انواع تلسکوپ ها

[169]

سلام به همه ی دوستان علاقه مند به نجوم و تلسکوپ
در این تاپیک سعی دارم به همت بقیه ی دوستان به معرفی و شناختن انواع تلسکوپ ها بپردازیم. ابتدا به کلیات بعد به جزئیات خواهیم پرداخت.

لطف کنید :
1- سعی کنید موقع نوشتن از ایده خودتون استفاده کنید.مثلا فهرست بندی،جدول بندی و ...
2- بیشتر مطالبی که قرار میدیم معمولا از منابع انگلیسی زبان است.پس منبع فراموش نشود.
3- از انواع مختلف نوع قلم،اندازه استفاده نکنید.
4- این تاپیک برای معرفی انواع مختلف تلسکوپ است پس سوال ممنوع!تکمیل قبول!


نکته : در آخر تاپیک زمانی که نوشته ها به اتمام رسید تمام نوشته ها به صورت مقاله کامل ارئه خواهد شد.

[169]

روند این تاپیک به این صورت است :
1- معرفی تلسکوپ به صورت کلی
2- معرفی سه دسته تلسکوپ های شکستی،بازتابی،ترکیبی (شكستي - بازتابي )
3- کاستی و برتری های هر دسته از تلسکوپ ها
4- معرفی انواع مختلف طراحی تلسکوپ در هر سه دسته تلسکوپ ها

و در نهایت کلیه ی مطالب با نگارش و ویرایش به یک مقاله کامل تبدیل خواهد شد و عزیزان می تونند دریافت کنند.
__________________________________________________ ___________________________

1-معرفی تلسکوپ :
تلسکوپ وسیله است برای کمک کردن به رصد اجرام از دور به وسیله جمع آوری بخشی از تابش طیف الکترومغناطیسی ساطع شده از جسم! برای نمونه طیف نور مرئی
ریشه لغت "تلسکوپ" از ترکیب دو کلمه ی یونانی "tele" به معنی "دور" و "skopein" به معنی " دیدن یا نگاه کردن" گرفته شده است و به صورت کلی این گونه TeleSkopein نوشته می شود.همچنین لغت یونایی هم شکل "Teleskopos" نیز به معنی " دیدن دور دست" به کار رفته است.
لغت Telescope برای اولین بار در سال 1611 توسط ریاضی دان یونانی Giovanni Demisiani در ضیافتی برای معرفی وسیله(تلسکوپ) گالیله استفاده کرد. شخص گالیله نیز در کتاب خود "the Starry Messenger" از کلمه لاتین "perspicillum" به معنی "عینک یا شیشه" استفاده کرده است.
اولین تلسکوپ طبق شواهد با طراحی تلسکوپ شکستی در سال 1608 در کشور هلند دیده شده است.مدعیان ابداع تلسکوپ سه فرد عینک ساز و تراشکار شیشه به نام های Hans Lippershey و Zacharias Janssen و Jacob Metius هستند. گالیله نیز در طی این سال ها روی عدسی ها کار می کرد.
(طبق مطالبی که حتما خوانده اید اولین کسی که از تلسکوپ به عنوان یک ابزار نجومی استفاده کرد آقای گالیله بود و از این رو اختراع تلسکوپ را به گالیله نسبت می دهند.)
بعد از اختراع تلسکوپ شکستی و درک استفاده آینه مقعر به عنوان شیئی باعث شد تلسکوپ های بازتابی پا به میان بگذارد. تعداد طرح برای ساخت تلسکوپ بازتابی دیده شده ولی کارامدترین تلسکوپ بازتابی ساخته شده توسط آقای ایزاک نیوتن در سال 1668 بوده است. از این رو به تلسکوپ های بازتابی، تلسکوپ نیوتنی نیز می گویند.
حسنی که اینه برای استفاده در تلسکوپ ها داشت باعث شد خیلی زود تکامل پیدا کند و و تا امروزه قطر بزرگترین تلسکوپ ها به 10 متر برسد.
طبق تعریفی که از تلسکوپ کردیم، تلسکوپ وسیله ای است برای جمع اوری بخش از طیف الکترومغناطیس که پهنه ی گسترده ای از امواج رادیوی تا امواج ایکس و گاما را شامل می شود.

امروزه علم ساخت و استفاده و بهره برداری از تلسکوپ بسیار گسترده شده است و هر روز در حال تکامل است.تلسکوپ ها امروزه در امواج مختلف طیف الکترومعناطیس کار می کند.
انواع رده ی طیف کاری تلسکوپ ها :
1- تلسکوپ رادیوی
2- تلسکوپ اپتیکی ( این نوع از طیف فرو سرخ تا طیف فرابنفش را شامل می شود.)
3- تلسکوپ پرتو ایکس
4- تلسکوپ پرتو گاما
5- تلسکوپ ذرات پر انرژی
6- تلسکوپ آشکارساز امواج گرانشی
7- نلسکوپ آشکارساز نوترینو

مبحثی که برای ما بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد در مورد تلسکوپ های اپتیکی یا نور است.پس از اینجا به بعد منظور از تلسکوپ منظور همان تلسکوپ نوری است.

2- معرفی سه دسته تلسکوپ های شکستی،بازتابی،ترکیبی (شكستي - بازتابي )

اساس تلسکوپ های نوری بر بازتاب و شکست نور در اینه و عدسی است.تلسکوپ های نوری محدود به چیزی است که ما داریم می بینیم.به طور کلی تلسکوپ های نوری را در سه رده شکستی،بازتابی،ترکیبی (شكستي - بازتابي ) قرار می دهند.

1- تلسکوپ های شکستی
2- تلسکوپ های بازتابی
3- تلسکوپ های ترکیبی

ادامه دارد...

[169]

یه چیزی برای تذکر : چون مطلبی که قرار دادم هنوز کامل نشده منبع رو قرار ندادم. ولی برای اطلاع عرض کنم که منبع ویکی پدیا می باشد تا الان!

[Panahandeh]

دوستان اگر اومدن پلی بک کنن به قبل تر اما چون تاپیک راکد بود گفتم اگه راهش بندازیم بد نیست.


http://mpsky.ir/wp-content/uploads/2010/11/P00317.jpg

آیا شما میدانید نظریه تلسکوپ برای اولین بار توسط چه کسی مطرح شد ؟

ممکن است پاسخ دهید : ((خوب معلومه گالیله)) اما این طور نیست گالیله اولین شخصی بود که یک تلسکوپ را طراحی کرد، ساخت و از آن برای رصد ستارگان استفاده کرد ( طبق تاریخ علم غرب). در تاریخ علم بشر، بارها افرادی درباره‌ی نور صحبت کرده‌اند مانند فلاسفه یونان که نظریات مختلفی راجع به نور و ماهیت آن در کتابهای خود آورده‌اند. اما باور عمومی تا قرن هفتم میلادی این بود که نور از چشم موجودات رنده ساطع میشود و این دلیل دیدن اشیا است اما در قرن هفتم اولین شخصی که به طور علمی در کلاس ‌های درس خود این عقیده را نفی کرد و نور را به شکلی که امروز ما آن را می‌شناسیم تشریح کرد امام جعفر صادق(ع) بود.

ایشان در کلاسهای خود بحث‌های بسیاری را درباره نور مطرح ساختند که از آن موارد نظریه ایشان راجع به جمع آوری نور است ایشان گفته‌اند : ((نور از طرف اشیا بسوی چشم ما میاید و از آن نور که از طرف هر شیئی به سوی چشم ما میآید فقط قسمتی به چشم ما می‌رسد و بهمین جهت ما اشیا دور را به خوبی نمی‌بینیم و اگر تمام نوری که از یک شیء دور می‌آید به چشم ما برسد ما شیء دور را نزدیک خواهیم دید و اگر بتوان چیزی ساخت که تمام نور یک شیء دور را به چشم ما بتاباند در صحرا شتری را که در فاصله سه هزار ذرع میچرد در فاصله شصت ذرعی خواهیم دید.)) ( از کتاب مغز متفکر جهان شیعه ترجمه ذبیح الله منصوری )

پس به این ترتیب می‌بینید که بسیار زودتر از گالیله نظریه تلسکوپ یعنی همان وسیله‌ای برای جمع آوری نور مطرح شده بود .

(اگر علاقه مند هستید می توانید با مراجعه به کتاب(رسالت النور) جابر که از شاگردان امام بودند با ابعاد مختلف درس های ایشان درباره نور آشنا شوید(

… خب فکر می‌کنم همه شما داستان عینک ساز هلندی و گالیله را درباره اختراع تلسکوب شکستی شنیده باشید برای همین از ذکر آن خودداری میکنم و چون می‌خواهیم راجع به ساخت تلسکوپ‌های بازتابی حرف بزنیم فقط مختصرا از تاریخچه تلسکوپ نیوتنی که کمتر به گوش خورده می‌نویسیم :

تا نیمه دوم قرن هفدهم میلادی منجمان از تلسکوپ های شکستی استفاده میکردند که البته خطاهای داشت ( بعدا مفصلا در این باره میگوییم) اما دانشمندان دریافتند که اگر در ساخت تلسکوپ از آینه مقعر به جای عدسی اصلی استفاده کنند مشکلات حل میشود و حتی میتوانند تلسکوپ‌های بزرگتری بسازند آنها همچنین دریافتند که اگر شعاع انحنای آینه را زیاد کنند تا انحنای آینه (تقعر) بخشی از یک سهمی شود، میتوانند بخش زیادی از کجنمای‌های نوری را کاهش دهند، جیمز گریگوری در سال ۱۶۶۳ برای اولین بار سیستمی را بر همین پایه طراحی کرد که البته نتوانست با آن رصدی انجام دهد، پنج سال بعد اولین تلسکوپ انعکاسی توسط ایزاک نیوتن طراحی و ساخته شد تلسکوپ نیوتنی طرح متفاوتی از تلسکوپ گریگوری داشت و نسبتا ساده‌تر بود و این آغاز دوره جدیدی در اکتشافات فضایی بود البته با اینکه فقط چند سال بعد از نیوتن طرح‌هایی با مزایای بیشتر توسط افرادی چون کاسگرین مطرح شد. اما همچنان سادگی طرح نیوتن باعث ادامه پیدا کردن ساخت تلسکوپ نیوتنی مخصوصا در بین منجمان آماتور شد.

