احتمالا اگر در یکی دو سال گذشته خبرهای فضایی را دنبال کرده باشید، چنین خبرهایی شنیده اید:
- ارسال نخستین قرآن به فضا
- نظر سنجی برای ارسال یک متن فارسی( دیوان حافظ، شاهنامه و ...) به فضا
و در نهایت:
فرستادن متن منشور کورش به فضا
همه این کارها حاصل تلاشهای آقای سیروس برزو، روزنامه نگار معروف فضایی است.
من مدتهاست که در این باره میخوام صحبت کنم و به نقد این کار بپردازم.
دوستان من واقعا نمیدونم فرستاده شدن یک متن به فضا، چه تاثیری داره؟ واقعا ما میخواهیم با این کار چه چیزی را برسانیم؟ هدف ما چیست؟
آیا هدف ما این است که آن متن را مقدستر کنیم؟ آن هم با ارسال به فضا؟( و بعد هم نمایش آن در یک نمایشگاه) به نظرم فرستادن قرآن کریم به فضا، اتفاقا یک جورهایی وهن آن است. قرآن مجید کلام خداست و به خودی خود بالاترین جایگاه را در بین مسلمانان داره. فرستادنش به فضا برای بزرگ کردنش، یک جورهایی به نظرم عملکرد معکوس داره(قرآن برای معروف بودن نیازی به رفتن به فضا نداره).
همین اتفاق داره برای منشور کوروش هم می افته. اما سوال اینجاست که واقعا فایده این کار چیه؟ یعنی این که متن منشور کورش به صورت فیزیکی و در چند زبان! به فضا فرستاده بشه، دقیقا موجب چی میشه؟
من نمیخوام قضاوت خاصی در این باره بکنم ولی بقیه دوستان هم بیان اینجا و نظر بدن و ببینیم در مجموع این کار خوبه یا نه و اصلا چه فایده ای داره؟
پی نوشت:
در متن خبر آمده:
پدر ترويج فناوري فضايي ايران گفته است: ...
باز هم من هیچ قضاوتی نمی کنم ولی این بحث القاب گوناگونی که روی افراد گذاشته میشه (خیلی وقتها بدون این که خودشون بدونند) واقعا داره به یک معضل تبدیل میشه.( که به شخصه روی اعصاب بنده پیاده روی میکنه.)
پی نوشت 2: من میدونم که نیت آقای برزو در این کار، خیر است. اما به هر حال این نقد باید انجام میشد.
شاید مدیران ارشد و مدیر سایت صلاح ندونند که این مطلب اینجا نوشته بشه. اگر صلاح نیست من مطلب را حذف کنم.