جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[yperseusy]

به دنیای هیگزها خوش آمدید! آنچه امروز در مرکز سرن، ژنو،اعلام شد ممکن است یکی از بزرگترین کشفهای فیزیک در دوران ما باشد، نه تنها خبری برای دانشمندان که دنیای هیگز مرزهایی تازه در تکنولوژی و شناخت ما از طبیعت خواهد بود. حدود نیم قرن از جستجوی ذره هیگز می‌گذرد و امروز نتایج محکم‌ترین آزمایشها در اثبات وجود آن اعلام شدند. هیگز ذره‌ بسیار خرد و بنیادی (مثل الکترون اما بسیار سنگین‌تر) است که به سبب ناپایداری، آنی پس از پیدایش به انرژی و ذرات دیگر تبدیل می‌شود. اما هیگز چه ارتباطی با زندگی ما خواهد داشت؟
هیگز و میدان نیرویی که در سراسر کیهان ایجاد میکند شاید علت پدایش جرم در ذرات باشد. هر روز صبح که به امید کمی لاغر شدن (!) روی ترازو میروید در واقع وزن خود را می‌سنجید که از میزان جرم شما (ماده موجود در بدن) و نیروی گرانش زمین ایجاد می‌شود، وزن ما در ماه یا مریخ کمتر است (چون گرانش این کرات در سطحشان کمتر از زمین است) اما جرم ما تغییر نمی‌کند و فقط وابسته به میزان و نوع ذرات سازنده بدن ماست. اما چرا اصلا ما جرم داریم و چرا نیروی گرانش سبب ایجاد وزن می‌شود؟ جرم از چه نیرویی به وجود می‌آید؟ چرا این ذرات اتمی و بنیادی جرم‌های مختلفی دارند چرا الکترون این قدر سبکتر از پروتون است. هیگز ممکن است علت اینها باشد. هیگز چنان موضوع داغی در علم امروز است که برخی ژورنالیستها نامه ذره خدا را به آن داده‌اند!
آیا با شناخت هیگز علم در آینده میتـواند ذرات و اتمها را با جرم دلخواه طراحی کند، چه اتفاقی در تکنولوژی و زندگی ما زخ خواهد داد؟ یا اینکه به مرور دانشمندان هیگزهای با مشخصات مختلف شناسایی می‌کنند (مانند داستان کشف کوارکها) و صدها معمای جدید مطرح می‌شود
کشف اخیر نتیجه آزمایشهایی است که در آشکارساز عظیمی به نام برخورد دهنده بزرگ هادرون یا ال.اچ.سی در سرن (سوییس) انجام شده، تونلی مدور به طول 27 کیلومتر که درون آن میدان مغناطیسی بسیار قوی ذرات اتمی پروتون را به شدت شتاب میدهد و این ذرات انرژی گرفته سرانجام به هم کوبیده می‌شوند تا در واپاشی آنها دانشمندان به دنبال آزمایش نظریه‌های خود و کشف ردی از ذرات جدید مانند هیگز هستند که انرژی مشخصی از خود آزاد می‌کنند. هزاران دانشمند و متخصص از کشورهایی در سراسر دنیا در پروژه ال.چی‌.سی نقش دارند از جمله فیزیکدانانی ایرانی

درباره نظریه هیگز و اینکه چگونه جرم به وجود می‌آید: بنابر بر یک نظریه پیشرو حدود 14 میلیارد سال پیش که عالم از انفجار بزرگ یا مهبانگ شکل گرفت وقتی با انبساط کیهان محیط در حال سرد شدن بود فرصت شکل‌گیری اولین ذرات از انرژی به وجود آمد و ذرات هیگز میدان نیرویی در سراسر فضای کیهان ما ایجاد کردند که میدان هیگز نام دارد. حرکت برخی ذرات اتمی مثل پروتون‌ها و نوترون‌ها در این میدان کند است، زیرا نیروی هیگزها برآنها اثر می‌گذارد و در نتیجه اینرسی و جرم بیشتری پیدا می‌کنند (سنگینـتر می‌شوند) و برخی دیگر مثل الکترون‌‌ها سبکتر یا کم جرمــترند زیرا در این میدان کمتر گرفتار می‌شوند و برخی نیز اصلا گرفتار میدان هیگز نمی‌شوند، در نتیجه جرمی ندارند و با حداکثر سرعت سفر می‌کنند مثل فوتون‌ها.

