7 دقیقه دهشت! (ویدئویی جالب از خطرات لحظه فرود کیوراسیتی)
http://up.avastarco.com/images/izv31s8ejl61fl6ob9p.jpg
لینک ویدئو: http://go.nasa.gov/Q4b35n (میتونید دنلود کنین)
http://up.avastarco.com/images/fprv8...5n3s_thumb.jpg
http://up.avastarco.com/images/kz3yn...6w29_thumb.jpg
http://up.avastarco.com/images/gbdan...q8qk_thumb.jpg
- فضاپیما از لبه اتمسفر تا سطح مریخ را فقط در عرض 7 دقیقه طی میکنه، این در حالیه که زمان لازم برای رسیدن سیگنال از فضاپیما به زمین چیزی حدود 14 دقیقه ست؛ بنابراین لحظه ای که سیگنال به زمین میرسه در واقعیت ممکنه مریخ نورد دچار حادثه شده باشه و یا شاید هم فرود اومده باشه؛ از اون اتفاق 7 دقیقه گذشته.
- فضاپیما فقط 7 دقیقه وقت داره تا سرعتش رو از حدود 30000 مایل در ساعت به 0 برسونه اونهم کاملاً توسط خودش! فقط کافیه تا یکی از مراحل کمی دچار اشکال بشه تا بازی تموم بشه.
- شدت برخورد با اتمسفر چنان بالاست که در همون لحظات اولیه دمای سپر حرارتی به دمایی معادل سطح خورشید میرسه (1600 درجه).
- در چنین سرعت ورود زیادی فضاپیما باید بتونه مثل یک هواپیما مسیر خودش رو تنظیم و کنترل کنه تا بتونه در نقطه ی کوچکی که مشخص شده فرود بیاد. این سختترین مرحله از کاره که تابحال در مریخ انجام نشده.
- اتمسفر مریخ 100 بار رقیقتر از اتمسفر زمینه؛ رقیقتر از اون که بتونه کار فرود رو بتنهایی تموم کنه. سرعت سفینه همچنان بالای 1000 مایل در ساعته. بنابراین باید از چتر استفاده کرد.
- این چتر بزرگترین و مستحکمترین چتر مافوق صوتیه که تابحال ساخته شده. اون باید در مقابل 65000 پوند نیرو مقاومت کنه. حتی خود چتر بتنهایی 100 پوند وزن داره.
- در مرحله بعد میبایستی سپر حرارتی جدا بشه. این مثل درپوش لنز جلوی دید رادار فضاپیما رو میگیره. رادار میبایستی بتونه ارتفاع دقیق و سرعت دقیق سفینه رو حساب کنه، در غیر اینصورت کل پروسه فرود مختل میشه.
- این چتر بزرگ و غول پیکر سرعت سفینه رو به حدود 200 مایل در ساعت میرسونه. هنوز برای فرود کافی نیست؛ بنابراین چاره ای نمیمونه جز اینکه جداش کنیم! ...و با راکت فرود بیایم.
- بعد از روشن شدن راکت ها باید کاری انجام بدیم وگرنه با خود چتر برخورد میکنیم! بنابراین بهترین کار اینه که سفینه کمی به پهلو کج بشه.
- باید سرعت های افقی و عمودی سفینه خنثی بشه تا بتونیم توسط رادار سطح مریخ رو ببینیم و به آرومی به سمت محل فرود حرکت کنیم. دقیقاً کنار یک کوه 6 کیلومتری.
- فرود اومدن با راکت بر روی سطح مریخ باعث بلند شدن گرد و خاک میشه که میتونه باعث آلوده شدن و آسیب رسیدن به تجهیزات سفینه بشه. ما این مشکل رو با جرثقیل هوایی حل کردیم.
- 20 متر بالاتر از سطح مریخ نورد توسط کابل هایی 21 فوتی به پایین میره، تا روی چرخ هاش قرار بگیره.
- روی سطح خطر برخورد بین جرثقیل هوایی با مریخ نورد وجود داره. بنابراین کابل ها بایستی به موقع جدا بشن تا جرثقیل از مریخ نورد دور بشه.
بزرگترین ها را به مبارزه میطلبیم
(مطلب از روی ویدئو بصورت مفهومی نوت برداری شده - ترجمه دقیق نیست)
مصاحبه خواندنی پوریا ناظمی با دکتر فیروز نادری درباره کنجکاوی
در فاصله 10 روز مانده به فرود آزمایشگاه علمی مریخ روی سطح سیاره، مصاحبه پوریا ناظمی با دکتر فیروز نادری، از مدیران ارشد ناسا را بخوانید:
قسمتهایی از این مصاحبه:
نقل قول:
فرود کنجکاوی به وقت کالیفرنیا (پاسیفیک) ساعت ۲۲ و ۳۱ دقیقه و ۴۳ ثانیه روز یکشنبه شب ۵ آگوست ۲۰۱۲ خواهد بود که معادل ساعت ۱۰:۰۱ دقیقه صبح روز دوشنبه به وقت مرکزی ایران است. طبق معمول فضا پیما با سرعت بسیار زیاد وارد فضای مریخ میشود. این سرعت ۲۱ هزار کیلومتر بر ساعت است. البته وقتی میگوییم وارد فضای مریخ میشود، عملاً دروازه ای وجود ندارد که این ورود را مشخص کند. طبق تعاریف موجود، شعاعی از مرکز مریخ به بیرون را محدوده مریخ و مرز فضا میدانیم. این ارتفاع در حدود ۱۲۵ کیلومتری سطح استاندارد مریخ با فرض اینکه مریخ را کره متقارن و یک دست فرض کنیم تعیین شده است. جرم مریخ نورد در هنگام ورود به این مرز ۳۰۰۰ کیلوگرم است. میبینید که ۳۰۰۰ کیلوگرم و سرعت ۲۱ هزار کیلومتر در ساعت انرژی جنبشی عجیب و غریبی را به وجود میآورد. کار ما این است که این انرژی جنبشی را به آرامی کاهش دهیم تا محموله بتواند به راحتی روی مریخ بنشیند. این بزرگترین جرمی است که تا الآن وارد مریخ کردهایم. جرم چیزی که در نهایت فرود میآید نزدیک ۱۰۰۰ کیلوگرم است. جرم هر یک از مریخ نوردهای دوقلو، کمتر از ۲۰۰ کیلوگرم بود و میبینید که جرم محموله نهایی در این مورد حدود ۵ برابر اسپریت و اپورچینوتی است.
نقل قول:
ما در کل حدود ۷۷ سیستم دارای چاشنی خودکار در این سفینه داریم. برای مثال زمانی که میگوییم سپر حرارتی جدا میشود یا وزنهها پرتاب میشوند و یا طنابها بریده میشوند، برای هر کدام از اینها باید یک عملی انجام شود. مثلاً باید پیچ و مهره ای منفجر شود تا چیزی را از چیزی جدا کند یا چیزی مثل یک ساطور آزاد شود که طنابها را قطع کند. هر کدام از اینها یک چاشنی اتوماتیک یا پایروتکنیک لازم دارد که ۷۷ تا از اینها هست که لازم است به طور دقیق اتفاق بیفتد.
مصاحبه کامل را در سایت پوریا ناظمی بخوانید: