهای 1894 و 1895 آنها مطالبی در مورد Otto مطالعه کردند و به پرواز علاقه مند شدند ، آنها خواستار اطلاعات بیشتری از موسسه ی اسمیت سونیان شدند و این موسسه هم تمامی اطلاعات و گزارش های Otto را در اختیار این دانشمندان قرار داد. موسسه ی اسمیت سونیان همچنان به برادران رایت مطالعه ی نوشته های Chanute را هم پیشنهاد کرد.
برادران رایت این مراجع را مطالعه کردند و مشاهده کرند که پرندگان برای حفظ تعادل افقی خود بالهای خود را می پیچانند و این با نظر Otto که حفظ تعادل افقی را عامل مرکز جرم می دانست مغایرت داشت. این قضیه موجب راهنمایی برادران رایت در زمینه ی تاب خوردن بال ها شد و آنها فعالیت خود را در زمینه ی کنترل هواپیما آغاز کردند. آنها موفق شدند جعبه ای را با استفاده از روش جدید به پرواز درآورند و با استفاده از چهار رشته طناب آن را کنترل کنند. با این تجارب آنها توانستند اولین گلایدر خود را بسازند با استفاده از دو بال و یک سطح کنترلی جلویی جهت حفظ تعادل افقی. آنها در حال جستجوی مکانی برای آزمایش گلایدر خود بودند و بالاخره کارولینای شمالی را برگزیدند.
نخستین آزمایشهای آنان بدون سرنشین انجام می شد. با توجه به اطلاعات بسیار مفیدی که کسب کرده بودند نتیجه مناسبی نمی گرفتند. آنها گلایدری دیگر ساختند ، این بار به اندازه ی 22 فوت ، و دوباره به کارولینا بازگشتند. نتیجه ی آزمایشها بهتر شد ، چند صد پرواز موفق و طول بعضی از پروازها به 370 فوت هم می رسید. بردران رایت انتظارات بیشتری داشتند ، آنها شروع به تحقیقات کردند و علت اصلی ناکامی خود را طراحی ایرفویل معرفی کردند که طرح آنرا از Otto گرفته بودند. سپس به خانه بازگشتند و به تحقیق در مورد شکل های مختلف ایرفویل پرداختند. ابتدا آنان یک دوچرخه را به دو بال مجهز کردند و سپس یک تونل باد ساختند به طول 6 فوت و مساحت 16 اینچ. آنها بیش از 200 نوع بال با انحنای متفاوت را بررسی کردند. نتایج بررسی ها یکسان اما همه ی آنها با نتیجه ی بررسی طرح Otto تفاوت داشت ، بنابراین برادران رایت تصمیم به استفاده از طرح خود گرفتند. نتیجه ی همه ی این تلاش ها یک گلایدر به طول 32 فوت و قوس 5 فوتی و مجهز به سکان های کنترلی در سال 1902 بود که در تصویر زیر مشاهده می کنید.


http://up.avastarco.com/images/1yj6yyg328mdcehxdu8l.jpg

در سال 1901 برادران رایت با یک پدیده مواجه شدند به طوری که هنگام چرخش ، هواپیما دچار انحراف حول محور عمودی خود می شد. سرانجام آنها متوجه شدند که برای حل این مشکل باید یک سکان عمودی در انتهای هواپیما تعبیه کنند. سرانجام در سال 1902 گلایدر برادران رایت نخستین گلایدری بود که حول هر سه محور طولی و عرضی و ارتفاع دارای پایداری و کنترل بود. آنها بیش از 800 پرواز بر فراز دشتهای کارولینا ثبت کردند ، مسافتهای بیش از 600 فوت و زمان پرواز 1 دقیقه ، مشکل اصلی پرواز یعنی کنترل دیگر مهار شده بود.
پس از آنکه آنها مطمئن شدند که دیگر می توانند پرواز کنند به فکر استفاده از موتور افتادند. اما آنها نتوانستند موتوری با 8 اسب بخار قدرت و وزن کمتر از 200 پوند را پیدا کنند. آنها ناچار موتور را هم خود ساختند. در این هنگام شخصی که مکانیک دوچرخه در آن زمان بود به نام Charlie Taylor به آنها کمک کرد. موتور Taylor تنها 12 اسب بخار قدرت داشت ، این موتور برای کار آنها مناسب بود اما یک مشکل داشت و آن این بود که تسمه های موتور 3 اسب بخار را در حین انتقال این نیرو هدر می دادند. طراحی و ساخت ملخ در آن زمان چالشی عظیم بود. برادران رایت با تلاش پایان ناپذیر خود ، فعالیت خود را برای طراحی و ساخت ملخ آغاز کردند. یک اسکلت جدید برای هواپیمای جدید خود در سال 1903 ساختند. آنان اینبار با یک هواپیمای موتوردار به کارولینا بازگشتند. پس از یک شکست بالاخره موفق شدند اولین هواپیمای موتوری را به پرواز درآورند ، 17 دسامبر 1903 ، یک هواپیمای تک سرنشین طولانی ترین مسیر پرواز را در مقابل باد مخالف که با سرعت 24 mph می وزید ثبت کرد. مسیری به طول 852 فوت ، بیش از نیم مایل. زمین شاهد نخستین پرواز هواپیمای سنگین تر از هوا بود که با استفاده از موتور بدون کوچکترین آسیبی موفق به پرواز و فرود شد. بشر سرانجام موفق به پرواز شد.