[yperseusy]

سخنرانی صوتی آقای هیگز رو هم میتونید از سایت زیر گوش کنید
http://physicsworld.com/cws/article/...-the-spotlight

[yperseusy]

در کنار دانشمندان بزرگ جهان که در پروژه ی هیگز شرکت داشتند دانشمندان ایرانی نیز حضور پر رنگی داشتند که میتوان به بزرگانی نظیر :
از راست به چپ:
دکتر حسام‌الدین ارفعی
دکتر حامد بخشیان
خانم دکتر عبیده جعفری
دکتر سعید پاک‌طینت
دکتر مجتبی محمدی
خانم دکتر مریم زینلی
خانم دکتر بتول صفرزاده

[yperseusy]

"کشف حلقه مفقوده"
یکی از نتایج کشف تجربی بوزون هیگز، تقویت فرضیه موسوم به انفجار بزرگ یا "مهبانگ" در مورد پیدایش کائنات، تشکیل کهکشان ها و در نهایت، شکل گیری منظومه شمسی و کره زمین است.
بر اساس این فرضیه، انفجار بزرگ اولیه انرژی عظیمی را آزاد کرد که با کاهش دما به تدریج به ظهور "بسته های انرژی" و ذرات بسیط بدون جرم مانند فوتون ها منجر شد و این ذرات پس از تبدیل به ذرات دارای جرم، در نهایت جهان ماده را ایجاد کردند.

تا کنون، فرآیند تبدیل ذرات انرژی بدون جرم به ذرات بنیادی اولیه یا بوزون هیگز، همچنان به عنوان "حلقه مفقوده" در این فرضیه باقی بود و تحقیقات سال های اخیر در مرکز سرن در صدد بوده است تا نحوه این دگرگونی در ماهیت ذرات را از طریق آزمایش نشان دهد.
به دلیل مبهم بودن نحوه پدید آمدن بوزون هیگز، به آن نام "ذره الهی" داده شده بود تا نشان دهد که بشر هنوز از تبیین کامل آن ناتوان است.
گزارش مرکز سرن در روز چهارشنبه حاکی از آن است که اطلاعاتی که از آزمایش های این مرکز به دست آمده وجود بوزون هیگز را "در حد قابل قبولی" نشان می دهد.
در عین حال، این مرکز تاکید کرده است که برای حصول اطمینان از صحت نتیجه اعلام شده، تحقیقات و مطالعات بیشتری صورت خواهد گرفت.
سازمان اروپایی پژوهش های هسته ای در دهه ۱۹۵۰ میلادی تاسیس شد و در اوایل دهه ۱۹۸۰، طرح ساخت برخورد دهنده هادرون را مطرح کرد تا برای این سئوال که چگونه ذرات بدون جرم می توانند دارای جرم شوند پاسخی بیابد.
این طرح سرانجام در سال ۱۹۹۶ با بودجه ای به مبلغ بیش از دو و نیم میلیارد فرانک سوئیس به تصویب رسید و برخورد دهنده بزرگ هادرون سرانجام در اوایل سال ۲۰۰۸ تکمیل شد.
در پائیز همان سال، پژوهشگران از آغاز آزمایش مربوط به شناخت نحوه تبدیل ذرات خبر دادند اما این آزمایش در آن زمان به نتیجه نرسید.
اوایل هفته جاری، گروهی از فیزیکدانان آمریکایی نیز گفتند که "قوی ترین شواهد" در مورد وجود بوزون هیکس را از یک رشته آمار گردآوری شده از تحقیقات شتابدهنده قدیمی "توالرون" در آزمایشگاه ملی فرنی در نزدیکی شیکاگو به دست آورده اند و در انتظار نتیجه آزمایش های صورت گرفته در سرن هستند.

