PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : سفر به مریخ ; مشکلات و چالش ها



شايان سليم شهشهانى
09-21-2010, 03:51 PM
این تاپیک قصد دارد مشکلات سفر به مریخ را زیر ذره بین قرار دهد!



---------------------------------------------------

ماهنامه ی نجوم در شماره ی 196 در قسمت ژرفا توضیحاتی داده است!

برنامه ی اسمان شب هم در دوشنبه ، 1389/06/29 با حضور اقای شهرام یزدان پناه برنامه ای برای سفر به مریخ داشت!

Tahereh Ramezani
09-21-2010, 04:16 PM
با تشکر از آقای شهشهانی گرامی برای ایجاد این تاپیک

همان طور که بعضی از دوستان برنامه آسمان شب را ملاحظه فرمودند و آقای یزدان پناه اشاره کردند ، یکی از مهم ترین و بزرگترین مشکلات سفر به سیاره مریخ که 520 روز به طول می انجامد ، دوری از سایر انسان ها و دل تنگی می باشد چرا که انسان موجودی اجتماعی است و دوری از هم نوعان ملالت بار است .

شايان سليم شهشهانى
09-21-2010, 04:28 PM
با تشکر از آقای شهشهانی گرامی برای ایجاد این تاپیک

همان طور که بعضی از دوستان برنامه آسمان شب را ملاحظه فرمودند و آقای یزدان پناه اشاره کردند ، یکی از مهم ترین و بزرگترین مشکلات سفر به سیاره مریخ که 520 روز به طول می انجامد ، دوری از سایر انسان ها و دل تنگی می باشد چرا که انسان موجودی اجتماعی است و دوری از هم نوعان ملالت بار است .

برای همین هم همین الان در مسکو ، 5 نفر از مشتاقان این سفر حاضر به انجام کار خطرناکی شدند!
انها حاضر شده اند که 520 روز در محفظه ای مانند محفظه ای که سفر به مریخ محیا می شود ، در حقیقت زندانی باشند!
الانم اونجان!!!
تا اطلاعاتی از حد تحمل انسان از دوری از طبیعت و جامعه بدست بیاید!:thumbsup:

shishi
09-22-2010, 01:20 AM
قطعا شرایط سختی دارند و خواهند داشت.خودتونو تصور کنید که یکسال خرده ای در یک محفظه زندانی باشید...اون هم در فقدان نیروی جاذبه و نا توان از انجام کارهای روزمرتون!

f aslanzadeh
09-22-2010, 10:48 AM
طرح شوروي در سال ۱۹۶۰ براي سفر به مريخ اين‌گونه بود:

ابتدا چند راكت بايد قسمت‌هاي ۸۰ تني را به يك مدار پايين بفرستند تا با استفاده از آن قسمت‌ها، فضاپيمايي بين سياره‌اي با جرمي در حدود ۲۵۰ تن در مدار قرار گيرد. به دليل اين‌كه اين سفر بيش از دو سال به طول مي‌انجامد تنها منبعي كه مي‌تواند انرژي موتورهاي الكترو راكت را تامين كند انرژي هسته‌اي است. در ظاهر نيروي بالابرنده كم اين موتورها در مدت چند ماه سرعت فضاپيما را كم مي‌كند. پس از گذشتن فضاپيما از حلقه‌ي شعاع زمين، گروهي متشكل از ۶ فضانورد خود را به كنار فضاپيما مي‌رسانند. بر اساس اين طرح، در هنگام ورود به مريخ بايد تمام ورود و خروج‌ها از كابين خدمه صورت گيرد و سپس سكو‌هاي اكتشافي و راكتورهاي هسته‌اي خود را روي آن ايجاد كنند. اين سفر درمدار مريخ حدود يك سال به طول مي‌انجاميد. در اوايل دهه‌ي ۱۹۷۰ پروژه شكل واقعي‌تري به خود گرفت. در اين طرح اندازه‌هاي فضاپيما بسيار كوچك‌تر شد. فضاپيماي مريخي به شكل يك سوزن بلند درآمد. يك خارج‌كننده براي امنيت راكتور تعبيه شد و تعداد خدمه تا ۴ نفر كاهش يافت.


www.hupaa.com

sara sadeghian
09-22-2010, 12:45 PM
قطعا شرایط سختی دارند و خواهند داشت.خودتونو تصور کنید که یکسال خرده ای در یک محفظه زندانی باشید...اون هم در فقدان نیروی جاذبه و نا توان از انجام کارهای روزمرتون!


حالا تنهاییاش به کنار!!!! این آزمایشات یه جورایی خطرناکه.من تو نجوم شماره 179 یه مقاله با عنوان "فضانوردانی در تاریکی" رو خوندم. درباره کیهان نوردای روسیه. اونایی که قرار بوده برن به فضا. یه 20 نفری بودن ولی تقریبا 10 نفرشون رفتن. اینکه تعدادی از آزمایشگر ها در طی دوره آزمایشات کشته میشن یا حتی دیگه نمی تونن فعالیت های عادی شون رو داشته باشن چه برسه به اینکه برن فضا!!!!!!!!!!!!!! :TT TT:
اما واسه پیشرفت علم خودشون رو فدا میکنن .:brigade.baka-wolf.c
چند ثانیه سکوت به احترامشون دوستان:thumbsup:
بی نقطه...

مسعود فرح بخش
03-09-2012, 11:01 PM
واقعا سفر به مریخ خطرات و ریسک هایی داره که شاید با بعضی هاشون نشه هیچ کاری کرد
فرض کنید یکی از نزدیکان فضانوردانی که در راه مریخ هستند زمانی که فضا پیما داره به سمت مریخ می ره فوت کنه،اون وقت چه اتفاقی می افته؟

Amin-Mehraji
03-09-2012, 11:18 PM
طرح شوروي در سال ۱۹۶۰ براي سفر به مريخ اين‌گونه بود:

ابتدا چند راكت بايد قسمت‌هاي ۸۰ تني را به يك مدار پايين بفرستند تا با استفاده از آن قسمت‌ها، فضاپيمايي بين سياره‌اي با جرمي در حدود ۲۵۰ تن در مدار قرار گيرد. به دليل اين‌كه اين سفر بيش از دو سال به طول مي‌انجامد تنها منبعي كه مي‌تواند انرژي موتورهاي الكترو راكت را تامين كند انرژي هسته‌اي است. در ظاهر نيروي بالابرنده كم اين موتورها در مدت چند ماه سرعت فضاپيما را كم مي‌كند. پس از گذشتن فضاپيما از حلقه‌ي شعاع زمين، گروهي متشكل از ۶ فضانورد خود را به كنار فضاپيما مي‌رسانند. بر اساس اين طرح، در هنگام ورود به مريخ بايد تمام ورود و خروج‌ها از كابين خدمه صورت گيرد و سپس سكو‌هاي اكتشافي و راكتورهاي هسته‌اي خود را روي آن ايجاد كنند. اين سفر درمدار مريخ حدود يك سال به طول مي‌انجاميد. در اوايل دهه‌ي ۱۹۷۰ پروژه شكل واقعي‌تري به خود گرفت. در اين طرح اندازه‌هاي فضاپيما بسيار كوچك‌تر شد. فضاپيماي مريخي به شكل يك سوزن بلند درآمد. يك خارج‌كننده براي امنيت راكتور تعبيه شد و تعداد خدمه تا ۴ نفر كاهش يافت.


در تکمیل توضیحات دوستمون :

تاریخچه‌ی جدید

در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ شوروی استفاده از ایستگاه‌های مداری را تجربه کرد که این تجربه پایه‌گذار ایده‌های سفر به مریخ بود. ایده‌ی استفاده کردن از دستگاه‌ها با انرژی هسته‌ای از بین رفت و شوروی در صدد استفاده از انرژی خورشیدی برآمد. یکی از سازنده‌های اصلی راکت «انرژی» به نام «گارشکف» گفت که استفاده از انرژی خورشیدی به منظور فراهم کردن حداکثر امنیت پرواز است. موتورهایی که با انرژی هسته‌ای کار می‌کردند حداکثر امنیت را تامین نمی‌کردند. راکت‌ها و موتورهای هسته‌ای که در قرن گذشته در شوروی در شهر «سمی‌پلاتینسکی» و همچنین در «نوادا» آمریکا مورد استفاده قرار گرفتند پرتوهای رادیو اکتیو را از خود ساطع می‌کردند. این راکت‌ها را در قرن گذشته در جو رها می‌کردند. راکت‌های هسته‌ای کنار گذاشته شده که به اندازه‌ی کافی مورد استفاده قرار گرفته بودند می‌توانستند موتورهای الکترو راکتور را تغذیه کنند. اما این طرح به شدت باعث افزایش وزن فضاپیما می‌شد. نصب دستگاه ضد تششع رادیو اکتیو برای محافظت سرنشینان نیز اطمینان کافی را تامین نمی‌کرد. از این رو شوروی در پروژه‌ی سال ۱۹۸۷ دو راکتور دیگر را طراحی کرد. به هر حال باز هم امنیت لازم تامین نمی‌شد و شوروی به فکر استفاده از انرژی خورشیدی افتاد.

