جديد ‌ترين اخبار نجومی

[محمدرضا صادقیان]

سلام...

اين تاپيك جهت اعلام آخرين اخبار مهم نجومي ايجاد شده

لطفآ اخباری که در این تاپیک قرار می دهید ،یا ترجمه خودتان باشد یا اگر از منبع دیگری خبر را استفاده کرده اید ، حتمآ منبع خبر را ذکر کنید

ممنون از تلاش و همراهی همه دوستان

[marzieh]

مسؤولان شركت SpaceX از لغو مجدد برنامه پرتاب موشك فالكون و فضاپیمای باری دراگون به ایستگاه فضایی بین المللی خبر دادند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در حالی كه پیش از این ۳۰ آوریل و پس از آن

هفتم می به عنوان زمان پرتاب نخستین فضاپیمای باری بخش خصوصی اعلام شده بود، این برنامه بار دیگر لغو و تاریخ ۱۹ می (۲۵ اردیبهشت) به عنوان تاریخ جدید پرتاب اعلام شد.

«كریستن براست» سخنگوی شركت SpaceX تأكید كرد: كنترل نهایی سیستم ناوبری و سیستم نرم افزاری كارشناسان این شركت را مجبور به لغو مجدد برنامه پرتاب دراگون كرده است. این تصمیم پس از برگزاری نشست مشورتی با مدیران ارشد ناسا اتخاذ شده است.

«براست» افزود: طبق هماهنگی های صورت گرفته با مسؤولان ناسا، فضاپیمای باری دراگون روز شنبه ۱۹ می از پایگاه فضایی كیپ كاناورال به فضا پرتاب خواهد شد.

«بیل گرستن مایر» رئیس عملیات فضایی ناسا نیز تأكید كرد: پس از بررسی های تكمیلی و مذاكره با تیم كارشناسان تصمیم بر این شد كه پرتاب به زمان دیگری موكول شود؛ آیتم های كمی برای بررسی نهایی باقی مانده است و پرتاب طبق برنامه ریزی جدید در ۱۹ می انجام خواهد شد.

مدیر شركت SpaceX امیدوار است با پرتاب و الحاق موفقیت آمیز كپسول فضایی دراگون به ایستگاه بین المللی بزودی مأموریت فضاپیمای سرنشین دار نیز كلید بخورد.

فضاپیمای باری دراگون كه قرار است توسط موشك فالكون ۹ به فضا پرتاب شود، حامل ۵۲۱ كیلوگرم تجهیزات مورد نیاز فضانوردان مستقر در ISS است و پس از پایان مأموریت نیز ۶۶۰ كیلوگرم بار را به زمین باز می گرداند.

پس از پایان عمر ۳۰ ساله برنامه شاتل فضایی ناسا، فضاپیمای سایوز روسیه تنها وسیله برای انتقال فضانوردان به ایستگاه بین المللی محسوب می شود. كپسول سایوز TMA ۰۴M طبق برنامه ریزی های صورت گرفته ۱۴ می (۲۵ اردیبهشت) از پایگاه فضایی بایكنور قزاقستان برای انتقال سه فضانورد جدید به فضا پرتاب می شود.
منبع :خبرگذاری ایسنا

[mobi]

اولین كنفرانس «ماهواره برای توسعه پایدار» در دانشگاه امیركبیربرگزار می شود

تهران- اولین كنفرانس «ماهواره برای توسعه پایدار»، در روزهای دوازدهم و سیزدهم مهر ماه توسط قطب علمی مخابرات دانشگاه صنعتی امیركبیر برگزار می‌شود.

به گزارش دانشگاه صنعتی امیركبیر، این كنفرانس با هدف گسترش دانش فنی در زمینه فناوری ماهواره و كاربردهای آن برای توسعه پایدار، از طریق ایجاد محیطی جهت تبادل نظر علمی و تخصصی و ارائه آخرین یافته‌های تحقیقاتی برگزار می‌شود.
محورهای كنفرانس، شامل «فناوری ماهواره‌های كوچك»، «مخابرات ماهواره‌ای»، «ایستگاه‌های زمینی»، « ایستگاه‌های TT&C»، «ناوبری ماهواره‌ای»، «مدیریت منابع طبیعی»، «مدیریت بلایای طبیعی»، «بهره‌وری از منابع غذایی» و «سایر موضوع‌های مرتبط» است.
بر اساس اعلام دبیرخانه كنفرانس، برنامه‌های جنبی شامل میزگرد و كارگاه‌های آموزشی نیز توسط متخصصین و صاحبنظران در این كنفرانس عرضه خواهد شد. آخرین مهلت دریافت مقالات كامل 17 خرداد ماه، زمان اعلام نتایج پذیرش مقالات 9 شهریور ماه و مهلت دریافت مقالات نهایی، 23 شهریور ماه سال جاری است. علاقه‌مندان می‌توانند برای كسب اطلاعات بیشتر به نشانی اینترنتی http://ssd2012.aut.ac.ir/intro.aspx مراجعه كنند.

