فناوري فضايي

[Astronomer]

فناوری فضایی به مجموعه علوم و فناوری گفته میشود که بشر از آنها به منظور سفر به فضا،

اقامت در آنجا، تحقیقات و دادهبرداریهای رباتیک و غیر رباتیک و در نهایت بهرهبرداری از فضا

استفاده میکند.

روزگاری تکنولوژی فضایی در دانش و فناوری مورد نیاز جهت ساخت و ارسال موشکهای

فضایی به مدار زمین خلاصه میشد. اندک اندک اما هنر ساخت، هدایت و کنترل ماهوارهها

شماره یک توجهات مهندسان فضایی دنیا را از آن خود نمود.

سپس سفر موجود زنده به فضا دروازه جدیدی را به روی پژوهشگران فضایی دنیا گشود که

باعث شد برای اولین بار در جهان همکاری بینظیر و تنگاتنگی بین مهندسان، پزشکان و

زیستشناسان آغاز گردد. پس از آن بود که انواع و اقسام نیازمندیها و تولیدات علمی این

صنعت نوپا موجب شکل گرفتن شاخههای جدید و هیجان انگیز فناوری فضایی گردید. تا بدان

جا که امروزه نانوتکنولوژی، بایوتکنولوژی، نانوبایو تکنولوژی، زیستشناسی فضایی، علم

ژنتیک و بسیاری دیگر از یافتههای نوین علمی و تکنولوژیکی را میتوان به نوعی در رده

فناوری فضایی دستهبندی نمود.

فضا برای بشر و تجهیزاتی که نوع بشر عادت به ساختن آنها دارد، محیطی بیگانه، جدید،

خشن و بی رحم محسوب میشود. سفر به فضا، سفر به عمق تاریک ناشناختهها است. از

این رو است که بشر برای سفر به فضا و مستقر شدن در آنجا نیاز دارد تمامی دانش و هنر

فنی خود را به کار برد.




http://www.spacescience.ir/images/Space-Technology/Space-Technology-01.jpg


شاید یکی از جذابترین بخشهای تکنولوژی فضایی و یکی از مهیجترین و پرمسئولیتترین

سیستمهای فضایی که تا کنون توسط مهندسان فضایی طراحی شده است، بخش حمایت از

حیات سفینههای فضایی سرنشیندار بوده است.


سامانههای تولید و بازیابی اکسیژن، سیستمهای پیشرفته بازیابی آب، تجهیزات کنترل دما و

رطوبت و بسیاری دیگر از ملزومات مورد نیاز یک فضاپیمای سرنشیندار برای حفاظت از زندگی

و سلامت فضانوردان را میتوان گوشهای از چالشهای یک مهندس فضایی در چنین

پروژههایی برشمرد

تهیه کننده:. شهرام يزدانپناه، پژوهشگر و مدرس علوم و فناوری فضايی .



سامانههای تولید و بازیابی اکسیژن، سیستمهای پیشرفته بازیابی آب، تجهیزات کنترل دما و رطوبت و بسیاری دیگر از ملزومات مورد نیاز یک فضاپیمای سرنشیندار برای حفاظت از زندگی و سلامت فضانوردان را میتوان گوشهای از چالشهای یک مهندس فضایی در چنین پروژههایی برشمرد.
طراحی و تولید لباس فضایی مناسب برای فضانوردان به منظور انجام فعالیتهای خارج از فضاپیما نیز از موارد دیگری است که فناوری فضایی را برای مهندسان جوان جذاب مینماید.
لباس فضایی در واقع یک سفینه فضایی مینیاتوری است که باید همه ملزومات
http://www.spacescience.ir/images/Space-Technology/Space-Technology-02.jpgمورد نیاز فضانورد، اعم از وسایل محافظت از حیات، ارتباطات، آب آشامیدنی، سیستمهای کنترل دما و رطوبت و سایر نیازمندیهای یک انسان را همگی در ابعادی کوچک اما با همان کارایی در خود داشته باشد.

ما در فضا عمدتاْ با سه چالش بزرگ روبرو هستیم که باعث میشود تکنولوژی فضایی را دارای ویژگیهای بسیار مخصوص به خودی نماید. خلاء، بیوزنی و امواج یا ذرات پرانرژی خطرناکی که به طور معمول توسط لایههای مختلف جو زمین و یا سپر حرارتی این سیاره، جذب و یا از ما دور نگاه داشته می شوند.
عدم وجود اتمسفر تنها برای موجودات زنده محتاج به اکسیژن خطرناک نیست بلکه خلاء به معنی از دست دادن انتقال حرارتی در اثر جریان همرفتی نیز است و این برای یک مهندس طراح یعنی عوض شدن همه ذهنیتهای علمی و تکنولوژیکی. بیوزنی ناشی از حرکت در مدار نیز بر بسیاری از پارامترهای طراحی یک محموله فضایی اثر قابل توجهی میگذارد. دلیل گفته شده باعث شده است که فناوری مورد نیاز صنعت فضایی جهان مختص به خود بوده و شاخه جدیدی را در مجموعه های فنپیشه دنیا از آن خود نماید. ذرات باردار پرانرژی که از خورشید به سمت زمین میوزند و محدوده وسیعی از امواج الکترومعناطیسی تابیده شده از خورشید که در حالت عادی توسط جو زمین جذب میشوند علاوه بر مشکلات زیستی گرفتاریهای فنی نیز در پی دارند. اشتباه محاسباتی کامپیوترهای فضایی در اثر نفوذ ذرات باردار پرانرژی خطر قابل ملاحظهای است که در ورای مدار اطراف زمین گریبانگیر یک مهندس فضایی خواهد شد.