تکنولوژی به کار رفته

جرم اولیه‌ی فضاپیمای بین سیاره‌ای در مدار زمین باید حدود ۴۰۰ تن باشد. هنگامی که فضاپیما در مداری زمین را دور می‌زند طی روندی آخرین مونتاژ‌ها روی آن انجام می‌شود(چون در آغاز قطعات فضاپیما جدا از هم است) تا پس از مدتی به طور خودکار ماموریت خود را شروع کند. روسیه سال‌های قبل بیش از ۱۰۰ مونتاژ موفق در فضا انجام داده است. ایجاد پایگاه‌های مونتاژ مداری در ایستگاه فضایی بین‌ المللی هم اکنون در حال بررسی است. اگر ایستگاه فضایی بین المللی در لحظه‌ی مونتاژ در مدار نباشد روسیه می‌تواند ایستگاه مداری جدید و نه چندان بزرگی را به وجود آورد. گارشکف گفت:"ما نمی‌خواهیم پروژه‌هایمان را با چند نوع از راکت‌های حمل کننده محدود کنیم. فضاپیما را می‌توانند با سری از موشک‌های حمل کننده‌ی روسی «پروتون» به مدار منتقل کنند. از این موشک‌ها می‌توان برای حدود ۲۰ پرتاب استفاده کرد. راکت حمل‌کننده‌ی روسی به نام «آنگارا ۷» ظرفیت حمل ۴۰ تن بار را دارد. این راکت که امروز در کارخانه‌ی «خرونیچو» تولید می‌شود، می‌تواند با ۱۰ پرتاب قطعات لازم برای مونتاژ را به مدار زمین بفرستد. قوی‌ترین راکت حمل‌کننده ی روسیه(انرژی) می‌توانست در نهایت با ۴ پرتاب قطعات لازم را برای مونتاژ به مدار حمل کند و بر اساس نوآوری و ایده‌های نوین در تولید این حمل‌کننده، این راکت می‌تواند بدون شک این قطعات لازم را حمل کند".

موتورها

گارشکف در گفت و گوی خود افزود:"هم اکنون روسیه در صدد است که فضاپیمایی را به مریخ بفرستد که با انرژی خورشیدی کار می‌کند. این فضاپیما از دستگاهی تشکیل شده است که شامل ۴۰۰ موتور کوچک مجزا است. کشش کل موتورها ۳۰ کیلوگرم است. نیروی کشش هر موتور به همراه تبدیل کننده‌های انرژی و قسمت‌های هدایت و باتری‌های خورشیدی کمتر از ۱۰۰ گرم است. صرف نظر کردن از ۱ تا ۵ عدد از موتورها به هیچ عنوان اثری در کیفیت پرواز ندارد. چنین ساختار موتوری برای هر منظوری کاربرد دارد. مشکل اصلی در پروژه‌ی سفر به مریخ تامین امنیت آن است. پس طرح استفاده از انرژی خورشیدی برای ما بهترین طرح به شمار می‌آید".

به خاطر سرعت کشش کم موتورها فضاپیما ۲ تا ۳ ماه در مداری به دور زمین می‌گردد و لازم به ذکر است که کل سفر ۲ سال به طول می‌انجامد. کشش کم موتورها به این دلیل به وجود می‌آید که این موتورها در تمام مدت در حال کار کردن هستند یعنی اول برای خارج شدن از گرانش زمین سرعت می‌گیرد و سپس وقتی که در مدار زمین قرار می‌گیرد تحت گرانش شدید سیاره‌های دیگر است و نمی‌تواند با همان سرعت اولیه خارج شدن از جو به مسیر خود ادامه دهد. پس سرعت را کم می‌کند و وقتی که در مدار سیاره مریخ قرار می‌گیرد ترمز می‌کند. و این اصل حرکت بسیاری از فضاپیماها است. تمام سفر ۲ سال طول می‌کشد.

یک بار یا چند بار؟

حال کمی پروژه ی ناسا را بررسی می‌کنیم. فضاپیمای بین سیاره‌ای با موتور الکترو راکتوری به مداری که وسایل آماده شده برای مونتاژ رسیده بودند، به مدار مریخ می‌رسد و وسایل روی هم سوار می‌شوند(عمل مونتاژ انجام می شود). سرنشین به نقطه‌ی صفر یا نقطه‌ی فرود نقل مکان می‌کند، به مریخ پرواز می‌کند، روی سطح این سیاره کار می‌کند و در نهایت به فضاپیما بر می‌گردد و قطعات را از هم جدا می‌کند. این طرح آینده‌ی آمریکا برای پرواز اکتشافی به سیاره‌ی سرخ است. فضاپیمای مریخی روسی می‌تواند چند بار مورد استفاده قرار بگیرد. سفینه‌ی بین سیاره‌ای روسی در نزدیکی زمین متوقف نمی‌شود بلکه از کنار آن عبور می‌کند. از مدار زمین خارج شده و به کپسول اختصاصی می‌رود(پس از انجام ماموریت به زمین بر نمی‌گردد). در این زمان است که سرنشین با کپسول اختصاصی خود به زمین بر می‌گردد. خود فضاپیما منبعی دارد که می‌تواند آن را حداقل تا ۱۵ سال تغذیه کند.

فرود فضایی

فضاپیمای روس‌ها ماموریت خود را با حداکثر امنیت انجام می‌دهد. مدل ماموریت در ایستگاه مداری شبیه‌سازی می‌شود. ماموریت دیگر فرود بر روی سطح مریخ است و تامین امنیت به عنوان یک مساله دشوار مطرح می‌شود. گارشکف افزود:"وسیله‌ای که قرار است در مریخ فرود بیاید در زمین آزمایش می‌شود تا احتیاجی به انجام عملیات اضافی هنگام پرواز بین سیاره‌ای را نداشته باشیم و طرح فرود تا حد امکان ساده باشد".

گارشکف طرح پرواز را مانند طرح فرود تشریح می‌کند:"پس از ورود به مدار نزدیک مریخ وسیله‌ی فرود از مجموعه جدا می شود. هنگام اولین پرواز وسیله‌ی فرود کاملا خودکار بر روی سطح مریخ فرود می‌آید، سرنشین بدون فرود آمدن و از مدار، ماموریت هدایت را بر عهده خواهد داشت. تکنولوژی موجود اجازه‌ی انجام تمرین همه‌ی کارها را می‌دهد. گارشکف می‌گوید:"فرود و برگشت از سطح مریخ خطرناک‌ترین بخش این سفر اکتشافی است. ما تصمیم نداریم که سرنشین در وسیله‌ی فرود بنشیند. زیرا فعلا تضمینی برای این که این وسیله بتواند فرود خودکار موفقیت‌آمیزی روی سطح انجام دهد وجود ندارد. به همین دلیل در اولین پرواز، انسان بر سطح مریخ فرود نخواهد آمد. و همه‌ی این‌ها همان هدف اصلی پروژه‌ی مریخ یعنی فرود انسان بر مریخ است. به همین دلیل فضاپیمای ما پس از برگشت به زمین پس از اندک زمانی باید حرکت جدید را به سمت مریخ با لباس‌های فضانوردی مخصوص مریخ آغاز کند".


از : اینجا (http://www.hupaa.com/page.php?id=2917)

mamdoo
03-11-2012, 11:22 PM
سلام!
میشه لطفا چند تا از آزمایشهایی که باید افراد انجام بدن رو توضیح بدین؟

پیمان اکبرنیا
03-11-2012, 11:58 PM
سلام!
میشه لطفا چند تا از آزمایشهایی که باید افراد انجام بدن رو توضیح بدین؟

منظورتون آزمایشهایی است که پیش از سفر به مریخ باید انجام شود؟

تستهای بسیاری هست:

1- تست سلامت جسمی: افراد باید از نظر بدنی در بهترین شرایط باشند.
2- تست سلامت روانی: یکی از بزرگترین مشکلاتی که فضانوردان را تهدید میکند خطر اثرات روانی دور بودن از زمین و امکانات است! این که به هیچ عنوان به خانواده و نزدیکان دسترسی ندارند و مدت طولانی از زمین دور خواهند بود. و این که در صورت پشیمانی هیچ راه بازگشتی به زمین نیست و باید حدود 3 سال در سفر باشند تا کل ماموریت را به اتمام برسانند.
3- تستهای مهارتی: یک فضانورد برای سفر به مریخ باید مهارتهای بسیاری در زمینه های مختلف مهندسی، علمی، پزشکی و ... داشته باشد.

قطعا تستهای بیشتری هم هست که الان به ذهنم نمیرسد.

مسعود فرح بخش
03-12-2012, 12:07 AM
سلام!
میشه لطفا چند تا از آزمایشهایی که باید افراد انجام بدن رو توضیح بدین؟
اتفاقا این سوال شما ،برای من هم سوال هستش
فزض کنید الان آقای ایکس می خواد بره مریخ ،
چه تست های روانشناسی و فیزیکی و علمی و ... رو باید پشت سر بگذاره؟
برای مثال فقط اگه جنبه روانشاسی رو در نظر بگیریم خوب می دونیم که الان آزمایشاتی بر روی زمین انجام شده که تاثیر انزوای بلند مدت رو در شرایط شبیه سازی شده روی انسان نشون داده و نتیجی مثبتی هم در بر داشته ولی خوب این یه آزمون عملی بلند مدت بودش ولی برای اون شخصی که می خواد بره مریخ که نمی تونن یه دوره چند ماهه در انزوا قرارش بدن بعد که نتیجه مثبت بود بگن حالا شما بفرما مریخ!!!
چه تست هایی روانشاسی باید گرفته بشه؟
از لحاظ بدنی چه قدر باید آماده باشن؟
خیلی از این آزمون ها
خواهشا از دوستان هر کی اطلاعاتی در این زمینه داره بیان کنه،خیلی بحث جالبی می تونه بشه
ممنون

پ ن :2 تا پست همزمان شدن


منظورتون آزمایشهایی است که پیش از سفر به مریخ باید انجام شود؟

تستهای بسیاری هست:

1- تست سلامت جسمی: افراد باید از نظر بدنی در بهترین شرایط باشند.
2- تست سلامت روانی: یکی از بزرگترین مشکلاتی که فضانوردان را تهدید میکند خطر اثرات روانی دور بودن از زمین و امکانات است! این که به هیچ عنوان به خانواده و نزدیکان دسترسی ندارند و مدت طولانی از زمین دور خواهند بود. و این که در صورت پشیمانی هیچ راه بازگشتی به زمین نیست و باید حدود 3 سال در سفر باشند تا کل ماموریت را به اتمام برسانند.
3- تستهای مهارتی: یک فضانورد برای سفر به مریخ باید مهارتهای بسیاری در زمینه های مختلف مهندسی، علمی، پزشکی و ... داشته باشد.