http://up.avastarco.com/images/sj6omld0acyafshdxq.jpg

آنان چهار بار توانستند پرواز کنند اما در پرواز چهارم هواپیمای آنها در اثر یک تندباد سقوط و صدمات بسیاری را متحمل شد به طوری که دیگر قادر به پرواز نبود. پرنده ی 1904 که یک سال بعد ساخته شد از جهت طراحی مشابه 1903 بود اما این بار با موتوری قویتر. این بار هواپیمای جدید را در اهایو Ohio امتحان کردند ، در یک دشت مرتفع با هوای گرم ، آنان موفق شدند بیش از 100 پرواز را به ثبت برسانند و مدت بعضی از آنها به 5 دقیقه هم می رسید. در سال 1905 هواپیمای دیگری ساختند و توانستند مسافت 24 مایل را به مدت 38 دقیقه طی کنند. آنها هواپیمای خود را به وزارت جنگ پیشنهاد کردند اما پیشنهاد آنها رد شد. در سال 1909 اولین هواپیما به خدمت ارتش درآمد. طراحی این هواپیما شباهت بسیاری به طرح اولیه ی برادران رایت داشت با این تفاوت که این بار برادران رایت علاوه بر سکان های عمودی در قسمت دم ، از سکانهای افقی نیز استفاده کردند.
بردران رایت در کار خود بسیار اصرار می ورزیدند و هرگز از تلاش دست نمی کشیدند. اگرچه آنان تعمیرکار دوچرخه بودند اما در حقیقت آنان مهندسین مکانیک بودند. آنان ریاضیات و علم را به صورت رسمی یاد نگرفتند ، آنها خود دارای ذهنی پویا ، منطقی و کنجکاو بودند که این از ملزومات موفقیت در زمینه ی مهندسی است. آنها برای خود تونل باد ساختند ، رمز چرخش و پرواز پرندگان را فهمیدند ، توانستند هواپیما را کنترل کنند ، از سکانهای کنترلی استفاده کردند و پرواز کردند. هواپیمای موتوری ساختند و در زمینه ی ملخ به پیشرفتهایی دست یافتند. موفقیت آنان از روی خوش شانسی نبود بلکه نتیجه ی تلاشها و زحمات بی وقفه ی آنها بود.


http://up.avastarco.com/images/4q3cv02y6jxl2l5ivx.jpg
http://up.avastarco.com/images/9gd9w5cabmw2wj2t1tr.jpg


منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب بچه ها دیدید که برادران رایت واقعا عجب آدمای بزرگی بودن ، از دوچرخه سازی به کجا رسیدن ، بدون اینکه بخوان انتگرال ده گانه حساب کنن یا اینکه از نرم افزار متلب کمک بگیرن!!! خلاصه اینکه دو تا مهندس کامل و تمام بودن و هرچی که کم داشتن به سرعت درست می کردن ، و یکی دیگه از مهمترین ویژگیهاشون تلاش و پشتکارشون بود. واقعا لقب پدران پرواز مخصوص چنین کسانی است. ما هم باید یاد بگیریم که اینگونه تلاش و پشتکار داشته باشیم.

امیدوارم مطالب امروز هم براتون مفید باشه و نهایت استفاده رو ببرید :)

دوستان احتمالا بقیه ی مطلب رو از بعد از عید شروع کنم ، البته احتمال داره. پس اگه مطلب بعدی دیر شد نگران نباشید چون بعد از عید با قدرت بیشتری ادامه پیدا می کنه + مطالب خیلی خیلی جالبتر :)
پیشاپیش عیدتون مبارک باشه و موفق باشید.

( دوستان فراموش نکنید که این مطالب از قوانین Copyright پیروی میکنه ;) پس اگه کسی خواست کپی کنه منبع یادش نره ;) )

mojcris
03-17-2012, 10:30 PM
خوب دوستان با سلام مجدد امیدوارم همتون خوب خوب باشید از تاخیر چند روزه بابت ادامه ی مطلب عذر می خوام و همونطور که قول داده بودم با مطالب شیرینتر بر می گشتم اول یه دوره ی کوچولو می کنیم و بعد درس جدید رو شروع می کنیم ، از آقای Cayley و دوستانشان رسیدیم به برادران رایت که تونستن خیلی خوب پرواز کنند ، حالا بعد از این همه تلاش متاسفانه یا خوشبختانه وارد یک دوره میشیم که جهان در جنگ به سر می بره ، بله درسته ، جنگ جهانی اول. هنگام شروع جنگ جهانی کشورها به این فکر افتادن که از هواپیما برای جنگ استفاده که این موجب توجه به پرواز و هواپیما دوچندان بشه ، و صد البته جان هزاران نفر گرفته بشه :( . ادامه رو باهم دیگه می خونیم ببینیم چه اتفاقی می افته و چه پیشرفت های چشمگیری صورت می گیره

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پس از برادران رایت

به دنبال موفقیت برادران رایت ، یک تندباد ناگهانی در زمینه ی هوافضا در اروپا رخ داد. در این زمینه می توان به شخصی به نام Santos Dumont اشاره کرد که موفق به ساخت یک هواپیما شد ، هرچند از هواپیمای 1907 برادران رایت بهتر نبود اما از هواپیمای سال 1903 آنها کمی بهتر بود. در فرانسه در سال 1909 Louis Bleriot یک هواپیمای تاریخی ساخت که موفق به پرواز بر فراز کانال انگلیس شد. این پرواز ها بدون شک توانایی هواپیماها را در عرصه ی حمل و نقل آشکار کرد. بریتانیا در نیروی دریایی احساس ضعف می کرد و تصمیم به استفاده از هواپیما گرفت ، فرانسه نیز از پیشرفتهای Bleriot کمک گرفت و بالاخره در ایالات متحده شخصی به نام Glenn Curtiss موفق یه ساخت یک هواپیما شد که توانایی فرود و شناور شدن روی آب را داشت.
جنگ جهانی اول انگیزه ها را برای استفاده از هواپیما برانگیخت. هواپیما ها ابتدا تنها برای شناسایی استفاده می شدند ، اما پس از گذشت مدت اندکی آنها مجهز به تپانچه برای دفع دشمن شدند. تیر بار بر روی آنها نصب شد ، و بالاخره به بمب مجهز شدند. حال دیگر به خانواده ی هواپیماها می توان جنگنده ها و بمب افکن ها را نیز اضاف کرد.جنگ های هوایی آغاز می شوند.