[marzieh]

دانشمندان قصد دارند با استفاده از تلسكوپ فضایی هابل ناسا گذر تاریخی سیاره ناهید از برابر چهره خورشید در نیمه خرداد ماه را در آینه ماه به تماشا بنشینند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از آنجایی كه این تلسكوپ قادر به نزدیكی به خورشید یا تصویربرداری مستقیم از آن نیست، از این رو دانشمندان از ماه به عنوان یك آینه برای بازتاب این این گذر استفاده خواهند كرد.

هدف دانشمندان، تعیین امكان بررسی تركیب جو سیاره ناهید از طریق نور خورشید عبوری از میان آن توسط هابل است.

ستاره شناسان تاكنون اطلاعات زیادی در مورد آب وهوای این سیاره بدست آورده اند، ازاین رو مشاهدات ماه آینده به منزله یك آزمایش برای امكان استفاده از این شیوه برای بررسی تركیبات جوی سیارات دورتر است.

دانشمندان امیدوارند كه این شیوه بتواند به آنها در شناسایی سیارات مشابه زمین در مدار اطراف ستاره های دور كمك كند. سیاره ناهید یك نمونه عالی برای این تحقیقات است چرا كه اندازه آن تقریبا نزدیك به زمین است.

تلسكوپ هابل تمام دوره هفت ساعته عبور سیاره ناهید از برابر خورشید را بر روی یك نقطه از سطح ماه متمركز بوده كه در آن بازتاب عبور لكه مانند این سیاره از روی خورشید مشخص خواهد بود.

البته این نشانه های طیفی بسیار كمرنگ بوده و تنها ۰.۰۰۱ درصد از نور خورشید از میان جو متراكم ناهید تابیده شده و بر روی ماه منعكس خواهد شد.

این محققان از ابزارهای مختلف هابل مانند دوربین پیشرفته برای مطالعات، دوربین مدار گسترده سه و طیف سنج تصویربردار تلسكوپ فضایی برای مشاهده عبور در طیف گسترده ای از طول موجها از نور نزدیك به مادون قرمز گرفته تا فرابنفش استفاده خواهند كرد.

هابل در این دوره به ثبت تصاویر و طیف سنجی پرداخته و نور خورشید را به رنگهای تشكیل دهنده آن تقسیم خواهد كرد.

گذر ماه آینده سیاره ناهید یك رویداد ویژه محسوب شده كه آخرین فرصت ستاره شناسان و علاقه مندان برای مشاهده عبور یك سیاره از روی صفحه خورشیدی خواهد بود. زمان بعدی این عبور برای سال ۲۱۱۷ تخمین زده شده است.

تلسكوپ فضایی هابل چندی پیش بیست و دومین سالگرد حضور خود در فضا را جشن گرفت. این تلسكوپ در آوریل ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شده و طی سالهای متمادی به ثبت بیش از یك میلیون رصد از جهان پرداخته است
منبع: خبرگذاری ایسنا

[yperseusy]

محققان ژاپني موفق به شناسايي يك ستاره رشته اصلی شده‌اند كه با صفحه نادري از غبار کوارتز احاطه شده است.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)‌، برخورد اجرام كوچك آسماني كه اجزاي اصلي سيارات محسوب مي‌شوند، احتمالا باعث ايجاد اين حلقه غبارآلود كوارتز در جريان شكل‌گيري سيارات در اطراف ستاره شده‌ است.

بر اساس مشاهدات تلسكوپهاي آكاري ژاپن و اسپيتزر، ‌اين ويژگي جالب و جديد يك سيستم ستاره‌اي مي‌تواند درهاي جديدي را براي تحقيقات در مورد طبيعت كاني‌شناسي منظومه‌هاي ستاره‌اي بگشايد.