داستان تلسکوپ نیوتن هم از این قرار بود که وی پس از کار گریگوری با خود فکر کرد که می تواند با روش بهتری این کار را انجام دهد.

منبع این مقاله : www.mpsky.ir

[169]

نوبت تلسکوپ شکستی یا انکساری است!
_________________________________
تلسکوپ های شکستی، نسل اول تلسکوپ ها است که بر اساس شکست نور توسط عدسی پیاده شده است!

نحوه ی کار یک تلسکوپ شکستی :
تلسکوپ شکستی از سه قسمت اصلی تشکیل شده است:
1- عدسی شیء
2- لوله اتصال
3- عدسی چشمی

- عدسی شیء یا عدسی اصلی که به صورت دو تخت-کوژ(محدب) یا عدسی کوژ(محدب،ذره بین) در جلوی لوله ی اتصل به منظور جمع آوری نور اجرام مورد استفاده قرارمی گیرد و از جنس کرون یا فلنت است.
- لوله ی اتصال وظیفه ی اتصال دو عدسی+حذف نور های مزاحم را بر عهده دارد.این لوله ها از جنس های فلزی سبک و مقاوم ساخته می شود و حتما رنگ داخل لوله سیاه مات(براق نبایدباشد) باید باشد تا کمترین بازتاب نور صورت بگیرد.
- عدسی چشمی یا ثانویه که در انتهای لوله قرار می گیرد وظیفه ی موازی سازی نور های جمع آوری شده توسط اینه اصلی را دارد تا چشم بتواند تصویر جرم مورد نظر را ببیند.عدسی چشمی در اغاز ساخت اولین تلسکوپ ها به صورت تخت-کاو(مقعر) معروف به مدل کپلری و تخت-کوژ(محدب) معروف به مدل گالیله ای بوده است. ولی امروه از چشمی های مختلف با اندازه های مختلف استفاده می شود.

عکس اول : طراحی شکستی مدل کپلری
http://www.pacifier.com/~tpope/Positive_Eye_Lens.GIF

عکس دوم : طراحی شکستی مدل گالیله ای ( اول مدل گالیله ی ساخته شد بعد آقای کپلر مدل خود را ارائه داد!)
http://www.pacifier.com/~tpope/Negative_Eye_Lens.GIF

ادامه دارد ...

[169]

مزایا و معایب تلسکوپ شکستی :

مزایا :
1- تلسکوپ های شکستی نسبت به دو نوع دیگر تلسکوپ ها مقاوم و پایدار تر است و نیازی به همخطی دوباره بعد از مدتی ندارد!
2- عدسی های شیء تلسکوپ شکستی از یه طرف به سمت داخل لوله تلسکوپ است و خیلی کم نیاز به تمیزکاری دارد ولی قسمت بیرونی همچون تلسکوپ های ایینه ای نیاز به تمیزی دارد ولی خطر پاک کردن عدسی به سطح روکش دار ایینه کمتر است!
3- به دلیل بسته بودن ورودی نور(عدسی شیء) و خروجی نور(عدسی چشمی) در هنگام رصد هوای داخل لوله تلسکوپ محبوس می شود و اختشاشاتی که به دلیل حرکت هوا در تصویر نهایی تلسکوپ ایجاد می شود در این نوع تلسکوپ به کمترین حد خود رسیده و این باعث شفافیت و کنتراست بالای تصویر می شود!
4-وزن و حجم تلسکوپ های شکستی به نسبت به تلسکوپ های نیوتنی کمتر است و این به خاطر ساختار کوچک تر عدسی ها و حداکثر استفاده از حداقل وزن لوله است که این یک حسن برای کسانی که می خواهد تلسکوپ خود را بر روی مقر های موتور دار سوار کنند!
5- مکان دیدن تصویر در پشت تلسکوپ است!یعنی شما در هنگام رصد به راحتی می توانید روی صندلی بشینید و رصد کنید(برای این موضوع چپقی45 و 90 لازم است)!پس راحتی کار با تلسکوپ و رصد از دیگر مزایا تلسکوپ های شکستی است!
6- نبود ایینه ثانویه در قسمت جلویی تلسکوپ شکستی دو مزیت دارد : اول افزایش کمی شدت نور ورودی( شاید با چشم قابل تشخیص نباشد!) دوم نبود پراش نور و به وجود نیامدن حلقه ی نور در اطراف ستاره ها! این مورد نتیجه می دهد: در تلسکوپ های شکستی(به صورت کلی) ستاره ها را همان گونه که هستند می بینیم!یعنی قرص نوری یکنواخت بدون خطاهای اپتیکی!
7- با وجود چپی 90 درجه ما تصاویر مستقیم از اجرام و دیگر پدیده ها داریم!
8- تلسکوپ های شکستی بیشتر برای رصد ماه و سیارات و ستاره های چندتایی مناسب است!(دلیلش اینه که که به خاطر کنتراست بالا شما با افزایش بزرگنمایی مقدار کمتری نور سطحی اجرام کاهش پیدا می کند و شما سطح بهتری از اجرام را میتوانید ببینید!
9- از تلسکوپ های شکستی هم میتوان برای رصد پدیدهای زمینی و طبیعت استفاده کرد ولی یه نکته رو بگم : کوتینگیکه تلسکوپ های شکستی و دیگر تلسکوپ ها دارند به منظور عبور حداکثری نور برای اجرام کم نور (در مقیاس نجومی) است و سعی کنید هیچ وقت به سمت نورهای مصنوعی قرار ندهید چون به مرور کیفیت کوتینگ را از بین می برد!

معایب :
1- اولین معایب تلسکوپ های شکستی که بیشتر مطرح است خطای رنگی در طراحی کروماتیک و آکروماتیک است! روزه به روز و پا به پای تلسکوپ های اینه ای، دفع خطای رنگی در طراحی اکروماتیک رو به کاهش است و از طرفی در طراحی آپوکروماتیک این مقدار به حداقل خود رسیده است(تا حد صفر!)
2- تلسکوپ های شکستی نسبت به سایزی که دارند از 3 اینچ به بالا قیمت به صورت تصاعد(هندسی) بالا می رود و نسبت به اینه ای قیمت بیشتری دارند!
3- عدسی ورودی نور در تلسکوپ های شکستی معمولا تمام رده طیفی نور مرئی را از خود عبور می دهند ولی فروسرخ و فرابنفش را به خوبی از خود عبور نمی دهند ولی این بستگی به جنس عدسی شئء دارد!
4- شیشه یک نوع نیمه جامد است و در تلسکوپ های شکستی بزرگتر(افزایش بیشتری وزن) روند تغییر شکل عدسی با سرعت بیشتری صورت میگیرد!
5- معایب چهارم(بالایی) بعلاوه این مورد باعث می شود که ساخت تلسکوپ های شکستی برای ابعاد بزرگتر محدودیت ایجاد کند! می دانید که سطح عدسی های از دو طرف انحنا دارد!این انحنا در ابعاد بزرگتر نیازمند فاصله کانونی بیشتری است که ممکن است ما نیازی به این فاصله کانونی زیاد نداشته باشیم و از طرفی هم در سایزهای بزرگتر وزن شیشه خیلی خیلی زیاد افزایش می یابد(چگالی شیشه 2.5 گرم بر سانتی متر مکعب است!) از این رو حداکثر سایز تلسکوپ های شکستی موجود در جهان به تلسکوپ 90 سانتی متری (36اینچ)شکستی لیک لندن و تلسکوپ خورشیدی یک متری (اچ الفا) سوئیس محدود می شود!
6- در مورد ساخت تلسکوپ ها به صورت دستی، ساخت عدسی بدون نقص و سایش دو طرفه شیشه برای منجم های آماتور سخت و طاقت فرساست و از این رو کمتر کسی میتواند تلسکوپ شکستی به وسیله سایش سه قرص شیشه انجام دهد!
7- قدرت تفکیک کمتری(به خاطر قطر کمتر این نوع تلسکوپ ها) نسبت به تلسکوپ اینه ای دارد!
8- کمتر برای رصد اعماق اسمان و سحابی ها استفاده می شود!
9- به خاطر وجود تلسکوپ های شکستی بی کیفیت اسباب بازی در فروشگاه ها معمولا کمتر سمت تلسکوپ های شکستی می رود و از این رو محبوبیت کمتری دارند!
10- معمولا تلسکوپ های شکستی نسب کانونی(فاصله کانونی تقسیم بر قطر عدسی شیء) حدود 8-10 دارند ولی در یک سری از تولیدات برای رصد سیاره ای، از نسبت کانونی بالاتری 13-14 برخوردارند(برای اینکه به راحتی به بزرگنمایی زیاد با کیفیت مطلوب برسند!) که این نسبت کانونی باعث افزایش زیاد لوله و وزن این تلسکوپ های می شود!

