گلیز 1214b اَبَرزمین فراخورشیدی ممکن است آب داشتهباشد
http://apod.nasa.gov/apod/image/1309...b_eso_3445.jpg
ممکن است این سیارهی دور آب داشته باشد؟ در حقیقت با توجه به اینکه سیارهی گلیز 1214ب چهقدر به ستارهی مادرش نزدیک است، هر نوع آبی، اگر وجود داشته باشد، قطعاً به شکل بخار آن خواهد بود. در تصویر هنری بالا، ابرغول گلیز 1214ب را میبینید که از مقابل ستارهی مادرش میگذرد و نیمگرفتی ایجاد کرده است تا بشر را از حضورش آگاه سازد. گلیز 1214B که آنرا GJ 1214b هم مینامند یک سیارهی اَبَرزمین به شمار میرود چون از زمین بزرگتر است اما از سیارهای مانند نپتون کوچکتر است. منظومهی سیارهای Gliese 1214 که نزدیکترین منظومهی سیارهای شناختهشده به خورشید ما است 42 سالنوری از ما فاصله دارد. ستارهی مادر Gliese 1214 کمی کوچکتر و نسخهی سردتر خورشید ما است. مشاهدات اخیر تلسکوپ سوبارو در هاوایی نور بسیار کوچک پخششدهی آبی از ستارهی مادر که به این سیاره مربوط است، دریافت کردهاست. به نظر میرسد این مشاهدات مربوط به جوّ آبدار این سیاره باشد– گرچه هنوز یک احتمال است که این اَبَرزمین ابرهای ضخیمی دارد که بخش کوچکی از رنگ آن نور را پخش میکند. شناسایی آب در سیارات فراخورشیدی بسیار مهم است چون بسیاری از گونههای زیستی روی زمین برای زنده ماندن به آب نیاز دارند.
ملاقات هلال ماه و ستارهی عصرگاهی
http://apod.nasa.gov/apod/image/1309...08_2169_16.jpg
در هشتم سپتامبر٬ هنگام طلوع خورشید٬ سیارهی پرنور زهره در قامت ستارهای عصرگاهی در نزدیکی هلال نازک ماه قد علم کرد. نزدیکی این دو جرم سماوی یا به عبارتدیگر مقارنهشان منظرهای را پدید آورد که رصدگران سراسر جهان از مشاهده آن بسیار لذت بردند. اما در برخی از نواحی آمریکای جنوبی٬ پدیدهی اختفا ماه صورت گرفت؛ به این ترتیب که ماه از مقابل سیارهی زهره عبور کرد. تصویر بالا٬ ترکیبی از دو قاب گوناگون است که در نزدیکی منطقهی لاس کانیاس اوروگوئه گرفته شده است. در این تصویر میتوانید ماه و زهره را پیش و پس از اختفاء ببینید. با دقت در تصویر٬ ستارهی عصرگاهی نقرهفام را در سمت راست خواهید یافت که با گذشت زمان و در حالی که آسمان همچنان شفقناک است در پشت لبهی تاریک ماه پنهان میشود. حدود یک ساعت بعد از طرف دیگر و از پشت لبهی نورانی و ۳ روزهی ماه رخ برمیتابد.
تصویر نجومی امروز 18 سپتامبر 2013
M45: خوشهی ستارهای پروین
http://apod.nasa.gov/apod/image/1309...mbari_2645.jpg
آیا تاکنون خوشهی ستارهای پروین را دیدهاید؟ حتی اگر هم دیده باشید هرگز آن را آغشته به چنین غباری ندیدهاید. شاید بتوان گفت که خوشهی پروین یکی از معروفترین خوشههای ستارهای آسمان است. ستارههای پرنور این خوشه بدون نیاز به دوربین دو چشمی حتی در قلب برخی شهرهای آلوده به نور دیده میشوند. در هر حال اگر در مکانی با آسمان تاریک٬ برای مدت طولانی به این خوشه نوردهی شود٬ غبارهای پیراموناش بسیار واضح خواهند شد. نوردهی تصویر بالا حدود ۳۰ ساعت زمان برد. اندازهی زاویهای این میدان دید در آسمان حدود چندبار بیشتر از ماه کامل است. خوشهی پروین با نامهای دیگر «هفت خواهر» و «M45» نیز شناخته میشود و در فاصلهی ۴۰۰ سال نوری از ما در صورتفلکی گاو (ثور) آرمیده است. بر اساس افسانهای رایج که با کمی پیچوتاب متجددانه همراه شده گفته میشود که پس از آنکه این خوشه نامی برای خود گرفت یکی از ستارهها کمنور شد و سبب شد از آن پس فقط شش ستاره با چشم غیرمسلح دیده شود. تعداد واقعی ستارهها گاهی بیشتر از هفت تا و گاهی کمتر از آن است. این تعداد بستگی به میزان تیرگی آسمان پیرامون دارد و البته وضوح دید رصدگر نیز در آن موثر است.