[yperseusy]

ویدئو کامل کنفرانس خبری پروژی هیگز
http://www.youtube.com/watch?v=AzX0dwbY4Yk

[پیمان اکبرنیا]

دوستانی که دوست دارند در مورد بوزون هیگز و جزئیات کشف آن به صورت کامل مطالعه کنند میتوانند پرونده هفته خبر آنلاین درباره بوزون هیگز با قلم پوریا ناظمی را مطالعه کنند که به صورت مفصل و با زبانی ساده درباره این ذره و اهمیت کشف آن توضیح داده است:

و اینک … هیگز / پرونده هفته

[sara shahabi]

چند ماه پیش، ویدیویی در apod منتشر شد با عنوان توصیف انیمیشنی بوزون هیگز و در مورد نحوه کشف و تشخیصش هم توضیحات مختصری داده بود. یونیورس تودی، هم چند وقت پیش این ویدیو را گذاشته بود.
من هیچ مقاله یا مطلبی را ندیدم که موضوع را به این روانی شرح داده باشد، حتما این ویدیو را ببینید
اگر چه زبانش کاملاً روان است اما در اینجا هم ترجمه اش کردم، اگر خواستید بخوانید، اگرچه خالی از اشکال نیست

[melika bidabadi]

ماکت تلسکوپ رصدخانه ملی ایران

ماکت تلسکوپ 3.5متری رصدخانه ملی ایران چند وقتی است که در محل پژوهشگاه دانش‌های بنیادی نصب شده است. رصدخانه ملی ایران در قله 3300متری گرگش در حوالی روستای کاموی کاشان احداث خواهد شد.

تلسکوپ رصدخانه ملی ایران دارای آینه اصلی به قطر 3.5 متر است که با نصب سیستم اپتیک فعال روی آن، می‌توان اثرات مخرب جو را خنثی کرد و شفافیت تصاویر را به حد تصاویر تلسکوپ فضایی هابل رساند. این تلسکوپ روی استقرار سمتی-ارتفاعی نصب می‌شود (شبیه به حرکت دوربین روی سه پایه عکاسی) و به کمک کنترل‎های دقیق کامپیوتری می‌توان آن را به هر نقطه دلخواه هدایت کرد


قرار است به زودی، سطح قله گرگش مسطح شود تا ساخت تاسیسات و بنای رصدخانه آغاز شود. طبق برنامه‌ریزی‌ها امید می‌رود که بنای رصدخانه تا سال آینده به پایان برسد. اما ساخت تلسکوپ و تجهیزات آشکارساز آن 4 سال به طول خواهد انجامید. شایان ذکر است که طراحی تقریبا تمام اجزای رصدخانه در داخل کشور انجام شده و برای ساخت آن نیز از متخصصان داخلی استفاده می‌شود. تصویر آرشیوی زیر، طرح کلی گنبد رصدخانه را نشان می‌دهد.

موقعیت رصدخانه ملی ایران در منطقه منحصربه‌فرد است، چرا که هم آسمان منطقه گرگش که پس از 10 سال جستجو و آزمایش پیدا شده، دارای یکی از بهترین شاخص‌های رصدی آسمان در سراسر جهان است و هم هیچ تلسکوپ بزرگی (از مرتبه 3 متر) در کشورهای خاورمیانه وجود ندارد، به همین دلیل رصدخانه ملی ایران می‌تواند جای خالی خاورمیانه را در شبکه تلسکوپ‌های بزرگ زمین پر کند و برای رصد رویدادهایی استفاده شود که هیچ یک از دیگر تلسکوپ‌های بزرگ زمین (به خاطر وضعیت تابش خورشید و روز و شب) نمی‌توانند رصد کنند.


منبع:خبر انلاین

[melika bidabadi]

تكميل داده‌هاي سرن با ILC


«كارخانه توليد بوزون هيگز»، جايگزين شتاب‌دهنده بزرگ هادروني مي‌شود!