منابع : اول بگم که خودم اطلاعات خوبی داشتم تو این زمینه + سایت های زیر
http://www.astronomynotes.com/telescop/s2.htm
http://www.astronomyforum.net/refractor-telescopes-forum/90319-advantages-disadvantages-refractor-telescopes.html
http://www.aoe.com.au/telescope_types.html

[169]

تلسکوپ های شکستی چند نوع طراحی دارند که رایج ترین طرح ها سه نوع است :

1- کروماتیک : تلسکوپ های اولیه از این نوع طراحی استفاده می کردند. طراحی کروماتیک از یک تکه عدسی محدب(ذره بینی) در قسمت جلوی تلسکوپ به عنوان عدسی جمع آوری نور یا شیء استفاده می شود! به دلیل داشتن خطاهای رنگی زیاد طرفدار های چندانی پیدا نکرد ولی پله ای بود برای طراحی آکروماتیک! تولید تلسکوپ های کروماتیک به دلیل خطای رنگی زیاد عاقلانه نیست و دیگر این نوع طراحی به تاریخ پیوسته است!

2- آکروماتیک : این نوع طراحی از دو تکه عدسی با شکل و جنس مختلف (نمی تونم دقیق بگم چه نوع حالتی است چون عدسی های مختلفی به کار میگیرند که رایج ترینش از یکی عدسی محدب + عدسی تخت مقعر که به وسیله چسب های مخصوص یا جدا از هم و بدون هوا(خلاء) قرا میگیره) ساخته شده که دقیقا هم شکل طراحی کروماتیک و .. است! مهمترین ویژه گی تلسکوپ های دوتکه ای اکروماتیک حذف بیشتر خطای رنگی نسبت به طراحی کروماتیک است! تلسکوپ های شکستی آماتوری امروه از این نوع طراحی به دلیل کیفیت خوب و قیمت ارزان استفاده می شود ! این نوع طراحی هم چنان خطای رنگی وجود دارد ولی برای رصد خیلی خوب عمل می کند و پیشنهاد به افرادی که با قیمت کم به دنبال تلسکوپ خوب برای رصد از روی علاقه هستند!

3- آپوکروماتیک : طراحی حرفه ای اپوکروماتیک ها باعث شده که این نوع تلسکوپ ها در رده ی تلسکوپ های علمی و حرفه ای قرار بگیرید چون خطای رنگی تا حد صفر از بین رفته است و کیفیت تصاویر فوق العاده عالی هستند! تلسکوپ های آپوکروماتیک دو تکه ای و هم سه تکه تولید می شود که هر کدوم یک ویژه گی خاص دارند. در تلسکوپ های آپوکروماتیک حتما از عدسی از جنس ed ( یک نوع شیشه با پراکندگی نوری و طیفی کم ) در طراحی استفاده می شود! در مدل دو تکه ای یک عدسی ed و یک عدسی دیگر قرار دارد! در مدل سه تکه ای علاوه بر دو تکه ی قبلی یک عدسی دیگه برای کاهش بیشتری خطای رنگی استفاده می شود! اما فرق دو تکه ای و سه تکه در چیست :
اگه شما برای عکاسی می خواهید استفاده کنید تلسکوپ های دو تکه ای مناسب هستند چون خطای رنگی در بزرگنمایی کم چندان ملموس نیست! ولی اگه از تلسکوپ برای دیدن اجرام کوچک با بزرگنمایی بالا می خواید استفاده کنید از آپوکروماتیک سه تکه ای استفاده کنید چون در بزرگنمایی بالا خطای رنگی چندان مشخص نیست! قیمت تلسکوپ های سه تکه ای به نسب خیلی بیشتر از دو تکه ای است و پیشنهاد می کنم با توجه به هدفتون تلسکوپ آپوکروماتیک مورد نظرتون رو انتخاب کنید.

[rock_iml]

میشه در مورد ساختار Dall-Kirkham توضیح بدید؟

[O.H]

يك نوع طراحي جديد تلسكوپ ( ازلحاظ اپتيكي) هست كه حتي بهتر از رچي كرتين قادر به حذف ابيراهي هاست و در نتيجه كيفيت تصوير بهتري ميده و براي عكاسان بهترين گزينه ميتونه باشه نسبت كانوني كم اين نوع تلسكوپ ها هم به توليد بهتر تصاوير نجومي كمك ميكنه. مقالاتي در مورد اين تلسكوپ دارم كه اگه بخواين براتون Email ميكنم. تو اينترنتم هست ميتونين دانلود كنين در اون مقالات ساختارش بهتر توضيح داده شده. شايد من اشتباه توضيح بدم چون دقيق ساختار اين نوع تلسكوپ رومطالعه نكردم.

[169]

چند پست اخیر رو ندیدم متاسفانه
از وقتی که طراحی کاسگیرین وارد دنیایی تلسکوپ شد با خودش چندین نوع طرح رو آورد که به مرور پیشرفت کردن! میدونیم که تلسکوپ کاسگیرین از دو ایینه اولیه و ثانویه شکل گرفته! ایینه اولیه حتما مقعر است ولی ایینه ثانویه هم مقعر و هم محدب دارد! (دو مورد زیر واسه تلسکوپ های بازتابی است و گرنه میشه کاتادیوپتریک یا ترکیبی ها رو هم مطرح کرد ولی چون شلوغ میشه فعال همین دو تا کافیه!)
1- مقعر (اصلی) و محدب ( ثانویه)
2- مقعر (اصلی) و مقعر (ثانویه)

- سطح ایینه ها و عدسی ها اگه کلی در نظر بگیریم برای متمرکز کردن نور این چهار حالت کلی است! این چهار حالت می تونن در هر کدوم از ایینه ها قرار بگیرند! هم اصلی هم ثانویه!
1- کروی
2- بیضی
3- سهموی
4- هذلولی

در ترکیب اولی یعنی مقعر (اصلی) و محدب (ثانویه) این حالت ها بهتر مورد استفاده قرار میگیرد چون طول لوله کوتاه تر و وزن تلسکوپ به مراتب کمتر است! 4حالت بالا برای اینه اصلی (مقعر) و 4حالت برای اینه ثانویه (محدب) اینجا میشه در نظر گرفت که جمعا 16 روش میشه استفاده کرد! یعنی میتونیم 16 طرح تلسکوپ داشته باشیم اما همه ی طرح ها خوب نیستند!! (البته همین 16 تا واسه ترکیب دومی هم هست ولی زیاد کار نکردن روی این مورد! مخصوصا در تلسکوپ های بزرگ!!) از این 16 تا حالت فکر کنم 6-7 مورد تونسته تصویر خوب تهیه تولید کنه که در راس همه شون ریچی کرتین بالاتره ( خطای کما و کروی صفر ولی خطای استیگماتیسم طولی و عرضی به نسبت بالاست) و dall-kirkham و pressmann-camichel , و خوده "کاسگرین کلاسیک" و ... . مدل معروف تلسکوپ ترکیب دومی هم گریگورین هست!

اگه دقیقا می خواید خطاهارو بررسی کنید کلا تلسکوپ طراحی کنید با دقت عالی میتونید از نرم افزار modas و فکر کنم atmos استفاده کنید!! مخصوصا Modas که خیلی خوب و عالیه!!

dall-kirkham هم تلسکوپیه که اینه اصلی (مقعر) سطح بیضی گون و اینه ثانویه (محدب) کروی شکل داره!! اگه یادم باشه تلسکوپیه که خطای به نسبت زیادی تولید میکنه(بالای 90% مطمئنم چون خیلی وقت پیش در موردش خوندم) و زیاد محبوبیتی نداره چون تا وقتی ریچی کرتین هست و مخصوصا تلسکوپ های ترکیبی شرکتی سمت توسعه این طرح نمیره! اینم بگم که تلسکوپی که راحت ساخته بشه و به راحتی هم بشه دقت ها رو بدست آورد محبوبیت بیشتری بین سازندگان تلسکوپ اماتوری پیدا میکنه و بیشتر شنیده میشه!!و گرنه اگه بگردید حتما طرح هایی که تا حالا به گوش هیچ کسی نخورده هم موجوده!!

و اینکه یه چیز عالی! :)
جدیدا تلسکوپ های ریچی کرتینی تولید می کنند که تقریبا از هر گونه خطای اپتیکی به دوره یعنی صفر!!!!!!! این میتونه یک خبر عالی برای سازندگان تلسکوپ باشه!!! دوستان تصویر سیارات با این نوع تلسکوپ ها به بهترین صورت ممکن است و اگه محل رصد دیدِ خوبی داشته باشه میشه تصاویر فوقالعاده عالی و با جزئیاتی از سطح سیارات تهیه کرد!! ( ریچی کرتین ها چون ایینه تصحیح کننده ندارند بیشتر قابل توسعه در ابعاد بالاتر هستند و این نداشتن خطا دقیقا یعنی یک جهش! سایت طراح این تلسکوپ رو هم فکر کنم در سایت اسکای اند تلسکوپ تبلیغ شده بود یا فکر کنم جزء محصولات برتر سال معرفی کرده بود!!

[Omid Scope]

تلسکوپ دال (Dall–Kirkham telescope)

در این نوع تلسکوپ از آیینه بیضوی به عنوان آیینه اصلی و یک آیینه با انحناءکروی ،آیینه ثانویه را تشکیل میدهند که با این اوصاف این تلسکوپ در فهرست بازتابی ها قرار میگیرد ولی در نوع بهبود یافته آن از دو عدسی جهت تصحیح خطا ها استفاده شده که این تلسکوپ را به لیست ترکیبی ها برمیگرداند.عدسی ها جلوتر از نقطه کانونی تلسکوپ استقرار میابند.
آیینه مخروطی نوع متداول با طرح اولیه کمی تفاوت دارد و همراه با لنز های مصحح بهینه تر و کارآمدتر شده است.این طرح مقبول، از طرح تلسکوپ ریچی-کریتین بدون مصحح بسیار بهتر عمل میکند و اگر مصحح ها از کوارتز باشند عملکرد تلسکوپ خیلی بهتر خواهد بود ولی ریچی- کریتین مجهز به تیغه مصحح کارایی بهتر و مقبول تری را داراست.
منبع: http://opticnet.blogfa.com

در مورد نقد تلسكوپ Dall–Kirkham مطلبي هم هست كه بعد از ترجمه توسط مديريت تالار انگليسي( خانم stargazer ) از طريق همين تاپيك منتشر ميشه.
در ضمن تو گوگل هم سرچ كنيد ميتونيد مطالب زيادي پيدا كنين و اگه به صورت (Dall–Kirkham pdf) سرچ كنيد همه چيز در مورد اين نوع تلسكوپ و ساختارش رو ميتونيد به صورت pdf دريافت كنيد.]
موفق باشيد.