از زمان كشف اولين سياره فراخورشيدي «51 Pegasi b» در سال 1995، تاكنون حدود 700 سياره كه در اطراف ستاره‌هاي ديگري بجز خورشيد گردش مي‌كنند، شناسايي شده‌اند. درك منشا و تكامل سيارات فراخورشيدي به يكي از داغ‌ترين و اساسي‌ترين موضوعات در ستاره‌شناسي جديد تبديل شده است.

طبق يك سناريوي جدي قابل قبول از شكل‌گيري سيارات، سيارات صخره‌اي مانند زمين در پي تجمع غبار كيهاني ايجاد شده و سپس به رشد خود به عنوان يك انباشت از اجرام آسماني در اطراف ستاره‌هاي جوان ادامه داده است. ميزان قابل توجهي ازغبار مي‌تواند از برخوردهاي اجرام آسماني در اطراف ستاره‌هاي رشته اصلي در مرحله آخر فرآيند شكل‌گيري سياره توليد شده باشد.

نور جذب شده از ستاره مركزي به گرم كردن توده‌هاي غبار و بازتاب انرژي خود در طول موجهاي مادون قرمز مي‌پردازد. در سايه اين اطلاعات، محققان بر آن شده‌اند كه تحقيقات اوليه خود را بر بررسي ستاره‌هايي متمركز كنند كه از يك صفحه در اطراف خود برخوردارند. آنها از يك نقشه جديد مادون قرمز از كل آسمان توسط آكاري براي اين منظور استفاده مي‌كنند.

اين محققان در پژوهشهاي خود دريافتند كه ستاره HD 15407A در صورت فلکی برساووش با فاصله 180 سال نوري از زمين به تابش نور مادون قرمز بسيار درخشاني نسبت به نور مرئي خود مي‌پردازد. از آنجايي كه اين ستاره، يكي از ستارگان رشته اثلي بوده، برخوردهاي فعال اجرام ريز آسماني در اطراف آن مي‌تواند منجر به توليد مقادير زيادي از غبار و در نتيجه تابش نور مادون قرمز شود.

مشاهدات آنها توسط اسپيتزر نشان داده كه حداقل 100 تريليون تن از ذرات ريز غبار كوارتز در مدار اين ستاره وجود دارد.

اين اولين پژوهشي است كه نه تنها به نمايش حضور صفحه غبار كوارتز در اطراف يك ستاره رشته اصلي پرداخته بلكه همچنين ميزان دقيق اين مواد و چگونگي توزيع آنرا نيز تعيين كرده است.

غبار كوارتز در جهان تا حدي نادر بوده و هنوز مشخص نشده كه چگونه در اطراف HD 15407A شكل گرفته است. از آنجايي كه پوسته زمين از ميزان زيادي از مواد معدني كوارتز مانند برخوردار بوده، بنظر مي‌رسد كه اين صفحه غبار نيز از برخورد لايه‌هاي سطحي اجرام صخره‌اي بزرگ با ديگر اجرام ريز در اطراف ستاره بوجود آمده باشد.

[Hadise]

عمر ستاره قطبی رو به پایان است

به گزارش اسپیس دیلی، ستاره شمالی تاکنون به نام های مختلفی همچون ستاره قطبی و ستاره راهنما به کار رفته است که این امر نشان دهنده کاربرد این ستاره در قرون گذشته برای مسیریابی انسان در آسمان شب بوده است.

با این حال تحقیقات اخیر نشان می دهد که این ستاره به طور چشمگیری در حال از دست دادن جرم خود است.

اکنون ستاره شناسان دانشگاه بن معتقدند سوسو زدن ستاره و تغییر در اندازه و درخشندگی آن نشان دهنده کاهش جرم و در نتیجه افول این ستاره است.

اگرچه هم ترازی عجیب و غریب ستاره شمالی با قطب شمال موجب می شود فکر کنیم این ستاره در آسمان بی حرکت است اما ستاره شمالی در واقع سو سو می زند و اندازه و درخشندگی آن متغیر است.

این ستاره شناسان می گویند مدت زمان این سوسو و چشمک زدن می تواند نشان دهنده کاهش جرم این ستاره باشد.

