جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[mohsen4465]

در این تصویر منتشر شده در 10 جولای، فضاپیمای نیوهورایزونز ناسا که هم اکنون در مسیر پلوتو می‌باشد، اولین نگاه خود را به کارون، بزرگترین قمر سیاره کوتوله پلوتو انداخت. پلوتو نقطه روشن مرکز تصویر می‌باشد. کارون لکه کم نور بالا و در سمت چپ است. نیوهورایزونز این تصویر را از حدوداً 900 میلیون کیلومتری پلوتو - شش برابر فاصله میان زمین و خورشید - گرفته است. در چنین فاصله‌ای، 48 دقیقه زمان لازم است تا نور پلوتو و کارون به دوربین نیوهورایزونز برسد. کارون تقریباً هم اندازه تگزاس است، اما از دید فضاپیمای در حال نزدیک شدن به آن، ظاهری نه چندان بزرگتر از یک کوارتر (سکه 25 سنتی با قطر 24mm) آمریکایی دارد که از فاصله 17 کیلومتری دیده می‌شود.

منبع: Scientific American

[aysa]

رکوردشکني اتم در رسيدن به دماي سردتر از صفر مطلق

تحقيقات صورت گرفته توسط محققان آلماني نشان مي دهد، امکان رسيدن به قلمرو دست نيافتني درجه دمايي منفي سردتر از صفر مطلق نيز وجود دارد.

دماي يک شيء در حقيقت اندازه گيري ميزان حرکت اتم هاي آن است و در اين حالت سرد بودن به معناي کمتر شدن حرکت اتم ها است.

صفر مطلق يا منفي 273.15 درجه سانتيگراد، دمايي است که در آن اتم ها از حرکت باز مي‌ايستند و به پايين ترين سطح انرژي مي رسند.

محققان دانشگاه مونيخ براي رسيدن به حداکثر دماي منفي که سردتر از صفر مطلق است، سيستمي طراحي کرده اند که در آن اتم ها داراي محدوديت انرژي هستند.

در اين آزمايش 100 هزار اتم درون يک اتاق خلأ و بدور از دخالت هاي محيطي تا دماي مثبت نانوکلوين (يک ميلياردم کلوين) سرد شدند؛ براي کنترل رفتار اتم ها نيز از پرتوهاي ليزر و ميدان هاي مغناطيسي استفاده شد.

در اين حالت محققان موفق به دستيابي به دماي منفي نانوکلوين شدند که از دماي صفر مطلق سردتر است.

«سيمون بروان» از فيزيکدانان دانشگاه مونيخ تأکيد مي‌کند: موفق به توليد نخستين دماي مطلق منفي براي ذرات در حال حرکت شديم که اين دما به ميزان حرکت اتم ها، انرژي جنبشي و انرژي پتانسيل آنها بستگي دارد.

دماي مطلق منفي مي‌تواند براي ساخت موتورهاي گرما مانند موتورهاي احتراق مورد استفاده قرار بگيرد که کارآيي غيرقابل تصور 100 درصدي را در پي خواهد داشت؛ همچنين نتايج اين مطالعه مي‌تواند به درک بهتر اسرار کائنات از جمله حالات عجيب ماده و انرژي تاريک منجر شود.

نتايج اين تحقيق در مجله Science‌ منتشر شده است.
البته اين موضع بيشتر از نجوم به فيزيك مربوطه

[حسین زارعی]

گایا ( Gaia ) ، نقشه بردار دقیق ستارگان




Gaia پیمایشگر میلیارد ها ستاره برای سازمان فضایی اروپا است که آماده سازی آن در اروپا تمام شده و برای راهی شدن به سوی سایت پرتاب در گویان ( فرانسه ) آماده است، که پس از پرتاب برای ماموریتی پنج ساله با دقتی بی سابقه نقشه ای از ستارگان را تنظیم کند.

هدف اصلی این ماموریت این است که به وسیله ی رصد مداوم و پیوسته ی یک میلیارد ستاره، موقعیت دقیق و حرکت آنها را محاسبه کرده و نقشه ی بسیار دقیق و سه بعدی از کهکشان راه شیری تهیه کند.
اندازه گیری های مختلف این فضاپیما اطلاعات مهم و اساسی هر ستاره را که شامل دما، درخشندگی و ترکیبات است، تعیین می کند.

آمار و نتیجه گیری های انجام شده به اختر شناسان اجازه می دهد تا منشا و تحول ِ کهکشان ِ ما را تعیین کنند.

Gaia هم چنین ده ها هزار جرمی که قبلا ندیده شده بود، که شامل سیارک ها در منظومه شمسی، سیارات ی که به دور ستارگان نزدیک می گردند و ستارگان در حال انفجار در کهکشان های دیگر را کشف خواهد کرد.