[رضا طامهری]

با توجه به اینکه در حال حاضر بحث تاپیک در مورد تلسکوپهای ترکیبیه بهتره اونها رو کمی دقیق تر و مورد به مورد بررسی کنیم

پیشنهاد میدم پستها با تصویر باشند
پس روال بدین نحو خواهد بود:
ابتدا نحوه عملکرد تلسکوپ، سپس مزایا و معایب و البته درصورت امکان علت بکارگیری قطعات متنوع در تلسکوپ مورد بحث

خب اول از معروف ترین و اصلی ترین تلسکوپ این خانواده شروع میکنیم: اشمیت کاسکرین
http://www.celestron.com/media/catalog/product/cache/2/image/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/9/1/91010_c6acg5_large_1.jpg

[رضا طامهری]

در این قسمت کلیاتی در مرود تاریخچه و چگونگی کارکرد تلسکوپهای اشمیت کاسکرین ارائه میدهم:

منجم آلمانی برنهارد اشمیت اولین تلسکوپ ترکیبی را در سال 1930 ساخت. تلسکوپ اشمیت دارای آینه اولیه کروی بود که در عقب لوله تلسکوپ نصب شده بود و یک شیشه تصحیح شده را در جلوی تلسکوپ نصب شده بود.

http://up.avastarco.com/images/qi25n5lj1mhyqcpz00f.jpg

تلسکوپ اشمیت را میتوان مادر اغلب طراحیهای امروزی تلسکوپهای ترکیبی دانست که انها را با نام اشمیت-کاسکرین یا به اختصار SCT می شناسیم. البته تلسکوپ اشمیت با برخی عناصر که توسط پروفسور لارنت کاسکرین به آن اضافه شده بود بهینه شد و تلسکوپ اشمیت کاسکرین امروزی را شکل داد

http://up.avastarco.com/images/stc7dtlewh4dlw0fjyc7.jpg

همانگونه که در تصویر فوق پیداست، در تلسکوپهای SCT نور از طریق صفحه تصحیح کننده وارد لوله تلسکوپ میشود و پس از برخورد به آینه اولیه به سمت اینه ثانویه هدایت میشود، اینه ثانویه نیز نور را از طریق سوراخی که در آینه اولیه قرار دارد نور را به به عدسی چشمی هدایت میکند

[مهدی ناصری]

تلسکوپ ماکسوتف - باورز


نوع دیگری از تلسکوپ های کاتادیوپتریک یا ترکیبی، نوع ماکسوتف - باورز ها نام دارند. این نوع تلسکوپ ها نیز مثل اشمیت - کاسگرین جهت سهولت ساخت آینه های کروی نسبت به سهموی از آینه ی کروی استفاده می کنند با این تفاوت که عدسی این تلسکوپ ها، عدسی ساده تری به نام عدسی هلالی است که ساخت آن بسیار ساده تر از ساخت تیغه ی تصحیح کننده در اشمیت است زیرا سطوح عدسی تصحیح کننده ی اشمیت پیچیده و سطوح عدسی هلالی ساده ترند.

http://up.avastarco.com/images/k1m4ptpvy3sdz2rt1zl.jpg


در تلسکوپ ماکسوتف - باورز از آینه ی ثانویه ی تخت استفاده می شود.
تلسکوپ های ماکسوتف - باورز سه مزیت اصلی دارند: ساخت آسان تر آینه ی کروی، کوتاه بودن طول لوله، میدان دید باز تلسکوپ.
ایراد اساسی این تلسکوپ ها قیمت بالای آن هاست؛ مثلا یک 6 اینچ ماکسوتف حداقل 5/1 میلیون تومان قیمت دارد! شرکت های مید و سلسترون از تولید کنندگان برتر این نوع تلسکوپ به شمار می آیند.


http://up.avastarco.com/images/dlliycj1jecpegzz0ib.jpg


گاهی در تلسکوپ های نیوتنی هم از آینه ی کروی استفاده می شود و در سر آن عدسی هلالی قرار می گیرد، این نوع تلسکوپ ها را ماکسوتف - نیوتنی می نامند.
گاهی هم تلسکوپ کاسگرین یک عدسی هلالی دارد و به آن ماکسوتف - کاسگرین اطلاق می شود.


http://up.avastarco.com/images/9lxd79vkjjv135s2qepe.jpg

[رضا طامهری]

ممکن است بارها برای شما این سوال مطرح شده باشد که قطعه شیشه مانندی که در سر لوله ی تلسکوپهای اشمیت قرار داده میشود چیست و چه کاربردی دارد!
به این قطعه تیغه اصلاح کننده یا corrector plate گفته میشود. این تیغه توسط خود برنهارد اشمیت در سال 1931 اختراع و روی این خانواده از تلسکوپها سوار شد
اما نقش اصلی این تیغه چیست!؟
تیغه اصلاح کننده ی اشمیت یک لنز کروی است که برای برطرف کردن خطای ابیراهی کروی در آینه اولیه ی این تلسکوپها ( که خود نیز یک آینه کروی است ساخته شده است) بکار برده میشود. اگر دوستان توجه کرده باشند ما شاهد این تیغه در تسکوپهای ریچی کرتین نیستیم زیرا آینه ثانویه این تلسکوپها هزلولوی است که خطای ابیراهی را به صفر میرساند.
دو تصویر زیر نشان دهنده کاربرد تیغه اصلاح کننده و نقش آن در کاهش ابیراهی و انحراف تصویر است
http://up.avastarco.com/images/jl0ty3411x1upzbvtyn.png
http://up.avastarco.com/images/80srv39fp9boxmzyc9zu.png
البته کروی بودن تیغه اصلاح کننده بسیار نامحسوس است که در دید با چشم به شکل یک قطعه شیشه ای صاف می ماند.

به تصاویر زیر توجه کنید:
http://up.avastarco.com/images/1pxfmxltcczd6hzcz1b9.gif
تصویر سمت راست یک آینه سهموی را نشان میدهد را نشان میدهد که در تلسکوپهای نیوتنی از آن استفاده میشود. همانطور که میبینید تصویر به صورت کاملا واضح و اصطلاحا شارپ در نقطه کانونی تشکیل میشود اما در تصویر سمت چپ که یک آینه کروی را نشان میدهد تصویر با خطای ابیراهی که مختص اینه های کروی(که در تلسکوپهای اشمیت کاسکرین استفاده میشود) است در نقطه کانونی تشکیل میشود در واقع تیغه اصلاح کننده این خطای را به صفر نزدیک میکند

[رضا طامهری]

سلام مجدد خدمت دوستان نازنین
موضوعی که در این پست به بررسی آن خواهم پرداخت لوله کوتاه تلسکوپهای ترکیبی اشمیت کاسکرین است. مشخصه ای که بخاطر راحتی در حمل و نقل این سری از اپتیکها را جزء برترین ها قرار میدهد.

http://up.avastarco.com/images/69kzjv04gnryth4e7l.jpg

تلسکوپهای اشمیت بخاطر چند دلیل که یکی از آنها اینه کروی به عنوان اینه اولیه است فاصله کانونی بالایی دارد اما چرا طول لوله کوتاه است!!
به تصویر زیر توجه کنید:


http://www.telescope-optics.net/images/39.PNG

آینه ثانویه میان نقطه کانونی و آینه اولیه قرار دارد(برخلاف تلسکوپهای بازتابی که آینه ثانویه دقیقا در محل فاصله کانونی آینه اولیه قرار دارد). آینه ثانویه فاصله کانونی را تقریبا محل فوکوسر منتقل میکند و اینگونه است که تلسکوپ8 اینچی که فاصله کانونی آن 2032 میلیمتر است، طول لوله ای برابر 400 میلیمتر دارد.

آسمون دلتون پرستاره

[رضا طامهری]

سیستم اپتیکی اینه ای تلسکوپهای اشمیت را آینه های کروی تشکیل میدهند. این شاهکار این خانواده از تلسکوپهاست که با دارابودن اینه های ساده و کم هزینه کروی، سیستم فوق العاده ای برای رصد را پیشنهاد میدهند
اینه های ثانویه در این تلسکوپها نیز کروی هستند البته کروی بودن انها بسیار کم بوده و اغلب با اینه های مسطح اشتباه گرفته میشوند.


http://up.avastarco.com/images/r7qq6jurqpt9hty9mce.gif (http://up.avastarco.com/images/r7qq6jurqpt9hty9mce.gif)


در اصل خانواده اشمیت کاسکرین با دو نوع سطح کانونی تولید میشود: سطح کانونی مسطح و سطح کانونی خمیده و منحنی.
تلسکوپها با سطح کانونی خمیده همان انواعی است که ما آنها را در بازار میبینیم. این سری بیشتر برای هدف رصد بصری تولید میشوند. و نوع دوم یعنی تلسکوپها با سطح کانونی مسطح بیشتر به منظور عکاسی با فیلم مسطح یا CCD تهیه میشوند و برای رصد بصری مناسب نیستند.
بعلت اینکه اغلب تلسکوپهای اشمیت کاسکرین با سطح کانونی بسیار خمیده ساخته میشوند، ما به بزرگنمایی بالایی برای آینه ثانویه نیاز نداریم و از اینرو آینه ثانویه نسبتا کوچک ساخته میشود. برای این سری از تلسکوپها آینه ثانویه حداکثر 30 درصد اینه اولیه قطر دارد.
اما در تلسکوپهایی که سطح کانونی آنها مسطح است، آینه ثانویه حدود 45 تا 60 درصد اینه اولیه قطر دارد. اما این سری برای رصد مخصوصا در بزرگنمایی بالا اصلا مناسب نیست. ازاین سیستم بیشتر در تلسکوپهای ریچی کرتین استفاده میشود(این تلسکوپها را در ادامه تاپیک توضیح خواهیم داد)

