عکس های نجومي جالب

[بهزاد]

سلام
مطمئنا در طول روز عکس های نجومي زیادی رو توی نت مشاهده میکنید. میتونید عکسایی که به نظرتون زیباست رو اینجا قرار بدید.

تذکر مهم:

دوستان لطف کنید یا منبع اصلی عکس و یا نام عکاس یا موسسه صاحب امتیاز عکس را ذکر کنید. انتشار عکسها بدون ذکر نام عکاس و یا آدرس منبع، از نظر اخلاقی کار درستی نیست. (مگر این که با رضایت خود عکاس باشد). لذا عکسهای بدون منبع حذف خواهند شد.

لطف کنید حتما برای عکس توضیح کوتاهی بنویسید که عکس از چه جرمی است و مشخصات آن چیست.

[Mojtaba.M]

جدید ترین تصویر از APOD

بدون شرح !

[Astronomer]

دو عكس زير از ايستگاه فضايي بين المللي توسط Don Pettit گرفته شده است.

وي افزود: "حركت مداري ما باعث ايجاد رد ستارگان شد."

عرض سلام!
البته بنده به شخصه چیزی از سیستم ماهواره ها و اینا نمیدونم ولی مکانیک حرکتشون رو که بررسی کنیم با یکسری فرض اولیه میشه به جواب هایی داد...

با توجه به لینکی که به عنوان منبع دادند متن زیر رو آووردم:

Astronaut Don Pettit has just put another wow-factor in astrophotography from the International Space Station, and provided a whole new perspective on a common but eye-catching photography technique of creating star trails. He posted two images on his Google+ page, with this description: “Star trails. I leave the shutter open for a long period, and our orbital motion makes the stars streak.” Just gorgeous.

اگر خوب به قسمتی که قرمز شده دقت کنید میبینید که این عکس تک فریمه و حرکت مداری ایستگاه این رد رو ایجاد کرده اما چطور میشه این رد رو توجیح کرد؟

ببینید ستاره ها که در جای خودشون ثابت اند و اگر شما در فضا ساکن باشید و شاتر رو باز بگذارید همیشه به صورت نقطه ای ثبت میشن (اصلا زمین رو در نظر نگیرید اصلا وجود نداره)
مرحله بعد این هست که با سرعتی خطی جابجا بشید و شاتر رو باز بگذارید... چون ستاره ها در بینهایتند و شما در یک بازه کوتاه عکاسی میکنید و مسیر زیادی نسبت به فاصله ستاره ها طی نمیکنید باز هم ستاره ها ثابت خواهند بود.
یک گام فراتر این که شما در جای خودتون ایستادید و شاتر رو باز گذاشتید و بدور خودتون میچرخید! خوب ستاره ها مطمئنا رد ایجاد میکنند اما مکانیزمش چطوریه؟ ستارههایی که در صفحه دوران شما قرار دارند به شدت رد میندازن ولی ستاره هایی که عمود بر صفحه دوران شما هستند نقطه ای میمانند و ستاره های بینابینی هم ردی متناسب با زاویه ای که از صفحه دوران شما دارند ایجاد خواهند کرد.

حالا دوربین رو با فاصله ای از مرکز دوران دور کنید مثلا دوربین رو بدستتون بگیرید و دستتون که کاملا کشیده هست رو بچرخونید باز هم کاملا مشابه دفعه قبل هست.

و مرحله آخر اینکه شما دارید دور خودتون میچرخید و دوربین از شما فاصله داره و همچنین دوربین رو هم سر جای خدش میچرخونید! اگر دوربین رو خلاف جهت چرخشتون و با همون سرعت زاویه ای بچرخونید انگار که دوربین رو ثابت نگه داشتید و عکستون نقطه ای میشه اگر سرعت زاویه ای دوربین و شما در یک جهت یا خلاف جهت باشه، رد ستاره ها به صورت ساده ایجاد میشه ولی با سرعت زاویه ای نسبی (حرکت ایستگاه به دور خود و حرکت مداری اون به این شکل هست) و سختترین حالت اینه که صفحه دوران دوربین به دور خود با صفحه دوران دوربین حول شما زایوه داشته باشه که در این حالت رد ستاره ها پیچیده میشه ولی میشه روی اون صحبت کرد.

اما برگردیم به عکس، خوب دوربین در صفحه دوران ایستگاه حول زمین تعبیه شده و می بینید که هرچه به
گوشه تصویر میریم رد ستاره ها کوچکتر میشه.... البته همین دوربین رو اگر عمود بر صفحه حرکت ماهواره میگرفتیم مشاهده میکردیم که در وسط تصویر هیچ ردی نداریم و در کناره ها تصویر بیشترین رد رو داریم.

و اما خود ایستگاه و زمین در عکس ها... خوب دوربین روی ایستگاه چفت شده پس در هر حالت ایستگاه ساکن خواهد بود که همونطور که در تصاویر دیده میشه این قضیه اتفاق افتاده. زمین نه یک جسم ثابت هست و نه یک جسم در بینهایت در این عکس میتونیم از دوران زمین صرفنظر کنیم و بگیم که زمین ثابته چون دوره تناوب ایستگاه از اوردر یک ساعت هست و دوره تناوب زمین 24ساعت و عکس هم بنابر شهود در کمتر از یک دوره تناوب ایستگاه گرفته شده پس تلویحا در این مدت خوده زمین حرکت محسوسی نداره!!! میرسیم به اثر نزدیک بودن زمین خوب میبینید که کاملا در هم پیچیدگی ساختار سطح زمین که به دلیل درهم رفتگی رد ها اتفاق افتاده و همینطور مات بودن نورهای لحظه ای ! همینطور تم سبز و نارنجی ای که میشه دید در تصویر به خاطر جو اومده و خدش رو سطح زمین نشون داده... و در انتها من فکر میکنم اون رد واضح که دو جا قطع شدگی داره نه به خاطر ایستگاه بلکه به خاطر یک ماهواره دیگه که نزدیکتر به زمین هست و سرعت بیشتری داره حاصل شده و اون دو قطع شدگی هم برای زمانی هست که صفحات خورشیدیش نور رو به سمت ایستگاه بازتاب نداده...