تصاویر Bleriot:


http://up.avastarco.com/images/vv7z9qi0cy0mtdzvvir.jpg
http://up.avastarco.com/images/j81j6wajkz2itwdidum4.jpeg

تصاویر Curtiss:


http://up.avastarco.com/images/vgezrgsow25dwja2iiwx.jpg
http://up.avastarco.com/images/iqonw8ue78mtj8ou18gn.jpg



پس از جنگ جهانی اول

پایان جنگ جهانی اول موجب بازماندن پیشرفت بسیار سریع صنعت هوایی شد ، بسیاری از شرکتهای هواپیما سازی ناپدید شدند. با این وجود هنوز تعدادی بودند که زمان خود وقف بهبود و توسعه ی صنعت هوایی کنند اما همه ی آنها موجب بهبود هواپیما نمی شدند بلکه تنها تعداد بسیار معدودی از این هواپیماهای توسعه یافته به مرحله تولید انبوه رسیدند. یکی از این هواپیماها هواپیمای NC-4 بود که مربوط به نیروی دریایی ایالات متحده بود. این هواپیما دارای چهار موتور 400 اسب بخاری و 12 سیلندر بود. در سال 1919 یک گروه سه تایی از این هواپیماها تصمیم گرفتند مسیر Long Island تا Lisbon را در کشور پرتغال در 13 روز طی کنند ، اما تنها یکی از آنها به مقصد رسید و دو تای دیگر مجبور به فرود در اقیانوس شدند. با این وجود این پرواز طولانیترین در طول تاریخ بود. چند هفته پس از آن Aclock و Brown یک بمب افکن انگلیسی را بدون هیچ گونه توقف توانستند از انگلیس به ایرلند برسانند. بالاخره در سال 1924 دو هواپیمای تک موتوره ی ایالات متحده به نام Douglas توانستند دور دنیا را در 175 روز بزنند.

هواپیمای NC-4:


http://up.avastarco.com/images/rm4e8svevwespvl0inie.jpg

در سال 1927 در راستای پیشروی های هواپیماها در دنیا ، پروازهای طولانی مدت به اوج خود رسید و Charles Lindberg توانست مسیر نیویورک تا پاریس با یک هواپیمای تک موتوره به نام Spirit of St.Louis بدون هیچ توفقی در مدت 34 ساعت طی کند. این پروازها و پیشرفت حیرت جهانیان را برانگیخت و توانایی هواپیما را به جهان نشان داد. در آن زمان بسیاری از خلبانان در تلاش بودند تا بتوانند پرواز بر فراز اقیانوسها را با موفقیت پشت سر بگذارند. برخی از آنها پایان ناگواری داشتند. در آن زمان مسیریابی به کمک امواج رادیویی مانند امروز وجود نداشت و تنها وسایل قطب نما و قدرت ذهن بشر بود.

تصویر Spirit of St.Louis:


http://up.avastarco.com/images/0yp6j9db1tghqzchr7sb.jpg



منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب بچه ها دیدید که چطوری علم می تونه هم خوب باشه و هم باعث مرگ هزاران انسان بشه ، و همینطور جنگ هم می تونه چندین کشور رو چند صد سال عقب بندازه و هم می تونه موجب رشد علم هوافضا با سرعت بسیار زیاد بشه ، واقعا خیلی جالبه ، دیدیم که چه خلبانهایی جان خودشون رو از دست دادن و با این حال هنوز برخی به دنبال پرواز بر فراز اقیانوس ها بودند ، به راستی که اگر تلاش اینگونه افراد نبود ما در عصر حاضر چگونه بودیم ؟؟؟ برای پرواز از ایران به آمریکا ! چه می کردیم ؟؟؟
خوب این قسمت هم تموم شد ، امیدوارم مطالب این قسمت براتون جالب بوده باشه و همچنین مفید ، توی قسمت بعدی می بینیم با وجود پایان جنگ جهانی و رکود صنعت هوافضا هنوز شرکت ها و آدمهایی بودن که حاضر بودن جان خودشون رو برای پیشرفت این علم از دست بدهند.

( دوستان فراموش نکنید که این مطالب از قوانین Copyright پیروی میکنه پس اگه کسی خواست کپی کنه منبع یادش نره )

space
04-13-2012, 07:34 PM
مشتاقانه منتظر ادامه این تاپیک هستم!

mojcris
04-13-2012, 09:18 PM
خوب دوستان با عرض سلام دوباره ، سال نو رو خیلی دیر تبریک می گم و امیدوارم همتون موفق باشید. بابت اینکه مطالب هم دیر شد عذرخواهی میکنم چون یه مقدار سرم شلوغ بود و امتحان های میان ترم شروع شدن. به قسمت ششم می رسیم جایی که بعد از جنگ جهانی اول دیگه دولت ها نیازشون به هواپیماها کم شد و دیگه بودجه های کلان برای پیشرفت صنعت هوایی نمی ذاشتن ، و فقط در بخش مسافربری یک سری شرکتهای خصوصی کارها را دنبال می کردند. ادامه داستان رو با هم می خونیم :)


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آغاز کار هواپیماهای مسافربری ( قسمت اول)

سال 1920 نقطه ی شروع مسافربری هوایی. در آغاز اروپایی ها پیشگام بوند. کمپانی انگلیسی Handley Page اولین هواپیمای دو موتوره ی 12 سرنشین را تولید می کند. سال 1922 هواپیمای W8b با موتور 360 اسب بخاری Rolls-Royce خود وارد خطوط هوایی لندن ، پاریس و بروسل شد. سال 1926 هواپیمای Armstrong Whitworth Argosy با ظرفیت 20 سرنشین وارد خطوط هوایی لندن و چند شهر دیگر اروپا شد. فرانسه و آلمان هم وارد عرصه ساخت هواپیمای مسافربری شدند ، از معروفترین آنها می توان به اولین هواپیمای تمام فلزی Junkers F13 در سال 1915 با یک موتور و 4 سرنشین اشاره کرد که مجموعا از 322 قطعه تشکیل شده بود. F13 سفرهایی در خطوط اروپا ، آفریقا و آمریکای جنوبی تا سال 1930 انجام داد. سال 1932 مدل جدید Junkers Ju52 با ظرفیت 17 سرنشین وارد بازار شد و بیش از 200 هواپیما به سایر کشورها فروخته شد. در هلند نیز شخصی به نام Antony Fokker اقدام به ساخت هواپیما نمود و توانست Fokker FVIIb-3m را که هواپیمای 10 سرنشین با 3 موتور 300 اسب بخاری بود در سراسر جهان به فروش برساند.

