توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : انواع کهکشان ها
سیاره ی ناهید
07-03-2012, 01:47 PM
اگر انگشت شستتان را در طول بازو جلوی صورتتان بگیرید و به آسمان نگاه کنید، درآنجا و در پشت انگشتتان، در مخروطی فرضی، حدود 50000 کهکشان وجود دارد.
در این تاپیک قراره اول با کهکشانها و انواع آنها بیشتر آشنا بشیم بعد بریم سراغ معرفی کهکشان های معروف مثل کهکشان خودمون راه شیری و کهکشان آندرومدا و بعد هم به معرفی کهکشانهای خاص مثل کوازارها و کهکشانهای رادیویی می پردازیم. :دی
امیدوارم این تاپیک به کمک شما دوستان عزیز پر بار باشد. :love:
سیاره ی ناهید
07-03-2012, 02:35 PM
کهکشان ها در مجموع از میلیاردها ستاره تشکیل شده اند که به سبب نیروی گرانششان در کنار هم جمع شده اند. آنها شکلهای بسیار متنوعی دارند؛ بیضوی، حلقه ای شکل، قرص ـ شکل به همراه بازوهای مارپیچی شبیه چرخ ارابه، مارپیچیهای میله دار که شبیه حرف z هستند، و برخی هم با شکل های کاملا نامنظم. قطر آنها از چند هزار تا چند صد هزار سال نوری متغییر است.
کهکشان ها به سبب کشش گرانشی متقابلشان در کنار هم جمع می شوند و گروه های محلی کهکشان ها را شکل می دهند، این گروه ها هم با قرار گرفتن کنار هم خوشه ها را تشکیل می دهند، که آنها هم کنار هم می آیند و ابرخوشه ها را تشکیل می دهند. این اجرام در گستره وسیعی از عالم پراکنده اند که نزدیک ترین آنها به کهکشان ما در فاصله 176000 سال نوری و دورترینشان در مرزهای انتهایی عالم، در فاصله 13.5 میلیارد سال نوری از ما قرار دارند.
تقریبا 400 میلیارد کهکشان در عالم وجود دارند که به این ترتیب، سنگ بناهای عالم اند. تلسکوپ فضایی هابل از نقطه ای از آسمان در مرکز ملاقه صورت فلکی دب اکبر، به اندازه یک دانه نمک آشپزخانه که در طول بازو بین دو انگشت نگهش دارید، تصویری شایسته ی تقدیر گرفته است. این تصویر حدود 1500 کهکشان را با ابعاد و اشکال گوناگون نشان میدهد که از اینجا تا مرزهای عالم پراکنده اند.
4463
تصویر ژرف هابل از صدها کهکشان/ امتیاز تصویر: ویکیپدیا
گاهی دو کهکشان با هم برخورد میکنند،شاید واژه بهتر این باشد که بگوییم انها در هم ادغام میشوند،چون در تمام مدت رویارویی انها باهم،که چند میلیارد سال طول می کشد،حتی یک ستاره از یک کهکشان با ستاره ای از کهکشان دیگر برخورد نمی کند،چرا که فواصل بین ستاره ها درون کهکشان بسیار عظیم است.
استثنا در هسته کهکشان های مارپیچی است.وقتی دو کهکشان مارپیچی باهم ادغام می شوند،یک کهکشان بیضوی شکل میگیرد.کهکشان های حلقه ای -شکل زمانی تشکیل میشوند که یک کهکشان نامنظم کوچک از میان کهکشانی مارپیچی عبور کند.حلقه همیشه از میلیون ها ستاره نوزاد تشکیل شده است که در اثر فشار موج ضربه حاصل از عبور در ابرهای گاز و غبار کهکشان مارپیچی متولد شده اند.
Hydra
07-03-2012, 08:17 PM
تاریخچه کشف کهکشان ها
در گذشته هر جرمی که با تلسکوپ و یا چشم غیر مسلح ابر مانند و مه آلود دیده می شد را سحابی می نامیدند. این طرز تفکر تا سال 1917 ادامه داشت ولی در همین سال ها بوسیله تلسکوپ 2/5 متری مونت ویلسون اجرامی که حاوی سحابی و ستاره های فراوانی بودند و خارج از کهکشان راه شیری قرار داشتند مشاهده شدند این اجرام بعد ها کهکشان نام گرفت. کهکشان ها زیر بنای جهان هستند. برخی از آنها ساختار فوق العاده ساده ای دارند و فقط از ستارگان معمولی تشکیل شده اند. از طرفی دیگر برخی از کهکشان ها ساختار بسیار پیچیده ای دارند و از ستارگان و گاز های خنثی و یونیزه ، ذرات غبار ، ابر های مولکولی و... تشکیل شده اند. درخشندگی یک کهکشان نسبطا درخشنده در حدود 10 به توان 12 برابر درخشندگی خورشید است. اما بیشتر آنها از این مقدار کم نور ترند به طوری که کم نور ترین آنها درخشندگی ای در حدود 10 به توان 5 برابر درخشندگی خورشید را دارند. یک کهکشان غول پیکر در حدود 10 به توان 13 برابر جرم خورشید جرم دارد و شعاع آن می تواند در حدود 30 کیلو پارسک باشد ولی یک کهکشان کوتوله جرمی در حدود 10 به توان 7 برابر جرم خورشید ، و شعاعی در حدود 500 پارسک دارد. چگالی در قسمت های مختلف کهکشان متفاوت است.
منبع : کتاب الفبای المپیاد نجوم و اخترفیزیک (جلد دوم)
milad77
07-03-2012, 09:42 PM
انواع کهکشان ها (http://nojum4.blogfa.com/post-19.aspx)
کهکشان به مجموعه ستارگان ، گاز و غبار گفته می شود که با نیروی جاذبه کنار هم نگاه داشته شدهاند. کوچکترین کهکشانها دارای عرضی برابر با چند صد سال نوری ، شامل حدود 100000 میلیارد سال ستاره هستند. بزرگترین کهکشانها تا 3 میلیون سال نوری عرض دارند و شامل بیش از 1000 میلیارد ستاره هستند . اشکال کهکشانها بر اساس شیوهای طبقه بندی میشود که طبق شیوه طبقه بندی ستاره شناس آمریکایی ، ادوین هابل (1953- 1986) ، شکل یافته است. در مورد تکامل کهکشانها اطلاعات قطعی کمی در دست است. تنها مطلب مورد اطمینان این است که کهکشانها میلیاردها سال پیش به شکل تودهای از ابرهای گازی و غباری بوجود آمدند.
کهکشان نامنظم
کهکشان های نامنظم هیچ شکل یا ساختار منظمی ندارند، آنها دارای جرم بیشتری از کهکشانهای دیگر هستند و بیشتر ستارههای موجود در آنها دارای طول عمر کم و درخشان میباشند. با وجود اینکه بسیاری از کهکشانهای نا منظم در بر گیرنده نواحی تابان گازی هستند که ستارهها در آنها شکل میگیرند، بیشتر گاز میان ستاره ای کهکشانها بایستی متراکم شوند تا ستارههای جدیدی بوجود آورند. حدود 5% از هزار کهکشان درخشان را کهکشانهای نا منظم تشکیل میدهند. این در حالی است که یک چهارم کهکشانهای شناخته شده نیز کهکشانهای نامنظم هستند.
http://i28.tinypic.com/v6hr45.jpg
کهکشان مار پیچی
کهکشان های مارپیچی دارای بازوهایی هستند که شکلی مارپیچی در اطراف بر آمدگی مرکزی یا هسته ، قرصی ایجاد میکنند که چرخش هسته با چرخش بازوهای آن همراه میشود. جوانترین ستارههای کهکشانهای مارپیچی در بازوهای کم توده یافت میشوند و ستارههای کهن اکثرا در هسته متراکم قرار دارند. کهنترین ستارهها در هالههای کروی پراکنده قرار دارند و اطراف قرص کهکشانی را فرا گرفتهاند. بازوهای مذکور همچنین دارای غبار و گاز فراوانی هستند که منجر به تشکیل ستارههای جدید میشود.
کهکشان مارپیچی میله ای
کهکشان مارپیچی میلهای دارای یک هسته برآمدگی مرکزی کشیده شده و میلهای شکل است. همزمان با چرخش هسته اینطور به نظر میرسد که در هر سوی هسته یک بازو نیز میچرخد. برخی ستاره شناسان عقیده دارند کهکشان راه شیری نیز یک کهکشان مارپیچی میلهای است. شکل کهکشانهای مارپیچی و کهکشانهای مارپیچی میلهای متغیر است . از کهکشانهای با برآمدگیهای مرکزی بزرگ با بازوهای نه چندان بهم پیوسته تا کهکشانهای با برآمدگیهای مرکزی کوچک و بازوهای آزاد. گر چه کهکشانهای مارپیچی و مارپیچی میلهای پیش از این به عنوان دو نوع کهکشان متفاوت طبقه بندی میشدند، ولی امروزه ستاره شناسان آنها را مشابه میدانند.
http://i30.tinypic.com/nn7af4.jpg
کهکشان آندرومدا
کهکشان بیضوی
کهکشان های بیضوی از نظر شکل ، از شکل بیضیگون (شبیه توپ فوتبال امریکایی) تا شکل کروی متغیر هستند و اشکالی ما بین این دو نیز یافت میشوند. بر خلاف کهکشانهای دیگر که نوری آبی از ستارههای فروزان و کم عمر منعکس میکنند، کهکشانهای بیضوی زرد رنگ بنظر میرسند. علت این امر توقف شکل گیری ستارگان در این کهکشانها میباشد که در نتیجه تقریبا تمام نور آنها از ستارههای غول سرخ که دارای طول عمر زیادی هستند تأمین میشود .
http://jumk.de/astronomie/img/ngc-1316.jpg
NGC 1316
کهکشان فعال و غیر عادی
از تمام کهکشانها میزان معینی تشعشع الکترومغناطیسی ساطع میشود. برخی کهکشانها ، به طرز غیر عادی ، مقادیر زیادی تشعشع تابش میکنند. این کهکشانها ، کهکشانهای فعال نامیده میشوند. انرزی آنها از منبعی با جرم بسیار زیاد اما به هم فشرده که در مرکز کهکشان فعال قرار دارد تأمین میشود . انرژی اغلب بصورت اشعه ایکس ، موج رادیویی و همچنین نور است و میزان انرژی آزاد شده به قدری زیاد است که نمیتوان تصور کرد ستارهها آنرا بوجود آورده باشند. ستاره شناسان بر این عقیده اند که تنها جسمی که قادر است این مقدار انرژی را ازاد کند یک حفره سیاه فوق العاده پر جرم است. بنابر این، علت اینکه برخی کهکشانها از جمله کهکشان خودمان انرژی نسبتا کمی آزاد میکنند این است که حفره سیاه مرکزی کوچکی را در میان گرفتهاند.
کوازارها
به نظر میرسد که کوازارها (شبه ستارهها) هسته فعال کهکشانهای دور دست باشند. آنها درخشانترین ، سریعترین و دورترین اجرام شناخته شده در جهان هستند. کوازارها همانند ستارگان از سطح زمین به مثابه یک نقطه نورانی خیلی ریز دیده میشوند. اگر چه کوازارها فقط به اندازه منظومه شمسی هستند، نور برخی از آنها مسافتی در حدود 10 میلیارد سال نوری را طی می کند تا به ما برسد. ما برای اینکه بتوانیم چنین اجرام دوری را شناسایی کنیم نیاز به تابش زیاد نور آنها داریم. تشعشع انرژی بعضی از کوازارها حدود 100 برابر تشعشع کهکشانهای عظیم است. با گسترش جهان کوازارها که در لبه خارجی آن قرار دارند بسرعت از زمین فاصله میگیرند. دورترین کوازارهایی که قابل رویت حدود 12 میلیارد سال نوری در جهت انتهای قابل مشاهده جهان قرار دارند. بخاطر زمان زیادی که طول میکشد تا نور کوازارها به زمین برسد، این کهکشانها ستاره شناسان را قادر میسازند تا جهان را در اولین مراحل شکل گیری ، مورد مطالعه قرار دهند. کوازارها فوق العاده درخشان و در عین حال بسیار مهم فشرده میباشند. در مقایسه با گستره کهکشان راه شیری که 100000 سال نوری میباشد، کوازارها قطری معادل چند روز یا هفته نوری را تشکیل میدهند.
http://i1.tinypic.com/oa6n2c.jpg
کوازار
کهکشان رادیویی
تمامی کهکشانها ، موج رادیویی ، نور قابل رویت و انواع تشعشع از خودشان تولید مینمایند. انرژی رادیویی یک کهکشان رادیویی خیلی متراکمتر از انرژی کهکشانهای معمولی است. این انرژی از دو قطعه خیلی بزرگ ، یا ابرهای عظیم الجثه متشکل از ذرات در حال دور روشن از کهکشانها تشتشع مییابند . این ابرهای عظیم از فورانهای گازی که از مرکز کهکشان با سرعتی معادل یک پنجم سرعت نور خارج میشوند، در آسمان شکل میگیرند. به نظر میرسد که فوران این انرژی عظیم توسط یک حلقه پیوستگی صورت میگیرد که یک حفره سیاه خیلی متراکم را در بر میگیرد و در مرکز کهکشان واقع است. از هر یک میلیون کهکشان فقط یکی از آنها یک کهکشان رادیویی است.
منبع:http://nojum4.blogfa.com/
milad77
07-03-2012, 10:25 PM
سلام,
من پيشنهاد ميكنم كه اول يك كهكشان رو با عكس و ساير مشخصات معرفى كنيد و سپس به بررسى كلى اون مدل كهكشان ها بپردازيد.