آسمون دلتون پرستاره

[رضا طامهری]

- این تلسکوپها تلفیقی از اینه و عدسی هستند که با بهره گیری از محسنات انها بسیاری از معایب اینه ها و عدسی ها را حذف میکنند(مانند خطای کما و رنگی)
- این سری از تلسکوپ ها هم برای مناظر سماوی و هم طبیعی مناسبند
- این تلسکوپ ها برای اجرام نزدیک مانند ماه و سیارات و دنباله دارها فوق العاده اند
- تیوبهای کوتاه این نوع تلسکوپها، تاثیرات جریانهای هوایی مانند سرما و گرما را کاهش میدهند
- این تلسکوپ ها حتی در بزرگترین دهانه ها نیز اندازه بزرگی ندارند و براحتی قابل حملند
- این تلسکوپها نیازی به عملیات تعمیرات نگهداری ندارند(از هم خطی خارج نمیشوند)
- از میان تمام انواع تلسکوپها اشمیتها بیشترین کاربری را دارند

[رضا طامهری]

یکی از اهداف اصلی ساخت تلسکوپهای ترکیبی اشمیت و البته نسلهای بعدی مثل ماکستوف و ریچی و.. حذف خطاهای رایج در تلسکوپها، اجتناب از هزینه های سرسام اور اپتیکهای شکستی(والبته محدودیتهای انها)، بدست اوردن محصولی رویایی از ترکیب چند عدسی و اینه ساده کروی و... بود
گرچه در رسیدن به این هدف و پس از گذشت سالها از اختراع تلسکوپهای اشمیت قدمهای مفیدی در بهینه کردن اشمیتها برداشته شده اما برخی معایب امیخته با اصل و ذات این تلسکوپهاست که در زیر به چند مورد از ان اشاره میشود:

- گرچه این تلسکوپها از انواع مشابه(از نظر قطردهانه) شکستی خود ارزان تر هستند اما قیمت انها از انواع مشابه بازتابی خود به اخلاف قیمت ملموسی دارند

- در مقایسه با شکستی ها، به خاطر وجود اینه ثانویه در مسیر نور(حدودا۳۰ درصد قطر دهانه توسط اینه ثانویه مسدود میشود) نور کمتری وارد لوله میشود و به طبع حد قدری تلسکوپ پایین می اید. گرچه این میزان ناچیز است اما در عکاسی و یا رصد اجرام بسیار کم نور با بزرگنمایی بالا به چشم می اید. البته بخاطر وجود سوراخ در میان اینه اولیه(جهت ورود نور به فوکوسر) میزان جمع اوری نور از بازتابیها نیز کمی کمتر است). به تصویر زیر توجه کنید:

http://www.celestron.com/images/il-sch.jpg
- وزن تلسکوپهای ترکیبی به ویژه اشمیتها از انواع شکستی و بازتابی بسیار بیشتر است. این موضوع خطر اسیب رسیدن به تلسکوپ در برخورد ها یا زمین خوردنها را بسیار افزایش میدهد

- طراحی این نوع تلسکوپها به نحوی است که نیازی به عملیات نگهداری و یا هم خط کردن دوره ای را ندارند اما در صورتی که از هم خطی خارج شوند، بازیابی هم خطی کار دشواری است گرچه غیر ممکن هم نیست

- فوکوسر غیر عادی این تلسکوپها از دید بسیاری از متخصصان یکی از نقصهای اساسی انهاست. به ازای چرخاندن پیچ فوکوسر در تمام تلسکوپها چشمی جابجا و تصویر واضح میشود اما در تلسکوپها اشمیت کاسکرین به ازای چرخاندن پیچ تنظیم فوکوسر این اینه اولیه است که جابجا شده تا تصویر واضح شود. در صورتی که حتی اندکی اینه ثانویه مشکل یا اعوجاج و یا حتی عدم همخطی داشته باشد این نوع تشکیل تصویر و فوکوس دردسر ساز میشود. گرچه این موضوع بسیار نادر است

[رضا طامهری]

سلام خدمت دوستان عزیز اواستاری
فکر میکنم مطالب در مورد تلسکوپهای اشمیت به اتمام رسید

درادامه تاپیک انشالله به بررسی سری ماکستوف و انواع مختلف آن خواهیم پرداخت
http://www.celestron.com/media/catalog/product/cache/2/image/500x350/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/5/2/52268_c90mak_large_1.jpg

[rocky]

جناب طامهری وباقی بزرگواران، خیلی ببخشید که به قول خودم دارم دخالت و به قول دوستان دارم پیش قدمی میکنماااااا!!اما با اجازه این مطلب رو از دانشنامه ی ستاره شناسی استخراج و تا حدی ویرایش کردم ....امیدوارم به درد دوستان بخورد.
تلسکوپهای ماکستوف نوع کاملتری از تلسکوپ اشمیت به حساب می آید که در آن خطاهای موجود در تلسکوپ اشمیت به حداقل رسیده اند . این تلسکوپ در اوائل سال 1940 بطور مستقل توسط دیمیتری ماکستوف از روسیه و آلبرت بوورز از هلند ابداع شد . در این تلسکوپ بجای عدسیهای تصحیح کننده اشمیت که دارای شکل ویژه ای هستند از عدسیهای با دو سمت کروی که ساخت آن بسیار راحتتر است استفاده می شود .
4449
تصویر مشتری توسط ماکستوف کاسگرین 127mm
در این تلسکوپ بر خلاف تلسکوپ اشمیت احتیاجی نیست که عدسی تصحیح کننده در مرکز انحناء آینه قرار بگیرد . همین مسئله کمک می کند تا تلسکوپهای ماکسوتوف را بتوان در اندازه های کوچکتری نسبت به تلسکوپهای اشمیت ساخت . مثلاً یک تلسکوپ ماکسوتوف با طول بدنه 46 سانتیمتر می تواند دارای یک فاصله ی کانونی مؤثر به اندازه 254 سانتیمتر باشد . میدان دید این تلسکوپ زیاد بوده و تا نسبت کانونیF /1 بسیار مناسب است . به همین علت برای رصد اجرام منظومه ی شمسی نسبت به اجرام اعماق آسمان، مناسب تر است.
در طرح اولیه این تلسکوپ همانند تلسکوپهای اشمیت نمی توان کارهای دیدگانی انجام داد ، اما به کمک یک آیینه تخت 45درجه مانند تلسکوپ های نیوتونی می توان تصویر را به بیرون از تلسکوپ منتقل کرد و یا از آیینه های ثانویه با سطوح هذلولوی یا بیضوی مطابق تلسکوپهای کاسگرین و یا گریگورین استفاده کرد که این روش به تلسکوپهای ماکستوف کاسگرین و ماکستوف گریگورین منجر می شود .در این طرحها وسط عدسی تصحیح کننده از سمت داخل تلسکوپ ، آیینه ثانویه می باشد. میدان دید تلسکوپهای ماکستوف کاسگرین تقریباً تخت است .
تصویری از تلسکوپ ماکستوف نیوتونی4450
یکی از امتیازاتی که در این نوع تلسکوپ و انواع مشابه بچشم می خورد این است که مانندتلسکوپ های شکستی دو سمت تلسکوپ بسته بوده و این مسئله از ایجاد جریانات هوای داخل لوله تلسکوپ که می توانند کیفیت تصویر را پایین بیاورند جلوگیری می کند .
تلسکوپهای ماکسوتوف با اندازه کوچک در میان ستاره شناسان غیر حرفه ای در حال ترویج است . تصویری که این تلسکوپها ایجاد می کنند عاری از کما وتقریباً بطور کامل عاری از ابیراهی رنگی در یک میدان دید زیاد است ابیراهی کروی که عدسی تصحیح کننده ایجاد می کند ابیراهی کروی آینه اصلی راتا حد قابل ملاحظه ای خنثی می کند .
در مورد تلسکوپهای بزرگ نیز قابل بیان است که ساخت آنها به دلیل برزرگ بودن قطر و در نتیجه زیاد بودن ضخامت و انحناء عدسی تصحیح کننده دشوار است بطوریکه تلسکوپهای معدودی از این نوع تاکنون ساخته شده اند .
اولین تلسکوپ ماکسوتوف بزرگ دارای آیینه ای با قطر 51 سانتیمتر و عدسی تصحیح کننده با قطر 42 سانتیمتر در سال 1950 در شوروی سابق مورد استفاده قرار گرفت .