Armstrong

http://up.avastarco.com/images/0cuzmb8uiqmgw0hczl2t.jpg

Junkers Ju52

http://up.avastarco.com/images/x9a6045zlv8dq83madv6.jpg

W8b

http://up.avastarco.com/images/xvr56q5cvc960c5w8nr5.jpeg

Junkers F13

http://up.avastarco.com/images/ua2wuq3qvuqdtg6mksz.jpeg

Fokker FVIIb-3m

http://up.avastarco.com/images/f6c5dvsvsh5qa0kzvvs4.jpg


در ایالات متحده پیشرفتها بسیار کند بود تا اینکه یک هواپیمای تک موتوره به نام Fairchild FC-2W با 4 سرنشین به جهان معرفی شد. و سپس اولین هواپیمای چند موتوره ی آمریکایی با نام Ford 4AT وارد عرصه ی صنعت شد. این هواپیما هم تمام فلزی بود و مانند Junkers F13 از روکش آلومینیومی استفاده می کرد. در این زمان یعنی حوالی سال 1928 خطوط هوایی آمریکا ، کانادا ، مکزیک ، آمریکای مرکزی و اروپا از Ford 4AT استفاده می کردند. در سال 1928 شرکت بوئینگ مدل 80A خود را معرفی می کند ، هواپیمای 18 سرنشین با 3 موتور 525 اسب بخار. این مدل هواپیما آخرین مدلی بود که ارابه ی فرود آن ثابت بود و حدود 16 نمونه از آن ساخته شد. در سال 1931 شرکت Stinson یک هواپیمای موفق 10 سرنشین با 3 موتور 215 اسب بخار تولید کرد. در سال 1933 هواپیمای Curtiss T-32 Condor ، نسل جدید هواپیماهای دو موتوره وارد عرصه پرواز شد و 45 فروند از آن به خطوط هوایی شرق و آمریکا فروخته شد. ویژگی اصلی و منحصر به فرد این هواپیما ارابه ی فرود آن بود که قابلیت جمع شدن داشت که این ویژگی از نیروی پسا به مقدار زیادی می کاست. عمر این هواپیما بسیار کم بود چرا که هواپیمایی جدید وارد عرصه ی پرواز شده بود. این هواپیما چیزی جز Boeing 247 نبود ، هواپیمای 10 سرنشین ، دو موتوره و تمام فلزی با ارابه ی فرود جمع شونده. موتورهای 550 اسب بخار ، سرعت بلند شدن این هواپیما به 155 mph می رسید ، در حالیکه بیشتر هواپیماها در آن زمان سرعتی بین 110 و 125 mph داشتند. طراحی منحصر به فرد Boeing موجب کاهش چشمگیر نیروی پسا و افزایش کارایی آن شده بود.

Ford 4 AT

http://up.avastarco.com/images/5h1z3t5munkbk67u0ras.jpg

Curtiss T-32 Condor

http://up.avastarco.com/images/zy0whyjmg39ok6c2dj1.jpg

Boeing 247

http://up.avastarco.com/images/t57ar12z2dll2jntio7.jpg

منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب دوستان بخش کوتاهی از توسعه ی صنعت هوانوردی و مسافربری مورد بررسی قرار گرفت ، دیدیم که اولین حرکتها از اروپا شروع شد و هواپیماهای کوچک و با تعداد سرنشین کمتر از 20 نفر کم کم رواج پیدا کرد ، این هواپیماها اغلب کوچک بودند و راندمان خیلی خوبی نداشتند ، پس از آن ایالات متحده وارد عمل شد و در ابتدا نتوانست به خوبی خود را نشان دهد اما در میانه ی رقابت بالاخره توانستند در مدت زمانی با استفاده از بوئینگ 247 خود از رقبای خود جلو بیفتند. در بخش بعدی به بررسی بیشتر این هواپیما ها می پردازیم :) امیدوارم مطالب این سری هم برایتون مفید باشه :)

mojcris
04-16-2012, 10:17 PM
خوب دوستان ، در جلسه ی قبل رسیدیم به هواپیماهای مسافربری و با انواع ابتدایی آن آشنا شدیم ، این جلسه قسمت دوم هواپیماهای مسافربری را بررسی می کنیم ، خوب دیگه بریم دنبال ادامه ی مطلب :

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آغاز کار هواپیماهای مسافربری ( قسمت دوم )

247 توانست خود را در خطوط هوایی آمریکا جا کند و تمام خطوط هوایی را بگیرد ، اما شرکت هواپیما سازی Douglas پاسخ 247 را با DC-1 و سپس نسخه ی توسعه یافته ی آن یعنی DC-2 داد. DC-2 با سرعت 170 mph ، سریعتر از 247 بود و بسیار هم راحتتر بود و از لحاظ اقتصادی هم به صرفه تر بود. این هواپیما به سرعت جای 247 را گرفت و موجب سقوط 247 شد. حالا دیگر خطوط هوایی ایالات متحده با نسخه های جدید و بزگتر DC-3 پر شده بود. هواپیمای 21 سرنشین ، بسیار راحتتر از سری های قبلی ، با موتورهای 1200 اسب بخار و سرعت بلند شدن 180 mph. پیش از آنکه ایالات متحده وارد جنگ جهانی درسال 1941 بشود بیش از 800 فروند از این هواپیما به سراسر جهان فروخته شد. در طول دوران سخت جنگ جهانی بیش از 11000 فروند از این هواپیما تولید شد و در اکثر خطوط هویی دنیا یافت می شدند.

Douglas DC-3

http://up.avastarco.com/images/59ad137dfvwbx1sylac.jpg

به جز نسخه ی جدید بوئینگ به نام Stratoliner هیچ هواپیمای دیگری توانایی مقابله با DC-3 را نداشت. Stratoliner چهار موتوره که ظرفیت 33 مسافر را داشت کار خود را در سال 1940 آغاز کرد. اما در پی آغاز جنگ جهانی دوم تولید آن با کاهش روبرو شد. در آغاز سال 1942 مدل جدید شرکت Douglas با عنوان DC-4 که یک هواپیمای چهار موتوره بود وبا ظرفیت 44 مسافر که تنها برای امور مسافربری طراحی شده بود معرفی شد و مدل دیگر آن که هم باربری و هم مسافربری بود با عنوان C-54 تولید شد. بیش از 1300 فروند از مدل DC-4 خطوط هوایی جهان را پر کرده بود ، هواپیمایی با موتورهای 1450 اسب بخار و سرعت بلند شدن 230 mph.