منبع: www.spacescience.ir (http://www.spacescience.ir)

[Astronomer]

http://www.spacescience.ir/images/Posts/0000023-2.jpg


اما امروزه ما شاهد هستیم که فناوری فضایی از دوردست وهمانگیز فضا به ریزترین جزئیات زندگی روزمره ما


تا حتی آشپزخانهها پایین آمده است. کاربردهای فناوری فضایی امروزه قابل تفکیک از زندگی روزمره نوع


بشر نیست. ناوبری ماهوارهای، ارتباطات راه دور، پخش ماهوارهای برنامههای تلویزیونی و رادیویی،


پیشبینی وضع هوا و صدها کاربرد غیر مستقیم از فناوری فضایی به جزییترین لایه های زندگی بشر وارد


شده است.


کامپیوترها و مخابرات رادیویی که روزگاری لبه حمله فناوری فضایی محسوب میشدند، امروزه پیش پا


افتادهترین ابزاری هستند که تصور زندگی بدون آنها غیر ممکن است. در دوران طلایی مسابقه فضایی بین دو


ابرقدرت زمانه جنگ سرد، بیشتر این فناوریها ایجاد و توسعه یافتند اما سالها طول کشید تا کالاهایی که از


آن فناوریهای پیشرفته سود میبردند به خانههای ما راه پیدا کنند. تصویربرداری دیجیتال، فناوری تلفن


همراه، اینترنت، مواد جدید و بسیاری دیگر از اینگونه نوآوریهای علمی و فنآورانه در حقیقت محصولات


مستقیم یا غیر مستقیم تلاش بشر برای سفر به فضا بوده است.




فناوری فضایی دوره آغازین عصر فضا را میتوان در فناوری ساخت و پرتاب موشکهای فضایی،


ماهوارهها و کاوشگرهای سیارهای، تصویربرداری دیجیتالی، طراحی و توسعه سنسورها و حسگرهای


فضایی، سفرهای بین سیارهای، مواد جدید، سفر انسان به فضا و بسیاری موضوعات خرد و درشت دیگر خلاصه کرد.


امروزه اما فناوری فضایی در حوزههایی مانند ناوبری فضایی، بهینهسازی سیستمها، زیرسیستمهای کوچکتر و

سبکتر و کارآمدتر، موتورهای فضایی جدیدتر، انرژیهای نو در فضا، پسماندهای فضایی


(زبالههای مداری) و گردشگری فضایی حرفهای جدیدی برای زدن دارد.


پیشبینیها نشان میدهد که فناوری فضایی در آینده راه به معدنکاری فضایی،



موشکهای فضایی تک مرحلهای، فناوری استفاده پاکتر از فضا برای جلوگیری از تولید پسماندهای فضایی،


کارخانههای مداری برای تولید دارو و یا آلیاژهای ویژه، هتلهای فضایی، کلونیسازی و یا مسکونی سازی


فضا، آسانسورهای فضایی و دهها ایده هیجانانگیز دیگر خواهد برد.



فناوری فضایی محصول تلاش خستگی ناپذیر بشر برای سفر به سرزمین افسونگری است که قرنها ذهن


جستجوگر او را به خود مشغول کرده بود. کنستانتین تسیلکوفسکی روسی روزگاری نه چندان دور گفته بود


که "زمین گاهواره بشر است اما هیچ کودکی تا ابد در گاهواره خود باقی نخواهد ماند." بشر اما برای برای


خروج از این گاهواره آبی رنگ نیاز دارد تا خیلی چیزهای جدید یاد گیرد.

[Setare KOchOlO]

:wut:
تا حالا روي گوني لوبيا نشستين ؟؟؟(دارم جدي مي پرسم) بانشستن روي اين گوني لوبيا اصلا هيچ احساس ناراحتي نمي كنين يعني اذيت نمي شين ولي همون اول اين دونه هاي لوبيا روي هم ليز ميخورن وشما هم سر جاتون مي لغزين ... حالا اين يه خاصيته ديگه ...


بانشستن شما اون دونه هاي لوبيا خودشونو با شما تطبيق ميدن ... يه جورايي جاي شما رو راحت ميكنه

حالا دانشمنداي دانشگاه مك گيل اومدن از همين خاصيت گوني لوبيا استفاده كردن و چرخ هايي براي ماه نوردا تهيه كردن ... اسم اين چرخ ها هم آي رينگ هستش.

حالا مزاياي آي رينگ :

*در برابر ضربه‌های شدید ناشی از موانع در سطوح به شدت ناهموار از دستگاه محافظت می‌کند .
*به ماه‌نورد امکان می‌دهد از موانعی بلندتر از شعاع چرخ نیز بالا برود.

ساختار آي رينگ:

از نسوج زنجیری ساخته شده و درون آن مملو از دانه‌های ریز ماده‌ای ویژه است که بسیار انعطاف‌پذیره ...

نحوه كار كردن آي رينگ:

در هنگام مواجه شدن با یک مانع، چرخ‌ها می‌تونن به جای جهش و تکان شدید در هنگام عبور از روی آن، شکل ظاهری خودشو با ناهمواری‌های موجود انطباق بده و بدون هيچ گونه آسيب و ضرري به ماه‌نورد از روی موانع عبور کنه.

اينم عكسش :


http://myup.ir/images/08152884020461206690.jpg (http://myup.ir/)

ضمنا قبل از اين چرخ ها ناسا با كمك شركت تاير سازي گودير يك سري تاير هاي بدون باد كه چنين قابليت رو دارن درست كرده كه در پست بعدي اطلاعات كافي ووافي ميدم...

اين پروژه آي رينگ تحت كمك هاي مالي سازمان فضانوردي اروپاس و قرار در سال 2012 نمونه نهايي ماه نوردي با چرخ هاي آي رينگي (مثه دختري با كفش هاي كتاني!!!اينم همون جورياس) به بازار عرضه بشه !!! يعني ارائه بشه !!