پیمان اکبرنیا
07-03-2012, 10:42 PM
سلام دوستان
لطف کنید و سرعت بیان مطالب را کم کنید تا همه برسند بخونند. و نکته دیگه این که باید با یک روند مشخص پیش برویم. پس لطف کنید و طبق این روندی که میگم پیش بروید:
در مرحله اول:
الان درباره چگونگی دسته بندی کهکشانها بحث کنید. یعنی این که چرا و چگونه کهکشانها را از نظر ظاهری دسته بندی میکنند و چند زیر شاخه در این دسته بندی وجود دارد؟
سیاره ی ناهید
07-04-2012, 12:56 PM
ادامه مطلبی که در پست قبل نوشتم:
همه ستاره ها در کهکشان ها می چرخند اگر نه،ستاره هایشان به سوی مرکز سقوط میکردند. اگر کهکشان جسمی صلب بود این چرخش به وجود نمی آمد. ستاره های نزدیک مرکز کهکشان سریع تر میگردند در حالی که انهایی که نزدیک لبه اند، بر اساس قانون کپلر، کندتر میگردند. البته، محاسباتی که با استفاده از اندازه گیری سرعت های ستاره های لبه بیرونی کهکشانها انجام شده نشان می دهد که نیروی گریز از مرکز چرخش آنها بسیار بیشتر از نیروی گرانش است. بنابراین آنها باید به بیرون از کهکشان پرتاب شوند، اما چنین نمی شود. این نشان می دهد که نیروی گرانش بیشتر است، یعنی جرمی بیش از آنچه ما مشاهده می کنیم بیرون کهکشان وجود دارد.این جرم ناپیدا ماده تاریک نامیده شده است.
بنابراین، به نظر می رسد که ستاره ها مدارهای خاص خودشان را به دور مرکز کهکشان طی می کنند. برای خورشید ما 250میلیون سال طول می کشد تا یک بار به دور مرکز کهکشان راه شیری بگردد.
افزون بر ستاره ها، کهکشان ها شامل ابرهایی از گاز و غبار به ابعاد چند سال نوری به نام سحابی هستند که گهواره تولد ستاره ها به حساب می آیند. ستاره هایی که درون یک سحابی متولد می شوند هماهنگ با هم در فضا به حرکت ادامه می دهند.
افزون بر این، آنچه در تمام کهکشان پراکنده است پرتوهای کیهانی اند؛ یعنی الکترون ها و پروتون های پر انرژی که منشأ برخی شان در بقایای ابرنواخترهاست. همچنین یک کهکشان، قبرستان ستاره های مرده ای همچون ستاره های نوترونی، تپ اخترها، ستاره های ریز نقش و سیاه �اله هاست.
ستاره های جدید معمولا در بیشتر کهکشانها با سرعت بسیار کندی شکل می گیرند، اما نوعی نادر از کهکشان ها، به نام کهکشان های((فوران ستاره))، نواحی بسیار فعال ستاره سازی دارند که همین موجب درخشش خیره کننده انها میشود. کهکشان ngc3310، در فاصله 59 میلیون سا� نوری از ما، ستاره های جدید را با سرعت یک میلیون در هر صد هزار سال تولید می کند، که این ستاره ها در خوشه هایی پراکنده در بازوهای کهکشان قرار دارند.
منبع:اسرار کائنات بخش دوم
نویسنده:ابراهیم ویکتوری
Hydra
07-04-2012, 07:33 PM
دسته بندی کهکشان ها
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
همانطور که جناب "milad77" فرمودند طبقه بندی کهکشان ها بر اثاث شکل ظاهریشان برای اولین بار توسط ادوین هابل صورت گرفت. هابل کهکشان ها را به سه گروه اصلی بیضوی ، مارپیچی و نامنظم تقسیم بندی کردند. بعضی از کیهانشناسان می گویند که کهکشان ها از سمت راست به چپ در نمودار هابل تکامل یافته اند و برخی دیگر نظری عکس این نظر را دارند. هابل کهکشان ها را به طرحی طبقه بندی کرد که به آن طبقه بندی دیاپازونی هم گفته میشود. البته گروه های فرعی نیز وجود دارند. در این جهان احتمالا بیش از صد بیلیون کهکشان با شکل های متفاوت و گوناگون وجود دارند. کهکشان ها مانند ستارگان در کنار هم هستند و خوشه های کهکشانی را تشکیل می دهند و تعداد این خوشه های کهکشانی بیش از 10000 میلیون در سراسر کیهان پراکنده شده اند. کهکشان راه شیری و 22 کهکشان دیگر در خوشه "گروه محلی" در کنار هم هستند.
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
کهکشان های بیضوی (Eliptic galaxy)
<o:p></o:p>
کهکشان های بیضوی با توجه به بیضی بودنشان به 8 دسته متفاوت دیده می شوند. هابل بر اثاث خروج از مرکز بیضی ، این کهکشان ها را از E0 تا E7طبقه بندی کرد که E مخفف Eliptic به معنای بیضی و عدد جلوی آن نسبت خروج از مرکز بیضی است که با این تفسیر E0 شکلی کروی و E7 بیضی بسیار کشیده خواهد بود. البته گونه از کهکشان ها که در حالتی مابین بیضوی و مارپیچ قرار دارند با نام کهکشان های عدسی وار طبقه بندی می شوند. کهکشان های بیضوی بازو و برامدگی مرکزی ندارند و بیشتر از ستارگان پیر و قرمز رنگ تشکیل شده اند. تقریبا حدود 20 درصد کهکسان های عالم از این گروهند. کهکشان های بیضوی در گذشته ای بسیار دور شکل گرفته اند ، بطوری که اثری از حالات اولیه آنها باغی نمانده است و شکل آغازین کهکشان در اثر رویداد های پیش آمده و هموار شدن مدار ستارگان به کلی از بین رفته است. همچنین رنگ کهکشان های بیضوی یکنواخت است. کهکشان های بیضوی را می توان بر اثاث ابعاد آنها هم دسته بندی کرد. بیضوی های غول به پهنای چند تریلیون پارسک هستند و بیش از ده ها تریلیون ستاره دارند. از طرفی دیگر کهکشان های بیضوی کوتوله هم وجود دارند که فقط چند هزار پارسک قطر داشته و میلیون ها ستاره دارند. جالب است بدانید که بزرگ ترن و کوچک ترین کهکشان های کشف شده از دسته ی کهکشان های بیضوی هستند. این کهکشان ها دارای ستاره هایی با سن زیاد و جرم کلی زیادی می باشند ، در نتیجه گاز و گرد و غبار در داخل آنها تقریبا وجود ندارد. کهکشان M87 در خوشه کهکشانی سنبله از گروه کهکشان های بیضوی هستند. کهکشان NGC 1201) SO) نیز مثال مناسبی برای کهکشان های عدسی وار می باشد.
4507
یک کهکشان بیضوی / امتیاز تصویر: ویکیپدیا
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
کهکشان های مارپیچی (Spiral galaxy)
<o:p></o:p>
کهکشان های مارپیچی از یک هاله و یک قرص تشکیل شده اند و یک هاله نیز به دور آنها تشکیل می شود. برامدگی و هاله عموما از ستارگان پر جرم و سرخ رنگ تشکیل شده است و در هسته این کهکشان ها ستارگان جوان با رنگ آبی و مقدار بسیار زیادی گاز و گرد و غبار تشکیل شده است. ویژگی حرکتی این کهکشان ها عموما به گونه است که تمامی ستارگام حول هسته کهکشان در جهت حرکت ساعت و یا در خلاف آن می چرخند ولی بدلیل اختشاشات دینامیکی هاله حرکتی نامنظم دارد. این ستارگان با هر جهتی و با هر نسبت تمایل مداری می توانند نسبت به هسته گردش کنند. کهکشان های مارپیچی طبق نمودار هابل بر اساس نسبت قطر هسته به طول بازو به سه دسته a و b و c طبقه بندی می شوند و به صورت Sa ، Sb و Sc نوشته می شوند. در دسته Sa قرص بزرگ تر و کروی شکل و از تعداد کمی بازو که کلملا جمع شده اند تشکیل شده است. کهکشان های دسته Sb دارای بازو های باز و هسته کوچک تر هستند. فرم مارپیچش بودن در این کهکشان ها بسیار مشهود است. اگر یک کهکشان مارپیچ بین دو نوع از این طبقات مثلا بین Sa و Sb واقع شده باشد ، Sab خوانده می شود. برای مثال کهکشان راه شیری در نوع Sbc طبقه بندی میشود. طیف حاصل از یک کهکشان مارپیچی گسسته بوده و این پدیده بیانگر بازو های این کهکشان ها است.<o:p></o:p>
کهکشان آندرومدا که در فاصله 2/6 سال نوری از ما قرار دارد در طبقه کهکشان های مارپیچ قرار دارد.
4508
کهکشان مارپیچی مسیه 101 / امتیاز تصویر: ویکیپدیا
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
کهکشان های مارپیچ میله ای (Spiral bar galaxy)
<o:p></o:p>
گروه دیگری که در طبقه بندی هابل به آن اشاره شده است کهکشان های مارپیچی میله ای هستند. که بر اثاث اختلالات طیفی حاصل از آنها به سه دسته a و b و c طبقه بندی می شوند و با نماد SB نشان داده می شوند. این کهکشان ها قسمتی میله ای شکل دارند که از هشته می گذرد. کهکشان های SBaدارای میله ای نسبطا پهن و بازو های کوتاه و جمع شده دارند و هر چه قدر به قسمت c پیش می رویم ، طول میله بلند تر شده و هسته واضح تر و کوچک تر می شود و بازو ها به صورت خمیده کشیده می شوند. توضیع جرم در این کهکشان ها همانند کهکشان ها مارپیچی است ولی اختلالات حرکتی هسته به علت حضور میله در آنه کمتر است. این کهکشان ها نیز به صورت منظم در جهت حرکت ساعت و یا در خلاف جهت آن حول هسته می چرخند. بر روی میله عموما ستارگان جوان و آبی دیده می شوند.
کهکشان های نامنظم (Irregular galaxy)
در انتهای طبقه بندی کهکشانها ، کهکشانها ی نامنظم وجود دارند که تقریبا از قاعده خاصی پیروی نمی کنند و در طبقه بندی هابل نیز وجود ندارند. این کهکشان ها به صورت نا منظم شناخته می شوند. عده ای از کیهانشناسان بر این اعتقادند که علت نامنظم بودن این کهکشان ها برخورد دو کهکشان منظم با یکدیگر بوده است. فراوانی جرم و سن در این کهکشان ها از تابع خاصی پیروی نمی کند و عموما این کهکشان ها به دور کهکشان های بزرگتر می چرخند. کهکشان های نامنظم خود از دو دسته فرعی تشکیل شده اند. کهکشان های نامنظم I و کهکشان های نامنظم II. نمونه کهکشان نامنظم I ، ابر مالاژانی بزرگ است و نمونه کهکشان های نامنظم II ، کهکشانNGC 6822 است. کهکشان های نامنظم I با ستارگان دارای گونه طیفی O و B (ستارگان جوان و آبی رنگ) و نواحی هیدروژن یونیده مشخص می شوند و چند نمونه ای از آنها نشانه هایی از بازو های مارپیچی دارند. کهکشان هایی که از نوع کهکشان های نامنظم II هستند ویژگی های خاصی را مانند گسیلهای غیر عادی ، محتوای غبار غیر عادی ،خصلت های انفجاری و فوران های ماده با شدت خیلی زیاد دارا می باشند. (این فوران ها به صورت رشته هایی از هسته بسوی بیرون امتداد می یابند). 10 تا 13 درصد حجم این کهکشان ها را گاز های خنثی تشکیا می دهند. نمونه ای از این کهکشان ها ابر های مالاژانی است. این کهکشان ها را با نماد Irrنشان میدهند.
http://up.avastarco.com/images/a6r6f3qwld5b308updit.jpg (http://up.avastarco.com/images/a6r6f3qwld5b308updit.jpg)
یک کهکشان نامنظم / امتیاز تصویر: ویکیپدیا
کهکشان ها انواع دیگری هم دارند مانند کهکشان های فعال که خود زیر مجموعه های گوناگون دارند که آنها را در پست های بعدی توضیح میدهم.
منابع :کتاب های الفبای نجوم و اختر فیزیک مقدماتی (جلد دوم)
نجوم به زبان ساده
نجوم دینامیکی
Hydra
07-05-2012, 02:45 PM
ادامه پست قبل...
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
کهکشان های فعال (Active galaxy)
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
بعد از این که وسایل طیف سنجی به کمک کیهان شناسان آمد تعتدادی جرم با انرژی های عجیب توجه کیهان شناسان را جلب کرد. این اجرام دسته ای از کهکشان ها بودند که با نام کهکشان های فعال و یا اختروش ها شناخته می شوند. کهکشان های فعال به کهکشان هایی گفته می شود که انرژی گسیل شده از آنها بیش از ده هزار برابر انرژی گسیل شده از کل کهکشان راه شیری باشد. به عبارتی دیگر کهکشان های فعال به کهکشان هایی می گویند که انرژی هسته آن 10 به توان 16 برابر انرژی گسیل شده خورشید باشد. کهکشان های فعال عموما در طول موج های فرابنفش دیده می شوند و بر اساس انتقال به سرخ رسیده از آنها به سه دسته کهکشان های رادیویی ، کهکشان های سیفرت و کوازار ها طبقه بندی می شوند. هسته کهکشان های فعال بسیار کوچک بوده و در حد یک پارسک است که این واقعیت بسیاری از معادلات فیزیکی و ترمودینامیکی ما را نسبت به این اجرام پر انرژی برهم می زند. برای یک اختروش معمولی دوره تناوب افت و خیز بین 80 تا 200 روز است.تفاوت اصلی میان این سه دسته کهکشان رادیویی ، سیفرت و اختروش ها این است که کهکشان های رادیویی از امواج رادیویی که از دو بازو انتهایی و ابتدایی یک کهکشان بیضوی به ما می رسند تشخیص داده می شوند ولی کهکشان های سیفرت گونه ای از کهکشان ها هستند که جرم به بیرون پرتاب می کنند. دسته سوم این کهکشان ها ، اختروش ها هستند که بیشترین قرمز گرایی را دارند و طبق قانون هابل ، بیشترین فاصله را از ما دارند. یعنی دور ترین اجرامی که تا کنون بشر آنها را دیده است اختر وش ها هستند.