قطعا تستهای بیشتری هم هست که الان به ذهنم نمیرسد.
اصلا در کل دنیا چند نفر پیدا میشن که همه این هارو با هم داشته باشن؟

mamdoo
03-12-2012, 01:02 PM
منظورتون آزمایشهایی است که پیش از سفر به مریخ باید انجام شود؟

تستهای بسیاری هست:

1- تست سلامت جسمی: افراد باید از نظر بدنی در بهترین شرایط باشند.
2- تست سلامت روانی: یکی از بزرگترین مشکلاتی که فضانوردان را تهدید میکند خطر اثرات روانی دور بودن از زمین و امکانات است! این که به هیچ عنوان به خانواده و نزدیکان دسترسی ندارند و مدت طولانی از زمین دور خواهند بود. و این که در صورت پشیمانی هیچ راه بازگشتی به زمین نیست و باید حدود 3 سال در سفر باشند تا کل ماموریت را به اتمام برسانند.
3- تستهای مهارتی: یک فضانورد برای سفر به مریخ باید مهارتهای بسیاری در زمینه های مختلف مهندسی، علمی، پزشکی و ... داشته باشد.

قطعا تستهای بیشتری هم هست که الان به ذهنم نمیرسد.


بله منظورم همین نوع تست ها هست اما اینکه مثلا میگین مهارت توی زمینه های مهندسی،علمی...داشته باشه یعنی چی؟؟

پیمان اکبرنیا
03-12-2012, 03:04 PM
مسلما تعداد افرادی که این قابلیت را داشته باشند بسیار کم است.

اما این مهارتهای فنی و مهندسی هم یعنی این که شخص بتواند در صورت به وجود آمدن مشکلات فنی، آنها را بر طرف کند چون هیچ کمکی از جانب زمین وجود ندارد. و همچنین فرد باید بداند در مریخ باید چگونه داده های علمی جمع آوری کند و بسیاری موارد دیگر که میشه دربارش تحقیق کرد.

celestial boy
03-13-2012, 11:45 AM
سلام.
اینی که گفتین هیچ کمکی از طرف زمین بهشون نمی رسه یعنی چی؟؟منظورتون تعمیرات فضاپیماست یا کنترل اون؟؟چون کنترلش که از رو زمین ممکنه.

یه سوال دیگه.هدف کلی از همچین سفری چیه؟؟میخوان برن اطلاعات جمع کنن یا مثلا یه چیزی رو مریخ بسازن؟؟ممکنه سکونتگاه بعدی انسان مریخ باشه؟؟

پیمان اکبرنیا
03-13-2012, 11:52 AM
سلام دوستان

در PDF زیر، طراحی مفهومی یک ماموریت سرنشین دار به مریخ را میبینید. این طرح مربوط به سال 2009 است و 3 نفر از متخصصان ناسا آن را طراحی کرده اند.

http://trs-new.jpl.nasa.gov/dspace/bitstream/2014/41431/1/09-3642.pdf

در لینک زیر هم لیست کل ماموریتهای طراحی شده برای سفر به مریخ را میبینید:

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_manned_Mars_mission_plans_in_the_20th_cent ury

پیمان اکبرنیا
03-13-2012, 12:16 PM
سلام.
اینی که گفتین هیچ کمکی از طرف زمین بهشون نمی رسه یعنی چی؟؟منظورتون تعمیرات فضاپیماست یا کنترل اون؟؟چون کنترلش که از رو زمین ممکنه.

یه سوال دیگه.هدف کلی از همچین سفری چیه؟؟میخوان برن اطلاعات جمع کنن یا مثلا یه چیزی رو مریخ بسازن؟؟ممکنه سکونتگاه بعدی انسان مریخ باشه؟؟

یعنی از نظر پشتیبانی فنی هیچ کمکی نمیشه بکنن. منظورم تعمیرات است. دقت کنید که اگر حادثه ناگهانی رخ دهد امکان کمک گرفتن فکری از زمین هم وجود ندارد چون ارتباط رادیویی با زمین ممکن است مثلا 20 دقیقه طول بکشد و تا بخواهند کمک کنند، مشکل حادی ایجاد شود.

هدف کلی از این ماموریت هم چیزهای مختلفی هست. کنجکاوی درباره مریخ، کمک به پیشرفت تکنولوژی برای سفرهای آینده فضایی، آماده شدن برای زندگی انسان در فضا، حس غرور برای کشوری که اولین بار این کار را انجام دهد(که حاصل آن میتواند قدرتمند شدن کشور در عرصه جهانی باشد) و ... . هدفش را باید از کسانی بپرسیم که میخواهند این کار را انجام دهند.

mohsen4465
05-07-2012, 06:33 PM
:pacman:بچه ها در مورد سفر به مریخ من یه ایده ای دارم. میخواستم اونو واسه سایت ناسا بفرستم ولی گفتم شاید یه چیزایی رو من ندونم و باعث بشه که بنظر متخصصان اونا ایده مسخره ای از آب در بیاد. برای همین فراموشش کردم. تا اینکه اینجا رو واسه گفتگوی نجومی پیدا کردم.

حالا در مورد ایده من برای سفر به مریخ:
یکی از مشکلاتی بزرگی که برای سفر به مریخ باید مرتفع بشه مشکل جا و فضای فضانوردان و انبارهای آذوقه و ... ست. بدین معنی که چون سفر خیلی طولانیه بنابراین با یه کپسول کوچیک به اندازه کپسول کلمبیا که فضانوردان رو به ماه رسوند نمیشه به مریخ سفر کرد. بنابراین باید یک سفینه بزرگ و جادار ساخته بشه که هم فضانوردان داخل اون احساس یک زندانی بهشون دست نده و هم اینکه مواد و آذوقه ها رو براحتی بشه باهاش حمل کرد. مطمئناً ساختن چنین سفینه ای خیلی مشکل و پر هزینه ست و بودجه چندین سال ناسا رو شامل میشه؛ اما من یه ایده ای دارم و اون اینکه چرا از ایستگاه بین المللی بعنوان یک سفینه برای سفر به مریخ استفاده نمیشه؟ فکر کنم ایستگاه بین المللی جا و فضای کافی برای سفر حداقل 2 نفر به مریخ رو بتونه محیا کنه چه بسا حتی بزرگتر از چیزی که فضانوردان فکرشو میکنن. تنها کاری که باید کرد اینه که چندتا ماژول اضافی از جمله ماژول مریخ نشین و یه ماژول نیروی محرکه رو باید بهش اضافه کرد. بعد تنها کاری که باید انجام بشه اینه که ایستگاه فضایی رو در زمان مناسب از مدار زمین خارج کرد و اونو بسمت مریخ فرستاد. ایستگاه به اندازه کافی بزرگ هست که حتی سفر های رفت و برگشت طولانی تر از 1 سال هم برای فضانوردان دلنشین باشه. بعد از رسیدن به مریخ چند فضانورد وارد ماژول مریخ نشین شده و توسط اون فرود میان. سپس توسط ماژول دیگه ای که از قبل اونجا کار گذاشته شده (که البته این هم میتونه توسط ایستگاه حمل بشه) دوباره به ایستگاه بین المللی در مدار مریخ برگردن. ایستگاه توسط ماژول پیشرانه تعبیه شده دوباره از مدار مریخ خارج میشه و به مدار زمین برمیگرده. درست مثل یک اتوبوس فضایی! حالا نظر شما چیه. دوست دارم یکم در مورد بحث کنیم اگه ایراد داشت که هیچ ولی اگه همگی موافق بودیم از طرف انجمن به ناسا ایده مون رو اعلام کنیم. :sSW_darthvader:

آیا به نظر شما شدنیه؟

پیمان اکبرنیا
05-07-2012, 11:17 PM
:pacman:بچه ها در مورد سفر به مریخ من یه ایده ای دارم. میخواستم اونو واسه سایت ناسا بفرستم ولی گفتم شاید یه چیزایی رو من ندونم و باعث بشه که بنظر متخصصان اونا ایده مسخره ای از آب در بیاد. برای همین فراموشش کردم. تا اینکه اینجا رو واسه گفتگوی نجومی پیدا کردم.

حالا در مورد ایده من برای سفر به مریخ:
یکی از مشکلاتی بزرگی که برای سفر به مریخ باید مرتفع بشه مشکل جا و فضای فضانوردان و انبارهای آذوقه و ... ست. بدین معنی که چون سفر خیلی طولانیه بنابراین با یه کپسول کوچیک به اندازه کپسول کلمبیا که فضانوردان رو به ماه رسوند نمیشه به مریخ سفر کرد. بنابراین باید یک سفینه بزرگ و جادار ساخته بشه که هم فضانوردان داخل اون احساس یک زندانی بهشون دست نده و هم اینکه مواد و آذوقه ها رو براحتی بشه باهاش حمل کرد. مطمئناً ساختن چنین سفینه ای خیلی مشکل و پر هزینه ست و بودجه چندین سال ناسا رو شامل میشه؛ اما من یه ایده ای دارم و اون اینکه چرا از ایستگاه بین المللی بعنوان یک سفینه برای سفر به مریخ استفاده نمیشه؟ فکر کنم ایستگاه بین المللی جا و فضای کافی برای سفر حداقل 2 نفر به مریخ رو بتونه محیا کنه چه بسا حتی بزرگتر از چیزی که فضانوردان فکرشو میکنن. تنها کاری که باید کرد اینه که چندتا ماژول اضافی از جمله ماژول مریخ نشین و یه ماژول نیروی محرکه رو باید بهش اضافه کرد. بعد تنها کاری که باید انجام بشه اینه که ایستگاه فضایی رو در زمان مناسب از مدار زمین خارج کرد و اونو بسمت مریخ فرستاد. ایستگاه به اندازه کافی بزرگ هست که حتی سفر های رفت و برگشت طولانی تر از 1 سال هم برای فضانوردان دلنشین باشه. بعد از رسیدن به مریخ چند فضانورد وارد ماژول مریخ نشین شده و توسط اون فرود میان. سپس توسط ماژول دیگه ای که از قبل اونجا کار گذاشته شده (که البته این هم میتونه توسط ایستگاه حمل بشه) دوباره به ایستگاه بین المللی در مدار مریخ برگردن. ایستگاه توسط ماژول پیشرانه تعبیه شده دوباره از مدار مریخ خارج میشه و به مدار زمین برمیگرده. درست مثل یک اتوبوس فضایی! حالا نظر شما چیه. دوست دارم یکم در مورد بحث کنیم اگه ایراد داشت که هیچ ولی اگه همگی موافق بودیم از طرف انجمن به ناسا ایده مون رو اعلام کنیم. :sSW_darthvader:

آیا به نظر شما شدنیه؟

سلام

ایده جالبی هست و اتفاقا تا بخشی هم اجرا میشه ولی نه به صورتی که شما گفتید.