[Setare KOchOlO]

وحالا چرخ هاي ساخته ي دست ناسا :

ناسا با همکاری شرکت تایرسازی گودیِر، تایری ویژه براي خودروهای ماه‌نورد طراحی کرده که هرگز پنچر نمی‌شه ... چه جوري ؟؟؟؟ وچراااااااااا ؟؟؟

این تایرهای بدون باد هستش و از ترکیب 800 فنر برای تحمل وزن خودرو بهره می‌بره و در هر سطحی به کار می‌آید.(خيالتان راحت ... )
مزيت اين چرخ در درجه اول اينه كه بادي نيس . چرا كه در شرايط فضايي با تغييرات شديد دمايي و همچنين پرتوهای مختلف خورشیدی و کیهانی به سرعت چرخ ها پنچر مي شن.

يه خصوصيت ديگه كه دارن اينه كه : ميتونن تا10 برابر وزن بيشتر و تا 100 برابر مسافت بيشتر رو نسبت به ماموريت هاي آپولو متحمل بشن .

اينم عكسش:(چه خوش عكس!!!؟)


http://myup.ir/images/11714387239677777538.jpg (http://myup.ir/)



آيا در سفرهاي فضايي خود با مشكل پنچري تاير مواجهين ؟؟؟
آيا در آن موقع كه خورشيد جيرينگي مي تابه بايد از ماه نورد يا مريخ نورد خود پياده شويد و مشكل پنچري را حل كنيد ؟؟؟؟
:wut:آيا ... آيا ...؟؟؟؟:wut:


ما مشكل شما را حل كرده ايم :پس با چرخ هاي ما به سفر فضايي بروين...:grin:

[sara sadeghian]

جنابastronomer اگه میشه ما رو در جریان پیشرفت های فضایی کشورمون قرار بدید. این روزا یه سری خبر جدید میشنویم. من که مشتاقم. ممنون
بی نقطه...

[hermes]

پیشرفت ها ی جدید فناوری های فضایی ایران رو میتونین توی سایت سازمان فضایی ایران مطالعه کنید!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:have a nice day:

[manijeh rostami]

جناب astronomer می خواستم درباره سفرهای فضایی ( شرایط سفر و به طور کلی کارهایی که انجام شده و برنامه هایی که در دست اجراست ) بیشتر بدونم. اما نمی دونم از کجا باید شروع کنم. اگر راهنمایی کنید ممنون می شم. اگه به جدیدترین مقاله ها دسترسی دارید امکانش هست برام بفرستید؟ (حتی اگه به انگلیسی باشد).. ممنون

[Tara]

مخزن خارجی شاتل فضایی

مخزن خارجی شاتل فضایی (به انگلیسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84% DB%8C%D8%B3%DB%8C): ET: External Tank) محل نگهداری سوخت هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) و اکسیدکنندهٔ اکسیژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%DA%98%D9%86) مایع فشرده مورد نیاز موتور اصلی شاتل فضایی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1_%D8%A7%D8%B5%D9%84% DB%8C_%D8%B4%D8%A7%D8%AA%D9%84_%D9%81%D8%B6%D8%A7% DB%8C%DB%8C) هنگام پرتاب و عبور از جو زمین است. مخزن خارجی از سه بخش مخزن هیدروژن مایع، مخزن میانی و مخزن اکسیژن مایع تشکیل شده‌است. پس از خاموش شدن موتور‌های شاتل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C_% D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C_%D8%B4%D8%A7%D8%AA%D9%84_% D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C)، این مخزن از مدارگرد جدا و وارد هواکره (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%D9%88%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%87) می‌شود. باقی‌مانده‌های آن در اقیانوس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3) می‌افتند، ولی برای استفادهٔ دوباره بازیابی و تعمیر نمی‌شوند. از این مخزن همچنین به عنوان شالودهٔ اصلی سیستم شاتل هنگام پرتاب استفاده می‌شود، به طوری که مدارگرد و موشک‌های پیشرانه سوخت جامد در روی آن سوار و از طریق آن به یکدیگر متصل می‌شوند. برای جلوگیری از داغ شدن و خرابی مخزن در طول عبور از جو لایه محافظی از کف روی آن پوشانیده شده‌است. رنگ نارنجی آن هم به دلیل همین لایهٔ محافظ است.سه موتور اصلی مدارگرد هنگام پرتاب و عبور از جو، حدود ۲۳۰٬۰۰۰ پوند هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) را در حدود ۸٫۵ دقیقه مصرف می‌کنند، که این میزان سوخت و مادهٔ اکسیدکنندهٔ آن همگی در مخزن خارجی قرار گرفته‌اند. این مخزن‌ها تا زمان استفاده از شاتل فضایی (ماموریت اس‌تی‌اس-۱۳۵) یکی از بخش‌های پروژه شاتل‌های فضایی بودند و پس از بازنشستگی شاتل‌ها، استفاده از آن‌ها نیز پایان یافت.


http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/108422main_ET_parts.jpg/250px-108422main_ET_parts.jpg