http://up.avastarco.com/images/apps65grhjmmsc0vbh3.jpg (http://up.avastarco.com/images/apps65grhjmmsc0vbh3.jpg)
هسته فعال کهکشان مسیه 87 که یک کهکشان رادیویی است / امتیاز تصویر: ویکیپدیا
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
کهکشان های سیفرت (Seyfert galaxy)<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
در سال 1963 (در بعضی از منابع 1943 هم یاد شده است) کارل سیفرت تعدادی از کهکشان های مارپیچی و ماپیچی میله ای را با خطوط نشری غیر عادی و پهن کشف کرد. این کهکشان ها دارای هسته های بسیار غیر عادی و روشن بودند. خطوط نشری این کهکشان ها بیش از 12 بار پهن تر از طیف حاصل از سایر کهکشان ها بود. نکته قابل توجه درباره این کهکشان ها که کهکشان های سیفرت نامیده شده اند این است که همیشه ماپیچی هستند و فقط 5 درصد آنها امکان دارد که بیضوی باشند همچنین برعکس این گفته در باره کهکشان های رادیویی درست است. اگر کل کهکشان های مارپیچی را در نظر بگیریم حددود یک درصد آنها سیفرت هستند. سیفرت ها بر اساس طیفشان به دو دسته تقسیم می شوند. دسه اول سیفرت هایی با خطوط بالمر پهن (OII) و دسته دوم دارای خطوط بالمر و کمی پهن تر از دسته اول هستند. مهم ترین ویژگی کهکشان های سیفرت که در نمودار هابل با So نشان داده می شوند عبارت اند از :<o:p></o:p>
1- هسته های دخشان و بسیار کوچک<o:p></o:p>
2- طیف های هسته ای<o:p></o:p>
3- خطوط نشری بسیار پهن<o:p></o:p>
4- سیگنال های رادیویی بسیار فشرده و با تابندگی کم<o:p></o:p>
یک نتیجه جالب که از کهکشان های سیفرت بدست می آید این است که سیفرت ها عموما ترجیح میدهند در یک سیستم مارپیچی دوتایی بسته باشند. درمورد کهکشان های سیفرت این نکته حائز اهمیت است که در هنگام چرخش یک جرم به دور سیاهچاله بر اساس دینامیک حرکت دایره ای و تکانه زاویه ای ، آن جرم به شکل بک دیسک در می آید مانند شکلی که حلقه های زحل دارند. اگر این جرم در حال گردش از حد معینی معروف به حد ادینگتون بیشتر شود ، ماده به صورت یک جت بسیار باریک از دو قطب سیستم شروع به فوران می کند. یعنی سیاهچاله فرضی مر کز تا جرم معینی از ماده را می تواند تحمل کند و اگر جرم بیش از این حد معین شود ، شاهد فوران ماده از این سیستم خواهیم بود. اغلب کهکشان های سیفرت دارای جت های یونیده هستند که در هنگام خروج ، میدان مغناتیسی عجیبی را به دور خود تشکیل می دهند.<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<o:p></o:p>
<o:p> </o:p>
<o:p>با عرض پوزش ، بعلت عدم توانایی استفاده از بیش از 20000 کارکتر متن در هر پست ، ادامه را در پست بعدی قرار می دهم.</o:p>
Hydra
07-05-2012, 02:49 PM
ادامه پست قبل ...
کهکشان های رادیویی
در سال 1931 فردی به نام کارل یانسکی عضو آزمایشگاه های بل تلفن تصادفا سیگنال های رادیویی را که از فضای خارجی می آمد کشف کرد. بعد ها در سال 1951 فردی به نام والتر باده در حین کار با تلسکوپ 5 متری پالومار از لحاظ اپتیکی یک منبع انرژی مشخص را به عنوان دجاجه A شناسایی کرد. دجاجه A کهکشانی است با فاصله ای حدود 700 میلیون سال نوری. ماهیت این منبع تازمانی که والتر باده هویت آن را مشخص کرد فهمیده نشده بود. این کار وی سبب ایجاد عصر نوینی در اختر شناسی به نام اختر شناسی رادیویی بود. کهکشان های رادیویی بسیار غیر عادی هستند مانند کهکشان دجاجه A که تابش های آن در طول موج های رادیویی حدود یک میلیون برابر یک کهکشان معمولی است. منابع رادیویی را می توان بر اساس قطر ظاهریشان به دو دسته گسترده و متراکم طبقه بندی کرد. منابع گسترده قطر زاویه ای بیش از یک ثانیه قوسی دارند و احتمالا قطر واقعی آنها 10 تا 100 پارسک است. منابع رادیویی متراکم قطر زاویه ای کمتر از یک ثانیه قوسی دارند و قطر واقعی آنها کمتر از 10 پارسک است. M87 نمونه ای از یک کهکشان رادیویی است که گسیل انرژی رادیویی آن تقریبا 100 برابر گسیل انرژی NGC 1068 است. جرم M87 بیش از د برابر جرم کهکشان راه شیری است و جرم هسته کهکشانی آن حدود 5 میلیارد برابر جرم خورشید است.
اختروش ها
در اوایل سال های 1960 میلادی دانشمندان نوعی منبع رادیویی کشف کردند که بیش از آنکه کهکشانی بوشد نوعی شبه ستاره بود. این منبع ، منابع رادیویی شبه ستاره ای و یا به اختصار اختروش نامیده شد. نخستین مورد از این اشیاع 3C273 بود.
اکنون بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ اختروش شناخته شدهاند که اکثر آنها در «پیمایش آسمان دیجیتال sloan» مشاهده شدهاند همه طیفهای مشاهده شده اختروشها دارای انتقال سرخ بین ۰٫۰۶ تا ۶/۵ میباشند. با کاربرد قانون هابل برای این انتقال سرخ، میتوان نشان داد که آنها بین ۷۸۰ میلیون تا ۲۸ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند. به علت فاصله زیاد با دورترین اختروشها و سرعت محدود نور، ما آنها و فضای اطراف آنها را در زمان برانگیختگی شدید کیهان تازه متولد شده مشاهده میکنیم. اکثر اختروشها بیش از ۳ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند. اگرچه اختروشها در زمانی که از زمین مشاهده شوند، کمرنگ میباشند این حقیقت که آنها از فاصلههای دور، قابل رؤیت هستند به این معناست که اختروشها درخشانترین اجسام در کیهان میباشند. اختروشی که در آسمان، درخشان تر به نظر میرسد. ۲۷۳ ۳C در صورت فلکی قو (دجاجه- virgo) میباشد که دارای قدر ظاهری ۱۲/۸ میباشد ولی دارای قدرمطلق ۲۶/۷- میباشد. از فاصله حدود ۳۳ سال نوری این جسم در آسمان همانند خورشید ما میدرخشد. بنابراین درخشندگی این اختروش، حدود ۲ تریلیون برابر درخشندگی خورشید ما با حدود ۱۰۰ برابر درخشندگی نور میانگین کهکشانهای بزرگ مانند راه شیری میباشد اگرچه این استنباط بر مبنای این فرض است که که اختروش انرژی را در تمام جهات ساطع میکند. یک هسته کهکشانی فعال میتواند مرتبط با جهش قوی انرژی و مواد باشد و نیاز به ساطع شدن در تمام جهات ندارد. در کیهانی که شامل صدها میلیارد کهکشان میباشد. اکثر آنها دارای هسته فعال در میلیاردها سال پیش بوده و میلیاردها سال نوری فاصله دارند و از نظر آماری معلوم شده که هزاران جهش انرژی به سمت ما، هدف گیری میکنند و بعضی، مستقیم تر از دیگران میباشند. در بسیاری از موارد این احتمال وجود دارد که هر چه اختروش درخشانتر باشد، هدف گیری آن به سوی ما، مستقیم تر میباشد. اختروش بسیار درخشان (۵۲۵۵ + ۰۸۲۷۹ Apm) در زمانی که در سال ۱۹۹۸ کشف شد، دارای قدر مطلق ۲/۳۲- بود. اگرچه تصویر برداری با قدرت تفکیک بالا با تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ m۱۰ (keck) نشان میدهد که این سیستم دارای لنز گرانشی میباشد. مطالعه لنز گرانشی در این سیستم نشان میدهد که آن تا ضریب ۱۰ ~ بزرگ نمایی شدهاست و هنوز بسیار درخشانتر از اختروش مجاور مانند ۲۷۳ c 3 میباشد. اختروشها در کیهان قدیم، متداولتر بودند. این کشف توسط schmidt Maarten در سال ۱۹۶۷، شواهد قوی در برابر کیهانشناسی ثابت ltoylc Fred و طرفدار کیهانشناسی انفجار بزرگ بود. این سیاه چالهها به طور همگام با توده ستارههای موجود در کهکشان میزبان خود به صورتی که در حال حاضر قابل درک نمیباشند، رشد یافتهاند. یک تصور موجود این است که جهشها، تابش و باد از اختروشها، شکل گیری ستارههای جدید در کهکشان میزبان را متوقف میسازد که این فرایند بازخورد نامیده میشود. جهشهایی که امواج رادیویی قوی در بعضی از اختروشهای موجود در مراکز دسته کهکشانها، ایجاد میکنند. دارای قدرت کافی برای بازداری خنک شدن و افتادن گاز گرم در این کهکشانها بر روی کهکشان مرکزی میباشند.
اختروشها از نظر درخشندگی در مقیاسهای زمانی مختلف، متفاوت میباشند. بعضی از آنها از نظر درخشندگی در هر چند ماه، هفته، روز یا ساعت، متفاوت میباشند. این بدین معناست که اختروشها انرژی خود را از ناحیه بسیار کوچکی ایجاد و ساطع میکنند، زیرا هر بخش از اختروش در تماس با بخشهای دیگر در مقیاس زمانی هماهنگ با اختلاف درخشندگی میباشد. همینطور، اختروشی که در مقیاس زمانی چند هفتهای، متفاوت میباشد نمیتواند بزرگتر از چند هفته نوری باشد. انتشار مقدار زیادی انرژی از یک ناحیه کوچک نیاز به منبع قدرت موثر و کارآمدتر از ترکیب هستهای دارد که انرژی ستارهها را تامین میکند. آزاد شدن انرژی گرانشی توسط موادی که وارد یک سیاهچاله بزرگ میشوند، تنها فرایندی است که میتواند این انرژی بالا را به طور پیوسته تولید کند. سیاهچالهها توسط بعضی از منجمان در سال ۱۹۶۰ به صورت بسیار مرموز و غیرعادی در نظر گرفته میشدند و آنها بیان میکردند که انتقال سرخ از بعضی فرایندهای دیگر ناشی میشود بنابراین اختروشها آن گونه که قانون هابل بیان میکند، دور نیستند. این بحث انتقال سرخ به مدت چند سال طول کشید. بسیاری از شواهد حالا نشان میدهند که انتقال سرخ اختروشها به علت گسترش هابل بوده و اختروشها، همانگونه که در ابتدا تصور میشد، قوی میباشند. اختروشها دارای ویژگیهای یکسان با کهکشانهای فعال میباشند ولی قوی تر میباشند. تابش آنها به صورت غیر حرارتی بوده و بعضی دارای جهش و اجزائی مانند اجزای کهکشانهای رادیویی میباشند که دارای مقدار قابل توجهی انرژی به شکل ذرات پر انرژی میvباشند. اختروشها میتواند به روی طیف کامل الکترومغناطیسی قابل مشاهده از جمله اشعههای رادیویی، مادون قرمز، نوری، فرابنفش، اشعه x و حتی اشعه گاما، شناسایی شوند. اکثر اختروشها در نزدیک فرابنفش، درخشانتر میباشند ولی به علت انتقال سرخ چشمگیر این منابع، این حداکثر روشنایی به صورت قرمز در فاصله ۹۰۰۰ انگستروم در نزدیک مادون قرمز مشاهده میشوند. بخش کمی از اختروشها انتشار رادیویی قوی را نشان میدهند که از جهش موادی که نزدیک به سرعت نور حرکت میکنند به وجود میاید. این جهشها از نمای پایین به صورت نقاط قرمز و مشتعل در نظر گرفته شده و دارای نواحی میباشند که از مرکز، سریعتر از سرعت نور، دور میشوند این یک خطای دید به علت ویژگیهای نسبیت خاص میباشد. انتقال سرخ اختروشها از خطوط طیفی قوی اندازهگیری میشود که به طیفهای نوری و فرابنفش آنها غالب میباشد. این خطوط، روشن تر از طیف پیوسته میباشند. این پهنا به علت انتقال دوپلر میباشد که توسط سرعت بالای گاز ساطع شده از این خطوط ایجاد میشود. حرکات سریع به طور قوی نشان دهنده یک توده بزرگ میباشند. خطوط انتشار هیدروژن، هلیوم، کربن، منیزیم، آهن و اکسیژن، درخشانترین خطوط میباشند. اتمهایی که از این خطوط ساطع میشوند، از خنثی تا بسیار یونیزه، متغیر میباشند، یعنی بسیاری از الکترونها از یون عاری بوده، بنابراین به صورت باردار، باقی میماند. این دامنه گسترده یونیزاسیون نشان میدهد که گاز توسط اختروش منتشر میشود که نمیتوانداین دامنه گسترده یونیزاسیون را تولید کند. اختروشهای آهنی نشان دهنده خطوط انتشار قوی ناشی از آهن پایین یونیزاسیون، مانند ۷۸۱۵ – ۱۸۵۰۸ IRAS میباشند.
http://up.avastarco.com/images/sv85sm9pfqcpaks11uby.jpg (http://up.avastarco.com/images/sv85sm9pfqcpaks11uby.jpg)
یک تصویرسازی هنری از یک اختروش / امتیاز تصویر: ویکی پدیا
منابع: کتاب های الفبای نجوم و اختر فیزیک مقدماتی (جلد دوم)
نجوم به زبان ساده
نجوم دینامیکی
ویکی پدیا
Night*
07-06-2012, 03:18 PM
یکی از جالب ترین سایت ها در مورد کهکشان ها فکر می کنم سایت galaxy zoo باشه...
یک بار هم خانم آیرین شیوایی تو یکی از شماره های مجله نجوم راجع به این سایت توضیحات مفصل رو داده بودن.
شما تو این سایت می تونید تو دسته بندی کهکشان ها به دانشمندان کمک کنید!
ابتدا تو بخش اموزشی (Tutorial )یه توضیحات مختصری راجع به کهکشان ها داده میشه...
سپس ازمونی از شما گرفته میشه به این صورت که تعدادی کهکشان رو به شما نمایش داده
میشه و از خواسته میشه که نوع کهکشان رو مشخص کنید.
پس از قبولی شما می تونید تو بخش Galaxy analysis به تعیین نوع کهکشان ها بپردازید.