آلوارو گیمنز ( مدیر بخش اکتشافات علمی و رباتیک سازمان فضایی اروپا ) می گوید: Gaia ماشین کاشف برای سازمان فضایی اروپا خواهد بود.

Gaia در اواخر سال 2013 و به وسیله ی راکت آریان از پایگاه فضایی گویان فرانسه پرتاب خواهد شد، و در مداری به دور خورشید و در فاصله ی 1.5 میلیون کیلومتری دور تر از مدار زمین که با نام نقطه ی لاگرانژی دوم شناخته شده است، قرار خواهد گرفت.

در طی این ماموریت پنج ساله، فضاپیما به آرامی به دور خود چرخیده و تمام فضا را به وسیله ی دو تلسکوپی که به بزرگ ترین دوربین دیجیتالی که تاکنون در فضا بوده است ( رزولشن هر کدام یک میلیارد پیکسل است ) جاروب می کند.

در هنگامی که Gaia به دور خورشید در حال چرخش است، مکررا موقعیت هر ستاره را از طریق اثر پرسپکتیو و یا همان اختلاف منظر اندازه گیری می کند.

Gaia حتی می تواند توزیع ماده تاریک را از طریق تاثیر گرانشی آن بر روز اجرام فضایی آشکار کند.

فیلم کوتاهی از این فضاپیما و ماموریت آن

منبع: esa

[حسین زارعی]

آمریکا به دنبال احداث پارک ملی در ماه!



( تصویر گرفته شده از محل فرود آپولو 11 ، توسط LRO، مدارگرد اکتشافی ماه )

لایحه‌ تأسیس پارک ملی در محل‌ فرود آپولو بر روی ماه، تسلیم کنگره امریکا شد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این لایحه که «میراث فرود آپولو بر روی ماه» نام گرفته، هشتم جولای توسط دونا ادوارد و ادی برنایس جانسون از اعضای جمهوری‌خواه تسلیم گنگره شد.

لایحه مزبور به «کمیته علم، فضا و فناوری» و همچنین کمیته مسؤول منابع طبیعی مجلس ارجاع داده شد.

ارائه‌کنندگان لایحه با تکیه بر این عقیده که برنامه آپولو در ماه یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای تاریخ امریکا به شمار می‌رود،اعلام کرده‌اند که چون شرکت‌های تجاری و ملل خارجی به توانایی فرود بر روی ماه دست یافته‌اند، اکنون حفاظت از محل‌های فرود آپولو بر روی این قمر ضروری به نظر می‌رسد.

آنها همچنین تاکید دارند که ایجاد چنین پارکی در ماه،‌محافظت از مکان‌های فرود آپولو را بسط داده و شناخت و درک عمومی بیشتری را برای این دستاورد منحصربه‌فرد ارائه می‌دهد.

در این لایحه، "مکان‌های فرود آپولو بر روی ماه" به تمامی نواحی اشاره دارد که فضانوردان و ابزار مرتبط با برنامه آپولو بین سال‌های 1969 و 1972 با سطح ماه تماس داشته‌اند.

منبع: ایسنا

[gisu]