مخزن‌های با وزن استاندارد
مخزن خارجی اصلی به صورت غیر رسمی به مخزن با وزن استانداردمعروف بود. برای دو مخزن نخستین مورد استفاده در اس‌تی‌اس-۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3-%DB%B1) و اس‌تی‌اس-۲ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3-%DB%B2)، به منظور جلوگیری از تابش نور فرابنفش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D9%86%D9%81%D8%B4) به مخزن در زمان ایستادن آن در سکو، از رنگ سفید استفاده شد.از آنجا که کاهش وزن در اولویت اول لاکهید مارتین بود، آنها از اس‌تی‌اس-۳ به بعد این مخزن‌ها را رنگ نکردند و همین باعث کاهش ۲۷۲ کیلوگرم (۶۰۰ پوند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D9%86%D8%AF_(%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C _%D8%AC%D8%B1%D9%85))) از وزن شد.
از اس‌تی‌اس-۴ به بعد لولهٔ ضد فوراننیز از مخزن کنار گذاشته شد، تا باز هم وزن این مخازن کاهش یابد. این خط در کنار خط انتقال اکسیژن مایع بود و راهی برای به جریان در آمدن اکسیژن مایع به وجود می‌آورد. این کار از جمع شدن گاز (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D8%A7%D8%B2_(%D8%AD%D8%A7%D9%84%D8%AA_%D9%8 5%D8%A7%D8%AF%D9%87)) اکسیژن، هنگام پر کردن مخزن اکسیژن مایع جلوگیری می‌کرد. پس از بررسی داده‌های مربوط به پر کردن مخزن با مواد سوختی و آزمایش‌هایی که روی زمین انجام شد، این لولهٔ اضافی از سیستم مخزن خارجی حذف شد. طول و قطر بدون تغییر باقی ماند. آخرین مخزن استاندارد، در پرواز اس‌تی‌اس-۷ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3-%DB%B7) با وزنی بالغ بر ۳۵٬۰۰۰ کیلوگرم (۷۷٬۰۰۰ پوند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D9%86%D8%AF_(%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C _%D8%AC%D8%B1%D9%85))) استفاده شد.
مخزن سبک

از ابتدای ماموریت اس‌تی‌اس-۶ مخزن سبک (ال‌دبلیوتی) معرفی شد. این مخزن برای بیشتر ماموریت‌های فضایی شاتل‌ها استفاده شد، که آخرین بار آن در ماموریت بی سرانجام اس‌تی‌اس-۱۰۷ بود. این ماموریت به نابودی مدارگرد کلمبیا انجامید. وزن این نوع مخزن‌ها نابرابر و در حدود ۳۰٬۰۰۰ kg (۶۶٬۰۰۰ پوند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D9%86%D8%AF_(%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C _%D8%AC%D8%B1%D9%85))) بود.
کاهش وزن با حذف تعدادی از حلقه‌ها و نگه‌دارنده‌ها همراه بود، که در طول مخزن هیدروژن مایع برای استحکام بیشتر استفاده می‌شدند. همچنین از آلیاژ های جدیدتری برای بخش‌های گوناگون مخزن استفاده شد، تا ضخامت نقاط مختلف آن را کاهش دهند. در عین حال استفاده از آلیاژ مناسب‌تری از تیتانیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%88%D9%85) برای بست‌ها، سبب کاهش وزن و در عین حال مستحکم‌تر شدن رابط‌های میان مخزن خارجی و موشک‌های پیشرانه سوخت جامد شد.
مخزن بسیار سبک

پس از ماموریت اس‌تی‌اس-۹۱ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B9%DB%B1&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) نوع جدیدی از این مخزن به نام مخزن بسیار سبک ارائه شد، که وزن آن ۷٬۵۰۰ پوند (۳٬۴۰۰ kg)کمتر از تولیدات قبلی بود.این کاهش وزن با انجام طراحی جدید با ولدالیت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%88%D9%84%D8%AF%D8%A7%D9%84%DB% 8C%D8%AA&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF)، آلیاژی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%DB%8C%D8%A7%DA%98) از آلمینیوم و لیتیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%DB%8C%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%85) (آلیاژ ۲۱۹۵) انجام شده است. این آلیاژ ۳۰٪ محکم‌تر و ۵٪ تراکم کمتری نسبت به مدل‌های قبلی داشت. هر کیلو کاهش وزن از ای‌تی تقریبا باعث ایجاد همان میزان فضای خالی در انبار مدارگرد می‌شود. مخزن بسیار سبک در تمامی ماموریت‌های شاتل‌های فضایی از اس‌تی‌اس-۹۱ به بعد جز (اس‌تی‌اس-۱۰۷ و اس‌تی‌اس-۹۹ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B9%DB%B9&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF)) استفاده شده است.
ساختار
http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Sts_et_cutawa y.jpg)
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Sts_et_cutaway.jpg/240px-Sts_et_cutaway.jpg
ساختار مخزن خارجی


مخزن خارجی، بزرگترین و سنگین‌تر قسمت شاتل است. این مخزن از سه تکهٔ به هم پیوسته تشکیل شده‌است، مخزن اکسیژن مایع که در بالا، مخزن میانی که تجهیزات الکترونیکی، الکتریکی و کنترلی در آن جاسازی شده‌اند و مخزن هیدروژن مایع در پایین. ای‌تی طولی بالغ بر ۱۵۳٫۸ پا (۴۶٫۹ m) دارد و قطر آن ۲۷٫۶ پا (۸٫۴ m) است. وزن خالی آن از ۶۶٬۰۰۰ پوند (۳۰٬۰۰۰ kg) تا ۷۷٬۰۰۰ پوند (۳۵٬۰۰۰ kg) است. مخزن‌های اولیه فقط از یک نوع آلیاژ آلمینیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D9%88%D9%85) (آلیاژ ۲۲۱۹) تولید شده بودند. پس از ماموریت اس‌تی‌اس-۹۱ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B9%DB%B1&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) نوع جدیدی از این مخزن به نام مخزن بسیار سبک ارائه شد، که وزن آن ۷٬۵۰۰ پوند (۳٬۴۰۰ kg)کمتر از تولیدات قبلی بود.مخزن خارجی از سه نقطه به مدارگرد متصل است، یکی در بالای مدارگرد و دو تا در پایین آن. در جای چفت شدن‌ پایین، دریچه‌هایی وجود دارد که برای انتقال مواد سوختی استفاده می‌شوند. سیم‌های رابط مدارگرد و موشک‌های پیشرانه سوخت جامد نیز از این دریچه‌ها عبور می‌کنند. بدنه این مخزن از مواد مقاوم در برابر حرارت پوشانده شده است