Boeing Stratoliner

http://up.avastarco.com/images/xmbrtc4rnutf0mz0nmd.jpg

Douglas DC-4

http://up.avastarco.com/images/pgmro6b10ahxjyhe8mma.jpg

قبل از آنکه به بررسی جنگ جهانی دوم بپردازیم باید به این موضوع اشاره کنیم که جنگ جهانی اول و مسابقاتی که در سراسر جهان در سالهای 1920 تا 1930 در زمینه ی پرواز برگزار می شدند تاثیر به سزایی در پیشرفتنهای کنونی داشتند. برای مثال مسابقات هوایی Schneider ، Thompson و Bendix Trophy تاثیر بسیار زیادی در زمینه ی پیشرفت طراحی هواپیما داشتند. از جمله برندگان این مسابقات می توان به Curtiss R3C-2 که توسط Jimmy Doolittle در سال 1925هدایت می شد ، هواپیمای انگلیسی British Super marine که طراح آن Reginald Mitchell بود و هواپیمای Weddell-Williams اشاره کرد.

British Super Marine

http://up.avastarco.com/images/mq1ht1oejijbvfzie3ja.jpg


Weddell Williams Racer – 1932

http://up.avastarco.com/images/yzll79oib8x1qi8gxfe.jpg

در زمینه ی نظامی نیز هواپیما ها پیشرفتهای زیادی کردند ، برای مثال در ارتش ایالات متحده هواپیمای Boeing F4B-4 و P-26A در سال 1932 و در نیروی دریایی ایالات متحده Vought Corsair ، بمب افکن Martin B-10 و جنگنده های Grumman F3F و F4F در سال 1935 توانستند نام خود را در تاریخ ثبت کنند. در طول جنگ جهانی دوم جنگنده ها و بمب افکنها پیشرفت چشمگیری داشتند نظیر North American Mustang و Lockheed P-38 ، Boeing B-17, B-19 ، Douglas A-20 , A-26 و Convair B-24. به جز ایالات متحده کشورهای انگلیس و آلمان نیز تلاشهایی در زمینه جنگنده ها و بمب افکنها داشتند.


Boeing P-26A

http://up.avastarco.com/images/pstt1txmuz9l4pao42c.jpg

Lockheed P-38

http://up.avastarco.com/images/bdtf69cegxaqbknl9m.jpg

Boeing B-17

http://up.avastarco.com/images/rdrllr3j1pzcyvjfgdd.jpg

Boeing B-29

http://up.avastarco.com/images/0y5n3hxxf5cl6gjuo7d.jpg



منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب هواپیماهای مسافربری هم دیدیم ، همانطور که قبلا هم اشاره کردیم بعد از جنگ جهانی دیگه سرمایه گذاری در زمینه ی هوافضا خیلی کم شد و اکثرا شرکتهای خصوصی بودن که به هوافضا اهمیت می دادن ، اما جنگ جهانی دوم یک استارت دوباره برای هوافضایی ها بود که دوباره جون بگیره :)
امیدوارم این قسمت هم براتون مفید بوده باشه :)

mojcris
05-19-2012, 11:43 PM
با سلام خدمت همه ی دوستانِ گلِ آوا استاری

متاسفانه به دلیل امتحانات و مشغله های کاری تا تاریخ اول تیرماه این تاپیک جانِ تازه نخواهد گرفت!!! ، به همین دلیل از همه ی دوستان عذرخواهی میکنم ، ولی از اول تیرماه به بعد با مطالب فوق العاده تری در خدمتتون خواهم بود :)

امیدوارم همه ی دوستان در امتحانات و اونایی که امتحان ندارن :) در زندگیشون موفق باشن :)

BigBang
07-24-2012, 01:31 PM
سلام
چرا این تاپیک انقد ساکته؟؟!؟!:(
آقای mojcris دو ماه و چند روز از اول تیر گذشته ها!!!:دی
نمیخواین ادامه بدین؟(لطفا:) )

mojcris
08-17-2012, 01:24 AM
سلام خدمت همه ی دوستان و عذر خواهی بابت خیلیییییی دیر شدن مطالب هوافضایی ! میدونم که خیلی خیلی دلتون برای هوافضا تنگ شده بود ! اعتراف کنید ! خوب کلا سر رشته ی داستان از دستم در رفته !!! آهان ! رسیده بودیم به جنگ جهانی دوم !! توی قسمت های قبلی دیدیم که صنعت هوافضایی با چه فراز و نشیبهایی روبرو بود ، توی جنگ جهانی اول به اوج سرمایه گذاری رسید و تونست به خوبی پیشرفت کنه ! اما بعد از جنگ دیگه فقط یه عده ی خاص بودن که به صورت خصوصی در این زمینه سرمایه گذاری میکردن و کافی نبود اما باز خیلی خوب بود ! امیدوارم این جنگ ها زیاد بشه !!! تا ما بیشتر پیشرفت کنیم !!! بگذریم ! بعد از یه دوره ی خیلی کوتاه با شروع جنگ جهانی دوم دوباره سرمایه گذاری ها در زمینه ی هوایی شدت گرفت ! و بچه های هوافضا هم همه خوشحال شدن ! اون سال یادمه توی کنکور از 100 نفر برتر 99 نفر هوافضا رو به عنوان رشته ی تحصیلی خودشون انتخاب کرده بودن !!!!!!!!!
آخرین توسعه و پیشرفتها بعد از جنگ جهانی دوم مربوط به هواپیماهای مسافربری و اغلب کم سرنشین بود ، قدرت موتورها کم و مشکلات زیادی داشت. بعد از جنگ جهانی دوم پیشرفت چشمگیری در زمینه ی مسافربری و تجاری رخ داد... حالا میریم به سراغ ادامه ی داستان که ببینیم چه خبر میشه !!! خیلی جذاب میشه !