[رضا طامهری]

با عرض پوزش به علت وقفه ای که در تاپیک افتاد


تلسکوپهای ماکستوف را میتوان نوع اصلاح شده تلسکوپهای اشمیت دانست.


http://up.avastarco.com/images/aa439t6ednipq7og5m.jpg

در دهه 1940 این نوع از تلسکوپ به صورت کاملا مستقل توسط دو مخترع اروپایی یکی دیمیتری ماسکتوف در روسیه و دیگری آلبرت بورز در هلند ابداع شد اما امروزه نامی از بورز نیست وما این نوع تلسکوپها به نام ماسکتوف میشناسیم
در این تلسکوپها از همان اینه اولیه کروی استفاده شده است اما تفاوت اصلی در تیغه اصلاح کننده است. ماکستوف اندیشید که برای راحت تر شدن ساخت تیغه اصلاح کننده تلسکوپهای اشمیت که ساختار خاصی دارند از تیغه هایی استفاده کند که حالت کروی دارند(تیغه قسمتی از یک کره است) این نوع تیغه ها علاوه بر اینکه در قطر های کوچک ارزان تر و راحت تر تولید میشوند با ایجاد ابیراهی کروی موثر، ابیراهی کروی که توسط اینه اولیه تولید میشود را خنثی میکند



http://up.avastarco.com/images/fojt204s0ln1lwmsfm.jpg

[SAEED560]

تلسکوپ بازتابی



Reflective telescope

در تلسکوپ بازتابی عامل همگراکننده پرتوهای موازی نور نه یک عدسی بلکه آیینه مقعر می باشد. در ساده وشاید ارزانترین نمونه تلسکوپ بازتابی یعنی تلسکوپ نیوتونی از یک آیینه مقعر نقره یا آلومینیم اندود ؛یک آیینه تخت کوچک بیضوی شکل یا مستطیلی ویک عدسی چشمی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=858) مشابه تلسکوپهای شکستی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=854) استفاده می شود.

آیینه ٬پرتوهای موازی نور را در نقطه کانونی خود که فاصله آن تا سطحش برابر با نصف شعاع انحناء سطحش می باشدمتمرکز می کند از آنجاییکه این نقطه دقیقا" در مرکز لوله تلسکوپ قرار دارد ونمی توان مستقیما" از آن استفاده کرد بکمک یک منشور یا آیینه تخت کوچک که با زاویه 45 درجه نسبت به محور وسط تلسکوپ ( محور نوری (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=856)) نصب می شود 90 درجه چرخیده وبه بیرون از لوله هدایت می شود.عدسی چشمی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=858) نیز در یک لوله نگهدارنده کوچک که بطور عمود بر لوله اصلی تلسکوپ نصب شده بگونه ای قرار می گیرد که نقطه کانونی آن بر این نقطه کانونی آیینه اصلی منطبق می شود.
امروزه در تلسکوپها علاوه بر آیینه که دارای خاصیت بازتابی است از عدسی وتیغه های تصحیح کننده هم استفاده می شود یعنی می توان آنها را ترکیبی از تلسکوپ بازتابی وشکستی نامید این تلسکوپها با نام تلسکوپ کاتادیوپتریک هم شناخته می شوند.

واژه های مرتبط:تلسکوپ اشمیت کاسگرین - تلسکوپ گریگورین (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=867)- تلسکوپ ماکستوف (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=870)-تلسکوپ کاسگرین (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=868)

بعد از عدسی یا آینه در تلسکوپ (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=853) مهمترین قسمت یک تلسکوپ عدسی چشمی آن است.بصورت ابتدایی می توان گفت کار آن بزرگ نمودن تصویر ایجادشده توسط عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ است وبکمک آن است که می توان تصویر را مشاهده نمود.عدسی چشمی در طرحهای اولیه تلسکوپها شامل یک عدسی بوده ولی در حال حاضر معمولا"بصورت ترکیبی از عدسیهای کوچک می باشد که یا بهم چسبیده اند یا در فاصله اندکی از هم درون لوله ای کوچک بعنوان بدنه عدسی چشمی قرار گرفته اند.معمولا" عدسی ای که جلوتر است یعنی به عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ نزدیکتر است عدسی میدان field lensوعدسی که به چشم نزدیکتر است را عدسی چشم eye lensمی نامند.

مهمترین ویژگیهای یک عدسی چشمی عبارتند از : فاصله کانونی میدان دید (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=835)فاصله راحتی چشم (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=860)واندازه مردمک خروجی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=859).گفتی است عدسی چشمی ای را نمی توان یافت که همه خواص آن همزمان در حالت ایده آل باشند.

فاصله کانونی یک عدسی چشمی در حد 3 تا 40 میلیمتر است واهمیت آن تا این اندازه است که از تقسیم نمودن فاصله کانونی عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ بر آن مقدار بزرگنمایی تلسکوپ بدست می آید.برای انجام رصدهای مختلف لازم است شخص به چند عدسی چشمی با فواصل کانونی متفاوت مجهز باشد.

میدان دید ظاهری یا( acceptance angle)یک عدسی چشمی نوعی در حدود 40 درجه است.معمولا"هر چه اندازه آن بیشتر باشد تصویر برای رصد کننده جذابتر خواهد بود.چشمی هایی نیز در بازار یافت می شوند که میدان دید آنها (حتی 80 درجه)والبته قیمت آنها نیز بیشتر است.این چشمی ها با عنوان wide angle شناخته می شوند.

این میدان دید زیاد می تواند به ایرادهایی بویژه در لبه میدان دید ایجاد کند.میدان دید زیاد برای رصد اجسام گسترده آسمانی مانند سحابیهای بزرگ بسیار مناسب است.
میدان دید یک تلسکوپ از تقسیم نمودن این اندازه میدان بر قدرت بزرگنمایی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=962) تلسکوپ بدست می آید بنابراین هرچه قدرت بزرگنمایی تلسکوپ بیشتر باشد میدان دید تلسکوپ کمتر ولذت مشاهده اجسام گسترده توسط این تلسکوپ کمتر خواهد بود.

اندازه مردمک خروجی عدسی چشمی:

اگر قطر پرتوهای خروجی از عدسی چشمی در مکانی که تصویر ناشی از عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ شکل می گیرد و ما آنرا اندازه مردمک خروجی می نامیم در حد قطر مردمک چشم رصد کننده باشد می توان گفت که نور خروجی از عدسی چشمی بطور کامل وارد چشم می شود. چنین عدسی ای از لحاظ اندازه مردمک چشم مناسب است.
اگر اندازه آن از اندازه مردمک چشم بیشتر باشد مقداری از پرتوها وارد قرنیه چشم نمی شوند در واقع تلف می شوند.
از طرف دیگر اگر اندازه آن کمتر از قطر مردمک چشم باشد برای دیدن کل تصویر باید شخص رصد کننده چشم خود را جابجا کند.لازم به گفتن است قطر مردمک چشم انسان در زمان کودکی در حدود 7 میلیمتر وبا افزایش سن کاهش یافته وبه 3 تا 4 میلیمتر می رسد.
اندازه مردمک خروجی با تقسیم نمودن فاصله کانونی چشمی بر نسبت کانونی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=867) تلسکوپ بدست می آید .برای مثال در یک تلسکوپ با نسبت کانونیf/8اگر از عدسی چشمی با فاصله کانونی 24 میلیمتر استفاده شوداندازه مردمک خروجی 3 میلیمتر خواهد بود.بطور کلی اندازه مناسب آن بین 3تا 7 میلیمتر می باشد.

فاصله راحتی چشم:
هنگامیکه از یک عدسی چشمی در تلسکوپ استفاده می شود برای دیدن کل تصویر جسم شخص رصد کننده باید چشم خود را درفاصله معینی از عدسی چشمی قرار بدهد.این فاصله همان فاصله بین مکان قرار گیری تصویر ناشی از عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ(مردمک خروجی) وعدسی چشم ٬درون عدسی چشمی می باشد.اگر فاصله راحتی چشم کم باشد شخص مجبور است چشم خود را به لبه بدنه عدسی چشمی بچسباند واین برای او ناراحت کننده است.

با توجه به مکان ٬قطر و فاصله کانونی عدسی های استفاده شده در ساخت چشمی عدسی های مختلفی تاکنون ابداع شده اند مانند چشمی هویگنسی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=861)چشمی رمزدنچشمی کلنر (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=863)چشمی ارتوسکوپیک (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=864) وچشمی ارفل و......



مردمک خروجی





Exit pupil

اندازه مردمک خروجی عدسی چشمی:اگر قطر پرتوهای خروجی از عدسی چشمی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=858) در مکانی که تصویر ناشی از عدسی یا آیینه اصلی تلسکوپ (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=853) شکل می گیرد و ما آنرا مردمک خروجی می نامیم در حد قطر مردمک چشم رصد کننده باشد می توان گفت که نور خروجی از عدسی چشمی بطور کامل وارد چشم می شود. چنین عدسی ای از لحاظ اندازه مردمک چشم مناسب است.
اگر اندازه آن از اندازه مردمک چشم بیشتر باشد مقداری از پرتوها وارد قرنیه چشم نمی شوند در واقع تلف می شوند.