اگر به تازگی مطالعات نجومی خود را آغاز کرده‌اید احتمالاً از وجود الکل در فضا چیزی نشنیده‌اید. جالب‌ است بدانید که واکنش‌های الکلی در فضا در دمای بسیار پایین رخ می‌دهند و همین سرما تعجب دانشمندان را برانگیخته است، زیرا در دمای پایین پیوند دوباره‌ی مولکول‌ها امکان‌پذیر نیست. شیمی‌دانان شاهد واکنشی غیرممکن در فضا بودند که انرژی هم در آن تولید می‌شود. این کشف می‌تواند فهم ما را از چگونگی شکل گیری و تخریب الکل‌ها در فضا تغییر دهد.
برای توضیح این غیرممکن محققان «تونل کوانتوم» را پیشنهاد داده‌اند. این رویداد در مکانیک کوانتومی، رویدادی شناخته شده است و واکنش شیمیایی را تسریع می‌بخشد. سرعتی که واکنش الکل در منفی ۲۱۰ درجه‌ی سیلسیوس دارد ۵۰ برابر بیشتر از دمای اتاق است.
این محیط خشن است که فهم شیمی بنیادین فضا را مشکل می‌کند. اما چرا؟ زیرا شرایط بسیار سرد به واکنش‌های شیمیایی پایان می‌دهد، چون انرژی کافی برای برقراری دوباره‌ی پیوند مولکولی وجود ندارد. پیش از این پیشنهاد شده بود که ذرات گرد و غباری که در ابرهای میان‌ستاره‌ای وجود دارد می‌تواند به شکل دادن این واکنش‌های شیمیایی کمک کند. چراکه ذرات گرد و غبار برای رخ دادن این واکنش‌ها مانند داربست عمل می‌کند و ملکول‌های پیچیده به سطح جامد آن‌ها می‌چسبند.
سال گذشته دانشمندان مولکول «رادیکال متوکسی» (متوکسی به گروه عاملی می‌گویند که شامل ملکول متیل همراه با اکسیژن است) را در فضا شناسایی کردند. این ملکول واکنش‌پذیری بالایی دارد اما ذرات گرد و غبار به شکل‌گیری آن هیچ کمکی نمی‌کنند.
هنگامی‌که ترکیب یخی شامل متانول همراه با نور منفجر می‌شود (یعنی‌‌ همان چیزی که هنگام تابش شدید پرتوهای ستاره‌ای نزدیک روی می‌دهد) رادیکال‌های متوکسی از گازهای تشعشع یافته آزاد نمی‌شوند. یافته‌ها نشان می‌دهند که گاز متانول بیشتر از ذرات گرد و غبار در تولید رادیکال‌های متوکسی نقش دارند.
اما این مورد ما را دوباره به این مشکل می‌رساند که چگونه گاز‌ها می‌توانند در شرایط بسیار سرد واکنش دهند؟
«پرفسور دوین،Dwayne Heard» رئیس دانشکده‌ی شیمی دانشگاه لیدز، مدیر این پروژه، می‌گوید: «جواب در مکانیک کوانتوم است. واکنش‌های شیمیایی در دماهای پایین آرام‌تر رخ می‌دهند از آن‌جا که انرژی کم‌تری برای رد شدن از سد واکنش وجود دارد. اما مکانیک کوانتوم می‌گوید که می‌توان تقلب کرد: به جای این‌که از روی سد بپریم می‌توان از میان آن رد شد. این‌‌ همان چیزی است که به آن «تونل کوانتوم» می‌گوییم .
برای موفقیت در شکافتن سد و تونل زدن به‌طور شگفت‌آوری به هوای بسیار سرد نیاز است (مانند سرمایی که در فضای میان‌ستاره‌ای و در جوّ بعضی از سیارات و قمرهایشان وجود دارد، مانند جوّ تیتان).
به گفته‌ی هِرد، در مرحله‌ی نخست واکنش محصولی میانجی به وجود می‌آید که فقط تا وقتی وجود دارد که تونل کوانتومی در دمای بسیار پایین شکل بگیرد.
برای دست‌یابی به چنین تونلی مشکلی اساسی بر سر راه دانشمندان بود. گازها وقتی با سطح بسیاری سردی تماس می‌یابند به مایع تبدیل می‌شوند. برای جلوگیری از این تماس دانشمندان از پیشران‌هایی ایده گرفتند که در راکت‌های ساترن ۵ (Saturn V) استفاده می‌شد. در این پیشران‌ها جریان‌های سریع گاز به‌طور موازی ایجاد می‌شدند به طوری‌که بین گاز‌ها بدون این‌که با سطحی تماس داشته باشند، واکنش رخ می‌داد. پس از حل این مشکل، محققان توانستند شرایط بسیار سرد در فضا را در آزمایشگاه ایجاد کنند و واکنش الکل متانول و نوع اکسیداسیون به نام «رادیکال هیدروکسیل» را در منفی ۲۱۰ درجه سلسیوس مشاهده کردند.
نتیجه شگفت‌آور بود. در این سرمای فوق‌العاده نه‌تنها با واکنش گازها رادیکال‌های متوکسی تولید شدند که سرعت این واکنش ۵۰ برابر بیشتر از سرعت آن در دمای اتاق بود.
پس از این آزمایش محققان در حال تحقیق بر روی واکنش‌های دیگر الکل‌ها در هوای سرد‌تر از تحقیق قبلی هستند. اگر این نتایج ادامه یابند و سرعت واکنش‌های دیگر هم در هوای سرد افزایش یابد پس دانشمندان می‌توانند سرعت شکل‌گیری و تخریب ملکول‌های پیچیده‌تری را با دقت بیشتر بسنجند.

Read more http://canot.ir

[حسین زارعی]

تلسکوپ فضایی هابل قمر جدیدی را برای نپتون کشف کرد




تلسکوپ فضایی هابل قمر جدیدی را برای سیاره ی دور و آبی-سبز رنگ ِ نپتون کشف کرده است و این ، چهاردهمین قمری است که به دور این سیاره عظیم در حال چرخش است.

مارک شوالتر (Mark Showalter ) که در انستیتوی ستی ( SETI ) در کوهی در کالیفرنیا در تاریخ 1 جولای و در حالی که در حال مطالعه درباره ی کمان های کم نور یا همان بخش هایی از حلقه ها در پیرامون سیاره بود، این کشف را انجام داد.