در کل سایت جالب توجه ایست راجع به کهکشان ها...
http://zoo1.galaxyzoo.org/Default.aspx
سیاره ی ناهید
08-29-2012, 10:35 PM
کهکشان راه شیری:کهکشان راه شیری،که مسکن خورشید ماست،کهکشانی مارپیچی وقرص ـ شکل به قطر100هزار سال نوری،و ضخامت هزار سال نوری است و حدود300میلیارد ستاره دارد.مهمترین ویژگی کهکشان ما بازوهای مارپیچی ان است که البته ما می توانیم انها را تشخیص دهیم چون خودمان در3/1 مسیر از لبه یکی از همین بازوها قرار داریم.اما چنین بازوهایی در تصاویر دیگر کهکشان های مارپیچی دیده می شوند.ما همچنین نمی توانیم بیش از10درصد محتویات کهکشان را ببینم چون ابری از غبار جلو دید ما را گرفته است،اما همین غبار،همه چیزی است که از راه شیری در اسمان شب می بینیم که همان نوار شبح گون و زیبایی است که در تمام اسمان از شمال شرقی تا جنوب غربی کشیده شده است.راه شیری دو کهکشان قمر کوچک نامنظم،به نام های ابر بزرگ ماژلان و ابر کوچک ماژلان،دارد که حتی با چشم غیر مسلح هم از اسمان نیمکره جنوبی دیده می شوند.
دوستان
من یک سوال اساسی برام پیش اومده
در تمام کتاب های معتبر نجومی نوشته شده که رابطه ای بین کهکشان ها از نظر تکاملی وجود نداره. یعنی ما نمیتونیم بگیم که یک نوع از کهکشان ها پس از تکامل به نوع ذیگری از کهکشان ها تبدیل می شوند
اما شباهت هایی بین گونه های مختلف کهکشان ها وجود داره که به نظر من اتفاقی نیست (البته بنده صاحب نظر نیستم) برای مثال کهکشان eo از روبه رو کاملا شبیه به کهکشان های بیضوی هستند و وقتی که از پهلو بهشون نگاه می کنیم این کهکشان ها رو به صورت پهن شده و شبیه مارپیچی ها می بینیم.
همین طور کهکشان های نامنظم i که ساختاری شبیه به بازو دارند.
و حتی رده بندی فرعی کهکشان ها چرا باید میزان باز بودن بازوها یا میزان خروج از مرکز کهکشان های بیضوی باهم متفاوت باشه؟ چه عاملی باعث میشه که کهکشان ها در هنگام تشکیل شدن باهم چنین تفاوت هایی رو داشته باشن؟
Ehsan
09-25-2012, 08:56 PM
نه این که رابطه ای وجود نداره، بلکه هنوز رابطه ای کشف نشده، از این گذشته رابطه های ِ تکاملی هندسی نیستند، یعنی این طوری نیست که کهکشان ِ بیضوی رو اگر از بغل نگاه کنیم مارپیچی ببینیم، بلکه روابط ِ تحولی، زمانی هستند یعنی این که کهکشان های ِ مارپیچی ممکنه در آینده بشوند بیضوی. و این هنوز در دست ِ بررسیه :)
پیمان اکبرنیا
09-25-2012, 10:48 PM
یک نکته که در مورد پیدایش و تکامل کهکشانها خوندم رو بگم.
در مورد پیدایش کهکشانهای مارپیچی هنوز نظرات مختلفی وجود داره و دقیقا معلوم نیست که چگونه به وجود آمده اند اما در مورد کهکشانهای بیضوی، در حال حاضر نظریه ای که بیشتر با شواهد جور در میاد اینه که احتمالا کهکشان های بیضوی از برخورد و ادغام کهکشان های کوچکتر به وجود آمده اند :)
mohsen4465
09-26-2012, 12:35 AM
یک نکته که در مورد پیدایش و تکامل کهکشانها خوندم رو بگم.
در مورد پیدایش کهکشانهای مارپیچی هنوز نظرات مختلفی وجود داره و دقیقا معلوم نیست که چگونه به وجود آمده اند اما در مورد کهکشانهای بیضوی، در حال حاضر نظریه ای که بیشتر با شواهد جور در میاد اینه که احتمالا کهکشان های بیضوی از برخورد و ادغام کهکشان های کوچکتر به وجود آمده اند :)
این ویدئو بخوبی روند تکامل و تشکیل کهکشان راه شیری رو نشون میده.
http://www.aparat.com/v/n23jI
SAEED560
12-30-2012, 11:54 AM
با سلام
کهکشانهای نا منظم
این کهکشان ها به دلیل شکل منحصر به فردشون در هیچ یک از شکل های بیضوی ، مارپیچی و مارپیچی میله ایی نمی گنجند (irregular galaxies) هر کدام از کهکشان های نامنظم ازلحاظ شکل ظاهری یگانه و یکتا هستند .به دو گروه تقسیم میشوند که به اختصار توضیحی در این خصوص میدهم
گروه اول Irr I نام دارد. این نوع از کهکشانها از ستاره های جوان، گرد و غبار و گاز تشکیل شده اند، اما بازوی مارپیچی ندارند. گروه دومIrr I نام دارد. این نوع از کهکشان های نامنظم از لحاظ شکل ظاهری بسیار عجیب و غریب میباشند. این نوع کهکشانها معمولاً بر اثر برخورد با کهکشان های دیگر از شکل طبیعی خود خارج میشوند و به صورتی که اکنون مشاهده میشوند در آمده اند. نمونه ی این کهکشانها ابرهای ماژلانی است. اختر شناسان پیش گویی میکنند که دو کهکشان نامنظم نزدیک به کهکشان راه شیری ما بالاخره با کهکشان ما برخورد میکنند و یک کهکشان واحد تشکیل میدهند!!!
<a href="http://up.avastarco.com/viewer.php?file=0uu0dzyn9jyv8bhxjoft.jpg"><img src="http://up.avastarco.com/images/0uu0dzyn9jyv8bhxjoft_thumb.jpg" border="0" alt="0uu0dzyn9jyv8bhxjoft.jpg" /></a>
<a href="http://up.avastarco.com/viewer.php?file=6rbd4c5dnxprh4v41a03.jpg"><img src="http://up.avastarco.com/images/6rbd4c5dnxprh4v41a03_thumb.jpg" border="0" alt="6rbd4c5dnxprh4v41a03.jpg" /></a>
Soroush Samadi
12-30-2012, 12:11 PM
سلام بر دوستان عزیز.
در این (http://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DA%A9%D9%87%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9% 86_%D8%A8%DB%8C_%D9%86%D8%B8%D9%85) لینک از ویکی نجوم میتونید مطالب بیشتری درباره ی کهکشان های بی نظم را مطالعه کنید:گل.
SAEED560
12-30-2012, 05:00 PM
با سلام
کهکشان های بیضوی را هابل به 8 قسمت تقسیم کرد که با علامت هایE0,E1,E2,E3,E4,E5,E6,E7 نشان می دهد .
کهکشان های بیضوی گروهE0 شکل ظاهری شان بسیار شبیه به دایره است. گروه E1 به مقدار کمی به بیرون کشیده شده اند. گروهE2 دارای کشیدگی بیشتر هستند. و همین طور مقداری کشیدگی بیشتر میشود تا به گروه E7 میرسیم که دارای کشیدگی بیش از حد میباشند. برای مثال برای این کهکشانها میتوانیم به کهکشان M105 در صورت فلکی شیر ( اسد ) اشاره کرد، این کهکشان در گروه E1 قرار میگیرد.
m105 جزو کهکشان های E1 است .برای مثال در گروه E2 میتوانیم به کهکشان M 60 ( NGC 4649 ) اشاره کنیم. کهکشان M60 یک کهکشان غول پیکر از نوع بیضوی میباشد که در صورت فلکی سنبله قرار دارد.E3 کهکشان M86.کهکشان m49 که در صورت فلکی سنبله قرار دارد جزو E4 است .
Soroush Samadi
12-30-2012, 05:25 PM
با سلام
کهکشان های بیضوی را هابل به 8 قسمت تقسیم کرد که با علامت هایE0,E1,E2,E3,E4,E5,E6,E7 نشان می دهد .
کهکشان های بیضوی گروهE0 شکل ظاهری شان بسیار شبیه به دایره است. گروه E1 به مقدار کمی به بیرون کشیده شده اند. گروهE2 دارای کشیدگی بیشتر هستند. و همین طور مقداری کشیدگی بیشتر میشود تا به گروه E7 میرسیم که دارای کشیدگی بیش از حد میباشند. برای مثال برای این کهکشانها میتوانیم به کهکشان M105 در صورت فلکی شیر ( اسد ) اشاره کرد، این کهکشان در گروه E1 قرار میگیرد.
m105 جزو کهکشان های E1 است .برای مثال در گروه E2 میتوانیم به کهکشان M 60 ( NGC 4649 ) اشاره کنیم. کهکشان M60 یک کهکشان غول پیکر از نوع بیضوی میباشد که در صورت فلکی سنبله قرار دارد.E3 کهکشان M86.کهکشان m49 که در صورت فلکی سنبله قرار دارد جزو E4 است .
با سلام و تشکر بابت این تاپیک و این پست مفید.:have%20a%20nice%20d
در این (http://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DA%A9%D9%87%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9% 86_%D8%A8%DB%8C%D8%B6%D9%88%DB%8C) لینک از ویکی نجوم میتونید مطالب بیشتری درباره ی کهکشان های بیضوی مطالعه کنید.:گل
پیمان اکبرنیا
12-30-2012, 10:36 PM
سلام دوستان :)
دقت کنید مطالبی که بیان می کنید در صفحه اول این تاپیک گفته نشده باشد که دوباره گویی نشود :) خیلی ممنون از لطفتون
Neptune
05-14-2013, 11:28 AM
تصویری هیجان انگیز از مقایسه اندازه واقعی کهکشان ها
بر اساس آخرین تخمینها٬ حدود ۵۰۰ میلیارد کهکشان در عالم وجود دارد. هر یک از این کهکشان ممکن است ویژگیهای ظاهری و رفتاری مخصوص به خود را داشته باشند. مثلاً ممکن است از نوع کهکشانهای مارپیچی مانند کهکشان خودمان یعنی راه شیری باشند یا اینکه در زمرهی کهکشانها غولپیکر بیضوی قرار بگیرند. احتمالاً میدانید که قطر کهکشان راهشیری حدود ۱۰۰ هزار سال نوری است. اما آیا میدانید که راه شیری در مقایسه با باقی چندصد میلیارد کهکشان دیگر چقدر بزرگ است؟ خب٬ کار برایمان آسان شده است. یک طراح و گرافیست خوشذوق با استفاده از تصاویر ناسا٬ اینفوگرافی جالبی از کهکشانها تهیه کرده و سعی کرده است تا با رعایت مقیاسی واحد٬ اندازهی کهکشانهای گوناگون از جمله راه شیری را بایکدیگر مقایسه کند. برای دیدن نمای بزرگتر روی لینک زیر کلیک کنید.
http://canot.ir/wp-content/uploads/2013/05/Galactic-Chart-Final11.jpg
منبع : http://canot.ir/?p=8770
galaxy 1996
08-11-2013, 10:12 PM
من تو ویکی انگلیسی خوندم که باید کمتر از 13.2 میلیارد سال سن داشته باشه و سنش تقریبا 4.6 میلیارد ساله!
یک میلیارد که واسه کهکشان ما چیزی نیست! :thumbsup:
سن کهکشان ما حدود 13.2 میلــیارد تخمین زده شده و تقریبا هم سن جهانه و یه خورده پیره ;)
جدا؟!
خوب مبنا چی بوده؟
اونطور که ما توی کیهانشناسی خوندیم ، دوره ای که ماده تاریک فعالیت میکنه و ستاره ها رو دور هم جمع می کنه و کهکشان به شکل امروزی در میاد حدود یک میلیارد سال پس از بیگ بنگ هست.
با این حساب کهکشان های اولیه حدود 12.7 میلیارد سال سن دارند.اما آیا کهکشان ما جزو این پیر ترین هاست؟!
ولی اگه قرار باشه همون داستان قدیمی ترین جرمی که توی کهکشان وجود داره باشه ، اصلا داستان خیلی با این چیزا متفاوته!سن کهکشان کاملا مساوی سن جهان در میاد ، چون قدیمی ترین چیزی که توی کهکشانه ماده تاریکه.
اصل موضوع سر اینه که چه زمانی رو به تشکیل کهشکان نسبت میدن.(لحظه جمع شدن ستاره ها ، سن قدیمی ترین جرم کهکشان و...؟!)این خیلی خوبه مشخص بشه.
ویرایش:وای!!!الان پست قبلم رو دیدم!!! گفتم یک میلیار سال پیش!!!(باید می گفتم پس از بیگ بنگ!!!معذرت!!!)
Mahdieh. GH
08-12-2013, 02:41 PM
جدا؟!
خوب مبنا چی بوده؟
اونطور که ما توی کیهانشناسی خوندیم ، دوره ای که ماده تاریک فعالیت میکنه و ستاره ها رو دور هم جمع می کنه و کهکشان به شکل امروزی در میاد حدود یک میلیارد سال پس از بیگ بنگ هست.
با این حساب کهکشان های اولیه حدود 12.7 میلیارد سال سن دارند.اما آیا کهکشان ما جزو این پیر ترین هاست؟!
ولی اگه قرار باشه همون داستان قدیمی ترین جرمی که توی کهکشان وجود داره باشه ، اصلا داستان خیلی با این چیزا متفاوته!سن کهکشان کاملا مساوی سن جهان در میاد ، چون قدیمی ترین چیزی که توی کهکشانه ماده تاریکه.
اصل موضوع سر اینه که چه زمانی رو به تشکیل کهشکان نسبت میدن.(لحظه جمع شدن ستاره ها ، سن قدیمی ترین جرم کهکشان و...؟!)این خیلی خوبه مشخص بشه.
ویرایش:وای!!!الان پست قبلم رو دیدم!!! گفتم یک میلیار سال پیش!!!(باید می گفتم پس از بیگ بنگ!!!معذرت!!!)