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پس از جنگ جهانی دوم ( قسمت اول )




پس از جنگ جهانی دوم پیشرفتها و توسعه های هواپیماهای جنگی به خدمت هواپیماهای تجاری درآمد ، پیشرفتهای که هرگز در جنگ به آنها نرسیده بودند ، ظهور نسل جدید هواپیماهای Douglas یعنی DC-6 و هواپیمای جدید Lockheed Constellation در سال 1946 حاکی از این پیشرفتهاست. این دو هواپیما گام بلندی را در عرصه هواپیماهای تجاری برداشتند ، با ظرفیت 52 مسافر و چهار موتور پرقدرت و افزایش سرعت بلند شدن تا 320 mph. تنظیم فشار هوای داخل کابین هواپیما و همچنین افزایش ارتفاع پرواز این هواپیماها راحتی آنها را دوچندان کرد چرا که این هواپیماها قادر بودند در بالاتر از جریانهای تلاطمی هوا پرواز کنند و از تکانهای کابین جلوگیری کنند. مدت اندکی پس از این دو هواپیما ، دو هواپیمای دیگر به نامهای Convair 240 و Martin 404 اما این بار در ابعاد کوچکتر تولید شدند. Convair 240 با موتورهای توبینی که داشت از دیگری موفقتر بود.


[/URL][URL="http://up.avastarco.com/images/x84yb60xzadkuwirfnrz.jpg"]http://up.avastarco.com/images/x84yb60xzadkuwirfnrz.jpg (http://up.avastarco.com/images/x84yb60xzadkuwirfnrz.jpg)



Lockheed Constellation

http://up.avastarco.com/images/w4ww1ks7wmbrbmw2dhe.jpg (http://up.avastarco.com/images/w4ww1ks7wmbrbmw2dhe.jpg)



نسخه های جدید DC و Lockheed با نامهای DC-6B , DC-7 و DC-7C و Super Constellation وارد خطوط هوایی شدند. طول این هواپیماها برای افزایش بارگیری افزایش یافت و همچنین از موتورهای با قدرت بیشتری استفاده می کردند. در این موتورها که موتورهای جدیدی به شمار می رفتند گازی که در اگزوز از دست می رفت به کار گرفته شد و از آن برای چرخاندن توربین استفاده کردند. با این کار سرعت بیشتر و راندمان بالاتر به دست آمد و از لحاظ اقتصادی هم به صرفه تر بودند. این هواپیماها خطوط هوایی را به تصرف خود درآوردند تا اینکه در سال 1959 هواپیماهای Boeing 707 و Douglas DC-8 با موتور جت توانستند به کار هواپیماهای دیگر خاتمه دهند. اگرچه ی موتورهای جدیدی که در دو مدل قبلی استفاده می شد بهتر از موتورهای چند سال گذشته بودند اما از نظر اقتصادی به صرفه نبودند بنابراین در سال 1959 این دو هواپیمای جدید با موتور جت خود که سرعت بسیار بیشتر و کارایی بهتری داشتند جای آن دو را گرفتند.

یکی دیگر از پیشرفتهای پس از جنگ جهانی دوم ساختStratocruiser Boeing 377 بود که از توسعه ی بمب افکن B-29 ساخته شد.این هواپیما برای باربری نظامی طراحی شده بود. اولین پروازش را در سال 1944 انجام داد و بیش از 888 فروند از آن تولید شد. در سال 1947 نسخه ی جدید آن تولید شد ، این بار یک هواپیمای دو طبقه بود ، طبقه ی پایین آن برای مسافران استفاده می شد و بسیار راحت و مجلل بود ، با موتورهای 3500 اسب بخار و 28 سیلندر ، این هواپیما بسیار پرسرعت و مجلل بود اما از لحاظ اقتصادی صرفه نداشت به همین دلیل تولید آن متوقف شد.



منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب دوستان این از قسمت هشتم ! دیدیم که باز هم هواپیماهای مسافربری قویتر و بزرگتر و سریعتر شدند ، تعداد ایرلاین ها افزایش یافت و مردم هرچه بیشتر از پرواز برای مسافرت استفاده میکردند ، البته هنوز هم پرواز کردن از لحاظ اقتصادی به صرفه نبود به همین علت هنوز جای بیشتری برای کار کردن داشت ، در این قسمت موتورهای پیستونی رو دیدیم که میتونستن تا یه مقدار قدرت مناسب برای موتور تولید کنن و ملخ رو به حرکت در بیارن ، اما توی قسمت بعدی میبینیم که چطوری یک جوان میاد و یه طرحی خیلی خوب برای موتورهای جدیدتر با کارایی خیلی خیلی بهتر که بعدها موتور جت نامیده شدن ، پیشنهاد میده. امیدوارم از این قسمت هم لذت برده باشید !

( دوستان فراموش نکنید که این مطالب از قوانین Copyright پیروی میکنه پس اگه کسی خواست کپی کنه منبع یادش نره )

mojcris
09-13-2012, 11:23 AM
خوب دوستان گرامی ، با سلام مجدد ! از شبکه ی پرواز در خدمت شما هستیم !!! به قسمت دوم از بخشِ (پس از جنگ جهانی دوم می رسیم) دیدم که موتورهای توربینی جدید ساخته شدند و بعد از اون هم هواپیماهای ملخی وارد کار شدند ! اما از آنجا که بشر به دنبال سرعت بیشتر و وقت کمتره ! ملخ ها قادر نبودند سرعت مورد نظر رو تامین کنند ! چون که ملخ سرعتش تا حدی مورد قبول است و بعد از از اینکه سرعتش به سرعت صوت برسه دیگه کارایی خودش رو از دست میده. برای همین بازم یکی از جوانان این مرز و بوم !! (منظورم وطن نیست هاااا ، منظورم دنیاست) دست به کار میشه و به سرعت های بالای سرعت صوت میرسه !!!! حالا چجوری ؟؟؟؟ بریم به دنبال بقیه داستان تا ببینیم چجوری می خواد این کار رو انجام بده !!! ببینیم اصلا میتونه یا نه !!!