فيزيكدانان قصد دارند به منظور تكميل هرچه سريعتر داده هاي به دست آمده از برخورد دهنده بزرگ هادروني مركز سرن، از دستگاه پرقدرت تري براي شكار ذره «بوزون هيگز» استفاده كنند.
در نشست اخير برندگان جايزه فيزيك نوبل در شهر لينداو آلمان، درخصوص تجهيزاتي كه مي تواند به تكميل داده هاي به دست آمده توسط برخورد دهنده بزرگ هادروني(LHC) براي كشف ذره گريزپاي «بوزون هيگز» كمك كند، بحث و تبادل نظر شد.
با وجود به دست آمدن شواهد قانع كننده از وجود ذره «بوزون هيگز» در برخورد دهنده مركز سرن، برخي دانشمندان به دنبال دستگاه پر قدرت تري هستند كه قادر به جمع آوري حجم بيشتري از داده ها در خصوص كشف اخير باشد.
دو پروتون در برخورد دهنده بزرگ هادروني با يكديگر برخورد داده مي شوند كه باعث ايجاد حجم زيادي بقايا در سطح زير اتمي مي شود. فيزيكدانان معتقدند كه اين بقايا مي تواند اطلاعات قطعي در خصوص ذره بوزن هيگز را با چالش مواجه مي كند.
برخورد دهنده خطي بين المللي(ILC) دستگاهي است كه از آن به عنوان جايگزين احتمالي برخورد دهنده بزرگ هادروني(LHC)‌ نام برده مي شود. برخورد دهنده ILC بزرگتر از برخورد دهنده مركز سرن است و در آن الكترون ها و ضد ذرات با يكديگر برخورد داده مي شوند.
«كارلو روبيا» مدير سابق مركز سرن تأكيد مي كند: دستگاه جايگزين احتمالا قادر خواهد بود ذرات موسوم به موئون (muon) كه شبيه الكترون ها هستند را با يكديگر برخورد دهد.
وي مدعي است كه اين دستگاه از چنان امكاني براي رسيدن به ذره هيگز برخوردار است كه مي‌توان آن را كارخانه ذرات زير اتمي بوزون هيگز ناميد!
اين كشف يك گام بسيار مهم در علم فيزيك محسوب مي شود، اما هيچكدام از دانشمندان به نتايجي كه در آينده حاصل خواهد شد و شرايط آتي روند تحقيقات مطمئن نيستند.
برخورد دهنده بزرگ هادروني (LHC)‌ تا پايان سال جاري ميلادي براي ارتقاء سطح توان دستگاه به مدت دو سال خاموش خواهد شد و محققان اميدوارند كه تا پيش از اين زمان داده هاي دريافتي در خصوص ذره زير اتمي «بوزون هيگز» را تكميل كنند.



منبع:ایسنا

[melika bidabadi]

زمين با قوي‌ترين توفان خورشيدي تابستان بمباران شد





پرقدرت‌ترين توفان خورشيدي تابستان امسال روز جمعه از سوي يك لكه خورشيدي جديد تهاجمي به سوي زمين منتشر شد كه به گفته كارشناسان هواشناسي فضايي، جديدترين مورد در زنجيره توفانهاي خورشيدي قوي هفته اخير از سوي اين ستاره محسوب مي‌شود.
اين توفان در ساعت 23:00 به وقت گرينويچ روي داده و به عنوان يك جرقه خورشيدي طبقه X1.1 ثبت شد كه به گفته مركز پيش‌بيني وضع هواي فضاي آمريكا، يكي از قويترين جرقه‌هاي خورشيدي ممكن به شمار مي‌رود.
اين جرقه از لكه عظيم خورشيدي AR1515 منتشر شد كه تا كنون چندين توفان قوي ديگر را در هفته اخير منتشر كرده است. دانشمندان هواشناسي فضايي از نزديك به مشاهده اين لكه براي جرقه‌هاي احتمالي طبقه ايكس پرداخته بودند.
گروه لكه AR1515 بسيار بزرگ است و حدود 191 هزار كيلومتر از سطح خورشيد را در بر مي‌گيرد كه آن را طولاني‌تر از 15 زمين در كنار هم مي‌كند.
در حاليكه اين جرقه خورشيدي به عنوان قوي‌ترين جرقه تابستان نام گرفته كه در پايان ماه ژوئن آغاز شده است،‌اين توفان قويترين توفان سال 2012 نيست. در ماه مارس خورشيد به انتشار يك جرقه خورشيدي با شدت X5.4 به سوي زمين پرداخت. رويداد روز گذشته پنجمين توفان طبقه X در سال جاري محسوب مي‌شود.

اين توفان با قدرت بسيار زياد خود در ميان قويترين توفانهاي خورشيدي قرار دارد. سازمان هواشناسي فضايي اين توفانها را بر مبناي قدرت آنها به گروههاي C،‌M و X دسته‌بندي كرده‌ كه به ترتيب از ضعيف به قوي هستند.
سايت اسپيس نيز در گزارشي به معرفي برخي از بدترين توفانهاي خورشيد تاريخ پرداخته است.