مهدیه خانوم جواب ما رو ندادینا...:disapointed:
بفرمایید اینم جواب ;)
بله :)
آقای گلکسی فک کنم جواب سوالتونو خودتون با قسمت ویرایش دادین...:have%20a%20nice%20d
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p>خوب مگه نه اینکه عقیده بر اینه که کهکشانها زمانی تشکیل میشوند که ابرهای گازی با چگالی بیش از حد میانگین، تحت نیروی گرانی خود، رمبش میکنندو با فشرده شدن گاز، ستارگان درون آن متولد میشوند و پس از رمبش، ابر در یک حالت شبه ایستا قرار میگیرد و تحول با سرعتی آهستهتر ادامه مییابد. ستارههای در حال تحول، گازی را که از نظر شیمیایی غنی شده است به فضای بینستارهای باز میگردانند. در آنجا، این گاز با گاز بهجامانده از قبل مخلوط شده، فرآیند تشکیل ستارگان ادامه مییابد. (پس اگه اشتباه نکنم، اولین جرمی که در کهکشان به وجود میاد ستارس، که سن کهکشان و سن ستارش به هم نزدیک تره!)
پس روشنترین راه مطالعهی راه شیری و تحول راه شیری، بررسی سن ستارگان شد. دستهبندی سنتی که راجع به جمعیت ستارگان وجود داره، متناظره با ستارگانی با سنین مختلفه. مسنترین عضو، یعنی هالهی ستارهای، یک توزیع نسبتاً کروی از ستارگانی با سن بین 12 تا 14 میلیارد سال بهوجود میآورد و کهنسالترین بخش راه شیری به حساب میآید. ( کهن سال ترین بخش راه شیری، بنابراین راه شیری باید قدیمی تر یا تقریبا هم سن باشه! )<o:p></o:p>
حالا...در مقابل، جمعیت 1 که به دو دستهی پیر و جوان تقسیم میشود، شامل ستاره هائیه که سنشون کمتر از 10 میلیارد ساله. این ستارهها نخست در یک لایهی نازک بهوجود آمدند. اما برخورد این لایه با بازوان مارپیچ و ابرهای گوناگون مولکولی به ضخیم شدن آن انجامیده.این قرص ضخیم با سنی حدود 10 تا 12 میلیارد سال، بین این دو جمعیت قرار دارد. جمعیت میانی دیگر در کهکشان راه شیری عبارت است از برآمدگی مرکزی که میلهی کهکشان را در بر میگیرد و ستارههایی با سن 7 تا 11 میلیارد سال را شامل میشود.<o:p></o:p>
سن قدیمیترین ستارهای که تا کنون در کهکشان کشف شده ((HE۱۵۲۳-۰۹۰۱ در حدود 13.6 بیلیون سال تخمین زده شدهاست، تقریبا به قدمت جهان (سن هستی به بازه زمانی پس از مهبانگ (یا انفجار بزرگ) تا به امروز گفته میشود. با مشاهدات اخیر این زمان ۱۳٫۷۳ میلیاردسال برآورد شده، با خطای ۱۲۰ میلیون سال که البته دانشمندان به کمک ابزار جدید، سن جهان را سیزده میلیارد و 750 میلیون تا سیزده میلیارد و 170 میلیون سال برآورد کردند)، که با استفاده از اشعهٔ ماورای بنفش طیف سنج بزرگبرای اندازه گیری حجم برلیم دو ستارهٔ خوشه دی کروی تخمین زده شدهاست. زمان سپری شده بین ظهور اولین نسل ستاره در کهکشان راه شیری و اولین نسل ستاره در خوشه بین ۲۰۰تا۳۰۰میلیون سال استنباط شدهاست. با در نظر گرفتن اینکه سن تخمین زده شده برای ستارهها در خوشهٔ کروی 0.8 ± 13.4 بیلیون سال است سن قدیمیترین ستارهها در راه شیری در حدود 0.8 ± 13.6 بیلیون سال تخمین زده میشود. صفحهٔ نازک کهکشانی نیز بین 6.5 تا10.1 بیلیون سال پیش شکل گرفتهاست.
در کل سن قدیمی ترین ستاره ی کهکشان راه شیری بین 12 تا 15 ملیارد سال، که خوب با سن جهان تناقض داره، که خوب چنتا احتمال داره: هندسه ی غیر اقلیدوسی جهان چرا که محاسبه ی سن جهان بر مبنای هندسه ی غیر اقلیدوسی رسیدن به مقادیر بیش تر از 15 میلیارد رو هم ممکن میکنه!
دوم هم اینکه محاسبه ی سن ستارگان پیر کهکشان همراه اشتباه بوده ;) , و کم تر از این حرفاست!
سومین فرض هم اینه که منشا جهان یک نقطه نیست و شکل عمومی آن از یک نوسان پیروی می کند . یعنی جهان متناوبا در حال انبساط و انقباض است و زندگی امروزی ما به صورت تصادفی در مرحله انبساط آن قرار گرفته است . در این صورت طی انقباض و انبساط ( که فرض می شود حجم جهان در حال انقباض ، زیاد کوچکتر از حجم جهان فعلی نیست ) ستارگانی می توان یافت که سنشان خیلی بیشتر از عمر یک انقباض یا انبساط باشد را حل چهارم این است که جهان تاریخ نا محدودی دارد و به موازات دور شدن کهکشان ها از هم ، کهکشان های دیگری برای پر کردن فضای خالی آنها پدید می آیند . این فرضیه به جهان حالت پایدار مشهور است.
حالا این 3 فرضیه چه ربطی به این بحث داشت؟ ربطش با اون بند اولی که نوشتمه! :)
امیدوارم منظور سوالتونو درست فهمیده باشم و درست هم جواب داده باشم! البته به نظرم خودم این توضیحات ادامه همه اضافیه! و دو بند اول و این سه فرضیه ی پایین کافیه! :)
البته یه چیز دیگه ای هم که هست اینه که سن کهکشانو از روی رنگشم میشه تشخیص داد که این هم میتونه مبنای خوبی باشه، که اگه بخواید میتونم تو ضیح بدم :)
</o:p>
galaxy 1996
08-12-2013, 08:47 PM
بفرمایید اینم جواب ;)
بله :)
آقای گلکسی فک کنم جواب سوالتونو خودتون با قسمت ویرایش دادین...:have%20a%20nice%20d
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p>خوب مگه نه اینکه عقیده بر اینه که کهکشانها زمانی تشکیل میشوند که ابرهای گازی با چگالی بیش از حد میانگین، تحت نیروی گرانی خود، رمبش میکنندو با فشرده شدن گاز، ستارگان درون آن متولد میشوند و پس از رمبش، ابر در یک حالت شبه ایستا قرار میگیرد و تحول با سرعتی آهستهتر ادامه مییابد. ستارههای در حال تحول، گازی را که از نظر شیمیایی غنی شده است به فضای بینستارهای باز میگردانند. در آنجا، این گاز با گاز بهجامانده از قبل مخلوط شده، فرآیند تشکیل ستارگان ادامه مییابد. (پس اگه اشتباه نکنم، اولین جرمی که در کهکشان به وجود میاد ستارس، که سن کهکشان و سن ستارش به هم نزدیک تره!)
پس روشنترین راه مطالعهی راه شیری و تحول راه شیری، بررسی سن ستارگان شد. دستهبندی سنتی که راجع به جمعیت ستارگان وجود داره، متناظره با ستارگانی با سنین مختلفه. مسنترین عضو، یعنی هالهی ستارهای، یک توزیع نسبتاً کروی از ستارگانی با سن بین 12 تا 14 میلیارد سال بهوجود میآورد و کهنسالترین بخش راه شیری به حساب میآید. ( کهن سال ترین بخش راه شیری، بنابراین راه شیری باید قدیمی تر یا تقریبا هم سن باشه! )<o:p></o:p>
حالا...در مقابل، جمعیت 1 که به دو دستهی پیر و جوان تقسیم میشود، شامل ستاره هائیه که سنشون کمتر از 10 میلیارد ساله. این ستارهها نخست در یک لایهی نازک بهوجود آمدند. اما برخورد این لایه با بازوان مارپیچ و ابرهای گوناگون مولکولی به ضخیم شدن آن انجامیده.این قرص ضخیم با سنی حدود 10 تا 12 میلیارد سال، بین این دو جمعیت قرار دارد. جمعیت میانی دیگر در کهکشان راه شیری عبارت است از برآمدگی مرکزی که میلهی کهکشان را در بر میگیرد و ستارههایی با سن 7 تا 11 میلیارد سال را شامل میشود.<o:p></o:p>
سن قدیمیترین ستارهای که تا کنون در کهکشان کشف شده ((HE۱۵۲۳-۰۹۰۱ در حدود 13.6 بیلیون سال تخمین زده شدهاست، تقریبا به قدمت جهان (سن هستی به بازه زمانی پس از مهبانگ (یا انفجار بزرگ) تا به امروز گفته میشود. با مشاهدات اخیر این زمان ۱۳٫۷۳ میلیاردسال برآورد شده، با خطای ۱۲۰ میلیون سال که البته دانشمندان به کمک ابزار جدید، سن جهان را سیزده میلیارد و 750 میلیون تا سیزده میلیارد و 170 میلیون سال برآورد کردند)، که با استفاده از اشعهٔ ماورای بنفش طیف سنج بزرگبرای اندازه گیری حجم برلیم دو ستارهٔ خوشه دی کروی تخمین زده شدهاست. زمان سپری شده بین ظهور اولین نسل ستاره در کهکشان راه شیری و اولین نسل ستاره در خوشه بین ۲۰۰تا۳۰۰میلیون سال استنباط شدهاست. با در نظر گرفتن اینکه سن تخمین زده شده برای ستارهها در خوشهٔ کروی 0.8 ± 13.4 بیلیون سال است سن قدیمیترین ستارهها در راه شیری در حدود 0.8 ± 13.6 بیلیون سال تخمین زده میشود. صفحهٔ نازک کهکشانی نیز بین 6.5 تا10.1 بیلیون سال پیش شکل گرفتهاست.
در کل سن قدیمی ترین ستاره ی کهکشان راه شیری بین 12 تا 15 ملیارد سال، که خوب با سن جهان تناقض داره، که خوب چنتا احتمال داره: هندسه ی غیر اقلیدوسی جهان چرا که محاسبه ی سن جهان بر مبنای هندسه ی غیر اقلیدوسی رسیدن به مقادیر بیش تر از 15 میلیارد رو هم ممکن میکنه!
دوم هم اینکه محاسبه ی سن ستارگان پیر کهکشان همراه اشتباه بوده ;) , و کم تر از این حرفاست!
سومین فرض هم اینه که منشا جهان یک نقطه نیست و شکل عمومی آن از یک نوسان پیروی می کند . یعنی جهان متناوبا در حال انبساط و انقباض است و زندگی امروزی ما به صورت تصادفی در مرحله انبساط آن قرار گرفته است . در این صورت طی انقباض و انبساط ( که فرض می شود حجم جهان در حال انقباض ، زیاد کوچکتر از حجم جهان فعلی نیست ) ستارگانی می توان یافت که سنشان خیلی بیشتر از عمر یک انقباض یا انبساط باشد را حل چهارم این است که جهان تاریخ نا محدودی دارد و به موازات دور شدن کهکشان ها از هم ، کهکشان های دیگری برای پر کردن فضای خالی آنها پدید می آیند . این فرضیه به جهان حالت پایدار مشهور است.
حالا این 3 فرضیه چه ربطی به این بحث داشت؟ ربطش با اون بند اولی که نوشتمه! :)
امیدوارم منظور سوالتونو درست فهمیده باشم و درست هم جواب داده باشم! البته به نظرم خودم این توضیحات ادامه همه اضافیه! و دو بند اول و این سه فرضیه ی پایین کافیه! :)
البته یه چیز دیگه ای هم که هست اینه که سن کهکشانو از روی رنگشم میشه تشخیص داد که این هم میتونه مبنای خوبی باشه، که اگه بخواید میتونم تو ضیح بدم :)
</o:p>
مچکر خیلی زحمت کشیدید.
فکر می کنم حالت پایدار بود که نمیتونست تابش زمینه رو توجیه کنه.
البته واینبرگ خیلی روی اون بحث تورم(اولین حالتی که گفتید) مانور میده ولی باز هم نمیتونه تابش رو توجیه کنه!
در کل خیلی این مدل ها رو درست نمیدونم(با اطلاعاتی که الان دارم) و استنباطم اینه که همون مهبانگ بهترین نظریه است هنوز...
اما از صحبت هایی که کردید متوجه شدم که سن کهکشان رو به ستاره هاش نسبت میدن
اما
مگه اینطور نیست که مرز کهکشان ها رو ماده تاریک دورشون مشخص میکنه؟(ازین موضوع کاملا مطمئنم ، Sure!)
پس این بی انصافی نیست ماده تاریک رو آدم حساب نکنیم؟!
یا شاید شما حساب کردید من متوجه نشدم!:دی
Mahdieh. GH
08-13-2013, 02:21 PM
مچکر خیلی زحمت کشیدید.
فکر می کنم حالت پایدار بود که نمیتونست تابش زمینه رو توجیه کنه.
البته واینبرگ خیلی روی اون بحث تورم(اولین حالتی که گفتید) مانور میده ولی باز هم نمیتونه تابش رو توجیه کنه!
در کل خیلی این مدل ها رو درست نمیدونم(با اطلاعاتی که الان دارم) و استنباطم اینه که همون مهبانگ بهترین نظریه است هنوز...
اما از صحبت هایی که کردید متوجه شدم که سن کهکشان رو به ستاره هاش نسبت میدن
اما
مگه اینطور نیست که مرز کهکشان ها رو ماده تاریک دورشون مشخص میکنه؟(ازین موضوع کاملا مطمئنم ، Sure!)
پس این بی انصافی نیست ماده تاریک رو آدم حساب نکنیم؟!
یا شاید شما حساب کردید من متوجه نشدم!:دی
نه نه... من عذر میخوام اونجارو بد توضیح دادم، سن کهکشانو دقیقا به پیر ترین ستارش نسبت نمیدن، چون چندین ابر خوشه که دور هم جمع بشه میشه کهکشان دیگه، نه یک ستاره! که خوب پیر ترین ستاره مون 15میلیارد سالشه ( در قسمت قرمز کهکشان) و سن هر پیر ترین ستاره در هر رنگ فرق داره... آبی و زرد ، اگه به سن کهکشانو به پیر ترین ستاره نسبت بدیم میشه 15 میلیارد ساله، که در این صورت کهکشانمون باید قرمز باشه... که کاملا قرمز نیست و بیشتر قسمت هاش آبی و زرده!
نه من ماده تاریکو خیلی آدم حساب نکردم! :دی
ممنون میشم که درباره با ماده تاریک نظری که دارینو کاملتر بگید!