به دنیای موتورهای جت خوش آمدید !!!


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پس از جنگ جهانی دوم (قسمت دوم)


پس از جنگ جهانی دوم دانشمندان بیشتر روی موتورهای توربینی تمرکز داشتند و به توسعه ی آنها می پرداختند. این موتورها از سال 1900 فعالیت خود را شروع کردند و کار آنها انتقال نیرو به شفت بود. در موتورهای جدیدتر که آنها را توربوپراپ می نامیم این نیرویی که به شفت منتقل می شود باعث چرخیدن ملخ می شود. اما ملخ خود دارای محدودیت سرعت بود و سرعت آن یه حدی فراتر نمی رفت و در نزدیکی سرعت صوت نیروی پیشرانش با اختلال مواجه می شد. همچنین نیروی پسای ایرفویل در سرعت های نزدیک به سرعتصوت به شدت افزایش می یافت. تا اینکه در سال 1928 یک دانشجوی دانشکده ی افسری بریتانیا به نام Frank Whittle یک تز دکتری نوشت که در آن بیان می کرد که می توان به سرعت های بالاتر از صوت دست یافت. او پیشنهاد کرد در یک موتور توربینی گازهای خروجی از اگزوز می توانند نیروی پیشرانشی را تولید کنند که در این صورت هواپیما بدون ملخ می تواند به سرعتهای بسیار بالایی دست پیدا کند. این ایده در آن زمان بسیار توهم انگیز بود چرا که در آن زمان بیشترین سرعت هایی که به آن رسیده بودند چیزی در حدود 350 mph بود. اما این محدودیت تنها به خاطر استفاده از ملخ بود و قبول نظریه ی این جوان برای آنها دشوار بود.
همانطور که گفته شد در آن زمان به گفته های Whittle چندان اهمیتی داده نشد ، اما او گواهی ثبت اختراع خود را توانست کسب کند و امتیاز آنرا برای خود حفظ کند ، تا اینکه بالاخره یک شرکت تصمیم به تست موتور او گرفت. دولت بریتانیا نیز حمایت کامل خود را از این طرح اعلام کرد ، تا اینکه در سال 1941 اولین مدل این هواپیماها با نام Gloster E.28/29 با یک موتور جت بود به پرواز درآمد. پس از آن در تابستان 1944 هواپیمای جت جنگنده دو موتوره Gloster Meteor ساخته و به خدمت بریتانیا درآمد. نخستین طرح آمریکایی جت های جنگی مربوط به مدل Bell Airacomet XP-59A می باشد که از موتور Whittle استفاده می کند. نخستین نسخه ی کاربردی جت های جنگی ایالات متحده Lockheed F-80 Shooting Star می باشد. که از دو موتور Whittle استفاده می کند و در سال 1945 به کار گرفته شد. آلمان ها نیز از دیگر کشورها عقب نبودند ، درواقع برای نخستین بار پرواز با هواپیماهای جت در آگوست 1939 توسط German Heinkel آلمانی انجام شد ، او توانست بیش از 178 پرواز موفق داشته باشد. هواپیمای جت جنگنده دوموتوره ی Messerschmitt Me 262 نقشی اساسی در صنعت تولید جت در آلمان داشت.

http://up.avastarco.com/images/s3tuu1oydvj7mfapqzq5.png (http://up.avastarco.com/images/s3tuu1oydvj7mfapqzq5.png)



Gloster Meteor Fighter





http://up.avastarco.com/images/fqmhhvjuiiuqwf7jj8m.jpg (http://up.avastarco.com/images/fqmhhvjuiiuqwf7jj8m.jpg)



Lockheed F-80 Shooting Star




جنگ جهانی دوم با پیشرفت سریع هواپیماها همراه بود.موتورهای جت به سرعت پیشرفت کردند و هر بار سرعت آنها بیشتر و مصرف سوخت آنها کمتر می شد. بالهای Sweepback برای بهبود اثرات ناشی از سرعتهای بیشتر از سرعت صوت به کار گرفته شدند. جهان شاهد هواپیماهای مافوق صوت می شود. هواپیماهایی نظیر: بمب افکن B-29 ، هواپیمای Bell X-1 که برای اولین بار در سال 1947 توسط Chuck Yeager به سرعت صوت رسید ، Douglas D-558-II با سرعت 1.89 برابر سرعت صوت در سال 1951 ، در سال 1953 در یک پرواز دیگر Chuck Yeager موفق شد هواپیمای Bell X-1A را با سرعت 2.5 ماخ به پرواز در آورد ، و بالاخره در سال 1962 راکت آمریکایی به نام North American X-15 در یک پرواز باورنکردنی توانست با سرعت 6.7 ماخ و ارتفاع 108 کیلومتر به پرواز درآید. این پرواز شگفت انگیز تا سال 1981 یعنی زمان ساخت شاتل فضایی بی رقیب ماند.

http://up.avastarco.com/images/nncafmq2pmshxt5ydlub.jpg (http://up.avastarco.com/images/nncafmq2pmshxt5ydlub.jpg)


Bell X-1


http://up.avastarco.com/images/3t0zhn6pgffwl6atzlqg.jpg (http://up.avastarco.com/images/3t0zhn6pgffwl6atzlqg.jpg)


North American X-15




منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
ترجمه: مجتبی هدایت پور
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

این قسمت یه خورده هیجان انگیزتر شده ! مثل همیشه دوباره یکی از بچه ها یه طرحی داد !!! و بقیه تنها کاری که کردن این بود که رد کنن !!! اما ما بچه ها !!! هیچوقت نااُمید نمیشیم ! و دیدیم که Whittle عزیز ! چقدر تلاش کرد و بالاخره جتِ خودش رو ثبت کردن! بعد از اون هم که کلی هواپیما با سرعت های خیلی زیاد درست کردن که دیگه فکر کنم موشک بودن نه هواپیما !!!! خدا بده سرعت !!! هنوز یه قسمت دیگه از این بخشِ جنگ جهانی دوم مونده که که توی قسمت بعدی خواهیم دید. امیدوارم این قسمت هم براتون مفید و جذاب بوده باشه.