ایستگاه فضایی اصلا برای سفر به مریخ طراحی نشده است و خب بسیاری از امکانات مورد نیاز برای سفر به مریخ را نداره.(فقط قضیه ماژولهای اضافه نیست، کل مجموعه با هدف دیگه ای طراحی شده). وقتی چیزی به این عظمت برای ماموریتی خاص طراحی شده، امکان تغییر کاربریش واقعا به قدری پر هزینه است که اصلا نمی صرفه. مثل این میمونه که شما بخواهید از یک پراید، توقع کارکرد یک لندکروز شاسی بلند را داشته باشید و باهاش از کوه بخواهید بروید بالا، خب اگر از اول یک شاسی بلند بسازید خیلی راحت تره تا این که بخواهید پراید را تبدیل به یک شاسی بلند کنید.

ایستگاه فضایی بین المللی میتونه به عنوان یک بندرگاه فضایی برای سفینه هایی که قصد سفر به مریخ را دارند به کار بره اما خودش امکان سفر به مریخ را نداره. در ضمن این را در نظر داشته باشید که اگر ایستگاه بره به مریخ، اونوقت وظایف ایستگاه را به چه ایستگاه دیگری بسپاریم؟

mohammad_reza
05-07-2012, 11:55 PM
یک ایده بهتر برای حمل اذوقه
به جای اینکه اذوقه با سفینه اصلی حمل بشه که هم هزینه بر و جا گیر میشه با موشک اینهارو به سمت مریخ پرتاب کرد مثل پرتاب کاوشگر در یک جای معین بر سطح مریخ فرود بیاد
این موشک میتونه اذوقه که برای مریخ و برگشت هست رو ببره و همچنین تجهیزات اصلی رو با خودش به مریخ ببره تا سفری بهتر و فضاپیمایی سبکتر داشته باشن تا مصرف سوخته کمتری داشته باشن

mohsen4465
05-08-2012, 02:15 PM
یک ایده بهتر برای حمل اذوقه
به جای اینکه اذوقه با سفینه اصلی حمل بشه که هم هزینه بر و جا گیر میشه با موشک اینهارو به سمت مریخ پرتاب کرد مثل پرتاب کاوشگر در یک جای معین بر سطح مریخ فرود بیاد
این موشک میتونه اذوقه که برای مریخ و برگشت هست رو ببره و همچنین تجهیزات اصلی رو با خودش به مریخ ببره تا سفری بهتر و فضاپیمایی سبکتر داشته باشن تا مصرف سوخته کمتری داشته باشن

این هم ایده خوبیه اما یک ریسک بسیار بزرگی داره و اون اینکه اگه فضاپیمای حمل آذوقه دچار حادثه بشه تکلیف چیه یا اگه فضانوران به هر دلیل نتونستن خودشون رو به محل آذوقه برسونن و یا با ماژول اون پهلو گیری کنن تکلیف چیه. بنابراین بهتره که آذوقه بهمراه سفینه فضانوردان حمل بشه تا حداقل نیمی از ریسک و دلهره سفر از بین بره.



سلام

ایده جالبی هست و اتفاقا تا بخشی هم اجرا میشه ولی نه به صورتی که شما گفتید.

ایستگاه فضایی اصلا برای سفر به مریخ طراحی نشده است و خب بسیاری از امکانات مورد نیاز برای سفر به مریخ را نداره.(فقط قضیه ماژولهای اضافه نیست، کل مجموعه با هدف دیگه ای طراحی شده). وقتی چیزی به این عظمت برای ماموریتی خاص طراحی شده، امکان تغییر کاربریش واقعا به قدری پر هزینه است که اصلا نمی صرفه. مثل این میمونه که شما بخواهید از یک پراید، توقع کارکرد یک لندکروز شاسی بلند را داشته باشید و باهاش از کوه بخواهید بروید بالا، خب اگر از اول یک شاسی بلند بسازید خیلی راحت تره تا این که بخواهید پراید را تبدیل به یک شاسی بلند کنید.

ایستگاه فضایی بین المللی میتونه به عنوان یک بندرگاه فضایی برای سفینه هایی که قصد سفر به مریخ را دارند به کار بره اما خودش امکان سفر به مریخ را نداره. در ضمن این را در نظر داشته باشید که اگر ایستگاه بره به مریخ، اونوقت وظایف ایستگاه را به چه ایستگاه دیگری بسپاریم؟

ببینید ایستگاه قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه بنابراین میشه ازش استفاده کرد. تنها کاری که باید انجام بشه همش کمی Customize کردن ایستگاهه. از جمله نصب ماژول های پیشرانه برای به حرکت در آوردن ایستگاه و کنترل مسیر اون بسمت مریخ، نصب ماژول گیرنده و فرستنده پر قدرت تر برای برقراری ارتباط با ایستگاه از مریخ، نصب ماژول مریخ نشین، ماژول آذوقه، صفحات خورشیدی اضافی و در صورت لزوم ماژول RTG (سوخت هسته ای) و ... . در کل مثه این میمونه که فضاپیمای سفر به مریخ رو تکه تکه کنیم و قطعات اونو روی ایستگاه فضایی وصل کنیم تا فضانوردان از فضای بزرگتر ایستگاه در طول سفر استفاده کنن. هر طور که حساب کنید هزینش اگه کمتر نباشه بیشتر نیست و در عوض شما یک فضاپیمای بزرگتر دارین.

در مورد وظایف ایستگاه هم باید بگم که حداکثر 2 سال ایستگاه فضایی نداریم و بعد دوباره به مدار برمیگرده. مطمئناً سفر به مریخ بسیار مهمتر از وظایف خود ایستگاهه. ضمناً میتونیم اینطور تصور کنیم که ایستگاه یکی دو سال رفته مرخصی! مگه نه! :wink:
بازم موافق نیستین؟

پیمان اکبرنیا
05-08-2012, 11:05 PM
ببینید ایستگاه قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه بنابراین میشه ازش استفاده کرد. تنها کاری که باید انجام بشه همش کمی Customize کردن ایستگاهه. از جمله نصب ماژول های پیشرانه برای به حرکت در آوردن ایستگاه و کنترل مسیر اون بسمت مریخ، نصب ماژول گیرنده و فرستنده پر قدرت تر برای برقراری ارتباط با ایستگاه از مریخ، نصب ماژول مریخ نشین، ماژول آذوقه، صفحات خورشیدی اضافی و در صورت لزوم ماژول RTG (سوخت هسته ای) و ... . در کل مثه این میمونه که فضاپیمای سفر به مریخ رو تکه تکه کنیم و قطعات اونو روی ایستگاه فضایی وصل کنیم تا فضانوردان از فضای بزرگتر ایستگاه در طول سفر استفاده کنن. هر طور که حساب کنید هزینش اگه کمتر نباشه بیشتر نیست و در عوض شما یک فضاپیمای بزرگتر دارین.

در مورد وظایف ایستگاه هم باید بگم که حداکثر 2 سال ایستگاه فضایی نداریم و بعد دوباره به مدار برمیگرده. مطمئناً سفر به مریخ بسیار مهمتر از وظایف خود ایستگاهه. ضمناً میتونیم اینطور تصور کنیم که ایستگاه یکی دو سال رفته مرخصی! مگه نه!
بازم موافق نیستین؟

آخه من واقعا از نظر مهندسی هیچ ایده ای ندارم که این که میگید قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده و فقط باید چند تا ماژول اضافه بشه چقدر درسته(از دید من بسیار بسیار پروژه پیچیده و سختیه). تنها در صورتی میتونیم درباره طرحتون قضاوت کنیم که با محاسبات اثبات کنید از نظر فنی، اقتصادی و سایر عوامل موثر، این کار عملی و به صرفه است و مشکلی به وجود نمیاد. در این صورت میتونید طرحتون را حتی به ناسا هم ارائه بدید اما بدون محاسبات، واقعا امکان پذیر نیست.