البته هنوزم میگم بهترین معیار برای سنجش سن کهکشان رنگشه! چراکه رنگ يك كهكشان يكي از ويژگيهاي مهم آن محسوب ميشه؛ و باهاش میشه سن كهكشان رو حدس زد.
كهكشانها معمولا به دو گروه عمده قرمز و آبي تقسيم ميشن. البته فک کنم گروه فرعی زردو هم میشه در این بین قرار داد ، كهكشانهاي قرمز از سن بيشتري ( حدودا 14 تا 15 ملیارد ) برخوردارن؛ چرا كه تعداد ستارگان جوان در آنها بسيار كمه و کهکشان های زرد ( تقریبا 13 تا 12 میلیارد ) اين در حاليهكه كهكشانهاي آبي به دليل وجود مقادير زيادي از ستارگان جوان از سن كمتري (9 یا 10 تا 11 یا 12 میلیارد ) برخوردارن.
سنجشهاي جديد، كهكشان راه شيري را در نزديكي مرز ميان دو گروه قرمز و آبی قرار داره و نشان داده که رنگ آن به قدري سفيده كه در چشم انسان مانند برف به نظر ميرسه!!
اما اين نتايج بسيار قابل توجهه ( چرا كه پيش از اين مشاهده رنگ كهكشان راه شيري به دليل قرار گرفتن زمين در ميان آن بسيار مشكل بود. به همين دليل، ابرهاي گاز و غبار، تمام مناطق به جز نواحي نزديك را در خود گرفته و از نمايش يك تصوير بزرگ و كامل خودداري ميكرد.)
براي حل اين مشکل، دانشمندان با استفاده از تصاوير بدست آمده از كهكشانهاي دورتر ديگر كه مشاهده آنها واضحتره، استفاده كردند.
اين كهكشانها توسط تلسكوپ اسلوان مشاهده شده كه به اندازهگيري ويژگيهاي دقيق حدود يك ميليون كهكشان پرداخته و تصاوير رنگي از تقريبا يك چهارم آسمان را ثبت كرده است.
بدون اين دادهها براي مقايسه، تعيين رنگ دقيق كهكشان ممكن نبود. اين سنجش رنگ جديد به دانشمندان در درك بهتر توسعه كهكشان راه شيري و چگونگي ارتباط آن با ديگر اجسام مشاهده شده توسط ستارهشناسان كمك خواهد كرد.
اين محققان به شناسايي كهكشانهايي با ويژگيهاي مشابه راه شيري مانند تعداد ستارگان آنها و سرعت توليد ستارگان جديد در آنها پرداختند كه هر دو در رنگ و درخشش كهكشان تاثيرگذارند. طبق اين مشاهدات آنها دريافتند كه احتمالا راه شيري در جايي ميان دو گروه رنگ قرمز و آبی كهكشاني قرار ميگيرد.
اين در حاليست كه گفته دانشمندان، از آنجايي كه اين كهكشان هنوز در حال توليد ستاره بوده، احتمالا در ميلياردها سال آينده به سوي گروه قرمز حركت كند.
نور كهكشان راه شيري بسيار نزديك به نور يك لامپ با حرارت چهار هزار و 700 تا پنج هزار كلوين است كه در چشم انسان به رنگ سفيد ديده ميشود.
....................
من یه پیشنهاد بدم؟
اگه تاپیکی در رابطه با سن کهکشان ها یا خود راه شیری وجود داره، میشه پستای مارو درباره با سن رو به اونجا منتقل کنین؟ چون یکم احساس پارازیت بودن میکنم!:دی
اما اگر از نظر مدیران عزیز ایرادی نداره که دیگه هیچی!:دی
galaxy 1996
08-15-2013, 07:24 PM
نه نه... من عذر میخوام اونجارو بد توضیح دادم، سن کهکشانو دقیقا به پیر ترین ستارش نسبت نمیدن، چون چندین ابر خوشه که دور هم جمع بشه میشه کهکشان دیگه، نه یک ستاره! که خوب پیر ترین ستاره مون 15میلیارد سالشه ( در قسمت قرمز کهکشان) و سن هر پیر ترین ستاره در هر رنگ فرق داره... آبی و زرد ، اگه به سن کهکشانو به پیر ترین ستاره نسبت بدیم میشه 15 میلیارد ساله، که در این صورت کهکشانمون باید قرمز باشه... که کاملا قرمز نیست و بیشتر قسمت هاش آبی و زرده!
نه من ماده تاریکو خیلی آدم حساب نکردم!
ممنون میشم که درباره با ماده تاریک نظری که دارینو کاملتر بگید!
البته هنوزم میگم بهترین معیار برای سنجش سن کهکشان رنگشه! چراکه رنگ يك كهكشان يكي از ويژگيهاي مهم آن محسوب ميشه؛ و باهاش میشه سن كهكشان رو حدس زد.
كهكشانها معمولا به دو گروه عمده قرمز و آبي تقسيم ميشن. البته فک کنم گروه فرعی زردو هم میشه در این بین قرار داد ، كهكشانهاي قرمز از سن بيشتري ( حدودا 14 تا 15 ملیارد ) برخوردارن؛ چرا كه تعداد ستارگان جوان در آنها بسيار كمه و کهکشان های زرد ( تقریبا 13 تا 12 میلیارد ) اين در حاليهكه كهكشانهاي آبي به دليل وجود مقادير زيادي از ستارگان جوان از سن كمتري (9 یا 10 تا 11 یا 12 میلیارد ) برخوردارن.
سنجشهاي جديد، كهكشان راه شيري را در نزديكي مرز ميان دو گروه قرمز و آبی قرار داره و نشان داده که رنگ آن به قدري سفيده كه در چشم انسان مانند برف به نظر ميرسه!!
اما اين نتايج بسيار قابل توجهه ( چرا كه پيش از اين مشاهده رنگ كهكشان راه شيري به دليل قرار گرفتن زمين در ميان آن بسيار مشكل بود. به همين دليل، ابرهاي گاز و غبار، تمام مناطق به جز نواحي نزديك را در خود گرفته و از نمايش يك تصوير بزرگ و كامل خودداري ميكرد.)
براي حل اين مشکل، دانشمندان با استفاده از تصاوير بدست آمده از كهكشانهاي دورتر ديگر كه مشاهده آنها واضحتره، استفاده كردند.
اين كهكشانها توسط تلسكوپ اسلوان مشاهده شده كه به اندازهگيري ويژگيهاي دقيق حدود يك ميليون كهكشان پرداخته و تصاوير رنگي از تقريبا يك چهارم آسمان را ثبت كرده است.
بدون اين دادهها براي مقايسه، تعيين رنگ دقيق كهكشان ممكن نبود. اين سنجش رنگ جديد به دانشمندان در درك بهتر توسعه كهكشان راه شيري و چگونگي ارتباط آن با ديگر اجسام مشاهده شده توسط ستارهشناسان كمك خواهد كرد.
اين محققان به شناسايي كهكشانهايي با ويژگيهاي مشابه راه شيري مانند تعداد ستارگان آنها و سرعت توليد ستارگان جديد در آنها پرداختند كه هر دو در رنگ و درخشش كهكشان تاثيرگذارند. طبق اين مشاهدات آنها دريافتند كه احتمالا راه شيري در جايي ميان دو گروه رنگ قرمز و آبی كهكشاني قرار ميگيرد.
اين در حاليست كه گفته دانشمندان، از آنجايي كه اين كهكشان هنوز در حال توليد ستاره بوده، احتمالا در ميلياردها سال آينده به سوي گروه قرمز حركت كند.
نور كهكشان راه شيري بسيار نزديك به نور يك لامپ با حرارت چهار هزار و 700 تا پنج هزار كلوين است كه در چشم انسان به رنگ سفيد ديده ميشود.
....................
من یه پیشنهاد بدم؟
اگه تاپیکی در رابطه با سن کهکشان ها یا خود راه شیری وجود داره، میشه پستای مارو درباره با سن رو به اونجا منتقل کنین؟ چون یکم احساس پارازیت بودن میکنم!
اما اگر از نظر مدیران عزیز ایرادی نداره که دیگه هیچی!
بله حتما.
متاسفانه اطلاعات هممنون از ماده تاریک کمه.چیزی که الان بزرگترین معضل فیزیک هست در دنیا(به همراه انرژی تاریک)
من در حدی نیستم که بخوام یه مطلب چفت و بست دار درمورد ماده تاریک بنویسم چون هنوز خودم شاگردم به ویژه اینکه هنوز ترم کیهانشاسیم تموم نشده و اطلاعاتم ناقص هست.
ولی تا جایی که میتونم مختصر و مفید میگم.
1.اومدیم تاثیرات مواد رو اندازه گرفتیم.:enjoying mah playli
2.یه مقداری به دست اومد.تعجب کردیم!:bouaaaaah:
3.مقدار بدست اومده خیلی ناجور زیاد تر از حد پیش بینی بود!:109:
4.عملا فهمیدیم بد بخت شدیم.!:12:
5.یکم که فکر کردیم ، آزمایش کردیم و اینا تونستیم درصد قابل توجهیش رو توجیه کنیم.(کشف ماده تاریک):pathead:
6.بقیه اش رو هم هیچی پیدا نکردیم ، بهش گفتیم انرژی خلا(یا انرژی تاریک):46:
7.وضعیت بسیار اصفناک ، وحشتناک ، ترسناک و هرچیزناک بد دیگری هست!:brains...!:
خودتون ببینید:
[/URL]http://www.uploadtak.com/images/u5272_DMPie_2013.png (http://www.uploadtak.com/images/u5272_DMPie_2013.png)
یعنی ما تا قبل از کشف ماده و انرژی تاریک داشتیم فقط روی پنج درصدر عالم مطالعه می کردیم...
و گریه دار تر اینکه هرچقدر درصد موجودات عالم بیشتر میشه اطلاعات ما ازشون کم تر میشه!!!(یعنی به ترتیب بیشترین اطلاعات رو از مواد معمولی که برامون شناخته شده است ، بعد یه خورده از ماده تاریک و عملا صفر اندازه از انرژی تاریک در اختیار داریم...!!!)
حالا به طور گذری بخوام بگم ماده تاریک چیه ، باید بگم واقعا نمیدونیم.اما تاثیر گرانشیش خیلی مهمه که اونو میدونیم!ماده تاریک ، از همون زمان بیگ بنگ به وجود اومده ، به هیچوجه روی نور تاثیر نمیذاره و این خیلی بده چون سخت میکنه آشکار کردنش رو و تابش هم از خودش نمیده!!!اصلا یه موجودیه!
یه ماده بسیار تنبلی هست که نه شتاب زیاد میگیره نه دوست داره حرکت کنه.فقط یه کار مثبت توی زندگیش میکنه و اون تاثیر مهمی هست که روی ماده میذاره.ما اگه یه سری ماده بندازیم توی اتاق و درش رو ببندیم ، مدت زیادی طول میکشه که این مواد همدیگه رو جذب بکنند و یه جا جمع بشند.اما اگه توی اتاق ماده تاریک بندازیم خیلی سریع این مواد رو کنار هم جمع میکنه.یعنی کار ماده تاریک جمع کردن مواد کنار یکدیگر هست.تشکیل کهکشان ها هم برای همین بوده.یه سری گاز و ستاره و اینا که میدونیم چی هستند(خدا رو شکر!!!) دور از هم بوده اند.بعد یه نقطه هایی که بهشون گره میگن ، ماده تاریک زیاد بوده ، برای همین ماده تاریک زورش رسیده و همه ی مواد رو در یه نقطه جمع کرده و اسمش هست کهکشان.شکل زیر:
http://zebu.uoregon.edu/2002/ph123/images/dmsim.gif (http://zebu.uoregon.edu/2002/ph123/images/dmsim.gif)
و اینکه الان هم دور همه ی کهکشان ها ماده تاریک وجود داره و مانع از فروپاشی اون میشه.در واقع شکل واقعی کهکشان اینه:
[URL="http://pandax.physics.sjtu.edu.cn/wp-content/uploads/2012/01/darkmatter.jpeg"]http://pandax.physics.sjtu.edu.cn/wp-content/uploads/2012/01/darkmatter.jpeg (http://pandax.physics.sjtu.edu.cn/wp-content/uploads/2012/01/darkmatter.jpeg)
یعنی در واقعیت مرز کهکشان رو ماده تاریک دورش جمع میکنه ، ماده تاریکی که اگه نباشه همه کهکشان از هم میپاشه...(البته توی عکس ماده تاریک رو ناچارا سیاه نشون میدن ولی در واقع نامرئی هست از همه نظر!(نه تابش ماکرو ویو نه رادیویی نه فروسرخ ، هیچی ، هیچی ، هیچی به معنای واقعی!ما فقط تاثیرش رو میدونیم(اون هم تا یه حدی) و هیچ چیز دیگه ای از ماهیتش نمیدونیم.قابل توجه دوستانی که میگن فیزیک تموم میشه توی چند سال آینده ، این دوستان کلا بی خبر هستند از این داستان عظیم!))
Mahdieh. GH
08-16-2013, 02:44 PM
بله حتما.
متاسفانه اطلاعات هممنون از ماده تاریک کمه.چیزی که الان بزرگترین معضل فیزیک هست در دنیا(به همراه انرژی تاریک)
من در حدی نیستم که بخوام یه مطلب چفت و بست دار درمورد ماده تاریک بنویسم چون هنوز خودم شاگردم به ویژه اینکه هنوز ترم کیهانشاسیم تموم نشده و اطلاعاتم ناقص هست.
ولی تا جایی که میتونم مختصر و مفید میگم.
1.اومدیم تاثیرات مواد رو اندازه گرفتیم.:enjoying mah playli
2.یه مقداری به دست اومد.تعجب کردیم!:bouaaaaah:
3.مقدار بدست اومده خیلی ناجور زیاد تر از حد پیش بینی بود!:109:
4.عملا فهمیدیم بد بخت شدیم.!:12:
5.یکم که فکر کردیم ، آزمایش کردیم و اینا تونستیم درصد قابل توجهیش رو توجیه کنیم.(کشف ماده تاریک):pathead:
6.بقیه اش رو هم هیچی پیدا نکردیم ، بهش گفتیم انرژی خلا(یا انرژی تاریک):46:
7.وضعیت بسیار اصفناک ، وحشتناک ، ترسناک و هرچیزناک بد دیگری هست!:brains...!:
خودتون ببینید:
http://www.uploadtak.com/images/u5272_DMPie_2013.png (http://www.uploadtak.com/images/u5272_DMPie_2013.png)
یعنی ما تا قبل از کشف ماده و انرژی تاریک داشتیم فقط روی پنج درصدر عالم مطالعه می کردیم...
