برای اشنایی با انوا فیلترها به این سایت شرت مراجعه کنید و با انواع فیلترها البته کامل نیست ولی خوبه آشنا بشید و مشخصاتشو ببیند.
حتما تا اخرشو ببینید.
http://www.lumicon.com/astronomy-accessories.php?cid=1
نمایش نسخه قابل چاپ
برای اشنایی با انوا فیلترها به این سایت شرت مراجعه کنید و با انواع فیلترها البته کامل نیست ولی خوبه آشنا بشید و مشخصاتشو ببیند.
حتما تا اخرشو ببینید.
http://www.lumicon.com/astronomy-accessories.php?cid=1
زیبایی های آسمان شب
چند شب حدودای ساعت 2 بامداد بود خوابم نمی برد یه سری رفتم توی حیاط و چشمم ناخودآگاه به صورت فلکی جبار خورد کمی سرم رو بالاتر آوردم حدودای سمت الراس اونجا هم خوشه هم داشت خود نمایی می کرد، دوربین و سه پایه رو آوردم و چند شات از 2 ام معرف این شبها یعنی M42 (سحابی اوریون یا سحابی جبار) و M45 (خوشه ی پروین) ثبت کردم، درسته که خیلی خوب نشده اما فکر کنم برای شروع بد نباشه.
اینهم شرح مختصری از:
سحابی اوریون یا سحابی جبار
بین ابط الجوزا و رجل الجبار سه ستارهاست، سه ستاره از قدر دوم به فاصله مساوی از هم که کمربند جبار را مشخص میسازد. شئی بسیار قابل توجهی در شمشیر جبار وجود دارد. در آن جا چشم برهنه ستاره محو ابر مانندی را مشاهده میکند. مطالعه دقیق تر نشان میدهد که این جسم سحابی جبار است: توده عظیمی از گاز و غبار که در حالت انگیزش دائمی است و جرم آن به ۱۰۰۰۰ برابر خورشید برآورد میشود. این سحابی بر اثر نور ستاره تتا - جبار که در نزدیکی مرکز این ابر وسیع قرار دارد دیده میشود.
سحابی معروف جبار روشنترین سحابی گازی در آسمان در صورت فلکی جبار قرار دارد.در شرایط خوب با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است.
در لیست مسیه ام ۴2 نامگذاری شده است. قدر تقریبی آن در حدود ۴ بوده واندازه آن نیز در حدود یک درجه است. این سحابی در واقع تکه کوچکی از یک ابربزرگ است که چند صد سال نوری اندازه آن است.بطلمیوس تیکو براهه جان بایر و گالیله از ستاره شناسانی هستند که به آن پرداخته اند فاصله این سحابی در حدود ۱۶۰۰ سال نوری است.اب عاد واقعی آن درحدود ۳۰ سال نوری است.این سحابی توسط ۴ ستاره تازه متولد شده داغ در درونش روشن شده است نام این خوشه کوچک خوشه ذوزنقه وار یا تراپزی وم (Trapezium)است.این چهار ستاره با تابش فوتونهای فرابنفش خود موجب تحریک توده گازی ودر نتیجه درخشنده شدن آن شده اند.درخشندگی روشنترین این 4 ستاره 40 برابر خورشید است.
در این سحابی ستارگان آبی وداغ بسیاری وجود دارد وتلسکوپ هابل توانسته حلقه هایی از گاز وغبار اطراف این ستارگان را آشکار کند.اندازه این حلقه ها دو برابر اندازه کنونی منظومه شمسی می باشد.این حلقه ها می توانند به سیارات فراخورشیدی تبدیل شوند.
نوع دوربین : Canon 50D * شاتر : 1.6 ثانیه * دیافراگم : F6.3 * ایزو: ISO:3200
-----------------------------------------
خوشه ی پروین:
خوشهٔ پَروین نام خوشهای در صورت فلکی گاو که به «هفت خواهران» هم مشهور است.
در لیست مسیه ام ۴۵ نامگذاری شده است.
خوشه پروین با نام عربی آن، ثریا، هم در فارسی نام برده شدهاست. در گذشته به آن هفت خواهر هم میگفتند چرا که به طور معمول فقط هفت ستاره از بیش از دویست ستاره شناخته شده آن، با چشم غیر مسلح قابل دیدن هستند و همچنین صورت فلکی خرس بزرگ یا «دب اکبر» که در برابر آن قرار میگیرد به هفت برادر معروف بودهاست.