نتایج این تحقیقات در نشریه EARTH Magazine منتشر شده است

[Hadise]

تصاویر ابرماه شنبه شب / بزرگ ترین و روشن ترین ماه در اقصی نقاط دنیا

بزرگترین و درخشان ترین ماه کامل امسال، شنبه شب درحالی که این همسایه آسمانی ما از نزدیکترین مدار زمین عبور می کرد در نقاط مختلف جهان قابل مشاهده بود.

به گزارش خبرگزاری مهر، به دنبال نزدیک شدن ماه و قرار گرفتن آن در نقطه حضیض (نزدیکترین فاصله ماه به مدار زمین) جز و مد دریاها در سراسر دنیا افزایش یافت اما از سوی دیگر باورهای نادرست عامه مردم نیز درباره افزایش جرایم یا رفتارهای جنون آمیز همزمان با بزرگ شدن ماه قابل انکار نیست، مسئله ای که به کرات از سوی کارشناسان مورد تکذیب قرار گرفته است.

کارشناسان اظهار می دارند که این ماه کامل بیش از 14 درصد بزرگتر و بیش از 30 درصد روشن تر از سایر مواقع سال بوده است چرا که از 356 هزار کیلومتری زمین عبور کرده است که این فاصله 24 هزار کیلومتر نزدیک تر از میانگین این فاصله نسبت به زمین بوده است. فاصله ماه از زمین در طول سال متغیر است چرا که ماه یک مدار بیضی شکل و نه یک مدار دایره ای را طی می کند.

از این پدیده با عنوان حضیض ( نزدیکترین فاصله ماه به مدار زمین) یاد می شود اما ستاره شناسان اظهار می دارند که این رخداد آسمانی نسبتا غیر متداول است.

یک دونده در شهر فونیکس، آریزونا در آمریکا در امتداد مسیری که مقابل آن ابرماه قرار دارد

دکتر رابرت مسی از انجمن سلطنتی ستاره شناسی بریتانیا اظهار داشت: روشنایی مسئله ای است که شاید چندان به آن توجه نکرده باشید اما حتی بزرگتر بودن ماه نیز با چشم عادی قابل مشاهده است.

جئوف چستر از رصدگر نیروی دریایی آمریکا یادآور شد، تمایز در ظاهر ماه بسیار کم است و با چشم غیر مسلح باید با دقت به آن پی برد.

این درحالی است که دکتر مسی یادآور شد: با تمام این اوصاف تماشای ماه در آسمان تجربه خوبی است، ماه همواره زیبا است و ماه کامل بسیار رویایی است.

رصدگران شنبه شب علاوه بر یک آسمان صاف و چشم تیز باید تا دیروقت بیدار می ماندند تا تمایز مهم آن را با سایر ماه های سال مشاهده کنند. گفته شده بود که مشاهده بهترین حالت ماه ساعات اولیه صبح یکشنبه بوده است، درست پس از آن که ماه به نقطه حضیض رسیده است.

ابرماه از فراز معبد پوزئیدون در جنوب شرقی آتن، یونان طلوع می کند و گردشگران درحال تماشای آن هستند

ماه روشن در آسمان امان برفراز یک مسجد

ماه کامل که با رنگ صورتی به چشم می رسد، از پشت مجسمه های فرشتگان در کلیسای جامع سنت اسحاق در پیترزبورگ روسیه

دانشمندان اظهار می دارند که مهم نیست فاصله ماه با زمین چقدر باشد، هرقدر هم این فاصله نزدیک باشد هیچ ارتباطی به وقوع پدیده های طبیعی، انجام کارهای جنون آمیز، ارتکاب جرایم یا انجام هرگونه کارهایی که عامه مردم رخ می دهد ندارد.

براساس گزارش دیلی میل، اسکات لیلینفلد از دانشگاه اموری در آمریکا اظهار داشت که تصور این که ماه کامل موجب رفتارهای غیرعادی می شود، یکی از افسانه های بزرگی است که به طور گسترده در جهان وجود دارد.

ماه روشن و بزرگ کلمبیا که به سختی می تواند پشت ابرها پنهان شود

نقطه دیگری در کلمبیا که تصویر بزرگ و روشنی از این ابرماه ارائه کرده است

از این پدیده با عنوان حضیض یاد می شود به معنای قرار گیری ماه در نزدیکترین نقطه به مدار زمین

این درحالی است که اگر ماه کامل ظاهر شود و هیچ اتفاق غیرعادی رخ ندهد مردم این رویداد را به خاطر نمی آورند و آن را به دیگران نمی گویند، بنابراین در نهایت، تمام آنچه که در ذهن مردم باقی می ماند همزمانی رویدادها است.