mojcris
08-25-2013, 11:40 PM
سلام به همه کاربران عزیز آوا

بعد از یک تاخیر طولانی مدت این تاپیک رو ادامه میدم و امیدوارم هنوز انرژی داشته باشید !! البته اگر هم انرژی نداشته باشید هواپیماهای جدید بهتون انرژی خواهند داد ! خوب توی پست های قبلی تا اینجا رسیدیم که بعد از هواپیماهای ملخی و سرعت های پایین و پس از کلی تلاش بالاخره بشر تونست به سرعت های بالاتر از صوت برسه و موتورهای جت متولد شدند. در این قسمت که ادامه قسمت قبلی هست چند مدل دیگه از هواپیماها رو معرفی می کنم و اینکه موتور جت تا چقدر باعث پیشرفت صنعت هوایی و به ویژه نظامی شد.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پس از جنگ جهانی دوم (قسمت سوم)

در راستای پیشرفت های علم و فناوری در زمینه ی پرواز و همچنین ساخت تونل باد جنگنده ها و بمب افکن ها از ثمرات این پیشرفت ها استفاده کرند و نسل جدیدی از آنها به نامهای Republic F-84 و North American F-86 در طول سالهای 1946 و 1947 به پرواز درآمدند. بمب افکن Boeing B-47 با 6 موتور توربوجت قدرتمند جای خود را از سال 1950 تا سال 1957 در ارتش ایالات متحده تثبیت کرد تا اینکه جای خود را به بمب افکن قدرتمندتری به نام Boeing B-52 داد. بمب افکنی با 8 موتور توربوجت و مدت زمان پرواز بیشتر.
از لحاظ طول عمر دو هواپیما بودند که عملکرد جالبی را ثبت کردند. هواپیماهای Douglas A-4 و جنگنده های Mc Donnell F-4 که از سال 1956 تا 1961 وارد عرصه شدند و تا مدت 25 سال توانستند سلاحهای با ارزشی باقی بمانند. موتورها ، قطعات الکترونیکی ، بارگیری بالا ، و عملکرد بسیار عالی این جنگنده ها حیرت انگیز بود تا اینکه پس از گذشت 10 سال از ساخت آنها مدل جدیدتر معرفی شد و قابلیتهای آن بسیار گسترش یافته بود اما طرح کلی مشابه مدل قبل بود.


[/URL]http://up.avastarco.com/images/0rey2s6o4sm1xy0ti9yx.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/0rey2s6o4sm1xy0ti9yx.jpg)


Republic F-84



http://up.avastarco.com/images/9zj1fj4ydbcl97iqp93i.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/9zj1fj4ydbcl97iqp93i.jpg)


North American F-86



http://up.avastarco.com/images/9sq9o6zl74etxl9i6gai.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/9sq9o6zl74etxl9i6gai.jpg)


Boeing B-47 Bomber



http://up.avastarco.com/images/xzu8a3o2y8289qwdlrga.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/xzu8a3o2y8289qwdlrga.jpg)


Boeing B-52 Bomber



http://up.avastarco.com/images/f157rozcr3jiwzn9u8a5.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/f157rozcr3jiwzn9u8a5.jpg)


Douglas A-4



http://up.avastarco.com/images/t1dj2kokui6vs9svgwt.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/t1dj2kokui6vs9svgwt.jpg)


Mc Donnell F-4 Fighter


به سال 1970 می رسیم ، نسل جدید جنگنده ها شامل جنگنده های دو موتوره Grumman F-14A Navy ، جنگنده ی دو موتوره ی McDonnell Douglas F-15 و General Dynamic F-16 با سرعت های بیش از 2 ماخ عرضه شدند. این جنگنده ها مجهز به سیستم های بسیار پیشرفته ی هدف یابی ، دنبال کننده ی هدف ، و سیستمهای الکترونیکی دفاعی بودند به طوری که گاهی قیمت این سیستمها از قیمت خود هواپیما بیشتر می شد. پس از اینها یک جنگنده ی بسیار قدرتمندتر به نام Rockwell B-1 طراحی شد ، هزینه های ساخت این جنگنده بسیار زیاد بود به همین دلیل عملیات ساخت آن متوقف شد ، تا اینکه بالاخره در سال 1980 اولین B-1B Bomber تولید شد و به جهان معرفی شد.


http://up.avastarco.com/images/2q776qp7eaqlrb2xf0mv.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/2q776qp7eaqlrb2xf0mv.jpg)



McDonnell Douglas F-15



http://up.avastarco.com/images/vnsrfq0p954mkv4mkg89.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/vnsrfq0p954mkv4mkg89.jpg)



General Dynamics F-16



[URL="http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/c6z73rv1ur6v8f343g.jpg"]http://up.avastarco.com/images/c6z73rv1ur6v8f343g.jpg (http://www.gophoto.it/view.php?i=http://up.avastarco.com/images/c6z73rv1ur6v8f343g.jpg)



Rockwell B-1B Bomber



منبع: An Introduction to Flight نوشته ی Richard S.Shevell
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خوب دوستان عزیز دیدیم که بعد از اینکه موتور جت تولید شد دیگه تقریبا خواسته ها مربوط به موتور رو به خوبی فراهم می کرد و دیدیم که دیگه شرکت ها و کشورها روی اورده بودن به اینکه هواپیماهاشون تجهیزات جانبی بیشتر و قویتری داشته باشه. مثلا تجهیزات الکترونیکی رو توسعه دادن. هواپیمایی نظیر F16 که از لحاظ دینامیکی هنوز هم بی نظیره و برای خیلی از ماموریت ها استفاده میشه. توی قسمت بعدی به بررسی نقش موتور جت در حمل و نقل عمومی می پردازیم. همانطور که دوباره مشاهده کردید مثل همیشه اولین بار تکنولوژی در صنایع نظامی به خدمت گرفته شد و حالا نوبت به بخش عمومی رسیده! امیدوارم این قسمت هم براتون مفید بوده باشه.


( دوستان فراموش نکنید که این مطالب از قوانین Copyright پیروی میکنه پس اگه کسی خواست کپی کنه منبع یادش نره )