منبع:ناسا۰ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AE%D8%B2%D9%86_%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC% DB%8C_%D8%B4%D8%A7%D8%AA%D9%84_%D9%81%D8%B6%D8%A7% DB%8C%DB%8C#cite_note-21)

[Tara]

مخزن اکسیژن مایع
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg/200px-LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg" target="_blank">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg/200px-LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg/200px-LIQUID_OXYGEN_TANK.jpg)<a href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:LIQUID_OXYGEN _TANK.jpg" target="_blank"><a href="http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png" target="_blank">http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png)
مخزن اکسیژن مایع


این مخزن از حلقه‌های آلیاژی آلومینیوم، که با یکدیگر به وسیلهٔ هم‌جوشی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D9%85%E2%80%8C%D8%AC%D9%88% D8%B4%DB%8C&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) متصل شده‌اند، تشکیل شده است. این سیستم با فشار ۲۰ پوند بر اینچ مربع (۱۴۰ kPa) تا ۲۲ پوند بر اینچ مربع (۱۵۰ kPa) کار می‌کند. در مخزن از ابزارهای ضد تکانش و ضد هم خودن برای جلوگیری از رسوب یا بخار شدن اکسیژن مایع استفاده شده است. این مخزن با لوله‌ای به قطر ۱۷ اینچ (۴۳ cm) به مخزن میانی متصل است. این لوله پس از گذر از مخزن میانی از طریق دریچه خروجی پایین به مدارگرد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8% B1%D8%AF&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) وصل شده و اکسیژن مایع را به مداگرد می‌رساند. لولهٔ مورد نظر توانایی عبور دادن ۲٬۷۸۷ پوند (۱٬۲۶۴ kg) اکسیژن مایع در ثانیه را هنگامی که موتور‌های اصلی در بالاترین سطح کارایی هستند، دارد. نوک دولایهٔ این مخزن گرمای اضافی و لختی را کاهش می‌دهد. در این قسمت تا اس‌تی‌اس-۹ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B9&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) سیستم اطلاعات هوابرای پرتاب قرار داشت. در عین حال مخزن اکسیژن به خاطر داشتن نوک تیز، برقگیر سیستم شاتل فضایی نیز می‌باشد. حجم این مخزن حدود ۱۹٬۵۶۳ فوت مکعب (۵۵۴٫۰ m۳) است. قطر آن ۳۳۱ اینچ (۸٫۴ m)، طول آن ۵۹۲ اینچ (۱۵٫۰ m) و وزن خالی آن ۱۲٬۰۰۰ پوند (۵٬۴۰۰ kg) است.
مخزن میانی

<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/93/Et-intertank_1.jpg/200px-Et-intertank_1.jpg" target="_blank">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/93/Et-intertank_1.jpg/200px-Et-intertank_1.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/93/Et-intertank_1.jpg/200px-Et-intertank_1.jpg)<a href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Et-intertank_1.jpg" target="_blank"><a href="http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png" target="_blank">http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png)
مخزن میانی


مخزن میانی یک ساختار استوانه‌‌ای است، که بیشتر آن از آلیاژ آلمینیوم و فولاد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF) ساخته شده است. این مخزن از پوسته، میله‌های محکم‌کننده و صفحه‌های ماشینی از آلیاژ آلومینیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D9%88%D 9%85) و به صورت هم‌پیوسته تشکیل شده است. در بالا و پایین این مخزن رزوه‌هایی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B2%D9%88%D9%87) وجود دارد، که برای اتصال آن به دو مخزن هیدروژن و اکسیژن مایع استفاده می‌شوند. این مخزن حاوی تمامی تجهیزات کنترلی ای‌تی و همچنین دارای دریچه‌ای برای خارج کردن بخار‌های هیدروژن و گاز‌های سمی (در صورت وجود)، به خارج، در حین انجام عملیات روی زمین است. این مخزن پیش از پرتاب از هوا خالی می‌شود. هم‌چنین برای حفظ تعادل، تکیه‌گاهی در داخل آن تعبیه شده است. برای وصل شدن موشک‌های پیشرانه سوحت جامد گیره‌هایی روی بدنهٔ آن نصب شده‌اند. طول مخزن میانی ۲۷۰ اینچ (۶٫۹ m)، قطر آن ۳۳۱ اینچ (۸٫۴ m) و وزن خالی آن ۱۲٬۱۰۰ پوند (۵٬۵۰۰ kg) می‌باشد.این مخزن با بازویی به همین نام روی سکوی پرتاب ۳۹ آ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DA%A9%D9%88%DB%8C_%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7% D8%A8_%DB%B3%DB%B9_%D8%A2) برای انجام تعمیرات یا تغییرات قبل از پرواز، در دسترس قرار می‌گیرد.
مخزن هیدروژن مایع

<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg/200px-Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg" target="_blank">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg/200px-Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg/200px-Space_Shuttle_external_tank_assembly_01.jpg)<a href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Space_Shuttle _external_tank_assembly_01.jpg" target="_blank"><a href="http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png" target="_blank">http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png)
مخزن هیدروژن مایع