آخرین باری که ابرماه مشاهده شد روز 19 مارس سال گذشته بود که 386 کیلومتر نزدیکتر از ماه کامل امسال بوده است. ابرماه سال آینده فاصله دورتری نسبت به ماه امسال خواهد داشت.
ماه کامل در نتیجه نزدیکی و هم محور شدنش با زمین و خورشید به افزایش جزر و مد دریاهای زمین منتهی می شود

ماه کامل در نقطه حضیض خود از میان ابرهای آسمان هانتسویل در آمریکا

منبع:خبرگزاری مهر

[Astronomy]

درگفت‌و‌گوي ايسنا بامنجم ايراني دانشگاه هاوايي تشريح شد: جزئيات كشف دومين سياره زمين مانند







محققان موسسه نجوم دانشگاه هاوايي با مشاركت فعال دكتر نادر حقيقي پور، ستاره شناس ايراني اين موسسه براي دومين بار موفق به كشف سياره همزاد زمين در خارج از منظومه شمسي شدند كه به زعم اخترشناسان احتمالا قابليت حيات دارد.
به گزارش سرويس علمي ايسنا، اين سياره موسوم به GJ667CC در يك سيستم سه ستاره‌يي قرار دارد كه ستاره مركزي آن در فاصله 20 سال نوري از زمين قرار دارد. اين سياره داراي جرمي به اندازه 4.5 برابر زمين بوده و در فاصله‌اي از ستاره مركزي قرار گرفته است که آب مي‌تواند بر روي آن به شکل مايع بماند.
كشف نخستين سياره زمين مانند در سال 2010 ميلادي در محدوده حياتي ستاره Gliese 581g توسط اين گروه تحقيقاتي به جهانيان اعلام شد كه واكنش‌هاي متفاوتي در پي داشت.
دكتر نادر حقيقي‌پور، ستاره شناس ايراني موسسه نجوم دانشگاه هاوايي و از اعضاي اصلي اين گروه در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمي ايسنا به تشريح جزئيات كشف سيارات زمين مانند فراخورشيدي و بازتاب اعلام آن در جامعه نجومي جهان پرداخته است.
حقيقي پور كه در سال 1999 دكتري خود را در رشته ديناميك سيارات از دانشگاه ميسوري دريافت كرده و دوره‌هاي پسادكتري را در دانشگاه‌هاي كاليفرنيا، نورث وسترن و موسسه كارنگي واشنگتن گذرانده از سال 2004 به موسسه نجوم دانشگاه هاوايي و برنامه زيست اختر‌شناسي اين موسسه پيوسته است. وي یکی از اعضای گروه کاری سیاره دوتایی از تلسکوپ فضایی کپلر است که در حال جست‌وجو برای كشف سیارات قابل سکونت هستند.
حقيقي‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار علمي ايسنا با بيان اينكه حدود 400 ستاره توسط موسسه نجوم دانشگاه هاوايي رصد مي‌شود، گفت: در طول اين رصدها و پس از كشف اولين سياره زمين مانند، متوجه شديم يكي از ستاره‌هاي ديگر هم به احتمال زياد يك سياره شبيه زمين در دور خود دارد. بيش از يك سال زمان برد كه ما متقاعد شويم كه اين سياره شبيه زمين بوده و احتمال حيات در آن وجود دارد و در نهايت در فوريه سال 2012 خبر كشف دومين سياره زمين مانند كه احتمال حيات در آن وجود دارد اعلام شد.
اخترشناس موسسه نجوم هاوايي افزود: ستاره‌اي كه سياره‌اي مانند زمين به دور خود دارد، در يك سيستم سه ستاره‌‌يي به نام GJ667 قرار دارد.
وي با بيان اين كه سومين ستاره در اين سيستم به اندازه يك سوم خورشيد است، ادامه داد: دماي سطحي اين ستاره به اندازه 60 درصد خورشيد است. خورشيد داراي دماي سطحي 6 هزار درجه كلوين اما دماي سطحي اين ستاره 3700 درجه كلوين است؛ به همين دليل منطقه حياتي اين ستاره بزرگتر از منطقه حياتي خورشيد است كه تا 150 ميليون كيلومتري آن ( فاصله زمين تا خورشيد) كشيده شده است.
وي افزود: فاصله سياره زمين مانند كشف شده توسط گروه ما از ستاره مركزي، به اندازه 25 درصد فاصله زمين با خورشيد است.
حقيقي‌پور تصريح كرد: ستاره GJ667CC داراي دو سياره است كه اين سياره زمين مانند، سياره بيروني بوده كه در منطقه حياتي ستاره است. سياره نزديك‌تر به ستاره مركزي داراي فاصله‌اي كمتر از 10 درصد فاصله زمين تا خورشيد است.
وي افزود: جرم اين سياره (GJ667CC) به اندازه 4.5 برابر جرم زمين و مدت دوران اين سياره دور ستاره مركزي، 28 روز و مدار آن به اندازه 20 درصد بيضوي است در حالي كه مدار زمين به ميزان 98 درصد دايروي است. اين موضوع از آن جهت جالب خواهد بود كه در برخي مواقع سياره به دليل داشتن مدار بيضوي از منطقه حياتي ستاره مركزي بيرون مي‌آيد و دوباره به آن باز گردد؛ اما چون در مورد GJ667CC، اين خروج و ورود مجدد كم است، اهميتي در قابليت حيات اين سياره ندارد.
به گفته وي ستاره مركزي سياره كشف شده به اندازه 20 سال نوري از زمين فاصله دارد.
وي با بيان اينكه نخستين سياره زمين مانند سال 2010 در محدوده حياتي ستاره Gliese 581g توسط گروه تحقيقاتي كه وي نيز عضو آن است، كشف شد، گفت: پس از اعلام اين كشف در ماه ستامبر 2010، مانند هر كشف علمي ديگري دانشمندان دنيا سعي كردند كه صحت اين يافته را بررسي كنند.