افسانه:
شانههای گاو را خوشه پروین تشکیل میدهد. پیکر آسمانی گاو به خاطر این خوشهٔ زیبا، جلوهٔ خاصی دارد. خوشهٔ پروین، شبیه به دب اصغر ولی کوچکتر و فشردهتر از آن است که هفت ستاره در آن به وضوح دیده میشود. بر طبق اساطیر یونان، خوشهٔ پروین، هفت دختران اطلس نیرومند بودند که اوریون (صورت فلکی جبار یا شکارچی) به دنبالشان بود و برای نجات از دست وی، به صورت هفت کبوتر در آمدند.
مشخصات: قدر:۱٫۴ / مساحت: ۱۲۰ دقیقه مربع / نوع: خوشه ستارهای باز / صورت فلکی:ثور / فاصله: ۴٫۵ سال نوری
نوع دوربین : Canon 50D * شاتر : 2 ثانیه * دیافراگم : F5.6 * ایزو: ISO:1600
-----------------------------------------
هر دو عکس با لنز Sigma 70-300mm F4-5.6 DG MACRO فوکال 300mm گرفته شده است.
فکر نمیکنم تلسکوپی بیشتر از این میدان دید رو داشته باشه ( 5 پیکسل در استک کردن کراپ شده که در 4160 پیکسل اصلاً به چشم نمیاد )
تلسکوپ 8اینچ نیوتونی سری Astrograph
فاصله کانونی 800
نسبت کانونی 4
دوربین 50D مادیفای شده
حساسیت 3200 و 6400
حداکثر نوردهی به دلیل طوفان شدید ( عکس در ارتفاعات دماوند گرفته شده ) بیشتر از 30 ثانیه نبوده ( انشالله در سری بعدی تا 2 دقیقه باید بالا برم )
بدون ابزار گایدینگ
پایه EQ5 بدون گوتو
8 فریم استک شده
روش پرایم فوکوس
اصولاً آندرومدا یکم بیشتر از 1.5 درجه یعنی حدود 3 برابر ماه کامل در آسمان هست و با برای اینکه در کادر یک دوربین غیر فول فریم بیوفته به تلسکوپ با فاصله کانونی 600 نیازه ( مثل آپوهای کوتاه )
میشه در عکس به وضوح خطای کما رو در گوشه ها دید که سری بعد با استفاده از coma corrector ( اگر بتونم مشکل فوکوس باهاش رو حل کنم ) رفع میشه
متاسفانه چون هنوز HDR رو خوب یاد نگرفتم از این تکنیک استفاده نکردم تا مرکز کهکشان بهتر نمود پیدا کنه
خیلی ممنون بابت اطلاعات کامل و جامع ;)
بله در مورد بزرگ نمایی و میدان دید درست می فرمایید آندرومدا خیلی بزرگه و فقط با نسبت کانونی های کم در کانون جا میشه. یک اشتباهی کردم و تصور کردم به دلیل این که خروجی نور تلسکوپ دایره هست، تصویر هم باید دایره بشه که اشتباهه. فکر کنم به دلیل این که خروجی نور تلسکوپ از ورودی دیافراگم بزرگتره (باز اگر اشتباه میگم دوستان حرفمو اصلاح کنند). ببخشید یک سوال دیگه: لنزتون نرمال بود نه؟ و این که دیافراگم را تا آخر باز کردید نه؟ (احتمالا خطای کمای لبه هم به همین دلیله؟).
ببخشید من زیاد سوال میکنم ها! ;) یک مقدار درباره عکاسی تلسکوپی کم اطلاعم :pathead:
خواهش میکنم
در روش پرایم فوکوس از لنز استفاده نمیشه و دوربین مستقیم به تلسکوپ و صل و از تلسکوپ به عنوان یک لنز تله استفاده میشه
و در تلسکوپ های نیوتونی مخصوصاً سری های Astrograph نسبت کانوی ( مثل دیافراگم در لنز ) پایین هست
خروجی نور تلسکوپ یا لنز به دلیل کانونی شدن به صورت نقطه ای در میاد و دایره ای بودن با این معنی نیست که شما از یک تصویر دایره ای فقط یک مستطیل رو عکس میگیرید
خطای گوشه ها هم به دلیل همون نسبت کانونی پایین در تلسکوپ هست که به خطای کما یا گیسو معروفه
سلام
در عکاسی تلسکوپی اصلا لنز وجود نداره و تلسکوپ نقش لنز رو بازی می کنه.دیافراگم هم همون نسبت کانونی تلسکوپ هست و نمیشه تغییرش داد.
اما در مورد عکس ها.به نظر من ادیت هیچ کدومشون جالب نیست.آندرومدا خیلی بنفش شده.از shadow-highlight هم زیاد استفاده شده که یک کم اذیت میکنه.ادیت جبار هم خیلی غلیظه.نور ستاره ها رو هم میتونید با selective color تا حدودی کنترل کنید.استفاده از تکنیک HDR مخصوصا برای سحابی جبار میتونه خیلی خیلی مفید باشه.