مخزن هیدروژن مایع از حلقه‌های آلمینیومی که با همجوشی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%D9%85%D8%AC%D9%88%D8%B4%DB%8C)، به هم متصل هستند، ساخته شده است. تعداد این حلقه‌ها پنج است و پس از آن در قسمت پایین مخزن به یک قبه ختم می‌شود. فشار موجود در این مخزن حدود ۲۰ پوند بر اینچ مربع (۱۴۰ kPa) می‌باشد. در آن سیستم‌های ضد تکانه و سیستم سیفون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D9%81%D9%88%D9%86) مانندی برای عبور دادن هیدروژن مایع به دریچه‌های پایین مخزن و سپس لولهٔ انتقال به مدارگرد، جاسازی شده است. سرعت انتقال سوخت حدود ۴۶۵ پوند (۲۱۱ kg) در ثانیه می‌باشد.بالای این مخزن، نگهدارنده مدارگرد بالایی قرار دارد. در پایین آن ۲ گیرهٔ توپی شکل نگه‌دارندهٔ مدارگرد قرار دارند. در این قسمت موشک‌های پیشرانهٔ سوخت جامد نیز نصب می‌شوند. قطر این مخزن ۳۳۱ متر (۱٬۰۸۶ ft)، و طول آن۱٬۱۶۰ متر (۳٬۸۱۰ ft) است. حجم کلی آن ۵۳٬۵۱۸ فوت مکعب (۱٬۵۱۵٫۵ m۳) و وزنی در حدود ۲۹٬۰۰۰ پوند (۱۳٬۰۰۰ kg) هنگام خالی بودن دارد.
سیستم محافظ حرارتی

<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/The_ET_thermal_protection_system.jpg/200px-The_ET_thermal_protection_system.jpg" target="_blank">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/The_ET_thermal_protection_system.jpg/200px-The_ET_thermal_protection_system.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/The_ET_thermal_protection_system.jpg/200px-The_ET_thermal_protection_system.jpg)<a href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:The_ET_therma l_protection_system.jpg" target="_blank"><a href="http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png" target="_blank">http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png)
فوم عایق حرارت


سامانهٔ محافظ حرارتی یک روکش کفی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%88%D9%85) مانند است. دلیل وجود آن جلوگیری از ذوب شدن گیره‌های فلزی رابط مخزن خارجی با دیگر اجزای شاتل و بالا رفتن فشار داخل مخزن هیدروژن مایع بر اثر افزایش دما است. کف مورد استفاده نوعی پلی‌اتان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7% D8%AA%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) می‌باشد که از پنج عنصر، ایزواکتان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%88%D8%A7%DA% A9%D8%AA%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) پلیمری، بازدارندهٔ شعله (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%B9%D9%84%D9%87)، مادَهٔ فعال سطحی، عامل دمنده و کاتالیزگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B2%DA%AF%D 8%B1) تشکیل شده است. کار مادَهٔ سطحی، گرفتن زبری‌های سطح و به وجود آوردن بستر مناسب برای تشکیل سلول‌های کف است. عامل دمندهٔ اچ‌سی‌اف‌سی ۱۴۱-ب [واژه‌نامه ۱۵] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AE%D8%B2%D9%86_%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC% DB%8C_%D8%B4%D8%A7%D8%AA%D9%84_%D9%81%D8%B6%D8%A7% DB%8C%DB%8C#cite_note-HCFC_141b-30) در تولید حباب‌های کف نقش اصلی را دارد. بیشتر عملیات پاشیدن کف روی بدنه توسط رایانه هدایت می‌شود. زیرا باید از ضخامت و وزن دقیق اطمینان حاصل شود. این لایهٔ عایق حرارت وزنی بالغ بر ۴٬۸۲۳ پوند (۲٬۱۸۸ kg) دارد.
سخت‌افزار‌های به‌کارگرفته‌شده

این قسمت شامل تمامی شیر‌های باز و بسته کردن، سیستم‌های هشداردهنده می‌شود. وزن آنها حدود ۹٬۱۰۰ پوند (۴٬۱۰۰ kg) می‌باشد. هر منبع سوخت (اکسیژن و هیدروژن) دارای دو شیر است. شیر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%DB%8C%D8%B1_%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA%DB%8C) اصلی برای پر کردن و شیر اطمینان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B4%DB%8C%D8%B1_%D8%A7%D8%B7%D9 %85%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%86&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) در بالای مخزن می‌باشد. فشار فضای خالی در مخزن اکسیژن مایع ۲۵ پوند بر اینچ مربع (۱۷۰ kPa) و در مخزن هیدروژن مایع ۳۸ پوند بر اینچ مربع (۲۶۰ kPa) می‌رسد. مخزن اکسیژن مایع دارای یک دریچهٔ جدا در بالای خود می‌باشد، که در زمان جدا شدن مخزن خارجی از مدارگرد باز شده و با نیرویی که وارد می‌کند، باعث مانور آسان‌تر برای مدارگرد و جدا‌سازی آسان‌تر مخزن خارجی از آن می‌شود.
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Sts_et_ecographic.jpg/200px-Sts_et_ecographic.jpg" target="_blank">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Sts_et_ecographic.jpg/200px-Sts_et_ecographic.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Sts_et_ecographic.jpg/200px-Sts_et_ecographic.jpg)<a href="http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png" target="_blank">http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png)
حسگر سنجش میزان هیدروژن مایع