گروه رقيب ما در اروپا، يك ماه بعد اعلام كرد كه به صرف رصدهاي خود و بدون در نظر گرفتن نتايج رصدهاي گروه ما قادر به تاييد يا رد ادعاي وجود چنين سياره‌اي كه امكان حيات در آن وجود دارد نيستند.
وي با بيان اينكه اين جريان بعد از كشف سياره تاكنون، وجود داشته و دارد گفت: پس از آن گروه ما همچنان بر روي ستاره Gliese 581g كار مي‌كرد تا با رصدهاي فراوان، وجود چنين سياره‌اي را اثبات كند. به طوري كه در طول سال 2011 رصدهاي بيشتري بر روي اين سياره صورت گرفت و نتايج آناليز نشان مي‌داد كه سياره كشف شده واقعي است.
اين فيزيك‌دان ايراني تصريح كرد: اين موضوع ادامه داشت تا اين كه در نوامبر سال 2011، گروه اروپايي مقاله‌اي را در اينترنت منتشر كرد كه نتايج رصدهاي آنها نشان مي‌داد بيشتر از چهار سياره در دور آن ستاره وجود ندارد؛ اما نمي‌توانستند درباره صحت ادعاي ما در وجود سياره‌اي كه امكان حيات در آن وجود دارد صحبت كنند.
حقيقي‌پور تصريح كرد: چندي پيش مقاله‌اي توسط يك گروه برزيلي به چاپ رسيد كه فعاليتهاي ما و گروه رقيب را بر روي اين ستاره آناليز كرده بود. اين گروه برزيلي اعلام كرد بر اساس مقدار رصد و داده‌هاي گروه ما و گروه اروپايي‌ها نمي‌توان به طور قطع اعلام كرد كه اين سياره وجود دارد يا خير؛ بنابراين به رصدهاي بيشتري طي سالهاي بعد احتياج است.
وي در پاسخ به اين سوال كه واكنش گروه شما در قبال اين مقاله چه بود گفت: گروه ما از ابتدا هم اعلام كرده بود كه بايد حدود دو تا سه سال اين سيستم ستاره‌‌يي فراخورشيدي را رصد كرد تا بتوان به طور قطع گفت كه آيا اين سياره وجود دارد يا خير.
حقيقي پور در گفت‌وگو با ايسنا در خصوص تفاوت دو سياره زمين مانند كشف شده كه امكان حيات دارند، افزود: تفاوت اين دوسياره بيشتر در جرم آنهاست. سياره GJ667CC جرم بيشتري از سياره Gliese 581g دارد؛ اما جرم آنها هنوز آنقدر كوچك است كه مي‌توان گفت كه زمين مانند است.
جرم سياره ستاره Gliese 581g دو برابر و نيم زمين و سياره جديد چهار و نيم برابر زمين است. همچنين سياره ستاره Gliese 581g داراي مدار دايروي است اما سياره GJ667CC مدار بيضوي دارد.
حقيقي‌پور خاطرنشان كرد: تنها چيزي كه از اين سياره‌ها مي‌دانيم اين است كه اين دو سياره در منطقه حياتي ستاره مركزي خود قرار دارند و به خاطر جرم و فاصله‌شان با ستاره مركزي، اين احتمال براي آنها وجود دارد كه حيات بر روي آنها به وجود بيايد اما اينكه آيا قابل سكونت بوده و يا آب بر روي آنها وجود دارد و يا داراي اكسيژن هستند غير قابل پاسخ است.
وي با بيان اينكه نزديك‌ترين ستاره به زمين پس از خورشيد در فاصله چهار سال نوري از منظومه شمسي قرار دارد، گفت:‌ دو ستاره Glise581 و GJ667C كه سياره‌هاي قابل سكونتي به دور آنها كشف كرده‌ايم حدود 20 سال نوري از خورشيد فاصله دارند.
حقيقي پور با بيان اينكه پيدا كردن سياره گرد نزديك‌ترين ستاره‌ها 10 تا 15 سال زمان نياز دارد، خاطرنشان كرد: نخستين رصد براي كشف اين دو سياره حدود 15 سال پيش انجام شد.
وي درباره اهداف پرداختن به اين موضوعات توسط موسسات تحقيقاتي نجومي بين‌المللي به ايسنا گفت: بزرگترين سوال اين است كه منظومه شمسي چگونه به وجود آمده است. در اين زمينه نمي‌توان بقيه هستي را ناديده گرفت چرا كه منظومه شمسي و خورشيد يك جزء بسيار كوچك كهكشان راه شيري هستند و كهشكان راه شيري هم يك جزء كوچك باقيمانده هستي است. براي اين كه از چگونگي به وجود آمدن منظومه شمسي اطلاع يابيم بايد نمونه‌هاي بسيار ديگري شبيه منظوميه شمسي را كشف و بررسي كنم.
حقيقي پور تصريح كرد: تمام سعي منجمان در كشف منظومه سياره‌اي و سياره‌هاي شبيه مشتري و زمين اين است كه نمونه‌هاي بيشتري از منظومه سياره‌‌يي داشته باشند تا بتوان اطلاعات بيشتري در خصوص چگونگي به وجود آمدن سياره‌ها و منظومه سياره‌‌يي و حيات كسب كرد.
گفتني است، دكتر حقيقي‌پور كه تحصيلات كارشناسي را در سال 1368 در رشته فيزيك دانشگاه تهران به پايان برده، مدارج كارشناسي ارشد و دكتري خود را در رشته فيزيك با گرايش سياره‌شناسي به ترتيب در سالهاي 1997 و 1999 در دانشگاه ميسوري آمريكا كسب كرده است.
وي كه مدت شش سال است به عنوان عضو هيات علمي در موسسه نجوم دانشگاه هاوايي فعاليت دارد يكي از اعضاي اصلي تيم تحقيقاتي جست‌وجوگر سياره‌هاي شبيه زمين است.