از طرف دیگر اگر اندازه آن کمتر از قطر مردمک چشم باشد برای دیدن کل تصویر باید شخص رصد کننده چشم خود را جابجا کند.لازم به گفتن است قطر مردمک چشم انسان در زمان کودکی در حدود 7 میلیمتر وبا افزایش سن کاهش یافته وبه 3 تا 4 میلیمتر میرسد.اندازه مردمک خروجی با تقسیم نمودن فاصله کانونی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=1016) چشمی برنسبت کانونی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=867) تلسکوپ بدست می آید .برای مثال در یک تلسکوپ با نسبت کانونیf/8اگر از عدسی چشمی با فاصله کانونی 24 میلیمتر استفاده شوداندازه مردمک خروجی 3 میلیمتر خواهد بود.بطور کلی اندازه مناسب آن بین 3تا 7 میلیمتر می باشد.
در سایت زیر اندازه مردمک خروجی تلسکوپ و حداکثر قدر (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=345)قابل مشاهده توسط تلسکوپ با در نظر گرفتن کیفیت جوی،سن رصدکننده ،اندازه بزرگنمایی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=962) وقطر تلسکوپ آورده شده است.در نظر داشته باشید این رابطه تقریبی است:

قدرت بزرگنمایی


Magnification power

توان بزرگ نمودن تصویر در یک تلسکوپ (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=853).برای نمونه اگر اندازه ظاهری یک جسم نیم درجه باشد اگر با تلسکوپی که توان بزرگنمایی آن 50 است به آن نگاه کنیم آنرا به اندازه ظاهری 25 درجه می بینیم.درتلسکوپها با تقسیم نمودن فاصله کانونی عدسی ویا آیینه اصلی بر فاصله کانونی عدسی چشمی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=858) مورد استفاده توان بزرگنمایی تلسکوپ بدست می آید.یعنی در یک تلسکوپ با عوض کردن عدسی چشمی می توانیم به بزرگنمایی های متفاوتی دست پیداکنیم.توصیه می شود برای رصد اجرام متفاوت ٬از بزرگنمایی های مختلفی استفاده شود.از لحاظ تئوری با توجه به اندازه دهانه ورودی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=322) تلسکوپ می توان به تخمینی از حداکثر بزرگنمایی قابل استفاده دست یافت. حداکثر مقدار بزرگنمایی از لحاظ تئوری 2 برابر قطر دهانه بر حسب میلیمتر یا 50 برابر بر حسب اینچ می‌باشد. مثلاً حداکثر مقدار بزرگنمایی یک تلسکوپ با قطر آیینه 150 میلیمتر 300 برابر است. البته مقدار بزرگنمایی که در آن تصویر کیفیت بهتری دارد تقریباً نصف این مقدار یعنی 150 برابر است. از یک طرف وضعیت جو اندازه‌ بزرگنمایی بیشینه را محدود می کند و از یک طرف تحلیل موجی نور.با توجه به شرایط جوی معمولا از بزرگنماییهای بیشتر از ۲۰۰ استفاده نمی شود بجز در موارد نادر وآنهم با تلسکوپهای با کیفیت بالا و استقرار مناسب.
آشکار شده که با فرض اینکه در زمان تاریکی اندازه قطر مردمک چشم انسان به حدود 7.5 میلیمتر برسد برای اینکه اندازه مردمک خروجی (http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=859) چشمی تلسکوپ به این مقدار برسد(با این هدف که تمام نور خروجی عدسی تلسکوپ وارد چشم انسان شود) اندازه توان بزرگنمایی باید حداکثر 13 برابر قطر تلسکوپ برحسب میلیمتر باشد(حدی بسیار بالا).



اما آیا به راستی توان بزرگنمایی زیاد همه جا نیاز است؟


شاید در رصد گودال های ماه یا حلقه های زحل افزایش بزرگنمایی مفید باشد، اما در رصدهایی مانند جستجوی یک کهکشان کم فروغ بزرگنمایی مناسب نیست! با افزایش بزگنمایی میزان نوری که به چشم شما می رسد کاهش می یابد، تصویر کم نور و ناواضح می شود.


هر چه قطر لوله تلسکوپ شما یا «گشودگی» آن بیشتر باشد نور بیشتری گردآوری می کنید و می توانید در بزرگنمایی های بیشتر تصویر را نورانی و واضح ببینید.







مطلبی درباره بزرگنمایی :


همه ی آنانی که به آسمان عشق می ورزند و دوست دار تماشای هرچه بیشتر و عمیق تر آسمانند، همواره به یک ابزار بهتر رصدی می اندیشند. اما این ابزار "بهتر" باید درست تعریف شود. معمولاً رصدگران تازه کار و البته رصدگران حرفه ای هم به فکر بزرگنمایی بیشتر هستند. و این جنون بزرگنمایی بین تمام رصدگران تجربی وجود دارد، با این تفاوت که رصدگران حرفه ای می دانند که چه محدودیت هایی در بزرگنمایی های بیشتر وجود دارد.

بزرگنمایی تنها وظیفه و خاصیت ابزارهای اپتیکی و رصدی نیست و به طور کلی، ابزاری مانند تلسکوپ علاوه بر بزرگنمایی، به جمع آوری نور و تفکیک پذیر کردن دو نقطه ی بسیار نزدیک به ما کمک می کند. اما بزرگنمایی برای یک رصدگر چه مزایا و معایبی دارد؟

مزیت بزرگنمایی بیشتر آن چنان آشکار است که نیاز به توضیح ندارد. قطعاً همه ی ما تمایل داریم اجسام آسمانی دوردست را تا جایی که امکان دارد، بزرگ و واضح ببینیم. اما این دو قید، یعنی "بزرگ" و "واضح" با هم جمع نمی شوند و ما مجبوریم یکی را فدای دیگری کنیم. یک مثال ساده، موضوع را روشن تر می کند: یک چراغ قوه را در دست بگیرید و نور آن را به دیوار بتابانید. هنگامی که به دیوار نزدیک تر هستید، لکه ی روی دیوار کوچک تر اما پرنورتر است. هرچه از دیوار دور شوید، ناحیه ی بزرگ تری را روشن می کنید اما لکه ی نور کم رنگ تر و کم رنگ تر می شود. در این حالت اگر دست خود را کمی تکان دهید، لکه ی روی دیوار مقدار زیادی جا به جا می شود. برای تصویر درون تلسکوپ هم چنین اتفاقی می افتد.
هر تلسکوپ بسته به دهانه ی ورودی ای که دارد، مقدار جمع آوری نور محدودی دارد. حال هر چه ما به تصاویر بزرگ تر بیندیشیم، مجبوریم تصاویر کم نورتری داشته باشیم و در تصاویر کم نور، جزئیات تصویر از دست خواهد رفت و ما تصویر دقیقی را مشاهده نخواهیم کرد. از طرفی هر چه تصویر بزرگ تر شود، لرزش ها آشکارتر می شوند و باید برای دستگاه نوری خود به فکر پایه ها واستقرارهای محکم تری باشید.

بنابراین بزرگنمایی همه چیز نیست. یک حد عملی برای بزرگنمایی این است که ما به ازای هر اینچ (5/2 سانتی متر) از قطر دهانه یا شیئی تلسکوپ نهایتاً 50 برابر بزرگنمایی داشته باشیم. برای مثال، حد تجربی بزرگنمایی برای یک تلسکوپ 8 اینچی (20 سانتی متری)، 400 برابر است.

تلسکوپ به تنهایی، یک مشخصه ی ثابت به نام بزرگنمایی ندارد و ترکیب شیئی و چشمی است که بزرگنمایی نهایی را تعیین می کند. بنابراین با تعویض چشمی، می توان به بزرگنمایی های متفاوت دست یافت. هرچه از چشمی های با فاصله کانونی کم تر استفاده کنیم، بزرگنمایی بیشتری به دست می آوریم. چشمی های با فاصله کانونی کم، قیمت های بالاتری دارند. پس دقت کنید که با توجه به حد عملی بزرگنمایی ابزار خود، چشمی تهیه کنید و پول خود را با تهیه ی چشمی های گران قیمت که عملا بی استفاده هستند، دور نریزید.
اگر به فکر بزرگنمایی های بیشتر هستید، به چشمی های کوچک تر فکر نکنید، به تلسکوپ هایی با دهانه ی بزرگ تر بیندیشید.


برداشت شده از سایت ستاره شناسی

[پیمان اکبرنیا]

یکی از انواع طراحی های اپتیکی تلسکوپها، طراحی Nasmyth است. این نوع تلسکوپ شبیه به تلسکوپهای کاسگرین هستند اما با یک تفاوت. یک آینه سوم تخت در این تلسکوپها وجود دارد که قبل از رسیدن نور به آینه اولیه آن را 90 درجه منحرف کرده و از کناره تلسکوپ به بیرون هدایت می کند(منبع تصویر ویکی پدیا):


http://up.avastarco.com/images/ukvhjwn8ujzjftagrln.png


اما این طراحی چه مزیتی دارد؟ اول این که نیازی به سوراخ بودن مرکز آینه اولیه وجود ندارد اما از آن مهم تر چه؟

معمولا خروجی نور در این تلسکوپ ها، از داخل محور تلسکوپ است. مزیت خروج نور از محور چیست؟ مزیت آن این است که با چرخش تلسکوپ حول محور، با توجه به ثابت بودن محور محل خروج نور تغییر نمی کند و می توان تجهیزات عکاسی یا طیف نگاری را در یک محل ثابت مستقر کرد.



http://up.avastarco.com/images/lhwc7fpixkvx97hgqd19.jpg



در تصویر بالا یک تلسکوپ بزرگ را مشاهده می کنید که کانون نزمیث دارد و نور از محور افقی تلسکوپ خارج می شود و تجهیزات می توانند در داخل دو مکعب فرضی نشان داده شده قرار گرفته و ثابت باشند.

اگر سوالی هست لطفا بفرمایید :)

[رضا طامهری]

http://up.avastarco.com/images/vow1z82ehszrtw5x4u.jpg

این تلسکوپ طراحی جدید و متفاوتی دارد. گرچه این تلسکوپ نیز در قالب تلسکوپهای ترکیبی میگنجد اما تفاوتهای زیادی با بقیه ترکیبی ها دارد. از جمله فاصله کانونی کم و میدان دید شگفت انگیز...