هشت حسگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B3%DA%AF%D8%B1) سنجش سوخت و اکسید‌کننده وجود دارند، که چهار حسگر سوخت برای هیدروژن مایع و چهار حسگر باقی‌مانده برای اکسید‌کننده (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D 9%88%D9%86) استفاده می‌شوند. حسگر‌های هیدروژن مایع در پایین مخزن قرار گرفته‌اند. حسگر‌های اکسید‌کننده در مسیر اصلی ورود اکسیژن مایع به مدارگرد تعبیه شده‌اند. هنگام سوزاندن هیدروژن در سه موتور اصلی مدارگرد، رایانه‌های کلی مدارگرد در هر لحظه وزن شاتل را برای یافتن میزان سوخت سوزانده شده، اندازه‌گیری می‌کنند. معمولا موتور‌های اصلی، در زمان رسیدن به وزن معینی خاموش می‌شوند، البته اگر هر یک از حسگر‌های سوخت یا اکسیدکننده خشک شوند، موتور‌ها به صورت خودکار از کار می‌افتند. با توجه به محل قرار گرفتن حسگرهای اکسیدکننده، این امکان برای مدارگرد وجود دارد که اکسید‌کننده را تا آخر مصرف کند. علت این است که قبل از اینکه پمپ اکسیژن خشک شود، باید موتور‌های مدارگرد خاموش شوند. بدین منظور همیشه مقداری بیش از نیاز از هیدروژن مایع حدود ۱٬۱۰۰ پوند (۵۰۰ kg) بارگیری می‌شود تا حسگر سوخت باعث خاموش شدن موتور نشود. خاموش شدن موتور در حالتی که هنوز اکسیژن مایع در آن قرار دارد، باعث صدمات و فرسایش قطعات مختلف آن می‌شود.
صفحه‌های دریچه بر روی مخزن خارجی به صفحه‌های همانند خود روی مدارگرد متصل می‌شوند. این کار به قرار گرفتن دریچه‌ها در برابر یکدیگر کمک می‌کند. پنج دریچه برای انتقال سوخت به مدارگرد موجود هستند که ۲ تای آن‌ها مربوط به اکسیژن و سه‌تای دیگر مربوط به هیدروژن می‌باشند. از دو دریچهٔ اکسیژن یکی برای اکسیژن مایع و دیگری برای گاز است. از دریچه‌های هیدروژن نیز دو تا مربوط به هیدروژن مایع و یکی مربوط به گاز است. در عین حال دو دریچهٔ دیگر هم برای عبور سیم‌های برق به مخزن اصلی و موشک‌های سوخت جامد و آوردن اطلاعات مورد نیاز از این دو مدارگرد بر روی بدنهٔ مخزن اصلی ایجاد شده اند.
هنگامی که شاتل روی سکوی پرتاب قرار دارد، بر روی مخزن اکسیژن مایع یک در پوش محافظ قرار دارد، که تا دو دقیقه قبل از پرتاب در جای خود ثابت است. این درپوش به منظور جمع‌آوری بخارهای اکسیژن موجود در محل برای جلوگیری از یخ زدن مخزن اصلی انجام می‌گیرد.




منبع:ویکی بدیا

[Tara]

قسمت اخر

دیگر امکانات
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/116133main_LFB330.jpg/200px-116133main_LFB330.jpghttp://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:116133main_LF B330.jpg)
لولهٔ انتقال


بر روی دیوارهٔ کناری مخزن لوله‌ای از مخزن اکسیژن مایع به پایین قرار داده شده است، که از در پایین به وسیلهٔ دریچه‌ای به مدارگرد متصل می‌شود. وظیفهٔ این لوله انتقال اکسیژن مایع به موتور‌های اصلی مدارگرد است. با توجه به اینکه مخزن خارجی در حین پر شدن و پرواز منقبض و منبسط می‌شود، لازم است این لوله نیز همراه مخزن جابه‌جا شود، که برای اینکار روی مخزن بست‌هایی با قابلیت جابه‌جایی محدود تعبیه شده‌اند.
کاربردهای دیگر

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/63/Size_Comparison.png/200px-Size_Comparison.pnghttp://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Size_Comparis on.png)
موشک آرس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D8%A2%D8 %B1%D8%B3&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) که طرح بعدی ناسا برای جایگزینی شاتل‌ها می‌باشد. قسمت نارنجی رنگ مخزن خارجی است، که در این موشک نیز به کار برده خواهد شد. این طرح مقایسهٔ این ابزار‌های فضایی با یکدیگر است.


با توجه به اینکه، این مخزن‌ها برای استفادهٔ دوباره بازیافت نمی‌شوند، شرکت‌هایی به ناسا این پیشنهاد را داده‌اند، که این مخازن را به کرهٔ ماه منتقل کرده و از آن‌ها به عنوان یک آزمایشگاه یا پایگاه فضایی استفاده کنند.طرح دیگر، با توجه به اینکه جسمی با این وزن و حجم تقریبا از جو خارج شده و انرژی زیادی که برای این کار صرف می‌شود، ارایه شد، این بود که از این مخازن در ساخت ایستگاه فضایی استفاده شود. البته این طرح‌ها تا کنون عملی نشده‌اند. در حال حاضر ناسا دو عدد از مخزن‌های بازمانده از ماموریت‌های قبلی را برای انجام آزمایش‌های موشک‌های جایگزین شاتل‌ها در مرکز میچود نگه داشته است.
سازنده

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/Pegasus_barge_being_moved_by_Freedom_Star_and_towb oat_American_1.jpg/200px-Pegasus_barge_being_moved_by_Freedom_Star_and_towb oat_American_1.jpghttp://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Pegasus_barge _being_moved_by_Freedom_Star_and_towboat_American_ 1.jpg)
انتقال مخزن خارجی به پایگاه فضایی کندی


سازندهٔ این مخازن شرکت لاکهید مارتین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C%D8%AF_%D9%85%D8%A7% D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%86) است. قسمت سیستم‌های فضایی این شرکت، در سال ۱۹۷۳ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B7%DB%B3_(%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7 %D8%AF%DB%8C)) برندهٔ قرارداد این مخزن شد و از آن زمان تا کنون به تولید می‌پردازد. کارخانهٔ تولید در مرکز مونتاژ میچود ناسا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7) در نیواورلئان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%84%D8%A6%D 8%A7%D9%86)، آمریکا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7) قرار دارد. پس از تولید، این مخزن‌ها توسط کشتی به پایگاه فضایی کندی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%81%D8%B6% D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AF%DB%8C) منتقل می‌شوند.روند تولید این مخزن‌ها در سال ۲۰۰۵ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B2%DB%B0%DB%B0%DB%B5_(%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7 %D8%AF%DB%8C)) و بعد از طوفان کاترینا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B7%D9%88%D9%81%D8%A7%D9%86_%DA%A9%D8%A7%D8%AA% D8%B1%DB%8C%D9%86%D8%A7) با توجه به خسارت‌های وارده به نیواورلئان با مشکل روبه‌رو شد. ناسا خواستار جابه‌جایی این مرکز شد، که بعد از بررسی، این تصمیم اجرا نشد. خسارت وارده به این مرکز در حدود ۱ میلیارد دلار بوده است.
حوادث