1859: رويداد كارينگتون
رويداد كارينگتون در سال 1859 اولين رخداد ثبت شده از يك جرقه خورشيدي بود كه بر زمين اثر گذاشت. اين واقعه در روز اول سپتامبر اين سال رخ داده و نام خود را از ريچارد كارينگتنون، ستاره‌شناس خورشيدي گرفته كه در آن زمان به مشاهده اين توفان از تلسكوپ رصدخانه خصوصي خود پرداخته و طرحي از لكه‌هاي خورشيدي را كشيده بود. اين جرقه به گفته دانشمندان ناسا، بزرگترين توفان خورشيدي ثبت شده در 500 سال اخير بوده است.
به گفته سازمان ملي اقيانوسي و جوي، رويداد توفان خورشيدي كارينگنون منجر به نمايشهاي بزرگ شفق قطبي شد كه تا جنوب كارائيب قابل مشاهده بودند. اين توفان همچنين موجب اختلالات شديد در ارتباطات جهاني تلگراف شده و حتي برخي از عاملان تلگراف را شوكه كرده و در زمان تخليه پيامها بر روي كاغذ و آتش گرفتن كاغذها، باعث آتش‌سوزي شد.

1972: جرقه خورشيدي در برابر شركت اي‌تي‌اندتي
جرقه‌خورشيدي بزرگي كه در چهارم اوت 1972 رخ داد، طبق آمار ناسا باعث اختلال شديد در ارتباطات تلفني چندين ايالت آمريكا از جمله ايلينويز شد.
طبق گزارش ناسا، اين رويداد در حقيقت باعث شد كه شركت ارتباطات اي‌تي‌اندتي به طراحي مجدد سيستم نيروي خود براي كابلهاي ميان قاره‌اي بپردازد.

1989: خاموشي‌هاي مهم ناشي از جرقه خورشيدي
در مارس 1989 يك جرقه خورشيدي قدرتمند باعث يك خاموشي بزرگ در تاريخ 13 مارس در كانادا شد كه شش ميليون تن از سكنه اين كشور را براي 9 ساعت بدون برق نگه داشت.
به گفته ناسا اين جرقه به اختلال در انتقال نيروي الكتريكي از ايستگاه توليد برق كبك منجر شده و حتي برخي از انتقال‌دهنده‌هاي نيرو را در نيوجرسي ذوب كرده بود.
به گفته دانشندان ناسا اين توفان از مقياس مشابهي با رويداد كارينگتون برخوردار نبود.

2000: رويداد روز باستيل
رويداد روز باستيل نام خود را از يك تعطيلات ملي فرانسوي گرفته چرا در همان روز در 14 ژوئيه 2000 رخ داد. اين يك توفان بزرگ خورشيدي بود كه در مقياس X5 به ثبت رسيد.
اين رويداد منجر به پائين آمدن مدار برخي ماهواره‌ها و خاموشي برخي ارتباطات راديويي شد. رويداد روز باستيل به عنوان يكي از رويدادهاي خورشيدي بسيار مشاهده شده و قويترين جرقه خورشيدي از سال 1989 باقي مانده است.

2003: توفان خورشيدي فوق قدرتمند هالووين
در 28 اكتبر 2003، خورشيد به انتشار يك جرقه خورشيدي شديد پرداخت. اين توفان خورشيدي از چنان قدرتي برخوردار بود كه حسگر سنجش توفان خورشيدي فضاپيما را از كار انداخت. اين حسگر به نمايش مقياس X28 پرداخته بود كه خود يك جرقه عظيم محسوب مي‌شود اما تحليلهاي بعدي ناسا نشان داده كه قدرت اين جرقه در حدود X45 بوده است.
اين توفان خورشيدي بخشي از حداقل 9 جرقه خورشيدي بزرگ در يك دوره دو هفته‌اي بود.
2006: جرقه خورشيدي پرتو ايكس براي كريسمس
هنگامي كه يك جرقه خورشيدي طبقه X در تاريخ پنجم دسامبر 2006 از خورشيدي منتشر شد، در مقياس هواشناسي فضايي به عنوان يك جرقه X9 قدرتمند به ثبت رسيد.
اين جرقه خورشيدي منجر به اختلالاتي در ارتباط ماهواره به زمين و علائم راهبري سيستم جي‌پي‌اس براي حدود 10 دقيقه شد.
اين توفان خورشيدي چنان قدرتمند بود كه به ابزار تصويربردار پرتو ايكس بر روي ماهواره GOES 13 كه به ثبت تصاوير آن مي‌پرداخت، آسيب زد.




منبع:ایسنا