میشه روی بقیه تصویر هم دقت کرد مثلا اون رعد و برق ها تقریبا توی یک بازه مکانی زده شدند ولی بین دو برقی که زده شده ایستگاه پیشروی کرده و مکان برق در تصویر تغییر کرده! شاید بشه قاصله زمانی بین دو برق رو تقریبی بیان کرد. البته اون تک برقی که چپ پایین خورده فکر نکنم ربطی به بقیشون داشته باشه...

[Hojjat Zafarkhah]

.............................................
© Andy Keen
www.aurorahunters.com
Self portrait stood under the Aurora Borealis.
Aurorahunters: In Pursuit of the Northern Lights

[Amin-Mehraji]

[Mojtaba.M]

مقارنه ی زهره و مشتری بر فراز جزیره ی ریونیون



عکس از APOD

[farshad]

تصویری که مشاهده می کنید جدید ترین تصویر مدارگرد اکتشافی ناسا HiRISE از سطح مریخ است.در این تصویر توده ای مار پیچ از گرد و غبار دیده می شود که سایه ای بزرگ را بر سطح مریخ به وجود آورده است. این تصویر در 16 فوریه 2012 و از ارتفاع 800 کیلومتری سطح مریخ به ثبت رسیده است.

بادهای مریخی از عوامل اصلی غبار روبی صفحات خورشیدی مریخ نوردهای فرصت و روح و از دلایل مهم طول عمر بیشتر این کاوشگرها می باشند.




منبع:
صفحه " نجوم " فیس بوک

[Mojtaba.M]

نمای مشتری و دو قمر آن

[Amin-Mehraji]

This unprecedented view of the space shuttle Atlantis, appearing like a bean sprout against clouds and city lights, on its way home, was photographed by the Expedition 28 crew of the International Space Station. Airglow over Earth can be seen in the background. Photo by NASA

This image is of Atlantis and its Orbital Boom Sensor System robot arm extension backdropped against Earth’s horizon and a greenish phenomenon associated with Aurora Australis. One of the station’s solar array panels appears at upper left. Because of the exposure time needed for this type of photography, some of the stars in the background are blurred. Photo by NASA

(25 May 2010) — Backdropped over parts of Michigan and the Canadian province of Ontario, space shuttle Atlantis’ vertical stabilizer, orbital maneuvering system (OMS) pods and aft payload bay are featured in this image photographed by an STS-132 on the shuttle during flight day 12 activities. Recognizable features in the photo include Lake St. Clair and parts of Lake Huron and Lake Erie. Photo by NASA

Atlantis to Orbit: Birds don’t fly this high. Airplanes don’t go this fast. The Statue of Liberty weighs less. No species other than human can even comprehend the event. The launch of a rocket bound for space inspires awe and challenges description. Pictured above, the Space Shuttle Atlantis lifted off to visit the International Space Station during the early morning hours of July 12, 2001, one of six missions during the first year of the new millenium. From a standing start, the 2 million kilogram (4.4 million pound) rocket ship lifted off on a journey to circle the Earth that lasted 12 days. Photo by NASA

The space shuttle Atlantis is seen shortly after the rotating service structure (RSS) was rolled back at launch pad 39a, Thursday, July 7, 2011 at the NASA Kennedy Space Center in Cape Canaveral, Fla. Atlantis is set to liftoff Friday, July 8, on the final flight of the shuttle program, STS-135, a 12-day mission to the International Space Station. Photo by NASA/Bill Ingalls

[شبنم مختاری]

روبان آتشین

این روبان بلند از گرد و غبار سرد که "توده مولکولی ثور" نام دارد در این عکس با نور مرئی دیده می شود. این توده در فاصله 450 سال نوری از زمین قادر دارد. این تصویر را تلسکوپ "اپکس" در شیلی گرفته است.

[شبنم مختاری]

پشت تیتان چیست؟ یکی دیگر از قمرهای زحل: تتیس. سال گذشته کاوشگر روبوتیک کاسینی این عکس را از دهانه ی برخوردی عظیم تتیس که پشت فرزند غبارآلود زحل – تیتان - می خزید، ثبت کرد. اودیسه، بزرگترین دهانه ی برخوردی تتیس به راحتی روی این قمر دور دست دیده می شود. در این تصویر، تیتان علاوه بر جو نارنجی رنگ خود، لایه ای آبی-گون را در بخش بیرونی جو نشان داده است. زمانی که کاسینی این عکس را می گرفت، تتیس 2میلیون کیلومتر آن سو تر بود؛ دو برابر فاصله ی تیتان با کاسینی. در سال 2004 کاسینی، کاوشگر هویگنس را به سمت تیتان رها کرد که روی آن فرود آمد و برای نخستین بار چشم بشر را به سطح فرزند پوشیده از دریاچه های منظومه ی خورشیدیمان باز کرد.


























manba : bashgahe mohandesane iran