و گریه دار تر اینکه هرچقدر درصد موجودات عالم بیشتر میشه اطلاعات ما ازشون کم تر میشه!!!(یعنی به ترتیب بیشترین اطلاعات رو از مواد معمولی که برامون شناخته شده است ، بعد یه خورده از ماده تاریک و عملا صفر اندازه از انرژی تاریک در اختیار داریم...!!!)
حالا به طور گذری بخوام بگم ماده تاریک چیه ، باید بگم واقعا نمیدونیم.اما تاثیر گرانشیش خیلی مهمه که اونو میدونیم!ماده تاریک ، از همون زمان بیگ بنگ به وجود اومده ، به هیچوجه روی نور تاثیر نمیذاره و این خیلی بده چون سخت میکنه آشکار کردنش رو و تابش هم از خودش نمیده!!!اصلا یه موجودیه!
یه ماده بسیار تنبلی هست که نه شتاب زیاد میگیره نه دوست داره حرکت کنه.فقط یه کار مثبت توی زندگیش میکنه و اون تاثیر مهمی هست که روی ماده میذاره.ما اگه یه سری ماده بندازیم توی اتاق و درش رو ببندیم ، مدت زیادی طول میکشه که این مواد همدیگه رو جذب بکنند و یه جا جمع بشند.اما اگه توی اتاق ماده تاریک بندازیم خیلی سریع این مواد رو کنار هم جمع میکنه.یعنی کار ماده تاریک جمع کردن مواد کنار یکدیگر هست.تشکیل کهکشان ها هم برای همین بوده.یه سری گاز و ستاره و اینا که میدونیم چی هستند(خدا رو شکر!!!) دور از هم بوده اند.بعد یه نقطه هایی که بهشون گره میگن ، ماده تاریک زیاد بوده ، برای همین ماده تاریک زورش رسیده و همه ی مواد رو در یه نقطه جمع کرده و اسمش هست کهکشان.شکل زیر:
http://zebu.uoregon.edu/2002/ph123/images/dmsim.gif (http://zebu.uoregon.edu/2002/ph123/images/dmsim.gif)
و اینکه الان هم دور همه ی کهکشان ها ماده تاریک وجود داره و مانع از فروپاشی اون میشه.در واقع شکل واقعی کهکشان اینه:
http://pandax.physics.sjtu.edu.cn/wp-content/uploads/2012/01/darkmatter.jpeg (http://pandax.physics.sjtu.edu.cn/wp-content/uploads/2012/01/darkmatter.jpeg)
یعنی در واقعیت مرز کهکشان رو ماده تاریک دورش جمع میکنه ، ماده تاریکی که اگه نباشه همه کهکشان از هم میپاشه...(البته توی عکس ماده تاریک رو ناچارا سیاه نشون میدن ولی در واقع نامرئی هست از همه نظر!(نه تابش ماکرو ویو نه رادیویی نه فروسرخ ، هیچی ، هیچی ، هیچی به معنای واقعی!ما فقط تاثیرش رو میدونیم(اون هم تا یه حدی) و هیچ چیز دیگه ای از ماهیتش نمیدونیم.قابل توجه دوستانی که میگن فیزیک تموم میشه توی چند سال آینده ، این دوستان کلا بی خبر هستند از این داستان عظیم!))
ممنون از توضیحتون، حالا من از شما یه سوال دارم، ماده تاریک با ماده تاریک فرق داره؟ ینی ماده تاریکی که ما داریم با ماده تاریکی که تو آندرومداس فرق داره؟ خصوصیاتش، شکلش، سنش، کارش، کلهم جمیعا این ماده تاریک با اون ماده تاریکی که هر جفتشونم بعد بیگ بنگ به وجود اومدن فرق داره؟ یا نه... همشون یکین! یک شکلن، خصوصیاتشون یکیه، تولدشون یه زمانه؟
galaxy 1996
08-16-2013, 03:56 PM
ممنون از توضیحتون، حالا من از شما یه سوال دارم، ماده تاریک با ماده تاریک فرق داره؟ ینی ماده تاریکی که ما داریم با ماده تاریکی که تو آندرومداس فرق داره؟ خصوصیاتش، شکلش، سنش، کارش، کلهم جمیعا این ماده تاریک با اون ماده تاریکی که هر جفتشونم بعد بیگ بنگ به وجود اومدن فرق داره؟ یا نه... همشون یکین! یک شکلن، خصوصیاتشون یکیه، تولدشون یه زمانه؟
ماده تاریک ها در کل یکی هستند ولی اگه ریز بشیم میتونیم به ماده تاریک سرد و گرم تقسیم بندیشون بکنیم.که خیلی هم به ماهتشون ربط نداره و درمورد کاری هست که می کنند.در کل جواب سوالتون این هست که هیچ فرقی ندارند یا اگه دارند ما هیچی نمیدونیم...سن همشون هم هم سن عالمه.البته شکل درباره ماده تاریک اصلا نمیشه تعریف کرد.(وقتی یه چیز رو نمیتونیم ببینیم چطور شکل بهش اختصاص بدیم؟)
در ضمن باید بگم این dark بعد از mater به معنی سیاه بودن نیست ، به معنی تاریک بودنه!یعنی اینکه برامون روشن نیست چی هست!واقعا همینطوره!شاید اگه یه روز بفهمیم چی هست اسمش رو بزاریم ماده روشن!
Mahdieh. GH
08-16-2013, 06:41 PM
جدا؟!
خوب مبنا چی بوده؟
اونطور که ما توی کیهانشناسی خوندیم ، دوره ای که ماده تاریک فعالیت میکنه و ستاره ها رو دور هم جمع می کنه و کهکشان به شکل امروزی در میاد حدود یک میلیارد سال پس از بیگ بنگ هست.
با این حساب کهکشان های اولیه حدود 12.7 میلیارد سال سن دارند.اما آیا کهکشان ما جزو این پیر ترین هاست؟!
ولی اگه قرار باشه همون داستان قدیمی ترین جرمی که توی کهکشان وجود داره باشه ، اصلا داستان خیلی با این چیزا متفاوته!سن کهکشان کاملا مساوی سن جهان در میاد ، چون قدیمی ترین چیزی که توی کهکشانه ماده تاریکه.
اصل موضوع سر اینه که چه زمانی رو به تشکیل کهشکان نسبت میدن.(لحظه جمع شدن ستاره ها ، سن قدیمی ترین جرم کهکشان و...؟!)این خیلی خوبه مشخص بشه.
ویرایش:وای!!!الان پست قبلم رو دیدم!!! گفتم یک میلیار سال پیش!!!(باید می گفتم پس از بیگ بنگ!!!معذرت!!!)
مچکر خیلی زحمت کشیدید.
فکر می کنم حالت پایدار بود که نمیتونست تابش زمینه رو توجیه کنه.
البته واینبرگ خیلی روی اون بحث تورم(اولین حالتی که گفتید) مانور میده ولی باز هم نمیتونه تابش رو توجیه کنه!
در کل خیلی این مدل ها رو درست نمیدونم(با اطلاعاتی که الان دارم) و استنباطم اینه که همون مهبانگ بهترین نظریه است هنوز...
اما از صحبت هایی که کردید متوجه شدم که سن کهکشان رو به ستاره هاش نسبت میدن
اما
مگه اینطور نیست که مرز کهکشان ها رو ماده تاریک دورشون مشخص میکنه؟(ازین موضوع کاملا مطمئنم ، Sure!)
پس این بی انصافی نیست ماده تاریک رو آدم حساب نکنیم؟!
یا شاید شما حساب کردید من متوجه نشدم!:دی
ماده تاریک ها در کل یکی هستند ولی اگه ریز بشیم میتونیم به ماده تاریک سرد و گرم تقسیم بندیشون بکنیم.که خیلی هم به ماهتشون ربط نداره و درمورد کاری هست که می کنند.در کل جواب سوالتون این هست که هیچ فرقی ندارند یا اگه دارند ما هیچی نمیدونیم...سن همشون هم هم سن عالمه.البته شکل درباره ماده تاریک اصلا نمیشه تعریف کرد.(وقتی یه چیز رو نمیتونیم ببینیم چطور شکل بهش اختصاص بدیم؟)
در ضمن باید بگم این dark بعد از mater به معنی سیاه بودن نیست ، به معنی تاریک بودنه!یعنی اینکه برامون روشن نیست چی هست!واقعا همینطوره!شاید اگه یه روز بفهمیم چی هست اسمش رو بزاریم ماده روشن!
خوب من حالا هدفمو از این سوال و نظر خودمو الان بهتون میگم:
خوب درباره ی اولین صورتی:دی : شما با قدیمی ترین چیزی که تو کهکشانه چیکار داری؟ خوب یه راه حل خوب داریم واسه تخمین سن کهکشان اونم از رو رنگشه و زمانی که کهکشان اجرامش باعث به وجود اومدنش شدن، که اگه بخوایم به ماده تاریک ربط بدیم که از اون سنی هم که من برای راه شیری گفتم پیر تر میشه! :)
دومین صورتی: مرز کهکشان ها رو ماده تاریک دورشون مشخص میکنه... اما مرز چیشونو؟ مرز اینکه کهکشان راه شیریو مثلا از آندرومدا جدا میکنه و این که بی انصافیه یا با انصافیه رو تو سومین صورتی میگم:
سومین صورتی: سن همه ی ماده تاریکا هم سن عالمه هیچ کدوم باهم بنابر دانش بشر فرقی ندارن!!!! پس آقای گلکسی وقتی همشون هم سنن شما چه طور میخوای سن کهکشانو به ماده تاریکش ربط بدی؟ اینطوری همه ی کهکشان ها دارای ماده تاریک هایی با یک سن و یکسان هستند، اگه بخوایم سن کهکشانو به ماده تاریکش ربط بدیم، به این نتیجه میرسیم که همه ی کهکشان ها از آندرومدا گرفته تا راه شیری و جوان ترین و پیر ترین کهکشان ها همسن میشن و همشون هم سن عالم میشن!
خوب این نظر من بود، حالا اگه با جایی مخالفید ممنون میشم بگید که دوباره سرش به نتیجه برسیم و اگر هم با من موافقید که خوب دیگه هیچی:have a nice day:
narcissus flower
08-17-2013, 01:55 AM
دوستان عزیز برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ماده ی تاریک و بحث درباره اش به به تاپیک ماده تاریک (http://forum.avastarco.com/forum/showthread.php?1187-ماده-تاریک) مراجعه بفرمایید
Naruto Sh
02-24-2014, 10:35 AM
کهکشانی که از همه به ما نزدیکتر است ابر بزرگ ماژالان است که فاصله آن کمتر از 150000 سال نوری است و با چشم برهنه در صورت فلکی ماهی طلایی نزدیک به قطب جنوب سماوی دیده میشود . از لحاظ شکل یک بیضوی نا منتظم است . ابعاد آن به چشم در حدود 12 درجه در 4 درجه است . در واقع طول قطر بزرگ آن 30000 سال نوری است .
ابر بزرگ ماژالان حاوی اجرام جالب توجه زیادی است . از آن جمله در حدود 1500 متغیر قیفاووسی ، بیش از 100 چشمه قوی و مجزای رادیویی و نیز سحابی بزرگ حلقه زده که نام دیگرش 30-ماهی طلایی است قابل توجه است . 30-ماهی طلایی بزرگترین سحابی گازی و بسیار بزرگتر از سحابی جبار است و اگر این سحابی در کهکشان راه شیری قرار داشت و به جای موقعیت کنونی سحابی جبار بود ، 30 برابر روشنتر از شعرای یمانی به نظر میرسید .
ستاره-s ماهی طلایی در ابر بزرگ ماژالان بی شک درخشانترین ستاره شناخته شده و یکی از ستارگان موسوم به متغیرهای نامنظم است . این ستاره به هنگام حداکثر روشنی 600000 بار و بنا به بعضی از محاسبات 2000000 بار پر نورتر از خورشید است . ابر بزرگ ماژالان با سرعتی بیش از 250 کیلومتر در ثانیه از ما دور میشود .
CosMos Beta
04-06-2016, 02:15 AM
سلام بر دوستان عزیز
گفته شده که روزی کهکشان راه شیری و آندرومدا با هم برخورد میکنند و نتیجه برخوردشون یک کهکشان بیضوی میباشد. آیا این گفته صحت داره؟؟؟؟؟؟
از کجا حدس میزنن که ممکنه حاصل برخورد یک کهکشان بیضوی باشه؟؟؟؟؟؟؟
اگه واقعا این گفته یا نظریه صحت داشته باشه نتیجه برخورد تمام کهکشانهای مارپیچی یک کهکشان بیضوی میشه یا فقط از برخورد راه شیری و آندرومدا کهکشان بیضوی بوجود میاد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
رامین
05-24-2017, 12:40 PM
باسلام
این سوال را چند روز پیش مطرح کردم ولی متاسفانه مدیریت سایت سوال منو انعکاس نداد. شاید به دلیل بی اهمیت بودنش بود. سوال را دو باره مطرح میکنم . با توجه به اینکه تا کنون عکسهای زیادی از کهکشانهای مختلف انتشار پیدا کرده ،چرا هیچ عکسی از مرکز کهکشان خودمون (راه شیری) وجود نداره؟
رضا طامهری
05-25-2017, 09:12 AM
باسلام
این سوال را چند روز پیش مطرح کردم ولی متاسفانه مدیریت سایت سوال منو انعکاس نداد. شاید به دلیل بی اهمیت بودنش بود. سوال را دو باره مطرح میکنم . با توجه به اینکه تا کنون عکسهای زیادی از کهکشانهای مختلف انتشار پیدا کرده ،چرا هیچ عکسی از مرکز کهکشان خودمون (راه شیری) وجود نداره؟
سلام
میشه اینجور نقل کرد که فرض کنید ما درون یک خانه هستیم
مطمئنا وقتی شما درون خانه هستید نمیتوانید عکسی از بالای خانه داشته باشید
البته کهکشان راه شیری یک دیسک کاملاً تخت نیست
اصطلاحا ب شکل یک نعلبکی است و ما تقریبا در نزدیکی لبه آن نعلبکی قرار داریم
رامین
05-27-2017, 07:42 AM
سلام
میشه اینجور نقل کرد که فرض کنید ما درون یک خانه هستیم
مطمئنا وقتی شما درون خانه هستید نمیتوانید عکسی از بالای خانه داشته باشید
البته کهکشان راه شیری یک دیسک کاملاً تخت نیست
اصطلاحا ب شکل یک نعلبکی است و ما تقریبا در نزدیکی لبه آن نعلبکی قرار داریم
باعرض سلام خدمت آقای رضا طامهری
جواب شما درست به نظر نمی رسه. چون این خانه ای که شما مثال زدید اگر شفاف باشه یا مثلا جنس اون از شیشه باشه، برای دیدن مرکز یا تمام ابعاد خانه، دیگه احتیاجی نیست از بیرون خانه اونو تماشا کنیم. در مورد کهکشان ما هم همینطوره. شاید عدم رویت مرکز کهکشان به علت فراوانی بسیار زیاد ستاره های مابین زمین و مرکز کهکشان باشه.