من یک مثال کوچک از این محاسبات بزنم:

جرم ایستگاه فضایی در حال حاضر حدود 450 هزار کیلوگرمه(450 تن) که در مقایسه با ماموریتهایی که برای سفر به مریخ طراحی شده اند بسیار بیشتره. مثلا فضاپیمای اوریون که در حال تستهای اولیه است در مجموع حدود 20 تا 30 هزار کیلوگرم جرم داره و برای سفر به مریخ ممکنه حداکثر جرمی برابر 0.1 ایستگاه فضایی داشته باشه. حالا حساب کنید ببینید برای ایستگاه فضایی که جرمش 10 برابر بیشتره، چقدر باید هزینه بیشتری انجام داد تا به مریخ بریم و برگردیم چون بردن و برگرداندن هر کیلوگرم اضافه به مریخ، شاید چند صد هزار تا چند میلیون دلار هزینه اضافی نیاز داشته باشه.:wink:

mohsen4465
05-08-2012, 11:39 PM
آخه من واقعا از نظر مهندسی هیچ ایده ای ندارم که این که میگید قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده و فقط باید چند تا ماژول اضافه بشه چقدر درسته(از دید من بسیار بسیار پروژه پیچیده و سختیه). تنها در صورتی میتونیم درباره طرحتون قضاوت کنیم که با محاسبات اثبات کنید از نظر فنی، اقتصادی و سایر عوامل موثر، این کار عملی و به صرفه است و مشکلی به وجود نمیاد. در این صورت میتونید طرحتون را حتی به ناسا هم ارائه بدید اما بدون محاسبات، واقعا امکان پذیر نیست.

من یک مثال کوچک از این محاسبات بزنم:

جرم ایستگاه فضایی در حال حاضر حدود 450 هزار کیلوگرمه(450 تن) که در مقایسه با ماموریتهایی که برای سفر به مریخ طراحی شده اند بسیار بیشتره. مثلا فضاپیمای اوریون که در حال تستهای اولیه است در مجموع حدود 20 تا 30 هزار کیلوگرم جرم داره و برای سفر به مریخ ممکنه حداکثر جرمی برابر 0.1 ایستگاه فضایی داشته باشه. حالا حساب کنید ببینید برای ایستگاه فضایی که جرمش 10 برابر بیشتره، چقدر باید هزینه بیشتری انجام داد تا به مریخ بریم و برگردیم چون بردن و برگرداندن هر کیلوگرم اضافه به مریخ، شاید چند صد هزار تا چند میلیون دلار هزینه اضافی نیاز داشته باشه.:wink:

با اینکه گفتین تکون دادنش سخت و هزینه بره موافقم. اما طبق قانون اول نیوتن همچین که راه افتاد دیگه تا مریخ بدون مصرف سوخت میره. ولی بازم این موردی که گفتین رو خودم هم شک دارم که واسه ایجاد سرعت حرکت کافی چقدر سوخت لازمه؟ بچه ها اینجا کسی هست حساب کتابش خوب باشه بتونه حساب کنه برای 450 تن چند گالن سوخت باید مصرف بشه تا به سرعت مناسب سفر برسه؟

alitavafi
05-08-2012, 11:43 PM
این هم ایده خوبیه اما یک ریسک بسیار بزرگی داره و اون اینکه اگه فضاپیمای حمل آذوقه دچار حادثه بشه تکلیف چیه یا اگه فضانوران به هر دلیل نتونستن خودشون رو به محل آذوقه برسونن و یا با ماژول اون پهلو گیری کنن تکلیف چیه. بنابراین بهتره که آذوقه بهمراه سفینه فضانوردان حمل بشه تا حداقل نیمی از ریسک و دلهره سفر از بین بره.

ببینید ایستگاه قرار نیست هیچ کار خاصی انجام بده فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه بنابراین میشه ازش استفاده کرد. تنها کاری که باید انجام بشه همش کمی Customize کردن ایستگاهه. از جمله نصب ماژول های پیشرانه برای به حرکت در آوردن ایستگاه و کنترل مسیر اون بسمت مریخ، نصب ماژول گیرنده و فرستنده پر قدرت تر برای برقراری ارتباط با ایستگاه از مریخ، نصب ماژول مریخ نشین، ماژول آذوقه، صفحات خورشیدی اضافی و در صورت لزوم ماژول RTG (سوخت هسته ای) و ... . در کل مثه این میمونه که فضاپیمای سفر به مریخ رو تکه تکه کنیم و قطعات اونو روی ایستگاه فضایی وصل کنیم تا فضانوردان از فضای بزرگتر ایستگاه در طول سفر استفاده کنن. هر طور که حساب کنید هزینش اگه کمتر نباشه بیشتر نیست و در عوض شما یک فضاپیمای بزرگتر دارین.

در مورد وظایف ایستگاه هم باید بگم که حداکثر 2 سال ایستگاه فضایی نداریم و بعد دوباره به مدار برمیگرده. مطمئناً سفر به مریخ بسیار مهمتر از وظایف خود ایستگاهه. ضمناً میتونیم اینطور تصور کنیم که ایستگاه یکی دو سال رفته مرخصی! مگه نه! :wink:
بازم موافق نیستین؟

آقا محسن؛
شما می گی "..فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون(ایستگاه بین المللی) قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه..."
خب عزیزجان، ناسا پول سوخت و موتور پیشرانه و کنترلرها و سیستم فرود و انبار و غذا و ... همه اینها رو داره، فقط پول اتاق و جا رو نداره؟!!!
خب اون که پنج درصد هزینه کل ساخت هم نمیشه!

mohsen4465
05-09-2012, 12:33 AM
آقا محسن؛
شما می گی "..فقط و فقط از اتاقک ها و فضای بزرگتر داخل اون(ایستگاه بین المللی) قراره بعنوان یک خونه برای فضانوردان استفاده بشه..."
خب عزیزجان، ناسا پول سوخت و موتور پیشرانه و کنترلرها و سیستم فرود و انبار و غذا و ... همه اینها رو داره، فقط پول اتاق و جا رو نداره؟!!!
خب اون که پنج درصد هزینه کل ساخت هم نمیشه!

نه خیلی بیشتر از این حرفا میشه که میگید. یه اتاقک معمولی که نیست پر از سیستم های الکترونیکی خاصه (از سیستم روشناییش و گرما و سرما بگیر تا هشدار دهنده های نشتی بدنه و ...) که باید ضد تشعشع هم باشه و کلی چیزای دیگه که ما نمیدونیم (سیستم تهویه و اکسیژن رسانی و ...). همه اینها به کنار بجز هزینه ساخت مهمترین عاملی که باعث گرون تموم شدن اون میشه پرتاب کردن اون به مداره. این اتاقکها هر کدوم چند متر ناقابل بیشتر نیستن چون اگه زیاد بزرگ باشن داخل راکت جا نمیگیرن و نمیشه انداختشون تو مدار. فقط زمانی که چندتاشون به هم متصل میشن اندازه مناسبی پیدا میکنن (که این خودش یعنی چندین پرتاب به مدار). در واقع اساسی ترین مشکل در سفرهای فضایی همین مشکل فضای داخل سفینه ست.

alitavafi
05-09-2012, 01:06 AM
خب مثال آقای اکبرنیا دقیقا موضوع رو روشن میکنه.
نمیشه برای پراید هشت دنده اتوماتیک کار گذاشت..!
هر اتاقِ فضایی، با ساختار هدف خودش از قبیل موتورها و اتاقک های جانبی و ... طراحی میشه اونهم در چنین پروژه ی عظیم و حساسی!
در هر حال میشه از دوستان هوا-فضا کمک گرفت.
اما بازهم به نظر من ساخت اتاق به اندازه ی موردنیاز سفر تا مریخ، هزینه ی سرسام آوری نخواهد داشت و اگر مشکل همین بود ناسا تاحالا می ساخت!
حتی اگر شده مانند همان ایستگاه با کمک کشورهای دیگه.

پیمان اکبرنیا
05-09-2012, 10:23 AM
با اینکه گفتین تکون دادنش سخت و هزینه بره موافقم. اما طبق قانون اول نیوتن همچین که راه افتاد دیگه تا مریخ بدون مصرف سوخت میره. ولی بازم این موردی که گفتین رو خودم هم شک دارم که واسه ایجاد سرعت حرکت کافی چقدر سوخت لازمه؟ بچه ها اینجا کسی هست حساب کتابش خوب باشه بتونه حساب کنه برای 450 تن چند گالن سوخت باید مصرف بشه تا به سرعت مناسب سفر برسه؟

اگر اشتباه نکنم مقدار تغییر سرعت در مقیاس حدود چند کیلومتر بر ثانیه است. و فقط یک بار نباید تغییر کنه بلکه بسته به مسیر مورد استفاده چند بار باید تغییر کنه. در ساده ترین حالت یک بار هنگام حرکت از زمین، یک بار زمان رسیدن به مریخ، زمان برگشت از مریخ و زمان رسیدن دوباره به زمین.

حالا اگر مقدار انرژی مورد نیاز برای این انتقالهای مداری را حساب کنیم، مقدار سوخت مورد نیاز به قدری زیاد میشه که انتقالش از زمین به ایستگاه فضایی خودش نیاز به یک روش جدید داره. و هزینه ها هم بسیار نجومی خواهد بود. حالا یکی از دوستانی که فرصت داره میتونه مقادیرش را حساب کنه

mohsen4465
05-09-2012, 09:39 PM
اگر اشتباه نکنم مقدار تغییر سرعت در مقیاس حدود چند کیلومتر بر ثانیه است. و فقط یک بار نباید تغییر کنه بلکه بسته به مسیر مورد استفاده چند بار باید تغییر کنه. در ساده ترین حالت یک بار هنگام حرکت از زمین، یک بار زمان رسیدن به مریخ، زمان برگشت از مریخ و زمان رسیدن دوباره به زمین.