منبع: ایسنا

[169]

درگذشت دکتر بهرام نصر اصفهانی

دكتر بهرام نصراصفهانی كیهان شناس برجسته و عضو هیات علمی گروه فیزیك دانشگاه اصفهان درگذشت.
اين عضو هیات علمی گروه فیزیك دانشگاه اصفهان كه دارای تخصص كیهان شناسی بود به علت بیماری سرطان در 48 سالگی در گذشت و پیكر وي روز شنبه در این دانشگاه تشییع شد.
یك عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان درباره این كیهان شناس گفت: نصر اصفهانی از نخبگان كشور در زمینه اختر فیزیك، كیهان شناسی و نجوم نظری بود.
دكتر 'حمید رضا فلاح' افزود: این استاد دانشگاه مقالات و سخنرانی های بسیاری در زمینه های مرتبط با كیهان شناسی از جمله نسبیت كیهان شناسی و تئوری اطلاعات ارایه كرده بود.
وی با اشاره به اینكه تا كنون بیش از 20 مقاله isi از این محقق منتشر شده است، گفت: كیهان شناسی از علوم بنیادی است كه به پیشبرد مرزهای دانش كمك بسیاری می كند.
بهرام نصر اصفهانی، كارشناسی فیزیك را در سال 64 در اصفهان و كارشناسی ارشد را در سال 67 در همین دانشگاه اخذ كرد.
این محقق مدرك دكترای فیزیك با گرایش نسبیت عام و كیهان شناسی را از دانشگاه شیراز كسب كرده بود.