این قمر که فعلا S/2004 N 1 نامگذاری شده است، قطر آن کمی بیشتر از 12 مایل تخمین زده شده است که کوچکترین قمر در سیستم نپتونی است.

فاصله ی این قمر از نپتون 65.400 مایل بوده و در هر 23 ساعت یکبار به دور سیاره نپتون می چرخد.

منبع: سایت تلسکوپ فضایی هابل - ناسا

[مداد رنگیهام]

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان انگلیسی نشان می‌دهد، جهش تناوبی ایجاد شده در هسته زمین هر 5.9 سال باعث تغییر طول روز می‌شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان دانشگاه لیورپول تغییرات و نوسانات طول روز را در طول یک دوره یک تا 10 ساله بین سال‌های 1962 و 2012 میلادی مورد بررسی قرار دادند.

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که تغییرات طول روز در این دوره‌ها ناشی از فرایندهای هسته زمین است.

زمین در طول روز، یک بار بدور خود می‌چرخد، اما طول روز متغیر است و نتیجه کاهش سرعت چرخش زمین بدور خود باعث افزایش طول روز شده است؛ در این شرایط یک سال در 300 میلیون سال قبل 450 روز بطول می‌انجامید و یک روز تنها 21 ساعت بود.

چرخش زمین بدور محورش متأثر از عوامل مختلفی است؛ بطور مثال نیروی باد در مقابل رشته کوه‌ها باعث تغییر میلی‌ثانیه‌ای طول روز در یک بازه یک ساله می‌شود.

پروفسور «ریچارد هولمه» از محققان علوم محیطی دانشگاه لیورپول تأکید می کند: بررسی تغییرات و نوسانات در یک بازه یک تا ده ساله نشان می دهد، نوسان و جهش اپیزودیک طول روز همزمان با تغییرات ناگهانی میدان مغناطیسی در هسته زمین روی می‌دهد.

این یافته جدید، درک محققان از پویایی کوتاه مدت هسته مایع زمین را تغییر داده و نشان می‌دهد، گوشته موجود بر روی هسته خارجی زمین یک رسانای ضعیف الکتریسیته بوده و بینش جدیدی از شیمی و کانی شناسی اعماق زمین ارائه می کند.

نتایج این مطالعه در مجله Nature‌ منتشر شده است.

[|Alireza|]

به گزارش سایت منجمان بدون مرز AWB :روز جمعه کاسینی پرتره ی جدیدی از زمین تهیه میکند!

روز جمعه 28 تیر ماه کاوشگر کاسینی در بخش دورِ سیاره ی زحل از آن سیاره تصویر میگیرد. تصویری که به نوعی یک کسوف محسوب میگردد چون خورشید پشت قرص سیاره پنهان میگردد و فضای پیرامون زحل در تاریکی مناسبی فرو میرود .نکته ی جالب توجه در این تصویر، نقطه ی ریزی است که در میان حلقه های زحل دیده خواهد شد. بله باز هم سیاره ی زمین همچون یک نقطه ی کوچک چند پیکسلی در کنار زحل و حلقه های آن خودنمایی میکند.

همچنین ناسا هم پروژه ای همگانی مهیا کرده است با نام برای زحل دست تکان دهید....هر دوی این پروژه ها بر یک مورد تاکید دارد. منجمان آماتور و گروه ها و مراکز علمی نجومی خوب است در این شب رصدهای عمومی ای برای مردم برگزار کنند و به این بهانه زحل را رصد کنند و توضیحاتی در باب زحل و کاسینی و ....بدهند.....

ایران هم مکان مساعدی است که میتواند این برنامه را برگزار کند. زیاد سخت نگیرید. حتی اگر یک نفر هستید و تلسکوپی دارید. آن را در یک جای عمومی قرار دهید و رصدی عمومی برگزار کنید....زحل را به مردم نشان دهید. عکس های کوچکی از زحل داشته باشید و به آنها نشان دهید و درباره اش اطلاعات ساده و پایه ای بدهید....به همین سادگی میتوانید وجه زیبای اجتماعی علم را به کار بگیرید و سهمی در علمی شدن جامعه داشته باشید.

پوستر های این پروژه:








پوستر ها در سایز بزرگ

منابع:
سایت منجمان بدون مرز

سایت روزی که زمین لبخند زد


وبلاگ دکتر نوروزی:کاکلی

[e_moases]

برای قمر جدید سیاره نپتون اسم پیشنهاد دهید!
لینک خبر

[e_moases]

اطلاعاتی هست که انجمن های شهرای مختلف کجا رصد میذارن؟
تو سایت منجمان بدون مرز؟