حالا اگر مقدار انرژی مورد نیاز برای این انتقالهای مداری را حساب کنیم، مقدار سوخت مورد نیاز به قدری زیاد میشه که انتقالش از زمین به ایستگاه فضایی خودش نیاز به یک روش جدید داره. و هزینه ها هم بسیار نجومی خواهد بود. حالا یکی از دوستانی که فرصت داره میتونه مقادیرش را حساب کنه


:relief: آره خودمم فک کنم سوخت مورد نیازش خیلی زیاد میشه. البته راهکارهایی هست مثل موتور یونی که در فضاپیمای Dawn برای اولین بار استفاده شده و در حال حاضر خوب هم جواب داره میده. بهرحال باهاتون موافقم اما ناسا یا باید پیه فضانوردان زندانی رو به تن بماله یا برای راحتی سفر فضانوردان یه فکری واسه سوختش هم بکنه. در کل سفر به مریخ کار بسیار سخت و پر هزینه اییه. حالا یه سوال ایستگاه فضایی از لحاظ مالکیت وضعیتش چطوره؟ مشکل بعدی فکر کنم این باشه که باید سفر با توافق چند کشور انجام بشه مگه نه؟

پیمان اکبرنیا
05-09-2012, 10:23 PM
:relief: آره خودمم فک کنم سوخت مورد نیازش خیلی زیاد میشه. البته راهکارهایی هست مثل موتور یونی که در فضاپیمای Dawn برای اولین بار استفاده شده و در حال حاضر خوب هم جواب داره میده. بهرحال باهاتون موافقم اما ناسا یا باید پیه فضانوردان زندانی رو به تن بماله یا برای راحتی سفر فضانوردان یه فکری واسه سوختش هم بکنه. در کل سفر به مریخ کار بسیار سخت و پر هزینه اییه. حالا یه سوال ایستگاه فضایی از لحاظ مالکیت وضعیتش چطوره؟ مشکل بعدی فکر کنم این باشه که باید سفر با توافق چند کشور انجام بشه مگه نه؟

موتورهای یونی مشکلشون اینه که بسیار نیروی کمی تولید میکنند و این امر مدت زمان سفر را خیلی طولانی میکنه. مثلا ممکنه زمان سفر را از چند ماه به چند سال افزایش بده بنابراین برای ماموریتهای سرنشیندار هنوز نمیشه استفاده کرد ازشون.

از نظر مالکیت، ایستگاه فضایی به طور عمده متعلق به آمریکا و روسیه و بعد از اونها، اتحادیه اروپا، ژاپن و کانادا است. بقیه کشورها هم در صورت بستن قرارداد میتونستند مشارکت کنند ولی این کار را نکردند. الان نمیدونم میشه کشور جدیدی اضافه بشه یا نه چون ایستگاه تقریبا تکمیل شده.

mohammad_reza
05-09-2012, 10:29 PM
اگه ناسا شخصا یک فضاپیما با هزینه بالا بسازه براش بهتره تا بخواد ایستگاه فضایی رو تکون بده
میشه فضاپیما رو بسازن و به ایستگاه فضایی وصل کنن و اذوقه و تجهیزات رو بهش برسونن
نزدیکه 5 ساله که یکی از خلبان های ناسا داره به صورت حرفه ای در مورد موتور های پلاسما کار میکنه ایده ایشون که تا حدودی هم عملی شده رسیدن به مریخ طی 90 روز هست تنها خطر این موتور انفجار هستش چون تشعشات پلاسما خیلی خطرناکه

مسعود فرح بخش
05-10-2012, 09:52 PM
الان برای من یه سوالی پیش اومد.
می خواستم ببینم آیا از نظر عملی امکان پذیر هستش که مثلا برای کم شدن آذوقه و حجم و جرم فضا پیما با فواصل زمانی مشخص بعد از پرتاب فضا پیمای سرنشین دار، یکسری فضا پیما های بدون سرنشین به فضا پرتاب بشه و آذوقه ها در اونها باشه و در فضا این فضا پیما ها به هم ملحق بشن؟

mohammad_reza
05-10-2012, 10:06 PM
من همین نظر دادم اگه این کار صورت بگیره خیلی برای سرعت و میزان سوخت مصرفی مهم هست
میشه یک موشک برای اذوقه و تجهیزات بفرستن یک جای که از قبل علامتگذاری کردن بشینه و وسایل مورد نیاز خودشون رو بگیرن از نظر ریسک این کار کمترین ریسکه ممکن رو داره

مسعود فرح بخش
05-10-2012, 10:10 PM
بله شاید حتی بشه قبل از پرتاب فضا پیمای اصلی یکسری فضاپیمای بی سرنشین پرتاب بشه و آذوقه لازم برای سفر رفت رو حمل کنه همینطور بعد از پرتاب فضا پیمای اصلی برای سفر بازگشیت یکسری فضا پیمای پرتاب بشه و اینها در فضا به هم متصل بشن.
منتها از لحاظ اقتصادی ،فنی و مهندسی و در کل عملی نمی دونم تا چه حد امکان پذیر هستش

mohammad_reza
05-10-2012, 10:22 PM
از لحاظ مهندسی و مالی بسیار راحتر و ارزونتر هست
هزینه هر بطری اب در پرواز شاتل 22 هزار دلار هست شما دقت کن از نظر مالی واقعا گرون در میاد اگه اینها بتونن انرژی بیشتری برای فضاپیما بزارن موقع نشست و برخاست فضاپیما دچار مشکل سنگین وزن بودن نمیشه
مخصوصا موقع خارج شدن از جو زمین که واقعا خطرناکه و هر لحظه به خاطر سوخت زیاد احتمال منفجر شدن فضا پیما هست

aseman zibast
06-24-2012, 08:59 PM
الان که بحث سوال پرسیدن در مورد سفر به مریخ داغه من هم یک سوال داشتم :
در مورد سفر به مریخ می گویند که در هنگامی که مریخ و زمین در نزدیک ترین فاصله از هم باشند (چند ماه قبل از مقابله) این سفر باید اتفاق بیفته برای صرفه جویی در هزینه و وقت و...ولی در این حالت مریخ در دور ترین فاصله از خورشید است و در این هنگام دمای سطح آن بسیار سرد است و دراین حالت کسانی که بر سطح مریخ قدم می گذارند آب و هوای سردی را تجربه می کنند.

پیمان اکبرنیا
06-24-2012, 09:49 PM
الان که بحث سوال پرسیدن در مورد سفر به مریخ داغه من هم یک سوال داشتم :
در مورد سفر به مریخ می گویند که در هنگامی که مریخ و زمین در نزدیک ترین فاصله از هم باشند (چند ماه قبل از مقابله) این سفر باید اتفاق بیفته برای صرفه جویی در هزینه و وقت و...ولی در این حالت مریخ در دور ترین فاصله از خورشید است و در این هنگام دمای سطح آن بسیار سرد است و دراین حالت کسانی که بر سطح مریخ قدم می گذارند آب و هوای سردی را تجربه می کنند.

سلام

فاصله مریخ از خورشید با گردش به دور آن خیلی تغییر نمی کند زیرا مدار آن تقریبا دایره شکل است. عاملی که در سردی یا گرمی هوا در مریخ موثر است این است که زمانی که فضانوردان به آن می رسند، در نیمکره شمالی یا جنوبی، چه فصلی از مریخ باشد که به فاصله مریخ از خورشید بستگی ندارد و به زاویه تابش خورشید ربط دارد. باید در جایی فرود بیایند که خورشید با زاویه بیشتری می تابد. مثلا نزدیک استوای مریخ. :)

aseman zibast
06-24-2012, 10:20 PM
سلام ممنون از شما به خاطر جواب سریعتون ولی:
من در کتاب فرهنگنامه نجوم و فضا خواندم که(دارم از روی کتاب می نویسم):مدار مریخ از مدار زمین بیضوی تر است به همین سبب فاصله ی آن از خورشید بیش تر تغییر می کند مریخ در نزدیکترین حالت به خورشید 45درصد به آن نزدیک تر است تا دورترین حالت.در زمین تغییر دما در اثر تغییر فصل ها و به سبب تمایل محور چرخش سیاره است .اما در مریخ دور و نزدیک شدن سیاره به خورشید هم نقش دارد امکان دارد دمای سطح مریخ بین منفی 125تا مثبت 22 درجه ی سانتی گراد تغییر کند.
البته فکر کنم در هر صورت فضانوردان نزدیک استوای خورشید فرود بیایند بازم ممنون.

پیمان اکبرنیا
06-24-2012, 10:31 PM
سلام ممنون از شما به خاطر جواب سریعتون ولی:
من در کتاب فرهنگنامه نجوم و فضا خواندم که(دارم از روی کتاب می نویسم):مدار مریخ از مدار زمین بیضوی تر است به همین سبب فاصله ی آن از خورشید بیش تر تغییر می کند مریخ در نزدیکترین حالت به خورشید 45درصد به آن نزدیک تر است تا دورترین حالت.در زمین تغییر دما در اثر تغییر فصل ها و به سبب تمایل محور چرخش سیاره است .اما در مریخ دور و نزدیک شدن سیاره به خورشید هم نقش دارد امکان دارد دمای سطح مریخ بین منفی 125تا مثبت 22 درجه ی سانتی گراد تغییر کند.
البته فکر کنم در هر صورت فضانوردان نزدیک استوای خورشید فرود بیایند بازم ممنون.

سلام

نه مقدار تغییر فاصله اش 45 درصد نیست و باز هم عامل اصلی تغییرات دما انحراف محوری و تغییر زاویه تابش نور خورشیده. نزدیکترین فاصله و دورترین فاصله مریخ از خورشید به ترتیب 207 و 249 میلیون کیلومتر است که این تغییرات کمتر از 20 درصد هست ولی خب نسبت به زمین مقدار بسیار قابل توجهی محسوب میشه و حتما باید در محاسبات در نظر گرفته بشه. یعنی تاثیرش در نهایت میتونه یک عامل مهم باشه.

پی نوشت:

الان با مطالعه ی تکمیلی که انجام دادم به این نتیجه دقیقتر رسیدم:

عمده دلیل پیدایش فصل ها در مریخ زاویه انحراف محوری آن است اما اثر فاصله هم خیلی مهمه به طوری که تابستان نیمکره جنوبی حدود 30 درجه سانتی گراد گرمتر از تابستان نیمکره شمالیه و زمستانهای نیمکره جنوبی نیز سردتر هستند.