[COLDFIRE]

هابل منطقه طوفان زده را در خوشه کهکشاني مشاهده کرد





اين تصوير تلسکوپ فضايي هابل ناسا ، در نگاه اول منطقه اي آرام از آسمان به نظر مي رسد اما با زوم کردن بر روي قسمت مرکز خوشه کهکشاني که يکي از بزرگترين ساختارهاي عالم است متوجه مي شويم که بيشتر شبيه محوطه اي طوفان زده است . خوشه هاي کهکشاني گروههاي بزرگي شامل هزاران دو جين کهکشانند که به علت نيروي گرانش با هم دريک محدوده قرا ر گرفته اند . برخي از کهکشانهاي سرگردان چنان به هم نزديک مي شوند که در اين بازي نيروهاي عظيم گرانشيشان مي تواند آنها را از شکل بيندازد و يا اينکه منجر به برخورد شود در اين صورت شکافته مي شوند . اين خوشه ويژه Abell1185 است که يک خوشه بي نظم مي باشد . کهکشانهايي به شکل ها و اندازه هاي مختلف به طرز خطرناکي در اين حوزه شناور شده و به يکديگر نزديک گشته اند . برخي از آنها در اين گرداب يزرگ کيهاني خرد مي شوند و بقاياي مواد خود ر ا به داخل فضاي خالي نزديکترين جسمي که با آن برخورد کرده اند مي افشانند . Abell1185تقريبا 400ميليون سال نوري از زمين دورتر است و پهناي آن يک ميليون سال نوري مي باشد . تعدادکمي از کهکشانهاي بيضي شکل خوشه در گوشه هاي تصوير قابل تشخيصند و مابقي که تعدادشان بيشتر است در پس زمينه به فاصله بسيار دورتر مشاهده مي شوند ودر قسمت آرام تر کيهان قرار دارند .



برگرفته از : ناسا

[mobi]

غباری به وسعت 14 میلیارد مایل، ستاره‌های جوانی را نشان می‌دهد که سیارات را به طرف خود می‌کشند و می‌تواند نشانه‌ای از بوجود آمدن منظومه شمسی تازه باشد.



به گزارش سرویس علمی فناوری جام نیوز (10 may)، حلقه گازی - غباری به وسعت 14 میلیارد مایل، ستاره‌های جوانی را نشان می‌دهد که سیارات را به طرف خود می‌کشند و می‌تواند نشانه‌ای از بوجود آمدن منظومه شمسی تازه باشد.

این دیسک گازی - غباری عظیم تصویری باورنکردنی و دیدنی از سالهای نخست یک منظومه شمسی جوان را نشان می‌دهد.

یک ستاره در فاصله 400 سال نوری با زمین و در صورت فلکی گرگ (Lupus) قرار دارد. این ستاره جوان با نام SAO 206462 توسط یک دیسک گازی عظیم احاطه و نیروی گرانشی باعث تبدیل شدن دیسک به دو بازوی مارپیچی شده است.

«کارول گرادی» محقق نجوم ناسا تأکید می‌کند: در شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای مشخص شده بود که نیروی گرانشی یک سیاره داخل دیسک می‌تواند باعث پیچش گاز و غبار در یکدیگر و ایجاد حالت مارپیچی شود و برای نخستین بار موفق شدیم این پدیده را در اطراف ستاره SAO 206462 مشاهده کنیم.

به نوشته ایسنا، این پدیده بی‌سابقه و کم نظیر که توسط تلسکوپ پرقدرت سوبارو مستقر در رصدخانه مونوکی هاوایی تهیه شده‌ است، می‌تواند نحوه شکل‌گیری سیارات بدور ستاره و شکل‌گیری یک منظومه شمسی جدید را نشان دهد.



برای اطلاع از سایر اخبار سرویس علمی فناوری جام نیوز اینجا کلیک کنید.