علی بیگتاشی
07-19-2017, 07:23 PM
کهکشانهای بیضوی:
بیش از نیمی از کهکشانهای کیهان، توپهایی از ستارههای پیر، بدون هیچ بازوی مارپیچی یا قرص مشخصی هستند. بیضویها گاز و غبار بسیار کمی دارند و تقریباً ستارهای در آنها متولد نمیشود جرم آنها بسیار گوناگون است. برخی از کوچکترین و بزرگترین کهکشانها، بیضویاند.بیضویها با حرفE ، که در مقابل آن از صفر تا هفت قرارمیگیرد، دستهبندی میشوند.
کهکشانهای مارپیچی:
کهکشانهایی مانند راهشیری (البته راهشیری مارپیچی- میلهای است) ، شکل مارپیچی، مانند چرخِگاری یا
فرفره دارند.در این کهکشانها مرکز بیضوی شامل ستارههای پیر با قرص تختی از ستارههاست که دو یا چند بازو را تشکیل میدهند. بازوها محل ستارههای جوان و سحابی و گاز و غبارهای درخشاناند. مارپیچیها با حرف S ، که به دنبال آن حرف کوچکی مانند a,b,c,d میآید، دستهبندی میشوند. حدود یکسوم کهکشان-ها مارپیچی یا مارپیچی- میلهای هستند.
کهکشانهای مارپیچی- میلهای:
گونهی خاصی از کهکشانهای مارپیچی، جداگانه دستهبندی میشوند. در این دسته، میلهای از مرکز کهکشان-ها، از هر دو طرف خارج میشود. میله جرم صلبی نیست و از ستارههای در حال حرکت تشکیل شدهاست.به علاوه، ممکن است تجمع موقتی از ستارهها باشد، نه بخش دائمی از کهکشان. مارپیچی- میلهایها با حروف SB ، که به دنبال آنها حروف کوچک a,b,c یاd میآید، مشخص میشوند و مانند مارپیچیهای عادی فشردگی بازوها و اندازهی هسته را مشخص میکنند. راهشیری نیز کهکشانی مارپیچی- میلهای است.
کهکشانهای نامنظم:
برخی از کهکشانها در دستهی بیضوی، مارپیچی و مارپیچی- میلهای قرار نمیگیرند. کهکشانهای نامنظم (Irr) هیچ شکل مشخصی ندارند و حاوی گاز و غبار زیادی هستند.
علی بیگتاشی
07-19-2017, 07:27 PM
به دلیل گرد و غبار بازوی قوس که در مقابل بازوی جبار قرار دارد فقط امواج رادیویی می توانند از این گردو غبار ها عبور کنند.
علی بیگتاشی
07-20-2017, 08:15 AM
سلام آقای رامین همین طور که میدونید ما در بازوی جبار کهکشان راه شیری قرار داریم و رو به روی ما بازوی قوس قرار دارد که مملو از کرد و غبار است(منظور از گرد و غبار همان گاز ها و... است) بنابراین تلسکوپ های ما به مرکز کهشان دسترسی ندارند و فقط با استفاده از تلسکوپ های رادیویی می توان تصویر نامشخصی گرفت البته شاید در آینده با کنار رفتن بازوی قوس مرکز کهکشان دیده شود.جایگاه بازوی قوس6909
رامین
08-10-2017, 08:01 AM
باسلام خدمت دوستان.
سوالی دارم که مربوط به این بخش نمیشه،ولی اگه دوستان اطلاعاتی در این مورد دارند راهنمائی کنند.قبلا شبها ماهواره هائی رو مشاهده میکردم که با سرعت بالا تردد میکردند و به دلیل عدم انعکاس نور خورشید پس از چند ثانیه در زاویه ای مشخص ناپدید می شدند. ولی چند شبه در آسمان، نقاط نورانی مثل ستاره و با نوری یکنواخت و در ارتفاع بسیار بالا از شمال به جنوب و برعکس و با سرعتی نه چندان زیاد در ترددند.در عرض یک ساعتی که نگاه کردم چندین مورد را تماشا کردم. با دوربین دو چشمی هم تا جائیی که امکان داشت ردشونو گرفتم ولی مثل ماهواره ها بعد از چند ثانیه ناپدید نمی شدند. باتشکر
علی بیگتاشی
08-15-2017, 03:23 PM
باسلام خدمت دوستان.
سوالی دارم که مربوط به این بخش نمیشه،ولی اگه دوستان اطلاعاتی در این مورد دارند راهنمائی کنند.قبلا شبها ماهواره هائی رو مشاهده میکردم که با سرعت بالا تردد میکردند و به دلیل عدم انعکاس نور خورشید پس از چند ثانیه در زاویه ای مشخص ناپدید می شدند. ولی چند شبه در آسمان، نقاط نورانی مثل ستاره و با نوری یکنواخت و در ارتفاع بسیار بالا از شمال به جنوب و برعکس و با سرعتی نه چندان زیاد در ترددند.در عرض یک ساعتی که نگاه کردم چندین مورد را تماشا کردم. با دوربین دو چشمی هم تا جائیی که امکان داشت ردشونو گرفتم ولی مثل ماهواره ها بعد از چند ثانیه ناپدید نمی شدند. باتشکر
ببخشید منظورتون از ماهواره چی هست دقیقا:39::39:
رامین
08-31-2017, 08:23 AM
ببخشید منظورتون از ماهواره چی هست دقیقا:39::39:
باسلام. برخی از ماهواره ها که در شبانه روز چندین بار به دور زمین می چرخند،بعد از غروب آفتاب به دلیل انعکاس نور خورشید با چشم غیر مسلح هم دیده می شند.البته به اندازه یک ستاره نسبتا پر نور و با سرعت نسبتا زیاد به مدت چندین ثانیه دیده میشند.
علی بیگتاشی
09-07-2017, 07:34 AM
خوب آقای رامین من که تا به حال چنین چیزی نشنیده بودم که ماهواره ها از روی زمین این جوری دیده بشن.
من هم یه سوال دارم دقیقا جریان این صدای بوق عجیبی که تو آستارا و چند کشور دیگه شنیده شد چیه حتی تو شهر ما دوشنبه همین صدا حدودا ساعت 5 صبح به اندازه یک ثانیه شنیده شد بنده خودم هم شنیدم ولی فکر کردم خیالاتی شدم ولی صبح روز بعد متوجه شدم که دیگران هم این صدا رو شنیدن:13::13::13:
می گم نکنه کار آدم فضایی ها باشه::o_o::o_o::o_o::o_o:
رامین
09-10-2017, 12:59 PM
خوب آقای رامین من که تا به حال چنین چیزی نشنیده بودم که ماهواره ها از روی زمین این جوری دیده بشن.
من هم یه سوال دارم دقیقا جریان این صدای بوق عجیبی که تو آستارا و چند کشور دیگه شنیده شد چیه حتی تو شهر ما دوشنبه همین صدا حدودا ساعت 5 صبح به اندازه یک ثانیه شنیده شد بنده خودم هم شنیدم ولی فکر کردم خیالاتی شدم ولی صبح روز بعد متوجه شدم که دیگران هم این صدا رو شنیدن:13::13::13:
می گم نکنه کار آدم فضایی ها باشه::o_o::o_o::o_o::o_o:
باسلام خدمت علی آقا
من خودم چندین بار مشاهده کردم. این نوع ماهواره ها از نوعی هستند که در شبانه روز چندین بار به دور زمین می چرخند.از نوع ماهواره های ثابت نیستند.اگه من اشتباه می کنم لطفا سایر دوستان که اطلاعات بیشتری دارند راهنمائی کنند.من در شهرستان اردبیل هستم و صدای بوقی تا بحال نشنیدم.ولی نمیشه هر پدیده ناشناخته ای رو به بشقاب پرنده ها نسبت داد.در مورد بشقاب پرنده ها کتاب -- آنسوی فضا-- را حتما مطالعه کنید. باتشکر
mohsen4465
12-17-2017, 08:52 AM
باسلام خدمت دوستان.
سوالی دارم که مربوط به این بخش نمیشه،ولی اگه دوستان اطلاعاتی در این مورد دارند راهنمائی کنند.قبلا شبها ماهواره هائی رو مشاهده میکردم که با سرعت بالا تردد میکردند و به دلیل عدم انعکاس نور خورشید پس از چند ثانیه در زاویه ای مشخص ناپدید می شدند. ولی چند شبه در آسمان، نقاط نورانی مثل ستاره و با نوری یکنواخت و در ارتفاع بسیار بالا از شمال به جنوب و برعکس و با سرعتی نه چندان زیاد در ترددند.در عرض یک ساعتی که نگاه کردم چندین مورد را تماشا کردم. با دوربین دو چشمی هم تا جائیی که امکان داشت ردشونو گرفتم ولی مثل ماهواره ها بعد از چند ثانیه ناپدید نمی شدند. باتشکر
همه ماهواره ها بعد از چند ثانیه ناپدید نمیشن. معمولاً وقتی وارد سایه زمین میشن ناپدید میشن انواع دیگری مثل ایریدیوم ها در حد یکی دو ثانیه درخش فوق العاده درخشانی دارن و بعد کم فروغ و حتی ناپدید میشن.
erosin
01-07-2018, 11:31 AM
عالی بود ممنون
bakhshifatemeh
08-08-2018, 05:30 PM
واقعا اطلاعات جالبی بود
ariankavosush
08-11-2018, 06:01 PM
به نظر من سیاره زحل از همه قشنگ تره
aliasghar73
09-10-2018, 05:51 PM
اسم سایت منم کارینا هست . اسم یه سحابی روش گذاشتم . :thanks:
meloody98
09-14-2018, 11:08 PM
مثل همیشه عالی
mehdi.acaweb
09-23-2018, 02:51 PM
مقالات و مطالب آموزشی مفیدی درباره کهکشان ها و ستاره ها در این بخش قرار دادید . واقعا برای خودشون دنیایی هستن غیر قابل توصیف .
ممنون.
draskarzadeh
10-01-2018, 12:20 AM
کهکشان هااااا،موضوع مورد علاقه ی من:109:
satex
11-19-2018, 03:00 PM
ممنون بابت اطلاعات جالب که قرار دادین خیلی عالی بود موفق باشید
Alidabirirad
12-15-2018, 11:22 PM
جهان پر از کهکشان است و دورترین آنها با ۹۰ درصد سرعت نور درحال دور شدن از ماست. میلیاردها سال بعد مناطق تشکیل ستارگان به طور کامل خاموش، و جهان به گورستانی از کهکشانهای پیر و قرمز تبدیل خواهد شد.
صنعت وهنر تجسم
12-16-2018, 05:01 PM
اگه کهکشان هارو معرفی کنید که عالی میشه؟
صنعت و هنر تجسم (http://www.tajasom.ir)
novingate
12-29-2018, 04:43 PM
بیگ بنگ: رایج ترین دسته بندی موجود برای کهکشان ها توسط ادوین هابل انجام و توسط ستاره شناس جرارد واکولورس بازبینی شده است. این دسته بندی از سه گروه اصلی تشکیل شده و با توجه به ویژگی های جزئی کهکشان ها(مانند وسعت مارپیچ ها، اندازه و طول میله های ستاره ای، اندازه منحنی های ستاره ای در کهکشان ها) به زیر مجموعه های کوچکتر تقسیم می شوند. در عصر مشاهدات چند طول موجی، این زیر مجموعه ها مشتمل بر نشانه هایی برای هر یک از ویژگی ها نسبت به تشکیل ستاره در یک کهکشان و طول عمر ستاره های آن تعیین می شوند.
behnam.m126
12-31-2018, 10:43 AM
با سلام
ممنون از مطالب خوب سایتتون
من میخواستم یه توضیحی درباره انکودر که یک دستگاهی است و برای تعیین و اندازه گیری دقت و سرعت در موتورها استفاده میشه بدم.
انکودر چیست؟
انکودر یکی از تجهیزات الکترومکانیکی است. از جمله کاربردهای انکودر در صنعت و کارخانجات میتوان به استفاده از آن در کارخانجات فولاد، دستگاههای نساجی، دستگاههای برش چوب و CNC، دستگاههای تولید کاشی و سرامیک و کارخانجات سیمان اشاره کرد. از انکودر در انواع پروژههای تحقیقاتی نیز استفاده میشود.
در اتوماسیون صنعتی از انواع انکودر یا اینکودر (Encoder) استفادههای بسیاری میشود و این تجهیز در اتوماسیون مهم است و در صنایع بستهبندی و دستگاههای صنعتی که نیاز به اندازه گیری سرعت و موقعیت است از انکودرهای مختلفی استفاده میشود.
انواع انکودر از لحاظ مدار داخلی به انواع زیر تقسیمبندی میشود:
انکودر افزایشی قابل پروگرام
انکودر مطلق
انکودر خطی
انکودر نوری
انکودر مغناطیسی
اگر هم سوالی در مورد متن بالا داشتین ، می تونین در پاسخ به همین تاپیک بگین
یا برای دریافت اطلاعات بیشتر به سایت https://peymanelc.com/محصولات-product/اینکودر.html (https://peymanelc.com/%D9%85%D8%AD%D8%B5%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA-product/%D8%A7%DB%8C%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%B1.html) مراجعه کنین.
bgheimat
03-13-2019, 12:22 PM
ممنون از مطالب خوبتون
vBulletin® v4.2.3, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.