منابع:

http://en.wikipedia.org/wiki/Mars
http://en.wikipedia.org/wiki/Climate_of_Mars

aseman zibast
06-24-2012, 10:51 PM
سلام ببخشید من دیر می گیرم یعنی دمای سطح مریخ بین منفی 125 درجه تا 22درجه در تابستان و زمستان تغییر نمی کند.؟
واقعا بببخشید

پیمان اکبرنیا
06-24-2012, 10:59 PM
سلام ببخشید من دیر می گیرم یعنی دمای سطح مریخ بین منفی 125 درجه تا 22درجه در تابستان و زمستان تغییر نمی کند.؟
واقعا بببخشید

نه بابا دیر گرفتن کجا بود؟ شاید من بد گفتم.
بله درسته محدوده تغییرات دمای سطح از حدود منفی 90 تا مثبت 20 درجه سانتی گراد هست. اما همه این تغییرات دما مربوط به تغییر فاصله از خورشید نیست. 2 عامل هستند که موجب این تغییرات دما میشوند. 1- بخش زیادی از این تغییرات مربوط به تغییر زاویه تابش خورشید در فصلها به دلیل انحراف زاویه محوری و 2- بخش کمتری از اون به دلیل تغییر فاصله از خورشید در اوقات مختلف سال است.

mohsen4465
06-25-2012, 12:25 AM
من هم یه نکته ای بگم و اون اینکه دما در سطح مریخ خیلی پایینه اما چون تراکم هوا در مریخ بسیار کمتر از زمینه (0.4 تا 0.87 کیلوپاسکال در حالی که در زمین این عدد برابر با 101 کیلو پاسکاله!) بنابراین دمای واقعی که توسط فضانوردان احساس میشه بسیار گرمتر از این اعداده. میشه گفت فضانوردان در محیطی تقریباً خلاء قدم میزنن و تنها جایی از بدنشون که احساس سرمای بیشتری میکنن کف پاهاشونه.

NARUTO
08-13-2012, 02:02 AM
سلام یک مقاله بسیار علمی و غنی درباره حیات در سیاره مریخ :

پس از مدت ها کاوش و بررسي توسط 5 کاوشگر، الگوهاي آب وهوايي پيچيده به همراه تاريخچه اي از وجود آب و احتمالاً حيات در گذشته ي سياره ي سرخ آشکار شد. بخاطر زیبایی قالبندی فرم - تصاویر رو بزرگ نکردم برای بزرگنمایی روی تصاویر کلیک کنید.

4676

در حالي که آسمان اواخر زمستان رو به تاريکي بيشتر مي رفت، برنامه ريزان پروژه ي مريخ نوردان نگران به پايان رسيدن عمر آن ها و قطع ارتباطشان بودند. دو قلوهاي کاوشگر مريخ، روح و فرصت، در وقت اضافه ي حضورشان روي مريخ قرار دارند، وي ميل بشر براي يافتن جايگاه آينده ي حيات مانع از پذيرفتن پايان احتمالي مأموريت دو قلوها مي شود: عمر مأموريتي که قرار بود فقط سه ماه به طور انجامد، هم اکنون از مرز 6 سال هم گذر کرده است. طوفان هاي گرد و غبار مريخي از ناحيه ي حوشچه ي هلاس آغاز شدند که عارضه ي برخوردي عظيمي در نيم کره ي جنوبي مريخ است. اما اين حوضچه نتوانست طوفان را نگه دارد ودر اواخر فروردين 1388 طوفان به نواحي شمالي گسترش يافت. اين غبار لايه اي در برابر نور خورشيد ايجاد کرد و مانع از رسيدن آن به سطح سياره شد که حاصل آن افت نيرو و الکتريسيته به ميزان 20 درصد در روح و 30 درصد در فرصت بود و آن ها را از بازه ي عملياتي خارج کرد.
اين گونه طوفان ها معمولاً با فرا رسيدن فصل بهار در نواحي جنوبي سياره و کاهش فاصله ي مداري از خورشيد به پا مي شوند. در ابتدا دانشمندان احتمال مي دادند که اين طوفان سراسري خواهد بود ولي طوفان با همان سرعتي که به پا خاسته بود، فرو نشست و در اواخر ارديبهشت 1388 اوضاع به حالت عادي بازگشت و با حذف لايه ي غبار و با ورود دوباره ي نور خورشيد، مريخ نوردان زندگي تازه اي گرفتند.
البته مهم ترين کشف مريخ نوردان-درباره ي اين که زماني آب مايع بر سطح مريخ جاري بوده-واقعاً به گذشته مربوط است. اکنون کانون توجهات کاوش هاي مريخي به سه مدارگرد اکتشافي متمرکز شده که به دور مريخ در گردش اند. فضاپيماهاي اديسه ي مريخ ناسا، مدار گرد اکتشافي مريخ (MRO)، و فضاپيماي اروپايي سريع السير مريخ (Mars Express) تغييرات آب و هوايي را ثبت کرده اند و درست زير سطح مريخ يخ کشف کرده اند. وقتي مجموعه ي اين اکتشافات را در کنار اکتشافات مريخ نشين ققنوس (Phoenix) مي گذاريم تابلويي رنگارنگ از گذشته و حال بسيار پر جنب و جوش و پوياي مريخ در برابر مان رنگ مي گيرد.
تغييرات در کلاهک هاي يخي .

با گذر کامل فصل بهار از نيم کره ي جنوبي سياره در اوايل سال 2009 (زمستان 1387) تغييرات محسوسي در کلاهک هاي يخي قطب جنوب مريخ ايجاد شد. بر خلاف روي زمين هر کدام از قطب هاي مريخ داراي دو نوع کلاهک يخي دائمي و فصلي اند. کلاهک فصلي در زمستان و زماني شکل مي گيرد که دي اکسيد کربن موجود در جوّ منجمد مي شود و بر سطح سياره فرو مي نشيند. اين برفک هاي دي اکسيد کربن (يخ خشک) در نهايت لايه اي به قطر يک متر ايجاد مي کنند.
در بهار مريخي ک خورشيد در آسمان اوج مي گيرد و سياره گرم تر مي شود، کلاهک هاي يخي دي اکسي کربن از دو طرف (زير و رو) شروع به تصعيد مي کنند. گازي که زير کلاهک حبس شده است موجب توليد فشار مي شود و سرانجام منفذي براي خروج پيدا مي کند و به سطح فوران مي کند.
اين گاز همراه خود مقداري غبار هم به بالا مي آورد که بر سطح ته نشين مي شود. در برخي مناطق، اين مواد تيره اشکالي شبيه عنکبوت يا پروانه شکل مي دهند. در ديگر نقاط هم کلاهک قطبي نازک شده سطح تيره ي زير خودش را نمايان مي کند، در حالي که برفک هاي درخشان همچنان نواحي نزديک را پوشانده است. آزمايشگر و تصويربردار با کيفيت بالاي MRO يعني HiRISE هم ي اين اتفاقات را طي بهار مريخي در نيم کره ي جنوبي مريخ ثبت کرده است. برخي از دانشمندان سياره شناس اطلاعات به دست آمده از اين عکس ها را بررسي مي کنند تا بيشتر درباره ي چرخه هاي فصلي انجماد و تصعيد روي سياره ي سرخ بدانند. با اين حال گروهي ديگر منتظر ذوب و ناپديد شدن يخ اند تابتوانند سطح سياره را کاوش کنند. از زمان رسيدن MRO به مريخ در سال 2006/1385 اين دومين بهاري است که زير نظر اين مدارگرد بررسي مي شود.
گودالي پُر از آب

يخ دي اکسيد کربن روي مريخ دانشمندان را هيجان زده کرد ولي از آن مهم تر وجود يخ آب روي اين سياره بود. درچند ماه گذشته، محققان نواحي وسيعي از آب يخ زده را درست پنهان زير سطح مريخ يافته اند. از آن جالب تر اين که مقدار يخ ها در نواحي استوايي سياره بسيار بيشتر از چيزي است که پيش تر تصور مي شد.
دانشمدنان از ابزار رادار کوتاه موج MRO (يعني SHARAD) استفاده کردند تا بتوانند به عمق لايه هاي سنگي، که از يخچال ها در برابر نور خورشيد محافظت مي کند، برسند. (يخي که در معرض تابش خورشيد قرار بگيرد به سرعت تبخير مي شود و به جوّ رقيق مريخ مي پيوندد).
اکنون دو گروه تحقيقاتي مشغول بررسي مناطق از رسوبات سنگي با شيب کم هستند که درکوهپايه ها يا نواحي صخره اي ديده مي شوند. گروه نخست اين نواحي شيب دار را در نزديکي حوضچه ي هلاس بررسي مي کنند. اين محققان يخچال هايي به طول چند ده کيلومتر و ضخامت تا 800 متر يافته اند که در اعماق دره ها و شکاف ها در اين منطقه مدفون اند گروه دوم، مناطق مشابهي را در نيم کره ي شمالي کاوش کرده اند و به نتايج مشابهي نيز رسيده اند.
دانشمندان از زمان مأموريت وايکينگ ها در دهه ي 1970/1350 درباره ي اين نواحي شيب دار مي دانستند. اما هيچ کس دقيقاً نمي دانست که اين عوارض جريان هاي از يخ آب اند يا سنگ هايي پوشيده از مقدار کمي يخ. سرانجام رادار موضوع را فاش کرد. امواج راداري به درون اين دره ها ارسال و از سطح بازتاب شدند و در اين بازتابش تقريباً هيچ افت سيگنالي در آن ها مشاهده نشد. هيچ بازتابي از مواد سنگي درون اين نواحي اتفاق نيفتاد، بنابراين اين ماده بايد تقريباً يخ خالص آب باشد.
تقريباً با اطمينان مي توان گفت که اين يخچال ها با هم بزرگ ترين منبع يخ آب روي مريخ اند که در ناحيه ي قطبي قرار ندارند. دانشمندان حدس مي زنند که اين يخچال ها احتمالاً بازمانده ي لايه ي يخي بسيار عظيمي است که در يکي از دوران هاي يخ بندان عرض هاي مياني اين سياره را فرا گرفته بوده است. اين يخ ها مي توانند منبع آبي براي اکتشافات آينده ي مريخ باشند. همچنين وجود اين يخ اين ايده را، که مريخ زماني به حدّ کافي آب براي پشتيباني از حيات داشته است، تقويت مي کند.
لايه هاي رسوبي و نشانه هايي از گذشته ي مريخ