ایده اصلی این تلسکوپها را کلاس هنودرز مطرح نموده است. این طراحی، تلسکوپی تند و ایده آل برای عمق آسمان را نشان میدهد. در طراحی وی تلفیقی از شیشه کمانی و آینه اصلاح کننده کوژ کاو(این آینه یک طرف کاو وطرف دیگر کوژ است) در ساختاری نیوتنی بکار رفته بود. یک طراح مشهور ایتالیایی بنام ماسیمو ریکاردی از دل این طراحی یک تلسکوپ تند تر و تنها با استفاده از شیشه های کمانی بیرون آورد و نام این طراحی بی نقص ریکاردی- هوندرز گذاشته شد.


http://up.avastarco.com/images/99f44biwh1mv0qs0ud.jpg

در پست بعدی تخصصی تر این تلسکوپها را بررسی می نماییم

[raiden-3f]

سلام...
خب ظاهراً کسی در مورد تلسکوپ های هرشلی چیزی ننوشته! ( Herschelian telescope)
طرح این تلسکوپ ها کار آقای هرشل بوده !این طرح برای ساخت تلسکوپ های بزرگ 50 اینچی در سال 1789 استفاده می شده...
تلسکوپ های هرشلی نوعی از تلسکوپ های بازتابی هستند که آینه ی ثانویه ندارند! در عوض آینه ی اصلی به شکلی زاویه داره تا نور دریافتی رو به بیرون از لوله ی تلسکوپ بفرسته!
بله.... همینطور که متوجه شدید خطاهای هندسی زیادی ایجاد میکنه این ساختار...
در واقع هرشل ازین طرح استفاده کرد تا آینه ی ثانویه دیگه مانع ورود نور نشه ! قبل این طرح آینه های ثانویه چیزی حدود 30% نور ورودی رو میگرفتن...
تو این تصویر همه چیز مشخصه:
[/URL][URL="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg/500px-Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg.png"]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg/500px-Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg.png (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg/500px-Herschel-Lomonosov_reflecting_telescope.svg.png)

راستش خیلی دوست دارم بدونم که چرا ازین طرح برای ساخت تلسکوپ های آماتوری امروزی استفاده نمیشه! خطاهاش هم قابل رفعه...!(نداشتن آینه ی ثانویه میتونه یه مزیت بزرگ باشه!)

[رضا طامهری]

خب بریم سراغ ادامه توضیحات تلسکوپهای ریکاردی هوندرز

شرکتهای استرو فیزیک و Officina Stellare(یک تلسکوپ ساز ایتالیایی) دست به تولید تلسکوپهایی با ساختار ریکاردی هوندرز زده اند. این شرکتها ادعا نموده اند با تغییرات جزئی در این طراحی، ابیراهی را به تقریبا صفر رسانیده است.

تلسکوپی که استروفیزیک تولید کرده است 305 میلیمتر(12 اینچ) دهانه دارد و با داشتن میدان دید 3 درجه ای برای عکاسی از اجرام کم نور جدا عالی است. نسبت کانونی این تلسکوپ 3.8 است که کاملا نشانگر یک تلسکوپ فوق سریع است.(به این میگن تلسکوپ استروگراف :) )

و اما تلسکوپی که Officina Stellare تولید نموده دهانه 200 میلیمتری دارد و نسبت کانونی آن 3 است. تلسکوپ تولیدی توسط این کمپانی در شماره اوریل 2013 در نشریه sky and telescope بررسی شده است.
تصویر این تلسکوپ و برش طولی آن:


http://up.avastarco.com/images/2nlu1bbgs0y8vy0zu2tb.jpg

http://up.avastarco.com/images/fwal8hwn7bf15vgkfxv.jpg

اما قواعد جالبی در تولدی ریکاردی هوندرزها وجود دارد:

1- تمامی اینه های بکار رفته در این نوع تلسکوپها از نوع کروی است(و نه سهموی و هزلولوی) که ارزان ترین نوع اینه برای تلسکوپ است اما طراحی دقیق این تلسکوپها خطالهای زیاد این اینه ها را به صفر میرساند

2- 99 درصد ساخت این تلسکوپهای گران قیمت با ماشین صورت میگیرد.

3- این سوال برای همه مطرح است که چرا با استفاده از ارزان ترین نوع اینه و کمترین دخالت انسان(که موجب تولید سریعتر و کم هزینه تر میشود) چرا این تلسکوپها انقدر گران قیمت هستند (قیمت استروفیزیک برای 12 اینچ ریکاردی هوندرز 17500 دلار است)

4- برای اینکه این تلسکوپ سریع با محیط هم دما شود، دو فن برای ان تعبیه شده است(برای نوع استرو فیزیک)

5- طول این تلسکوپ ها از ترکیبی ها مرسوم یعنی اشمیت کاسگرین کمتر است اما در عوض دو برابر انها وزن دارد(وزن یک اشمیت با این دهانه حدود 14 کیلوگرم است اما یک ریکاردی هوندرز 27 کیلوگرم وزن دارد اما در عوض حدود 3 اینچ از اشمیت ها کوتاه تر است.)

منبع: http://www.astro-physics.com/ (http://www.astro-physics.com/index.htm?products/telescopes/305honders/305honders)
www.astronomyalive.com (http://www.astronomyalive.com.au/astrophotography/astrographs/officina-stellare-veloce-rh-200-riccardi-honders-astrograph.html)

[عباس احمدیان]

ضمن عرض سلام به همه دوستان و تشکر از آقای طامهری
درباره سیستم اپتیکی دال مطالبی ذکر شد که لازم دیدم شما را با بزرگترین شرکتی که تلسکوپهایی با این سیستم اپتیکی می سازه آشنا کنم.
شرکت Planewave حاصل تلاش 2 نفر از طراحان اپتیکی شرکت سلسترون است که توانسته اند اپتیک CDK را تا قطر 70 سانتی متر بسازند.
آدرس سایت این شرکت و نوع طراحی اپتیکی را در زیر مشاهده می نمایید.

(http://www.planewave.com)

CDK Design (http://planewave.com/technology/optical-design/)

با تشکر

[عباس احمدیان]

با سلام مجدد....
بنا به درخواست من توضیح بیشتری درباره CDK میدم.

http://up.avastarco.com/images/rudph71zgvrumzvsllib.jpg (http://up.avastarco.com/)

Corrected Dall-Kirkham یا همان CDK به عقیده بنده دقیقترین نوع سیستم اپتیکی در جهان است. در این سیستم تمامی خطاهای دال برطرف شده است.
به گفته سازندگان، در سیستم ریچی کریتین ، بدلیل اینکه آینه ثانویه هزلولی از نوع قطبش دار است تنظیم دقیق آن بسیار مهم اما ناممکن است. و البته درصورتی که از جایش تکان بخورد فقط شرکت سازنده میتواند آنرا دوباره تنظیم نماید. در حالیکه CDK دارای یک آینه ثانویه کروی است که توسط همخط کننده ویژه اش میتوان آنرا تنها در چند دقیقه و کاملا" دقیق تنظیم نمود!
ریچارد هدریک تاکید می کند که در تلسکوپهای معمولی دقت قرارگیری آینه ثانویه در حد میلیمتر است( اینایی که ما توی خونه هامون داریم در همین حد هم نیست) اما در تلسکوپهای CDK دقت قرارگیری آینه ثانویه در حد هزارم میلیمتر است!
در این سیستم توسط چند عدسی کلیه خطاها حذف شده از جمله خطای کما یا آف اکسیس و هزلولی هم که ندارد.
اجازه بدید تصویر خروجی دات اسپوت آنرا با خروجی اپتیکی آن مقایسه کنیم ( طراحی و عملی):

http://up.avastarco.com/images/widkqi6w6y9knd0ard2.jpg (http://up.avastarco.com/)

من هنوز به قراردادن مطلب توی این فروم وارد نیستم و نمیدونم عکس دیده خواهد شد یا نه!:39:
مشاهده می کنید که چقدر اختلاف میان طراحی و تولید کم است.

خوب با کمپانی RC optical که آشنایی دارید؟ بهترین تولید کننده اپتیک ریچی در جهان.
اجازه بدید خروجی نور و خطاهای یک CDK را با یک RC مقایسه کنیم:

http://up.avastarco.com/images/ew61e3grjhqc0oayexat.jpg (http://up.avastarco.com/)

خوب اینجاست که CDK خود را برای استفاده در رصدخانه های تحقیقاتی لایق تر نشان می دهد.
با این خطای کم در لبه های میدان دید، بسیار برای عکسبرداری با سی سی دی های بزرگ از عمق آسمان مناسب می باشد.
جنس بدنه همه آنها از فیبر کربن ساخته شده است و اگر قیمت مدلهای مختلفش رو با Meade مقایسه کنید خواهید دید که نه تنها اختلاف شدیدی ندارد بلکه با بررسی فنی به این نتیجه خواهیم رسید که فقط یک آینه ثانویه CDK به اندازه کل یک تلسکوپ 16 اینچ مید ارزش دارد!;)

موفق و پیروز باشد

[محمد سروش]

سلام دوستان
تمام پست هارو خوندم ، یه چیزی به نظرم جا افتاده : اشمیت کمرا یا Schmidt camera
اینها ابزار اصلی عکاسی نجومی تا همین 30-40 سال پیش بودن و تمام رصدخونه های معروف اشمیت کمرا داشتن :
http://www.astro.caltech.edu/palomar/images/hubble.p48.jpg
ادوین هابل ، اشمیت کمرا 48 اینچ مونت پالومار

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/Schmidt_telescope_%28PSF%29.svg/250px-Schmidt_telescope_%28PSF%29.svg.png
ساختار اشمیت کمرا

اشمیت کمراها چشمی نداشتن و فیلم عکاسی درونشون قرار می گرفته و 3 ویژگی مهم داشتن :
1 - میدان دید زیاد (در حد چند درجه)
2 - نسبت کانونی کم (در حد f/2 و کمتر !!!!!!!)
3 - عاری بودن از کما

سخت ترین قسمت کار با اشمیت کمرا مرحله فوکوس گیری بوده
یکسری توی رصدخونه ابوریحان شیراز پیچ فوکوس خراب شده بوده و تعمیرش چند ماه طول کشیده بوده !!!!!!!
برای عکس برداری اشمیت کمرا به صورت قلمدوش روی یه تلسکوپ دیگه قرار میگرفته :
http://www.robertreeves.com/atopc14.jpg

نگهدارنده ی فیلم درون اشمیت کمرا :
http://www.robertreeves.com/rollhold.jpg


اشمیت کمرا رصدخونه ابوریحان بیرونی :
http://www.astroupload.com/uploads/1380150076991.jpg