در این مخزن سیستم‌های حفاظتی متعددی تعبیه شده‌است. از این سیستم‌ها می‌توان به سیستم ایمنی محدوده اشاره کرد که شامل باطری، فرستنده و گیرنده و آنتن‌های مخصوص برای ارتباط است. پارامتر‌های مختلفی از وضعیت مخزن روی داشبورد مدارگرد و همچنین رایانه‌های مرکز کنترل در تگزاس و کیپ کاناورال به نمایش گذاشته می‌شوند. این سیستم‌های حفاظتی توسط شرکت موتورلا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1%D9%84%D8%A7) در آریزونا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B1%DB%8C%D8%B2%D9%88%D9%86%D8%A7) طراحی، ساخته و پشتیبانی می‌شوند.
سهمگین‌ترین حادثه که علت اصلی آن مخزن خارجی بوده است، حادثهٔ چلنجر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D8%AB%D9%87%D9% 94_%DA%86%D9%84%D9%86%D8%AC%D8%B1&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) است. در این حادثه شاتل چلنجر دقیقه‌ای بعد از پرتاب در آسمان منفجر شد و تمامی سرنشینان آن را به کام مرگ و خود مدارگرد را نیز از بین برد. در این حادثه، به علت آتش گرفتن قسمتی پایینی مخزن خارجی که نگه‌دارندهٔ هیدروژن مایع و قسمت میانی که سیستم کنترل کنندهٔ مخزن در آن قرار داشت، مخزن خارجی منفجر شد، که همین انفجار باعث جدا شدن دو موشک پیشرانه سوخت جامد و چند تکه شدن مدارگرد چلنجر می‌شود.البته در بررسی‌ها مشخص شد که مخزن هیدروژن مایع نشتی نیز داشته است و همین نشتی انفجار را سرعت بخشیده است.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Missing_foam_STS114.jpg/200px-Missing_foam_STS114.jpghttp://bits.wikimedia.org/skins-1.19/common/images/magnify-clip-rtl.png (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Missing_foam_ STS114.jpg)
قسمت جدا شدهٔ لایهٔ عایق در ماموریت اس‌تی‌اس-۱۱۴ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3-%DB%B1%DB%B1%DB%B4)


لایهٔ عایق حرارتی مخزن خارجی را می‌توان در حادثهٔ کلمبیا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D8%AB%D9%87%D9% 94_%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A8%DB%8C%D8%A7&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) مقصر دانست. در هنگام پرتاب شاتل، قسمت از این لایه به اتدازهٔ یک توپ بسکتبال از مخزن جدا شده و به بال چپ مدارگرد کلمبیا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D8%AF_%DA%A9% D9%84%D9%85%D8%A8%DB%8C%D8%A7) برخورد می‌کند. این باعث ترک خوردن کاشی‌های عایق حرارت مدارگرد و نفوذ گاز‌های داغ به داخل هنگام بازگشت مدارگرد به زمین می‌شود. پس از این اتفاق مدارگرد منفجر شد و تمامی سرنیشنان آن کشته شدند. در بررسی‌ها مشخص شد که در این مخزن خارجی از کف جدید اچ‌سی‌اف‌سی ۱۴۱-ب برای عایق‌بندی استفاده نشده است.
نکات جالب توجه


در دو ماموریت اول که با شاتل‌ها انجام شد، مخزن خارجی سفید رنگ می‌شد. با توجه به اندازهٔ مخزن و وزن رنگ استفاده شده، از اس‌تی‌اس-۳ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B3&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) به بعد دیگر این مخزن رنگ آمیزی نشد و به همان پوشش محافظ حرارت اکتفا شد.
در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۰ ساخت آخرین مخزن خارجی که در اس‌تی‌اس-۱۳۲ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%E2%80%8C%D8%AA%DB%8C% E2%80%8C%D8%A7%D8%B3-%DB%B1%DB%B3%DB%B2&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) استفاده خواهد شد، به پایان رسید. در این روز ناسا و لاکهیدمارتین از زحمات ۱۰۰۰ نفر پرسنل گذشته و حال مرکز میچود (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2_%D9%85%DB%8C%DA%86%D9%88% D8%AF) که در طول ۳۷ سال به تولید این مخازن اشتغال داشتند، تشکر کردند.
به علت شکایت‌های سازمان‌های زیست محیطی ناسا مجبور شد، از اوایل سال ۱۹۹۵ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B9%DB%B5_(%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7 %D8%AF%DB%8C)) اچ‌سی‌اف‌سی را، جایگزین فوم محافظ حرارت سی‌اف‌سی ۱۱ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%D8%B1%D9%88%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D 9%88%D8%B1%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) که تخریب کنندهٔ لایه اوزون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D9%88%D8%B2%D9%88% D9%86) بود، کند.
با توجه به تغییر ماهیت ماموریت‌های فضایی ناسا، ساخت ۳ مخزن خارجی ادامه نیافت.این مخازن ای‌تی-۱۳۹ در آخرین مراحل ساخت، و ای‌تی-۱۴۰ و ای‌تی-۱۴۱ در نخستین مراحل ساخت بودند.