گرچه وجود يخ از گذشته ي پُر جنب و جوش مريخ خبر مي دهد، چرخه هاي آب و هوايي ميليون ها سال دوام دارند و نشانه هاي خود را در سنگ هاي رسوبي موجود در نواحي مختلف سياره به جا گذاشته اند. ابزار تصويربرداري HiRISE الگوهاي يکنواختي را در لايه هاي سنگ هاي رسوبي در 4 دهانه ي برخوردي در منطقه ي دشت عربياي (Arabia Terra) مريخ کشف کرده است.
در بعضي از اين دهانه ها لايه هايي با ضخامت يکسان گاه تا صدها بار عيناً تکرار شده اند. مثلاً، در دهانه ي بکوييرل (Becquerel) دسته هايي از الگوهاي دَه-لايه اي دست کم ده بار تکرار شده اند. به نظر مي رسد اين تکرارها با تغيير زاويه ها محور چرخش سياره نسبت به صفحه ي گردش آن به دور خورشيد-که چرخه اي مشابه دارد-ارتباط دارند.
اين کشف از تصاوير سه بُعدي دوربين هاي رايز حاصل شد. دانشمندان با نگاه کردن از زواياي نسبتاً متفاوت در مدار به مکاني يکسان، ضخامت هر لايه را تعيين کردند. آلفرد مک آيون، دانشمند سياره شناس دانشگاه آريزونا و محقق ارشد تصاوير دوربين هاي رايز، مي گويد: «بدون داشتن توپوگرافي (برجسته نگاري) کامل سياره و اندازه گيري هاي دقيق سه بعدي احتمال خطا و اشتباه درباره ي اندازه ي لايه ها زياد است. اطلاعات به دست آمده از عکس ها وجود الگوهاي تکرار را در لايه هاي رسوبي تاييد مي کند».
لايه ها با درجات متفاوتي فرسايش يافته اند. ظاهراً برخي تغييرات تناوبي محيط بر مقاومت رسوبات تشکيل دهنده ي لايه ها تأثير داشته است. کوين لوييس، دانشمند موسسه ي کلتک و رهبر اين گروه تحقيقاتي، در اين باره مي گويد: «مقاومت لايه ها به صورت پله اي زياد مي شود يعني لايه هاي رويي نسبت به لايه هاي زيرين مقاومت بيشتري در برابر فرسايش از خود نشان داده اند». شايد اين تغييرات نشان دهنده ي اندازه هاي مختلف ذراتي باشد که باد باعث رسوب شان شده است يا شايد هم نشان مي دهد که شرايطي محيطي چطور باعث رسوب ذرات مي شود.
محور چرخش مريخ هم اکنون 25/2 درجه نسبت به مدار آن متمايل است. ا ما اين زاويه در دوره هاي 120 هزار ساله تا ده ها درجه تغيير مي کند.
(براي مقايسه بدانيد که قمر بزرگ زمين تمايل محور زمين را نسبتاً ثابت نگه مي دارد، بنابراين تمايل محور زمين فقط بين 22/1 تا 24/5 درجه در دوره هاي 41 هزار ساله تغيير مي کند.)
لوييس و همکارانش حدس مي زنند هر لايه در يکي از دوره هاي 120 هزار ساله به وجود آمده اند و از اين جا موضوع جذاب مي شود. به گفته ي لوييس: «مريخ در چرخه هاي تغيير ميل محورش، نسبتي 10 به 1 دارد-تغييرات کوچک تر در دوره هاي بزرگ تر. بي شک در رسوبات لايه لايه ي دهانه ي بکوييرل هم همين نسبت 10 به 1 را مي بينيم». اگر چنين باشد، دسته هاي دَه-لايه اي نشان دهنده ي چرخه ي آب و هوايي تقريباً 2/1 ميليون ساله است.
تست اسيدي براي پي بردن به وجود آب .


4677
در حالي که گروهي از دانشمندان سطح سنگي مريخ را براي بررسي آب و هواي گذشته ي آن بررسي مي کنند، گروهي ديگر اين سطح را براي کسب اطلاعاتي درباره ي ترکيبات سياره مطالعه مي کنند. به تازگي دانشمندان مواد معدني کربناتي را يافتند که مدت ها به دنبالشان بودند و با اين کشف بزرگ نه تنها درباره ي ترکيبات سياره اطلاعاتي به دست آوردند بلکه درباره ي وجود آب مايع و احتمال وجود حيات در سياره ي سرخ نيز به نتايج مهمي دست يافتند.
اين کربنات ها در رصدهاي انجام شده توسط ابزار جمع و جوري به نام طيف سنج تصويربردار شناسايي مريخ (CRISM) سوار بر مدارگرد (MRO) کشف شدند. بِتاني اِلمان از دانشگاه براون هدايت گروهي را بر عهده دارد که رسوباتي را در لايه هاي سنگ هاي بستر اطراف حوضچه ي ايسيديس کشف کردند. اين حوضچه، ساختاري برخوردي به قطر 1489 کيلومتر است که سني بيش از 3/6 ميليون سال دارد. بهترين سنگ هاي رسوبي را مي توان در گودال نيلي (Nili)يافت که ساختاري متشکل از شيارها به طور 667 کيلومتر است.
سنگ هاي کربناتي، که روي زمين شامل سنگ آهک و سنگ گچ مي شوند، زماني شکل مي گيرند، که آب و دي اکسيد کربن با کليسم، آهن يا منيزيم واکنش بدهند. از آن جا که کربنات ها به راحتي در اسيدهاي حل مي شوند حضور آن ها در اين منطقه نظريه ي احتمال وجود آب و هوايي به شدت اسيدي روي اين سياره در 3/5 ميليون سال پيش را به چالش مي کشد.
مريخ نشين ققنوس (فونيکس)نيز در محل فرودش در قطب شمال اين سياره آب پيدا کرد. دار اين مأموريت در سال 2008/1387 نمونه هايي يخي جمع آوري شدند که بعد از آزمايش مشخص شد حاوي يخ آب اند. البته وجود آب روي اين سياره زياد تعجب آور نبود. کشف يک سري دانه هاي ريز سفيد زير يکي از چرخ هاي مريخ نشين بود که بسيار همه را به هيجان آورد.
برخي از دانشمندان بر اين تصورند که اين دانه هاي ريز قظرات آب مايع اند اما ديگران هنوز متقاعد نشده اند نيلتون رنو از اعضاي پروژه ي مريخ نشين فونيکس از دانشگاه ميشيگان بر اين باور است که نمک پر کلرات موجود در اين ناحيه مي تواند نقطه ي ذوب يخ را باالا ببرد و توليد آب مايع کند. آزمايشات انجام شده در دانشگاه آرکانزاس نيز نشان مي دهد که ممکن است در روزهاي تابستان محلولي از آب و نمک پر کلرات چند ساعتي به شکل مايع در نواحي قطبي مريخ به وجود آيد.
وجود نمک پر کلرات باعث متعجب شدن برخي شد. هيچ يک از اعضاي پروژه ي فونيکس انتظار کشف پر کلرات-يوني متشکل از يک اتم کلر و چهار اتم اکسيژن-را بر سطح مريخ نداشتند اين نمک به طور طبيعي در نواحي خشک کره ي زمين، همانند بيابان آتاکاما در شيلي، توليد مي شود. گمانه زني هاي اوليه نشان از اين دارد که وجود اين نمک يا احتمال وجود حيات را بسيار بالا مي برد يا آن را به کل منتفي مي کند. اما مايکل هيچ يکي از دانشمندان آزمايشاگاه JPL ناسا مي گويد: «کشف پر کلرات براي حيات مريخي نه خبري خوب است ونه خبري بد! اما موجب مي شود ما نظراتمان را درباره ي حيات مريخي دوباره بسنجيم.»
به سوي آينده

فونيکس آخرين بار در آبان 1388 با زمين ارتباط برقرار کرد. و با توجه به فرا رسيدن زمستان در نواحي شمالي مريخ و کم شدن ميل خورشيد، صفحه هاي خورشيدي آن توانايي توليد انرژي کافي را ندارند. البته تا همان تاريخ نيز فونيکس 2 ماه از برنامه ي از پيش تنظيم شده اش فراتر رفته بود.
شايد روح وفرصت به کاوش سطح سياره ي سرخ ادامه دهند. هيچ کس نمي داند آن ها چه مدت ديگر عمر خواهند کرد. به هر حال آن ها همه ي انتظارات و بلکه بسيار فراتر از آن را نيز برآورده کرده اند اما روزهاي خوبشان را ديگر پشت سر گذاشته اند.
از ميان سه مدار گرد نيز هر دو مدار گرد اُديسه و سريع السير مريخ براي سومين بار تمديد مأموريت شدند و MRO نيز همچنان بسيار پر کار است و بيش از هر مأموريتي در گذشته داده به زمين ارسال کرده است. اين 5 کاوشگر تا 2 سال ديگر رقيبي نخواهند داشت و تا آن زمان، کاروان فعلي کاوشگران مريخ به بررسي هاي خود ادامه مي دهند.

4678

منبع: نجوم، شماره 194. تصویر گذاری توسط : NARUTO

گرفته شده از سایت www.rasekhoon.net (http://www.rasekhoon.net)